Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

«Ξεπαγώνουν» Ιόνια οδός και Ε-65.



Μετά από πολλούς μήνες που μένουν παγωμένα τα έργα στην Ιόνια Οδό και τον Άξονα Ε65, φαίνεται πως κάτι κινείται ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να πάρουν και πάλι μπρος οι μπουλντόζες.


Τα καλά νέα, δεν έρχονται από την Αθήνα αλλά από τις Βρυξέλλες καθώς η Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων αποφάσισε να προχωρήσει σε νομικό και οικονομικό έλεγχο στις τέσσερις κοινοπραξίες που κατασκευάζουν τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους, μεταξύ αυτών την Ιόνια και τον Ε65, με στόχο να προσφερθούν στους παραχωρησιούχους χαμηλότοκα δάνεια ώστε να ξεκινήσουν και πάλι τα έργα, τα οποία έχουν παγώσει εδώ και πολλούς μήνες καθώς οι 43 τράπεζες που τα χρηματοδοτούν έχουν διακόψει το δανεισμό.


Όπως μετέδωσε ο ΣΚΑΙ, με βάση το σχέδιο που έχει εκπονηθεί από την Ομάδα Δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα (Ράιχενμπαχ) και από την Ελληνική κυβέρνηση, θα δεσμευθεί ποσό ύψους 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ από το ΕΣΠΑ το οποίο και θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση προκειμένου η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να προχωρήσει στο δανεισμό των παραχωρησιούχων.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει διαδικασίες για τη σύσταση μηχανισμού μοιράσματος ρίσκου (risk sharing mechanism) για μεγάλα έργα. Ο μηχανισμός αυτός θα ασχοληθεί και με τους αυτοκινητοδρόμους που κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης.

www.epiruspost.gr

Κατά του φράγματος Αγίου Νικολάου Αράχθου το ΤΕΕ Ηπείρου.



Η Διοικούσα Επιτροπή του τμήματος Ηπείρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε ειδική συνεδρίασή της συζήτησε το σχέδιο νόμου, με τίτλο «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ - Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων -Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ - Ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής» που αυτές τις ημέρες συζητείται στη Βουλή.


Επικεντρώνοντας στα άρθρα 52 και 56 (Ρυθμίσεις θεμάτων ενέργειας από υδροηλεκτρικά έργα) θα ήθελε να κάνει τις εξής παρατηρήσεις και επισημάνσεις.Στο άρθρο 52 ρυθμίζονται θέματα που εκ πρώτης όψεως παρουσιάζονται να είναι εννοιολογικά και θέματα ορισμών και ονοματολογίας.  

Έτσι με βάση την πρώτη ύλη παραγωγής ενέργειας είναι σωστό να κατατάσσονται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τα Υ/Η έργα με εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των 15 MW. Θα περιμέναμε όμως το κάθε έργο που χρησιμοποιεί Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας και έχει επιπτώσεις περιβαλλοντικές, να αντιμετωπίζεται όχι μόνο με κριτήριο την πηγή ενέργειας αλλά με το μέγεθός του και τις επιπτώσεις του. 
Αυτό ήταν και το πνεύμα των ισχυόντων μέχρι σήμερα διατάξεων που κατέτασσαν στις ΑΠΕ τα Υ/Η έργα με εγκατεστημένη ισχύ μικρότερη από 15 MW.Είναι απόλυτα λογικό ένα μεγάλο έργο να έχει μεγαλύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από ένα μικρότερο. Έτσι επιβάλλεται, στον σχεδιασμό του, να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να είναι συμβατό με την ανάπτυξη χωρίς να καταστρέφει ή προσβάλει το περιβάλλον και την ταυτότητα του τόπου.

Πιστεύουμε ότι οι διευκολύνσεις και τα κίνητρα που οι νόμοι παρέχουν για τη χρησιμοποίηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πρέπει να είναι συνδεδεμένες με το μέγεθος και τις επιπτώσεις των έργων και όχι μόνο με την πηγή ενέργειας, ανεξάρτητα ποια είναι αυτή ( υδραυλική, αιολική, ηλιακή κλπ).Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου αναφέρεται ότι λόγος για την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου για τα μεγάλα Υ/Η έργα και την κατάταξή τους στις ΑΠΕ με όλες τις ευνοϊκές γι' αυτά διατάξεις είναι και τα προβλεπόμενα στο άρθρο 58 του ν. 998/79, που σήμερα ισχύει. 

Το άρθρο αυτό παρέχει το δικαίωμα για την κατασκευή φραγμάτων, τεχνιτών λιμνών κλπ μόνο σε κρατικό φορέα με επεμβάσεις σε δημόσιες δασικές εκτάσεις και όχι σε ιδιώτες περιλαμβανομένης και της ΔΕΗ ΑΕ. Αντί λοιπόν να εντάσσονται τα μεγάλα Υ/Η έργα σε ΑΠΕ για να αποφευχθεί αυτή η διάταξη θα ήταν ειλικρινέστερο να τροποποιηθεί το άρθρο αυτό του νόμου 998/79.

Στο άρθρο 56 ρυθμίζονται θέματα και επιβάλλονται αποφάσεις στην διοίκηση ουσιαστικά καταργώντας κάθε έννοια ορθολογικού και δημοκρατικού σχεδιασμού όταν εισάγονται διατάξεις τουλάχιστον αυθαίρετες και επιλήψιμες.Θεωρούμε αδιανόητο να υπερισχύουν των εγκεκριμένων Περιφερειακών σχεδιασμών μελέτες που είναι παλαιότερες, που δεν έχουν καν εγκριθεί απλά έχουν παραληφθεί, και μάλιστα μόνο αυτή η αναφορά να επιβάλει την υποχρεωτική έγκριση εντός είκοσι ημερών των επενδυτικών σχεδίων που μπορεί ακόμη και δικαστικά να έχουν ακυρωθεί.Είναι αδύνατον να γίνουν αποδεκτά τέτοια λογικά άλματα και ακροβατισμοί που κακοποιούν τον «ορθό λόγο» και εγείρουν υπόνοιες μεροληψίας.

Η επιχειρηματολογία και ιδίως οι κανονιστικές πράξεις που ρυθμίζουν τόσο σοβαρά θέματα πρέπει να υπηρετούν απαρέγκλιτα την διαφάνεια, την αμεροληψία και τον ορθολογικό και δημοκρατικό σχεδιασμό που διασφαλίζεται από τις διαδικασίες έγκρισης και αποδοχής του.Το ελεύθερο επιχειρείν είναι, όπως και εσείς πιστεύουμε ότι συμμερίζεστε, διαφορετικό από το ασύδοτο επιχειρείν.

Η προσπάθεια και καθήκον της πολιτικής ηγεσίας είναι η θέσπιση κανόνων που να θωρακίζουν και προωθούν το πρώτο και να αποτρέπουν το δεύτερο.Θεωρούμε ότι πρέπει να τροποποιηθούν οι διατάξεις του άρθρου 52 και ειδικά του άρθρου 56 να τροποποιηθούν ριζικά (πλήρως) ώστε και το κοινωνικό συμφέρον να υπηρετείται και η προστασία του περιβάλλοντος να επιβάλλεται και οι σχεδιασμοί να είναι ισχυροί, αναμφισβήτητοι και εφαρμόσιμοι, χωρίς εκπτώσεις, μέσα από χρηστή και αψεγάδιαστη νομοθέτηση και άσκηση διοίκησης.

Για την Διοικούσα Επιτροπή 
Ο Πρόεδρος 


Χρίστος Παπαβρανούσης


Εφορία: Έρχονται οι λογαριασμοί του «ΕΤΑΚ 2009» και του «ΦΑΠ 2010 και του 2011».



Τους «ξεχασμένους» λογαριασμούς για την πληρωμή του ΕΤΑΚ του 2009 , του ΦΑΠ για το 2010 και το 2011 θα αρχίσει να στέλνει στους ιδιοκτήτες ακινήτων το υπουργείο Οικονομικών το οποίο προχωρά παράλληλα σε εκτεταμένες διασταυρώσεις στοιχείων (ΔΕΗ , Κτηματολόγιο , Ε9) προκειμένου να αποκαλύψει αδήλωτα ακίνητα.
Ήδη η ΓΓΠΣ έχει έτοιμα και θα αρχίσει να ταχυδρομεί τις επόμενες ημέρες τα εκκαθαριστικά σημειώματα για την πληρωμή του ΕΤΑΚ του 2009. 
Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή των σημειωμάτων του ΕΤΑΚ θα ακολουθήσει ο «λογαριασμός» για την καταβολή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας του 2010 και αργότερα ο ΦΑΠ του 2011. 

Σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου Οικονομικών φέτος οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν να πληρώσουν:

Το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων του έτους 2009. 
Περίπου 1,28 εκατομμύρια φορολογούμενοι θα παραλάβουν, τα «ξεχασμένα» εκκαθαριστικά σημειώματα για την καταβολή του ΕΤΑΚ 2009. Θα το πληρώσουν οι άγαμοι που την 1η Ιανουαρίου 2009 είχαν ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 100.000 ευρώ και οι έγγαμοι με ακίνητα αξίας άνω των 200.000 ευρώ. Από το ΕΤΑΚ του 2009 αναμένονται περίπου 100 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι έχουν ήδη εκκαθαριστεί 2.920.000 δηλώσεις από 3.946.646 ιδιοκτήτες και έχουν βεβαιωθεί φόροι ύψους 278,97 εκατ. ευρώ. Οι φορολογούμενοι που είχαν στην κατοχή τους την 1η Ιανουαρίου 2009 ατομική ακίνητη περιουσία άνω των 400.000 ευρώ μαζί με το ΕΤΑΚ του 2009 θα πληρώσουν και την έκτακτη εισφορά .

Τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2010. 
Περισσότεροι από 100.000 φορολογούμενοι οι οποίοι κατείχαν την 1η Ιανουαρίου 2010 ακίνητα συνολικής αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ θα πληρώσουν ΦΑΠ για το 2010. 

Τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2011. 
Θα πληρωθεί από περίπου 600.000 φορολογούμενους που κατέχουν ακίνητα αντικειμενικής αξίας άνω των 200.000 ευρώ. 
Σημειώνεται ότι οι ιδιοκτήτες ακινήτων πληρώνουν ήδη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ το ειδικό τέλος ακινήτων για το 2011 ενώ από το Απρίλιο θα αρχίσουν να πληρώνουν και το ειδικό τέλος για το 2012 που θα καταβληθεί σε 5 ίσες δόσεις μέχρι και το Ιανουάριο του 2013.

Ήταν μια καλή χρονιά για το ελληνικό γραμματόση​μο.



Ο ελληνικός φιλοτελισμός έκανε βήματα προόδου τη χρονιά που πέρασε.
Κυρίως σε θέματα αισθητικής.
Ορισμένες από τις σειρές του 2011 ήταν από τις καλύτερες των τελευταίων ετών, ορισμένες, δε, μπορεί να γίνουν «κλασικές» στην ιστορία του ελληνικού γραμματοσήμου.
Παρότι η παραδοσιακή αλληλογραφία φθίνει, ο ρόλος του γραμματοσήμου δεν έχει ουσιαστικά μεταβληθεί, παραμένει δηλαδή το γραμματόσημο ένα αποτύπωμα της πολιτισμικής στάθμης ενός έθνους.

Αυτό που λείπει από την πολιτική του ελληνικού φιλοτελισμού είναι η φαντασία και η επιθυμία αλλά και η δυνατότητα να αιφνιδιάσει ευχάριστα και εποικοδομητικά.
Εμβολίμως, θα μπορούσαν να υπάρχουν σειρές που προβάλλουν νεώτερες κατακτήσεις της ελληνικής δημιουργίας και εικαστικά να δοθεί διέξοδος και σε νέους καλλιτέχνες.
Ωστόσο, η πρόοδος είναι δεδομένη ακόμη και στο ασφαλές μονοπάτι μιας κοινά αποδεκτής θεματολογίας, της οποίας τη θέση στις σελίδες του φιλοτελισμού ουδείς μπορεί να θέσει σε αμφισβήτηση.
Το 2011, είχαμε πέντε πολύ καλές σειρές.
Πράγμα σπάνιο όσο και εξαιρετικά θετικό.
Κορυφαία, σε λεπτότητα και χάρη η επετειακή σειρά για τα 150 χρόνια του ελληνικού γραμματοσήμου με την αναπροσαρμογή των κεφαλών του Ερμού (δημιουργία του Γιάννη Γουρζή). Ιδιαίτερα δημοφιλής, η συνέχεια της σειράς «Ελληνες Ηθοποιοί» που απέδωσε και πάλι ο ζωγράφος Κώστας Σπυριούνης, δημιουργώντας έργα τέχνης, τα πρώτα που απεικονίζουν με τέτοια δεξιοτεχνία τις μορφές αγαπητών πρωταγωνιστών του εγγύς παρελθόντος.

Θαυμάσια, στη μαυρόασπρη απόδοσή της και η σειρά για τους εξέχοντες Ελληνες χαράκτες, όπως και η νοσταλγική σειρά για τα αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου (προσαρμογή Ανθούλα Λύγκα).
Εύρημα, πάντως, ήταν η ανακάλυψη της μικροναυπηγικής τέχνης του Ευάγγελου Γρυπιώτη, στον οποίον οφείλουμε την αναπαραγωγή ιστορικών ελληνικών πλοίων της αρχαιότητας και των βυζαντινών χρόνων.
Η σειρά «Ελληνική Ναυτιλία» που βασίστηκε σε έργα του Ευάγγελου Γρυπιώτη υπήρξε μία ανέλπιστη επιτυχία και προκάλεσε μεγάλες πωλήσεις φιλοτελικού υλικού.

Την ακμή των δεκαετιών του 1950 και 1960 δεν μπορούμε πλέον ούτε καν να προσεγγίσουμε διότι εξέλιπαν οι άνθρωποι και η σχέση με τον αστικό πολιτισμό.
Αλλά, πρόοδος σημειώθηκε.

Και αυτό δεν μπορεί παρά να προκαλεί αδημονία για το μέλλον.

Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Το νέο παιχνιδάκι της Μέρκελ και γιατί θα το χάσει.



Όπως είναι γνωστό, σήμερα λαμβάνει χώρα στις Βρυξέλλες άλλη μια συνάντηση κορυφής των 27 της ευρωπαϊκής ένωσης για την τακτοποίηση των λεπτομερειών του νέου συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας το οποίο θα προβλέπει δρακόντιους φραγμούς στο χρέος και εξ ίσου δρακόντιες τιμωρίες στον πισινό των κρατών που θα τους παραβαίνουν. Των 27? Χμ! Όχι ακριβώς. Μετά την επεισοδιακή αποχώρηση και το βέτο της Βρετανίας από την τελευταία σύνοδο, η συνάντηση θα είναι των 26. Αποχώρηση, με πολύ σημαντικές συνέπειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο, ο κ. Κάμερον είχε καταστήσει σαφές ότι το ΗΒ δεν πρόκειται να «παίξει» στη νέα συνθήκη, ότι δεν θα ανακατευτεί άλλη φορά στα παιχνιδάκια της κ. Μέρκελ, και ότι δεν επιθυμεί να καταστρέψει τον τραπεζικό τομέα της χώρας του.
Ο κ. Iain Duncan Smith μάλιστα, υπουργός Εργασίας του βασιλείου προειδοποίησε σήμερα τη Γερμανία στον Guardian να μην παίζει άλλο με τη δημοκρατία, κι αυτό σχετικά με τις προθέσεις της να εγκαταστήσει επίτροπο επί του προϋπολογισμού στην Ελλάδα, αλλά το κυριότερο ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα εμποδίσει τις χώρες της ευρωζώνης από την χρήση των θεσμών και ινστιτούτων που χρηματοδοτούνται από την ευρωπαϊκή ένωση.
Και αυτό το τελευταίο είναι και το πιο σπουδαίο και θα δούμε το γιατί. Ήδη από την περασμένη βδομάδα, το Spiegel είχε προβεί στη δημοσίευση ενός άρθρου, σχετικά με το ατελέσφορο της εφαρμογής του νέου συμφώνου σταθερότητας που συζητείται σήμερα στις Βρυξέλλες, και μιας συνέντευξης του Υπ. Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, στην οποία λίγο πολύ ο υπουργός χαρακτήριζε το εν λόγω σύμφωνο σαν το «παιχνιδάκι» της Μέρκελ και σαν «χάσιμο χρόνου και ενέργειας».
Και οι λόγοι είναι οι εξής:
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους στοιχεία της συμφωνίας είναι αμφισβητούμενης νομιμότητας, καθ' ότι μιας και θα λείπει η υπογραφή της Βρετανίας, δεν θα μπορέσει να περάσει σαν Συνθήκη ολόκληρης της ευρωπαϊκής ένωσης, αλλά σαν «διακυβερνητική συμφωνία» ανάμεσα στις 17 χώρες της Ευρωζώνης και σε μερικές άλλες εκτός ευρώ, οι οποίες έχουν προθυμοποιηθεί, χωρίς να υποχρεούνται, να φορέσουν τον στενό δημοσιονομικό κορσέ της Μέρκελ.
Εξ αιτίας λοιπόν της εμπλοκής αυτής, τα χέρια της Κομισιόν είναι εξ αντικειμένου δεμένα, διότι το σύμφωνο δεν μπορεί να περάσει σαν νόμος της ευρωπαϊκής ένωσης, εφ όσον λείπει η Βρετανία, και εξ αυτού δεν θα μπορεί να δώσει την απαιτούμενη εξουσιοδότηση στο Ευρωπαικό Δικαστήριο να εκδίδει αυτόματες καταδικαστικές αποφάσεις στις απείθαρχες χώρες.
Αυτό, θα μπορεί να γίνεται μόνο με την πρωτοβουλία των χωρών που θα έχουν υπογράψει τη νέα συνθήκη. Δηλαδή, μόνο εφ όσον μια ή περισσότερες χώρες αποφασίσουν να καταγγείλουν η μια την άλλη, για παραβιάσεις των δημοσιονμικών ορίων. Τέτοια όμως δικαστική παραπομπή δεν έχει μέχρι τώρα συμβεί στην ιστορία της Ευρώπης, και αν συμβεί αυτό θα είναι καταφανής παραβίαση μιας μακρόχρονης διπλωματικής εθιμοτυπίας.
Επομένως, ό,τι και να αποφασιστεί σήμερα στις Βρυξέλλες, θα παραμείνει κενό γράμματος. Ενώ όμως είναι έτσι τα πράγματα, γιατι η Μέρκελ φτιάχνει όλη αυτή την υπερπαραγωγή και επιμένει; Τι να πεις! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Άσε, που κάποιες χώρες έχουν ζητήσει να φέρουν το νέο σύμφωνο σε δημοψήφισμα, με ό,τι αυτό σημαίνει ως προς το αποτέλεσμά του.


www.cynical.gr



«Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, θα μας τα πάρουν όλα».



Ο γερμανός οικονομολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου του LSE Albrecht Ritschl, σε συνέντευξή του στο Spiegel ζητάει από τους συμπατριώτες τους να «καθίσουν στα αυγά τους» επισημαίνοντας παράλληλα τον κίνδυνο να αποσπάσει η Ελλάδα τεράστιες πολεμικές αποζημιώσεις, στην περίπτωση που τις διεκδικήσει ακόμη και τώρα.


«Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιχνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς» είπε χαρακτηριστικά.


Όπως ισχυρίζεται ο Ritschl στάση πληρωμών κήρυξε ουσιαστικά η Γερμανία όταν αρνήθηκε να εκπληρώσει συμβατικές υποχρεώσεις της με την επανένωση της Γερμανίας, όταν καγκελάριος ήταν ο Kohl, ο οποίος αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953, που έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση.


«Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ».

Και συνεχίζει: «Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα»

www.epilektoinews.gr

Πουλάνε για οικόπεδα τις εκβολές του Αχέροντα.



Σε χωράφια και οικόπεδα μετατρέπονται οι εκβολές του Αχέροντα, εξ αιτίας των έργων αποξήρανσης που γίνονται στην περιοχή, με αποτέλεσμα πολλοί να υποστηρίζουν ότι ο προστατευόμενος υγρότοπος να απειλείται με ολοκληρωτική καταστροφή.


Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για οικολογικό έγκλημα και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου διαβεβαιώνοντας πως η αποξήρανση που δρομολογεί η Περιφέρεια Ηπείρου θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον και θα εξαφανίσει τα εξαιρετικά σπάνια είδη πουλιών και ψαριών που ζουν εκεί, αλλοιώνοντας ριζικά το τοπίο.

Ωστόσο, όπως αναφέρει η Realnews, οι ίδιοι οι κάτοικοι θεωρούν πως η περιοχή τους θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο αν γίνει η αποξήρανση του υγροτόπου. «Δεν θα αλλοιωθεί το περιβάλλον», υποστηρίζει ο δήμαρχος Πάργας, Θανάσης Λιόλιος.

«Το φυσικό περιβάλλον είναι για τον άνθρωπο και πρέπει να προσαρμόζεται στις ανθρώπινες ανάγκες. Οι κάτοικοι ζητούν εδώ και χρόνια να γίνει αποστράγγιση του βάλτου για να καλλιεργήσουν τη γη.

Τα εγγειοβελτιωτικά έργα έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και σύντομα θα αρχίσει η αποξήρανση», συμπληρώνει ο δήμαρχος.

www.epiruspost.gr/index.php

Σωσίβιο ψάχνουν οι επιχειρήσεις. Η αγωνία για το μέλλον τους κυριάρχησε στο Epirus Business Forum .



Σε βαρύ κλίμα, με την δαμόκλειο σπάθη της Τρόικας να κρέμεται πάνω από την Ελλάδα και το μέλλον της χώρας να φαντάζει εξαιρετικά αβέβαιο, πραγματοποιήθηκε στα Γιάννινα, στο ξενοδοχείο Grand Serai Xenia, το Epirus Business Forum. Οι επιχειρηματίες της περιοχής είχαν την ευκαιρία να τα πουν και να αλληλοπαρηγηρηθούν, αφού όλοι τους σχεδόν αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα, τα οποία δυστυχώς έχουν αναγκάσει αρκετούς να βάλουν ήδη λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.Αν και ο σκοπός της εκδήλωσης ήταν η ανάπτυξη των επιχειρήσεων της Ηπείρου και η θέση τους μέσα στον παγκόσμιο εταιρικό και οικονομικό χάρτη, ειδικά την εποχή της κρίσης, η συζήτηση και η αγωνία για το εύθραυστο μέλλον της χώρας μας κυριάρχησε το διήμερο των εργασιών.«Γυρίζουμε ή όχι στη δραχμή; Η Τρόικα θα συνεχίσει να απαιτεί εξοντωτικά μέτρα για επιχειρήσεις και φορολογούμενους πολίτες; Οι πολιτικοί μας τι κάνουν; Μπορούν και πώς να αντιδράσουν;». Αυτά ήταν μερικά μόνο από τα ερωτήματα που απηύθυναν ο ένας στον άλλο οι επιχειρηματίες της Ηπείρου, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να τα πουν και με ανθρώπους που αποτελούν σημαντικό κομμάτι στο επιχειρηματικό «γίγνεσθαι» της χώρας, όπως τον Πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Βασίλη Κορκίδη, εκπροσώπους Επιμελητηρίων και πολλών εταιριών.



Είναι παράταιρη. 
Όπως σημείωναν κάθε συζήτηση για ανάπτυξη, όταν δεν ξέρει κανείς τι του ξημερώνει, είναι παράταιρη. Κατά τη διάρκεια της διήμερης εκδήλωσης, παρουσιάστηκε έρευνα για την επιχειρηματικότητα στην Ήπειρο, από τα αποτελέσματα της οποίας φάνηκε ξεκάθαρα η έντονη απογοήτευση των επιχειρηματιών από την έως τώρα κατάσταση στη χώρα.«Όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική και η Ελλάδα είναι στο μεταίχμιο της εξόδου ή όχι από το ευρώ, δεν χωρούν στρατηγικές ανάπτυξης. Κάθε σχέδιο και κάθε πλάνο θα πρέπει να γίνεται μετά από πολύ μεγάλη μελέτη και προσοχή» σημείωναν επιχειρηματίες, που ρωτούσαν ο ένας τον άλλον, με έκδηλη την αγωνία, τι θα γίνει με τα δάνεια που έχουν πάρει, αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ κ.α.

Προσπαθούν. 
Αυτό που φάνηκε από την έρευνα, που έγινε σε 320 επιχειρήσεις της Ηπείρου τους τελευταίους δυο μήνες, είναι ότι πολλές εταιρίες δεν κάθονται με «σταυρωμένα τα χέρια» και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν προσπαθούν και θέλουν να χαράξουν μια νέα πορεία.Κάποιες (σε ποσοστό 20%) επιχειρούν να αλλάξουν κλάδο, άλλες διαρκώς ενημερώνονται για όλες τις επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν, ενώ πολλές έχουν καταφύγει στην κατά το δυνατόν μείωση των λειτουργικών δαπανών τους.«Το μεγαλύτερο ποσοστό αντιδρά στις δυσκολίες, είτε κάνοντας αλλαγές στην επιχείρησή τους, με το να μειώσει το λειτουργικό κόστος ή με το να αλλάξει κλάδο» ανέφερε, μεταξύ άλλων, σε δηλώσεις του ο εκπρόσωπος της διοργανώτριας εταιρίας Νίκος Θώμος. Και συμπλήρωσε, ότι πολλές είναι οι επιχειρήσεις που «προσπαθούν να στραφούν στην ενέργεια, στον τουρισμό και στην πρωτογενή παραγωγή».

Η εξωστρέφεια. 
Πάντως, αυτό που τονίστηκε από όλους τους παρισταμένους ήταν, ότι οι επιχειρήσεις της περιοχής θα πρέπει να ενημερωθούν ακόμη περισσότερο για τις ευκαιρίες επενδύσεων, καθώς επίσης να γίνουν πιο εξωστρεφείς, στοχεύοντας σε όλη την χώρα, αλλά και στο εξωτερικό.Άλλωστε, όπως ανέφεραν, η Ήπειρος συνορεύει με την Αλβανία, που ακόμη είναι μια «παρθένα» αγορά, ενώ διαθέτει και την πύλη εξόδου και εισόδου προς την Ευρώπη, το λιμάνι Ηγουμενίτσας.«Δεν είμαστε πια μια κλειστή οικονομία και μια κοινωνία. Πρέπει να βλέπουμε προς τα έξω. Οι επιχειρήσεις στην Ήπειρο θα πρέπει να δουν ως αγορά όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπάρχουν προϊόντα στην Ήπειρο που είναι ανταγωνιστικά και θα έπρεπε να τα προβάλλουν ακόμη περισσότερο» είπε, μεταξύ άλλων ο Άρης Συγγρός, Πρόεδρος της «Invest in Greece».Επεσήμανε ακόμη ότι «οι επιχειρήσεις της περιοχής θα πρέπει να δουν ποιά είναι τα δυνατά τους σημεία και πού πρέπει να επενδύσουν. Άπαντες πρέπει να αντιληφθούν το ρόλο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αλλά και του ανθρώπινου δυναμικό και να τα αξιοποιήσουν».

Ανάγκη και για άλλα. 
Μετά τη λήξη του συνεδρίου, το οποίο ήταν άρτια οργανωμένο και προσέλκυσε πλήθος κόσμου, αυτό που τόνιζαν κυρίως οι επιχειρηματίες της Ηπείρου ήταν πως υπάρχει η ανάγκη να γίνονται πιο συχνά τέτοιες εκδηλώσεις. «Αποτελούν «πυξίδα» για όλους εμάς και μια ευκαιρία να βρούμε τρόπους για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες» σημείωναν, μεταξύ άλλων.Κατά τη διάρκεια των εργασιών, αναλύθηκαν και συζητήθηκαν πολύ σημαντικά θέματα, όπως η ενέργεια στην Ήπειρο, η εξωστρέφεια της περιοχής μας και ο ρόλος της στην παγκόσμια αγορά, ο τουρισμός, που αποτελεί βεβαίως τη «βαριά βιομηχανία» της Ηπείρου, ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή προϊόντων από την περιοχή μας. «Θέληση και ικανότητες υπάρχουν, για να καταστεί η Ήπειρος επιχειρηματικό κέντρο της Ελλάδας και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αρκεί να δοθεί επιτέλους μια λύση στα προβλήματα της χώρας και να βαδίσουμε όλοι μαζί το δρόμο της ανάκαμψης» σημείωναν, μεταξύ άλλων, επιχειρηματίες της περιοχής.


ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Η αντιαναπτυξιακή εσωτερική στάση πληρωμών επιδεινώνει το έλλειμμα.




Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣπρώην υφυπουργός Οικονομικών
ΕΚΕΙΝΟ που προέχει το επόμενο διάστημα είναι να ολοκληρωθεί η συμφωνία για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Στην τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε, όμως, χρειάζεται προσοχή και σε ένα άλλο σημαντικό θέμα. Η οικονομία είναι αδύνατο να σταθεί στα πόδια της αν δεν λυθεί το πρόβλημα της ρευστότητας, που έχει γονατίσει επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες.
Μόνο οι ανεξόφλητες και ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου (επιστροφές φόρων, πληρωμές προμηθευτών και εργολάβων κλπ), το λεγόμενο εσωτερικό χρέος, ανέρχονται περίπου στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ και αφορούν, στο σύνολό τους, οφειλές που δημιουργήθηκαν τη διετία 2010 - 2011.

Υγιείς και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις έχουν κλείσει, αποχωρούν από την Ελλάδα ή κινδυνεύουν να κλείσουν, γιατί το κράτος, ενώ τους χρωστά, όχι μόνο δεν τους πληρώνει αλλά τους ζητά και τον ΦΠΑ, τον οποίο, το ίδιο, ως πελάτης τους, δεν έδωσε. Αυτή η απαράδεκτη και αντιαναπτυξιακή εσωτερική στάση πληρωμών, η οποία έχει επιβληθεί από την κυβέρνηση -στην προσπάθειά της να καλύψει κάποιες από τις μαύρες τρύπες του Προϋπολογισμού- βλάπτει, σε τελική ανάλυση, την οικονομία και επιδεινώνει το έλλειμμα.

Παράλληλα, οι δυσκολίες πρόσβασης σε τραπεζική χρηματοδότηση και οι καθυστερήσεις ένταξης σε κοινοτικά προγράμματα έχουν ως αποτέλεσμα οι εταιρείες με άμεση ή έμμεση σχέση με το εξωτερικό να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην καθημερινή τους λειτουργία.

Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες δεν μπορούν να αναλάβουν έργα σε άλλες χώρες, καθώς εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών δε γίνονται δεκτές. Εταιρείες που εισάγουν πρώτες ύλες, μηχανήματα ή καταναλωτικά αγαθά θα πρέπει να εξοφλούν το σύνολο των παραγγελιών τους πριν αυτές αποσταλούν στην Ελλάδα. Και αυτό δεν συμβαίνει τώρα τελευταία, αλλά εδώ και αρκετούς μήνες και αποτελεί απόδειξη της πλήρους απαξίωση προς κάθε τι το ελληνικό.

Η ελληνική οικονομία πνίγεται στον βρόγχο της έλλειψης ρευστότητας. Καμία προοπτική εξόδου από τη δημοσιονομική κρίση δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν αντιμετωπισθεί άμεσα και αποτελεσματικά το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η ασφυξία ρευστότητας στην αγορά. «Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου», λένε για τις περιπτώσεις που δεν κυκλοφορεί χρήμα. Βέβαια, έλλειψη ρευστότητας δεν αντιμετωπίζεται μόνο με κινήσεις στο εσωτερικό μέτωπο. Οποιαδήποτε βιώσιμη λύση του ελληνικού χρέους περνά αναγκαστικά από την εξασφάλιση της ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα. Αλλά και η εξασφάλιση της ρευστότητας των τραπεζών δεν αρκεί, αν δεν υπάρξουν μέτρα που θα ανοίξουν τις κάνουλες της ρευστότητας από τις τράπεζες στην πραγματική οικονομία. Γιατί εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα REALnews την Κυριακή 29.1.2012)


www.thesprotianews.blogspot.com

Η Αλβανία. Ντουμπάι και η Ελλάδα. Αλβανία!



Την ώρα που στην Ελλάδα οι έρευνες για την ύπαρξη υδρογονανθράκων θα ξεκινήσουν τον προσεχή Μάρτιο σε κάποιες περιοχές και το καλοκαίρι σε άλλες, μεταξύ των οποίων και στα Γιάννινα, στην Αλβανία φαίνεται ότι έχουν βαλθεί να μας «φορέσουν τα γυαλιά» και να μετατραπούν σε. Ντουμπάι!

Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς, η ραγδαία ανάπτυξη που γνωρίζουν στην γειτονική χώρα τα έργα από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και κυρίως τα αιολικά πάρκα. Να σημειωθεί, ότι στην Ελλάδα, μετά από μεγάλες καθυστερήσεις δίνονται με το. ζόρι κάποιες άδειες για μικρά αιολικά πάρκα, ένα εκ των οποίων προβλέπεται να δημιουργηθεί στα όρια του Δήμου Ζίτσας.

Μεγάλα. ντιλ!
Όμως, οι γείτονες προχωρούν με γοργούς ρυθμούς νέα έργα αξιοποίησης του ορυκτού τους και όχι μόνο πλούτου, μέσω μεγάλων «ντιλ» που κλείνουν με εταιρίες από την Γερμανία κυρίως.
Πρόσφατα, η Κυβέρνηση Μπερίσα απηύθυνε πρόσκληση σε Γερμανούς επενδυτές να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρείας Alb¬petrol. Μάλιστα, όπως τόνισε ο υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας της Αλβανίας Νασίπ Νάτσο, οι Γερμανοί επενδυτές μπορούν να εξετάσουν και τις ευκαιρίες στους τομείς της υδροηλεκτρικής ενέργειας και των βιομηχανικών πάρκων.

Τα έργα.
Όπως ανακοίνωσε ο Υπουργός, διεθνείς διαγωνισμοί θα προκηρυχθούν τους επόμενους μήνες για την κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών, προβλεπόμενης ισχύος 450 MW σε δύο περιφέρειες της χώρας, ενώ ήδη έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες για την κατασκευή 310 υδροηλεκτρικών έργων και για την εγκατάσταση 15 αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 1.550 MW και κόστους 2 δισ. ευρώ. Τέλος, στην Αλβανία προβλέπεται να κατασκευαστούν υδροηλεκτρικοί σταθμοί από δυο Αυστριακές και μια Νορβηγική εταιρία.

Παράδειγμα.
Έλληνες αναλυτές της αγοράς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας σημειώνουν, ότι στη χώρα μας ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί τη δύναμη και την αξία των επενδύσεων σε ΑΠΕ.
«Σημειώνονται δραματικές καθυστερήσεις, κάτι που αποθαρρύνει και τις ξένες επενδύσεις» λένε και δεν διστάζουν να φέρουν την Αλβανία ως παράδειγμα ανάπτυξης. «Στην Ελλάδα το μόνο που ξέρουν οι Κυβερνώντες είναι πώς να βάζουν συνέχεια φόρους. Δυστυχώς έτσι, όχι μόνο δεν πάμε μπροστά, αλλά καταδικάζουμε την χώρα στην υπανάπτυξη...».

www.proinoslogos.gr

Νοσοκομεία. Πήραν μισθό ένα φιλοδώρημα.

