Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στα Ραδοβίζια.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός είναι μια μεγάλη προσωπικότητα που τιμάται από την εκκλησία μας στις 24 Αυγούστου. Ανήκει στο κίνημα του θρησκευτικού ουμανισμού και ήταν πρωτοστάτης στο να κηρύττει τον χριστιανισμό και μάλιστα με την ίδρυση σχολείων σε μια εποχή που η πίεση του εξισλαμισμού ήταν τεράστια. Το 1759 ξεκινά τις περιοδείες του στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο εξισλαμισμό των Χριστιανών μέχρι που συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 24 Αυγούστου 1779, στο χωριό Κολικόντασι κοντά στην πόλη του σημερινού Μπερατίου. Η ελευθερία του έθνους, τα ελληνικά γράμματα και η εκπαίδευση μαζί με την πίστη ήταν οι αρχές του Πατροκοσμά. Μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 200 σχολεία και χαρακτηριστικά έλεγε: «Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας».

Ο Πατροκοσμάς λέγεται πως πέρασε και από το χωριό των Ραδοβιζίων την Τσεκλίστα, τη σημερινή Ελάτη και ξεκουράστηκε αφού δίδαξε κάτω από ένα πουρνάρι που εκεί ακριβώς έγιναν σήμερα και τα Θυρανοίξια Ιερού Παρεκκλησίου αφιερωμένου στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, ετέλεσε τα Θυρανοίξια του Ιερού Παρεκκλησίου αφιερωμένου στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, λειτούργησε και στο Κήρυγμά του, τόνισε, ότι «ελευθερία σημαίνει απαλλαγή από τα πάθη» και το νόημα της τέλεσης της μνήμης είναι ακριβώς η μίμηση των αρετών και του βίου των αγίων που μνημονεύουμε και εορτάζουμε. Κι ας μην ξεχνάμε τις διδαχές του Πατροκοσμά: « Τοῦτο σᾶς λέγω καὶ σᾶς παραγγέλω· κἂν ὁ οὐρανὸς νὰ κατεβῆ κάτω, κἂν ἡ γῆ νὰ ἀνεβῆ ἐπάνω, κἂν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάση, σήμερον, αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλλη τί ἔχει νὰ κάμη ὁ Θεός. Τὸ κορμί σας ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλλει· δώσατέ τα· δὲν εἶνε ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δυὸ ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δυὸ νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε. Τώρα, ἀδελφοί μου, τί σημεῖον καρτεροῦμεν; Δὲν καρτεροῦμεν ἄλλο παρὰ πότε νὰ λάμψῃ ὁ πανάγιος Σταυρὸς εἰς τὸν οὐρανὸν περισσότερον ἀπὸ τὸν ἥλιον, καὶ νὰ λάμψῃ ὁ γλυκύτατός μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς ἑπτὰ φορὰς περισσότερον ἀπὸ τὸν ἥλιον, μὲ χίλιες χιλιάδες καὶ μύριες μυριάδες Ἀγγέλους, μὲ δόξαν θεϊκήν.».

Κατερίνα Σχισμένου