Να αναδείξουμε τα αίτια της κρίσης, που οδήγησε στην φτωχοποίηση τον
Ελληνικό λαό και καταβαράθρωσε την Ελληνική οικονομία. Να σπάσει η ομερτά της
συγκάλυψης των πραγματικών υπαιτίων για την πρωτοφανή κρίση και να σταματήσει η
χρέωση όλων των ευθυνών στον Γιώργο Παπανδρέου, που ανέλαβε να διαχειριστεί μιά
χρεωκοπημένη ήδη χώρα και την έσωσε από την πλήρη κατάρρευση.
Γράφει ο Κώστας Κωνής
Υποψήφιος βουλευτής Πρέβεζας με το Κίνημα Αλλαγής.
Ενόψει του 2ου Συνεδρίου του
Κινήματος Αλλαγής, πρέπει να αναδειχθεί και απαντηθεί με στοιχεία για την κρίση
το τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε αυτή. Για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, αλλά και
οι πραγματικοί ένοχοι που εδώ και 11 χρόνια κρύβονται, προκειμένου να αποκρύψουν
τα ίχνη τους.
Γιατί είναι σημαντική αυτή η συζήτηση, ένδεκα χρόνια μετά;
Η αλήθεια είναι σημαντική, γιατί πρόβλημα που δεν αναγνωρίζεται δεν λύνεται.
Οι πρωταγωνιστές της κρίσης, όπως και οι συνεχιστές τους στη σημερινή
κυβέρνηση, επιμένουν να συγκαλύπτουν τα πραγματικά στοιχεία, σε μία μάχη
συντήρησης και οπισθοφυλακής, την ώρα που η χώρα έχει ανάγκη να φύγει μπροστά.
Να αφήσει πίσω της την καθήλωση στη μιζέρια και να επιτρέψει στους πολίτες
της να δημιουργήσουν, σε μία χώρα με πλαίσιο και κανόνες για όλους.
Το 2ο Συνέδριο του Κινήματος
Αλλαγής είναι και μία μοναδική ευκαιρία να σπάσει η ομερτά της συγκάλυψης των
πραγματικών υπαιτίων για την πρωτοφανή κρίση που βιώνουν οι Έλληνες τα τελευταία
ένδεκα σχεδόν χρόνια.
Η υπέρβαση της κρίσης και η ανόρθωση της χώρας,
προϋποθέτουν αλήθειες. Για να μην επαναληφθούν τα εγκλήματα που μας οδήγησαν στη
χρεοκοπία, ποτέ ξανά.
Έχουμε και λέμε
λοιπόν:
Συναίνεση και ''πράσινα παπαγαλάκια''.
Στις 22 Μαρτίου 2004 ο
Γιώργος Α. Παπανδρέου κάνει την πιο συναινετική ομιλία Αρχηγού Αξιωματικής
Αντιπολίτευσης σε Προγραμματικές Δηλώσεις Κυβέρνησης:
«Κατ’ αρχήν επικροτώ το
ύφος της ανάγνωσης και τις γενικές διακηρύξεις περί ενότητας, σύνθεσης,
κυβέρνησης όλων των Ελλήνων, συναίνεσης και κατάργησης των διαχωρισμών. Το
προσυπογράφω. Δηλώνω εξ αρχής ότι το πιστεύουμε και ότι είναι στις προθέσεις μας
να διαμορφώσουμε ένα νέο πολιτικό πολιτισμό… Σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια, κάθε
ουσιαστικό μέτρο εμείς θα το υποστηρίξουμε. Σε ό,τι αφορά τη διαφθορά, σε ό,τι
κτυπήσετε θα έχετε τη συμπαράστασή μας. Επίσης, όποιο μέτρο αποτελέσει
ουσιαστική συμβολή στο να αποδεσμεύει την πολιτική ζωή από το οικονομικό
κεφάλαιο της χώρα μας, την αθέμιτη αν θέλετε επιρροή του οικονομικού κεφαλαίου
στη χώρα μας, εμείς θα το στηρίξουμε…Στην εξωτερική πολιτική και εδώ θα μας
βρείτε κοντά σας, στα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.»
Κάποια
απάντηση ή πρωτοβουλία συναίνεσης από Καραμανλή το 2004; Καμία.
Κάποια
απάντηση ή πρωτοβουλία συναίνεσης από Καραμανλή το 2005; Καμία.
Κάποια
απάντηση ή πρωτοβουλία συναίνεσης από Καραμανλή το 2006; Καμία.
Κάποια
απάντηση ή πρωτοβουλία συναίνεσης από Καραμανλή το 2007; Καμία.
Στις 10
Ιουλίου 2008, δραματική έκκληση Παπανδρέου σε Καραμανλή για συνεργασία σε πλήρη
διαλεύκανση σκανδάλου Siemens με προσωπική επιστολή:
«Αυτή την πολιτική
βούληση περιμένει ο λαός από μας, την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου. Το
περιμένει, το απαιτεί, τώρα. Και το περιμένει ειδικότερα από τα δύο μας κόμματα,
της Κυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δύο κόμματα που έχουν
κυβερνήσει την Ελλάδα. Δύο κόμματα που δυστυχώς φέρονται από την Γερμανική
Δικαιοσύνη ότι στελέχη τους μπορεί να έχουν εμπλακεί σε παράνομο χρηματισμό. Γι΄
αυτό η ευθύνη, η δική σας και η δική μου, είναι μεγάλη».
Κάποια απάντηση ή
πρωτοβουλία συναίνεσης από Καραμανλή το 2008; Καμία.
Άλλωστε όλα πήγαιναν
καλά: το 2007 η χώρα, σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή, είχε αποκτήσει «υγιή δημόσια
οικονομικά» και μέχρι το 2008 «οι μεταρρυθμίσεις θωράκισαν αποτελεσματικά την
οικονομία μας». Τον Δεκέμβριο του 2008 σε ομιλία του στους βουλευτές της Ν.Δ.
απαριθμεί μάλιστα σειρά φοροελαφρύνσεων και επιδομάτων για το 2009 και δηλώνει
ευθαρσώς «μειώσαμε σημαντικά τα ελλείμματα, μειώσαμε το δημόσιο χρέος ως ποσοστό
του ΑΕΠ., διαδόσεις για πρόβλημα στην αναχρηματοδότηση του χρέους είναι
υποβολιμαίες, ανεύθυνες και επικίνδυνες».
Πότε θυμήθηκε τη συναίνεση ο κ.
Καραμανλής;
Από τη στιγμή που βρέθηκε πίσω στις δημοσκοπήσεις (Σεπτέμβριος
2008), από τη στιγμή που κατάλαβαν όλοι τη διάλυση του κράτους (Δεκεμβριανά
2008) και όταν κάηκε και το χαρτί του ανασχηματισμού (Ιανουάριος 2009). Η
«συναίνεση» ήταν το τελευταίο επικοινωνιακό χαρτί μήπως και αλλάξουν οι
δημοσκοπήσεις.
Αρχές Φεβρουαρίου 2009, ο κ. Καραμανλής αρχίζει να μιλάει για
συναίνεση που είχε αρνηθεί 5 χρόνια. Ο Παπανδρέου ζητάει εκλογές μαζί με τις
ευρωεκλογές του Μαΐου 2009, το οποίο αν είχε εισακουστεί η Ελλάδα δεν θα
αντιμετώπιζε κρίση τέτοιας σφοδρότητας όπως αυτή του 2010.
Γιατί η
«συναίνεση» Καραμανλή ήταν απάτη και επικοινωνιακό τρικ;
Πρώτον, γιατί δεν
είχε οποιοδήποτε σοβαρό και συγκεκριμένο περιεχόμενο. Τα «6 σημεία Καραμανλή για
τη συναίνεση» προκαλούν γέλιο γιατί καλούσαν τους πολιτικούς αρχηγούς να
δεσμευθούν σε τρομερές γενικότητες του στυλ «η σταδιακή μείωση των ελλειμμάτων
πρέπει να αποτελεί κύρια προτεραιότητα» και «κεντρικό εργαλείο επ αυτού είναι η
αποτελεσματική μείωση των δημοσίων δαπανών, ο περιορισμός της
σπατάλης».
Δεύτερον, γιατί στα λόγια ζητούσε συναίνεση για την οικονομία ενώ
την ίδια στιγμή τη διέλυε. Την ώρα που στα λόγια ζητούσε συναίνεση για να μη
γίνει «ανεξέλεγκτη η κατάσταση» στην οικονομία, την ίδια στιγμή έκρυβε ότι η
κυβέρνησή του είχε ήδη καταστήσει την πορεία της οικονομίας ανεξέλεγκτη, όπως θα
μαθαίναμε μήνες μετά.
Τρίτον, γιατί όταν δεν του βγήκε το χαρτί της
συναίνεσης για την κρίση, άλλαξε τροπάριο και κατηγορούσε ως «πράσινα
παπαγαλάκια» όσους μιλούσαν για κρίση! Τα σχετικά σποτάκια καταγγελίας όσων
μιλούν για κρίση, ενόψει ευρωεκλογών (εδώ, εδώ και εδώ), ελάχιστες εβδομάδες
μετά τις συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών για την αντιμετώπιση της κρίσης,
έχουν μείνει στην ιστορία για το ξεγύμνωμα που επέφεραν στο όλο επικοινωνιακό
τρικ της συναίνεσης.
Και τέταρτον, γιατί ο κ. Καραμανλής αντί να βάλει πλάτη
έστω στη συναίνεση στην αντιμετώπιση της διαφθοράς, προτίμησε να κλείσει νύχτα
τη Βουλή για να παραγραφούν όλες οι υποθέσεις. Αρχές Μαΐου 2009, ο Γ.Παπανδρέου
απευθύνει την ιστορική έκκληση «διαφάνεια, κι ας ματώσουμε» στον τότε
πρωθυπουργό: «Η αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μια
κομματική αντιδικία. Είναι όρος εθνικής επιβίωσης. Όσο και αν ματώσουμε, δεν
έχουμε άλλα περιθώρια». Τέσσερις μέρες μετά, στις 9 Μαΐου 2009, ο κ. Καραμανλής
αποφασίζει να κλείσει νύχτα τη Βουλή.
Σχέδιο Καραμανλή: «Χρεοκοπήσαμε
τη χώρα. Ας φύγουμε»
Ποιος οδήγησε την Ελλάδα στα πρόθυρα χρεοκοπίας και στην
ανάγκη Μνημονίου;
Ιδού τι απάντησε στο ερώτημα όχι κάποιος υποκειμενικός
παράγοντας, όχι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ ή κάποιο άλλο κόμμα, όχι κάποιο ελληνικό μέσο
ενημέρωσης ή δημοσιογράφος, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι βουλευτές του
σε επίσημη Έκθεση το 2014:
«[Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο] επισημαίνει ότι, πριν
από την έναρξη του προγράμματος συνδρομής ΕΕ-ΔΝΤ, το οποίο δρομολογήθηκε την
άνοιξη του 2010, υπήρχε ένας διττός φόβος που αφορούσε την «αφερεγγυότητα» και
τη «μη βιωσιμότητα» των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της
συνεχώς μειούμενης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και του
μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, με το δημόσιο έλλειμμα να αγγίζει το
15,7% του ΑΕγχΠ το 2009, έναντι – 6,5% το 2007, και τον λόγο δημόσιου χρέους
προς ΑΕγχΠ να συνεχίζει την ανοδική πορεία του από το 2003, όταν είχε
διαμορφωθεί στο 97,4%, αγγίζοντας το 129,7% το 2009 και το 156,9% το 2012…η
Ελλάδα εισήλθε σε περίοδο ύφεσης το τέταρτο τρίμηνο του 2008· σημειώνει ότι
συνέπεια των έξι τριμήνων αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕγχΠ που βίωσε η χώρα
ήταν η ενεργοποίηση, κατά το έβδομο, του προγράμματος συνδρομής…»
Με άλλα
λόγια τι λέει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
1. Μπήκαμε στο Μνημόνιο γιατί
καταβαραθρώθηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, μαντέψτε πότε…
[Σημείωση: το 2006 είχε ανακοινωθεί και διαφημιστεί από την κυβέρνηση Καραμανλή
ως «Έτος Ανταγωνιστικότητας». Ήταν η χρονιά που διαλύθηκε κυριολεκτικά η
ανταγωνιστικότητά μας. Πολύ πριν τη διεθνή κρίση.]
Πηγή: ΣΕΠΕ, World Economic
Forum
2. Δεύτερον, μπήκαμε στο Μνημόνιο γιατί η Ελλάδα εισήλθε σε περίοδο
ύφεσης από το 2008, μαντέψτε επί ποιας κυβέρνησης… [Σημείωση: δυστυχώς η
κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη από αυτή που περιγράφει η Έκθεση. Γιατί η Ελλάδα
εισήλθε τελικά σε ύφεση όχι στο τέταρτο, αλλά από το δεύτερο τρίμηνο του 2008,
πριν δηλαδή τη διεθνή κρίση που έσκασε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.
Σημειωτέον, η τότε κυβέρνηση ορκιζόταν ότι το 2008 έκλεισε με ανάπτυξη για την
Ελλάδα και στον προϋπολογισμό του 2009 προέβλεπαν ανάπτυξη 2,7%…]
3. Και
τρίτον, μπήκαμε στο Μνημόνιο λόγω «μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού».
Μαντέψτε πότε… [Σημείωση: από την ανεξαρτησία της το 1830 μέχρι το 2003, σε 173
δηλαδή χρόνια, η Ελλάδα χρεώθηκε περίπου 180 δις ευρώ. Μέσα στα 5 επόμενα
χρόνια, από το 2004 έως το 2009, χρεώθηκε άλλα 120 δις…]
Εκτόξευση δαπανών
και σπατάλης, μείωση εσόδων | Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ, Eurostat
…Οδήγησαν σε αβυσσαλέο
πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο έφτασε το 2009 να ισούται με 25 δις., δηλαδή όλη η
μισθοδοσία του δημοσίου για ένα χρόνο ή τα έσοδα από 10 ΕΝΦΙΑ…
…και έτσι, με
όλα τα παραπάνω, εκτοξεύτηκε το χρέος σε ύψη χρεοκοπίας για την Ελλάδα.
Πηγή:
ΤΑ ΝΕΑ, Eurostat
Και μετά απλά έφυγαν. Αφού χρεοκόπησαν τη χώρα. Και αφού
έκρυψαν την αλήθεια. Είπαν μόνο «καπνίζει ο φούρνος», όταν η φωτιά είχε ήδη
κατακάψει τα μισό σπίτι – για αυτό και έφευγαν…
Η τεκμηριωμένη στατιστική απάτη
επί Καραμανλή και η σιωπή της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Πότε μαγειρεύτηκαν τα
στατιστικά στοιχεία της χώρας διαλύοντας την αξιοπιστία της;
Ιδού και πάλι τι
απάντησε στο ερώτημα όχι κάποιος υποκειμενικός παράγοντας, όχι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ ή
κάποιο άλλο κόμμα, όχι κάποιο ελληνικό μέσο ενημέρωσης ή δημοσιογράφος, όχι η
Τρόικα, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι βουλευτές του στην επίσημη Έκθεση
του το 2014:
«[Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο] είναι της γνώμης ότι η προβληματική
κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που
προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος· χαιρετίζει την αποφασιστική δράση
της ελληνικής κυβέρνησης για επείγουσα και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των
προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης της ανεξάρτητης Ελληνικής
Στατιστικής Αρχής τον Μάρτιο του 2010· σημειώνει ότι η βαθμιαία αποκάλυψη της
στατιστικής λαθροχειρίας στην Ελλάδα είχε αντίκτυπο στην ανάγκη αναπροσαρμογής
των πολλαπλασιαστών, των προγνώσεων και των προτεινόμενων μέτρων…»
Με άλλα
λόγια τι λέει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Μιλάει καθαρά για «στατιστική
λαθροχειρία» μέχρι το 2009. Ο όρος στα αγγλικά στην Έκθεση είναι «statistical
fraud», δηλαδή στατιστική ΑΠΑΤΗ. Ποιος ήταν κυβέρνηση μέχρι το 2009;
Δίνει
συγχαρητήρια στην κυβέρνηση Παπανδρέου, μιλάει για «αποφασιστική δράση» και
«επείγουσα και αποτελεσματική αντιμετώπιση» των προβλημάτων της ελληνικής
οικονομίας, μεταξύ άλλων, με την ίδρυση ανεξάρτητης Στατιστικής
Αρχής!
