Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025

Νέα παράταξη συγκροτήσανε τα ανεξάρτητα μέλη του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας.

Τα τρία ανεξάρτητα μέλη του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας  με επιστολή τους στο Δ.Σ. της Π.Σ.Ε γνωστοποίησαν ότι από σήμερα συγκροτούν παράταξη με την επωνυμία «Ανεξάρτητη Φωνή Ηπειρωτών»

Ακολουθεί η επιστολή τους που απευθύνεται σε όλους τους απόδημους Ηπειρώτες

Με αίσθημα ευθύνης και με έντονο προβληματισμό για τη δράση και το μέλλον της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας απευθυνόμαστε σε όλους τους Ηπειρώτες και τις Ηπειρώτισσες.

Η αγάπη μας για τη γενέτειρα και η δράση μας στο χώρο της αποδημίας, χρόνια τώρα, δεν μας επιτρέπει να παραμένουμε «απλοί θεατές» μιας τακτικής απαξίωσης και μηδενισμού κάθε έννοιας που ορίζει το Καταστατικό της Π.Σ.Ε.

Η ανυπαρξία της Π.Σ.Ε. λειτουργεί σε βάρος της αποδημίας και γενικά της Ηπείρου. Η παραβίαση τυπικά και ουσιαστικά του Καταστατικού (το τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο πραγματοποιήθηκε μετά από δυόμισι (2,5) μήνες!). Αιτήματα μελών για να συζητηθούν σοβαρά ζητήματα, απορρίπτονται χωρίς καμία διευκρίνιση.

Η μοναδική λειτουργία του Δ.Σ. είναι συγκεκριμένα άτομα του Δ.Σ. που μερικές φορές παίρνει και τη μορφή της ομάδας, συμμετέχουν στην κοπή πίτας των Σωματείων και σε πανηγύρια.

Πλήρης και καθολική η απαξίωση. Δεν μας ενδιαφέρει αυτή η Πανηπειρωτική. Στη Συνέλευση θα παρατεθούν όλα τα γεγονότα κι όλες οι αντικαταστατικές πράξεις.

Εμείς ανεξαρτητοποιηθήκαμε, εδώ και ένα χρόνο. Ως προς αυτό έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας. Το καθήκον μας είναι να ενημερώσουμε πλήρως τους αποδήμους.

Προς το παρόν δηλώνουμε ότι συγκροτήσαμε την «Ανεξάρτητη Φωνή Ηπειρωτών» και είμαστε στη διάθεση κάθε συλλόγου, κάθε Ηπειρώτη και Ηπειρώτισσας.

Δεν είναι σε θέση κανείς να μας φιμώσει. Η Πανηπειρωτική θα λειτουργήσει σωστά και προς το συμφέρον της αποδημίας. Η δράση μας, χρόνια τώρα, αυτό εγγυάται. Σας καλούμε να μας βοηθήσετε σ’ αυτή την προσπάθεια.

Χριστόφορος Ευθυμίου, τηλ. 6977266641

Χρήστος Τούμπουρος, τηλ. 6972403377

Χρήστος Παύλου, τηλ. 6906568365

Οι εν Αθήναις Αρτινοί Τιμούν τους εν Μητροπόλει Άρτης Αγίους.

Φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού και παραδοσιακό γλέντι του Συλλόγου Ηπειρωτών Χαϊδαρίου

  1. Σας καλούμε σε μια ξεχωριστή βραδιά μέσα από μια όμορφη και ποιοτική εκδήλωση που διοργανώνει ο σύλλογος μας, το 10ο φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού.


  1. Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου μετά το πέρας της εκδήλωσης "Φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού " θα ακολουθήσει γλέντι στο κέντρο ΕΠΑΥΛΗ (Βουλγαρακτόνου 1 Χαϊδάρι).

Ζωντανή μουσική με την κομπανία του Αντώνη Κακούρη στο κλαρίνο και τον Βαγγέλη Κότσου στο τραγούδι.

Τιμή πρόσκλησης 25 ευρώ.

Σας περιμένουμε όλους ώρα 23:00.

Ενημέρωση Συλλόγου Γεωπόνων Πρέβεζας για ανανέωση άδειας χρήσης νερού

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με διευκρινιστική εγκύκλιο του ενημερώνει ότι με βάση την ΚΥΑ 146896/2014 όλες οι άδειες χρήσης νερού που έχουν εκδοθεί μέχρι 17-5-2024 στη Ήπειρο θα πρέπει να ανανεωθούν μέχρι τις αρχές Μαΐου 2025.

 Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να υποβάλλουν τη σχετική αίτηση, προσκομίζοντας την παλιά άδεια χρήσης νερού και τον τίτλο κατοχής του χωραφιού (ιδιόκτητο ή μισθωμένο). Επιπλέον, για τη χερσόνησο της Πρέβεζας είναι απαραίτητη η χημική ανάλυση του νερού στην οποία θα προσδιορίζονται η ηλεκτρική αγωγιμότητα, τα ολικά διαλυμένα στερεά και η συγκέντρωση ιόντων χλωρίου και νατρίου. Αν η δειγματοληψία του νερού δεν γίνει από το εργαστήριο ανάλυσης, θα πρέπει να υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση στην οποία δηλώνονται οι συντεταγμένες του σημείου υδροληψίας. Σημειώνεται ότι η άδεια χρήσης νερού είναι απαραίτητο δικαιολογητικό για το αγροτικό τιμολόγιο ηλεκτρικού ρεύματος. 

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Δήμου Πρέβεζας (2682029582) ή εναλλακτικά στο Τμήμα Περιβάλλοντος και Υδροοικονομίας της Π.Ε. Πρέβεζας όσον αφορά παλιές άδειες.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ

https://geoponiprevezas.blogspot.com/

Δικογραφία σε βάρος δύο ανδρών για το κλεμμένο μοσχάρι που βρέθηκε τεμαχισμένο

Δικογραφία σχηματίστηκε σε βάρος δύο ανδρών, ενός 43χρονου και ενός 70χρονου, για ζωοκλοπή, ζωοκτονία και χρήση όπλου.....

Ειδικότερα, κατά δήλωση του 50χρονου ιδιοκτήτη οι δύο άνδρες φέρεται πρωινές ώρες στο χωριό Βαρετάδα Δήμου Αμφιλοχίας να έκλεψαν και να τεμάχισαν το μοσχάρι, αφού πρώτα το πυροβόλησαν.

Φέρεται επίσης να του αφαίρεσαν τα μπούτια και τις σπάλες εγκαταλείποντας το υπόλοιπο ζώο στο σημείο. 

sinidisi.

https://xiromeronews.blogspot.com/

Οι Μερακλήδες του χωριού!!!

