Άκρως ενδιαφέρουσα η εκδήλωση για την Τεχνητή Νοημοσύνη του Περιβαλλοντικού –Πολιτιστικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού.

Με μία ξεχωριστή ημερίδα όπου αναπτύχθηκε ένα από τα περισσότερο πολυσυζητημένα θέματα της σύγχρονης εποχής, η Τεχνητή νοημοσύνη, η οποία καθημερινά έχει επίδραση και εφαρμογή σε όλο και περισσότερους τομείς της ζωής μας, άνοιξε ο κύκλος των καλοκαιρινών εκδηλώσεων του Περιβαλλοντικού –Πολιτιστικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού.

Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 28 Ιουλίου στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων των Γυμνασίου –Λυκείου Θεσπρωτικού. Άρχισε με μουσική προϊόν τεχνητής νοημοσύνης. Στη συνέχεια ο πρόεδρος του Πολιτιστικού – Περιβαλλοντικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού κ. Παύλος Χρήστου, απηύθυνε χαιρετισμό. Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Κεντρικό θέμα είναι η ‘Τεχνητή Νοημοσύνη’, η οποία, όπως κι εσείς γνωρίζετε, καθημερινά επιδρά όλο και περισσότερο σε ένα πλήθος από τομείς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, άπτονται της καθημερινής μας ζωής.

Είμαι βέβαιος ότι όλοι παρατηρούμε και αναγνωρίζουμε πως βρισκόμαστε σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό, οικονομικό κι επιστημονικό περιβάλλον. Είμαστε δηλαδή σε μια μεταβατική περίοδο, όπου συντελείται, παγκοσμίως, ένας βαθύς τεχνολογικός μετασχηματισμός, διαμορφώνοντας μια κοινωνική πολυπλοκότητα, που θεωρώ ότι όμοιά της δεν έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα.

Η τεχνητή νοημοσύνη αναπτύσσεται ραγδαία κι επιχειρεί να γεφυρώσει τον φυσικό με τον επιστημονικό αλλά και τον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας.

Ανεξερεύνητα πεδία διανοίγονται, πρωτοποριακές μέθοδοι δοκιμάζονται, νέα δεδομένα και νέες απαιτήσεις διεκδικούν την προσοχή μας.

Επειδή όμως καμιά τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη και καμιά δεν είναι απαλλαγμένη από απειλές, απαιτείται διαρκής ενημέρωση σχετικά με τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους που δημιουργεί η νέα τεχνολογία και συγκεκριμένα η τεχνητή νοημοσύνη.

Κατά συνέπεια το θέμα της σημερινής ημερίδας θεωρούμε ότι είναι καίριο και θεμελιώδες κι εδώ θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους δύο καθηγητές, τον κ. Σωτήρη Τριανταφύλλου και τον κ. Άρη Βραχάτη, που ανιδιοτελώς δέχτηκαν εν μέσω καλοκαιριού κι ενδεχομένως και μέσω των διακοπών τους, να είναι μαζί μας, να μας προσφέρουν τις πολύτιμες γνώσεις τους και να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τα οφέλη αλλά και τους κινδύνους που επιφέρει η έλευση της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον Γυμνασιάρχη κ. Βασίλη Ρόβα και την Λυκειάρχη κα Αντιγόνη Αναγνώστου για την παραχώρηση της αίθουσας, τον καθηγητή φυσικής αγωγής κ. Γιώργο Φίντζο, τον τεχνικό μας κ. Γιάννη Βλαχογιάννη και όλους όσοι συνέδραμαν στην οργάνωση της σημερινής εκδήλωσης.

Ο κ. Σωτήρης Τριανταφύλλου, διδακτικό προσωπικού του Παντείου Πανεπιστημίου, δημοσιογράφος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.Σ.Υ) κατά τη διάλεξή του έκανε μία εισαγωγή στην Τεχνητή Νοημοσύνη και αναφέρθηκε στην επίδρασή της στη δημοσιογραφία και γενικά στην πληροφορία που φτάνει στον πολίτη. Περιέγραψε τις μεγάλες προοπτικές που ανοίγονται με τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης αλλά και τους φόβους που προκαλούνται.

Ο κ. Αριστείδης Βραχάτης, επίκουρος καθηγητής τμήματος Πληροφορικής του Ιόνιου Πανεπιστημίου, αναφέρθηκε στη συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσύνης στο Περιβάλλον, όπου με συγκεκριμένα παραδείγματα έδειξε πως μπορεί να έχει εφαρμογή στις καλλιέργειες και πως μπορεί να γίνει σημαντικός βοηθός του κάθε παραγωγού.

Σημειώνεται ότι η εκδήλωση μεταδόθηκε και live streaming μέσω του καναλιού του συλλόγου στο YouTube.

Δείτε εδώ: https://www.youtube.com/live/pl76PO6638g

Τον συντονισμό της ημερίδας είχε ο δημοσιογράφος κ. Γιώργος Καρζής.

Την Κυριακή 4 Αυγούστου η παρουσίαση του βιβλίου «Σελίδες Τοπικής Ιστορίας»

Στο μεταξύ την ερχόμενη Κυριακή 4 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη εκδήλωση του Συλλόγου με την παρουσίαση του βιβλίου «ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ».

Και η συγκεκριμένη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων των Γυμνασίου- Λυκείου Θεσπρωτικού και θα ξεκινήσει στις 11 το πρωί. Θα μιλήσουν οι συγγραφείς του βιβλίου και θα ακουστούν τοπικά παραδοσιακά τραγούδια.

Τέλος την Κυριακή 11 Αυγούστου, στον ίδιο χώρο και την ίδια ώρα θα διεξαχθεί η τρίτη καλοκαιρινή εκδήλωση του Περιβαλλοντικού – Πολιτιστικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού και θα αφορά τη βράβευση Τοπικών Συγγραφέων.

Το Αργυρόκαστρο του Ισμαήλ Κανταρέ.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.

To Αργυρόκαστρο, η πόλη της Αργυρούς, μια πόλη μέσα στην πέτρα και την ιδιαίτερη ομορφιά της φύσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο έργο του Ισμαήλ Κανταρέ που ήταν και η γενέτειρά του. Από το μυθιστόρημά του το «Χρονικό στην πέτρα» μέχρι το τελευταίο μυθιστόρημα «Λάθος Δείπνο».

Το σπίτι του που βρίσκεται στο Αργυρόκαστρο και λειτουργεί σήμερα ως μουσείο, το περιέγραψε ο συγγραφέας με κάθε του λεπτομέρεια στο βιβλίο του το «Χρονικό σε πέτρα». Σε αυτό το σπίτι έμενε με την οικογένειά του και υπάρχει περιγραφή πως καθόταν κοντά στο παράθυρο ως μικρό αγόρι, ενώ παρακολουθούσε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να διαδραματίζεται στον έξω κόσμο. Το σπίτι χτίστηκε αρχικά το 1799 και ανακαινίστηκε αφού ανακηρύχθηκε πολιτιστικό μνημείο το 1991. Το σπίτι άνοιξε για το κοινό στις 28 Ιανουαρίου 2018, στα 80ά γενέθλια του Κανταρέ. Επίσης πολλά τα κειμήλια αλλά και τα προσωπικά αντικείμενα του συγγραφέα.

Το Αργυρόκαστρο από την άλλη επιβλητικό, βρίσκεται στις απότομες πλαγιές της κοιλάδας του Πλατοβουνίου και του ποταμού Δρίνου, σε κυρίαρχη θέση πάνω από ένα τοπίο πλούσιο σε ιστορία, τριγυρισμένο από ψηλές βουνοκορφές. Αυτή είναι η «πόλη των χιλίων βημάτων» που περιλαμβάνει εκατοντάδες πυργόσπιτα με τις ιδιαίτερες γκριζόμαυρες πέτρινες στέγες, ξύλινα μπαλκόνια και πέτρινους τοίχους, όλα διατηρημένα από τους κατοίκους του και αξιοποιημένα με σεβασμό, αγάπη και προσοχή που τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνουν όλο και περισσότερους τουρίστες απ’ όλον τον κόσμο. Σε όλη την ιστορία του, το Αργυρόκαστρο υπήρξε σημαντικό διοικητικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο και αυτό διαγράφεται μάλιστα από το καλοδιατηρημένο του κάστρο.

Μια πόλη με μια ιδιαίτερη καταγωγή η ονομασία του από την Αργυρώ που τόσο λυρικά έχει μεταφέρει ο Κώστας Κρυστάλλης σ΄ένα του διήγημα αλλά και ο λόγιος Ιωάννης Λαμπρίδης. Επίσης και ο Νικόλαος Πολίτης έχει γράψει γι’ αυτή την παράδοση όπως και ο Ισμαήλ Κανταρέ το ποίημα, "Princesha Argjiro", «…η πριγκίπισσα με μια κούνια στην αγκαλιά κατέβηκε ορμητικά τον πύργο, είδες τα χελιδόνια; Πότε μαθαίνουν τα πουλιά για το φθινόπωρο;».

Για το συγγραφέα που πριν λίγο καιρό χάθηκε από τη ζωή «H λογοτεχνία και η δικτατορία είναι δύο αγρίμια εξίσου φoνικά» ενώ η μοναξιά αποτελεί μια φυσική επιλογή του κάθε συγγραφέα. Κατά πόσο γεννιέται ή γίνεται κάποιος συγγραφέας, ο Ισμαήλ Κανταρέ απαντά: «…γεννιόμαστε συγγραφείς, όμως από την άλλη, λέγοντας ότι κάποιος γεννιέται συγγραφέας, δεν πιστεύω πως αυτό εμπεριέχει κάτι το μυστηριωδώς θείο. Ίσως πάλι να πρόκειται για ένα ιδιαίτερο χάρισμα του εγκεφάλου, βάσει του οποίου τα εκλογικευμένα πράγματα-όπως συμβαίνει και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές- δέχονται μία επεξεργασία ιδιαιτέρως γρήγορη. Aυτού του είδους οι εγκέφαλοι μπορούν να δουλεύουν πολλά «προγράμματα» ταυτόχρονα. Mπορούν να περνούν από το λογικό στο μη λογικό εξαιρετικά γρήγορα και από την πραγματικότητα στον συμβολισμό με την ίδια πάντα ευκολία. Μπορούν να καταβυθιστούν στην άβυσσο και να ξανανέβουν στον ουρανό, να περπατούν οριζοντίως και καθέτως.»

Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί τα βιβλία του: «Aισχύλος ο μεγάλος αδικημένος», «H εκκλησία της Aγίας Σοφίας και άλλες ιστορίες», «H κόχη της ντροπής», «H πυραμίδα», «H σκιά», «Kρύα λουλούδια του Mάρτη», «Mια πόλη χωρίς διαφημίσεις», «O αετός», «Ποιος έφερε την Nτορουντίν;», «Πρόσκληση στο εργαστήρι του συγγραφέα», «Pημαγμένος Aπρίλης», «Tαμπούρλα της βροχής», «Tο γεφύρι με τις τρεις καμάρες», «Tο κοντσέρτο», «Tο λυκόφως των θεών της στέπας», «Tο παλάτι των ονείρων», «Tο πέταγμα του αποδημητικού», «Tο τέρας», «Tο χρονικό της πέτρινης πόλης», «Tρία τραγούδια πένθιμα για το Kοσσυφοπέδιο», «Φάκελος O», «Φεγγαρόφωτο», «Spiritus».

Κατερίνα Σχισμένου

Συνταγές από τον Ηπειρώτη chef Τάσο Τόλη : Σαρδέλες Αμβρακικού

Υλικά για 4 άτομα

1 κιλό σαρδέλες

3 κρεμμύδια

4 σκελίδες σκόρδο

60 ml ελαιόλαδο

2 λεμόνια (το χυμό τους)

2 καροτα

1 κολοκυθι

1 αγγουρι

1 ματσακ γλυστριδα

Ρίγανη

Αλάτι

Πιπέρι

Εκτέλεση συνταγής 

Πλένετε τις σαρδέλες, τις καθαρίζετε και τις βάζετε σε ένα πυρεξ .