80.000 νοσοκομειακοί υπάλληλοι, κυρίως κατηγορίας ΥΕ και ΔΕ, πήραν στα χέρια τους μηδενικά ή ακόμα και αρνητικά εκκαθαριστικά, καθώς παρακρατήθηκαν απολαβές προηγούμενων μισθών. Κινητοποιήσεις σε Τζάνειο και Ευαγγελισμό


Νοσοκόμα, μητέρα 2 παιδιών, με δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για το οποίο καταβάλλει μηναία δόση 580 ευρώ, θα λάβει για τον μήνα Φεβρουάριο 18,90 ευρώ.

Εκκαθαριστικά... ολίγων ευρώ και σε μερικές περιπτώσεις «αρνητικά» έλαβαν ή θα λάβουν τις επόμενες ημέρες η πλειονότητα 200.000 δημοσίων υπαλλήλων -80.000 εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας και 120.000 στην Τοπική Αυτοδιοίκηση- που ανήκουν κυρίως στις κατηγορίες ΥΕ και ΔΕ και εντάχθηκαν τον Ιανουάριο στο νέο μισθολόγιο του Δημοσίου με καθυστέρηση 2 μηνών.
Αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται μπροστά στο ενδεχόμενο να μην μπορούν να καλύψουν βασικές υποχρεώσεις τους τον επόμενο μήνα, αφού οι απολαβές τους δεν ξεπερνούν σε αρκετές περιπτώσεις τα 100 ευρώ!Οι απώλειες που καταγράφουν οι υγειονομικοί υπάλληλοι είναι σχεδόν διπλάσιες από αυτές που προβλέπει το νέο μισθολόγιο, αφού στις περικοπές των αποδοχών περιλαμβάνονται και τα επιπλέον ποσά που ελάμβαναν τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο και Ιανουάριο, οπότε αμείβονταν με το «παλαιό» μισθολόγιο. Οι περικοπές των πρόσθετων ποσών που έλαβαν θα καταγραφούν στους μισθούς των μηνών Φεβρουαρίου, Μαρτίου και Απριλίου.


«Οι απώλειες των χαμηλόμισθων υπάλλήλων κυμαίνονται από 100-400 ευρώ», επισημαίνει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κ. Στ. Κουτσουμπέλης.
Κυρίως οι εργαζόμενοι που αποπληρώνουν δάνεια καταναλωτικά ή για την αγορά σπιτιού, τα οποία είναι συνδεδεμένα με τον λογαριασμό μισθοδοσίας τους, έλαβαν εκκαθαριστικά ελάχιστων ευρώ για το επόμενο 15νθήμερο, γεγονός που τους έχει οδηγήσει σε απόγνωση.

Διαμαρτυρία.Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία Ευαγγελισμός και Τζάνειο πραγματοποιούν σειρά κινητοποιήσεων, με καταλήψεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, η επιτροπή αγώνα διοργανώνει καθημερινές συγκεντρώσεις στα επείγοντα (στις 8 το πρωί), μπλοκάρισμα των απογευματινών ιατρείων και των ταμείων για τη μη καταβολή του «πεντάευρου». Το προσωπικό των νοσοκομείων θα πραγματοποιήσει διαδήλωση στο υπουργείο Υγείας στις 10.30 το πρωί της Πέμπτης. Ζητούν να αποσυρθεί το ενιαίο μισθολόγιο, να μη γίνει καμία περικοπή ωρών και να πληρωθούν όλα τα δεδουλευμένα.
«Οι απώλειες των χαμηλόμισθων υπαλλήλων από το νέο μισθολόγιο -παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης- κυρίως για τις κατηγορίες ΥΕ και ΔΕ κυμαίνονται από 100-400 ευρώ», επισημαίνει στο «Εθνος» ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κ. Στ. Κουτσουμπέλης.

Υπογραμμίζει επίσης ότι μετά την κατάργηση του νοσοκομειακού επιδόματος, το οποίο αντιστοιχούσε κατά μέσο όρο σε 280 ευρώ ανά υπάλληλο, η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει ακόμα στη χορήγηση του ανθυγιεινού επιδόματος ύψους 150 ευρώ για τους εργαζομένους στο Δημόσιο που ασκούν βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. «Απαιτούμε την άμεση υπογραφή της υπουργικής απόφασης για την καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος», δηλώνει ο κ. Στ. Κουτσουμπέλης.

Αύριο αναμένεται να βρεθούν στην ίδια κατάσταση και χιλιάδες εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα λάβουν την μισθοδοσία για το 1ο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου.

Σοβαρά προβλήματα με τις τράπεζες, κυρίως με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, θα αντιμετωπίσουν όσοι υπάλληλοι έχουν δάνεια και λάβουν «αρνητικά» εκκαθαριστικά. Οπως αναφέρουν συνδικαλιστές της ΠΟΕ ΟΤΑ, εάν δεν υπάρχουν χρήματα στον λογαριασμό μισθοδοσίας των υπαλλήλων, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να κινηθούν διαδικασίες άμεσης αποπληρωμής του δανείου, εάν αυτό κριθεί ληξιπρόθεσμο.
www.ethnos.gr

Γ. Χατζημαρκάκης. ''Πέθανε η λογική στο Βερολίνο''.


«Η πρωτοβουλία για ένα Επίτροπο λιτότητας, απ' όπου κι αν προέρχεται, είναι απαράδεκτη» αναφέρει σε δήλωση του με αφορμή τις προτάσεις για ευρωπαίο επίτροπο για τον προϋπολογισμό στην Ελλάδα, ο Γερμανός Ευρωβουλευτής Γ. Χατζημαρκάκης και προσθέτει:

«Μετά από τόσα λάθη και ιδεολογήματα της Τρόικας όπως η κατάργηση του βασικού μισθού που δεν σχετίζεται με την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης, τώρα προστίθεται μια ακόμα αστοχία που εξοργίζει ένα λαό που δοκιμάζεται. Η προτεραιότητα στην κάλυψη του χρέους οδηγεί στην εξαθλίωση ενός λαού αντί στην ανάπτυξη της οικονομίας».

«Σήμερα, φαίνεται πως πέθανε η λογική στο Βερολίνο. Μοιάζουν σα να απώλεσαν την ιστορική μνήμη στο Βερολίνο και στη Φρανκφούρτη», επισημαίνει στην δήλωση του ο κ Χατζημαρκάκης υπενθυμίζοντας ότι «Το οικονομικό μοντέλο της πολιτικής που έχει επιβάλλει η Τρόικα στην Ελλάδα, ιστορικά προϋπήρξε στη Γερμανία υπό τον Καγκελάριο της Δημοκρατίας της Βαιμάρης Χάινριχ Μπρούνινγκ, όταν μέσα στη μεγάλη ύφεση που ακολούθησε το κραχ του 1929, επέμενε σε μέτρα λιτότητας και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Η πολιτική του να συνδυάσει την διαχείριση της βαριάς οικονομικής κρίσης με μια σκληρή λιτότητα, οδήγησε σε έξι εκατομμύρια άνεργους και άνοιξε το δρόμο στα ακροδεξιά στοιχεία οδηγώντας στο τέλος της Δημοκρατίας και στην τρομοκρατία του Χίτλερ.
Αυτή την καταστροφική ιστορική συνέπεια, συνεχίζει ο Γερμανός ευρωβουλευτής, την πλήρωσε βαριά η Ευρώπη. Η Γερμανία ισοπεδώθηκε. Η απάντηση όμως της παγκόσμιας κοινότητας, δεν ήταν η τιμωρία των Γερμανών. Αντιθέτως, με το σχέδιο Μάρσαλ δόθηκε μια κρίσιμη βοήθεια για ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας, η οποία και πέτυχε.

Και ο κ Xατζημαρκάκης καταλήγει «Είναι απίστευτο που οι Γερμανοί δεν έμαθαν από τη δική τους ιστορία. Τέτοιες εξελίξεις δεν θα υπήρχαν στη Γερμανία του Σμιτ, του Κόλ, του Μπράντ και του Αντενάουερ. Επιτέλους, ας καταλάβουν πως η ανάπτυξη δεν είναι συνώνυμο της λιτότητας»

www.epikairo.gr

Μιχάλης Κατσαρός: Αντισταθείτε.

Η διαθήκη μου.

Αντισταθείτε

σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι

και λέει: καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.


σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες

ατελείωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.


πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.


στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.

Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί
- καθώς διαβάστηκε -
ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.
Πριν διαβαστεί
όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν
αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.
Η διαθήκη μου για σένα και για σε
χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα
από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.
Αλλάξανε φράσεις σημαντικές
ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο
εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς
τη νέα βουή στα δάση
τον άνεμο τον σκότωσαν -
τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα
ποιος είναι αυτός που πνίγει.
Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Ο Μιχάλης Κατσαρός (1919-1998) γεννήθηκε στην Κυπαρισσία. Σε νεαρή ηλικία πήρε μέρος σε αριστερές πολιτικές οργανώσεις και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Το 1945 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και έζησε για πολλά χρόνια σε δύσκολες συνθήκες, ασκώντας διάφορα βιοποριστικά επαγγέλματα, όπως ταμίας σε εμπορικό κατάστημα, δημοσιογράφος στον παράνομο Τύπο και υπάλληλος στη ραδιοφωνία. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Θεμέλιο" (1947), "Ποιητική Τέχνη", "Τα Νέα Ελληνικά", "Αθηναϊκά Γράμματα" και "Στόχος" (1950) και το 1975 εξέδωσε το περιοδικό "Σύστημα", όπου δημοσίευε κυρίως δικά του κείμενα.
Η πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία σημειώθηκε το 1946, με τη δημοσίευση του ποιήματος "Το Μπαρμπερίνικο καράβι" στο περιοδικό "Ελεύθερα Γράμματα". Tον ίδιο χρόνο δημοσίευσε σε ελεύθερο στίχο το ποίημα "Βγενιώ" στο ίδιο περιοδικό. Το 1949 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Μεσολόγγι". Παντρεύτηκε τη ζωγράφο Κούλα Μαραγκοπούλου.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Μεσολόγγι", 1949, "Κατά Σαδδουκαίων", 1953, "Οροπέδιο", 1956, "Σύγγραμμα", 1975, "Πρόβα και ωδές", 1975, "Ενδύματα", 1977, "Αλφαβητάριο - ποιήματα Α-Ω", 1978, "Ονόματα", 1980, "3Μ+3Μ=6Μ", 1981, "4 μαζινό", 1982, "Μείον ωά", 1985, "Ο πατέρας του ποιητή", 1987, "Κορέκτ, φόβος του ποιητή", 1996, "Εννέα το επτά", 1997, τα δοκίμια "Πας-Λακίς Michelet", 1973, "Σύγχρονες μπροσούρες", 1977-78, "Αυτοκρατορική πραγματικότητα", 1995, "Το κράτος εργοδότης", 1996, και το μυθιστόρημα "Οι συλλέκται της Μονόχρα", 1980.
Τα ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και μελοποιήθηκαν από τους Μ. Θεοδωράκη, Γ. Μαρκόπουλο, Θ. Γκαϊφύλλια και Α. Κουνάδη. Το "Κατά Σαδδουκαίων" παρουσιάστηκε μελοποιημένο από γερμανό συνθέτη στο "Κουήν Ελίζαμπεθ Χωλ", στο Σάουθ Μπανκ του Λονδίνου (ο αγγλικός τύπος τον παρέβαλε με τους ποιητές Μπρεχτ, Χο Τσι Μινχ και Παντίλα).
Πέθανε στην Αθήνα. Για βιογραφικά στοιχεία από τον ίδιο τον ποιητή, βλ. τη συλλογή του "Καζαμία Ελλήνων", Αθήνα, Μανδραγόρας, 1996. Βλ. επίσης Αλέξανδρος Αργυρίου, "Mιχάλης Κατασαρός", στο "Η ελληνική ποίηση· η πρώτη μεταπολεμική γενιά", σ. 374-375. Αθήνα, Σοκόλης, 1982 και χ.σ., "Κατσαρός Μιχάλης", Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985· Για προσέγγιση της ποιητικής του τέχνης βλ. συνέντευξη του ποιητή στον Μισέλ Φάις στο περιοδικό "Διαβάζω", τ. 370, 1/1997, σ.104-119. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)






Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή κι άλλον Μιχάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ'αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δε θα βρεις
τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό, τον δυνατό και τον αντρειωμένο
Αυτόν δε θα τον ξανεΐδείς να τονε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τηνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναβρείς τι τον φυλάνε τ'άστρα
τι τον φυλάει ο ήλιος του, τονε φυλάει το φεγγάρι
Αυτόν που 'χει τη χάρη τον πιο μικρό
τον πιο πικρό και τον αγαπημένο
αυτόν μονάχα εγώ, μονάχα εγώ, εγώ προσμένω



www.tvxs.gr

Αποθανέτω η ψυχή μας, μετά των Ευρωπαίων αλλοφύλων.



Ίσως έχουμε μπει στην τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος: μιας κρίσης χρέους η οποία, από τα λάθη ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που είχε καταφύγει σε ανεξέλεγκτο δανεισμό προκαλώντας αυτό το δυσβάστακτο χρέος, μετατράπηκε στην μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση που γνώρισε η χώρα μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949. Και με την πολύτιμη συμβολή μιας, εξ ίσου ανίκανης, ευρωπαϊκής ηγεσίας, σε υπαρξιακή κρίση όλης της ευρωζώνης. 

Το Σάββατο διέρρευσαν δύο νέοι, απεχθείς όροι, που σύμφωνα με ένα ανεπίσημο έγγραφο θέτει η γερμανική πλευρά, προκειμένου να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση, η οποία παράλληλα με το PSI, το κούρεμα του ελληνικού χρέους, υποτίθεται ότι θα μας ξελαφρώσει από τα δεινά μας. Όπως συχνά συμβαίνει στα δημόσια πράγματα της χώρας, οι ηλίθιοι κοίταξαν το δάχτυλο, αντί να δουν το φεγγάρι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το «δάχτυλο» είναι η τοποθέτηση ενός επιτρόπου που θα ελέγχει τα δημοσιονομικά της χώρας. Αυτό δηλαδή που στο περίπου κάνει μέχρι τώρα ο Ράιχενμπαχ και οι σύμβουλοι του, εποπτεύοντας ουσιαστικά το σύνολο της ελληνικής προσαρμογής στις απαιτήσεις των μνημονίων.



Το «φεγγάρι» είναι η παρακάτω ρύθμιση που προβλέπεται στο έγγραφο: «Η Ελλάδα πρέπει να δεσμευθεί νομικά να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στη μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους της. Η δέσμευση αυτή θα πρέπει να κατοχυρωθεί νομικά από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Τα δημόσια έσοδα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πρωτίστως για την εξυπηρέτηση του χρέους, και μόνο τα εναπομείναντα έσοδα θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση των πρωτογενών δαπανών». Που σημαίνει ότι ακόμη και αν η χώρα πληγεί από τσουνάμι, λιμό, σεισμό ή καταποντισμό, θα πρέπει πρώτα να ικανοποιήσει τους δανειστές και μετά τους λεπρούς ιθαγενείς. Τέτοιοι αδυσώπητοι όροι δεν είχαν επιβληθεί την δεκαετία του 80 ούτε στις φτωχές λατινοαμερικανικές μπανανίες, το πρώτο πεδίο δοκιμών της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που ενέσκηψε τώρα στην Ευρώπη.



Ακόμη πιο εύγλωττη είναι η αιτιολόγηση της προηγούμενης απαίτησης στο ίδιο έγγραφο: « Αυτό θα διασφαλίσει στους επίσημους και ιδιώτες πιστωτές ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις μετά το PSI και θα επηρεάσει θετικά την πρόσβασή της στις αγορές. Η εκ των πραγμάτων κατάργηση της δυνατότητας μιας χρεοκοπίας θα καταστήσει την απειλή της μη εκταμίευσης μιας δόσης του δεύτερου ελληνικού πακέτου πολύ πιο αξιόπιστη. Σε περίπτωση που μια μελλοντική δόση δεν εκταμιευθεί, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να απειλήσει τους δανειστές της με χρεοστάσιο, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να αποδεχτεί περαιτέρω περικοπές των πρωτογενών δαπανών ως τη μόνη πιθανή συνέπεια της μιας μη εκταμίευσης». Σε απλά ..γερμανικά, η Ελλάδα χάνει το τελευταίο χαρτί που της έχει απομείνει: τη στάση πληρωμών, αν δεν έχει να πληρώσει.

Περιέργως, στις δηλώσεις που έκαναν μετά την χθεσινή συνάντηση τους, ούτε οι αρχηγοί των τριών κομμάτων ούτε ο πρωθυπουργός αναφέρθηκαν στο -διόλου αμελητέο- δάχτυλο και πολύ περισσότερο στο φεγγάρι. Εκτός και αν φλερτάρει με την εθνική προδοσία, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να υπογράψει τον πλήρη ευνουχισμό της χώρας. Η ευρωζώνη έτσι και αλλιώς κλυδωνίζεται: θύμα και αυτή του φαύλου κύκλου μέτρα λιτότητας-ύφεση-λιτότητα, η Πορτογαλία θα ζητήσει πιθανότατα νέο πακέτο βοήθειας. Αν σε αυτές τις συνθήκες οι Μερκοζί θελήσουν να παίξουν κι άλλο με το ελληνικό πειραματόζωο, ας το δοκιμάσουν: αποθανέτω η ψυχή μας μετά των Ευρωπαίων αλλοφύλων.

www.tvxs.gr

Πλαστές ταυτότητες που έσωσαν ζωές στην κατεχόμενη Αθήνα.



