Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Εργασιακή ανασφάλεια και τάσεις φυγής καταλαμβάνουν τους εργαζόμενους.




Στο ναδίρ βρίσκεται η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς την ελληνική αγορά εργασίας, με τους Έλληνες να είναι ελάχιστα ικανοποιημένοι από τις εργασιακές συνθήκες στη χώρα. «Τσουνάμι» οικονομικής μετανάστευσης προς το εξωτερικό περιμένει το 93% των ερωτηθέντων, σε σχετική έρευνα της Randstad.
Όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, η αυτοπεποίθηση των εργαζομένων ολοένα και συρρικνώνεται. Συγκεκριμένα, το ποσοστό των εργαζομένων που πιστεύει ότι σε περίπτωση ανεργίας θα μπορούσε να βρει εργασία ανάλογη με αυτή που έχει, έπεσε αισθητά από 54% στο πρώτο τρίμηνο του 2011, σε 44% στο δεύτερο.

Παράλληλα, περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες (51%) θεωρούν ότι ο αριθμός των εργαζομένων που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν, δεν θα τους προσφέρει καμία νέα εργασιακή ευκαιρία.
Στα ύψη βρίσκεται και η εργασιακή ανασφάλεια, με το 39% να δηλώνει πως φοβάται την απόλυση, ποσοστό που βρισκόταν στο 27% το πρώτο τρίμηνο του έτους.

Όπως είναι λογικό, το γεγονός αυτό βαραίνει με περισσότερο άγχος τους εργαζόμενους, που δηλώνουν σε ποσοστό 61% ότι η καριέρα τους απαιτεί σήμερα καλύτερη εκπαίδευση και κατάρτιση συγκριτικά με το παρελθόν. Επιπλέον, το 68% των ερωτηθέντων βλέπει τις απαιτήσεις από τη δουλειά του να έχουν αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο, και μάλιστα χωρίς αντίκρισμα στις απολαβές του.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το ποσοστό των εργαζομένων (34%) που θα ήταν θετικοί στο να εργαστούν για 2 χρόνια παραπάνω από το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, χωρίς καμία αύξηση στις απολαβές τους. Το ίδιο θα έκανε και το 51% των ερωτηθέντων, εάν υπήρχε κίνητρο για αύξηση των απολαβών κατά τουλάχιστον 5%.

Yπάρχει και φιλότιμο. Θα σας εξαφανίσουμε ... θα ... θα ... θα ... θα ...


Η διάρκεια μιας Βασίλισσας !!!!!


Για πόσους Προέδρους μπορεί να διαρκέσει μία Βασίλισσα?  Ε Ν Τ Υ Π Ω Σ Ι Α Κ Ο!!
 
Descri??o: ATT20036422Obama
 
Descri??o: ATT20036423
Bush
 
Descri??o: ATT20036424
Clinton
 
Descri??o: ATT20036425
Bush (pai)
 
Descri??o: ATT20036426
Reagan
 
Descri??o: ATT20036427
art er
 
Descri??o: ATT20036428
Ford
 
Descri??o: ATT20036429
Nixon
 
Descri??o: ATT20036430
Kennedy
 
Descri??o: ATT20036431
Eisenhower
 
Descri??o: ATT20036432
Truman

 
Descri??o: duraqueen
                 Αυτή εδώ διαρκεί πάρα πολύ!!!





Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Πως αντέδρασαν ευρώ, spread και ασφάλιστρα κινδύνου στην υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου.





Πτώση σημείωσαν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και τα spread των ομολόγων, ενώ το ευρώ ανατιμήθηκε έναντι του δολαρίου αμέσως μετά την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, οι αγορές αντιμετώπισαν με ανακούφιση την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος εκτιμώντας προφανώς ότι απομακρύνεται ο κίνδυνος άμεσης χρεοκοπίας της χώρας μας, και κυρίως των αλληλεπιδράσεων σε όλη την Ευρώπη, αφού ανοίγει ο δρόμος για την εκταμίευση της 5ης δόσης του δανείου και το νέο πακέτο βοήθειας.

Το spread του 10ετούς ομολόγου υποχώρησε μέχρι τις 1.328 μονάδες βάσης, από 1.350.

Τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) αν και υποχώρησαν κατά 60 μονάδες στις 1.992 μονάδες βάσης συνεχίζουν να 82% πιθανότητες για χρεοκοπία μέσα στα επόμενα πέντε έτη.

Η τιμή του ευρώ ανέβηκε κατά 0,2% έναντι του δολαρίου τις επόμενες στιγμές της ανακοίνωσης για την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από την Ελληνική Βουλή.

Στις καλένδες και οι ευθύνες για το Δομημένο Ομόλογο του ΤΑΠ-ΟΤΕ.

http://1.bp.blogspot.com/-7w7nWf_VmYY/TequkMjsKpI/AAAAAAAAAUc/j44hbnBh454/s1600/300x225_130710890257.jpg

Σειρά ευθυνών για πράξεις και παραλήψεις στελεχών του ΤΑΠ-ΟΤΕ που διαδραμάτισαν ουσιαστικό ρόλο στην αγορά του δομημένου Ομολόγου ύψους 25 εκατ. ευρώ που αγοράστηκε το 2006 και σήμερα χάνει πάνω από 65% της αξίας του, όσο και στελεχών της  τότε διοίκησης, επιρρίπτει το πόρισμα του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή. Το επίμαχο πόρισμα  έχει λάβει η σημερινή  διοίκηση του ενοποιημένου πλέον ΤΑΥΤΕΚΩ (Ταμείο ΔΕΚΟ-Τραπεζών) από τις 6 Απριλίου 2011 και δεν έχει κάνει καμία ενέργεια ως προς το σκέλος άσκησης δίωξης στα άτομα που φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση «παραπλάνησης» των τότε μελών του ΔΣ, που οδήγησε «εσφαλμένα» στην αγορά του επίμαχου ομολόγου.
Το γεγονός αυτό έχει ανησυχήσει στελέχη του Ταμείου, τα οποία εκφράζουν φόβους το σκάνδαλο να οδηγηθεί στις καλένδες, καθώς η διοίκηση του ΤΑΥΤΕΚΩ  δεν έχει προχωρήσει σε καμία ενέργεια.

Μάλιστα ο πρόεδρος του Ταμείου (ΤΑΥΤΕΚΩ) Χρήστος Μπουρσανίδης, σε σχετικό αίτημα στελεχών του ΔΣ του ταμείου, τα οποία αναμένεται να ενημερώσουν και τον νέο υπουργό Εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη, να συζητηθεί το πόρισμα και να ληφθούν αποφάσεις, όπως η ανάθεσή του σε εισαγγελέα, ήταν θετικός. Ωστόσο, δυο μήνες μετά «ποιεί την νησαν», παρά το γεγονός ότι από το συγκεκριμένο ομόλογο το ταμείο χάνει σήμερα πάνω από 16 εκατομμύρια ευρώ.

Η υπόθεση της αγοράς του δομημένου ομολόγου από το ΤΑΠ-ΟΤΕ, (προβληματικό ταμείο που ασφαλίζει τους εργαζόμενους σε ΟΤΕ-ΟΣΕ και ΕΛΤΑ), δεν διερευνήθηκε όσο έπρεπε από τις καθ' ύλην αρμόδιες αρχές, δηλαδή την Τράπεζα της Ελλάδος, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τη Δικαιοσύνη, που ασχολήθηκαν δήθεν σε βάθος με τις υποθέσεις των ομολόγων και ως εκ τούτου ξέφυγε και από την εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή της Βουλής, που ερεύνησε το ίδιο σκάνδαλο για τυχόν πολιτικές ευθύνες.

Σύμφωνα με το πόρισμα του κ. Ρακιντζή το οποίο αναζητά διοικητικές ευθύνες, το χρονικό της υπόθεσης έχει ως εξής:
1 Η γερμανική τράπεζα Deutsche Bank έστειλε φαξ στις 15/5/2006 στην αγγλική γλώσσα με τα χαρακτηριστικά του ομολόγου για ενημέρωση και πιθανό ενδιαφέρον του ταμείου.
Το διοικητικό συμβούλιο του ταμείου κατά τη συνεδρίαση της 15/6/2006 αποφάσισε ομόφωνα, με τη σύμφωνη γνώμη του κρατικού εκπρόσωπου, την αγορά του ομολόγου ονομαστικής τιμής 25 εκατ. ευρώ στην τιμή των 99,6 μονάδων βάσης.
Την επόμενη ημέρα (16/6/ 2006) στάλθηκε εγγράφως από το ταμείο η επιβεβαίωση για άνοιγμα λογαριασμών μεταξύ μιας εταιρείας με το όνομα ICG GREECE και της Cyprus Deutsche Bank AG, στο Λονδίνο εκ μέρους του ΤΑΠ-ΟΤΕ. Το ταμείο ζήτησε από την Τράπεζα της Ελλάδος να μεταφερθεί στον λογαριασμό του θεματοφύλακα (Eurobank), που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος, το ποσό των 24.962.500 ευρώ.
Συμπερασματικά η έρευνα του κ. Ρακιντζή, εντοπίζει ότι η διοίκηση του ταμείου γνώριζε και απέκρυψε από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου το φαξ της Deutsche Bank, καθώς και τα ακριβή χαρακτηριστικά του ομολόγου που επρόκειτο να αγοράσει. Ανέφερε μόνο ότι πρόκειται για ΟΕΔ. Η γραπτή εισήγηση για την αγορά του ομολόγου, που έγινε από τον προϊστάμενο της διεύθυνσης οικονομικού Γ.Κ. δεν ήταν πλήρης και επαρκώς αιτιολογημένη, σύμφωνα με το πόρισμα, διότι δεν ανέφερε:
1. Οτι είχε προηγηθεί φαξ από την Deutsche Bank με τα χαρακτηριστικά του ομολόγου, βάσει του οποίου έγιναν οι εισηγήσεις.
2. Οτι το ομόλογο εκδόθηκε από την Deutsche Bank για λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου.
3. Οτι ήταν υπό διαπραγμάτευση στο εξωτερικό και όχι υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος μέσω της ΗΔΑΤ (Ηλεκτρονική Δευτερογενής Αγορά Τίτλων), όπως όλα τα ομόλογα ελληνικού Δημοσίου που αγοράζονταν μέχρι τότε από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, κάτι που προβλεπόταν από τους κανόνες επενδυτικής συμπεριφοράς.
4. Η εισήγηση δεν έδινε επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ταμείο είχε τη δυνατότητα να δεσμεύσει το ποσό των 25 εκατ. ευρώ για 15 χρόνια, δεδομένου ότι ήταν ελλειμματικό επί σειρά ετών.
5. Η άποψη της υπηρεσίας δεν είναι αιτιολογημένη, έχει καθησυχαστικό χαρακτήρα και είναι τελικά παραπλανητική, διότι αν ένα προϊόν δεν είναι συμφέρον για τον κάτοχό του και επιθυμεί να το πουλήσει, δεν είναι σίγουρο πως θα το πουλήσει στην πιο συμφέρουσα τιμή.
6. Παρ' ότι υπήρχε επενδυτική επιτροπή, η οποία συνεδρίασε στις 18/5/2006 (δηλαδή τρεις ημέρες αργότερα από τις 15/5/2006, οπότε και εστάλη το φαξ της Deutsche Bank), για να αποφασίσει την αγορά αμοιβαίων κεφαλαίων, δεν συγκροτήθηκε για να εξετάσει και να αξιολογήσει τις προτάσεις της Deutsche Bank, παρ' όλο που επρόκειτο για επένδυση πολύ μεγαλύτερη από αυτή των αμοιβαίων κεφαλαίων.
7. Οι συνεδριάσεις του ΔΣ  πάσχουν από ακυρότητα, γιατί ο πρόεδρος του ταμείου (Ι. Κουφόπουλος) είχε παραιτηθεί από τις 24 Φεβρουαρίου 2006. Έτσι, το διοικητικό συμβούλιο δεν είχε δικαίωμα να συνεδριάζει νομίμως και μάλιστα να λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις.

Να σημειωθεί ότι στο κείμενο της απόφασης εμπεριέχεται και αναφορά του επόμενου προέδρου του Ταμείου κ. Καράογλου, ο οποίος σημειώνει ότι δεν βρέθηκαν τα παραστατικά της αγοράς του ομολόγου, ούτε οι όροι της σύμβασης της αγοράς του ομολόγου ούτε η αλληλογραφία με την τράπεζα! Ο ίδιος ζήτησε από το διοικητικό συμβούλιο να εξετάσει τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης του ομολόγου.

''Nα διαπραγματευθούμε γενναία το συνολικό χρέος της χώρας''. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αριστερής Πρωτοβουλίας ΠΑΣΟΚ. - 29.06.11.



           

  ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  
             ΠΑ.ΣΟ.Κ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
                                                                                     
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΑΡΧΗ
ΟΥΤΕ ΤΕΛΟΣ 

  Αθήνα, 29 Ιουνίου 2011

          Μπορεί η ανασύνθεση του Οικονομικού Επιτελείου να αποτελεί πραγματικότητα, δεν ισχύει το ίδιο για τις ασκούμενες πολιτικές αλλά και για τις επικρατούσες λογικές. Μνημόνιο πριν, μνημόνιο και τώρα. Μεσοπρόθεσμο πριν, μεσοπρόθεσμο και τώρα. Ύφεση, ανεργία, φορολογική επιδρομή και αβέβαιο μέλλον για τη χώρα και το λαό.
          Τα ψευδοδιλλήματα παραμένουν, άσχετα αν ωραιοποιούνται φραστικά. Και επιπλέον από τα επίσημα χείλη των Κυβερνόντων παίρνουν και νέες διαστάσεις, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τους ήδη τρομοκρατημένους Έλληνες, με τανκς και νεκρούς!
          Το μνημόνιο 1 οδήγησε την χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο και την πολιτική της ηγεσία σε αναξιοπιστία. Το μεσοπρόθεσμο υπόσχεται ότι θα γλυτώσει την χώρα από την χρεοκοπία και το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι θα οδηγήσει τον Ελληνικό Λαό στην κατάθλιψη και το μαρασμό. Είναι πλέον σαφές ότι επιχειρείται ένας “ανήθικος βανδαλισμός” που αποσκοπεί στην εξουθένωση του Ελληνικού Λαού και την ουσιαστική χρεοκοπία της πραγματικής οικονομίας. Όπως και με το μνημόνιο 1 έτσι τώρα η λιτότητα του μεσοπρόθεσμου δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Ούτε βέβαια κανείς σοβαρός άνθρωπος περιμένει με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου ότι θα υπάρξει ισοσκελισμός του πρωτογενούς ισοζυγίου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν αβέβαια έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις με αποτέλεσμα η χώρα μας να χρειαστεί νέα δάνεια που θα φέρουν νέα λιτότητα. Η πολιτική της κυβέρνησης συσσωρεύει χρέος στο χρέος και προσπαθεί να μειώσει το έλλειμμα αφαιρώντας συνεχώς εισοδήματα από τους πολίτες. Η συγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης είναι οικονομικά επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας και πολιτικά ανεύθυνη γιατί υποθηκεύει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της πατρίδας μας.

          Είναι προφανές ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το πολιτικό. Ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο διαχειριστήκανε στην Κυβέρνηση εδώ και ενάμιση χρόνο όχι μόνο τις οικονομικές εξελίξεις αλλά και τις διεθνείς συνεργασίες και σχέσεις που αναπτύξαμε στο πλαίσιο των προσπαθειών για εξασφάλιση των δανείων μας. Υπό το κράτος της πίεσης, του φόβου και της πολιτικής απελπισίας αποδεχθήκαμε τις σκληρότερες προτάσεις στο όνομα της δήθεν σωτηρίας της χώρας. Δεν καταλάβανε ότι η φροντίδα των «συμμάχων» μας ξεκινούσε από την ανάγκη τους, όχι να σώσουν τη χώρα μας, αλλά να διασφαλίσουν τους πιστωτές μας. Έτσι οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο, έτσι απέτυχε η συγκεκριμένη πολιτική και έτσι οδηγηθήκαμε στο νέο δανεισμό και το μεσοπρόθεσμο.
          Θα πρέπει να καταλάβει λοιπόν η πολιτική ηγεσία και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι χωρίς την εγγύηση του συνολικού χρέους της Ελλάδας από την Ευρώπη η χρεοκοπία δύσκολα θα αποφευχθεί. Η ελεγχόμενη ρευστότητα που εξασφαλίζει η Ε.Ε δεν λύνει το πρόβλημα χρέους που απαιτεί μέτρα σε βάθος 30 χρόνων. Είναι ώρα πλέον να απαιτήσει ο αρμόδιος Υπουργός από την Ευρώπη να κάνει περισσότερα βήματα από όσα έκανε για να στηρίξει τις προβληματικές τράπεζες του 2008. Η κρίση χρέους της Ελλάδας δεν απειλεί μόνο την χώρα μας, αλλά αγγίζει το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας.
          Στην Ελλάδα σήμερα δοκιμάζονται οι αξίες του δυτικού ευρωπαϊκού πολιτισμού και ελπίζουμε ότι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν θα τις ενταφιάσει με συνοπτικές διαδικασίες. Είναι καιρός πλέον να διαπραγματευτούμε γενναία και σωστά και όχι να υποκύψουμε στις απαιτήσεις των γραφειοκρατών και των υπαλλήλων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που υποκαθιστούν τους ανθρώπους με νούμερα αδιαφορώντας για τις αγωνίες μας και τις προσδοκίες μας για μια αξιοπρεπή ζωή.

