Από τα 65 στα 67 έτη τα όρια για σύνταξη. Τι περιλαμβάνει το νέο επώδυνο πακέτο μέτρων για τη μείωση δαπανών ύψους 10,5 δις ευρώ στο οποίο κατέληξαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί.

Καταιγίδα περικοπών σε συντάξεις και επιδόματα, αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης πέραν του 65ου έτους και ανατροπές στα εφάπαξ επιδόματα περιλαμβάνει το νέο επώδυνο πακέτο μέτρων για τη μείωση δαπανών ύψους 10,5 δισ. ευρώ στο οποίο κατέληξαν οι πολιτικοί αρχηγοί των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση.

Η αύξηση του γενικού ορίου συνταξιοδότησης κατά δύο έτη (από τα 65 στα 67) αναμένεται να προκαλέσει ντόμινο αυξήσεων στα όρια συνταξιοδότησης όλων των ενδιάμεσων περιπτώσεων.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το όριο ηλικίας για την καταβολή μειωμένης σύνταξης θα αυξηθεί από τα 60 στα 62 έτη. Ανάλογη θα είναι η αύξηση σε όλα τα λεγόμενα «ενδιάμεσα» όρια ηλικίας, ενώ συζητείται μόνο η «διάσωση» όσων ασφαλισμένων θεμελιώνουν φέτος συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

Το μέτρο αυτό αναμένεται να παρατείνει τον εργασιακό βίο σε 70.000 ασφαλισμένους, οι οποίοι πιθανότατα θα υποχρεωθούν να παραμείνουν δύο επιπλέον έτη για να συνταξιοδοτηθούν.

Ο ακριβής αριθμός όσων θα πληγούν από τη ρύθμιση δεν είναι εφικτός πριν από την αποσαφήνιση του νέου ασφαλιστικού καθεστώτος. Ωστόσο, η πρόβλεψη για εξοικονόμηση που έχει κάνει η κυβέρνηση αναφέρεται σε 1,1 δισ. ευρώ, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι το πρώτο έτος της εφαρμογής του το οικονομικό αποτέλεσμα θα είναι χαμηλότερο, καθώς πολλοί ασφαλισμένοι θα σπεύσουν να αποχωρήσουν από την εργασία τους προκειμένου να αποφύγουν τον «εγκλωβισμό» για δύο ακόμη έτη.

Το μέτρο προτάθηκε ως αντίβαρο για να αποφευχθούν απολύσεις στο Δημόσιο και ανατροπές στα εργασιακά. Παρά ταύτα ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς στον δημόσιο τομέα ώστε να αποχωρήσουν με προσυνταξιοδοτικό καθεστώς όσοι έχουν τις προϋποθέσεις.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η ρύθμιση - εφόσον τελικώς εφαρμοστεί - προβλέπει την αύξηση της ηλικίας σε δύο δόσεις: Στο 66ο έτος από την 1η Ιανουαρίου 2013 και στο 67ο έτος από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Στην περίπτωση αυτή η αύξηση θα αφορά τόσο τους παλαιούς όσο και τους νέους ασφαλισμένους, ενώ δεν θίγονται όσοι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

Σήμερα στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία καταβάλλεται σύνταξη σε ηλικία 65 ετών, εφόσον έχουν συμπληρωθεί τουλάχιστον 15 έτη ασφάλισης. Η ρύθμιση αυτή ισχύει ανεξαρτήτως του έτους ασφάλισης, ωστόσο υπάρχουν μια σειρά διατάξεων που επιτρέπουν την ταχύτερη έξοδο στη σύνταξη.

Η αύξηση του γενικού ορίου συνταξιοδότησης κατά μία διετία, δηλαδή από το 65ο στο 67ο έτος, αγγίζει το σύνολο των νέων ασφαλισμένων, που μπήκαν στην αγορά εργασίας μετά την 1η Ιανουαρίου 1993.

Επίσης επηρεάζει και τους ασφαλισμένους που μπήκαν στην αγορά εργασίας πριν από το 1993 αλλά δεν έχουν προλάβει να θεμελιώσουν δικαίωμα. Στον δημόσιο τομέα η θεμελίωση γίνεται με τα 25 έτη ασφάλισης.

Σύμφωνα με πληροφορίες ειδικό καθεστώς ενδέχεται να υπάρξει μόνο για τους εργαζομένους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ωστόσο και στην κατηγορία αυτή θα αυξηθούν τα σημερινά όρια συνταξιοδότησης.