Υπογραμμίζει ότι η σταδιακή αποκάλυψη της στατιστικής απάτης τίναξε
στον αέρα το πρόγραμμα και τους «πολλαπλασιαστές». Θυμάστε την κουβέντα για τους
«λανθασμένους» πολλαπλασιαστές της Τρόικα; Ένας από τους βασικούς λόγους που
έπεσαν έξω και κανένας δεν λέει είναι ότι είχαν υπολογιστεί πάνω σε λάθος
στατιστικά νούμερα. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι το πρώτο Μνημόνιο συντάχθηκε
με υπολογιζόμενη για το 2009 ύφεση στο -2%. Πότε μάθαμε ότι η ύφεση του 2009,
προ Μνημονίου, είχε φτάσει το εξωφρενικό -3,2%; Δύο χρόνια μετά, τον Οκτώβριο
του 2011…
Η Έκθεση λέει αλήθειες. Για αυτό και υπερψηφίστηκε από 448
ευρωβουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα και καταψηφίστηκε από μόλις 140, μεταξύ
των οποίων οι ευρωβουλευτές ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί γκρεμίζει το αφήγημα που
ξεπλένει τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή για την οποία διαγωνίζονται ΝΔ και
ΣΥΡΙΖΑ ποιος θα την πρωτοξεπλύνει.
Η Έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου θάφτηκε
επιμελώς στην Ελλάδα. Όταν ψηφίστηκε το 2014 ούτε το πλειοψηφόν κυβερνητικό
κόμμα (ΝΔ) ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) την έκαναν θέμα. Ο δεύτερος
μάλιστα χειροκροτούσε και διαφήμιζε για μήνες την έρευνα του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου για την τρόικα, αλλά όταν ψηφίστηκε η τελική Έκθεση, την καταψήφισε
και δεν είπε κουβέντα…
Αλλά σε τι συνίσταται η στατιστική απάτη Καραμανλή
που έδωσε στη χώρα τη χαριστική βολή για τα Μνημόνια;
Στις 8 Ιανουαρίου 2010,
η Eurostat / Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδίδει έκθεση μετά από αίτημα του Συμβουλίου
ECOFIN το Νοέμβριο του 2009 που είχε ζητήσει να ερευνηθεί πώς προέκυψε η διαφορά
στο έλλειμμα της Ελλάδας δύο μέρες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 (η Ελλάδα
είχε πει ότι το έλλειμμα το 2009 θα φτάσει το 6%) και δύο εβδομάδες μετά τις
εκλογές (το έλλειμμα του 2009 υπολογίστηκε στο 12,5%). Στο 30σελιδο κείμενο ,
υπάρχει 8 (οκτώ) φορές, ναι 8 φορές, η φράση “deliberate misreporting”
(εσκεμμένα εσφαλμένη αναφορά στοιχείων) σε σχέση με το τι έκαναν οι αρμόδιες
αρχές επί κυβέρνησης Καραμανλή. Και υπογραμμίζει:
«Τα κράτη – εταίροι στο
Ευρωπαϊκό Στατιστικό Σύστημα θεωρείται ότι συνεργάζονται με καλή πίστη. Οι
εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές ή η απάτη δεν προβλέπονται στον κανονισμό».
Με
άλλα λόγια, σε επίσημη έκθεση της Ε.Ε. / Eurostat και στη συνέχεια ακόμα και του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διατυπώνεται επίσημα και με στοιχεία η κατηγορία ότι η
κυβέρνηση Καραμανλή έστελνε εσκεμμένα στην Ε.Ε. άλλα στοιχεία π.χ. για το
έλλειμμα από αυτά που είχε στα χέρια της. Και έκρυβε εσκεμμένα από τον ελληνικό
λαό και την Ε.Ε. την αλήθεια.
