Σιγά σιγά οι πολίτες αποκτούν εναλλακτικές λύσεις όσο αφορά την επιλογή των κομμάτων αλλά και των ηγεσιών τους.

Η ευκολία με την οποία οι Ιταλοί αλλάζουν τους πρωθυπουργούς τους, χωρίς να κλυδωνίζεται το σύστημα είναι χαρακτηριστική.

Λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Μαίου και στο πολιτικό προσκήνιο έχουν εμφανισθεί ήδη πολλές εναλλακτικές για τους εγκλωβισμένους στα πρώην μεγάλα κόμματα ψηφοφόρους. Αυτή τη φορά θα είναι ολέθριο σφάλμα εάν δεν η ψήφος μας δεν χαρακτηρίζεται από σοφία μετά από όλα τα δεινά που έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια. Εάν συνεχίζουμε δηλαδή να ψηφίζουμε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.


Ήδη στην πολιτική σκηνή του τόπου υπάρχουν ενδιαφέρουσες προτάσεις όπως του Θοδωρή Σκυλακάκη της «Δράσης» για τους ανθρώπους του επιχειρηματικούς κόσμου, το κόμμα έκπληξη των Πολύδωρα-Ζώη που μπορεί να συσπειρώσει την παραδοσιακή αστική δεξιά και να χτυπήσει τρελά νούμερα-ακόμη και 10%-ο ΚΚΕ του Κουτσούμπα, ο οποίος παρότι σκληροπυρηνικός δείχνει ανοιχτόμυαλος, η Ανταρσία του Κωνσταντινίδη, το ΕΠΑΜ του Καζάκη, το κόμμα του Τζουμάκα και ένα σκασμό νέα κόμματα.
Είναι ιερό καθήκον των ψηφοφόρων-όλων μας-να τσακίσουμε τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ αλλά και τους ημίτρελους γραφικούς του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι θέλουν να ξεσκίσουν τους πολίτες στους φόρους ώστε να αποκτήσουν οι ίδιοι περισσότερες μετοχές της Morgan. Το τι παπαριές υποστηρίζει τις τελευταίες ώρες ο Σταθάκης για παράδειγμα, δεν λέγεται.


Έντονη φημολογία θέλει και την Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη για το 2004, να ανακοινώνει αμέσως μετά τις εκλογές και στην επέτειο των 10 χρόνων από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το κόμμα της.
Αυτό σημαίνει ότι είναι θέμα χρόνου (αλλά και θέλησης των πολιτών) να εξαφανισθούν από τον χάρτη τα πρώην μεγάλα και διεφθαρμένα πολιτικά κόμματα, οι ηγεσίες των οποίων είναι αιχμάλωτες της διαπλοκής με αποτέλεσμα να βγαίνουν όλοι οι μιζαδόροι λάδι από την Δικαιοσύνη.
Ειδικά το τελευταίο διάστημα η εικόνα της Δικαιοσύνης προκαλεί αλγεινή εντύπωση στην κονή γνώμη.
Είναι στα χέρια μας να αλλάξουμε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο παραμένει το μεγαλύτερο εμπόδιο στην μεταρρύθμιση του κρατικού μηχανισμού. Είναι τέτοια η αντίσταση των κυβερνώντων στις μεταρρυθμίσεις που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπήκε καν στον κόπο να αντικαταστήσει το νομικό επιτελείο του αντιμεταρρυθμιστή-κρατιστή Μανιτάκη. Το team που συμβούλευε τον Μανιτάκη συμβουλεύει τώρα και τον Μητσοτάκη ο οποίος κατάφερε να κλείσει τον Οργανισμό της Λίμνης Κωπαίδας. Εδώ εξαντλείται το μεταρρυθμιστικό του έργο...