Αύξηση κατά μία διετία πιθανότατα θα υπάρξει και στα ειδικά όρια συνταξιοδότησης, που επιτρέπουν την έξοδο πριν από το 65ο έτος της ηλικίας. Συνεπώς επηρεάζονται και θα λάβουν μειωμένη σύνταξη, όπως και όσοι συνταξιοδοτούνται με 35 έτη ασφάλισης.

Ερωτηματικό παραμένει κατά πόσο θα υπάρξουν μεταβατικές ρυθμίσεις για τους ασφαλισμένους προ του 1983, οι οποίοι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

Περικοπές στις συντάξεις

Το σύνολο των περικοπών που περιλαμβάνονται στο πακέτο των μέτρων περιλαμβάνουν:

1. Κλιμακωτές μειώσεις στις συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Το βασικό σενάριο προβλέπει η περικοπή να ξεκινά από τις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ (άθροισμα κύριας και επικουρικής). Η κλίμακα προβλέπει παρακράτηση εισφορών από 1.000.000 συνταξιούχους ως εξής: Από 1.000 ευρώ ως 1.500 ευρώ εισφορά 2% (δηλαδή, αν η κύρια και η επικουρική σύνταξη είναι 1.400 ευρώ, θα παρακρατούνται 28 ευρώ τον μήνα). Από 1.500,01 ως 2.000 ευρώ εισφορά 5% (π.χ. σε κύρια και επικουρική 1.800 ευρώ η παρακράτηση θα είναι 90 ευρώ). Από τα 2.000 ευρώ και άνω εισφορά 10%.

2. Περικοπές των δώρων σε όλες τις συντάξεις. Το μέτρο θα αφορά τόσο στα ταμεία κύριας ασφάλισης όσο και τα επικουρικά.

3. Εξαιρείται ο ΟΓΑ. Στον ΟΓΑ αποφασίστηκε η μείωση της σύνταξης κατά 30 ευρώ από 360 σε 330 ευρώ. Ωστόσο οι συντάξεις του ΟΓΑ εξαιρούνται από τις περικοπές των δώρων (13η και 14η σύνταξη). Βεβαίως με τη μείωση των 30 ευρώ ουσιαστικά χάνεται πλέον της μίας σύνταξης.

4. Αύξηση από 15 (4.500 ένσημα) σε 20 (6.000 ένσημα) των απαιτούμενων ετών ασφάλισης για έξοδο στη σύνταξη. Πρόκειται για τις ελάχιστες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Οσοι ασφαλισμένοι έχουν λιγότερες ημέρες ασφάλισης δεν θα μπορούν να πάρουν σύνταξη.

5. Επιβολή πλαφόν στα 720 ευρώ για τις συντάξεις των ανύπαντρων θυγατέρων. Εκτιμάται πως η συγκεκριμένη ρύθμιση επηρεάζει 10.000 γυναίκες που παίρνουν σύνταξη με τις διατάξεις που ισχύουν για τις ανύπαντρες θυγατέρες.

6. Μείωση των συντάξεων λόγω της μείωσης των αποδοχών στα ειδικά μισθολόγια.

7. Περικοπές στις συντάξεις των ενστόλων λόγω κατάργησης της αυτόματης μισθολογικής προαγωγής.

Τα προνοιακά επιδόματα

1. Αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση προνοιακών επιδομάτων. Οσοι υπερβαίνουν το όριο εισοδήματος είτε θα παίρνουν τμήμα του επιδόματος είτε δεν θα έχουν καμία παροχή (εφόσον η απόκλιση είναι πολύ μεγάλη).

2. Αύξηση του ορίου ηλικίας για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ από τα 60 στα 65 έτη. Το επίδομα καταβάλλεται με εισοδηματικά κριτήρια στους χαμηλοσυνταξιούχους. Η ρύθμιση αυτή επηρεάζει περίπου 120.000 άτομα.

3. Κατάργηση των εποχικών επιδομάτων και των ειδικών επιδομάτων ανεργίας. Τα εποχικά επιδόματα χορηγούνται σε 160.000 άτομα και κυμαίνονται από 458,15 ως 916,3 ευρώ. Οσον αφορά τα ειδικά επιδόματα η κατάργησή τους θα επηρεάσει περίπου 3.000 άτομα.

4. Μείωση δαπάνης για μετακινήσεις νεφροπαθών.