Τι γνώριζε η κυβέρνηση Καραμανλή και δεν τα
είπε ποτέ στον ελληνικό λαό;
Τρία πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Στις 2
Ιουλίου 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει σε εσωτερικό της σημείωμα προς το
Eurogroup πως το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 κινδυνεύει να
ξεπεράσει το 10%. Το κείμενο αυτό κρατήθηκε κρυφό από την ελληνική κοινωνία και
δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Στις 14 Ιουλίου 2009 ο
τότε Πρόεδρος του Eurogroup, J.C. Juncker, στέλνει προς τον Έλληνα Υπουργό
Οικονομικών επιστολή στην οποία αμφισβητεί τη βιωσιμότητα της οικονομικής
πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ και εκφράζει μεγάλη ανησυχία για το έλλειμμα. Και
αυτή η επιστολή κρατήθηκε κρυφή από την ελληνική κοινωνία και δεν
δημοσιοποιήθηκε ποτέ από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Καλοκαίρι 2009: ο τότε
Υπουργός Οικονομικών της ΝΔ λαμβάνει από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα
Δελτία Εκτέλεσης Προϋπολογισμού για τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο του
2009. Για πρώτη φορά στην ιστορία των δελτίων εκτέλεσης προϋπολογισμού, ο
Υπουργός Οικονομικών της ΝΔ αποφασίζει να μην τα δημοσιοποιήσει, να τα κρατήσει
κρυφά. Γιατί; Γιατί στα δελτία αυτά φαινόταν ήδη ότι το έλλειμμα έως τον
Αύγουστο ήταν περίπου 21 δισ. ευρώ δηλ. ήδη κοντά στο 10% του ΑΕΠ. Δηλαδή στους
πρώτους 8 μήνες του 2009 είχαμε ήδη έλλειμμα 10% όταν ο στόχος για το έτος ήταν
…3,7%.
Και παρά τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους τι έλεγε η κυβέρνηση
Καραμανλή στον ελληνικό λαό και στην Ε.Ε.;
Τρία πολύ χαρακτηριστικά
παραδείγματα:
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2009 ο κ.Καραμανλής μιλάει στη Διεθνή Έκθεση
Θεσσαλονίκης. Γνωρίζει και αυτός και ο Υπουργός του των Οικονομικών πως το
έλλειμμα το πρώτο οκτάμηνο του 2009 είναι ήδη 10% και το έχουν κρύψει από τον
ελληνικό λαό. Και σε αυτήν την ομιλία, όπου σύμφωνα με τη ΝΔ «ο Καραμανλής είπε
την αλήθεια», ο τότε πρωθυπουργός λέει το χειρότερο ψέμα: «Στην Ε.Ε., το μέσο
έλλειμμα εκτοξεύεται στο 6% του ΑΕΠ…[Στην Ελλάδα] το δημόσιο έλλειμμα, παρά την
αύξησή του, παραμένει σε επίπεδα καλύτερα από το μέσο όρο της Ε.Ε.»…Δηλαδή κάτω
από 6%, ενώ γνωρίζει ήδη ότι είναι πάνω από 10%.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2009 στο
τηλεοπτικό debate των πολιτικών αρχηγών ο Γ. Παπανδρέου ερωτά τον κ. Καραμανλή
αν τα νούμερα της οικονομίας είναι αυτά που είχαν δημοσιοποιηθεί ή «αν κρύβονται
άλλοι αριθμοί, τους οποίους εμείς θα ανακαλύψουμε». Ο κ. Καραμανλής ενώ γνωρίζει
ότι το έλλειμμα έχει ήδη φτάσει στο 10% τον Αύγουστο, ενώ έχει την ευκαιρία να
πει την αλήθεια, επιλέγει και πάλι το ψέμα και απαντά: «Τους αριθμούς τους
γνωρίζετε κ. Παπανδρέου».
Και η χαριστική βολή στην αξιοπιστία της Ελλάδας:
Στις 2 Οκτωβρίου 2009, μόλις 2 ημέρες πριν τις εκλογές, παρά τα στοιχεία που
έχει στη διάθεσή της η τότε κυβέρνηση της ΝΔ πως το έλλειμμα έχει ξεπεράσει ήδη
από τον Αύγουστο το 10%, η στέλνει επίσημη πρόβλεψη στην Eurostat πως το
έλλειμμα του 2009 θα είναι 6% του ΑΕΠ.
Τελικά πόσο έφτασε το έλλειμμα του
2009;
Υπενθυμίζεται ότι ο προϋπολογισμός του 2009 μιλούσε για έλλειμμα 3,7%
του ΑΕΠ.
Υπενθυμίζεται ότι δύο μέρες πριν τις εκλογές του 2009 η κυβέρνηση ΝΔ
ενημέρωνε επίσημα την Ε.Ε. για έλλειμμα 6% του ΑΕΠ.
Μία πρώτη σοβαρή
καταγραφή στοιχείων, με αστερίσκους, μετά τις εκλογές έδειξε έλλειμμα 12,5% του
ΑΕΠ.
Κατά τη σύνταξη του πρώτου Μνημονίου, τον Απρίλιο του 2010, ελήφθη υπόψη
νεότερη επίσημη εκτίμηση, κι αυτή με αστερίσκους από την Eurostat, για έλλειμμα
13,6% του ΑΕΠ.
Τελικά το ελληνικό κράτος κατάφερε να μετρήσει σωστά το
έλλειμμα του 2009, χωρίς κανένα αστερίσκο από την Eurostat, έναν ολόκληρο σχεδόν
χρόνο μετά, τον Νοέμβριο του 2010.
Έφτασε το 15,4% του ΑΕΠ.
24 δισ. ευρώ
παραπάνω έλλειμμα από αυτό που ανακοίνωσε επίσημα η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ε.Ε.
δύο μέρες πριν τις εκλογές. Όσο όλη η ετήσια μισθοδοσία δημοσίου.
30 δισ.
ευρώ παραπάνω έλλειμμα από αυτό που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2009. Ποσό
που ισούται με 15 φορές τα έσοδα του ΕΝΦΙΑ.
Τελικά πόσο έφτασε το έλλειμμα
του 2009 για ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;
Επειδή δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τα
πραγματικά στοιχεία, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχουν βάλει την υπογραφή τους, έχουν
δώσει την ψήφο τους σε επίσημα κείμενα που λένε ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν
πάνω από 15%, αποδεχόμενοι το δημοσιονομικό έγκλημα κυβέρνησης Καραμανλή.
Από το 2012, σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., έχει ψηφίσει
προϋπολογισμό ο οποίος στην εισηγητική του Έκθεση, στη σελ.16, ανέφερε: «Το
2011, δεύτερο έτος εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, επιτεύχθηκε
μείωση του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης κατά 1,3 εκατοστιαίες μονάδες του
ΑΕΠ, ενώ συνολικά την περίοδο 2009-2011 η μείωση ήταν 6,2 εκατοστιαίες μονάδες
του ΑΕΠ (από 15,6% το 2009 σε 9,4% το 2011). Αυτή η μείωση είναι η μεγαλύτερη
που έχει σημειωθεί από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης».
Από το 2015, σύσσωμη η
Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των ΑΝΕΛ, έχει ψηφίσει προϋπολογισμό
ο οποίος στην Εισηγητική του Έκθεση, στη σελ. 16, ανέφερε: «Το έλλειμμα της
Γενικής Κυβέρνησης μειώθηκε από 15,2% του ΑΕΠ το 2009 στο 3,7% του ΑΕΠ το
2014».
Το βασικό στέλεχος του Υπουργείου Οικονομικών και του οικονομικού
επιτελείου ΣΥΡΙΖΑ κ. Χουλιαράκης είπε το 2016 από το βήμα της Βουλής: «Το 2008
στόχος του προϋπολογισμού ήταν έλλειμμα 3,5 δισ. ευρώ, ο προϋπολογισμός έκλεισε
με έλλειμμα 10 δισ. ευρώ. Το 2009, όλοι γνωρίζουμε, ότι ο προϋπολογισμός έκλεισε
με έλλειμμα πάνω από 15% του ΑΕΠ».
Παρόλο όμως που έχουν παραδεχθεί δημοσίως
και με τον πιο επίσημο τρόπο την αλήθεια, ακόμα και σήμερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θάβουν
την πραγματικότητα για να θάψουν και τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή για το
Μνημόνιο…
Η ΝΔ ακόμα και σήμερα υποστηρίζει ότι το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν
πάνω από 15%, ούτε καν 13% δεν έπρεπε να ήταν, γιατί αν παραδεχθεί το αντίθετο
τότε παραδέχεται ότι η κυβέρνηση Καραμανλή μας οδήγησε στο Μνημόνιο.
Αρχιτέκτονας και αυτής της αθλιότητας ο κ. Σαμαράς, ο οποίος ακόμα δεν είχε
εκλεγεί Πρόεδρος της ΝΔ, κατηγόρησε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για «φούσκωμα» του
ελλείμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε πλήρως πολύ νωρίς την αθλιότητα ότι η
κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «φούσκωσε» το έλλειμμα του 2009, με την Κουμουνδούρου να
ξεπλένει συνειδητά τα τελευταία 5 χρόνια τις ευθύνες Καραμανλή. Για
παράδειγμα..
Ενώ τον Ιούνιο του 2011 ο Α.Τσίπρας έλεγε στον τότε πρωθυπουργό
Γ.Παπανδρέου στη Βουλή «…και είχατε την δικαιολογία πέρσι τέτοιο καιρό ότι η ΝΔ
μας οδήγησε στα τάρταρα και ο κ. Καραμανλής σηκώθηκε και έφυγε και σεις
βρεθήκατε με την πλάτη στον τοίχο. Αλήθεια λοιπόν, είναι αυτό. Το παραδέχομαι
και εγώ.»,
Μόλις 5 μήνες μετά, από τα τέλη του 2011, είχε υιοθετήσει πλήρως
τις θεωρίες συνομωσίας και ξεπλύματος Καραμανλή: «Η ελληνική κυβέρνηση φούσκωσε
τα ελλείμματα του 2008 και του 2009 με τα χρέη των νοσοκομείων, καταγράφοντας το
σύνολο των μελλοντικών οφειλών και όχι μόνο τις ετήσιες πληρωμές προς τους
προμηθευτές. Αποτέλεσμα και αυτής της πράξης, ήταν να εκτιναχθεί το έλλειμμα το
2009 από το 5% στο 12,85%».
Καταγγελίες και επίσημα κείμενα που μιλάνε για
«στατιστική απάτη» επί Καραμανλή, παραδοχή ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ότι το έλλειμμα το 2009
ξεπέρασε το 15%. Τι κάνει η Δικαιοσύνη;
Τίποτα.