Κατοπιν , κόβετε σε φέτες τα κρεμμύδια και σε μικρά κομμάτια το σκόρδο και τα απλώνετε πάνω από το ψάρι.

Προσθέτετε το χυμό λεμονιού, το λάδι, λίγο νερό, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι και ανακατεύετε .

Στρώνετε τις σαρδελες στο ταψί και το ψήνετε στους 170° Κελσίου για 35-40΄.

Σερβιρετε με λαχανικα κομμενα σε κατα μηκος, τα οποια τα βαζετε κομμενα σε κρυο νερο για 15 λεπτα κατοπιν τα τυλιγετε σε ρολακια , βαλτε τις ψημενες σαρδελες γαρνιρετε με την γλυστριδα και ραντιστε με λαδολεμονο με ριγανη. 

Tolis Anastasios 

Honorary President

Director of Chef's club 

Epirus offices

Executive     chef

Mob.6932208082   

romiazirou.blogspot.gr

Η ημέρα της φιλίας χθες

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

«Πιστεύω τω φίλω. Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις. Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει.» (Έχω εμπιστοσύνη στον φίλο. Τον πιστό φίλο στους κινδύνους τον γνωρίζεις. Ο φίλος δεν εγκαταλείπει τον φίλο του στους κόπους και στους κινδύνους...). Καθημερινά θυμάμαι πώς ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τα αρχαία ελληνικά. Το συγκεκριμένο κείμενο, που μπορεί να χαρακτηρισθεί ύμνος στη φιλία. Και το θυμάμαι μέχρι τώρα πάνω από μισό αιώνα! Είναι αυτό που λέει ο λαός. «Ο,τι μικρομαθαίνεις δεν το γεροντοαφήνεις».

Η φιλία, λοιπόν είναι η κοινωνική σχέση (στενή - στενότατη) μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων στηριγμένη στην αμοιβαία αγάπη, κατανόηση, συμπάθεια και εκτίμηση. Ο μέγας Αλεξανδρινός ποιητής νομίζω πως έδωσε τον καλύτερο ορισμό της φιλίας. «Όταν, φίλοι μου, αγαπούσα —/είναι προ πολλών ετών —/στην ιδίαν γη δεν ζούσα/μετά των λοιπών θνητών». Υπερίπτανται σ’ άλλους κόσμους, σε άλλες συνθήκες, σε «υπερουράνιους» τόπους … Καλό είναι να μην συγχέουμε τον έρωτα με τη φιλία. Έρωτας είναι το συναίσθημα όταν επικεντρώνεται το σεξουαλικό ενδιαφέρον σε ορισμένο πρόσωπο και εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Γι’ αυτό μιλάμε για φλογερό και φοβερό, για κεραυνοβόλο και σφοδρό, για παράφορο και τρελό, για επιπόλαιο και σοβαρό… Η φιλία είναι στην ουσία μια ψυχή που κατοικεί μέσα σε δύο σώματα. Είναι άλλο πράγμα.

Η «φιλία» προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «φιλῶ» (αγαπώ). Την ίδια ρίζα έχει «ο φίλος», «η φίλη», «το φιλί». Αλλά και τα πάρα πολλά σύνθετα όπως «μουσικόφιλος», «φιλάνθρωπος», «φιλέλληνας». Στη Μυθολογία είναι πολλά τα παραδείγματα της στενής σχέσης μεταξύ φίλων. Το πιο γνωστό πρότυπο φιλίας είναι αυτό του Δάμωνα και του Φιντία. Πρόκειται για δύο πυθαγόρειους φιλοσόφους - φίλους που ζούσαν στις Συρακούσες όταν στην εξουσία ήταν ο τύραννος Διονύσιος ο Νεότερος. Ο Φιντίας κατηγορήθηκε ότι σχεδίαζε την ανατροπή του τυράννου και καταδικάστηκε σε θάνατο. Του επέτρεψαν ως τελευταία επιθυμία να επισκεφθεί τους συγγενείς του με τον όρο -αν δεν επιστρέψει εγκαίρως- να εκτελεστεί στη θέση του ο φίλος του ο Δάμων. Μετά από πολλές περιπέτειες και καθυστερήσεις ο Φιντίας επιστρέφει έγκαιρα για την εκτέλεσή του, αλλά ο Δάμων -από αγάπη για το φίλο του- επέμενε να εκτελεστεί αυτός αντί του Φιντία. Ο τύραννος των Συρακουσών συγκινήθηκε πολύ από την αυτοθυσία των φίλων και διέταξε να αφεθούν και οι δύο ελεύθεροι.

Τέτοιες πράξεις εννοούμε όταν μιλάμε για φιλία. Πράξεις που διακρίνονται από την αγνότητα, την πίστη, την καθαρότητα και την εντιμότητα. Πράξεις δηλαδή στην ουσία γενναίες και ανθρώπινες. Γιατί διαφορετικά πρόκειται για πράξεις ανθρωποειδούς οργανισμού. «Υπάρχει όμως εν λεπτόν/πολύ ευώδες άνθος/ που δεν μαραίνεται ποτέ/ και τ’ αγαπώ με πάθος./(…)Έδαφος έχει δι’ αυτό η τρυφερά καρδία/με θέρμη απαράμιλλον και λέγεται Φιλία!». Mαρία Πολυδούρη

Μέγα, λοιπόν ερωτηματικό η φιλία. Σήμερα με την καθολική κατολίσθηση όλων των αξιών, με τον ανταγωνιστικό τρόπο ζωής που ενίοτε φτάνει σε βαθμό επιθετικότητας, με τον κοινωνικό αυτοματισμό που έντεχνα προωθούν όσοι τον προωθούν, με την υπαρξιακή μοναξιά και αβεβαιότητα που έχει γίνει επιδημία, έχει εξοβελιστεί πραγματικά η αμοιβαία αγάπη, η συμπάθεια και η εκτίμηση. Τον αν είσαι ή δεν είσαι φίλος ή φίλη είναι αξίωμα, που μετατρέπεται σε καθημερινό τρόπο ζωής. Κάτι τέτοιο οφείλεις να το αποδεικνύεις και να το υπηρετείς σε καθημερινή βάση. Καθημερινό ήθος…

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Καβγάς χωρίς μπινελίκι γίνεται;

έτσι για την αλητεία, το τζέρτζελο και την ανανέωση!