Αθήνα, Μάρτιος του 1944. Ένα δεκατετράχρονο τότε Εβραιόπουλο διηγείται μετά από 65 χρόνια:

«Όταν ακούσαμε στη γειτονιά πως έρχονται τα γερμανικά αποσπάσματα που μάζευαν τους Εβραίους, εγώ και ο Χριστιανός φίλος μου κρυφτήκαμε στην αυλή του σπιτιού στο οποίο έμενε τότε η οικογένειά μου. Ο Έλληνας διερμηνέας μας ρώτησε τα ονόματά μας.

-Αριστοτέλης, απάντησα
-Δημήτρης, είπε ο φίλος μου

Ο Γερμανός επικεφαλής έκανε ένα νόημα, και ένας στρατιώτης μας τράβηξε κάτω τα παντελόνια. Ο διερμηνέας περιεργάστηκε τα γεννητικά μας όργανα, και, δείχνοντας εμένα μόνο, έκανε νόημα στους στρατιώτες να με συλλάβουν[1]».
Η περιτομή «πρόδωσε» το μυστικό του παιδιού, και φαίνεται ότι το ελληνοπρεπές όνομα που το είχαν δασκαλέψει να χρησιμοποιεί, δεν ήταν αρκετό να το σώσει από τις συνέπειες της εφαρμογής της «τελικής λύσης», που ξεδιπλωνόταν πλέον σε όλη την ελληνική επικράτεια. Και, εάν στην Αθήνα και στις άλλες ιταλοκρατούμενες περιοχές, το σχέδιο βιομηχανικής εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων δεν είχε προχωρήσει ακόμη, αυτό οφειλόταν στην απροθυμία των ιταλικών αρχών κατοχής να συμπράξουν. Όμως, έπειτα από την συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943, ο διοικητής του Sonderkommando Άλφρεντ Ρόζεμπεργκ, κύριος ιδεολόγος του ναζιστικού καθεστώτος, θα έκλεινε οριστικά το ζήτημα της ύπαρξης «υπανθρώπων» στην Ελλάδα. 'Ηταν η ώρα να εφαρμοστούν και στην Αθήνα οι περιβόητοι «Νόμοι της Νυρεμβέργης».

Στην Αθήνα, τις παραμονές του πολέμου, η εβραϊκή κοινότητα αριθμούσε 3.000 άτομα. Στον πίνακα με τους πληθυσμούς «πριν» και «μετά» (την Κατοχή, εννοείται) ανά περιοχή της Ελλάδας, η Αθήνα είναι η μόνη κοινότητα που «σπάει» την καταθλιπτική ομοιομορφία των «ποσοστών εξόντωσης», 89%, 94%, 98% κ.ο.κ.[2]. Πράγματι, βλέπουμε στο «μετά» τον αριθμό των 4.930 ψυχών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός της έλευσης στην πόλη διωκόμενων Εβραίων από άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης. Στα μέσα του 1943, ο αριθμός των Εβραίων που επισκέπτονταν τις Συναγωγές έφτανε στις 5.000[3].

Όμως, η «λεία» δεν ήταν εύκολη για τους Ναζί· τουλάχιστον, δεν ήταν τόσο εύκολη όπως στη Θεσσαλονίκη και στις βουλγαροκρατούμενες περιοχές. Όσο έσφιγγαν τα λουριά, τόσο εμφανίζονταν μηχανισμοί αλληλεγγύης. Είτε απλοί άνθρωποι που αποφάσιζαν να δώσουν κρησφύγετο στους διωκόμενους συνανθρώπους τους, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο της πιθανής εκτέλεσης αν εντοπιζόταν («Όχι, πρέπει να μείνετε. Γιατί, παιδί μου, γιατί οι δικές μας ζωές να είναι πιο πολύτιμες από τις δικές σας;», είπε στον Αλφρέδο Κοέν ο Χριστιανός γείτονάς του, που τον έκρυβε), είτε δομές αλληλέγγυων που επίσης ρίσκαραν πολλά για να σώσουν ζωές, όπως η Αστυνομία του Άγγελου Έβερτ, η Εκκλησία του Αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού και οι αντιστασιακές οργανώσεις, κυρίως το ΕΑΜ.

Έξι αστυνομικοί, ένας υπάλληλος του Δήμου και ο Αρχιεπίσκοπος.
Εάν το ΕΑΜ έμεινε στην καρδιά των Εβραίων για τις ηρωικές πράξεις διάσωσης συνολικά 3.000 διωκομένων, στην λογική πάντα της κοινωνικής δικαιοσύνης (οι πλούσιοι και ευκατάστατοι Εβραίοι υποχρεώνονταν να στηρίξουν οικονομικά τη φυγάδευση δύο ακόμα φτωχών ομοθρήσκων τους[4]), ο Δαμασκηνός έμεινε στην Ιστορία, αρχικά για τις δύο επιστολές («Μνημόνια») διαμαρτυρίας προς τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο και προς τον πληρεξούσιο του Ράιχ διά την Ελλάδα, Γκίντερ Άλτεμπουργκ, τον Μάρτιο του 1943[5]. Αυτό φανερά, μιας που κρυφά η δράση του ήταν πολύ πιο ουσιαστική, όταν φρόντισε π.χ. να κρυφτούν 250 μικρά παιδάκια σε μοναστήρια[6]. Ή όταν, σε συνεργασία με τον Έβερτ και έξι ακόμη αξιωματικούς της Αστυνομίας (τους αστυνομικούς διευθυντές Δημήτριο Βρανόπουλο, Μιχαήλ Γλύκα και Δημήτριο Βλαστάρη[7], και τους αστυνόμους Λουκάκη, Τσενόγλου και Βολταιράκη[8]), αλλά και με τον Παναγιώτη Χαλδέζο, γενικό διευθυντή διοικητικών υπηρεσιών και προϊστάμενο του Μητρώου του Δήμου Αθηναίων, συνέλαβαν και πραγματοποίησαν το παράτολμο σχέδιο του εφοδιασμού των διωκόμενων Εβραίων με αυθεντικές αστυνομικές ταυτότητες.

Ο Δαμασκηνός κάλεσε τον Χαλδέζο και του είπε:
«Εγώ έκαμα τον σταυρό μου, μίλησα με τον Θεό, και απεφάσισα να σώσω όσες ψυχές Εβραίων ημπορώ. Έστω και αν κινδυνεύω. Εγώ θα τους βαπτίζω τους Εβραίους, και συ θα τους δίδης πιστοποιητικόν του Δήμου για να πάρουν ταυτότητα ως χριστιανοί Έλληνες[9]».

Δεν επρόκειτο για μια απλή υπόθεση. Οι ταυτότητες έπρεπε, όχι μόνο να φαίνονται αυθεντικές, αλλά και να είναι. Η δημοσιογράφος Μαρία Ρεζάν σώθηκε χάρη σε μια τέτοια ταυτότητα:

«Χάρη στον Έβερτ πλήθος [.] σώθηκαν. Κυρίως χάρη στις πλαστές του ταυτότητες, που στο κάτω μέρος τους έφεραν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Όπως ακριβώς και η δική μου, με το όνομα Μαρία Φιούμη, εκ Χανίων Κρήτης παρακαλώ, ώστε να είναι μακριά ο τόπος της καταγωγής και δύσκολη η επαλήθευση σε ώρα ανάγκης»[10].

Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους ήταν υποψιασμένοι, και για αυτό, έπρεπε να παρθούν προσεκτικά όλα τα μέτρα και τίποτε να μην αφεθεί στην τύχη. Τα χριστιανικά ονόματα που εμφανίζονταν στα πλαστά δελτία έπρεπε να είναι καταχωρημένα στα μητρώα του Δήμου Αθηναίων, για την περίπτωση που θα γινόταν σχετικός έλεγχος από τους Ναζί. Αλλά, για να έχει μια οικογένεια την οικογενειακή της μερίδα στα μητρώα αυτά, έπρεπε να φαίνονται -και να είναι διαθέσιμα- τα αντίστοιχα πιστοποιητικά βάπτισης, τα οποία φυσικά εκδίδονταν από την Εκκλησία, με προγενέστερη ημερομηνία.

