Σεβασμιότατε,
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου , αγαπητέ συμπατριώτη κ.κ. Ιερόθεε,
Αγαπητοί Προσκαλεσμένοι. Φίλοι μας από την Θράκη που σήμερα θα χορέψουμε και θα
τραγουδήσουμε μαζί, Αγαπητοί Συμπατριώτες Ηπειρώτισσες, Ηπειρώτες και φίλοι της
Ηπείρου.
Σας καλωσορίζομε κι εφέτος σε τούτο το γιορτινό μας
αντάμωμα , στην κοπή της πίτας του απόδημου Ηπειρώτη ,σε τούτη την
ιερή μυσταγωγία , όπου η ψυχή μας ταξιδεύει νοερά, με τις
γλυκύτατες και συγκινησιακές μελωδίες του κλαρίνου , της φλογέρας και των
μακρόσυρτων ως τα μύχια της, δημοτικών τραγουδιών μας και πάει με
τα δικά της φτερά όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής, στα ιερά της Ηπείρου
μέρη. Και πλανιέται στους αγαπημένους μας τόπους με ένδοξα απομεινάρια ιστορικής
μνήμης και διδαχής. Πλανιέται στις περήφανες κορφές της Γκραμπάλας
και της Φούρκας , στις εναλλασσόμενες ομορφιές του Βίκου και του
Αώου, στο νεροκύλισμα του Άραχθου και του Καλαμά , στις άγριες και
χιλιοτραγουδισμένες βουνοκορφές του Σουλίου , του Ζαλόγγου και του δοξασμένου
Μπιζανίου. Κι έτσι επιβεβαιώνουμε για άλλη μια φορά την αγάπη μας
, τόσο βαθιά και άσβηστη , για την γενέτειρα , για τα προβλήματά της , για την
οικονομική ανάπτυξή της που δυστυχώς τα πρόσφατα στοιχεία την κατατάσσουν για
άλλη μια χρονιά ως μια από τις τελευταίες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χαιρετίζουμε όλους τους ηπειρώτες όπου γης ,χαιρετίζουμε τους αδελφούς μας βορειοηπειρώτες κι επιβεβαιώνουμε το αδιάπτωτο ενδιαφέρον μας για την χωρίς περιορισμούς απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, στο κράτος όπου βιώνουν και ιδιαίτερα αυτά των περιουσιών τους , ενώ δεν ξεχνάμε την πικρή επέτειο της απραγματοποίητης προσδοκίας τους για λευτεριά.
Αγαπητοί Συμπατριώτες την σημερινή μας εκδήλωση την έχουμε αφιερώσει στην ξενιτιά, στον ξενιτεμένο ηπειρώτη , όπου η μοίρα του είναι συνυφασμένη με την αέναη κίνηση με τη στράτα που τον συντροφεύει παντού και πάντα. Ξεχωριστά για μας τους Ηπειρώτες η ξενιτιά είναι καημός δυσβάσταχτος , έχει βάσανα, πίκρες , καημούς και πόνους «στα ξένα δε δροσίζει το νερό και το ψωμί πικραίνει» μας λέει ο δικός μας ποιητής Κ. Κρυστάλλης.