Η πόρτα θα κλείσει με δύναμη κι ένα μακρόσυρτο «άντε μου στο διάολο» θα βγει από μέσα σου, προσφέροντάς σου μια γλυκιά ανακούφιση, μια αίσθηση πως ξελάφρωσες, πως μαζί με το σιχτίρι έφυγε κι ένα τεράστιο βάρος από πάνω σου. Και πίσω απ’ την κλειστή πόρτα, που άφησες πίσω σου, όμως, θα ακουστεί μια εξίσου υπέροχη βρισιά η οποία θα φέρει κι αυτή μια μεγάλη ανάσα.

Κάποιες ώρες μετά η ατμόσφαιρα στο σπίτι δε θα θυμίζει σε τίποτα το Κόσοβο που επικρατούσε λίγες στιγμές πριν. Θα κάθεστε αγκαλιά και θα τρώτε τη λαχταριστή σας πίτσα παρακολουθώντας ακόμη ένα επεισόδιο απ’ τη σειρά που πρόσφατα ανακαλύψατε και κολλήσατε.

Ναι, υπάρχουν κι αυτοί οι τσακωμοί, που μοιάζουν με πυροτεχνήματα. Εκείνες οι έντονες λογομαχίες που βγάζεις όλο σου το θυμό και τον χειρότερό σου εαυτό, ξεχνώντας για λίγο τους καλούς τρόπους με τους οποίους σε μεγάλωσαν οι γονείς σου. Νευριάζεις με κάτι που έχει συμβεί ή με κάτι που έχει κάνει ο σύντροφός σου κι η υπομονή σου εξαντλείται σε σημείο να μην μπορείς να ελέγξεις το στόμα σου και το λεξιλόγιό σου.

Όσα πεις δε θα μείνουν αναπάντητα. Εφόσον το αρχίσεις εσύ, παίρνει σειρά κι ο άλλος, διότι ό,τι σπείρεις θα θερίσεις. Βωμολοχίες, μπινελίκια και συλλαβές ακατάληπτες παίρνουν τη θέση των μέχρι πρότινος γλυκόλογων που ανταλλάσσατε και τασάκια, που εκτοξεύονται προς πάσα κατεύθυνση, αντικαθιστούν τα φιλιά και τις αγκαλιές που δίνατε ο ένας στον άλλον κάποια λεπτά πριν.

Ίσως στη μέση του καβγά να σταματήσετε για κάποια δευτερόλεπτα, να κοιταχτείτε και να ξεσπάσετε σε γέλια. Ίσως πάλι να καταλήξετε ο ένας σπίτι κι άλλος σε χαλαρή βόλτα ηρεμίας και περισυλλογής. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό το χρειαζόσασταν. Αυτή την αδρεναλίνη που σου δίνουν αυτοί οι τσακωμοί με τα ατελείωτα μπινελίκια τη ζητάς πού και πού, για να ξεσπάς και να αδειάζεις, να μη θάβεις τίποτα, να μην κρύβεις νεύρα και προβλήματα κάτω απ’ το χαλί.

Ξεδίνεις λίγο, βγάζεις την πίεση κι ίσως πεις κι όλα εκείνα τα πράγματα που μπορεί να κρατούσες μέσα σου καιρό και δε σου είχε δοθεί η ευκαιρία να τα εξωτερικεύσεις. Κάνεις τα παράπονά σου για εκείνη τη βερμούδα που ήταν δυο ολόκληρες εβδομάδες στα άπλυτα ή για εκείνη την επέτειο που ξέχασε πριν δυο χρόνια. Ό,τι κι αν πείτε, όλα καταλήγουν στη μαγική λέξη. «Μα τι μαλάκας είμαι» ή αντίστοιχα «Είσαι και πολύ μαλάκας», η οποία κουμπώνει παντού κι ακούγεται τόσο ωραία και λυτρωτικά στα αφτιά σου την προκειμένη στιγμή.

Γιατί αν δε μαλώσεις και για κάτι που έγινε την εποχή των δεινοσαύρων, τι σχέση έχετε, άλλωστε; Και φυσικά, όσο πιο παλιός κι ανούσιος ο λόγος του τσακωμού, τόσο μεγαλύτερο το μπινελίκι. Είναι να μη γίνει η αρχή. Μια αρχή η οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταλήξει στο κρεβάτι, ώστε να εκτονωθεί εκεί όλη η ένταση που προηγήθηκε. Στη χειρότερη, θα έχετε εξουθενωθεί απ’ τον καβγά κι απλά θα πέσετε με τα μούτρα στο φαγητό.

Αφού ξεσπάσει η μπόρα, εννοείται πως δε θυμάστε καν τον λόγο που σας οδήγησε σε αυτή την απερίγραπτη αμοιβαία γαϊδουριά. Το ρεπερτόριο αλλάζει. Ήρεμα βλέμματα και συγγνώμες. Αυτή είναι κι η ουσία, άλλωστε. Να τσακωθείτε μέχρι τελικής πτώσεως και μετά να προσπαθείτε να θυμηθείτε πώς ξεκίνησε ο καβγάς. Βριστείτε άφοβα, λοιπόν, χωρίς ακρότητες πάντα, έτσι για την αλητεία, το τζέρτζελο και την ανανέωση!

Χριστίνα Βακαλούμη

http://www.tampouloukia.gr

23ο Ετήσιο Αντάμωμα Λιππιωτών το Σάββατο 10 Αυγούστου

Αγαπητοί συμπατριώτες, 

φέτος η Αδελφότητά μας γιορτάζει τα 60 χρόνια από την ίδρυση της.

Θα είναι μεγάλη  χαρά και τιμή για εμάς, να το γιορτάσουμε παρέα στο "23ο αντάμωμα Λιππιωτών", το Σάββατο 10 Αυγούστου, στις 21.00, στην πλατεία της Λίππας.

Με εκτίμηση 

το Δ.Σ.