Μια μάλλον ενοχλητική λεπτομέρεια σε ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός

Γράφει η Ιωάννα Τσάτσου, δεξί χέρι του Δαμασκηνού, για τα όσα συνέβαιναν στα υπόγεια της Αρχιεπισκοπής:

«20 Απρίλη 1943
Μέσα σε απόλυτη μυστικότητα, βαφτίζομε εβραίους στην Αρχιεπισκοπή. Ο Αρχιεπίσκοπος, με μεγάλο προσωπικό του κίνδυνο, κάνει μια τεράστια προσπάθεια να σώση όσους μπορεί. Συνεννοήθηκε με τον Παναγιώτη Χαλδέζο του Δήμου Αθηναίων. Αυτός έχει ανοίξει ιδιαίτερο δημοτολόγιο και μετά τη βάφτιση, τους δίνει πιστοποιητικό ότι είναι Έλληνες Χριστιανοί[11]».
Ίσως με την απόσταση του χρόνου, η πρακτική του Δαμασκηνού να επιμένει να βαφτίζει στην Ορθοδοξία τους Εβραίους με όλο το εκκλησιαστικό τυπικό, (με ολόκληρη τη λειτουργία της Βάφτισης και μέσα στις τεράστιες κολυμπήθρες για τους ενήλικες), ουσιαστικά δηλαδή να αλλάζουν τη θρησκεία τους, ίσως να προκαλεί ερωτήματα. Για ποιο λόγο, άραγε, να ήταν απαραίτητο αυτό, σκέφτεται ο σημερινός αναγνώστης, που μόνο μια υποψία μπορεί να έχει για τον ζόφο, την τρομοκρατία και τον φόβο μέσα στον οποίο ζούσαν οι συμπατριώτες μας Εβραίοι πριν 70 χρόνια. Προφανώς, δεν ήταν γενικευμένη πρακτική· μάλλον γινόταν μόνο στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής. Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε ότι οι ορθόδοξοι κληρικοί φοβόνταν να το πράττουν, σκεπτόμενοι και την απειλή θανάτου[12]. Πάντως, έτσι ίσως εξηγούνται και κάποιες μαρτυρίες Εβραίων που λένε ότι έζησαν σαν Χριστιανοί στη διάρκεια της Κατοχής, αλλά και μετά το τέλος της, εξακολουθούσαν να ζουν σαν Χριστιανοί, μέχρι το πέρας της ζωής τους.

Το σημαντικό, ασφαλώς, είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός της διάσωσης τόσων πολλών ζωών. Διότι, από την άλλη, υπήρξαν πράξεις ντροπής και προδοσίας, όπως στις περιπτώσεις των 200 Εβραίων της Αθήνας που ανασύρθηκαν από τις κρυψώνες τους από Χριστιανούς συμπολίτες τους, όχι μόνο Ταγματασφαλήτες[13], και παραδόθηκαν έναντι αμοιβής στη Γκεστάπο[14], ενώ το ΕΑΜ προειδοποιούσε με προκηρύξεις ότι όποιος θα πρόδιδε κρυπτόμενο Εβραίο θα εκτελούνταν. Ή όπως οι περιπτώσεις κάποιων λίγων Εβραίων που κατέδιδαν ομόθρησκους τους[15], και οι οποίοι αργότερα δικάστηκαν, την ίδια στιγμή που αστυνομικοί και χωροφύλακες δεν παρέδιδαν τους φυγάδες που ανακάλυπταν, παρακούοντας με αυτόν τον τρόπο τις επίσημες διαταγές των κατοχικών αρχών, αλλά υπακούοντας ταυτόχρονα στις εντολές του πολύ δυναμικού ΕΑΜ Αστυνομικών.

Στη Λεωφόρο των Δικαίων των Εθνών
Ο ακριβής αριθμός των Εβραίων που σώθηκαν χάρη στις πλαστές ταυτότητες είναι δύσκολο να διακριβωθεί. Το Εβραϊκό Ίδρυμα Yad Vashem κάνει λόγο για «50 οικογένειες». Πολλοί ερευνητές μιλούν για 1.200 άτομα[16]. Ο Μιλτιάδης Έβερτ στο βιβλίο για τον πατέρα του αναφέρει τον αριθμό των 7.500 πλαστών δελτίων μόνο σε Εβραίους[17], ενώ έχει γραφτεί μέχρι και ο αριθμός των 18.500[18]. Σήμερα γνωρίζουμε, και πολλοί συμφωνούν, ότι ένας αριθμός κοντά στην τάξη μεγέθους των 560 ατόμων πλησιάζει πολύ στην πραγματικότητα.

Στο Yad Vashem, μέχρι σήμερα που γράφεται αυτό το άρθρο, Ιανουάριος του 2012, έχουν αναγνωριστεί 307 Έλληνες ως «Δίκαιοι των Εθνών»[19], μεταξύ των οποίων οι Δαμασκηνός, Έβερτ, Βρανόπουλος, Γλύκας και Βλαστάρης, ήδη από το 1969. Τέσσερα δέντρα, ειδικά αφιερωμένα στους τέσσερις πρώτους, έχουν φυτευτεί στους λόφους της Ιερουσαλήμ[20], στο βουνό που είναι αφιερωμένο στους Ήρωες και τους Μάρτυρες του Ολοκαυτώματος, στη Λεωφόρο των Δικαίων των Εθνών που οδηγεί στο Μουσείο όπου βρίσκονται τα αρχεία του Yad Vashem. Όσοι περισσότεροι μη Εβραίοι ήρωες έρχονται στο φως, τόσα περισσότερα δέντρα φυτεύονται, έτσι ώστε τώρα πλέον να αποτελούν ένα δάσος που καλύπτει όλο και περισσότερο την πλαγιά, για να θυμόμαστε όσους είπαν έμπρακτα «Όχι» στη ναζιστική θηριωδία.

Η υπενθύμιση των ονομάτων των έξι αστυνομικών και του υπαλλήλου του Δήμου Αθηναίων, μέσω του παρόντος άρθρου, είναι αναγκαία, πιστεύουμε, την στιγμή που στην κυβέρνηση βρίσκεται το αντισημιτικό κόμμα του οποίου ο ιδεολογικός καθοδηγητής υποστηρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι οι Ναζί έκαναν χάρη στους Εβραίους, όταν τους έκλεισαν στα στρατόπεδα της φρίκης, διότι με αυτόν τον τρόπο οι Εβραίοι, «σαν δειλοί που είναι ως λαός, δεν συμμετείχαν στον πόλεμο, και έτσι σώθηκαν εκ του ασφαλούς» (!!!)[21] και την ίδια στιγμή που στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας προσέρχεται, συνοδεία μπράβων, ο επικεφαλής της ναζιστικής συμμορίας, της οποίας τα μέλη, όταν δεν μαχαιρώνουν μετανάστες, βεβηλώνουν τάφους και γράφουν συνθήματα «Juden Raus». Σε ένα κράτος, που η επίσημη πολιτεία κάνει τα πάντα για να μην θυμάται και οι πολίτες του απλά δεν γνωρίζουν.

[1] Από την εκπομπή «Μαρτυρίες» της ΕΡΤ, 1999.

[2] Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας, Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων. Μνημεία και Μνήμες, 2007.

[3] Κατά τον Mark Mazower, Στην Ελλάδα του Χίτλερ, 1994, ήταν 8.000.

[4] Μπάρμπαρα Σπένγκλερ-Αξιοπούλου, Αλληλεγγύη και βοήθεια προς τους Εβραίους της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της Κατοχής 1941-1944, στο συλλογικό Οι Εβραίοι της Ελλάδας στην Κατοχή, 1998.

[5] Ηλίας Βενέζης, Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, Οι χρόνοι της δουλείας, 1981.

[6] Δημοσθένης Κούκουνας, Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, 1991.

[7] Μιλτιάδης Έβερτ, Άγγελος Μ. Έβερτ, Η Δράση του στην Κατοχή μέσα από Μαρτυρίες, 2007.

[8] Σαράντης Αντωνάκος, Η Αστυνομία αρωγός στο δράμα των Εβραίων, περιοδικό Χρονικά, τεύχος 33, 1980.

[9] Ηλίας Βενέζης, ό.π.

[10] Μαρία Ρεζάν, Με νοσταλγία . για μια ζωή έτσι, χωρίς πρόγραμμα, 1999.

[11] Ιωάννα Τσάτσου, Φύλλα κατοχής, 1981.

[12] Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και σβάστικα, τόμ. 2, 1995.

[13] Στο ίδιο.

[14] Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας, ό.π.

[15] Ι. Α. Ματαράσσο, Κι όμως όλοι τους δεν πέθαναν, 1948.

[16] Michael Molho και Joseph Nehama, In memoriam, 1976.

[17] Μιλτιάδης Έβερτ, ό.π.

[18] Βλ. την ανασκευή του ισχυρισμού από τον Alexander Kitroeff, On the Jews of Athens in World War II: A clarification.

[19] Βλ. στο ιστολόγιό μας, XYZ Contagion, Yad Vashem - Ελληνες Δίκαιοι των Εθνών - Greek Righteous Among the Nations - Honored by Yad Vashem, http://wp.me/p1k8qz-5j

[20] Steven Bowman, Jews in Wartime Greece, 1978

[21] Κώστας Πλεύρης, Ας μιλήσουμε για Εβραίους, 1990

του Κλέωνα Ιωαννίδη

http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/01/29/synergasia-me-enthemata-ebraioi-athinas/