Εκατοντάδες χιλιάδες ηπειρώτες έχουμε από χρόνια τώρα , παγιδευτεί από την ίδια τη ζωή στην ξενιτιά και ριζώσαμε σ΄ αυτήν και την κάναμε δεύτερη πατρίδα μας και μέσα και έξω από την Ελλάδα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Όμως την πρώτη μας τη μάνα δεν την ξεχνάμε . Άκοπο κρατάμε τον ομφάλιο λώρο με την γενέτειρα. Με τις Αδελφότητές μας , τις Ομοσπονδίες μας , και τις ενώσεις μας κατά δήμο , διατηρούμε ζωντανή την παράδοσή μας ,τον πολιτισμό μας, την Εθνική μας Ταυτότητα. Όμως όσο κι αν ομολογείται από όλους ότι ο πολιτισμός μας αποτελεί ένα από τα σοβαρά αντίδοτα της σημερινής δυσβάστακτης οικονομικής κρίσης η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Κανείς πλέον δεν χρηματοδοτεί τις οργανώσεις που πραγματικά παράγουν πολιτισμό. Τρανή και χειροπιαστή απόδειξη αποτελεί η άρνηση κάθε χρηματοδότησης της Συνομοσπονδίας μας από το Υπουργείο πολιτισμού παρά το εύρος της και παρά την έκταση της πολιτιστικής προσφοράς της. Μπορεί βέβαια ο Υπουργός να αγνοεί το έργο της Πανηπειρωτικής πράγμα απαράδεκτο, γιατί του το γνωστοποιήσαμε , ή ίσως το γνωρίζει αλλά το υποτιμάει πράγμα ανεπίτρεπτο. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να υποτιμάει τη νοημοσύνη του Ηπειρώτη και θα θέλαμε να μάθουμε που τέλος πάντων διατίθενται οι πόροι για τον πολιτισμό; Και με ποια κριτήρια; Ταυτόχρονα όμως εμείς οι απόδημοι αγωνιζόμαστε για να μπεί η ιδιαίτερη πατρίδα μας στην τροχιά της ανάπτυξης, εκεί που της πρέπει και της ανήκει. Μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού που θα ανακόψει το νέο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως των νέων που σήμερα χειμάζονται από την υψηλή ανεργία , την υποαπασχόληση ή ετεροαπασχόληση και τις χαμηλές απολαβές που δείχνουν την πόρτα εξόδου, με αποτέλεσμα η χώρα μας να στερείται από νέους ειδικευμένους ανθρώπους ,ερευνητές και επιστήμονες.
H δική μας ιδιαίτερη πατρίδα , όπως και όλη η χώρα μας δεν είναι φτωχή, απλά στη χώρα μας αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο τις πραγματικότητες. Οι συνειδητές επιλογές που κρέμαγαν πάντοτε την ελπίδα , την αναμονή και την προσδοκία σε δήθεν «προστάτες» , «φίλους», «πάτρωνες, «συμμάχους» που μας κράτησαν από την απελευθέρωση μέχρι και σήμερα σε σχέσεις υποτέλειας και εξάρτησης ,οι ίδιες επιλογές και ο ίδιος προσανατολισμός κατηύθυνε και τα πεπρωμένα της οικονομίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας, παρά το ότι η φύση την προίκησε πλουσιοπάρoχα , όχι μόνο με ασύλληπτες φυσικές καλλονές , αλλά και με άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές στο υπέδαφος , στη θάλασσα , στα βουνά και τους κάμπους της .
Αγαπητοί συμπατριώτες
Ο Ηπειρωτισμός ξεχώριζε πάντοτε, γιατί έβρισκε πάντα τον ένα, τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: Τον αγώνα για λευτεριά , για πρόοδο της κοινωνίας για προκοπή του λαού. Από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας της Ηπείρου ακούγεται στους αιώνες το παράγγελμα που απορρίπτει την υποταγή, την υποτέλεια την επικυριαρχία την αδράνεια και την παραίτηση. Γι΄ αυτό μπροστά στις δυσκολίες που συναντούμε, πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι να αγωνιστούμε ,να τραβήξουμε καταπάνω τους, να γκρεμίσουμε τα χαλάσματα που μας άφησαν και να τα ξεπεράσουμε . Έτσι παραγγέλλει σε όλους τους δυνατούς τόνους το Ηπειρωτικό μας χρέος, η πολιτιστική μας κληρονομιά, η ιστορική μας ρίζα, οι παραδόσεις και υποθήκες των προγόνων μας.
Χαιρετίζουμε όλους τους ηπειρώτες όπου γης ,χαιρετίζουμε τους αδελφούς μας βορειοηπειρώτες κι επιβεβαιώνουμε το αδιάπτωτο ενδιαφέρον μας για την χωρίς περιορισμούς απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, στο κράτος όπου βιώνουν και ιδιαίτερα αυτά των περιουσιών τους , ενώ δεν ξεχνάμε την πικρή επέτειο της απραγματοποίητης προσδοκίας τους για λευτεριά.
