Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Συνάντηση με Βορίδη για την υποχρέωση αναγραφής τιμών γάλακτος ζητάνε οι κτηνοτρόφοι



Συνάντηση με τον υπουργό, Μ. Βορίδη, ζητάνε να έχουν οι κτηνοτροφικοί σύλλογοι της Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης (ΑΜΘ). Βασικό θέμα της συνάντηση θα είναι η υποχρέωση αναγραφής τιμών του γάλακτος στα συμφωνητικά πώλησης που υπογράφουν οι κτηνοτρόφοι με τους μεταποιητές. 
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος του Συνδέσμου Κτηνοτρόφων Καβάλας, Νίκος Δημόπουλος, «χρειάζεται πολιτική απόφαση για να γίνει κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για να υποχρεωθούν να αναγράφουν στα συμφωνητικά την τιμή που θα αγοράζει ο μεταποιητής το γάλα από τον κτηνοτρόφο. Βλέπουμε να αναγράφονται σήμερα οι ποσότητες, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, οι «ρήτρες» που καλούνται να πληρώνουν οι παραγωγοί αν δεν παραδώσουν το γάλα τους αλλά όχι οι τιμές. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί».
Η επιστολή των κτηνοτροφικών συλλόγων της ΑΠΘ αναφέρει τα εξής:

«Κύριε Υπουργέ,
Οι κτηνοτροφικοί σύλλογοι της ΑΜΘ σας έχουμε αποστείλει από τις 26-9-2019 έγγραφο, ζητώντας τη νομοθετική σας παρέμβαση για την υποχρεωτική σύναψη συμφωνητικών στην πώληση γάλακτος από τους κτηνοτρόφους προς τους μεταποιητές με υποχρεωτική αναγραφή της τιμής πώλησης του γάλακτος.  

Μέχρι σήμερα δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση, θετική ή αρνητική, στο παραπάνω αίτημά μας. Λόγω της σοβαρότητας και του επείγοντος του θέματος, αλλά και των άλυτων προβλημάτων που συσσωρεύονται συνεχώς στον κλάδο της κτηνοτροφίας, θα θέλαμε να ορίσετε άμεσα συνάντηση με τους εκπροσώπους των κτηνοτροφικών  συλλόγων. 
Με αφορμή τη συνάντηση αυτή θα θέλαμε να συζητήσουμε κυρίως τα παρακάτω:
  • Υποχρεωτική σύναψη συμφωνητικών στην πώληση γάλακτος από τους κτηνοτρόφους στους μεταποιητές, με υποχρεωτική αναγραφή της τιμής πώλησης του γάλακτος.
  • Πάταξη ελληνοποιήσεων σε γάλα και κρέας.
  • Βοσκοτόπια. Ενημέρωσή σας για το ισχύον καθεστώς και σχεδιασμός του ΥΠΑΑΤ για το καθεστώς που θα ισχύσει με τη νέα ΚΑΠ.
  • Νέα ΚΑΠ. Προτάσεις για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σχετικά με την εσωτερική σύγκλιση και τον τρόπο κατανομής των ενισχύσεων.
  • Ασφάλιση αλλοδαπών μετακλητών εργατών κτηνοτροφίας. 

Στη σύσκεψη αυτή θα θέλαμε να συμμετέχουν μαζί με εσάς και οι δύο υφυπουργοί, εκπρόσωπος του ΟΠΕΚΕΠΕ, του ΕΛΟΓΑΚ, της κτηνιατρικής υπηρεσίας και του υπουργείου εργασίας. 
Επίσης οι κυβερνητικοί βουλευτές της ΑΜΘ κι εκπρόσωπος της περιφέρειας.
Αναμένουμε την άμεση ανταπόκριση στο αίτημά μας».



ΤΑ Δ.Σ. ΤΩΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Α.Μ.Θ.
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Δ.Κ. ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Δ. ΠΡΟΣΟΤΣΑΝΗΣ
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ν. ΚΑΒΑΛΑΣ 
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ν. ΞΑΝΘΗΣ 
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Δ. ΙΑΣΜΟΥ 
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Δ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ 
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΘΡΑΚΩΝ ΑΜΝΟΣ 
ΑΓΡΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΑΡΡΙΑΝΩΝ


Απεβίωσε ο μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός. ΒΙΝΤΕΟ


Δέκα διαμάντια του Γιάννη Σπανού




«Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη στην Αριστοτέλους που γερνάς έβγαζα από τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι σου ’ριχνα στα μάτια να πονάς...», με αυτούς τους στίχους όλη η Ελλάδα αποχαιρετά τον Γιάννη Σπανό.
Τροβαδούρος και εκπρόσωπος μιας ολόκληρης εποχής των τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα, ο Γιάννης Σπανός τραγούδησε κυρίως τον έρωτα και την ομορφιά της ζωής. Παίζοντας ώρες ατελείωτες στο πιάνο του είτε στα στούντιο, είτε στις αίθουσες που φιλοξενούσαν το ταλέντο του. Εδώ και αρκετό καιρό είχε αποσυρθεί στο Κιάτο. Αξέχαστες θα μείνουν οι ερμηνείες των τραγουδιών του από την Αλέκα Κανελλίδου, καθώς και από τη Βίκυ Μοσχολιού, αλλά και από άλλες πασίγνωστες φωνές.
Ποιoς ήταν ο Γιάννης Σπανός 
Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας στις 26 Ιουλίου 1934. Ο Γιάννης Σπανός εισήλθε στη δισκογραφία με το τραγούδι «Μιά Αγάπη για το Καλοκαίρι» που ερμήνευσε η Καίτη Χωματά. Έχει γράψει πολλά τραγούδια για το λεγόμενο «Νέο κύμα».


Τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι: «Σαν με κοιτάς», «Οδός Αριστοτέλους», «Σπασμένο καράβι», «Μια φορά θυμάμαι», «Μαρκίζα», «Είπα να φύγω», «Βροχή και σήμερα», «Θα με θυμηθείς», «Στην αλάνα», «Μια Κυριακή». Είχε συνεργαστεί με διάσημους Γάλλους μουσικούς και ηθοποιούς στην αρχή της καριέρας του. Είχε μελοποιήσει στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Γιώργου Παπαστεφάνου, αλλά και ποιήματα των Βασίλη Ρώτα, Γεωργίου Βιζυηνού, Μυρτιώτισσας, Νίκου Καββαδία, Μίλτου Σαχτού.