Ο Νίκος Καζαντζάκης για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες της Ιαπωνίας το '30.

Ο Κουγέ δεν κουραζόταν να θαυμάζει. Ήταν πολύ συγκινημένος, χάιδευε τους ηλεκτροκινητήρες, έριχνε τη ματιά του, σουρτά κι ερωτικά, στις όμορφες αστραφτερές μηχανές.

- Made in Japan! Made in Japan! αναφωνούσε ολοένα.

Πλησίασα μια νεαρή εργάτισσα, χλωμή, με μάτια μαυροκυκλιασμένα.

- Ευχαριστημένη; τη ρώτησα.

Γύρισε το κεφάλι της και με κοίταξε μια στιγμή. Πόσο ήταν αδύναμη και θλιμμένη, και πώς φοβόταν! Τα μικρά μαύρα μάτια της έκραζαν άφωνα: «Σώσε με!»

Ο διευθυντής μπήκε με τρόμο ανάμεσά μας.

- Μάλιστα. ψιθύρισε εκείνη.

- Ευχαριστημένη; ανάκραξε ο διευθυντής. Και βέβαια είναι ευχαριστημένη! Καλοπληρώνεται.

- Πόσα;

- . τρώει στην καντίνα του εργοστασίου, κοιμάται στους καθαρούς και υγιεινούς κοιτώνες μας. Ιδού οι αριθμοί. Θέλετε να κρατήσετε σημείωση;

- Όχι, αποκρίθηκα. Μα γιατί είναι τόσο χλωμή;

Ο διευθυντής με πήρε από το μπράτσο: - Θέλετε να πάρουμε ένα φλιτζάνι τσάι;

Ναι, ναι. έλεγα μέσα μου, ακολουθώντας το διευθυντή στο γραφείο του, οι αριθμοί. Αν ήμουν εργάτισσα, θα έγραφα με μεγάλα μαύρα γράμματα στην άσπρη μου χτένα τούτο το πικραμένο χάι-κάι:

Ναι, τα νούμερα, λεν, αχ! πως είμαι ευτυχισμένη. Μα εγώ χλωμιάζω κάθε μέρα. Και σήμερα αρχίνισα να βήχω.

Ο άθλιος θυμός του διανοούμενου είχε καταλαγιάσει μ αυτό το χάι-κάι. Η αδικία που γινόταν σ' ένα ανθρώπινο πλάσμα μου είχε εμπνεύσει τρεις ασήμαντους στίχους, και ξέχασα σχεδόν την αδικία.

Ήπια το τσάι μου ακούγοντας υπομονετικά το διευθυντή να εγκωμιάζει τους εργάτες του.

- Ο Γιαπωνέζος εργάτης, έλεγε, τρελαίνεται για τη μηχανή. Ό,τι είναι μηχανή, τον τραβάει και τον γοητεύει. Δουλεύει μ' ενθουσιασμό οχτώ, δέκα, δώδεκα ώρες τη μέρα, καμιά φορά και περισσότερο, χωρίς να κουράζεται. Η αγάπη της μηχανής τον ψυχώνει.

Αποφάσισα επιτέλους να του είμαι λίγο δυσάρεστος: - Και σεις βέβαια, τ' αφεντικά, επωφελείστε.

Ο διευθυντής ξέσπασε στα γέλια: - Μα φυσικά! Τι θέλετε; Να βάλουμε φρένο στον ενθουσιασμό του; Εμείς, αγαπητέ μου, είμαστε βιομήχανοι και έμποροι. Δεν είμαστε ιδεολόγοι ή ασκητές!

» Κάθε είδος έχει τους νόμους του, κι αλίμονο σε κείνον που τους πατήσει ή τους αλλάξει με νόμους άλλου είδους. Αν δώσετε χορτάρι στην τίγρη θα ψοφήσει. Αν δώσετε κρέας στο πρόβατο, θα ψοφήσει.

- Μα υπάρχουν και πανανθρώπινοι νόμοι!

- Φυσικά, και τους τηρούμε. Προσέχουμε τους εργάτες μας, φροντίζουμε να κοιμούνται καλά, να πλένουνται, να γυμνάζουνται, να ναι γεροί και δυνατοί.

- Και να δουλεύουν καλύτερα, ν' αποδίδουν περισσότερα.

