Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πάντα προσπαθεί να σώσει το
παρελθόν της για να συντηρήσει το μέλλον της. Είναι κουλτούρα, είναι συνήθεια
που δεν αλλάζει και το βλέπεις παντού. Στην προγονοπληξία, στη θρησκεία, στον
φονταμενταλισμό της, στις ομηρικές μάχες που γίνονται για να μην πειραχτεί το
ασφαλιστικό. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ξεστόμισε το απίστευτο επιχείρημα στον
Γιούνκερ: «Απ' αυτές τις συντάξεις που θέλετε να κόψουμε ζουν οι ελληνικές
οικογένειες»! Αντί να σκεφτεί τους νέους που θα παράγουν για να συντηρούν τους
γέρους, αυτός προτιμά ένα καταχρεωμένο κράτος που συντηρεί τους γέρους,
οδηγώντας στην παθητική καταδίκη τους νέους.
Καλός μέχρι στιγμής ο Αύγουστος,
αλλά για σκέψου τον Σεπτέμβριο. Αναμένεται «συναρπαστικός» σε όλα. Με τα
σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους παιδικούς σταθμούς τι θα γίνει; Πραγματικά, δεν
θα ήθελα να είμαι στη θέση του υπουργού Παιδείας. Φαντάζομαι πως δεν είναι και
τόσο ευχάριστο να διαχειρίζεσαι ένα σύστημα χωρίς χρήματα. Χωρίς κονδύλια,
πόρους και χρηματοδότηση. Με ουσιαστική άγνοια για τις ανάγκες του προσωπικού,
τα κενά στα προγράμματα, τις υποχρεώσεις των επιστημονικών κέντρων και την
αδυναμία εκπόνησης οποιουδήποτε σχεδίου για την επόμενη σεζόν.
Έχουμε
καταλάβει πού ακριβώς βρίσκεται η χώρα; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει
τεράστιο πρόβλημα για τη λειτουργία των βασικών της θεσμών; Αν δεν έχουμε
συμφωνία ως το τέλος Αυγούστου και αν δεν αποφασιστεί άλλη μία γέφυρα
χρηματοδότησης, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε το κράτος. Και μολονότι γίνεται
αγώνας για να διασωθούν οι γνωστές συντεχνίες των ΔΕΚΟ, στην παιδεία επικρατεί
πανικός, με τον Μπαλτά να συγκρατεί μετά βίας την ψυχραιμία του. Άλλωστε, ο
Αλέξης προτίμησε να φωτογραφηθεί με τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ παρά με τους
επαναπροσληφθέντες καθηγητές των ΕΠΑΛ. Να φωνάξει, δηλαδή, σε όλους πως τον
ενδιαφέρουν κυρίως τα σχολεία, οι μαθητές, οι νέοι, το μέλλον της χώρας και μετά
τα υπόλοιπα.
Μέχρι στιγμής, τα ΑΕΙ έχουν πάρει μόλις 2 από τα συνολικά 112
εκατ. ευρώ της κρατικής επιχορήγησης και προσανατολίζονται πλέον σε
αυτοχρηματοδότηση από τα έσοδα των επιστημονικών τους προγραμμάτων - όσα
διαθέτουν βέβαια. Σε πολλούς δήμους θα λειτουργήσουν μόνον οι μισοί παιδικοί
σταθμοί και οι υπόλοιποι χωρίς το απαραίτητο προσωπικό. Από το ΕΣΠΑ
χρηματοδοτούνται τόσα χρόνια..! Και για τα σχολεία δεν υπάρχει κανένα ταμείο να
καλύψει τις νέες προσλήψεις για να συμπληρωθούν τα κενά.
Το εκπαιδευτικό
σύστημα της χώρας διαλύεται σε όλες του τις βαθμίδες και δεν μπορεί να
υποστηριχθεί χωρίς χρήματα. Και είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για να
καταλάβουμε ποιος παθαίνει τη μεγάλη ζημιά, όταν τα κράτη χρεοκοπούν. Τα παιδιά
των φτωχών και των χαμηλόμισθων θα πονέσουν και όχι των ευκατάστατων. Αυτών που
οι «επαναστάτες» ονομάζουν «λαό» και τον καλούν στις πλατείες. Τα παιδιά των
μεσαίων Ελλήνων θα μείνουν χωρίς δασκάλους στο δημόσιο σχολείο, χωρίς καθηγητές
στα πανεπιστήμια, χωρίς νηπιαγωγούς στους παιδικούς σταθμούς. Οι άλλοι, οι
πλούσιοι, αυτοί που είναι πάντα ο στόχος των «σοσιαλιστών» θα απολαύσουν τις
ανέσεις της ιδιωτικής εκπαίδευσης, χωρίς ελλείψεις καθηγητών και
προσωπικού.
Και κάπως έτσι πορευόμαστε σε έναν κόσμο που φοβόμαστε να τον
καταλάβουμε. Με άγνοια κινδύνου για τις επόμενες γενιές και αδιαφορία για τον
μέσο Έλληνα που δίνει αγώνα να επιβιώσει σε ένα άδικο κοινωνικό σύστημα. Αυτό
ακριβώς που διοικείται από «κήνσορες» και «θεράποντες». Από καιροσκόπους που
αγωνίζονται να συντηρήσουν το κράτος των προνομιούχων πουλώντας «προστασία» στις
ευάλωτες συνειδήσεις των αδυνάτων.
Όπως και να 'χει, από Σεπτέμβριο δεν
πρόκειται να ανοίξουν όλα τα σχολεία της χώρας. Αγιασμό θα κάνουν γιατί είναι
τζάμπα, αλλά από προγράμματα, δασκάλους και καθηγητές μάλλον θα φτάσουμε μέχρι
τον Νοέμβριο.
Αλίμονο λοιπόν στους νέους. Αλίμονο στις γενιές των Ελλήνων που
παραμένουν ανυποψίαστοι, γελαστοί και γελασμένοι στη ραστώνη της ανευθυνότητας
και της ύπουλης χειραγώγησης.
Αλλά ποιος νοιάζεται πια για τους νέους, όταν
περιμένουμε με αγωνία το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου