Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Παραδοσιακό Κούρεμα γιδιών [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ: Στέλλα Λιάπη]








 Εικόνες από το παρελθόν αναβίωσαν χθες Σάββατο 29.6.2019, ψηλά στα Ακαρνανικά Όρη, στο ερειπωμένο χωριό Βάτος (Ακτίου Βόνιτσας) όπου στο μαντρί του Τσέλιγκα -Τσουνάκα συγκεντρώθηκαν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής για να αλληλοβοηθήσουν στο κούρεμα των γιδιών......

ΒΙΝΤΕΟ....



  Ο Τσοπάνος-κτηνοτρόφος κάλεσε συγχωριανούς, φίλους και συγγενείς να τον βοηθήσουν σε αυτό το κοπιαστικό έργο στο κούρεμα του κοπαδιού των γιδιών και αφού τελείωσαν ακολούθησε φαγοπότι και γλέντι.





       -Ο Βάτος, ψηλά στα Ακαρνανικά, στο Περγαντί, δίπλα στο περίφημο μοναστήρι της Ρόμβης, κρατά γερά την παράδοση, σε πείσμα των καιρών!...

ΔΕΙΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟ.....


































http://xiromeronews.blogspot.com

Στην Ηλιούπολη πανηγύρισε η Ήπειρος (28 και 29 Ιουνίου 2019)



Ήπειρος παντού…
«Του βλέμματός του να ρουφώ τη ζαφειρένια δρόσο»
Όσο περνούν τα χρόνια και γερνάμε - άσχετο, αν πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν- τόσο εξασθενεί η μνήμη μας. Φυσικό φαινόμενο θα έλεγε κάποιος. Φυσικό, όμως, φαινόμενο θα έλεγα κι εγώ πως όλοι μας τρέφουμε τα θυμητάρια μας. Κι αυτά δεν είναι απλά ενθυμήματα. Είναι τρόπος ζωής, που στοιχειοθετήθηκε και θεμελιώθηκε εκεί, στην Ήπειρο, στα χωριά μας.
Θυμάμαι το ήρεμο χωριό που πέρασα έρημος εκεί
και μες στα μάτια η ομορφιά μ’ είχε φιλήσει
κι ακόμα η μνήμη μου κρατεί σα μακρυσμένη μουσική
μύρα, λαλιές κι ιριδισμούς-ξανθό μελίσσι.
Κι όλα αυτά δεν είναι, απλά ένα σελάγισμα μιας περασμένης ζωής, μια βουκολική αναπόληση, μια θύμηση περαστική, ένα ξάφνιασμα της μνήμης. Κι ας μας δουλεύουν αγρίως «οι εκπολιτισμένοι», οι πρωτευουσιάνοι, κι ας μας αποκαλούν οπισθοδρομικούς και «βλαχοόντα». Εμείς απαντάμε:
Στη λάσπη ρίξαν τη ζωή, συντρίψαν τα φτερά▪
όλα τα δώρα σάπισαν αδώρητα, μα ακόμα
σε μια άκρη της καρδιάς ανθεί κυκλάμινο η χαρά
πάνω απ’ το χιόνι της σιωπής κι απ’ των χυδαίων το σκώμμα.
Είναι το ηπειρώτικο χωριό.
Αληθινή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Πόθοι κι αγάπες, όνειρα κι ελπίδες στο ηπειρώτικο λιακωτό από λούλουδα βαλμένες. Αχολόγησαν  οι ρεματιές και στα λουμάκια οι τζιτζικάδες συνέχισαν το τραγούδι τους. Και μεις εδώ στην Ηλιούπολη μονολογήσαμε:
Να ‘χα νερό απ’ τον τόπο μου
και μήλο απ’ τη μηλιά μου,
σταφύλι ροδοστάφυλο
απ’ την κληματαριά μου.
Από ‘δω, από την πρωτεύουσα, μακριά από τη φύση, μέσα στις πολυκατοικίες που έδιωξαν τα δεντράκια, τις αλάνες, τα δασάκια, τα αλογάκια με τα καρότσια των μανάβηδων, όπως λένε οι παλιοί, με γλυκούς ανασασμούς, ζήσαμε, αναπνεύσαμε στην Ήπειρο.
Από ‘δω από την πρωτεύουσα ο κάθε Ηπειρώτης αναζητά:
Του καλοκαιριού τα μυστικά γλυκά να διδαχτεί
μέσα στους μελαψούς μηρούς μιας νέας κοντά στη στάνη,
στα στήθια να βάζει αυτή το πέλαο τ’ ανοιχτό
κ’ αυτός τον έναστρο ουρανό να της φορά φουστάνι.
Από ‘δω προσπαθήσαμε να δώσουμε την απάντησή μας στήνοντας μνημονικά ξωκλήσια.
(Και κοντά στα εξωκκλήσια οι ερωτευμένοι λειτουργοί και τα φιλιά τροπάρια )
28  και 29 Παρασκευή και Σάββατο στην Ηλιούπολη.
Ήταν ένα πανηγύρι για όλη την Ήπειρο.  












































































































































































































Φωτο: Χριστόφορος Ευθυμίου