Ο διευθυντής γέλασε πάλι: - Μα φυσικά! Συνδυάζουμε το ηθικό με το ωφέλιμο. Δεν είναι αυτό η τελειότητα;

Σώπασα. Ο νόμος της ζούγκλας. Το χορτάρι - ποίηση, αφιλοκέρδεια, προβατίσια αισθηματολογία - δεν πήγαινε στο σαρκοβόρο οργανισμό του.

Θέλησα ξάφνου να ρίξω την ταραχή σε τούτα τα αρπαχτικά μάτια.

- Ξεχνάτε, του είπα, το μεγάλο κίντυνο που σας απειλεί;

- Ποιον κίντυνο;

Άφησα να πέσει η λέξη: - Τον κομμουνισμό.

- Τον βάλαμε φυλακή, είπε. Βάλαμε στο κλουβί το κόκκινο πουλί.

- Μπαίνει μια ιδέα στη φυλακή; Αυτή το σκάζει από την παραμικρή χαραματιά, από πόρτα ή παράθυρο, βγαίνει έξω κολλημένη στα ρούχα του δεσμοφύλακα. Πιάνει σα μικρόβιο τον αέρα, το ψωμί και το νερό.

Ο βιομήχανος έκαμε κέφι:

- Αγαπητέ μου, σκαρώσετε από δαύτα ένα χάι-κάι! Εμείς τα καταπίνουμε τα μικρόβια και, δεν ξέρω από ποιο γιαπωνέζικο θάμα, τ' αφομοιώνουμε και τα μετατρέπουμε σε εθνικισμό. Όπως οι μέλισσες, από ένα φαρμακερό λουλούδι βγάζουν μέλι.

» Αλλ' ας αφήσουμε αυτές τις αφηρημένες ιδέες, δε χρησιμεύουν σε τίποτα. Η δράση! Η δράση! Κοιτάτε τους Εγγλέζους! Όταν νιώθουν να τους απειλεί ο κίντυνος του στοχασμού, κρεμούν από κάπου ένα στουμπισμένο ασκί κι αρχίζουν να το γροθοκοπούν. Ή παίρνουν κάτι γυριστά ραβδιά κι αρχίζουν να κυνηγούν ένα ξύλινο τόπι. Ή βάνουν κάτω μια μπάλα και την κλοτσάνε λυσσασμένα.

» Να πως γλιτώσαν οι Εγγλέζοι από τον αφηρημένο στοχασμό και κυριέψανε τον κόσμο!

Σηκώθηκα απότομα. Πλαντούσα.

Κατάλαβε ο πονηρός Γιαπωνέζος την οργή μου και την αφορμή της; Δεν ξέρω. Μα μισόκλεισε τα μαϊμουδίσια μάτια του, τα πανούργα και άσπλαχνα, και ψιθύρισε με φωνή κουρασμένη άξαφνα και μαλακιά:

- Η δράση, κατά βάθος, δεν ικανοποιεί την ψυχή μου. Πιστέψετέ με, σας παρακαλώ. Δε βλέπω πότε να 'ρθει το βράδυ να γυρίσω σπίτι μου. Κάνω ένα μπάνιο, βάνω το κιμονό μου και κατεβαίνω ξυπόλητος στον κήπο.

» Σκάβω λιγάκι, ποτίζω, κοιτάζω τα φύλλα και τα μπουμπούκια να μεγαλώνουν. Καθίζω στο παράθυρο και περιμένω να βγει το φεγγάρι. Η γυναίκα μου παίζει σαμισέν, τραγουδάει παλιά τραγούδια. Ξέρετε, βρήκαν γραμμένους στο κράνος ενός φοβερού πολεμιστή, του Τάιρα Τανταμόρι, κάτι τρυφερούς στίχους που μου αρέσουν. Η γυναίκα μου τους τραγουδάει περίφημα:

» Γύρω στο μονοπάτι μου, το σούρουπο ο ίσκιος ενός δέντρου θα γίνει η σκέπη μου τη νύχτα, κι ένα λουλούδι θα 'ναι η συντροφιά μου.

Σώπασε και με κοίταξε χαμογελώντας.