Τα βελάσματα στη Ρωμιά....σταμάτησαν.

Στη Ρωμιά έτσι που το πάνε την Παρασκευή το πρωΐ δεν θα υπάρχει προβατίνα ζωντανή. Έχουν αρχίσει να σφάζουν από τη Δευτέρα και μέχρι την Τρίτη το μεσημέρι είχανε μπεί στα ψυγεία 17 σφαχτά. 
Επειδή προβλέπεται το πλήθος του κόσμου να είναι μεγάλο την Πέμπτη το βράδυ 30 Ιουνίου στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων που θα προσφερθούν οι ψητές προβατίνες , οι κρεοπώλες της Φιλιππιάδας πρόσφεραν 300 σουβλάκια και 150 λουκάνικα.
Επειδή είναι πολλοί αυτοί που δεν τρώνε την προβατίνα προτείνω να προσφέρουν και οι πτηνοτρόφοι τις περιοχής περίπου 40 με 50 κοτόπουλα.
Η πληροφορία που μας έφτασε ότι θα σφάξουν και τους τράγους ,διασταυρώθηκε και είναι τελικά ανακριβής. Τους τράγους θα τους σφάξουν τον Αύγουστο που θα διοργανωθεί το << τραγικό συμπόσιο >> και θα τους βράσουν στα καζάνια με μακαρόνια.
Όπως μας πληροφόρησε η οργανωτική επιτροπή στο τέλος της βραδιάς δεν θα διατεθούν πούρα για να μην προκαλέσουν την τρόϊκα επειδή θα παρευρίσκονται και οι τρεις ελεγκτές της.

Aν νομίζεται ότι το ανδρικό ποδόσφαιρο είναι σκληρό άθλημα, δείτε αυτές τις γυναίκες να παίζουν μπάλα

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο διαζυγίου για τους άνδρες. Aλλά όχι για τις γυναίκες...



Οι άνδρες που μένουν άνεργοι, είναι πολύ πιθανότερο να χωρίσουν και να πάρουν διαζύγιο από τις εργαζόμενες συζύγους τους, είτε με δική τους πρωτοβουλία, είτε των γυναικών.

Σύμφωνα την νέα αμερικανική έρευνα, ακόμα και άνδρες, οι οποίοι είναι σχετικά ευτυχισμένοι στο γάμο τους, κινδυνεύουν με χωρισμό μετά την απώλεια της θέσης εργασίας τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Δρ Λιάνα Σάγιερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, που δημοσίευσαν τη μελέτη στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Sociology, αποδίδουν το πρόβλημα κυρίως στην ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι άνδρες εξαιτίας της παραδοσιακής αντίληψης ότι αυτοί πρέπει να είναι κυρίως οι «κουβαλητές» στο οικογενειακό νοικοκυριό τους, παρόλο που στη σύγχρονη εποχή εργάζονται οι γυναίκες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν η γυναίκα μείνει άνεργη, δεν αυξάνει η πιθανότητα να πάρει διαζύγιο, καθώς ο σύντροφός της δεν εκδηλώνει αυξημένη τάση να εγκαταλείψει το γάμο, αλλά ούτε η ίδια. Μια εργαζόμενη γυναίκα είναι πιο πιθανό να ζητήσει διαζύγιο, σε σχέση με μια μη εργαζόμενη, αν ο άνδρας της μείνει χωρίς δουλειά, μόνο όμως αν δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη από το γάμο της.

Για ένα άνδρα που μένει χωρίς δουλειά, όχι μόνο αυξάνει η πιθανότητα η γυναίκα του να πάρει την πρωτοβουλία να χωρίσουν και να καταλήξουν σε διαζύγιο, αλλά επίσης είναι πιθανό να προτιμήσει αυτός πρώτος να εγκαταλείψει το γάμο, ακόμα κι αν είναι ικανοποιημένος από αυτόν.

Γενικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «ασύμμετρη» επίπτωση της ανεργίας στα δύο φύλα. Άσχετα με το αν η σύζυγος χάνει τη δουλειά της, ούτε ο άνδρας, ούτε η γυναίκα του, δεν αισθάνονται αυξημένο κίνητρο να προχωρήσουν σε διάλυση του γάμου. Αντίθετα, αν ο άνδρας μείνει χωρίς απασχόληση, τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του, μπορεί να επιλέξουν να χωρίσουν, καθώς, ο καθένας από την πλευρά του, θεωρεί πλέον ότι «ο γάμος δεν είναι πια αυτό που θα έπρεπε να είναι», κυρίως επειδή ο άνδρας σταμάτησε να εκπληρώνει τον παραδοσιακό ρόλο του «κουβαλητή».

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, «αυτές οι συνέπειες πιθανώς πηγάζουν από την μεγαλύτερη αλλαγή που έχει συμβεί στους ρόλους των γυναικών σε σχέση με των ανδρών. Η απασχόληση των γυναικών έχει αυξηθεί και είναι πια αποδεκτή, αλλά η μη απασχόληση (ανεργία) των ανδρών είναι ακόμα μη αποδεκτή σε πολλούς (και πολλές)».

 Πηγή :ΑΠΕ,

Υπάρχουν και δίκαιοι φόροι.






 Στη δεκαετία του ΄50, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην πατρίδα δηλαδή του ανόθευτου καπιταλισμού, ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής εισοδήματος ήταν 90%. Δεν διαβάσατε λάθος, ενενήντα τοις εκατό και μάλιστα με Ρεπουμπλικανό πρόεδρο, τον Αϊζενχάουερ. 
«Παραδόξως»- αν τουλάχιστον πάρουμε τοις μετρητοίς την οικονομική παραφιλολογία των καναλιών- το σύστημα δεν κατέρρευσε. Το αντίθετο. Ηταν η χρυσή περίοδος της ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας και για χρόνια πολλά κανείς σχεδόν δεν είχε διαμαρτυρηθεί για αυτούς τους φόρους στους πλούσιους. Ούτε οι ίδιοι οι πλούσιοι.

Στην Ελλάδα ωστόσο φαίνεται ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Με το που μπήκε η έκτακτη εισφορά ανακαλύψαμε ότι η οικονομία οδηγείται σε ασφυξία! Εχουμε ξεπεράσει τα όρια αντοχής μας, λένε, και με βαθυστόχαστες αναλύσεις εξηγούν γιατί τελικώς η αύξηση των φόρων θα γίνει μπούμερανγκ επιτείνοντας την ύφεση. Αλλά δεν είναι αυτή ολόκληρη η εικόνα.

Προφανώς η λιτότητα πονάει και σε κανέναν δεν αρέσει να πληρώνει φόρους. Το δίλημμα όμως δεν είναι μεταξύ φόρων και μη φόρων αλλά αύξησης των φόρων ή κοψίματος των δαπανών. Καιμερικές φορές το να περιορίζεις τις δαπάνες μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ύφεση. Αν για παράδειγμα έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ της εισφοράς του 4% και του κλεισίματος ενός- ακόμη και άχρηστου- οργανισμού που θα οδηγήσει όμως στην ανεργία εργαζομένους, τότε όχι μόνο ηθικά αλλάκαι οικονομικά συμφέρει το πρώτο. Γιατί βέβαια στις σημερινές συνθήκες της κρίσης τα 4.000 ευρώ πρόσθετος φόρος που θα πληρώσει ένας με εισόδημα 100.000 ευρώ πιθανότατα δεν θα ξοδεύονταν- αν δεν θα πήγαιναν δηλαδή σε μια κατάθεση στο εξωτερικό. Αντιθέτως ο μισθός του υπαλλήλου πουαπολύεται φεύγει απευθείας από την κατανάλωση ενώ προκαλεί και πρόσθετες δαπάνες στο Δημόσιο λόγω του επιδόματος της ανεργίας.

Οταν μια οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, με άλλα λόγια, σαν γενική αρχή είναι συνήθως προτιμότερο να αυξάνεις τους φόρους από το να μειώνεις τις δαπάνες. Ιδίως αν οι φόροι λειτουργούν αναδιανεμητικά υπέρ των ασθενεστέρων. Και ασφαλώς θα υπάρχουν πολλοί με υψηλά εισοδήματα που κατανοούν ότι η εναλλακτική λύση- να κοπούν κι άλλο οι κοινωνικές δαπάνες- μπορεί να είναι πολύ πιο άδικη και να προσθέσει ακόμη μεγαλύτερα βάρη σε ανθρώπους με πολύ μικρότερες αντοχές.

Δεν είναι όλοι οι φόροι καλοί βέβαια. Οι φόροι στην κατανάλωση είναι άδικοι. Κι αν ένας ελεύθερος επαγγελματίας που έχει πράγματι εισόδημα 10.000 ευρώ υποχρεώνεται να πληρώσει 200 ευρώ επιπλέον φόρο, τότε ακόμη και αυτό το μικρό σχετικά ποσό δείχνει άδικο. Από την άλλη πλευρά βέβαια όταν περισσότεροι από 500.000 επαγγελματίες δηλώνουν εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ τότε υπάρχει θέμα. Είμαστε μια κοινωνία εθισμένη στη φοροδιαφυγή. Κι ό,τι και αν λέμε η τρόικα έχει πάψει να μας πιστεύει. Πρώτα- μας λένε- συλλάβετε τους φοροφυγάδες και μετά συζητάμε μείωση των φόρων. Θα υπακούσουμε λοιπόν στις εντολέςτους; Εμείς αποφασίζουμε. Αν θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ όμως δεν έχουμε πολλά περιθώρια επιλογών. Αναπτυξιακές ενέσεις μπορεί και πρέπει να διεκδικηθούν. Η αντιμετώπιση των ελλειμμάτων όμως- το να σταματήσουμε δηλαδή να χρειαζόμαστε κάθε χρόνο και νέα δάνεια για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο- είναι προϋπόθεση μη διαπραγματεύσιμη. Αυτό άλλωστε υποτίθεται ότι ζητάμε και εμείς: να σταθούμε ισότιμα στην ευρωζώνη.

 Μόνο που δεν δείχνουμε να το καταλαβαίνουμε. Και μοιάζει να έχουμε παραιτηθεί σαν τους συγκλητικούς του Καβάφη περιμένοντας τους βαρβάρους να νομοθετήσουν για μας. Και ας μην υπάρχουν...

Φρένο από το ΙΚΑ στις συντάξεις αλλοδαπών.Αλλάζει ο τρόπος υπολογισµού των προσαυξήσεων.


   


Φρένο στις συντάξεις αλλοδαπών βάζει το ΙΚΑ. Με εγκύκλιό του (την οποία υπογράφει ο υποδιοικητής ∆ιον. Πατσούρης) αλλάζει ο τρόπος υπολογισµού των συντάξεων ως προς τη χορήγηση προσαυξήσεων στα δικαιούµενα ποσά συντάξεων για ηµέρες ασφάλισης που πραγµατοποιήθηκαν σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. 

Σκοπός των ενεργειών είναι η εκλογίκευση του συστήµατος και η εξασφάλιση χορήγησης συντάξεων στους πραγµατικά δικαιούχους. 

http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=18945665&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=800&h=

Σηµειώνεται ότι ηλικιωµένοι, κυρίως από τη Βουλγαρία και τη Ρουµανία, που έρχονται στην Ελλάδα µε µόλις ενάµιση χρόνο δουλειά, παίρνουν σύνταξη και επιπλέον συµπληρωµατικές παροχές από τα ασφαλιστικά ταµεία (κυρίως το ΙΚΑ). Οπως αποκάλυψαν οι έλεγχοι στα ασφαλιστικά ταµεία, σηµαντικός αριθµός αλλοδαπών δηλώνει ότι διαµένει µόνιµα στην Ελλάδα και παίρνει το σύνολο της σύνταξης, ενώ στην ουσία περνάει το µεγαλύτερο διάστηµα στη χώρα του. 

Επίσης, οι αλλοδαποί που παίρνουν σύνταξη µπορούν στη συνέχεια να υποβάλουν τα χαρτιά τους και για το Επίδοµα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ)! Ετσι, αν και έχουν καταβάλει ελάχιστες εισφορές στα ασφαλιστικά ταµεία της Ελλάδας, η κύρια σύνταξή τους µαζί µε το ΕΚΑΣ µπορεί να φτάσει τα 720 ευρώ. Επισηµαίνεται ότι στη Βουλγαρία, τη Ρουµανία, την Αλβανία και τη Γεωργία ο µέσος όρος σύνταξης δεν ξεπερνά τα 100 ευρώ. Με ένσηµα ενός έως τριών ετών στην Ελλάδα λαµβάνουν σύνταξη µέχρι και 600 ευρώ. Μάλιστα, οι περισσότεροι δεν διαµένουν πλέον εδώ, αφού έχουν επιστρέψει στη χώρα τους και λαµβάνουν τραπεζικώς τη σύνταξη. 

ΤΑ ΜΕΤΡΑ που ανακοινώθηκαν από το ΙΚΑ είναι τα παρακάτω: 

Αυστηροποίηση του ελέγχου των προϋποθέσεων µόνιµης διαµονής στη χώρα των συνταξιούχων που συνταξιοδοτούνται µε βάση τους κοινοτικούς κανονισµούς και παίρνουν κατώτατο όριο συντάξεων από το ΙΚΑ. Ορθή εφαρµογή της εθνικής νοµοθεσίας σε συνδυασµό µε τις κοινοτικές διατάξεις στο θέµα των προσαυξήσεων των κατώτατων ορίων συντάξεων. Σχετικάµε το δεύτερο µέτρο ισχύουν τα ακόλουθα: Το κατώτατο όριο σύνταξης του ΙΚΑ είναι 486,84 ευρώ. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται όταν ο ασφαλισµένος έχει πάνωαπό 4.500 ηµέρες. Στους πολίτες της Ε.Ε. που έχουν χρόνο ασφάλισης στην Ελλάδα και σε άλλη χώρα της Ε.Ε., όταν η Ελλάδα είναι χώρα µόνιµης διαµονής και το ΙΚΑ ο φορέας που θα απονείµει τη σύνταξη, το ποσό της σύνταξης που τελικά καταβάλλεται σε αυτούς είναι κατά κανόνα µεγαλύτερο από 486,84 ευρώ. Και αυτό γιατί ο χρόνος που διανύθηκε σε χώρα της Ε.Ε και στην Ελλάδα υπερβαίνει κατά το 90% των περιπτώσεων τις 4.500 ηµέρες ασφάλισης. Επειτα απόεξέταση του υφιστάµενου εθνικού θεσµικού πλαισίου σε συνδυασµό µε τους κοινοτικούς κανονισµούς διαπιστώθηκε ότι στους πολίτες της Ε.Ε. δεν εφαρµόζονταν ορθά οι σχετικές διατάξεις, µε αποτέλεσµα να λαµβάνουν προσαυξηµένο ποσό κατωτάτου ορίου πολίτες της Ε.Ε. για χρόνο που διανύθηκε στις χώρες αυτές, ενώ είχαν πολύ µικρό χρόνο ασφάλισης στην Ελλάδα (π.χ. 300 ηµέρες ασφάλισης στην Ελλάδα και 12.000 ηµέρες ασφάλισης στη Βουλγαρία). 

John Lennon - Working Class Hero.





Ημέρα γενικής απεργίας, γενικού ξεσηκωμού και το τραγούδι αυτό του John Lennon  που γράφτηκε περίπου πριν από σαράντα χρόνια παραμένει - δυστυχώς -  επίκαιρο. Ακολουθεί μια απόπειρα από μεριάς μας για ελεύθερη απόδοση των στίχων στα Ελληνικά. Ας δείξουν την επιείκειά τους οι γνωρίζοντες την Αγγλική.


As soon as your born they make you feel small,
By giving you no time instead of it all,
Till the pain is so big you feel nothing at all,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
They hurt you at home and they hit you at school,
They hate you if you're clever and they despise a fool,
Till you're so fucking crazy you can't follow their rules,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
When they've tortured and scared you for twenty odd years,
Then they expect you to pick a career,
When you can't really function you're so full of fear,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
Keep you doped with religion and sex and TV,
And you think you're so clever and classless and free,
But you're still fucking peasents as far as I can see,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
There's room at the top they are telling you still,
But first you must learn how to smile as you kill,
If you want to be like the folks on the hill,
A working class hero is something to be.
A working class hero is something to be.
If you want to be a hero well just follow me,
If you want to be a hero well just follow me.

John Lennon (1940-1980)
Απ΄ τη γέννησή σου ακόμα σε κάνουν να νιώθεις μικρός,
Στερώντας σου το χρόνο αντί να στον δίνουν όλο,
Μέχρι ο πόνος να είναι τόσο δυνατός που να μην αισθάνεσαι τίποτα,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης.
Σε πληγώνουν στο σπίτι και σε χτυπούν στο σχολείο,
Σε μισούν αν είσαι έξυπνος και σε περιφρονούν αν είσαι βλάκας,
Ώσπου τρελαίνεσαι και δεν μπορείς ν΄ακολουθήσεις τους κανόνες τους,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης.
Αφού σε βασανίζουν και σε τρομάζουν για είκοσι παράξενα χρόνια,
Μετά περιμένουν να διαλέξεις καριέρα,
Όταν εσύ φοβισμένος δεν μπορείς να λειτουργήσεις,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης.
Σε ντοπάρουν με θρησκεία, σεξ και τηλεόραση,
Κι εσύ νομίζεις ότι είσαι έξυπνος, αταξικός και ελεύθερος,
Αλλά απ΄ όσο μπορώ να δω είσαι ακόμη ένας άθλιος χωριάτης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης.
Υπάρχει ακόμη χώρος στην κορυφή σου λένε,
Μα πρέπει πρώτα να μάθεις να χαμογελάς όταν σκοτώνεις,
Αν θέλεις να γίνεις σαν αυτούς εκεί πάνω στο λόφο,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης,
Αξίζει να γίνεις ένας ήρωας της εργατικής τάξης.
Αν θέλεις να γίνεις ήρωας απλά ακολούθησέ με,
Αν θέλεις να γίνεις ήρωας απλά ακολούθησέ με.


ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ


   
Το ιδανικό των ανδρών είναι η έμπειρη παρθένα.
Ανώνυμος


 Η διαφορά μεταξύ πορνογραφίας και ερωτισμού είναι στο φωτισμό.
Gloria Leonard, γ.1940, Αμερικανίδα ηθοποιός

Αν αποφασίσεις να κόψεις το κάπνισμα, το ποτό και τις γυναίκες, δεν ζεις περισσότερο.
Απλώς σου φαίνεται ότι διαρκεί περισσότερο.
Clement Freud, γ. 1924, Βρετανός συγγραφέας


Αν δεν υπήρχαν γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν σημασία.
Αριστοτέλης Ωνάσης, 1900-1975, Έλληνας εφοπλιστής

Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί κοιμούνται
καλύτερα, αλλά οι κακοί φαίνεται ότι περνούν καλύτερα ξύπνιοι.
Γούντυ Άλλεν, γ. 1935, Αμερικανός σκηνοθέτης


Ο Κολόμβος όταν ξεκίνησε, δεν ήξερε που πήγαινε και όταν έφτασε, δεν ήξερε
πού βρισκόταν.
Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθ/γός


 Οι άνδρες κυνηγούν. Οι γυναίκες ψαρεύουν.
Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος Συγγραφέας

Είναι ευκολότερο να πεθάνεις για μια γυναίκα παρά να ζήσεις μαζί της.
Λόρδος Βύρων, 1788-1824, Βρετανός ποιητής

Η γυναίκα θέλει πολλά από έναν άνδρα, ενώ ο άνδρας θέλει μόνο ένα,
αλλά από πολλές γυναίκες.
Κονσταντίν Μελιχάν, Ρώσος χιουμορίστας

Από βιολογική σκοπιά, αν κάτι σε δαγκώσει, το πιο πιθανό είναι να είναι
θηλυκό. Desmond Morris, γ. 1928, Βρετανός ζωολόγος

Αν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, τότε δεν τρέχεις αρκετά γρήγορα.
Mario Andretti, γ. 1940, Ιταλός οδηγός αγώνων


Πίσω από κάθε γυναίκα που ξεχώρισε βρίσκεται ένας άντρας που την παράτησε.
Ανώνυμος

Δυναμική η παρέμβαση της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, στη διημερίδα του Φορέα Διαχείρισης στενών και εκβολών Καλαμά, που έγινε στην Ηγουμενίτσα.


http://v2.cache2.c.bigcache.googleapis.com/static.panoramio.com/photos/original/8995595.jpg?redirect_counter=2

Στις 23 και 24 Ιουνίου 2011, με πρωτοβουλία του Φορέα Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Ποταμών Αχέροντα και Καλαμά, πραγματοποιήθηκε στην Ηγουμενίτσα, διημερίδα αφιερωμένη στον ποταμό Καλαμά , στην οποία συμμετείχαν, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης , ο Βουλευτής Θεσπρωτίας Χρήστος Κατσούρας , εκπρόσωποι του ΥΠΕΚΑ, εκπρόσωποι της Τ.Α., η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος και πολλοί φορείς και ειδικοί επιστήμονες.
Δυναμική ήταν η παρέμβαση της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, της κορυφαίας Ηπειρωτικής αποδημικής οργάνωσης, που εκπροσωπεί πέραν των 400 πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων Ηπειρωτικών αδελφοτήτων και συλλόγων , μέσω του προέδρου της, Γιώργου Οικονόμου , ο οποίος τόνισε ότι:

''Εθελοτυφλούμε αν υποστηρίζουμε ότι το πρόβλημα του Καλαμά , που χρονολογείται από το 1988 δημιουργήθηκε από αμάθεια ή ημιμάθεια'' και επεσήμανε ότι ''το πρόβλημα του Καλαμά δημιουργήθηκε από ένα συγκεκριμένο μοντέλλο ανάπτυξης που εφαρμόσθηκε επί 10ετίες ολόκληρες , με κύριο ρυθμιστικό παράγοντα τις αγορές και με μόνιμη και σταθερή επιδίωξη την χωρίς όρους και κανόνες αύξηση των κερδών''.

Υπεραμύνθηκε ''της εφαρμογής ενός άλλου μοντέλλου ανάπτυξης , αυτού της αξιοβίωτης ανάπτυξης , που θα σέβεται τον άνθρωπο, το φυσικό και πολιτισμικό του περιβάλλον , για την εφαρμογή του οποίου απαιτούνται συγκρούσεις και ρήξεις με τα κατεστημένα'' .

Υπεραμύνθηκε επίσης ''της εφαρμογής ενός ελάχιστου παρεμβάσεων που έχει προτείνει το σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος ως πρός τον καθαρισμό της τάφρου Λαψίστας'',  αρκεί όπως τόνισε, ''να προσδιοριστεί ο φορέας , τα τακτά χρονικά διαστήματα καθαρισμού , η εξασφάλιση των πιστώσεων και η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων''.

Αναφέρθηκε επίσης και ''ως πρός την υπηρεσία φύλαξης , της οποίας πρέπει να προσδιορισθεί ο φορέας και οι πηγές χρηματοδότησης , καθώς και στον έλεγχο των βιομηχανιών , για το πόσες από αυτές έχουν συνδεθεί με το βιολογικό καθαρισμό , πόσες πραγματοποιούν ορθά τον βιολογικό καθαρισμό και ως πρός το τι θα πρέπει να προβλεφθεί για εκείνες που δεν συμμορφώνονται''.

Τέλος αναφέρθηκε και ''στην επέκταση του εργοστασίου βιολογικού καθαρισμού της πόλεως των Ιωαννίνων καθώς και στα μέτρα στήριξης της γεωργίας,
της κτηνοτροφίας ,και των βιοτεχνιών του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, έτσι ώστε να εκσυγχρονιστούν και να μετεγκατασταθούν , για να μη συνεχίσουν να ρυπαίνουν τον Καλαμά''.

Και κατέληξε ο πρόεδρος της Πανηπειρωτικής :''Αν  θέλουμε πράγματι να γίνει ο Καλαμάς ξανά το ποτάμι με τα γάργαρα και δροσερά νερά που ξέραμε , αν θέλουμε να απολαμβάνουμε τις σπάνιες εναλασσόμενες ομορφιές με τα εντυπωσιακά όμορφα τοπία, αν θέλουμε τα συλλογικά αγαθά της ζωής , του περιβάλλοντος και του πολιτισμού , να τεθούν πάνω από την εμπορευματοποίηση , τότε θα πρέπει να συνενοηθούμε μεταξύ μας , ότι οι αλλαγές αυτές δεν θα γίνουν από μόνες τους , αλλά θα πρέπει να ενώσουμε όλες μας τις δυνάμεις , έτσι ώστε η απορρύπανση και η προστασία του Καλαμά να εξελιχθεί σε πράξη'' και δήλωσε ότι, ''πρός αυτή την κατεύθυνση η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος και το Ηπειρωτικό αποδημικό κίνημα, θα τεθούν συμπαραστάτες πρός όλους τους φορείς''.



Το Γραφείο Τύπου της ΠΣΕ.


Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Οι Ηπειρώτες κτίστες και η συντεχνιακή συνθηματική γλώσσα τους: τα "κουδαρίτικα".



Το επάγγελμα αποτελεί συνάρτηση ορισμένων φυσικών και κοινωνι­κών παραγόντων. Η εξάρτηση του ανθρώπου από τη φύση ήταν μεγαλύτερη παλιότε­ρα και η ανάγκη προσδιόριζε και τη διαμόρφωση ενός επαγγέλματος κατά τρόπο σχεδόν απόλυτο.

Στα ορεινά και άγονα χωριά, που φώλιαζαν στην αγκαλιά της Πίνδου και των Τζουμέρκων, ριζωμένα στα βραχοτόπια, ήταν μεγάλη η έλλειψη μέσων και αγαθών συντήρησης και διατροφής, γιατί τα ελάχιστα καλλιεργήσιμα χωράφια, με τη μικρή στρεμματική απόδοση, δεν επαρκούσαν ακόμη και για τη στοιχειώδη διατροφή όλης της φαμίλιας.

Και καθώς στα γράμματα και στο εμπόριο λιγοστοί είχαν τις δυνατότη­τες να σταδιοδρομήσουν, το ορεινό και το πετρώδες του εδάφους στο μόνο που βοηθούσε ήταν να μάθουν γρήγορα να ασχοληθούν πλατύτερα, με την κάπως καλύτε­ρα προσοδοφόρο μαστορική τέχνη, μιας και ο τόπος των οικισμών του χωριού ήταν πλούσια στρωμένος με περίσσια οικοδομικά υλικά, πέτρες, πλάκες, ασβέστη κ.λπ.

Έτσι τον Ηπειρώτη κτίστη πρέπει να τον δούμε σα δημιούργημα του φυσικού του περιβάλλοντος, αλλά και σαν άνθρωπο γεννημένο για τη δουλειά, δεμένο με την πέτρα, με τρανό μεράκι και καλλιτεχνική διάθεση, που ύστερα από μακροχρόνια πρακτική εργασία και σπουδή στα μυστικά της λαϊκής κατασκευαστικής τέχνης, έβγαλε από τα χέρια του αριστουργήματα σωστά με χάρη και ομορφιά, καθαρά αποστάγ­ματα της πείρας και του ταλέντου.

Χωριά της Ηπείρου από τα οποία ξεπήδησαν γενιές ολόκληρες τεχνιτών της πέτρας ήταν όλα τα χωριά της Κόνιτσας (Πυρσόγιαννη, Βούρμπιανη, Στράτσιανη κ.ά.) κι ένα μεγάλο μέρος από τα χωριά των Τζουμέρκων (Χουλιαράδες, Ραφταναίοι, Κτιστάδες, Χώσεψη, Πράμαντα, Άγναντα κ.ά.)

Πυρσογιαννίτικο μπουλούκι στα Πωγώνια το 1932

Αν και αγράμματοι δεν υπήρξαν απλώς μαστόροι, αλλά πρακτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες, δηλαδή δημιουργοί ανόθευτης και πηγαίας λαϊκής αρχιτεκτονικής πα­ράδοσης. Η απέριττη μαστορική τους τέχνη ήταν ποίηση σωστή και έχτιζαν το μεγαλείο της καρδιάς τους.

Δημιουργούσαν άλλοτε ξακουστά γεφύρια, με παράτολμα τόξα που εμπνέουν αποκαλυπτικό δέος, άλλοτε εξίσου όμορφες, με καλοπελεκημένες πέτρες, αγκωνάρια και καλοφτιαγμένο αρμολόι και ασβέστη, ονομαστές εκκλησίες, σπίτια και αρχοντικά, αξιοπρόσεκτα δημιουργήματα, που σφραγίζουν ακόμα και σήμερα με την παρουσία τους, τη γνήσια αρχοντική μαστοριά, την καθαρή και ανί­σκιωτη τέχνη τους, που αποτελούσε συνέχεια της μεγάλης Βυζαντινής τέχνης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Συγκροτούσαν ομάδες, που λέγονταν «παρέα» ή «μπουλούκι» ή «κομπανία» ή «τσούρμο» ή «σινάφι», με την πρωτοβουλία των ίδιων ή του πρωτομάστορα, που φρόντιζε για την εύρεση εργασίας, την πληρωμή, την επιστασία κ.λπ. Το «μπουλούκι» το χαρακτήριζε το ομαδικό και κοινωνικό πνεύμα και τις σχέσεις των μαστόρων τις διέκρινε ειλικρίνεια, αγάπη και αλληλεγγύη.

Στο «μπουλούκι» εκτός απ' τους τεχνίτες υπήρχαν και τα μαστορόπουλα που ακολουθούσαν σαν μαθητούδια και με τις ικανότητες που αποκτούσαν με τα χρόνια, ανέβαιναν στην ιεραρχία της μαστορικής τέχνης. Η εργασία τους ήταν μαρτυρική, γιατί πολλές φορές δεν ήταν ούτε δεκάχρονα. "Τον πήραν τον Κολιό τον πήραν οι μαστόροι, παιδί απ' το σχολειό να μάθει πηλοφόρι" μας λέει ο Τζουμερκιώτης ποιητής Κοτζιούλας, που έζησε τη ζωή των καταφρονε­μένων.

 Όλη τη μέρα κουβαλούσαν πέτρες και λάσπη ή ασβέστη στους μαστόρους και τη νύχτα δεν είχαν ανάπαυση, γιατί έπρεπε να έχουν το νου τους στα ζώα μην απομακρυνθούν βόσκοντας και κάνοντας ζημιά στα ξένα σπαρτά και έχουν τρεξίματα και καθυστερήσεις στη δουλειά.

Έτσι μετά τις Μεγάλες Απόκριες, άδειαζαν τα μαστοροχώρια από τον ανδρικό πληθυσμό, που ξεκινούσε με τα μουλάρια φορτωμένα ή με τα πόδια για τον τόπο της εργασίας. Οι Τζουμερκιώτες μαστόροι πρόσφεραν τα φώτα της ωραίας τέχνης τους αρχικά στην Άρτα και στον κάμπο της και αργότερα στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και στη Βοιωτία.

Τη δεκαετία 1930-40 ανοικοδόμησαν ολόκληρη σχεδόν την Ευρυτανία. Μεταπολεμικά εργάστηκαν στα Επτάνησα, στην Πελοπόννησο, στη Θεσ­σαλία και τελευταία στην Αθήνα. Επέστρεφαν στην πατρογονική γη στα μέσα Νοεμ­βρίου για να ασχοληθούν με γεωργοκτηνοτροφικές εργασίες και να γιορτάσουν με τιςφαμίλιες τους τις γιορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, αναμένοντας πάλι την άνοιξη να πρασινίσει η γη, να τρανώσουν και να καρπίσουν τα κτήματα για να ξαναπάρουν πάλι το δρόμο της ξενιτιάς.

Ξεκίνημα και επιστροφή, κυρίως στην παλιότερη εποχή, ήταν ταυτισμένα με απα­ράβατα έθιμα, που άγγιζαν με την πιο γλυκιά και νοσταλγική μορφή, τις ψυχές των μαστόρων και των οικογενειών τους.

Οι αυτοδίδακτοι λαϊκοί τεχνίτες της πέτρας αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να εργάζονται μακριά απ' την πατρίδα τους κάτω από αντίξοες συνθήκες. Η αδυναμία  που αισθάνονται απομονωμένοι, καθώς γυρίζουν σ' έναν κόσμο ξένο, άγνωστο, με άλλες συνήθειες, τους αναγκάζει να συνενωθούν περισσότερο μεταξύ τους και να αμυνθούν απέναντι στον εργοδότη τους, που τις περισσότερες φορές ανήκει σε μια άλλη τάξη, κοινωνικά και οικονομικά ανώτερη.

 Σαν άνθρωποι ανοιχτόκαρδοι, καθα­ροί και ντόμπροι, με αγνά αισθήματα, ήταν αδιαφώτιστοι και άμαθοι στις ενέργειες και τις πονηριές δύστροπων κακοπληρωτών και πονηρών αφεντικών και σύντροφο είχαν τον κίνδυνο της μη πλήρους πληρωμής των, της κλοπής, ακόμα και της απώλειας ης ίδιας τους της ζωής, αφού κατά κανόνα στο χωριό που γινόταν η εργασία δεν υπήρχε δικαστήριο ή αστυνομία, αλλά και όπου υπήρχε προτιμούσαν να αλλάξουν χώρο δουλειάς παρά να χάσουν μεροκάματα, ζητώντας από τις αρχές το δίκιο τους.

Στον ανταγωνισμό τους με την κοινωνία, την εξουσία και το αφεντικό επινόησαν τη συνθηματική γλώσσα, σα μέσο αμυντικό συγχρόνως και επιθετικό. Η ανάγκη ενός γλωσσικού οργάνου για τις ιδιαίτερες συνεννοήσεις τους και για τη λήψη αποφάσεων από κοινού για θέματα που τους αφορούσαν, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις οι δέουσες συμβουλές και υποδείξεις του πρωτομάστορα προς αυτούς που παρέβαιναν τους κανόνες της κτιστικής,

Για διόρθωση κάποιου τεχνικού σφάλματος, παράλειψης ή κακοτεχνίας, που για ευνόητους λόγους δεν έπρεπε να λάβει γνώση ο ιδιοκτήτης ή η απόκρυψη επαγγελματικών μυστικών, αλλά και τα κοινά συμφέροντα, οι κοινοί μόχθοι και τα κοινά βάσανα διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις και το κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε ο μυστικός κώδικας επικοινωνίας, τα «κουδαρίτικα» ή «μαστορι­κά».

«Κούδα» στην επαγγελματική γλώσσα των πλανόδιων χτιστών είναι η πέτρα και «κούδαρης» ο άνθρωπος της πέτρας, ο μάστορας, ο χτίστης.

Οι συνθηματικές γλώσσες ήταν γνωστές και στην αρχαιότητα ανάμεσα στους μύστες των Ελευσίνιων μυστηρίων, στους Ορφικούς και στους Πυθαγόρειους φιλοσό­φους. Στην επανάσταση του 1821 και η Φιλική Εταιρεία χρησιμοποίησε συνθηματική γλώσσα.

Επίσης οι γλώσσες αυτές γίνονται εργαλεία επικοινωνίας από μέλη διαφό­ρων συντεχνιών και επαγγελματικών τάξεων (αρτοποιών, ραπτών, καλαντζήδων κ.λπ.) φαίνεται δε ότι αναπτύχθηκαν κατά την Τουρκοκρατία και κοιτίδα είχαν κατά το πλείστον την Ήπειρο. Γνωστοί εξάλλου είναι οι εμπειρικοί γιατροί του Ζαγορίου, οι Κομπογιανίτες, που χρησιμοποιούσαν συνθηματική γλώσσα.

«Ξεσύρθ'κε μακρύς, φορεί κρεμμύδου για μάνεμα» λέγαν οι μαστόροι και εν­νοούσαν: ήρθε μεσημέρι, είναι καιρός για φαγητό, ή «Πραβίστι όρματ' ράπου, ξισέριτ' ου μπαρός» που σήμαινε: κάντε καλή δουλειά, έρχεται το αφεντικό. Για κακοπλη­ρωτές ιδοκτήτες και σε σχετική ερώτηση συναδέλφων κουδαραίων για τη δουλειά της «παρέας», αυτοί απαντούν: «Ο σφέλ'ς δε μας ξέσυρε τον τσέπο, τι ράπο να ραπίσουμε;» εννοώντας: ο νοικοκύρης δε μας έδωσε χρήματα, τι δουλειά να του κάνουμε;

Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι το αφεντικό τις περισσότερες φορές παρευρισκό­ταν στο χώρο της δουλειάς και αυτό έκανε επιτακτική την ανάγκη χρησιμοποίησης συνθηματικής γλώσσας. «Ο σφέλ'ς σταμεύει όλ' τη ντένα στη ράπου, δεν ξισέριτ', γυαλίζει τους κουδαραίους, αν φοραδίζουν όρματ' πραχάλα», δηλαδή: το αφεντικό κάθεται όλη την ημέρα στη δουλειά, δε φεύγει, βλέπει τους μαστόρους αν κάνουν καλή δουλειά.

Συνέβαινε όμως κάποιες φορές το αφεντικό να γνωρίζει τα «μαστορι­κά» κι αν λέγανε κακό λόγο γι' αυτόν ή για την οικογένειά του κινδύνευαν να χάσουν τη δουλειά και τα χρήματα.

Χαρακτηριστικά ήταν των μαστόρων τα πειράγματα, η ευφυολογία, η χονδρή σάτιρα και η σκωπτική διάθεση στα οποία υπήρξαν αμίμητοι. Ακόμη μιλούσαν για τα κορίτσια («αγκίδες») του χωριού ή και για τους συγγενείς («ανταμησάδια») του αφεντικού. «Φουράει όρματ' η αγκίδα» λέγαν και εννοούσαν: είναι όμορφη η κοπέλα και για κάποια άσχημη, αλλά πλούσια: «Τα κράνια ορματέβουν την αόρματ' αγκίδα», δηλαδή: τα χρήματα ομορφαίνουν την άσχημη κοπέλα ή «Η μπαρέσιου δεν ξέσυρε μάνεμα για κουντό» όταν η κυρά δεν έφερνε φαγητό για κολατσιό.

Δεν μπορούσαν βέβαια να κρύψουν και τις πονηρές σκέψεις για τα ωραία κορί­τσια: «Φορούσε όρματ' γκουζβίτσες η αγκίδα» που σήμαινε ότι η κοπέλα είχε προκλη­τικά στήθη, έλεγε ο ένας και συμπλήρωνε ο άλλος: «Μπέτζιο που φορούσε», δηλαδή ότι είχε καλίγραμμα οπίσθια, και ο πιο χωρατατζής πρόσθετε: «Να μανέψουν σαρά­ντα κουρούτοι», να φάνε σαράντα βλάχοι.

Στο σύνολό τους οι συνθηματικές γλώσσες είναι ένα περιορισμένο σύνολο λέξεων, που συναποτελούν μια συμβατική φρασεολογία με τοπικές παραλλαγές και με το συνοπτικό τηλεγραφικό τους ύφος δυναμώνει ο συνθηματικός τους χαρακτήρας.

Έτσι  και τα «κουδαρίτικα» είναι μια γλώσσα με φτωχό λεξιλόγιο, με λέξεις που στο σύνολό τους δεν ξεπερνούν τις 500 και που αναφέρονται κυρίως στις έννοιες του χρήματος, της τροφής, στις σχέσεις μαστόρων-ιδιοκτήτη, στα οικοδομικά υλικά που χρησιμο­ποιούν καθημερινά καθώς και στη γυναίκα και στις σεξουαλικές σχέσεις. Ήταν όμως υπεραρκετές για να συνθέσουν φράσεις χρήσιμες για τη δουλειά τους, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τα αφεντικά τους έστω και αν παρίστανται στην ομιλία.

Οι κτίστες έγιναν γλωσσοπλάστες. Βρήκαν λέξεις, κυρίως ουσιαστικά και λιγότερα ρήματα που μένουν στάσιμα σε πλήθος, πλουταίνουν όμως σε νοήματα και έτσι ένα ρήμα το μεταχειρίζονται για να εκφράσουν πολλές έννοιες. Επίθετα χρησιμοποιούν ακόμη λιγότερα, με βασικό το «όρματος», εκφράζοντας έτσι όλα τα επίθετα εκείνα που έχουν την έννοια του καλού.

Σε καθεμιά απ' αυτές τις λέξεις έδωσαν την προσήκουσα έννοια, χρωματίζοντάς την με διαφορετική σημασία απ' αυτή του λεξι­λογίου, δηλαδή συνθηματική, που εννοούσε άλλα απ' αυτά που προφέρονταν. Οι λέξεις περνούν από στόμα σε στόμα και ξεκαθαρίζουν. Θα γίνουν κοινό κτήμα μόνο εκείνες που θα αστράψουν από δύναμη για να βαστάξουν γερά κρυμμένη την έννοια που θέλουν.

Έτσι έχουμε δημιουργία λέξεων με μεταφορά. Παίρνουν μια λέξη από την καθο­μιλουμένη που της δίνουν όμως άλλη σημασία, που έχει κάποια ομοιότητα και αναλο­γία μακρινή με την κύρια σημασία ή εκφράζει κάποια ιδιότητα της αρχικής λέξης π.χ. η λέξη «αγουγιάτες» είναι τα πόδια, γιατί μεταφέρουν το σώμα, το βούτυρο το λένε «απαλούδ'», γιατί είναι απαλό στην αφή, η νύχτα εκφέρεται ως «καλόηρους», γιατί είναι μαύρη σαν τα ράσα του καλόγηρου, το κεφάλι το αποκαλούν «κουρφιάρ'ς», γιατί βρίσκεται στην κορυφή του σώματος κ.λπ.

 Ακόμη εντάσσονται λέξεις στο λεξιλόγιο των μαστόρων σα δάνεια από άλλες συνθηματικές γλώσσες. Κάποια στιγμή ίσως, που άκουσαν τα μέλη μιας άλλης συντε­χνίας να χρησιμοποιούν κάποια λέξη που δεν περιεχόταν στα «κουδαρίτικα», τη δανείστηκαν και την ενσωμάτωσαν στο δικό τους εκφραστικό μέσο, π.χ. ο «μπαρός» δηλ. ο αφέντης, ο νοικοκύρης πιθανόν να προήλθε από το τσιγγάνικο baro = μεγάλος.

Επίσης παρατηρούμε αυθαίρετη γλωσσοπλασία με άγνωστη ετυμολογική ρίζα, π.χ. «σφέλ'ς» = νοικοκύρης κ.ά. ή νεολογισμούς, π.χ. «αγκίδα» = κοπέλα ή ακόμη και δανεισμό λέξεων από άλλα κράτη της Βαλκανικής, π.χ. «βόντα» = νερό, «ζένα» = γυναίκα, «κόσβας» = παπάς κ.λπ. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις έχουμε αντικατά­σταση αρκετών λέξεων που από την πολλή χρήση τρίβονται, ξεθυμαίνουν και χάνουν τη συνθηματικότητά τους, με κάποιες άλλες καινούργιες και φωτεινές.

Στα «κουδαρίτικα» βέβαια βρίσκονται σε χρήση και λέξεις της κοινής λαλιάς, με την πραγματική τους σημασία, κυρίως άρθρα, επιρρήματα και αριθμητικά.
Όσον αφορά στη γραμματική και στο συντακτικό, η γλώσσα των μαστόρων υπα­κούει γενικά στους νόμους της γλώσσας που χρησιμοποιείται στην περιοχή. Σχετικά με το φθογγολογικό παρατηρούμε την αποβολή ατόνων καταλήξεων π.χ. «κούδαρ(η)ς», «αβδάλ(ι)», «μανέψ(ει)», την αποβολή των ενδιάμεσων ατόνων φωνηέντων, π.χ. «κουδαρίτ(ι)κα», «καρόφ(υ)λλου» και συχνή τροπή του ατόνου ε και αι σε ι, π.χ. «αγουγιάτις», «ξισέρνιτι» κ.λπ.

Σήμερα τα οργανωμένα «μπουλούκια» των μαστόρων έχουν εξαφανιστεί και τα «κουδαρίτικα» βρίσκονται σε αχρηστία, αφού οι λόγοι και οι συνθήκες που τα επέβα­λαν σαν ανάγκη δεν υπάρχουν πια.
Στη συνέχεια παραθέτουμε ενδεικτικά ελάχιστο δειγματολόγιο από τον κρυπτογραφικό κώδικα των μαστόρων:


Λέξεις

αβδάλ', το = το τυρί
αράζου = δίνω
ασπρούδ, το = το γάλα
βαλαζόν', το = το πρόβατο
βλαστάρ', το = ο αδελφός
γκαβιάζου = κτυπώ
γκουλιάτ'ς, ο = ο χωροφύλακας
θόδου, η = η ρακή
κάλου, η = η ασβέστη
καντζιουμέν', η = η έγκυος
καρόφ'λλου, το = το τσιγάρο
καψάλα, η = η φυγή
κλωνάρια, τα = τα χέρια
κούφιου, το = το σπίτι
κράνια, τα = τα χρήματα
λαγός, ο = το παιδί
μάνο, το = το ψωμί
μακρινίτσα, η = δρόμος
μαλέτσ'κους, ο = ο μικρός
μπαζμάδ', το = το γαϊδούρι
ντάρους, ο = ο γάμος
ξισέρουμι = έρχομαι, πηγαίνω, φεύγω
ράικους, ο = ο ήλιος
σαλούτου, η  = η δραχμή
στήσους, ο = ο τοίχος
στουρνάρια, τα = τα αυγά
τσλίζου = ομιλώ, γνωρίζω
φουράου = έχω, είμαι
Φράσεις


Τσλίζεις τα κουδαρίτ'κα;
-Τα τσλίζου
-Φουράν ράπου οι κουδαραίοι στου σέλου σ';
-Φουράν λίγ' στ' μακρινίτσα, οι άλλ' σταμεύ'ν.
-Τι ντινιάτ'κου φουράτι;
-Ουγδοήντα σαλούτις τ' ντένα.
-Τι μανεύιτι;
-Μανεύουμι μανό, μίχου, κούκκ'ς, νιρουπούλια κι τς πιρσότιρις ντένις πρασνάδια κι φουσκοκοίλια.
-Φουράτι όρματου μπαρό;
-Φουράμι πουλύ όρματον κι γι' αυτό τ' πραβίζουμι όρματον στήσου.
-Πότε θα καψαλίσουμι για του σέλου;
- Άμα σταμέψουμι, θα καψαλίσουμι δίχους άλλου, γιατί τώρα η ντένα μίκρινι κι όλου ταμπακίζ'.
-Θα ξισυρθώ στου σέλου να πραβίσου τα μαυρούδια μ'.

- Ξέρεις τα μαστορικά;
-Τα ξέρω
-Έχουν εργασία οι μαστόροι στο χωριό σου;
-Έχουν λίγη στο δρόμο, οι άλλοι κάθο­νται.

-Τι ημερομίσθιο παίρνετε;
-Ογδόντα δραχμές την ημέρα.
-Τι τρώτε;
-Τρώμε ψωμί, κρέας, κουκιά, ψάρια και τις περισσότερες μέρες λάχανα και φα­σόλια.

-Έχετε καλό αφεντικό;
-Έχουμε πολύ καλό και γι' αυτό του φτιάχνουμε καλόν τοίχο.

-Πότε θα φύγουμε για το χωριό;

-Άμα τελειώσουμε, θα φύγουμε δίχως άλλο, γιατί τώρα μικραίνει η ημέρα και όλο βρέχει.
-Θα πάω στο χωριό να φτιάξω τα χωρά­φια μου.


Βιβλιογραφία
Οικονομίδης Δημ., «Τα κουδαρίτικατου Πετροβουνίου», περ. ΑΘΗΝΑ, τ. 64, (1960), σσ. 169-180.
Ρέμπελης Χαρ., «Κονιτσιώτικα», Αθήνα 1953, σσ. 350-356.
Σάρρος Δημ., «Περί των συνθηματικοί γλωσσών», Λαογραφία, (1923), σσ. 530-534.
Σούλης Χρ.. «Τα κουδαρίτικα των Χουλιαροχωρίων της Ηπείρου», Ηπειρώτικα Χρονικά, τ. 5 (1930), σσ. 161-168.

Πηγή: 
Συγγραφέας: Γιάννης Καραμπούλας. Δημοσιεύτηκε στην «τρίμηνη πολιτιστική έκδοση Χάος και Όψη», Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος 1995, τεύχος 9, του Συλλόγου Κυψελιωτών Άρτας στην Αθήνα,  «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».


  ΠΗΓΗ : e-oikodomos.blogspot.com