Σημαντικότεροι δίσκοι του:
  • 1965 Ο Γιάννης Σπανός Παίζει Σπανό
  • 1965 Αποδημίες - Καίτη Χωματά
  • 1966 Η Σούλα Μπιρμπίλη σε τραγούδια του Γιάννη Σπανού και του Νότη Μαυρουδή
  • 1967 Α' Ανθολογία -Νέο Κύμα
  • 1968 Β' Ανθολογία -Νέο Κύμα
  • 1968 Ο Γιάννης Σπανός Διευθύνει Γιάννη Σπανό
  • 1969 Σκιές στην άμμο -Καίτη Χωματά, Μιχάλης Βιολάρης
  • 1969 Μια Κυριακή -Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Σταμάτης Κόκοτας, Βίκυ Μοσχολιού
  • 1969 Όλο το καλοκαίρι -Μπέμπα Μπλάνς
  • 1971 Εκείνο το καλοκαίρι- Αφροδίτη Μάνου (Α' Βραβείο Μουσικής Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)
  • 1972 Η γλυκειά Ίρμα -Έλλη Λαμπέτη
  • 1973 Μέρες Αγάπης -Δήμητρα Γαλάνη
  • 1974 Ο Μορμόλης - Χρήστος Λεττονός, Γιάννης Φέρτης, Ξένια Καλογεροπούλου , Τάνια Τσανακλίδου
  • 1974 Οδός Αριστοτέλους -Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου ,Γιάννης Καλατζής
  • 1975 Γ' Ανθολογία -Αρλέτα, Κώστας Καράλης
  • 1976 Η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
  • 1977 Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδάει Γιάννη Σπανό
  • 1978 Μ'αγαπούσες θυμάμαι -Δήμητρα Γαλάνη
  • 1981 Στου καιρού τα ρέματα -Μανώλης Μητσιάς
  • 1982 Φίλε -Τάνια Τσανακλίδου
  • 1984 Έξοδος Κινδύνου -Άλκηστις Πρωτοψάλτη
  • 1985 Χάρτινες Καρδιές - Γιάννης Πουλόπουλος
  • 1988 Προσωπικά -Ελένη Δήμου
  • 1991 Ανάμεσα σε δυο αγάπες (β' πλευρά με στίχους Αντ. Ανδρικάκη)-Χριστίνα Μαραγκόζη
  • 1992 Η Τάνια Τσανακλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
  • 1992 Να'χα δυο καρδιές να σ'αγαπώ -Κατερίνα Κούκα
  • 1993 Ο Δημήτρης Μητροπάνος τραγουδάει Γιάννη Σπανό
  • 1996 Άκου λοιπόν -Ελένη Δήμουhttps://www.zougla.gr

Κώστας Μπάρκας: : Η ολιγωρία του Υπουργού Εργασίας θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία του «Silver Alert» και της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής «1065»



Τον κίνδυνο κλεισίματος της υπηρεσίας «Silver Alert», που κινητοποιεί τους πολίτες σε εθνικό επίπεδο για την αναζήτηση ηλικιωμένων και ενηλίκων που έχουν εξαφανιστεί, καθώς και της υπηρεσίας τηλεειδοποίησης «κόκκινο κουμπί», όπου ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας συνδέονται 24 ώρες το 24ωρο με το Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων, φέρνουν στη Βουλή με Ερώτηση προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και ο Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Νομού Πρέβεζας Κώστας Μπάρκας.
Στην Ερώτηση επισημαίνεται ότι δεν κινδυνεύουν μόνο οι δύο προαναφερόμενες υπηρεσίες, αλλά και η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή 1065 για ηλικιωμένους, η διευρωπαϊκή γραμμή 116123 για την ψυχολογική υποστήριξη ηλικιωμένων, η διανομή τροφίμων σε άπορους ηλικιωμένους, η Πανελλαδική Τράπεζα Αίματος, κ.α.
Το σύνολο των συγκεκριμένων δράσεων κινδυνεύει διότι ο φορέας που τα υλοποιεί, το Κοινωφελές Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο «Γραμμή Ζωής» υπέβαλε από το καλοκαίρι του 2019 προς τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης αίτημα για ειδική επιχορήγηση, το οποίο αν και εγκρίθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το ποσό των 64 χιλιάδων ευρώ και αναρτήθηκε στη «Διαύγεια», εντούτοις η νέα κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην εκταμίευση του ποσού με αποτέλεσμα τον άμεσο κίνδυνο για τη συνέχιση της λειτουργίας του φορέα και του έργου του.
Η ολιγωρία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του Υπουργού Εργασίας θέτει σε κίνδυνο τις υπηρεσίες της «Γραμμής Ζωής». Οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν από τον Υπουργό Εργασίας να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους δεν έχει εκτελεστεί ακόμη η απόφαση έγκρισης επιχορήγησης προς το Κοινωφελές Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο «Γραμμή Ζωής» και σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να εκταμιευθεί άμεσα το ποσό και να μην κινδυνεύσει να διακοπεί η λειτουργία του «Silver Alert» και της τηλεειδοποίησης για τους ηλικιωμένους.
Ακολουθεί αναλυτικά η Ερώτηση:
Αθήνα, 29 Οκτωβρίου 2019
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων

Θέμα: Κινδυνεύει η λειτουργία του «silver alert» από την ολιγωρία του Υπουργείου Εργασίας
 Η υπηρεσία «silver alert» που κινητοποιεί τους πολίτες σε εθνικό επίπεδο για την αναζήτηση ηλικιωμένων και ενηλίκων οι οποίοι έχουν εξαφανιστεί, όπως και η υπηρεσία τηλεειδοποίησης «κόκκινο κουμπί» όπου ηλικιωμένοι που έχουν προβλήματα υγείας, πατώντας απλώς το κουμπί του μενταγιόν που φορούν, συνδέονται 24 ώρες το 24ωρο με ένα συντονιστικό κέντρο διαχείρισης κρίσεων, είναι οι δύο πιο γνωστές δράσεις του ΝΠΙΔ «Γραμμή Ζωής» το οποίο σχεδιάζει, υλοποιεί και υποστηρίζει δράσεις για άτομα τρίτης ηλικίας.

H «Γραμμή Ζωής» έχει επείγοντα οικονομικά προβλήματα και κινδυνεύουν, τόσο οι δύο υπηρεσίες που προαναφέρθηκαν, όσο και οι υπόλοιπες εξαιρετικά σημαντικές λειτουργίες της. Διότι ο φορέας υλοποιεί την εθνική γραμμή SOS 1065 για ηλικιωμένους, τη διευρωπαϊκή γραμμή 116123 ψυχολογικής υποστήριξης ηλικιωμένων, τη διαχείριση περιστατικών βίας και κακοποίησης ηλικιωμένων, την πανελλαδική τράπεζα αίματος, τη διανομή τροφίμων σε άπορους ηλικιωμένους κ.ά.

Η «Γραμμή Ζωής είναι φορέας που:
-         Είναι πιστοποιημένος από το Υπουργείο Εργασίας ως ΝΠΙΔ παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα
-         Έχει εγγραφεί στο Εθνικό Ψηφιακό Μητρώο φορέων  ιδιωτικού τομέα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παρέχουν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας
-        Είναι καταχωρημένος στο Ειδικό Μητρώο εθελοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων
-      Είναι κάτοχος πιστοποίησης διαχειριστικής επάρκειας δικαιούχων ΕΣΠΑ
-      Είναι εταίρος του Υπουργείου Υγείας στην εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τη γήρανση και τους ηλικιωμένους.

Η «Γραμμή Ζωής» υπέβαλε, στις 7-6-2019, προς τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης αίτημα για ειδική επιχορήγηση, στο πλαίσιο  του Ν. 2731/1999, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα αυξημένα λειτουργικά του έξοδα κατά το τρέχον έτος  2019.

Με την υπ’ αρ. Δ12α/Γ.Π.οικ 30240/4-7-2019 απόφαση της Αναπλ. Υπουργού Εργασίας, Κοιν. Ασφάλισης και Κοιν. Αλληλεγγύης που αναρτήθηκε στη διαύγεια χορηγήθηκε ειδική έγκριση έκτακτης επιχορήγησης της «Γραμμής Ζωής» με ποσό  64.000 € για το έτος 2019.

Έκτοτε, και παρά το ότι ο φορέας  προσκόμισε, τόσο στη Γενική Διεύθυνση Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Υπουργείου Εργασίας από 11/7/2019, όσο και στο Ελεγκτικό Συνέδριο από 16/7/2019, όλα τα δικαιολογητικά που του ζητήθηκαν προκειμένου να υλοποιηθεί η απόφαση, η εκταμίευση δεν έχει ακόμη συντελεστεί, με άμεσο   κίνδυνο  για τη συνέχιση της λειτουργίας του φορέα και του έργου του.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1) Ποιος  ο λόγος μη εκτέλεσης, μέχρι στιγμής, της από 4-7-2019 απόφασης έγκρισης ειδικής επιχορήγησης στο κοινωφελές μη κερδοσκοπικό σωματείο «Γραμμή Ζωής» που επιτελεί εξαιρετικό έργο για τους ηλικιωμένους;

2) Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί ο κ. Υπουργός ώστε να εκταμιευτεί άμεσα η εγκεκριμένη επιχορήγηση προς το εν λόγω σωματείο και να αποσοβηθεί ο κίνδυνος διακοπής της λειτουργίας του silver alert και της τηλεειδοποίησης (κόκκινο κουμπί) των ηλικιωμένων;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Φωτίου Θεανώ
Αλεξιάδης Τρύφωνας
Βαρδάκης Σωκράτης
Γκαρά Νατάσα
Ελευθεριάδου Σουλτάνα (Τάνια)
Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Καρασαρλίδου Φρόσω
Μάρκου Κώστας
Μπάρκας Κώστας
Ξανθόπουλος Θεόφιλος
Πούλου Παναγιού
Σαρακιώτης Ιωάννης
Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ)
Τζούφη Μερόπη
Φάμελλος Σωκράτης
Φίλης Νίκος
Ψυχογιός Γιώργος

Tο Σάββατο 2 Νοεμβρίου η πρεμιέρα της ταινίας "ΜΙΑ ΖΩΗ" που γυρίστηκε στην Ήπειρο. (Τζουμέρκα, Βωβούσα, Σούλι, Άραχθο, Καλαμά, Αχέροντα, Πρέβεζα, Αμβρακικό ).













Το τρέιλερ της ταινίας : https://vimeo.com/317222042

Από τις 2 Νοεμβρίου 2019 προβάλλεται στον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟΣ, η ταινία ΜΙΑ ΖΩΗ, σε σενάριο και σκηνοθεσία Ντίνου Γιώτη, παραγωγή Παναγιώτη Κακαβιά, συμπαραγωγή ΕΡΤ και αφήγηση Γιάννη Φέρτη.

Η πρεμιέρα της ταινίας θα γίνει το Σάββατο 2 Νοεμβρίου, 4 μ.μ. στον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟΣ. Με το πέρας της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό με την συμμετοχή του αστροφυσικού Σταμάτη Κριμιζή και του φιλόσοφου Ευτύχη Μπιτσάκη.

Ανάλογες συζητήσεις θα γίνουν και στις επόμενες προβολές. Συγκεριμένα την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, 4 μ.μ. θα συζητήσουν με το κοινό οι πανεπιστημιακοί καθηγητές Γιώργος Κασιμάτης και Ηλίας Μαριολάκος και την Τρίτη 5 Νοεμβρίου, 5:30 μ.μ., η συγγραφέας Άλκη Ζέη και ο διπλωμάτης Thomas Scotes.

Το ντοκιμαντέρ ΜΙΑ ΖΩΗ έχει συμμετάσχει, μέχρι στιγμής, στο επίσημο πρόγραμμα του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλόριζου Beyond Borders και στο 12ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου (London Greek Film Festival), όπου έλαβε το πρώτο βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ (1st Award Best Documentary).

Η ταινία πραγματεύεται την μοναδικότητα της ζωής μας εντός του πεπερασμένου χρόνου μας.Στο κομμάτι της μυθοπλασίας παρακολουθούμε την εξέλιξη της ζωής ενός παιδιού, παράλληλα με τον πλού ενός μικρού ξύλινου καραβιού. Από τις πηγές ενός ποταμού έως τις εκβολές του, σε αντιστοίχιση με την πορεία του ανθρώπου από τη γέννηση και τη νεότητα μέχρι τα γηρατειά και το θάνατο. Το καραβάκι, στην κατάβασή του, συναντά στροβιλισμούς, μαιάνδρους, καταιγίδες, συμπληγάδες, καταρράκτες, απάνεμα νερά, μέχρι να εκβάλλει στην απέραντη θάλασσα.

Ταυτόχρονα, ο αφηγητής, σε πρώτο πρόσωπο, από τη θέση του ανθρώπου που κατοικεί πάνω στον πλανήτη Γη, διερωτάται:
"Τι θα έκανα ή τι δεν θα έκανα ξανά, εάν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω; Για ποιές πράξεις ή παραλείψεις μου έχω μετανιώσει; Έζησα, άραγε, σωστά ή μήπως σπατάλησα το μερίδιο του χρόνου που μού έτυχε; Ποιό είναι, αν υπάρχει, το νόημα της ζωής;"

Εμβόλιμα, δεκαέξι σπουδαίοι ΄Ελληνες, απαντώντας στα παραπάνω ερωτήματα, αποφαίνονται για την εμπειρία και τη γνώση που αποκόμισαν από ταξίδι της δικής τους ζωής και μας χαρίζουν, σχεδόν αποφθεγματικά,το πολύτιμο απόσταγμα του βίου τους.
Η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο πολιτικός Μανώλης Γλέζος, ο φιλόσοφος Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο δημοσιογράφος Γιάννης Διακογιάννης, η συγγραφέας Άλκη Ζέη, ο νομικός Γεώργιος Κασιμάτης, ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, ο αστρονόμος Σταμάτιος Κριμιζής, ο γεωλόγος Ηλίας Μαριολάκος, ο εξερευνητής Μπάμπης Μπίζας, ο φυσικός Ευτύχης Μπιτσάκης, ο συγγραφέας Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, ο οικονομολόγος Αδαμάντιος Πεπελάσης, η ηθοποιός Λήδα Πρωτοψάλτη, ο διπλωμάτης Thomas Scotes, ο ζωγράφος Παναγιώτης Τέτσης.

Στους ρόλους ο Στέφανος Ζήσης (γέρος), Γιώργος Σκουτέλας (παιδί), Αγγελίνα Διαμάντη (γυναίκα), Δημήτρης Καραβασίλης (άντρας).

Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στην Ήπειρο: στα Τζουμέρκα, τη Βωβούσα, το Σούλι, τον Άραχθο, τον Καλαμά, τον Αχέροντα, την Πρέβεζα, τον Αμβρακικό και το Ιόνιο.

Περισσότερα για την ταινία: https://dinosgiotis.gr/articles/24/

Η αποθέωση της ματαιοδοξίας: Δήμαρχος έστησε βάθρο στην παρέλαση, μόνο για τον εαυτό του


Η φωτογραφία, από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, κυκλοφορεί στα social media και κάνει πάταγο. Πάταγο και για τα σχόλια που την συνοδεύουν.


Δείχνει τους επισήμους, στον Δήμο Παιανίας. Στο κέντρο βρίσκεται ο Δήμαρχος και δίπλα βρίσκονται οι «αρχές». Ο τοπικός βουλευτής- ο Βασίλης Οικονόμου της Νέας Δημοκρατίας- ο διοικητής της Αστυνομίας της περιοχής, ο Μητροπολίτης και άλλοι. Ολοι στέκονται όρθιοι, πάνω στην άσφαλτο και παρακολουθούν.

Ο Δήμαρχος όμως, βρίσκεται ένα σκαλί παραπάνω από τους άλλους. Αυτός άλλωστε χοροστατεί της εκδήλωσης. Γι αυτό και φρόντισε να στήσει ένα ειδικό βάθρο, μόνο για τον εαυτό του. Ωστε να ξεχωρίζει. Η αποθέωση της ματαιοδοξίας όπως σχολιάζουν πολλοί στα social media...



Ο Δήμαρχος Παιανίας στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου/ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ FACEBOOK
Το σχόλιο στο facebook, της δημοσιογράφου Ελισάβετ Ζιτουνιάτη για την φωτογραφία:


«Αυτή η 28η Οκτωβρίου είναι λες και δεν έχει τέλος.
Λες και ζούμε σε παράλληλο σύμπαν.
Αλλά εντάξει νομίζω το τίτλο του ινδαλματος, πηγαίνει δικαίως στον Δήμαρχο Παιανίας, που έστησε πριβε βάθρο για την αυτου μεγαλειοτης τον εαυτο του. Γιατί; Γιατί του αξίζει. Το ποπολο όλο από κάτω.
Χώρα κοινωνικό πείραμα ΞΕΚΆΘΑΡΑ

Πηγή: iefimerida.gr

Άλογο για Όσκαρ: Όποτε πάει να το καβαλήσει κάποιος, κάνει ότι ψοφάει! (ΒΙΝΤΕΟ)


Συνήθως τα ζώα που είναι «φυλακισμένα» κάπου προς εκμετάλλευση από τα αφεντικά τους, δεν έχουν και πολλούς τρόπους αντίδρασης.
Ένα άλογο όμως σε μία φάρμα, φαίνεται να αποτελεί την εξαίρεση, έχοντας βρει την λύση για να αποφεύγει όσους θέλουν να το ταλαιπωρούν και να το καβαλήσουν για να ζήσουν μία τέτοια εμπειρία.
Μόλις λοιπόν πάει κάποιος να ανέβει πάνω του, αμέσως κάνει ότι πεθαίνει.
Μάλιστα, έχει τελειοποίηση τόσο την τακτική του αυτή που κρατάει όρθια τα πόδια του, αφήνοντας την γλώσσα του να κρέμεται.
Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε…

Άντρας που μάχεται με τον καρκίνο κέρδισε 180.000 ευρώ την τελευταία μέρα της χημειοθεραπείας του



Ένας άνδρας που πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου κέρδισε ένα λαχείο ξυστό αξίας 200.000 χιλιάδων δολαρίων στο δρόμο του για την τελευταία χημειοθεραπεία του.
Ο Ronnie Foster από τη Βόρεια Καρολίνα, αγόρασε ένα ξυστό αξίας ενός δολαρίου σε βενζινάδικο την περασμένη εβδομάδα.

Όταν κέρδισε 5 δολάρια, αποφάσισε να ξοδέψει τα κέρδη του σε ένα άλλο ξυστό και την ‘τελευταία στιγμή’ αποφάσισε να αγοράσει δύο.

Το δεύτερο ξυστό αξίας αξίας 5 δολαρίων που αγόρασε είχε κέρδη 200.000 δολαρίων.


Ο κ. Foster, ένας συνταξιούχος πρώην εργαζόμενος του Τμήματος Μεταφορών, δήλωσε: “Είδα όλα αυτά τα μηδενικά και πάγωσα. Δεν το πίστευα μέχρι που το έδωσα στον υπάλληλο για να το σκανάρει. Όταν έδειξε, ‘Επικοινωνήστε με τα κεντρικά’, άρχισα να τρέμω. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.”

Ζήτησε το βραβείο του την Παρασκευή και μετά από πληρωμές φόρων έλαβε 141.501 δολάρια.

Δήλωσε επίσης: “Ήμουν ήδη ευτυχισμένος γιατί ήταν ο τελευταίος μου κύκλος χημειοθεραπείας.”
Ο κ. Foster σχεδιάζει να βάλει τα κέρδη του στους ιατρικούς λογαριασμούς του.


Είπε: “Έχω καλή ασφάλιση. Αλλά εξακολουθεί να υπάρχει κάποιο κόστος. Αυτό θα το κάνει πολύ πιο εύκολο.”
Ο κ. Foster στάθηκε τυχερός με ξυστό Win It All, το οποίο πρόκειται να αποσυρθεί από τα ράφια το Νοέμβριο.
Κέρδισε το μεγαλύτερο βραβείο του λαχείου .
Ο κ. Foster διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου τον Ιανουάριο, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση τον Φεβρουάριο και κάνει χημειοθεραπεία από τον Απρίλιο.


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

Πως γίνεται φέτος η απογραφή αιγοπροβάτων και χοίρων


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος από 1 Νοεμβρίου έως 15 Δεκεμβρίου οι κάτοχοι εκμεταλλεύσεων αιγοπροβάτων οφείλουν να διενεργήσουν την ετήσια απογραφή του ζωικού τους κεφαλαίου για το έτος 2019 και να την κοινοποιήσουν στην Κτηνιατρική Υπηρεσία της περιοχής τους. Σε ότι αφορά τους χοίρους η απογραφή διενεργείται εντός του μηνός Δεκεμβρίου.
Επίσης και τη φετινή χρονιά (2019), η κοινοποίηση της ετήσιας απογραφής γίνεται:
1) είτε με προσέλευση των κτηνοτρόφων στην Κτηνιατρική Υπηρεσία με το Μητρώο Εκμετάλλευσης Αιγοπροβάτων συμπληρωμένο και πλήρως ενημερωμένο με όλες τις μεταβολές (γεννήσεις, θανάτους, σφαγές).
2) είτε με τη χρήση της αντίστοιχης ψηφιακής υπηρεσίας, χωρίς να απαιτείται η παρουσία του κτηνοτρόφου στην υπηρεσία. Η εγγραφή και πρόσβαση του κάθε ενδιαφερόμενου στην ψηφιακή υπηρεσία κοινοποίησης της ετήσιας απογραφής του ζωικού κεφαλαίου γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ΥπΑΑΤ (http://e-services.minagric.gr/), ακολουθώντας κατά βήμα τις οδηγίες που διατίθενται αναρτημένες εκεί.
Οι εν λόγω ψηφιακές υπηρεσίες θα ενεργοποιηθούν από την 1η Νοεμβρίου (αιγοπρόβατα) και από την 1η Δεκεμβρίου (χοίροι).
Κατά την υποβολή των απογραφικών στοιχείων μέσω της ψηφιακής υπηρεσίας, εκδίδεται σχετική βεβαίωση την οποία ο χρήστης εκτυπώνει και επισυνάπτει στο μητρώο της εκμετάλλευσής του. Η ψηφιακή υποβολή απογραφής του ζωικού κεφαλαίου δεν υποκαθιστά την υποχρέωση του κατόχου για την αντίστοιχη ενημέρωση του μητρώου της εκμετάλλευσής του.
Ο κάθε χρήστης κάτοχος αιγοπροβάτων ή χοίρων έχει τη δυνατότητα ψηφιακής υποβολής απογραφικών στοιχείων μόνο μία φορά κατά την απογραφική περίοδο (σε περίπτωση που η υποβληθείσα απογραφή χρήζει τροποποίησης λόγω λανθασμένων στοιχείων, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να απευθύνεται άμεσα στην αρμόδια τοπική κτηνιατρική αρχή).
Τέλος, επισημαίνεται ότι φέτος είναι υποχρεωτική και η καταγραφή των οικόσιτων χοίρων στα πλαίσια της ετοιμότητας για την Αφρικανική Πανώλη.

Από τη ζωή των κτηνοτρόφων


Γράφει ο Αθανάσιος Δημ. Στράτης
Εξ Ελαίας Θεσπρωτικού Πρεβέζης

Η Ήπειρος διαθέτει τεράστιες εκτάσεις, κατάλληλες για όλα τα είδη των ζώων σ’ όλες τις εποχές. Δεν είχαν ανάγκη να μεταναστεύσουν για να εξοικονομήσουν βοσκές. Νοίκιαζαν βοσκοτόπια μόνο οι νομάδες σκηνίτες Σαρακατσάνοι και Βλάχοι για την χειμερινή περίοδο. Η μόνη δυσκολία, σε ορισμένες περιοχές ήταν η εξεύρεση νερού το καλοκαίρι. Ελάχιστες βοσκές νοίκιαζαν σε χωραφάκια που οι ιδιοκτήτες τους δεν είχαν δικά τους ζώα.

Ενοικιαστήριο βοσκής

Εκτός της τροφής που προσέφερε η φύση, οι κτηνοτρόφου φρόντιζαν να αποθηκεύουν και για τον χειμώνα. Καλαμπόκι και κριθάρι, που έσπερναν μόνοι τους, τριφύλλι, άχυρο κ.λ.π.
Όλα αυτά τα αποθήκευαν σε καλύβες.
Οι χωριανοί έφτιαχναν καλύβια για αποθήκες ζωοτροφών, για τη στέγαση ζώων και πολλές φορές για να μένουν οι ίδιοι. Κατασκευές με ξύλινες φούρκες και αχυροσκεπή. Γύρω – γύρω έπλεκαν κλαδιά ή καλάμια και την έκλειναν με ξύλινη πόρτα. Το καλύβι ή η (μεγάλη) καλύβα απαιτούσε τέχνη για να είναι γερή, να μη μπάζει νερά και να μένει όρθια. Λίγο πολύ ήξεραν όλοι να τις φτιάχνουν.
Άλλη μια πρόχειρη «αποθήκη» ήταν η κηπή.


Την καλαμιά από τα καλαμπόκια αφού την ξέραιναν την αποθήκευαν σε πρόχειρες κατασκευές. Έστηναν ένα κορμό δέντρου, σαν κολώνα, με ύψος 4-5 μ. Στη βάση, κυκλικά, σε ακτίνα 2 μ. περίπου έβαζαν κλαδιά δέντρων ώστε να περνά το νερό της βροχής από κάτω. Πάνω στα κλαδιά ντανιάζονταν οι καλαμιές, η μια πάνω στην άλλη ακτινωτά, με τα κοτσάνια προς το κέντρο, μέχρι που έφταναν στην κορυφή. Πάνω από τις τελευταίες καλαμιές τοποθετούσαν άχυρο σαν σκέπασμα. Ήταν μια  πυραμιδωτή θημωνιά.
Το καλαμπόκι το έβαζαν σε μεγάλα ξύλινα μπαούλα, τα αμπάρια.
Περισσότερο ξεκούραστοι μήνες ήταν οι θερινοί για τους κτηνοτρόφους. Στα μέσα του Απριλίου κωλοκούριζαν τα πρόβατα, δηλαδή τα κούρευαν γύρω από την ουρά τους και στην κοιλιά να πάρουν αέρα. Αρχές Ιουνίου τα κούρευαν εντελώς. Με τα προβατοψάλιδα έδιναν βοήθεια ο ένας στον άλλον να τελειώσουν γρήγορα. Οι γυναίκες τύλιγαν τα μαλλιά κάθε προβάτου σε ποκάρια, χώρια τα άσπρα , χώρια τα λάϊα (μαύρα).