Θανατηφόρο τροχαίο σε χωριό του Δήμου Ζίτσας

Πρώτες πρωινές ώρες σήμερα (30-07-2024), σε χωριό του Δήμου Ζίτσας, 73χρονος ημεδαπός, αναζητούμενος από τις απογευματινές ώρες της προηγούμενης (29-7-2024) από οικείους τους, ανευρέθηκε νεκρός και όπως προέκυψε, το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, που οδηγούσε εντός ιδιόκτητου αγροκτήματος, εκτράπηκε της πορείας του καταλήγοντας σε ποτιστικό αύλακα, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Προανάκριση για τις συνθήκες του δυστυχήματος ενεργείται από το Αστυνομικό Τμήμα Ζίτσας.

Ο Καπενέκης

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Μπάρμπα Λάζο, Μπάρμπα Λάζοοοοο ήρθαν πάλι οι Γερμανοί, του χουιάξε ο ανιψιός του ο Νούσιας. Του του του μάουζερ (΄ηταν και λιγάκι τραυλός ο μπάρμπας). Αυτά ακουστήκαν εκείνη την ημέρα του Αυγούστου και σήκωσαν τον κόσμο στο ποδάρι. Το μάουζερ γλήγορα Σκοτώσαν οι κερατάδες τον Λάκη μου 

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Ο μπάρμπα Λάζος η Καπενέκης πολέμησε στη Μικρά Ασία Ήταν μεγάλο παλικάρι γλύτωσε πολλούς πρόσφυγες εκεί του κάναν δώρο μια κάππα καπενέκι που λέγαν οι ντόπιοι και από τότε του έμεινε ο Λάζος ο Καπενέκης

Γυρνώντας πίσω στην πατρίδα στο χωριό του οι κλέφτες οι Ρεντζαίοι είχαν μάθει για τα κατορθώματα του Καπενέκη και θέλαν να τόν πάρουν στο ασκέρι τους Δεν άργησαν και νάσου μια μέρα οι Ρεντζαίοι στο κονάκι του Λάζου. Άξε ωρέ Λάζο Μπαρέκα του λέει ο΄Θύμιο Ρέντζιος

-Σε ξέρουμε ωρέ τι παλικάρι είσαι και σε θέλουμε στη δούλεψή μας 

-Καλά τα λες ωρέ Θυμιο Ρέτζιο αλλά δεν μου ειπες τι δουλειά θα κάνουν

- Να θα ληστεύουμε καμιά τράπεζα κανένα μεγάλο μαγαζί και άμα χρειαστεί σκοτώνουμε και κανέναν χωροφύλακα του λει ο Θύμιο Ρέτζιος

- Αξε εδώ Θύμιο Ρέντζιο εγώ δεν είμαι για τέτοια και αν πολέμησα και αν σκότωσα ήταν για την πατρίδα ωρέ κατάλαβες

 -Ναι αλλά εδώ θα έχεις χρήμα γυναίκες και κριάς μπόλκο. 

-Θύμιο Ρέτζιο άι τσακής και μχάλασες και τον ύπνο τώρα το μεσημέρι Φύγαν οι Ρετζαίοι χωρίς να καταφέρουν τον Καπενέκη να τον πάρουν στο ασκέρι τους Ο Λάζος είχε τρεις τσούπρες και ένα παιδί τον Λάκη Το 1940 ο Λάκης κατετάγη κληρωτός στο στρατό στην ογδόη Μεραρχεία στα Γιάννενα Ξεκίνησε ο πόλεμος με τους Ιταλούς ΄Πολέμησε πολύ σκληρά στις μάχες του Καλαμά Και της Κλεισούρας

Ε και φτάνουμε την άνοιξη που συνθηκολογούμε με τους Γερμανούς Οι δικοί μας έχουν τόπο συγκέντρωσης την Ραψίστα[Πεδίνη]. Εκεί ο Διοικητής  τους δίνει τίς τελευταίες οδηγίες και τους αφήνει ελεύτερους. Και όταν τους έδιωξε όλους έβγαλε το περίστροφο και αυτοκτόνησε Ο Λάκης μαζί με άλλους κοντοχωρανούς ξεκινήσαν ποδαράτο για τα χωριά τους εκεί στην Αδρομήστα αντάμωσαν κάτι Γερμανούς κάτι έγινε με τον Λάκη και με τους Γερμανούς και έπεσε λαβωμένος σε λίγο ξεψύχησε. Η αλήθεια είναι οτι ΄Λάκης ήταν λιγάκι οξύθυμος και πολύ πατριώτης, αφού τα έβαλε και με τον Διοικητή του γιατί συνθηκολογήσαμε και αφού μετά έμαθε πως αυτοκτόνησε έβγαλε μεγάλο σκουσμό. Καταλαβαίνεται τι έγινε στο χωριό όταν πήγε το μαντάτο για τον Λάκη. 

Ο Μπαρπα Λάζος απειλούσε θεούς και δαίμονες, με το ζόρι τον κρατάγαν οι χωριανοί να μην κάνει καμιά αποκοτιά Και να που του ήρθε η ευκαιρία Οι αντάρτες πιάσανε δύο Γερμανούς αιχμάλωτους καθώς τους κατέβαζαν στο χωριό στέκεται ο Λάζος με το μάουζερ και σκοτώνει τον πρώτο, τον δεύτερο δεν πρόλαβε τον γλύτωσαν οι αντάρτες 

Τον θάψανε το Γερμανό εξω απο το νεκροταφείο κάτω απο ένα πουρνάρι και τώρα ήρθαν οι δικοί του να πάρουν τα λείψανα και έτσι καλμάρισε και ο μπάρπα Λάζος 

μάουζερ = εγγλεζικο όπλο

τραυλός = ψευδός

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Δύναμη Ψυχής | Η γιαγιά Αντιγόνη και οι Δυσκολίες που Ξεπέρασε | Μια Ιστορία Θάρρους και Ελπίδας

 Η γιαγιά Αντιγόνη από την Καλή Κώμη: Μια Ιστορία Επιμονής και Ελπίδας

Στην καρδιά της Αργιθέας, στο απομονωμένο χωριό Καλή Κώμη, ζει η κυρία Αντιγόνη, μια γυναίκα που η ζωή της είναι μια ζωντανή μαρτυρία της δύναμης του ανθρώπινου πνεύματος. Γεννημένη το 1950, μια εποχή που η Ελλάδα πάλευε με τη φτώχεια και την απομόνωση, η κυρία Αντιγόνη έμαθε από μικρή ηλικία τι σημαίνει αγώνας για επιβίωση.

Μεγάλωσε σε ένα χωριό αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, όπου ο δρόμος έφτασε μόλις το 1980. Η καθημερινότητα ήταν μια συνεχής μάχη με τη φύση και τις αντιξοότητες. Οι δουλειές γίνονταν με τα ζώα, το όργωμα, το κουβάλημα εφοδίων, ακόμα και η μεταφορά ξύλων για το νοικοκυριό. Η κυρία Αντιγόνη θυμάται να κουβαλά ξύλα στην πλάτη από τα 10 της χρόνια, μια εικόνα που συγκλονίζει και προκαλεί θαυμασμό για τη δύναμη και την αντοχή της.

Η εκπαίδευση ήταν πολυτέλεια που δεν μπορούσε να απολαύσει, καθώς η οικογένειά της δεν είχε τους πόρους να τη στηρίξει. Το σχολείο έμεινε ένα όνειρο, αλλά η κυρία Αντιγόνη δεν το έβαλε κάτω. Έμαθε από τη ζωή, από τις εμπειρίες της, από τους ανθρώπους γύρω της.

Η ζωή στο χωριό ήταν σκληρή, αλλά και γεμάτη στιγμές αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Οι γυναίκες γεννούσαν στα χωράφια ή στα αυτοκίνητα που τις μετέφεραν στο νοσοκομείο, μια εικόνα που φαντάζει απίστευτη σήμερα. Το ρεύμα ήρθε αργά, αλλά όταν ήρθε, έφερε μαζί του φως και ελπίδα.

Η διατροφή ήταν λιτή, βασισμένη στα προϊόντα του κήπου και των ζώων. Παρά τις δυσκολίες, οι άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν, να δημιουργήσουν οικογένειες, να βρουν νόημα στη ζωή.

Η κυρία Αντιγόνη παντρεύτηκε, απέκτησε παιδιά, έζησε μια ζωή γεμάτη δυσκολίες, αλλά και χαρές. Σήμερα, περνά τις μέρες της στον κήπο και την κουζίνα του σπιτιού της, περήφανη για όλα όσα έχει καταφέρει. Τα παιδιά της είναι ο πλούτος της, η μεγαλύτερη επιτυχία της.

Η ιστορία της κυρίας Αντιγόνης είναι μια ιστορία επιμονής, δύναμης και ελπίδας. Είναι μια υπενθύμιση ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, ο άνθρωπος μπορεί να βρει τρόπο να επιβιώσει, να δημιουργήσει, να αγαπήσει.

Παραγωγή: Greek Village Life

Συγκινητικό βίντεο από την κηδεία του μεγάλου κλαρινίστα Ναπολέοντα Δάμου. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!

Βίντεο:  Παναγιώτης Ανυφαντής

Κατσίκες… δίψασαν και μπήκαν σε σπίτι για να πιούν νερό από την πισίνα. ΒΙΝΤΕΟ

Με τις θερμοκρασίες στην Κρήτη τις τελευταίες ημέρες να είναι πολύ υψηλές μια αγέλη από κατσίκες, που ζεστάθηκαν αρκετά, βρήκαν διέξοδο στην πισίνα ενός σπιτιού.

Οι ένοικοι, έκπληκτοι αντίκρυσαν τις κατσικούλες να ψάχνουν απεγνωσμένα για νερό και τις τράβηξαν βίντεο με τα κινητά τους.

Πηγή: zarpanews.gr

https://agronewsbomb.gr/

Ο Νικολός [Κολιός] στη φυλακή

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Ένα ατίθασο ζουλάπι στο δημοτικό δεν άφηνε τα δυό αντάμα εκείνος ο έρμος ο δάσκαλος δεν ήξερε τι να κάνει.  Γιατί ρε Νικολάκη πόσες φορές θα στο πω τα ρήματα γράφονται στο τέλος με έψιλον γιώτα.

Άσε το ίδιο κάνει ρε δάσκαλε! Βρε είναι ορθογραφία, τίποτε αυτός! Θυμάμαι μια φορά δεν ξέρω τι έκανε τον έβαλε ο δάσκαλος να κάθεται με τα γόνατα πάνω στα χαλίκια. Μάταια δεν καταλάβαινε τίποτα,  όσο τον κοντράριζε μάλλον το αντίθετο γινότανε.  Πόσες φορές δεν φώναξε τον πατέρα του, "βάρα δάσκαλε μπας και βάλει μυαλό" του έλεγε ο μπάρμπα Κώτσιος. Μια φορά θυμάμαι του λέει ο δάσκαλος: "Νίκο πήγαινε και κόψε μου μια βίτσα από την κρανιά". Πηγαίνει ο Κολιός την φέρνει και ο δάσκαλος αρχίζει από αυτόν.  Είναι τόσα πολλά τι να πρωτοαναφέρω από τα δυο μπακαλιά στο χωριό δεν άφησε κανένα ζαχαρκό. 

Τέλος πάντων όλοι τελειώσαμε το σχολειό, ο Κολιός έκατσε και το έβγαλε στα δεκάξι.  Όλοι βρήκαμε τον δρόμο μας,  αυτόν ποιος να τον πάρει για δουλειά;  Κάπου βρήκε εκεί στα Ζαγόρια σε κάτι δασικά έργα αλλά και εκεί δεν έκατσε πολύ,   τσακώθηκε και έφυγε. Μιά καλοκαιρινή μέρα θυμάμαι τον μπάρμπα Μπακόλα έπαιρνε το μεσημεριανό υπνάκο εκεί στον πλάτανο του Καρακώστα και είχε και ένα αεράκι. Το απολάβανε ο μπάρμπας αυτός, φόραγε μια φαρδιά μαύρη σαλβάρα! Ε λοιπόν αυτός ο αλητάκος τι έκανε λέτε; βρίσκει μια γκουσταρίτσα και καθώς κοιμότανε βαριά ο μπάρμπας Μπακόλας του την έχωσε μέσα στην σαλβάρα! Πετιέται ο Μπακόλας που να πιάσει αυτόν το διαολάκο! Από τότε ο Μπακόλας τον είχε στην μπούκα!   