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Πάντοτε ήθελα να γράψω δυό αράδες για ανθρώπους που έχουν αφήσει το στίγμα στα παιδικά μου χρόνια. Δεν ξέρω άλλοι τους λέγανε φουρλαίδες, άλλοι καψοκαλύβες, η βάβω έλεγε [θέλουν βάρεμα με μια χελώνα βνήσια στου κεφάλ ].Θα σας φέρω πίσω γύρα στό εξήντα στα χωριά της Πίνδου εκεί που ακόμα ηλεκτρικό και αμάξια δεν ήρθανε.

Πολλοί άντρες η διασκέδασή τους ήταν το μπακαλιό που άμα πέρναγες απόξω η μυρουδιά από το ούζο και το τσίπουρου εμάς τα πιτσιρίκια μας λάλαγε στο κεφάλι. Εκεί μπορεί να ξημερώναν με μια λάμπα πετρελαίου και την άλλη μέρα βάζαν τις γυναίκες τους να πάνε για δανεικό αλεύρι. Αυτοί δεν είχαν ζωντανά κάναν κανά μεροκάματο στα δασικά έργα και τίποτα ξύλα στα Γιάννενα αφού οι γυναίκες τα πήγαιναν γκότσια το φόρτωμα και αυτοί με το άλογο πεζούρα, αλλά στο γύρισμα οι άντρες καβάλα στο άλογο και οι γυναίκες ποδαράτο και για αυτό ήταν όλες στραβοκάνες και κακορίζικες. Έβλεπες τριαντάρα και ήταν σαν βάβω ξεδοντιάρα βέβαια δεν είχαν το νού τους στο μανικιούρ και στον καλλωπισμό μερικοί δε απο αυτουνούς τις ξυλοφορτώνανε για επίδειξη του ανδρισμού.

Και άμα θέλαν και τσότσιο απο το άλλο ήταν αναγκασμένες να καθίσουν γιατί έπεφτε μπερτάκι. Καλά μωρ θεία Βασίλω λέω σε μια θειά καλαμπουρτζού δεν κάνατε λίγο τις άρρωστες τις αδιάθετες. Ωρέ μωρέ παιδάκι μου τι λες τώρα, το καπάκωμα θα το έτρωγα το ξύλο γιατί να το φάω.

Επανέρχομαι λοιπόν σε αυτούς τους μποέμ δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ο όρος που μέχρι το πρωί το τραβάγανε τώρα που φέραν και πικάπ κάθε Αθηναίος που γύρναγε στο χωριό κουβάλαγε και ένα κλαπατσίγκανο. Μια μέρα πέρναγε ο δάσκαλος, κάτσε δάσκαλε να σε κεράσουμε του λέει ο Σιούλα Λιόντος

-Δεν ήρθα για κέρασμα ήρθα να σου πω μια και συ δεν έρχεσαι οτι ο Δημητράκης έρχεται αδιάβαστος, να προχθές του είπα πές μου τρεις λέξεις που να καταλήγουν σε αρ και ξέρεις τι μου είπε γομάρ μπλάρ βλάρ

- Ε καλά σου είπε άμα ρώταγες θα σου λεγε και άλλες. Σηκώθηκε και έφυγε ο άνθρωπος. Θυμάμε του Αι Νικόλα το βράδυ μπάρμπας και ανιψιός γινήκανε στουπί, ο ανιψιός φαίνεται προθυμοποιήθηκε να πάει τον μπάρμπα Σιαντουφη κάτω στο ποτάμι που είναι το σπίτι του. Μόλις φτάσανε στην αυλόπορτα ο μπάρμπας συνήλθε λιγάκι και του λέει, ανψιέ να σε πάω εγώ στο σπίτι δεν σε βλέπω σόι!!! τελικά να μην τα πολυλογούμε ξυμηρώσαν αγκαλιά στην μέση της διαδρομής τους βρήκε ο ταχυδρόμος. Κάποτε καλούσανε και μια ζυγιά από το διπλανό χωριό και αφού μπεκροπίναν ο μπάρμπας που ήταν και κάπελας τους έπαιρνε και τους πήγαινε στα μνήματα.

Εκεί στης μάνας του το μνήμα που δεν τη γνώρισε ποτέ και ήταν μπουνιάκο μαξούμ και αφού του λέγαν τι Μαριόλα. Αρπάζει αυτόν με το ντέφι που ποιόν άσχημο άντρα δεν έχει ξαναγεννήσει μάνα, ήταν μαύρος μαύρος με μια χαρακιά στο πρόσωπο, αλλά σε εμένα συμπαθής. Πάντοτε τους θαύμαζα για την μουσική τους και τα σιδερικά που μας φτιάχναν, και του λέει έλα ρε μαύρε να σε φλήσω εσένα δεν σε φίλσε ούτε η μάνας. Ακόμη θυμάμαι και τα τραγούδια που πέρνανε ,ο καπετάνιος έπαιρνε Σιαμαντάκα τον λέγανε καπετάνιο γιατί ήταν πρωτοπαλλήκαρο του Ζέρβα, ο Θύμιος ο φουρλαίδας τον Γιάννο τον περατιανό και ο Λάκς που ήταν στα ΤΕΑ και το είχε και καμάρι “για μια φορά είναι λεβεντιά”

΄Αι Τριάδας στο πανηγύρι χορεύαν κάτι γυναικούλες μπροστά, δεν ρήξαν χρήματα και αρχίζει ο βιολιτζής με το δοξάρι να κάνει: να του για ,να του για και ο ντεφατζής: πουντο μωρε πούντο και πάλι το βιολί είναι κάτ απ την ποδιά. Το πήραν χαμπάρι κάτι χωριανοί και φύγαν κλαρίνα ντέφια πήγαν κάτω στον λάκκο της Κοτινής. Τώρα που να ξαναπατήσουν αυτά τα όργανα στό χωριό

Μπονιάκο =ορφανό 


 Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος κραψίτης



Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2025

«Βαγόνι 3, θέση 74»: Το συγκλονιστικό κείμενο για την τραγωδία στα Τέμπη

Πώς περιγράφει την εμπειρία που σημάδεψε τη ζωή της η Βικτώρια Ιωσηφίδου, που επέζησε από τη μοιραία σύγκρουση

Η Βικτώρια Ιωσηφίδου σώθηκε από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, που κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων, συγκλονίζοντας την Ελλάδα.

Στην περυσινή επέτειο της τραγωδίας έγραψε ένα συγκλονιστικό κείμενο για την εμπειρία που σημάδεψε τη ζωή της, με τίτλο «ΒΑΓΟΝΙ 3, ΘΕΣΗ 74, μια μαρτυρία για τα Τέμπη».

Το μεταφέρουμε αυτούσιο καθώς ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών το αναδημοσίευσε σήμερα στην ομάδα του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης:

«Χρόνια είχα να ταξιδέψω με το τρένο. Την τελευταία φορά είχε σταματήσει ξημερώματα τρεις ολόκληρες ώρες στη μέση της διαδρομής Θεσσαλονίκη- Αθήνα και έχασα το πλοίο για την Κύθνο. Κι από τότε είπα: «Εγώ δεν ξανανεβαίνω σε τρένο ποτέ πια σ’ αυτή τη χώρα».
Κι όμως τώρα τα πράγματα φαίνεται να άλλαξαν . Όλοι μιλάνε πια με τα καλύτερα λόγια για αυτό το γρήγορο τρένο, ΤΟ ΒΕΛΟΣ, που κάνει τη διαδρομή Θεσσαλονίκη- Αθήνα σε σχεδόν τέσσερις ώρες. Σε αφήνει και στο σταθμό Λαρίσης, δηλαδή βολικά για να πάρεις το μετρό και όλα φαίνονται ιδανικά. Έτσι προγραμματίζοντας τις διακοπές μου στην Αθήνα για το τριήμερο της Αποκριάς το ξανασκέφτηκα και αποφάσισα νωρίς- νωρίς μάλιστα να κλείσω εισιτήρια aller retour με το τρένο.
Μπαίνω στην ηλεκτρονική σελίδα της ΤΡΕΝΟΣΕ και όλες οι θέσεις σχεδόν είναι άδειες. Σκέφτομαι, ε, ας μην κόψω εισιτήριο σε πρώτο ή δεύτερο βαγόνι, άνθρωποι είμαστε μη γίνει και τίποτα, κανένας εκτροχιασμός δηλαδή και αποφασίζω να κλείσω στη μέση ακριβώς του τρίτου βαγονιού. ΒΑΓΟΝΙ 3, ΘΕΣΗ 74. Για πρώτη φορά στη ζωή μου και επειδή όλες οι θέσεις είναι άδειες διαλέγω την ίδια θέση και για τον πηγαιμό και για τον γυρισμό. ΒΑΓΟΝΙ 3, ΘΕΣΗ 74, στη μέση ακριβώς του τρίτου βαγονιού.
Αίσιος ο πηγαιμός και πολύ ευχάριστες οι διακοπές. Και έρχεται η ώρα της επιστροφής. Είναι Τρίτη γύρω στις εφτά το απόγευμα και το τρένο φεύγει σε λίγο. Τηλεφωνώ στη διπλανή μου να ρωτήσω τον καιρό στη Θεσσαλονίκη – σοβαρά προβλήματα είχα – και μαθαίνοντας ότι βρέχει βγάζω την ομπρέλα από τη βαλίτσα και τη βάζω στην τσάντα μου. Και βγαίνω στην αποβάθρα. Μα τι κόσμος είναι αυτός!! Και οι πιο πολλοί φοιτητές! Δεν πέφτει καρφίτσα! Τόσοι πολλοί λοιπόν θα ταξιδέψουνε για πάνω…
Ανεβαίνουμε στο τρένο και όλα βαίνουν καλώς μέχρι που έρχεται μισάωρη καθυστέρηση στο σταθμό Παλαιοφάρσαλα. Άρχισαν πάλι οι καθυστερήσεις σκέφτομαι… Μετά αναχωρούμε κανονικά για Θεσσαλονίκη. Βαρέθηκα και άρχισα να μιλώ με έναν φίλο στο messenger. Ξαφνικά μεγάλο τράνταγμα και θόρυβος δυνατός. Το τρένο πηγαίνει πάνω κάτω. Μάλλον έφυγε από τις ράγες. Το απαίσιο τράνταγμα συνεχίζεται. Κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει. Προσπαθώ να κρατηθώ από τη θέση μου. Χαθήκαμε!! Ένας δυνατός κρότος και το τρένο σταματάει.
Είμαι ζωντανή. Γύρω σκοτάδι. Το τρένο έχει γύρει πάρα πολύ. Κάποιοι γύρω μου σηκώνονται, λέω σωθήκαμε. Μια κυρία φωνάζει: «το πόδι μου, βοήθεια, το πόδι μου». Γύρω παντού συντρίμμια. Σίδερα κάθε είδους έχουν πέσει από την οροφή κι έχουν μισοκλείσει το διάδρομο. Πώς δεν έπεσαν στο κεφάλι μας. Η πόρτα του βαγονιού φαίνεται να έχει φρακάρει. Κοιτάζω μπροστά μου μέσα στο μισοσκόταδο αλλά δεν βλέπω τίποτε από τα πράγματά μου. Η τσάντα και το μπουφάν μου που ήταν στο κάθισμα μπροστά μου έχουν εξαφανιστεί. Δε βλέπω ούτε τη βαλίτσα μου ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά προς τα πάνω. Στα αριστερά έξω από το βαγόνι μια φωτιά καίει. Πρέπει να βγούμε το συντομότερο από εδώ. Πρέπει να φύγουμε άμεσα. Πριν γίνει καμιά έκρηξη…
Ο νεαρός απέναντι μου σηκώνεται. Έχει αίματα στο πρόσωπο. Σκύβει κάτω και παίρνει ένα κινητό. Μετά μου το δίνει. «Δικό σου είναι;» με ρωτάει. «Ναι!» απαντώ. Μετά ξανασκύβει και βρίσκει το δικό του. Αναπάντεχα έχω στα χέρια μου το κινητό μου. Σηκώνομαι και προχωρώ προς το πίσω μέρος του βαγονιού, μήπως και βρω κάποια έξοδο. Πιάνομαι από τις θέσεις γιατί το τρένο έχει γύρει πάρα πολύ και δεν μπορείς να σταθείς. Προσπερνώ τα συντρίμμια. Πράγματι το τελευταίο παράθυρο είναι τελείως σπασμένο. Κοιτάζω κάτω. Είναι αρκετά ψηλά μα πρέπει να πηδήξω. Γυρίζω πίσω στη θέση μου αναζητώντας ξανά την τσάντα μου και το μπουφάν μου αλλά μάταια. Ξαναπαίρνω το δρόμο για το παράθυρο. Θα βγω μόνο με τα ρούχα μου, δεν γίνεται αλλιώς. Δίπλα στο παράθυρο κάτω στο πάτωμα βλέπω ένα μπουφάν σφηνωμένο. Το τραβάω , το βγάζω και το φοράω.
Καθώς ετοιμάζομαι να πηδήξω από το παράθυρο για καλή μου τύχη ένας νεαρός περνάει από έξω. « Αγόρι μου, σε παρακαλώ , κράτησε με λίγο καθώς θα βγαίνω για να μην χτυπήσω!» πράγματι το αγόρι απλώνει τα χέρια του και με πιάνει. Είναι ο πρώτος καλός μου Άγγελος.