Ή μάλλον αντί να αναζητά
ευθύνες από εκείνους που αποδεδειγμένα έστειλαν τα ελλείμματα στα ύψη, διέσυραν
την αξιοπιστία της χώρας στέλνοντας ψεύτικα στοιχεία και την οδήγησαν στη
χρεοκοπία πριν φύγουν χωρίς να πουν κουβέντα, μέρος της ελληνικής Δικαιοσύνης
κυνηγά ακόμα εκείνους που δήθεν «φούσκωσαν επίτηδες το έλλειμμα του 2009 για να
φέρουν στην Ελλάδα το ΔΝΤ», όπως λέει η θεωρία συνομωσίας.
Μέρος της
ελληνικής Δικαιοσύνης ξεπλένει κι αυτό τις ευθύνες Καραμανλή για το Μνημόνιο. Οι
δε ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που ως κυβέρνηση, όχι να αμφισβητήσουν, αλλά ούτε
υποσημείωση δεν τόλμησαν να βάλουν στα στατιστικά στοιχεία που δικαιώνουν την
κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Παπανδρέου, στο εσωτερικό της χώρας ακόμα συντηρούν τις
θεωρίες συνομωσίας.
Στο στόχαστρο όλων βρίσκεται ο πρώην επικεφαλής της
ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου, ο άνθρωπος που «τόλμησε», το Νοέμβριο του 2010, να μετρήσει
το έλλειμμα του 2009 πάνω από 15%.
Τι κι αν τα στοιχεία του έχουν την επίσημη
βούλα της Ε.Ε., χωρίς κανένα αστερίσκο.
Τι κι αν τα στοιχεία αυτά τα έχουν
αποδεχθεί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις που κυβέρνησαν από τότε.
Τι κι αν από
το 2013 τρεις εισαγγελείς – ανακριτές και το Συμβούλιο Εφετών έχουν αποφανθεί
ότι δεν ισχύουν οι καταγγελίες εις βάρους του.
Κάθε φορά βρίσκεται ένα μαγικό
χέρι να κρατά την υπόθεση στα Δικαστήρια.
Για να μπορεί ακόμα η ηγεσία της ΝΔ
και του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για τα ψέματα που έχουν
πει ενάντια στην κυβέρνηση Παπανδρέου για το έλλειμμα του 2009, να δηλώνουν «η
υπόθεση βρίσκεται στη Δικαιοσύνη», λες και είναι δουλειά της Δικαιοσύνης να
μετράει το έλλειμμα.
Για να μπορούν ακόμα οι πραγματικοί εμπρηστές της
ελληνικής οικονομίας να παραμένουν στο απυρόβλητο.
Και το ερώτημα παραμένει:
γιατί η Δικαιοσύνη δεν διερευνά αυτούς που εκτόξευσαν το έλλειμμα και το
συγκάλυψαν και κυνηγά αυτούς που το αποκάλυψαν και είπαν την αλήθεια;
Ο ταλαντούχος (στη συγκάλυψη
Καραμανλή) Προβόπουλος.
Όλο το 2009 καταρρέει κυριολεκτικά η ελληνική
οικονομία. Ο κεντρικότερος Έλληνας τραπεζίτης τι κάνει και τι λέει για αυτό;
Στα μέσα Φεβρουαρίου 2009 ζητάει μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% το
2009 στην Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας για τη νομισματική πολιτική, ενώ στην
ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, στα μέσα Απριλίου 2009, χτύπησε
καμπανάκι για την ύφεση και ζήτησε μέτρα για το έλλειμμα και το χρέος. Εξέφρασε
ανησυχία. Μέχρι εκεί.
Και ενώ έχει πει τα παραπάνω, όλο το καλοκαίρι του
2009, που όσοι ήξεραν από μέσα την κατάσταση όπως η Τράπεζα της Ελλάδας έβλεπαν
να επιταχύνεται η διάλυση της οικονομίας με την κυβέρνηση της ΝΔ να κρύβει
πρωτοφανώς ακόμα και τα Δελτία Εκτέλεσης Προϋπολογισμού, ο Προβόπουλος δεν
χτυπάει όχι καμπάνα συναγερμού, ούτε καμπανάκι.
Δεν κάνει τίποτα μέχρι τις 2
Σεπτεμβρίου 2009 όταν επισκέπτεται τον τότε Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή. Ο
Προβόπουλος δεν κάνει καμία ουσιαστική δημόσια δήλωση μετά τη συνάντηση. Τίποτα.
Ήταν η τελευταία επίσημη συνάντηση πριν ανακοινώσει τις πρόωρες εκλογές της
φυγής ο Κ. Καραμανλής.
Με λίγα λόγια ο Προβόπουλος, όλο το 2009 και ιδίως το
καλοκαίρι του ίδιου έτους, ενώ η οικονομία διαλυόταν, δεν έκανε καμία δήλωση ότι
το πραγματικό έλλειμμα είναι τόσο ή εκτίμηση ότι μπορεί να φτάσει τόσο. Δεν
έκανε καμία δήλωση για το πόσο είχε ξεφύγει το έλλειμμα πάνω από το 3,7% που
προέβλεπε ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης, γιατί πολύ απλά θα κατέρρεε η τότε
κυβέρνηση. Τους προστάτευσε μέχρι να φύγουν.
Και τι άλλο έκανε ο Προβόπουλος;
Ακούμπησε τη βόμβα στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου.
Μετά την προκήρυξη
εκλογών ο Προβόπουλος συναντήθηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου και σύμφωνα με τις
μαρτυρίες όλων εξέφρασε την ανησυχία ότι το έλλειμμα του 2009 μπορεί να έφτανε
σε διψήφιο νούμερο.