Γρέκια

Πρόχειρο σπιτόπουλο κτηνοτρόφου στο Μπαλντενέζι.

Τα γρέκια ήταν τότε χτισμένα στα γιούρτια των σπιτιών, πρόχειρες ξύλινες κατασκευές, σκεπασμένες με λαμαρίνες ή άχυρα και στρωμένες με ασπρόπλακες. Το καλοκαίρι έφκιαναν στάλους έξω από την κατοικημένη περιοχή, χρησιμοποιώντας σαν σκέπασμα φτέρες και άχυρο.
Τα πασάλια ολόγυρα σε κύκλο βάσταγαν και τις γρεντιές και τ’ άχερο. Κι όλα αντάμα  έγκρουαν σε γκορτσιά ή άλλο δέντρο να μη σωροβολιαστούν. Πρόχειρες κατασκευές δεμένες με φλούδες δέντρων και σύρματα, για το ξεκαλοκαίριασμα του κοπαδιού.

Στάλος στην Ελιά (Ντάρα) Πρεβέζης.

Σιμά στα τσαΐρια με τις αμαλαϊές. Να σταλίζει το κοπάδι ντάλα μεσημέρι στη λάβα του ήλιου. Νά 'ναι κοντά στις πρωϊμιές, ώσπου να πέσει η δροσιά της νύχτας. Στάλος κλεισμένος με παλιούρια και σφάκες να καρτερούν τις παρμιάρες μέχρι το σκάρισμα.
Πρωϊ-πρωϊ, αυτή την εποχή, πριν ακόμη ξημερώσει, τα σκάριζαν και τα οδηγούσαν στο βουνό. Αντιλαλούσαν οι πλαγιές, από φωνές, τραγούδια, κουδουνολαλήματα, βελάσματα και σαλαϊσματα. Κατά το γιόμα, όταν έπιανε η ζέστη, γυρνούσαν στους στάλους, σκυφτά, το ένα με το κεφάλι στα πόδια του μπροστινού, με πρώτο το γκεσέμι. Το πρώτο αν έπεφτε σε γκρεμό ακολουθούσαν όλα.

Κουδούνια
Μόνοι τους έφτιαχναν τα στεφάνια των κουδουνιών, πελεκώντας με τον σουγιά (κολοκοτρώνη) ξύλο μελικοκιάς, πουρναριού και λυγιάς. Κρεμούσαν τα κουδούνια, τα κυπριά και τα μικρότερα κυπρέλια, τσιοκάνια και χαρχάλια.


Τα κυπροκούδουνα χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες, τα κουδούνια, τα κυπριά και τα τροκάνια. Όλα κατασκευασμένα από λαμαρίνα (ψευδάργυρο) ή μπρούτζο (ορείχαλκο). Αν είχε προστεθεί και λίγο ασήμι (άργυρος), τότε το κράμα τα έκανε μελωδικότερα.


Τα κουδούνια προορίζονταν για τα πρόβατα και τα κυπριά για τα γίδια, τα μουλάρια και τα σκυλιά.
Ανάλογα με το μέγεθος τα κουδούνια χωρίζονταν σε αρνοκούδουνα, μισοκούδουνα και κουδούνες. Ο κάθε τσοπάνος χρησιμοποιούσε δικά του «διακριτικά» κουδούνια, για να ξεχωρίζει το κοπάδι του από μακριά.


Τα κουδούνια κρεμιούνταν με στεφάνια (προβατοζυγοί, κουλούρες), που γίνονταν από «καθαρό» ξύλο. Μέσα στο κουδούνι έβαζαν ένα μακρύ κομμάτι πετσί (δέρμα), ανάμεσα σ’ αυτό και στο γλωσσίδι, για να μη τρίβονται τα δυό μέταλλα.
Τα κυπριά χωρίζονταν σε κυπρέλια (καμπανίτσες), μισόκυπρα και κύπρους.
Τα κρεμούσαν με ειδικά στεφάνια (κουλούρες, γιδοστέφανα, γιδοζυγοί). Αυτά κατασκευάζονταν από ξύλο πουρναριού και δεν άνοιγαν εύκολα, αφού τα κομμάτια τους εφαρμόζονταν σφιχτά μεταξύ τους για να μη πληγιάζονται τα ζώα.
Τα μεγάλα κυπριά τα κρεμούσαν με χοντρά ανθεκτικά πέτσινα λουριά. Σ’ αυτά έβαζαν και ένα κομμάτι λαμαρίνα στη σύνδεση με τον κύπρο, για να μη «κρεμάει».
Τα τροκάνια προορίζονταν για μεγάλα ζώα, βόδια, μουλάρια και χωρίζονταν σε μικρά, μισοτρόκανα και τροκάνες.

Γέννος - Τυροκομικά
Κατά τα τέλη Οκτωβρίου, άρχιζε ο γέννος. Όλη η οικογένεια ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Να βοηθήσει τις προβατίνες να γεννήσουν, να κόψουν και να δέσουν τον ομφάλιο λώρο, να πετάξουν το κυτάρι (πλακούντα) της προβατίνας, να προσθηλάσουν το αρνάκι ώστε να μη μείνει τσαγκάδα η μάνα του (να μη βυζάξει μόνο από το ένα βυζί και «καεί» το άλλο).
Όταν ένα ζώο δυσκολεύονταν να γεννήσει, κατέφευγαν σε άλλα δικά τους μέσα. Σε πρακτικά. Έζωναν την ετοιμόγεννη προβατίνα με διπλοριζωμένη βέργα βάτου, να ρίξει εύκολα το αρνί και να πέσει το ύστερο (κυτάρι, πλακούντας).

Όταν η προβατίνα δεν είχε για κάποιο λόγο γάλα, όταν ψοφούσε ή όταν είχε δυό αρνιά, οι κτηνοτρόφοι βοηθούσαν να μεγαλώσουν τα αρνιά με άλλον τρόπο. Τα έβαζαν να βυζάξουν σε άλλη προβατίνα. Ακόμη έβαζαν γάλα σε ένα μπουκάλι και στο στόμιο τοποθετούσαν μια πλαστική θηλή, το ροκοβύζι, και από εκεί έπινε γάλα το αρνί.

Και ο σκύλος βοηθούσε με το ροκοβύζι

Να σημειωθεί ότι όταν δεν αρμέγεται το ζώο τότε «καίγεται», στερεύει για πάντα. Ήθελαν προσοχή τα μικρά αρνάκια μέχρι να «ξεκοπούν» στις 40 μέρες και να βόσκουν μόνα τους.
Για τα κατσίκια έφτιαχναν τσάρκους. Μικρά ξέχωρα κατασκευάσματα από πλεκτά κλαδιά δέντρων. Ολημερίς ο χαλασμός από τα βελάσματα των κατσικιών. Έκλειναν εκεί τα κατσίκια και τα άφηναν να θηλάσουν μόνο την νύχτα. Μετά τις σαράντα μέρες τα «ξέκοβαν» για πάντα βάζοντάς τους στο στόμα ένα ξύλο δεμένο από τα κέρατά τους. Τα καπίστρωναν με το «σαλιβάρι».
Τα ζώα που γεννούσαν τα έλεγαν γαλάρια και τα υπόλοιπα στέρφα. Τα έκαναν δυό κοπάδια. Τα γαλάρια τα πήγαιναν σε καλύτερες βοσκές και σε ομαλότερα εδάφη.
Οι τσοπαναραίοι άρμεγαν τα πρόβατα το πρωί, το απόγευμα και πρίν τα μεσάνυχτα.
Το γάλα το πουλούσαν στον τυροκόμο (μπάτζιο). Λειτουργούσε μπατζιαριό σε κάθε χωριό. Είτε από κάτοικο του χωριού, είτε από έμπορο. Μικρά πρόχειρα σπιτάκια ή καλυβάκια, που χρειάζονταν πολλές θημωνιές καυσόξυλα για να λειτουργήσουν.
Έβραζε το γάλα στο μεγάλο καζάνι.. Εκεί, στην καλύβα, πήζονταν το τυρί, έβγαινε το βούτυρο, η μυζήθρα (γκίζα, που την έκαναν μπάλες και τις κρεμούσαν σε δίχτυα να στεγνώσουν) και όλα το υποπροϊόντα του γάλακτος.
Άλλοι χωριανοί πήγαιναν με τον τενεκέ και έπαιρναν ακόμα και το επεξεργασμένο τυρόγαλο για τα γουρούνια τους.
Πρωί-βράδυ οι τσομπαναραίοι, με το γαλοπάφλα ή γαλοτενεκέ στην πλάτη τους ή φορτωμένο στη γομάρα, έφερναν το γάλα στον μπάτζιο και αργότερα στα αυτοκίνητα των εταιρειών, που δημιουργήθηκαν..


Σε παράταξη για ζύγισμα

. Ο τσοπάνος πήγαινε το γάλα στο φορτηγό, το έριχναν σε ένα δοχείο και έβλεπαν το βάρος του σε μια κάθετη βέργα που ανυψώνονταν ανάλογα. Ο μεταφορέας έγραφε το βάρος στην καρτέλα του κτηνοτρόφου που κρατούσε ο ίδιος και ενημέρωνε παράλληλα και το δεφτέρι του. Πολλές φορές ο συλλέκτης είχε και γραδόμετρο, για να μετράει την πυκνότητα του γάλακτος.
Οι μικροί κοπαδιάρηδες το γάλα το επεξεργάζονταν στο σπίτι τους, για δική τους χρήση ή για τους συγγενείς τους.
Μερικά από τα παράγωγα του γάλακτος ήταν:
Τυρί: Οι νοικοκυρές στράγγιζαν το γάλα περνώντας το από ψιλό κόσκινο (στραγγιστάρι) ή συνηθέστερα από πανί (τούλι). Μετά το έβραζαν και το άφηναν να κρυώσει μέχρι η θερμοκρασία του να δέχεται το δάχτυλο της νοικοκυράς. Κατόπιν έριχναν την ανάλογη πυτιά, το ανακάτευαν και το σκέπαζαν με κουβέρτες, να μείνει ζεστό. Ύστερα από λίγες ώρες έπηζε και το χαράκωναν με μαχαίρι. Τούτο το υλικό το έβαζαν σε τσαντίλες, που ήταν φτιαγμένες σαν μεγάλες τρίγωνες σακκούλες, με χωρητικότητας 4-5 οκάδες και τις κρεμούσαν στις γρεντιές ή στα δέντρα, να στραγγίσουν. Όταν έφευγε το τυρόγαλο, έβγαζαν πλέον το τυρί από την τσαντίλα, το έκοβαν φέτες και το τοποθετούσαν σε ξύλινα βαρέλια ή τενεκέδες. Σε κάθε στρώση τυριού, έριχναν μπόλικο χοντρό αλάτι. Μετά τρεις μήνες το τυρί ψήνονταν (γίνονταν σκληρό) και ήταν έτοιμο για κατανάλωση. Πολλές φορές το τυρί αλλοιώνονταν, ιδιαίτερα εκείνο που ήταν στα βαρέλια και έβγαζε σκουληκάκια άσπρα, τα πυθούλια. Τότε το έβαζαν στον ήλιο, έφευγαν τα πυθούλια και ήταν πάλι έτοιμο προς κατανάλωση.

Η τσαντήλα με το τυρί

Τι ήταν η πυτιά; Όταν έσφαζαν το αρνί γάλακτος (συνήθως πριν κλείσει 20 μέρες ζωής), έβγαζαν το στομάχι του, που περιείχε μόνο γάλα, έριχναν μέσα αλάτι και το έδεναν στις δύο άκρες με σχοινί. Κατόπιν το πασάλειφαν με στάχτη. Κατά το πασάλειμμα έλεγαν δυο-τρείς φορές τα παρακάτω λόγια - ξόρκι, σαν ερωτήσεις και απαντήσεις, για να γίνει καλή η πυτιά:
-Πήζει;
-Πήζει.
-Ακούς;
-Ακούω.
Στη συνέχεια κρεμούσαν την πυτιά κοντά στον μπουχαρή, ώστε από τον καπνό της φωτιάς να καπνίζεται, για να μη σκουληκιάσει. Με το πέρασμα των ημερών το στομάχι-πυτιά ξεραίνονταν. Όταν έρχονταν ο καιρός να πήξουν το γάλα σε τυρί, έπαιρναν την αποξηραμένη πυτιά, έβγαζαν τον εξωτερικό φλοιό και το εσωτερικό του
το έκοβαν σε μικρά κομματάκια και το διέλυαν με νερό σε κάποιο σκεύος. Κατόπιν το έβαζαν στην γωνιά της τσαντήλας και το έστυβαν. Έλιωναν με νερό ζυμώνοντας από το έξω μέρος της τσαντήλας ακόμη και τα τελευταία υπολείμματα.  Το υγρό που έβγαινε και είχε μια διαπεραστική άσχημη μυρωδιά το έβαζαν σε μπουκάλι όπου πρόσθεταν και αλάτι για να μην χαλάει. Απ’ αυτό  το υγρό, την πυτιά, έριχναν στο ανάλογο γάλα μια ορισμένη ποσότητα, π.χ. μια κουταλιά φαγητού. Τα ένζυμα που αναπτύσσονταν στην πυτιά, έπηζαν το γάλα και το έκαναν τυρί. Όλα τα σπίτια έφτιαχναν την δική τους πυτιά. Με τα χρόνια κυκλοφόρησε εκείνη του εμπορείου σε μικρά μπουκαλάκια. Μια απ’ αυτές είχε την φίρμα «Η βλάχα».
Ξυνόγαλο και βούτυρο: Το γάλα αφήνονταν να ξινίσει, δηλαδή να γίνει η ζύμωση από γαλακτικά βακτήρια, που κρατούσε 1-2 μέρες. Κατόπιν ρίχνονταν στη γαλόβουρτσα, την οποία είχαν βάλει σε νερό από την προηγούμενη μέρα, να ρουπώσει. Η γαλόβουρτσα ήταν ένας κύλινδρος φτιαγμένος από σανίδες διαμέτρου στη βάση 20 εκατ. και στην κορυφή 40. Ύψος 1,20 μ.
Το χτυπούσαν με ένα κοντάρι, που στην άκρη του είχε τρυπητό ξύλινο δίσκο. Τούτο ήταν το βουρτσόξυλο. Το χτύπημα κρατούσε δυο ώρες. Το τελευταίο τέταρτο, ο ρυθμός ανάδευσης ελαττώνονταν και πρόσθεταν κρύο νερό, αφού πρώτα το «σταύρωναν», να βγει πολύ βούτυρο. Στα δέκα κιλά γάλα έπαιρναν ενάμιση κιλό βούτυρο. Το μάζευαν από την ήρεμη επιφάνεια με μια μακριά κουτάλα. Το χτυπούσαν λίγο ακόμη, μέχρι να βγει όλο το βούτυρο. Το ξυνόγαλο, που έμενε ήταν χωνευτικό, δροσιστικό και συντελούσε στην καλή λειτουργία του εντέρου. Ήταν ο βασικός συντελεστής διατροφής στην περιοχή. Το βούτυρο το έβαζαν σε φέτες ψωμί και σε ότι άλλο φαγητό ήθελαν.
Κουλιάστρα: Ήταν το πρώτο γάλα (μέχρι δυο-τρεις μέρες) των ζώων. Αυτό δεν γίνονταν τυρί. Το έβραζαν και γίνονταν πολύ πηχτό. Αυτή ήταν η κουλιάστρα. Την έτρωγαν σκέτη ή τρίψα με μπομπότα.
Γκίζα: Έβραζαν το νερό, που έτρεχε από την τσαντίλα του τυριού (τυρόγαλο) και από την επιφάνεια μάζευαν την γκίζα. Το υπόλοιπο τυρόγαλο ήταν τροφή των γουρουνιών.
Γαλοτύρι: Γάλα με κομματάκια τυρί στο βαρέλι και μπόλικο αλάτι. Πολύ νόστιμο, τρώγονταν με ψωμί. Σε άλλα μέρη το λένε σιλίρα (Ιταλικά). Πολλές φορές το γαλοτύρι το έβαζαν σε ασκιά από δέρμα κατσίκας. Χωρούσε 50 οκάδες περίπου.                                                                                                       
Τραχανάς: Ζύμωναν σταρένιο αλεύρι με πηχτό γάλα του καλοκαιριού. Η ζύμη τρίβονταν με τα χέρια σε μικρά κομματάκια, κοσκινίζονταν στο δρυμόνι και στέγνωνε. Αποθηκεύονταν σε βάζα, στάμνες και τσουβαλάκια..


Πέτουρα: Ζύμωναν όπως τον τραχανά και άπλωναν τη ζύμη σε φύλλα. Τα άφηναν να στεγνώσουν σε σκιερό μέρος και τα έσπαγαν σε μικρότερα κομματάκια.
Τραχανά και πέτουρα τα έφτιαχναν το καλοκαίρι που οι τσοπαναραίοι τα άρμεγαν μια φορά την ημέρα και το γάλα ήταν πηχτό..

Στη στρούγγα

Μερικές φορές, που τα άρμεγαν και το απόγευμα του καλοκαιριού, επειδή το τριφύλλι έφερνε γάλα, τα μάζευαν σε πρόχειρες στρούγκες. Και σήμερα, σε πολλές περιοχές διακρίνονται στρούγκες από ξηρολιθιά, στρόγγυλες με μεγάλα στρουγγολίθια στην έξοδο. Ίδιες κατασκευές, που στα μέρη τούτα φτιάχνονταν και στους αρχαίους χρόνους. Έμπαιναν τα πρόβατα από το μεγαλύτερο άνοιγμα και στριμώχνονταν. Καθένα που αρμέγονταν ήταν ελεύθερο να βοσκήσει. Η δύναμη, που έπεφτε το γάλα στην καρδάρα από το μαστάρι της προβατίνας, έφτιαχνε αφρή, που ρουφούσαν ζεστή με τα χείλη τους τα παιδιά ή την έφερναν στο στόμα τους με πλατιά φύλλα μπότσκας, αντί για κουτάλια. Άβραστο το έπιναν, γιατί εκείνη την εποχή το γάλα ήταν καθαρό από φάρμακα και αρρώστιες του σήμερα.
Καθαρό και ανόθευτο στην πηγή της παραγωγής, μέσα στη φύση απολάμβαναν τον μόχθο τους, με γέλια, φωνές, αστεϊσμούς και πειράγματα. Άνθρωποι που ζούσαν από τη λιγοστή γη τους, το λιγοστό νεράκι, τον καθαρό αέρα. Άνθρωποι λιτοδίαιτοι, με προσήλωση στα προγονικά τους, στην παράδοση, στην πείρα αιώνων που κουβαλούσαν.