Ράχη Άρτας. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Ράχη Άρτας

Η Ράχη είναι ένα χωριό του Δήμου Αρταίων με 574 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011) και απέχει περίπου 11 χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας.

Σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστρια, η Ράχη υπήρξε από το 1997 μέχρι το τέλος του 2010 τμήμα του Δήμου Αμβρακικού με έδρα την Ανέζα. Με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που προβλέπει το Σχέδιο Καλλικράτης, η Ράχη εντάχθηκε στο Δήμο Αρταίων.

Ιστορία

Mία από τις πρώτες πηγές που μας γνωστοποιεί την ύπαρξη του χωριού είναι ένας χάρτης που φυλάσσεται στο μουσείο της Βιέννης. Δημιουργήθηκε από τον Αυστριακό στρατό το 1829 και καταγράφει τα τουρκοκρατούμενα Βαλκάνια. Η αναφορά στο χάρτη μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι δεν επρόκειτο για μικρό οικισμό αλλά είχε ικανό αριθμό κατοίκων ώστε να αποτυπωθεί από τους χαρτογράφους του Αυστριακού στρατού.

Αναφορά στο χωριό κάνει και ο Βρετανός στρατιωτικός Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ στο βιβλίο του Travels in northern Greece τo 1835. O Ληκ μας πληροφορεί ότι η Ράχη μαζί με το Ιμαμ Τσαούς(σημερινός Αγ.Σπυρίδωνας), τους Κωστακιούς και το Νεοχώρι ήταν ένα από τα σημαντικότερα χωριά του κάμπου.

Ο Παναγιώτης Αραβαντινός στο έργο του «Χρονογραφία της Ηπείρου» του 1856 κάνει αναφορά στο χωριό και μας ενημερώνει ότι στη Ράχη κατοικούσαν 33 χριστιανικές οικογένειες ενώ η έκθεση του Ρωσικού Υποπροξενείου Άρτας, το 1877, μας πληροφορεί ότι το χωριό υπήρξε κληροδότημα ενός Οθωμανού, του Ιμπραήμ Εφέντη και υπήρχε ένα σχολείο και μία εκκλησία.

Αναφορά στο χωριό κάνει και ο Ι. Κοκίδης στο έργο του «Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας» που εξέδωσε το ελληνικό Υπουργείο Στρατιωτικών (Αθήνα 1880) και μας ενημερώνει ότι η επαρχία Άρτας χωριζόταν σε 2 περιοχές: την περιοχή Άρτας και την περιοχή Πρεβέζης. Η περιοχή της Άρτας χωριζόταν με τη σειρά της σε 7 τμήματα: τμήμα Ποταμιάς, τμήμα Βρύσεως, τμήμα Ραδοβυζίου, τμήμα Τζουμέρκων, τμήμα Κάμπου, τμήμα Καρβασαρά και τμήμα Λάκκας. Η Ράχη αποτελούσε μέρος του τμήματος Κάμπου.

Άλλη αξιόλογη πηγή αποτελεί το «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης» (εκδ.1884) του Σεραφείμ Ξενόπουλου, μητροπολίτη Άρτας. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, στο χωριό κατοικούσαν περίπου 30 χριστιανικές οικογένειες και εκκλησιάζονταν στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Το χωριό αποτελούσε έδρα του ηγουμένου της Μονής της Ροδιάς.

Εξίσου σημαντική πηγή, είναι η Οθωμανική απογραφή του 1895. Σύμφωνά με αυτή την απογραφή, το χωριό άνηκε στον Καζά Λούρου, ο οποίος βρισκόταν στο σαντζάκι Πρεβέζης, το οποίο με τη σειρά του, άνηκε στο βιλαέτι Ιωαννίνων. Με βάση λοιπόν αυτή την απογραφή, στη Ράχη κατοικούσαν 41 οικογένειες (χανέδες) με συνολικό πληθυσμό 206 άτομα (115 άνδρες, 91 γυναίκες).

Κατά τη διάρκεια του ατυχή Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, η περιοχή γύρω από τη Ράχη απελευθερώθηκε προσωρινά. Η Ράχη, απελευθερώθηκε οριστικά το 1912 μαζί με τον υπόλοιπο κάμπο, που βρισκόταν υπό Τουρκική κατοχή. Πιθανολογείται ότι η απελευθέρωση έλαβε χώρα, το διάστημα ανάμεσα στις 6 και 9 Οκτωβρίου 1912, όπου τα πρώτα ελληνικά τάγματα, πέρασαν τη γέφυρα της Άρτας.

Τοποθεσία και Πρόσβαση

Η Ράχη γειτνιάζει με τον Καλόβατο, το Πολύδροσο, την Ανέζα, τον Άγιο Σπυρίδωνα και τον Κακόβατο. Συνδέεται οδικώς με την Άρτα μέσω της Επαρχιακής οδού Άρτας - Κορωνησίας. Το χωριό εξυπηρετεί η γραμμή Άρτα - Βίγλα, του Αστικού ΚΤΕΛ Άρτας.

Δημογραφικά στοιχεία

Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 574 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), εμφανίζοντας μείωση σε σχέση με την απογραφή του 2001, όπου ο πληθυσμός ανερχόταν στους 633 κατοίκους. Η πρώτη φορά που το χωριό ξεπέρασε τους 600 κατοίκους ήταν το 1951 ενώ ο μέγιστος αριθμός κατοίκων σημειώθηκε το 1961 με 798 κατοίκους.

Οι πληθυσμιακές διακυμάνσεις, αποτυπώνονται στον παρακάτω πίνακα.

Παραγωγή και Απασχόληση

Οι κάτοικοι του χωριού έχουν ως κύρια ασχολία την κτηνοτροφία και τη γεωργία.

Κοινοτικές δομές, εκπαίδευση και πολιτισμός

Ο ενοριακός ναός της Ράχης είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο. Η Ράχη υπάγεται εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

www.romiazirou.blogspot.gr