Κι όλα αυτά ενώ γνωρίζει, εκτός κι αν ο Υπουργός
Οικονομικών απέκρυψε κι από αυτόν τα Δελτία Εκτέλεσης Προϋπολογισμού, πως το
δημοσιονομικό έλλειμμα μέχρι τον Αύγουστο ήταν ήδη στο 10%.
Όχι μόνο όμως
είπε ψέματα στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το μέγεθος του
κινδύνου με βάση αυτά που ήξερε ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αλλά
άφησε και την τότε κυβέρνηση της ΝΔ και τον τότε Πρωθυπουργό να ισχυρίζονται
χωρίς καμία αιδώ, όλη την προεκλογική περίοδο, ότι το έλλειμμα του 2009 θα ήταν
χαμηλότερο του 6%…
Πότε έγινε λαλίστατος δημοσίως ο Προβόπουλος για το
έλλειμμα;
Μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009.
Στις 6 Οκτωβρίου 2009 σε
ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη ο Διοικητής της ΤτΕ δηλώνει για πρώτη φορά
δημοσίως ότι «το έλλειμμα κινείται σε επίπεδα άνω του 10%».
Στις 8 Οκτωβρίου
2009, μετά από συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου ο Διοικητής της
ΤτΕ δηλώνει απλά αισιόδοξος ότι το έλλειμμα του 2009 δεν θα ξεπεράσει το
10%.
Και στις 9 Οκτωβρίου 2009, μετά από συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών
Γ. Παπακωνσταντίνου δηλώνει: «Με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του α΄ εννεαμήνου
προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10%. Εάν συνυπολογίσει κανείς τη
δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους μήνες θα
μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα
-δυστυχώς, το ξαναλέω- θα αγγίξει αν δεν ξεπεράσει τα επίπεδα του
12%».
Φυσικά το ερώτημα, η πεμπτουσία της συγκάλυψης που προσέφερε στον
Καραμανλή, παραμένει: Γιατί ο Προβόπουλος δεν έκανε καμία δήλωση για το έλλειμμα
του 2009 πριν από τις εκλογές, όπως αυτές που έκανε μετά τις εκλογές;
Μήπως
όμως δεν ήξερε ο Προβόπουλος; Μήπως δεν γνώριζε το πραγματικό μέγεθος του
δημοσιονομικού εφιάλτη 2007-2009;
Όχι μόνο ήξερε αλλά όπως έχει ο ίδιος
ομολογήσει παρακαλούσε διεθνείς παράγοντες να μην αποκαλύψουν στις εκθέσεις τους
τον δραματικό κίνδυνο που περνούσε η ελληνική οικονομία…
Σε ομιλία του στις
30 Μαρτίου 2016, ο Προβόπουλος ομολόγησε:
«Το 2008, όταν άρχισαν να φαίνονται
τα σημάδια της κρίσης, το λεγόμενο αναλογιστικό χρέος των ασφαλιστικών ταμείων
ήταν της τάξης του 400% του ΑΕΠ. Αυτό είναι ένα αφανές χρέος, το οποίο κανονικά
θα έπρεπε να προστεθεί στο χρέος το κανονικό, που το καταγράφαμε στατιστικά και
επισήμως, που ήταν 120-130%. Και θυμάμαι τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, ο
οποίος είχε σταλεί τότε από το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση για την ελληνική
οικονομία, είχε υπολογίσει ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους, της
ελληνικής οικονομίας, ήταν πάνω από 800% του ΑΕΠ και τον παρακαλέσαμε να μην το
δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός αν το δημοσίευε. Αλλά αυτή ήταν η
πραγματικότητα και κάνανε πως δεν τη βλέπανε».
Και το συγκλονιστικότερο, που
πληροφορήθηκε ο ελληνικός λαός μόλις πρόσφατα, 9 χρόνια μετά: στις 6 Οκτωβρίου
2009, δύο μέρες μετά τις τότε εκλογές, αποστέλλεται Έκθεση των υπηρεσιών της
Τραπέζης της Ελλάδος προς τον διοικητή της, Γιώργο Προβόπουλο. Το συμπέρασμα των
συντακτών του σημειώματος, γραμμένο σε πλάγια γραμματοσειρά για έμφαση, είναι:
«Με βάση τα έως τώρα στοιχεία και τις εξελίξεις, καθώς και τις διαφαινόμενες
προοπτικές, ευρισκόμεθα ενώπιον ενός πρωτοφανούς δημοσιονομικού εκτροχιασμού, ο
οποίος δεν δικαιολογείται, παρά μόνο σε πολύ μικρό βαθμό, από την κάμψη της
οικονομικής δραστηριότητας. Είναι δε απολύτως βέβαιο ότι η παρούσα δημοσιονομική
θέση της χώρας δεν είναι διατηρήσιμη».
Πρόκειται για ντοκουμέντο χρεοκοπίας
της χώρας επί κυβέρνησης Καραμανλή. Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας επί
Προβόπουλου. Ο τελευταίος γνώριζε τα πάντα. Και συγκάλυψε όσα χρειαζόταν για να
μείνουν στο απυρόβλητο οι εμπρηστές της ελληνικής
οικονομίας.