Πέρασε ο καιρός τον κάλεσε η πατρίδα να υπηρετήσει τρομάρα του παρουσιάστηκε στο Γύθειο μάγειρας! Μια μέρα στο καζάνι αντί για αλάτι έριξε τρινάλ καθαριστικό!  Πήγε πιρπιρέγγος όλο το στράτευμα,  μετά απολύθηκε με ένα τρελόχαρτο ύστερα από τρία και χρόνια.

Όταν γύρισε στο χωριό έβαλε στο μάτι την Βαγγελή του Κατέρη, μια όμορφη κοπέλα αρραβωνιασμένη με ένα άξιο παιδί τον Φώτο Συγκούνα. Πολλές φορές ήρθαν στα χέρια όπου βρίσκονταν στον δρόμο, μέχρι και μαχαιρώματα πέφτανε. Θυμάμαι μια φορά εκεί στην λάκα του Αλέξη τα στάχυα τα κάναν ίσιωμα! Ο Φώτος φανατικός κυνηγός βγήκε να κυνηγήσει πέρδικες, κάποια ούντα ακούστηκε μια μπαταριά ο Φώτος νεκρός! Η λαβοματιά κάτω από το πηγούνι ποιος τον σκότωσε;  Ο Κολιός, έτσι είπαν μαζί και ο μπάρμπα Μπακόλας. Παίρνουν τον Κολιό τον πάνε δικαστήριο, όλοι οι μάρτυρες κατά του Κολιού και πόσο μάλλον ο Μπακόλας που θυμάται την νίλα με την γκουσταρίτσα! Καταδικάζεται ισόβια και τον πάνε στην Κέρκυρα. Περνάει ο καιρός ο μπάρμπα Μπακόλας είναι στα τελευταία του φωνάζουν τον παπά να τον μεταλάβει εκεί που πήγε να τον μεταλάβει παραλίγο να του πέσει η μεταλαβιά με αυτά που ακούει! Δεν είναι ο Κολιός ο φονιάς, όταν ξεψυχούσε ο Φώτος ήμουνα εκεί και μου ψέλλισε: "μόνος λαβώθηκα καθώς αμπήδησα το χαντάκι το όπλο χτύπησε κάτω και εκπυρσοκρότησε, στο λέω ωρέ Μπακόλα μην πάρω κανένα στο λαιμό μου", μου εξομολογήθηκε ο Φώτος. Τρεχάλα ο παπάς για να έχει και την μαρτυρία του καπετάνιου στο τμήμα της περιοχής. Με λίγες διαδικασίες ο Κολιός αποφυλακίζεται και φτάνει εκεί στον Δρίσκο, ο Κολιός νιώθει μια απέχθεια μπορώ να πω και μίσος για τους χωριανούς, παίρνει μια μαύρη κοτρόνα την κατρακύλα και δεν ξαναπατάει στο χωριό!      

           γκουσταρίτσα = σαύρα

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Φωτιά σε φωτοβολταϊκά στη Ράχη Άρτας

Φωτο αρχείου

Πυρκαγιά σε πάρκο φωτοβολταϊκών στην Ράχη Άρτας. Δύο υδροφόρα πυροσβεστικά οχήματα στο περιστατικό.

Kάηκαν ξηρά χόρτα αλλά υπέστησαν ζημιές και τα φωτοβολταϊκά

Φωτιά σε εξέλιξη σε οικία στην Αετομηλίτσα Κόνιτσας

Φωτο αρχείου

Πυρκαγιά σε κουζίνα οικίας στην Αετομηλίτσα Κόνιτσας. Μεταβαίνουν οχήματα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Κόνιτσας

Στην Αετομηλίτσα Κόνιτσας από πληροφορίες των κατοίκων του χωριού η πυρκαγιά προκλήθηκε πιθανόν από έκρηξη φιάλης υγραερίου.

Η φωτιά έχει ελεγχθεί από τους κατοίκους του χωριού άλλα υπάρχουν και πληροφορίες για κάποιον άνδρα ο οποίος υπέστει εγκαύματα στα χέρια και στο πρόσωπο

Και δροσίζουν και… παντρεύουν!

Το Βουργαρέλι είναι ένα από τα όμορφα ορεινά χωριά της Άρτας. Καμάρι του χωριού είναι οι δύο πετρόκτιστες βρύσες.

Δύο βρύσες με όνομα!

Πρόκειται για την Κρυστάλλω και την Αρχόντω, δείγματα παραδοσιακής αριστοτεχνικής της πέτρας και στοιχεία της πολιτισμικής ταυτότητας του χωριού.

Δύο βρύσες που δροσίζουν ντόπιους και επισκέπτες με μία δική τους παράδοση… Μάλιστα οι ντόπιοι… προειδοποιούν! «Όποιος ξένος πίνει παντρεύεται στο Βουργαρέλι»…

Κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν η παράδοση βγαίνει αληθινή, το βέβαιο είναι ότι ντόπιοι και επισκέπτες απολαμβάνουν δροσερό νερό!

https://www.epiruspost.gr

Συνέντευξη της Κατερίνας Σχισμένου με το Φώτη Βράκα για το Δυτικό Ξηροβούνι.

Δυτικό Ξηροβούνι και μια όμορφη συνάντηση με αρχαιολόγους και ερευνητές. Γιατί έχει τόσο ενδιαφέρον η περιοχή;

H περιοχή αυτή έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθότι απο τους Μυκηναϊκούς χρόνους ακόμη ήταν πέρασμα. Εδώ συναντιούνται οι δρόμοι της Μολοσσίας, Κασωπαίας χώρας, Αμβρακίας  και της Αθαμανίας. Το αρχαίο Ορραον προφανώς τα σύνορα  μεταξύ Αμβρακιωτών και Μολοσσών. Αλλά και στους Μεσαιωνικούς χρόνους είναι πέρασμα. Στο Δεσποτάτο της Ηπείρου ως και τους νεώτερος χρόνος είναι η κεντρική αρτηρία. Απο δω περνά ο δρόμος για Γιάννενα και την σημερινή αλβανία. Είναι ο δρόμος του Εμπορίου. Απο δω περνούν τα καραβανια  απο Μακεδονία, Θεσσαλία, Αλβανία να φτάσουν με τα εμπορευματα τους στην πρωτεύουσα του Δεσποτάτου αλλά και στο λιμάνι της Σαλαώρας να φύγουν προς τη Δύση. Μοναστηριακά συγκροτήματα δείχνουν και τον πλούτο της περιοχής, όπου κυριαρχεί η κτηνοτροφία, η αμπελουργία, η Ελιά και η ξυλεία. 

Ποια τα νέα στοιχεία;

Νέα στοιχεία από αρχαιολογικές έρευνες θα παρουσιάσουν οι αρχαιολόγοι μας, τόσο για την αρχαιότητα όσο και για την πρώιμη χριστιανή περίοδο και την μέση Βυζαντινή. Με τη σειρα θα μιλήσουν γι αυτά ο αρχαιολόγος κύριος Αθανάσιος Αρκουμάνης από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Άρτας, η Δρ. Αρχαιολογίας και προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πρέβεζας κυρία Ανθή Αγγέλη και η Δρ. Αρχαιολογίας  και πρώην προϊσταμένη Εφ. Α. Άρτας και Ιωαννίνων η κυρία Βαρβάρα Παπαδοπούλου. Φυσικά θα πάμε και στους ναούς των νεοτέρων χρόνων, για τους οποίους θα μιλήσει ο αρχιτέκτονας και αναστηλωτής κύριος Σταύρος Μαμαλούκος. 

Για πρώτη φορά  θα γίνει και λόγος για τα πολεμικά γεγονότα του ύστερου Μεσαίωνα στην περιοχή και έχουμε την χαρά να μας τα αναλύσει η ειδική  θα έλεγα στο είδος της η Επίκουρη Καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας τους Πανεπιστημίου Ιωαννίνων η κυρία Ευστρατία Συγκέλλου.

Η δική σας ανακοίνωση τι ακριβώς παρουσιάζει για τις σχέσεις της περιοχής;

Εγώ θα μιλήσω για τα χωριά  και κάποια πολεμικά γεγονότα. Τα τοπωνύμια της περιοχής και από πότε χρονολογούνται. Μέσα από Οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα, αρχεία της Βενετίας, Χρονικά, αρχεία Βασιλείου της Νεάπολης και Έλληνες χρονογράφους, θα προσπαθήσω να αποδείξω πως τα χωριά είναι παλαιότερα  απ’ ό,τι νομίζουν και οι ίδιοι, οι κάτοικοι της περιοχής. Στο δεύτερο σκέλος θα κάνω μια αναφορά στα πολεμικά γεγονότα της περιοχής και στους αγώνες για την Ελευθερία που δόθηκαν εδω και είναι σχεδόν άγνωστα, με εξαίρεση σε κάποιους τα Πέντε Πηγάδια. 

Πώς φτάσατε σ’αυτή την εκδήλωση;

Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την εκδήλωση – Ημερίδα στο χώρο αυτό, πέρα απ ότι ήταν ένα όνειρο του αγαπητού μας φίλου και ιδρυτή της Ομάδας «Φίλοι του Ορράον» του κυρίου Χρήστου Αποστόλου, γνωστός σε όλους με τον τίτλο που ειχε για 40 χρόνια «δάσκαλος» για δύο λόγους. Μία να προβάλουμε το μοναδικό αυτό μνημείο στον Ελλαδικό χώρο και δεύτερον, πιστεύουμε να μεταλαμπαδεύσουμε την ιστορική γνώση του τόπου στους νεώτερους. Να μην ξεχαστεί η ιστορία του τόπου τους.  Ρωτήθηκα από αρκετούς, τι σχέση μπορεί να έχω γω με το Ξηροβούνι εφόσον δηλώνω καμπίσιος. Πέρα από την αγάπη μου για την ιστορία, η οποία ιστορία δεν βάζει όρια και ναι είμαι απο τον Αρτινό Κάμπο, τον Άγιο Σπυρίδωνα, όμως η μητέρα μου κατάγεται από το ψηλότερο χωριό , την Φανερωμένη Άρτας, Συνεπώς κάποιοι συγγενείς μου και φίλοι με έφεραν πάντα μια βόλτα προς αυτό τον τόπο.

Κατερίνα Σχισμένου

Η νύχτα έγινε μέρα! Το πανηγύρι που ξεσήκωσε τον Ορεινό Βάλτο!

Την Παρασκευή 26 Ιουλίου 2024, ημέρα της Αγίας Παρασκευής, το χωριό Περδικάκι του Ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας πλημμύρισε από κόσμο για την καθιερωμένη θρησκευτική πανήγυρη. Το πανηγύρι, που διοργανώθηκε με μεράκι από τον Μορφωτικό Εξωραϊστικό Όμιλο Περδικακίου, προσέλκυσε πλήθος κατοίκων από το χωριό και τις γύρω περιοχές, οι οποίοι έσπευσαν να τιμήσουν την Αγία Παρασκευή και να γιορτάσουν με παραδοσιακό τρόπο.

Τη βραδιά πλαισίωσε μουσικά η ορχήστρα του Χριστόδουλου Κωσταρέλλου και της Νάνσυς Σαραβάκου στο τραγούδι, ενώ ο Γιώργος Καραντζίνης μάγεψε το κοινό με τις μελωδίες του κλαρίνου. Οι παρευρισκόμενοι διασκέδασαν με την ψυχή τους, χορεύοντας και τραγουδώντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, δημιουργώντας μια αξέχαστη ατμόσφαιρα γλεντιού και κεφιού.

Η επιτυχία του πανηγυριού αναδεικνύει τη σημασία των παραδοσιακών εκδηλώσεων για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ενίσχυση των δεσμών της τοπικής κοινωνίας.

Παραγωγή: Greek Village Life