Είμαι έξω και πανικόβλητη. Νομίζω πως δεν έχω καλή επαφή με το περιβάλλον, αλλά ενστικτωδώς ακολουθώ τους υπόλοιπους που έχουν βγει από το τρένο. Μπροστά μας κάτι σαν σασί, ένα όχι πολύ ψηλό βαγόνι που δεν μπορώ να σκεφτώ τι είναι, κλείνει τον δρόμο. Τελικά ήταν ένα κομμάτι της αμαξοστοιχίας που ερχόταν από την απέναντι πλευρά. Είναι περίπου στο ύψος μου. Βλέπω κάποιους νεαρούς να δίνουν έναν πήδο και να περνούν από πάνω του. Εγώ δεν μπορώ να το περάσω, είναι πολύ ψηλό. Πρέπει να ζητήσω βοήθεια. Θα με βοηθήσει άραγε κανείς; Ξαφνικά ακούω μια σιγανή φωνή. «Από κάτω, από κάτω!!» Ας είναι καλά η γυναικούλα. Μου είπε να περάσω κάτω από το βαγόνι, όπως και έκανα, σκύβοντας στα τέσσερα και έτσι το προσπέρασα. Ο δεύτερος καλός μου Άγγελος.
Τώρα μπροστά μας υψώνεται ένας συρμάτινος φράχτης. Είναι ψηλός αλλά και ευλύγιστος ταυτόχρονα. «Πάμε όλοι μαζί!» φωνάζει κάποιος και πράγματι όλοι μαζί οι μπροστινοί μου τον πατάνε και τον ρίχνουν. Περνώ κι εγώ από πάνω. Και τώρα ένα αρκετά μεγάλο ύψωμα με μεγάλη κλίση, σχεδόν κάθετο στο έδαφος. Πρέπει να σκαρφαλώσω για να φτάσω στην παλιά εθνική. Στο πάνω μέρος του είναι ένας διασώστης που βοηθάει όσους πλησιάζουν στο ψηλότερο σημείο. Πρέπει να το ανέβω και αυτό. Πέφτω κάτω στα γόνατα και αρχίζω να σκαρφαλώνω στα τέσσερα. Για να τα καταφέρω πιάνομαι από τα χόρτα, που καθώς είναι βαθιά ριζωμένα κρατούν αντίσταση και μου επιτρέπουν να ανεβώ. Βλέπω μπροστά μου τον διασώστη που περιμένω να με πιάσει. Όμως μια μητέρα με ένα μικρό παιδί στην αγκαλιά τον φωνάζει να τη βοηθήσει κι αυτός κατεβαίνει κοντά της. Ποιος θα με κρατήσει τώρα; Μια άγνωστη κυρία μου απλώνει αιφνιδιαστικά το χέρι και μου λέει: « Give me your hand!». Μου πιάνει το χέρι και φτάνω στην κορυφή. Είναι ο τρίτος καλός μου Άγγελος.
Τελευταίο βήμα να περάσω τις προστατευτικές μπάρες. Όλοι όσοι έχουν ανέβει είναι σε έξαλλη κατάσταση. Τηλεφωνώ στον γιό μου. « Έγινε ένα σοβαρό δυστύχημα στο τρένο στα Τέμπη. Μπορεί να έχει και νεκρούς. Μην ανησυχείτε. Είμαι καλά. Σώθηκα». Οι διπλανοί μου μου ζητούν το κινητό για να τηλεφωνήσουν στους δικούς τους. Προσπαθούν να θυμηθούν τα νούμερά τους. Μα κατά κανόνα δεν τα καταφέρνουν, παίρνουν λάθος νούμερο και απελπίζονται. Κάποιοι άλλοι με κινητά τηλεφωνούν στους δικούς τους κλαίγοντας και φωνάζοντας.
Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται ένα άδειο πούλμαν. Είναι ένας περαστικός οδηγός που είδε το τροχαίο και σταμάτησε να βοηθήσει. Με αυτόν θα επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη. Στο δρόμο διηγείται πως είδε το intercity να συγκρούεται μετωπικά με μιαν εμπορική αμαξοστοιχία και ομολογώ δεν τον πίστεψα. «Τι μας λέει ;» είπα. «Είναι δυνατόν; Σε ποιον αιώνα ζούμε για να συγκρουστούν μετωπικά δύο αμαξοστοιχίες. Σίγουρα λάθος κάνει….» Κι όμως ήταν ακριβώς έτσι.
Φτάνοντας στο σπίτι σύμφωνα με τις ειδήσεις οι νεκροί ήταν 8. Σε λίγο έγιναν 15. Και όλο και ανέβαιναν. Το σοκ μου γίνεται όλο και μεγαλύτερο όσο πληθαίνουν οι νεκροί. Πολύ τυχερή που επέζησα. Το σώμα μου γεμάτο μώλωπες, και ένα χτύπημα στο κεφάλι αλλά ευτυχώς μόνο αυτά. Όσο για τα ψυχικά τραύματα…. Έχω εφιάλτες , δεν μπορώ να κοιμηθώ, μπροστά στα μάτια μου τριγυρνούν τα νεαρά παιδιά που χάθηκαν, πώς γλύτωσα από εκεί….
Ο γιος μου που με περίμενε το βράδυ του δυστυχήματος, ή μάλλον του εγκλήματος στο σταθμό της Θεσσαλονίκης μου είπε για τους γονείς που όλο αγωνία περίμεναν μαζί του και ρωτούσαν για τα παιδιά τους. Όταν λίγες μέρες αργότερα πήγαμε μαζί στο αστυνομικό τμήμα στα Τέμπη να παραλάβουμε ό,τι απέμενε από τα πράγματά μου, είδαμε να βγαίνει από εκεί ο κύριος που περίμενε δίπλα στον γιο μου μαζί με τη σύζυγο του. Στα χέρια τους κρατούσαν μια βαλίτσα και ένα back bag. Δεν βρήκε το κουράγιο να τους μιλήσει. Ρωτήσαμε όμως του αστυνομικούς μπαίνοντας. «Σώθηκε το παιδάκι των κυρίων που μόλις βγήκαν;» «Όχι, δυστυχώς, οι κύριοι παρέλαβαν μόνο τα πράγματά του». ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ.


https://www.zougla.gr/

Εξαφάνιση ηλικιωμένης στα Δολιανά Πωγωνίου. Μπορείς να βοηθήσεις!!!!


Ο γερο-δάσκαλος και ο παλιός του μαθητής


Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Εμείς παιδαρέλια εκεί στις αετοφωλιές της Πίνδου, εκεί που τα πρόβατα στανεύαν μόνο το καλοκαίρι, που ήμασταν πίσω από τον άλλο κόσμο, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς συγκοινωνία και σχεδόν χωρίς ραδιόφωνο. Mόνο ένα γραμμόφωνο υπήρχε, αυτό του Κώστα Γράβου που ακόμα έχω στα αυτιά μου το δημώδες άσμα, "ο Βλαχοθανάσης". 

Σε συζητήσεις με μεγάλους δεν παίρναμε μέρος, φυγέτε μας λέγαν οι δικοί μας έρχονται μουσαφιραίοι! Θα πω μια ιστορία με έναν ξάδελφό μου,  ο Μήτσιος πέντε χρονών και δεν έβγαζε λέξη. Ο πάππους φώναζε και κατέβαζε Θεούς και δαίμονες, " Ωρέ, γαμώ τον Γεραμπήτ το παιδί είναι μούτο [μουγγό]"  και έριχνε το φταίξιμο στην θειά μου την νύφη,  που όλα τα στραβά οι νύφες τα κάνουν!  Μια μέρα, ο Μητσάρας κατέβαινε το σοκάκι του Πασσιά τραγουδώντας την "Ρούσα παπαδιά", ήταν και καλλίφωνος ο άτιμος, τον ακούω και σφεντόνα στην θειά μου "Θειά, θειά ο Μήτσιος μιλάει, ο Μήτσιος! Η φουκαριάρα μού δώκε μια τσαπέλα σύκα για το καλό μαντάτο! 

Πολλοί γονιοί που δεν μπορούσαν να ασχοληθούν με τα παιδιά πηγαίναν στον δάσκαλο, έλεγαν: "Ρίξε και καμία δάσκαλε μπας και βάλουν μυαλό" και άλλοι πιό νταήδες "Κερατά γιατί βάρεσες του παιδί μ." Τι να κάνει και αυτός ο δόλιος από το "να η Λόλα πέτα το τόπι" μέχρι το "Ω ξειν, αγγέλειν  Λακεδαιμονίοις" . Μέρα με την νύχτα,  καθότι εξατάξιο το σχολειό,  έπαιρνε ανάποδες! Θα σας διηγηθώ για έναν πραγματικό δάσκαλο παιδαγωγό. Ένας νεαρός σταματάει έναν γεροντάκο: 

"Γειά τι κάνετε δάσκαλε;  

Καλά ποιός είσαι; 

Ένας παλιός σου μαθητής, δεν με θυμάστε; 

 Α, και τι δουλειά κάνεις;

Δάσκαλος και εγώ,  του απαντά! Στην πραγματικότητα έγινα δάσκαλος γιατί με ενεπνεύσατε εσείς! 

Ο γέρος περίεργος  ρωτάει τον νεαρό πότε αποφάσισε να γίνει δάσκαλος. Ο νεαρός του λέει την εξής ιστορία. Μια μέρα ένας συμμαθητής μου ήρθε με ένα καινούριο ρολόι στο σχολείο, σκέφτηκα να το κάνω δικό μου και το έκλεψα. Λίγο αργότερα ο φίλος μου το ανακάλυψε ότι του έλειπε και αμέσως παραπονέθηκε στον δάσκαλο που ήσασταν εσείς. Απευθυνθήκατε στην τάξη ότι χάθηκε το ρολόι του συμμαθητή και όποιος το βρήκε να το επιστρέψει. Δεν το επέστρεψα γιατί το ήθελα. Κλείσατε την πόρτα και είπατε να σηκωθούμε όρθιοι και να κάνουμε έναν κύκλο. Επρόκειτο να ψάξετε τις τσέπες μας μέχρι να βρεθεί το ρολόι και μας είπατε να κλείσουμε τα μάτια μας γιατί θα αναζητούσατε το ρολόι μόνο αν είχαμε κλειστά τα μάτια. Πηγαίνατε από τσέπη σε τσέπη, κάποια στιγμή ανακαλύψατε το ρολόι στην τσέπη μου, το πήρατε χωρίς να πείτε κουβέντα.  Εκείνη την ώρα μου έσωσες την αξιοπρέπειά μου,  έτσι αποφάσισα να γίνω δάσκαλος και να σου μοιάσω! Θυμάστε αυτό το περιστατικό δάσκαλε;  Γιατί έτσι αποφάσισα να μην γίνω κλέφτης, γιατί χάρη σε εσάς κατάλαβα τι πρέπει να κάνει ένας πραγματικός παιδαγωγός! 

Ο γέρος δάσκαλος του απαντάει: "Ναι, που έψαχνα τις τσέπες των μαθητών θυμάμαι το περιστατικό αλλά δεν σε θυμάμαι γιατί και εγώ είχα κλειστά τα μάτια! Αυτή είναι η ουσία της διδασκαλίας,  για να διορθώσεις δεν πρέπει να ταπεινώσεις αυτό είναι διδασκαλία!  



Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Τάρτα με λάπαθα, Μύρωνα, χοιρομέρι και ανθότυρο. Συνταγές από τον Ηπειρώτη chef Τάσο Τόλη.


Υλικά για 6 άτομα
100 γρ. Βιτάμ κλασικό
1 πακέτο σφολιάτας
200 γρ. χοιρομέρι (η μπέικον χοντροκομμένο )
400 γρ. ανθότυρο τριμμένο
400 γρ. λάπαθα(κομμένα με το χέρι)
300 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
3 αβγά χτυπημένα
½ κουτ. σούπας μύρωνα ψιλοκομμένα
½ κουτ. σούπας άνηθο ψιλοκομμένο
αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση συνταγής
Λιώνουμε τη μαργαρίνη Βιτάμ σε χαμηλή θερμοκρασία. Αλείφουμε με τη μισή ποσότητα Βιτάμ ένα ταψί και απλώνουμε τη σφολιάτα. Αφήνουμε ένα μικρό περιθώριο στα πλαϊνά του ταψιού και τρυπάμε τη σφολιάτα με ένα πιρούνι για να μην μας φουσκώσει.
Ρίχνουμε σε ένα μπολ το υπόλοιπο λιωμένο Βιτάμ μαζί με όλα τα υλικά της γέμισης και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Απλώνουμε τη γέμιση σε όλη την επιφάνεια της σφολιάτας.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180?C για 30 λεπτά μέχρι να σφίξει και να ροδίσει η τάρτα.









Τάσος Τόλης
Επίτιμος Πρόεδρος Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδος









romiazirou.blogspot.gr

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025

Απίστευτη δήλωση Τσιάρα: “Ο Έβρος είναι ο 1ος νομός εκτός Ελλάδας που βρίσκομαι”, είπε

Απίστευτη δήλωση από τον Έλληνα υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστα Τσιάρα”, σχολιάζει η Τελιγιορίδου.

Πήγε στον Έβρο και δήλωσε: “Πέραν της δικής μου περιοχής που βρίσκομαι τακτικά για ευνόητους λόγους, είναι- και αυτό σας το λέω πολύ ειλικρινά- ο πρώτος νομός που βρίσκομαι εκτός Ελλάδος”, σχολιάζει σε ανάρτησή της η Ολυμπία Τελιγιορίδου, πρώην ΥφΑΑΤ.

Αν αναζητείτε γιατί δεν λύνονται τα προβλήματα των αγροτών, η ομολογία του κ. Τσιάρα ότι τώρα για πρώτη φορά επισκέφτηκε περιοχή αγροτική εκτός της δικής του δείχνει το ενδιαφέρον του για τον αγροτικό κόσμο”, συμπλήρωσε.

Δείτε το βίντεο

https://www.facebook.com/olimpia.teligioridou/videos/8863618873765656

Το ότι οι ακριτικοί νομοί της χώρας σαν τον Έβρο, την Καστοριά κλπ είναι εκτός Ελλάδος δείχνει την αντίληψη του Αθηνοκεντρικού κράτους που εκπροσωπεί ο κ. Τσιάρας. Κυβέρνηση εκτός τόπου και χρόνου”, κατέληξε για την δήλωση του υπουργού η οποία προήλθε προφανώς από… μπέρδεμα.

https://agronewsbomb.gr/

Με λαμπρότητα ο Εσπερινός στην μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους για τους Πρεβεζάνους ετεροδημότες της Αθήνας

Με λαμπρότητα και με μεγάλη συμμετοχή κόσμου τελέστηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025 επί τη μνήμη του Πολιούχου της Πρέβεζας Αγίου Χαραλάμπους στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αθηνών (Ακαδημίας 67) για τους Πρεβεζάνους ετεροδημότες που όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Εταιρείας Βυζαντινών Μελετών Ν. Πρεβέζης και του Προέδρου της κ. Ευαγγέλου Κατσίμπρα Άρχοντος Δεπουτάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο εορτασμός για τους Πρεβεζάνους ετεροδημότες τελείται κάθε χρόνο στον ιστορικό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής Αθηνών, καθώς επ’ ονόματι του Αγίου Χαραλάμπους είναι αφιερωμένη η Αγία Τράπεζα του Νοτίου Κλίτους του Ιερού Βήματος (Διακονικό) και στον Ναό φυλάσσεται απότμημα του λειψάνου του Αγίου, το οποίο τίθεται προς προσκύνηση υπό των πιστών την ημέρα της μνήμης του.

Μετά το πέρας του Εσπερινού ακολούθησε σε εορταστικό κλίμα η κοπή της Βασιλόπιτας της Εταιρείας στο ξενοδοχείο Τιτάνια,την Βασιλόπιτα ευλόγησε ο π.Σπυρίδων Λόντος.

Χαιρετισμό απέστειλαν ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ.Αλέξανδρος Καχριμάνης καθώς και ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Εμπορίου και Απασχόλησης κ.Αναστάσιος Δράκος.

Επίσης παρέστη τιμητικό Άγημα με παραδοσιακές στολές του Συλλόγου Ηπειρωτών Βύρωνα,υπό την Πρόεδρο κα.Αλέκα Σιώζου.

Στον Εσπερινό καθώς και στην κοπή της Βασιλόπιτας που ακολούθησε παρέστησαν εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, συμμετέχοντας στον εορτασμό:

- Ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος κ.Χρυσόστομος Χήτος- Κιάμος.

- Ο κ.Χριστόφορος Ευθυμίου, Πρόεδρος της Αδελφότητας Ρωμιάς Πρέβεζας και μέλος του Δ.Σ.της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.

- Ο κ.Παναγιώτης Λούτος,Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων- Συνδέσμων Τριφυλίας.

- Ο Διευθυντής του γραφείου του Βουλευτή της Ν.Δ.και πρώην Υφυπουργού Άγγελου Συρίγου,Αντιστράτηγος ε.α. κ.Γεώργιος Νίτσας,ως εκπρόσωπος και του Βουλευτή.

- Ο Επίτιμος Πρόεδρος του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου και Διευθυντής της Διεύθυνσης Στρατιωτικής Δικαιοσύνης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας,Αντιστράτηγος κ.Κωνσταντίνος Γώγος.

- Ο κ.Ελευθέριος Μήτσιος,Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ζηρού,ως εκπρόσωπος και του Δημάρχου κ.Γεωργίου Γιολδάση.

- Ο κ.Αθανάσιος Βέργος,Πρόεδρος Παργινών Αθήνας,ως εκπρόσωπος και του Δημάρχου Πάργας κ.Νίκου Ζαχαριά.

- Οι πρώην Πολιτευτές του κόμματος της Ν.Δ. στον Ν.Πρέβεζας κ.κ.Μιλτιάδης Μπάλκος και Θεόφιλος Σπυράκος.

- Ο Αντιστράτηγος ε.α.της ΕΛΑΣ και πρώην Γενικός Γραμματέας κ.Ιωάννης Γκογκοζώτος.

- Ο κ.θεόφιλος Αθανασιάδης,μοριακός βιολόγος,υπεύθυνος του Εργαστηρίου Ιστοσυμβατότητας στο Γ.Ν.Α. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ.

- Ο κ.Παύλος Χρήστου, Πρόεδρος Περιβάλλοντικού Συλλόγου πρώην Δήμου Θεσπρωτικού και μέλος του Δ.Σ.της Πανηπειρωτικής.

-κα.Μαρία Λιακάκη, Πρόεδρος του Συλλόγου Σιδηροκαστριτών Τριφυλίας.

- Ο κ.Αναστάσιος Μπάλκος,μέλος της ΔΕΕΠ Ν.Δ Πρέβεζας και αρμόδιος τομεάρχης ετεροδημοτών.

- Ο κ.Θωμάς Πέτρου,πρώην Πρόεδρος ΔΕΕΠ Ν.Δ Ν.Πρέβεζας.

- Ο εκπρόσωπος του Γιώργου Καραμπελιά και του Κινήματος <<Άρδην>>,κ.Νίκος Ντάσιος.

- Οι κ.κ.Κωνσταντίνος Χήκας και Λάζαρος Δάλλας,εκπρόσωποι της Επιτροπής Πρέβεζα Ιστορία-Πολιτισμός-Περβάλλον.

- Η κα.Αγάθη Δήμου και ο κ.Γρηγόρης Παπαγρηγορίου,εκπρόσωποι του Ομίλου για την UNESCO Πρέβεζας.

- Ο κ.Στάθης Χαρτάλος, Πτέραρχος ε.α.,Πρόεδρος του Συλλόγου Φιλιατρών Αθηνών.

- Ο κ.Λουκάς Παπακωνσταντίνου,Πρόεδρος της Αδελφότητας Αμμοτοπιτών Άρτας.

- Η Ιωάννα Δικαίου,Καθηγήτρια Πανεπιστημίου,απόγονος του Ήρωα Γρηγορίου Δικαίου ή Παπαφλέσσα.

- Ο κ.Όθων Ιακωβίδης,εκπρόσωπος της Επιτροπής Τιμή στο 1821.












Αγρότες της Πρέβεζας και Αιτωλοακαρνανίας σήκωσαν τις μπάρες στα διόδια του Ακτίου. Συμπαράσταση και από Ρότσα

Μετά από την πανελλαδική σύσκεψη συντονισμού των μπλόκων και την απόφαση να κλιμακώσουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι συντονισμένα σε όλη την χώρα, πραγματοποίησαν το μεσημέρι του Σαββάτου συλλαλητήριο στα διόδια του Ακτίου έπειτα από κάλεσμα της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πρέβεζας και Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και των μπλόκων που έχουν στηθεί στους δύο νομούς τις τελευταίες εβδομάδες.

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των αγροτών και κτηνοτρόφων βρέθηκαν στο πλευρό τους εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και συνταξιούχοι, στηρίζοντας τις κινητοποιήσεις τους.

Οι αγρότες αποφασισμένοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους στις οποίες καλούν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να δείξουν τη στήριξη και την αλληλεγγύη τους. Έτσι ανοίγοντας τις μπάρες στα διόδια του Ακτίου και δίνοντας την ανακοίνωση στα διερχόμενα αυτοκίνητα, κουβέντιασαν τους λόγους για τους οποίους κινητοποιούνται, όλα όσα τους κάνουν να βγαίνουν στο δρόμο.

Όπως χαρακτηριστικά ανέγραφε η ανακοίνωσή τους: « καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία να σταθείτε στο πλευρό της αγροτιάς, να σταθείτε στο πλάι των βιοπαλαιστών αγροτών, κτηνοτρόφων, μελισσοκόμων που δίνουμε τη μάχη της επιβίωσης. Μάχη για να αντιπαλέψουμε την πολίτικη που οδηγεί στο ξεκλήρισμά μας. Εμείς θέλουμε να καλλιεργούμε και να μπορούμε να ζήσουμε από τον κόπο μας. Θέλουμε να καλλιεργούμε ποιοτικά προϊόντα και να μπορεί η λαϊκή οικογένεια να τραφεί χωρίς να σκέπτεται τι να κόψει από τα βασικά είδη κατανάλωσης. Ξέρουμε πως η ελπίδα βρίσκεται στα δικά μας χέρια και στα δικά σας χέρια. Η δύναμή μας πολλαπλασιάζεται όταν παλεύουμε από κοινού για τις ζωές μας.»

Το δίκαιο των αιτημάτων τους φανερώνονταν μέσα από τα κορναρίσματα των περαστικών, σπάζοντας το κλίμα κοινωνικού αυτοματισμού που προσπαθεί η κυβέρνηση να περάσει. Αυτό επιβεβαιώθηκε και όταν λεωφορείο που μετέφερε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας Θεσπρωτού μαζί με τον προπονητή τους Χουάν Ραμόν Ρότσα σταμάτησε και ο προπονητής μαζί με τους αθλητές του δήλωσαν πως είναι στο πλευρό τους, γιατί κάνουν έναν δίκαιο αγώνα για την επιβίωση.

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Χαϊδαρίου διοργανώνει το 10ο φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού.

Για μία ακόμη φορά ο σύλλογός μας διοργανώνει το φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού στο Χαϊδάρι.

Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Χαϊδαρίου και ώρα 19:00 θα λάβει χώρα η σπουδαία αυτή διοργάνωση του 10ου κατά σειρά φεστιβάλ αντιφωνικού τραγουδιού υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του μαέστρου Βαγγέλη Κότσου.

Θα συμμετέχουν δέκα χορωδίες από την Αττική και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Οι Χορωδίες:

Συλλόγου Ηπειρωτών Χαϊδαρίου «Δωδωναίων Φως»

Πολιτιστικού συλλόγου «Μουσικοχορευτική Αρμονία»

Πολιτιστικού Λαογραφικού ομίλου «Ελλήνων ρίζες»

Ένωσης γυναικών Γλυφάδας

Συλλόγου Ηπειρωτών Θριάσιου πεδίου

Πολιτιστικού συλλόγου Ζωγράφου «Εύ-ύμνος»

Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων

Μουσικοφιλολογικού & Καλλιτεχνικού συλλόγου «ο Ακρίτας»

Συλλόγου Μικρασιατών Αιγάλεω «Νέες Κυδωνίες»

Ένωσης Μικρασιατών Κερατσινίου – Δραπετσώνας

Σας καλούμε να παρευρεθείτε σε μια ξεχωριστή εκδήλωση ποιότητας του πολιτισμού και της παράδοσης.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025

Ο Κώστας τα πρόβατα και η ποίηση της ζωής στα βουνά

Ο κτηνοτρόφος ποιητής από τα Ακαρνανικά όρη.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας επισκεφθήκαμε την Κανδήλα Αιτωλοακαρνανίας, έναν τόπο με βαθιά ριζωμένη παράδοση και ιστορία. Εκεί συναντήσαμε τον Κώστα, έναν κτηνοτρόφο που ζει κοντά στη φύση και στα αγαπημένα του ζώα, ακολουθώντας τον δύσκολο αλλά αυθεντικό δρόμο της κτηνοτροφίας.

Μας μίλησε για τη ζωή στα βουνά, τις δυσκολίες, τις χαρές και την αγάπη του για τα πρόβατα, καθώς και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παραδοσιακή κτηνοτροφία σήμερα. Μέσα από τη συζήτησή μας, ξεδιπλώνονται εικόνες μιας ζωής σκληρής αλλά γεμάτης αυθεντικότητα, μακριά από το άγχος της πόλης.
Ο Κώστας, πέρα από κτηνοτρόφος, είναι και ποιητής. Με τους στίχους του μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, όπου οι άνθρωποι ήταν πιο δεμένοι με τη φύση και τα βουνά αντηχούσαν από κουδούνια, τραγούδια και γλέντια.

Παραγωγή: Greek Village Life




Έχασε τη ζωή του ο κτηνοτρόφος που χτυπήθηκε από κριάρι

Δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή ο 85χρονος κτηνοτρόφος από το Κάτω Κοτσανόπουλο της Πρέβεζας ο οποίος βρέθηκε βαριά τραυματισμένος από τον γιο του, μέσα στον στάβλο που διατηρούσαν το κοπάδι τους.

Ο ηλικιωμένος δέχθηκε χτυπήματα από το κριάρι του κοπαδιού τα οποία αποδείχθηκαν μοιραία.

Στο νοσοκομείο της Πρέβεζας όπου διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και την συνδρομή της Πυροσβεστικής, διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Το γεγονός να χάνει άνθρωπος τη ζωή του από χτυπήματα ζώου είναι σπάνιο όμως δεν είναι πρωτοφανές.

https://www.epiruspost.gr/

Φωτιά σε εξέλιξη στην Νικόπολη Πρέβεζας. Καίγονται δασική έκταση και ελαιώνες.

Πυρκαγιά εν υπαίθρω πλησίον της Νικόπολης Πρέβεζας. Καίγονται ξηρά χόρτα, δασική έκταση και ελαιώνες. Στο σημβάν συμμετέχουν 12 υδροφόρα οχήματα, 2 ομάδες πεζοπόρου της ΕΜΟΔΕ. Έχει γίνει αίτημα και για συνδρομή εναερίων μέσων.

Το περιστατικό συντονίζουν ο Διοικητής της Περιφερειακής Πυροσβεστικής Διοίκησης Ηπείρου , Αρχιπύραρχος Τσιώπος Κων/νος, Ο Διοικητής Νομού Πρέβεζας Πύραρχος Γκίγκης Χρήστος.

Συνδράμουν και ένα μηχάνημα JCB και μία υδροφόρα του Δήμου Πρέβεζας

Έχει απογειωθεί ένα ελικόπτερο AGUSTA BELL από την Αθήνα για να συνδράμει στην κατάσβεση

Στην πυρκαγιά στην Πρέβεζα συνδράμει και η Λ.Ε.Κ. Πρέβεζας με πεζοπόρο τμήμα.



Δεν πρέπει ποτέ, ποτέ, ποτέ, να παραιτηθείτε


Ήταν μια φαινομενικά συνηθισμένη μέρα όταν αποφάσισα να παραιτηθώ…Τελείως ξαφνικά πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από τη δουλειά μου, από τη σχέση μου και τελικά από την πνευματικότητά μου. Απλά ήθελα να παραιτηθώ από τη ζωή μου.

Αλλά πριν από αυτό, πήγα στο δάσος για να κάνω μια τελευταία κουβέντα με τον Θεό.

Ρώτησα: « Θεέ, μπορείς να μου πεις ένα καλό λόγο γιατί να μην παραιτηθώ;»

Η απάντησή του με εξέπληξε στα αλήθεια. «Κοίτα γύρω σου». Είπε: «Βλέπεις την φτέρη και το μπαμπού;»

Απάντησα: «Ναι. Όταν φύτεψα την φτέρη και τους σπόρους μπαμπού, τα φρόντισα πολύ καλά. Τους έδωσα φως. Τους έδωσα νερό. Η φτέρη μεγάλωσε γρήγορα».

Το καταπληκτικό της πράσινο κάλυψε το έδαφος. Αλλά ακόμα δεν είχε βγει τίποτα από τον σπόρο του μπαμπού. Όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του. Τον δεύτερο χρόνο η φτέρη ήταν άφθονη και μέσα στη ζωντάνια.

Όμως τίποτα ακόμα δεν γινόταν με το μπαμπού. Και πάλι όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του.

Είπε: «Τον τρίτο χρόνο δεν υπήρχε ακόμα τίποτα από το μπαμπού. Αλλά δεν παραιτήθηκα. Τον τέταρτο χρόνο, τα ίδια. Δεν παραιτήθηκα».

«Τότε τον πέμπτο χρόνο ένα μικροσκοπικό βλαστάρι ξεφύτρωσε από την γη. Σε σύγκριση με την φτέρη ήταν φαινομενικά μικρό και ασήμαντο. Αλλά 6 μήνες αργότερα το μπαμπού αυξήθηκε σε ύψος και πέρασε τα 30 μέτρα.

Πέρασαν πέντε χρόνια για να μεγαλώσουν οι ρίζες του. Αυτές οι ρίζες το έκαναν δυνατό και του έδωσαν αυτό που χρειαζόταν για να επιβιώσει. Δε θα έδινα σε κανένα από τα δημιουργήματά μου μια πρόκληση που δε θα μπορούσε να αντιμετωπίσει».

Μετά από αυτό, με ρώτησε: «Ήξερες παιδί μου ότι όλο αυτό τον καιρό πάλευες; Ότι ουσιαστικά μεγάλωναν οι ρίζες σου; Δεν παραιτήθηκα με το μπαμπού. Δεν θα τα παρατήσω ποτέ με εσένα».

«Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους», πρόσθεσε. «Το μπαμπού είχε διαφορετικό σκοπό από την φτέρη. Και όμως, και τα δύο έκαναν το δάσος πανέμορφο». Και μετά μου είπε: «Θα έρθει και η δικιά σου ώρα».

«Θα ανέβεις ψηλά».

Τον ρώτησα: «Πόσο ψηλά θα ανέβω;»

«Πόσο ψηλά ανέβηκε το μπαμπού;» ρώτησε Αυτός.

Ήμουν μπερδεμένη: «Όσο ψηλά μπορούσε;»

«Ναι», είπε. «Δείξε μου το μεγαλείο σου, ανεβαίνοντας όσο πιο ψηλά μπορείς».

Μετά από αυτή την συζήτηση άφησα το δάσος και έγραψα αυτή την εκπληκτική ιστορία. Ελπίζω ειλικρινά ότι αυτές οι λέξεις θα σας βοηθήσουν να δείτε ότι ο Θεός δε θα σας εγκαταλείψει ποτέ.

Δεν πρέπει ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ να παραιτηθείτε.

Μην λέτε στον Θεό πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, αλλά πείτε στο πρόβλημα πόσο μεγάλος είναι ο Θεός!


awakengr