Αγαπητοί Συμπατριώτες την σημερινή μας εκδήλωση την έχουμε αφιερώσει στην ξενιτιά, στον ξενιτεμένο ηπειρώτη , όπου η μοίρα του είναι συνυφασμένη με την αέναη κίνηση με τη στράτα που τον συντροφεύει παντού και πάντα. Ξεχωριστά για μας τους Ηπειρώτες η ξενιτιά είναι καημός δυσβάσταχτος , έχει βάσανα, πίκρες , καημούς και πόνους «στα ξένα δε δροσίζει το νερό και το ψωμί πικραίνει» μας λέει ο δικός μας ποιητής Κ. Κρυστάλλης.
Εκατοντάδες χιλιάδες ηπειρώτες έχουμε από χρόνια τώρα , παγιδευτεί από την ίδια τη ζωή στην ξενιτιά και ριζώσαμε σ΄ αυτήν και την κάναμε δεύτερη πατρίδα μας και μέσα και έξω από την Ελλάδα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Όμως την πρώτη μας τη μάνα δεν την ξεχνάμε . Άκοπο κρατάμε τον ομφάλιο λώρο με την γενέτειρα. Με τις Αδελφότητές μας , τις Ομοσπονδίες μας , και τις ενώσεις μας κατά δήμο , διατηρούμε ζωντανή την παράδοσή μας ,τον πολιτισμό μας, την Εθνική μας Ταυτότητα. Όμως όσο κι αν ομολογείται από όλους ότι ο πολιτισμός μας αποτελεί ένα από τα σοβαρά αντίδοτα της σημερινής δυσβάστακτης οικονομικής κρίσης η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Κανείς πλέον δεν χρηματοδοτεί τις οργανώσεις που πραγματικά παράγουν πολιτισμό. Τρανή και χειροπιαστή απόδειξη αποτελεί η άρνηση κάθε χρηματοδότησης της Συνομοσπονδίας μας από το Υπουργείο πολιτισμού παρά το εύρος της και παρά την έκταση της πολιτιστικής προσφοράς της. Μπορεί βέβαια ο Υπουργός να αγνοεί το έργο της Πανηπειρωτικής πράγμα απαράδεκτο, γιατί του το γνωστοποιήσαμε , ή ίσως το γνωρίζει αλλά το υποτιμάει πράγμα ανεπίτρεπτο. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να υποτιμάει τη νοημοσύνη του Ηπειρώτη και θα θέλαμε να μάθουμε που τέλος πάντων διατίθενται οι πόροι για τον πολιτισμό; Και με ποια κριτήρια; Ταυτόχρονα όμως εμείς οι απόδημοι αγωνιζόμαστε για να μπεί η ιδιαίτερη πατρίδα μας στην τροχιά της ανάπτυξης, εκεί που της πρέπει και της ανήκει. Μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού που θα ανακόψει το νέο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως των νέων που σήμερα χειμάζονται από την υψηλή ανεργία , την υποαπασχόληση ή ετεροαπασχόληση και τις χαμηλές απολαβές που δείχνουν την πόρτα εξόδου, με αποτέλεσμα η χώρα μας να στερείται από νέους ειδικευμένους ανθρώπους ,ερευνητές και επιστήμονες.
H δική μας ιδιαίτερη πατρίδα , όπως και όλη η χώρα μας δεν είναι φτωχή, απλά στη χώρα μας αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο τις πραγματικότητες. Οι συνειδητές επιλογές που κρέμαγαν πάντοτε την ελπίδα , την αναμονή και την προσδοκία σε δήθεν «προστάτες» , «φίλους», «πάτρωνες, «συμμάχους» που μας κράτησαν από την απελευθέρωση μέχρι και σήμερα σε σχέσεις υποτέλειας και εξάρτησης ,οι ίδιες επιλογές και ο ίδιος προσανατολισμός κατηύθυνε και τα πεπρωμένα της οικονομίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας, παρά το ότι η φύση την προίκησε πλουσιοπάρoχα , όχι μόνο με ασύλληπτες φυσικές καλλονές , αλλά και με άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές στο υπέδαφος , στη θάλασσα , στα βουνά και τους κάμπους της .
Αγαπητοί συμπατριώτες
Ο Ηπειρωτισμός ξεχώριζε πάντοτε, γιατί έβρισκε πάντα τον ένα, τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: Τον αγώνα για λευτεριά , για πρόοδο της κοινωνίας για προκοπή του λαού. Από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας της Ηπείρου ακούγεται στους αιώνες το παράγγελμα που απορρίπτει την υποταγή, την υποτέλεια την επικυριαρχία την αδράνεια και την παραίτηση. Γι΄ αυτό μπροστά στις δυσκολίες που συναντούμε, πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι να αγωνιστούμε ,να τραβήξουμε καταπάνω τους, να γκρεμίσουμε τα χαλάσματα που μας άφησαν και να τα ξεπεράσουμε . Έτσι παραγγέλλει σε όλους τους δυνατούς τόνους το Ηπειρωτικό μας χρέος, η πολιτιστική μας κληρονομιά, η ιστορική μας ρίζα, οι παραδόσεις και υποθήκες των προγόνων μας.
Ευχαριστούμε:
ιδιαίτερα, τον Σεβασμιότατο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.κ Ιερόθεο που ασμένως
αποδέχτηκε την πρόσκλησή μας. Όλους τους επίσημους προσκαλεσμένους
μας που τιμήσατε τη γιορτή μας με την παρουσία σας. Τους εθελοντές
αιμοδότες που ανταποκρίθηκαν στη σημερινή αιμοδοσία μας. Τους χορηγούς
μας , την WIND
, τα ΕΛΤΑ , τα εκπαιδευτήρια Γείτονα και το νερό ΖΑΓΟΡΙ .
Τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς της Ηπείρου και της
Αθήνας, τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για την πολύτιμη προβολή της εκδήλωσής
μας. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τις ζυγιές μας, τα
χορευτικά μας, τις χορωδίες, τα παιδιά, τους γονείς, τους χοροδιδασκάλους, όλους
τους μουσικούς και τεχνικούς για την άξια τούτη δουλειά τους. Ευχαριστούμε τους
παρουσιαστές μας την ηθοποιό Παρασκευή Κατσάνη και το σκηνοθέτη Αλέξανδρο
Λαμπρίδη . Ευχαριστούμε για την προσφορά της Πίτας τα αρτοποιεία Γεράσιμου
Ζιάκα.
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την Πανθρακική Ομοσπονδία Νοτίου Ελλάδος που είναι μαζί μας και που σε λίγο θα δώσει ένα ξεχωριστό χρώμα στην εκδήλωσή μας και τέλος ευχαριστούμε όλους εσάς που δώσατε και πάλι το παρόν στην εκδήλωσή μας.
Αγαπητοί συμπατριώτες υποδεχόμαστε τον καινούργιο χρόνο με ελπίδα, δύναμη και αισιοδοξία κι ευχόμαστε να αποβεί χρόνος διεθνούς ειρήνης, χρόνος αγώνα για προκοπή και πρόοδο για τον τόπο μας και να αφήσει στο παρελθόν τις πίκρες , την απογοήτευση και την απόγνωση και τέλος να φέρει σε όλους εσάς Υγεία, χαρά και ευτυχία. Σας ευχαριστώ.
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την Πανθρακική Ομοσπονδία Νοτίου Ελλάδος που είναι μαζί μας και που σε λίγο θα δώσει ένα ξεχωριστό χρώμα στην εκδήλωσή μας και τέλος ευχαριστούμε όλους εσάς που δώσατε και πάλι το παρόν στην εκδήλωσή μας.
Αγαπητοί συμπατριώτες υποδεχόμαστε τον καινούργιο χρόνο με ελπίδα, δύναμη και αισιοδοξία κι ευχόμαστε να αποβεί χρόνος διεθνούς ειρήνης, χρόνος αγώνα για προκοπή και πρόοδο για τον τόπο μας και να αφήσει στο παρελθόν τις πίκρες , την απογοήτευση και την απόγνωση και τέλος να φέρει σε όλους εσάς Υγεία, χαρά και ευτυχία. Σας ευχαριστώ.
Γιώργος
Δ. Οικονόμου
Πρόεδρος Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Πρόεδρος Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου