Χρεοκοπημένες επιχειρήσεις - ζάμπλουτοι επιχειρηματίες. Οι διάφορες λίστες με πλούσιους καταθέτες του Εξωτερικού, είναι διαθέσιμες στην Ελληνική Πολιτεία, για να αναζητήσει τους παράνομους!

Είναι υπερδανεισμένοι, ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία, με απειροελάχιστες δυνατότητες να επιστρέψουν στο ορατό μέλλον στην κερδοφορία, αλλά απαιτούν περισσότερα δάνεια από τις τράπεζες, απειλώντας διαφορετικά με την διατήρηση των θέσεων εργασίας. Στην πράξη πρόκειται για την νέα γενιά των προβληματικών επιχειρήσεων, όπου τον ρόλο του ΟΑΕΔ έχει αναλάβει το τραπεζικό σύστημα. Τις εμπνεύσεις Αρσένη τις πληρώνουμε ακόμη. Οι υπερδανεισμένοι του 2014, όμως, απειλούν να μας  καρφώσουν μέσα στο φέρετρο! 

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι σπαταλούνται εθνικοί πόροι για να ζουν οι διοικήσεις αυτών των εταιρειών ζωή χαρισάμενη. Δεν είναι μόνο η οργή που προκαλεί το γεγονός ότι έχουμε χρεοκοπημένες επιχειρήσεις με ζάμπλουτους επιχειρηματίες. Είναι και η απροθυμία του ελληνικού κράτους να βρει τα κλεμμένα. Τα δάνεια που έγιναν καταθέσεις στην  Ελβετία! 

Δεν μιλάμε για επιχειρηματικότητα, αλλά για συμμορίες από γκάγκστερ! Κι ασφαλώς δεν αναφερόμαστε σε εταιρείες που βρέθηκαν στο  κόκκινο λόγω της κρίσης ή εξαιτίας των όποιων λαθεμένων επιλογών του παρελθόντος. Αλλά για επαγγελματίες κλέφτες που ζουν ως κηφήνες με τα λεφτά των άλλων και κρύβουν τις παρανομίες τους εξαγοράζοντας τον πολιτικό κόσμο. Οι διάφορες λίστες με πλούσιους καταθέτες του εξωτερικού είναι διαθέσιμες στην ελληνική πολιτεία για να αναζητήσει τους παρανόμους, αλλά και πάλι αυτή βρίσκει χίλια δύο προσχήματα για να μην τις εξετάσει! Αν τις εξετάσουν μπορεί να πέσουν και πάνω στους εργοδότες τους! Ούτε στη Λατινική Αμερική δεν γίνονται αυτά! 

Τα χρήματα που έχουν δανείσει οι τράπεζες είναι χρήματα των αποταμιευτών. Αλλά και οι ίδιες οι τράπεζες ζουν εξαιτίας των χρημάτων των φορολογουμένων. Κατά συνέπεια, η όποια απάτη σε βάρος του τραπεζικού συστήματος είναι απάτη σε βάρος του ελληνικού λαού. Κι οι διοικήσεις των τραπεζών οφείλουν άμεσα να αλλάξουν ρότα και να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.

Να πάρουν από τα χέρια των αμαρτωλών διοικήσεων την διαχείριση, να μετοχοποιήσουν σημαντικό μέρος των δανείων  και στην συνέχεια να τις εξυγιάνουν και να προσπαθήσουν να τις πουλήσουν. Είναι ο μόνος τρόπος για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι τράπεζες (ή έστω κάποια από τα λεφτά που έχουν ήδη δώσει) και να διασωθούν οι θέσεις εργασίας. Οτιδήποτε άλλο θα έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ζημιές και να γίνεται όλο και πιο δύσκολη η προσπάθεια ανασυγκρότησης της επιχείρησης. 

Η δυνατότητα των τραπεζών για χρηματοδότηση είναι περιορισμένη και συγκεκριμένη. Αν τα χρήματα αυτά πετιούνται μέσα σ΄ ένα πηγάδι δίχως πάτο, τότε είναι περιττό να συζητάμε για την όποια πιθανότητα ανάκαμψης. Τα χρήματα των τραπεζών πρέπει να χρησιμοποιηθούν σωστά και έτσι να αποκτήσουν πολλαπλασιαστική δύναμη στην αγορά. Και ταυτόχρονα θα πρέπει όλοι να λάβουν το μήνυμα ότι η αγορά θα αρχίσει να αποκτά κανόνες, για να μπορούμε κάποια στιγμή να μιλάμε για μία κοινωνία που θα προσφέρει στους πολίτες της ίσες ευκαιρίες. 

Θανάσης Μαυρίδης 

www.capital.gr