Ανατρίχιασα. Πώς αυτός ο άγριος βιομήχανος στάθηκε ικανός να καταλάβει, από ποια δαιμονική διαίστηση, πως με τα λόγια τούτα μπορούσε να με τυλίξει;"

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, Ο βραχόκηπος, Εκδόσεις Καζαντζάκη, Mετάφραση: Παντελή Πρεβελάκη)

«Ο "Βραχόκηπος" είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να σώσει την ψυχή του, έχοντας, ωστόσο, έντονη την επίγνωση ότι άλλοι γύρω του μάχονται για την ίδια τους τη ζωή και τον καλούν να ενωθεί μαζί τους. Ίσως κανένα άλλο έργο τού Νίκου Καζαντζάκη δεν πλησιάζει τόσο στο να μας δώσει ολόκληρο το μέτρο τού πνευματικού αγώνα του, όσο αυτό το μυθιστόρημα, που γράφτηκε στο ζενίθ της βίαιης σύγκρουσης μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας.»

Ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε τον "Βραχόκηπο" απευθείας στα γαλλικά, γλώσσα στην οποίαν έμελλε να εκδοθεί το 1959, δύο χρόνια μετά τον θάνατό του.

Η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει, εκτός από το κείμενο του μυθιστορήματος, Πρόλογο και Σημείωμα του Παντελή Πρεβελάκη, ο οποίος το μετέφρασε στα ελληνικά.

«Όταν ο Καζαντζάκης έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Άπω Ανατολή το 1936, συγκινήθηκε βαθιά από τον γαλήνιο και αφοσιωμένο ηρωισμό των δύο ανταγωνιστικών φυλών: των Κινέζων, που ξεσηκώνονταν απελπισμένα ενάντια στους εχθρούς και στους δικούς τους αφέντες, και των Ιαπώνων, που αφιερώνονταν σε μιαν ανένδοτη και πολεμόχαρη λατρεία.

»Ο Καζαντζάκης, που πάντα ενδιαφερόταν για την προσπάθεια του ανθρώπου να διαγάγει έναν ηρωικό βίο, κεντρίσθηκε από τις ομοιότητες που βρήκε μεταξύ τής Ανατολικής σκέψης και της δικής του φιλοσοφίας, και επέστρεψε στην Ευρώπη για να διοχετεύσει όλες του τις εμπειρίες και τις παρατηρήσεις σ' αυτό το λυρικό και παθιασμένο μυθιστόρημα.

»Η δράση τού Βραχόκηπου εξελίσσεται σε δύο επίπεδα εμπειρίας: Πρώτα, είναι η ιστορία τού Ευρωπαίου ταξιδιώτη που ερωτεύεται την κόρη ενός Κινέζου μανδαρίνου και εμπλέκεται στους κινδύνους τής επαναστατικής δράσης και του ωμού πολέμου.

»Όμως, "Ο Βραχόκηπος" είναι κάτι παραπάνω από ένα μυθιστόρημα έρωτα, ίντριγκας και ανδρείας.

Είναι μια σε βάθος μελέτη των ίδιων των συγκρούσεων και των επιθυμιών τού Καζαντζάκη: ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο ανικανοποίητος περιπλανώμενος που αποζητά μια πνευματική σιγουριά ανάμεσα στις μεγάλες θρησκείες και φιλοσοφίες της Ανατολής, είναι ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης.

Ελκόμενος στη μάχη, μπαίνοντας στον πειρασμό να δεσμεύσει τον εαυτό του σε ένα σκοπό, ρουφώντας ολόκληρο το περίπλοκο πνεύμα της Κίνας, ο Καζαντζάκης κατορθώνει αριστοτεχνικά να "προβάλει" τη δική του προσωπικότητα μέσα στη μυθοπλασία μιας συγκινητικής ιστορίας αγάπης και στην πραγματικότητα της απέραντης αναταραχής.»

(Από την αγγλική έκδοση Nikos Kazantzakis, "The Rock Garden", Simon and Schuster, New York 1963)

"Όταν πολεμάς για τη λευτεριά, είσαι κιόλας λεύτερος" Ν. Καζαντζάκης

www.biblionet.gr

www.aristeri-diexodos.blogspot.gr

Στις 5 Οκτωβρίου η εκλογή του Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

Συνέρχεται από την Τρίτη 2 έως και την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012 στην Tακτική Tης Συνέλευση η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην αίθουσα των Συνεδριών του Συνοδικού Μεγάρου (Ιασίου 1, Αθήνα).

Το πρωί της Τρίτης, 2 Οκτωβρίου, από ώρας 6:30 - έως 8:30 θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Καθολικό της Ι­ε­ρας Μονής Πετράκη. Στις 9:00 θα αρχίσουν οι εργασίες των Συνεδριάσεων με Εναρκτήρια Ι­ε­ρά Ακολουθία στο Μέγα Συνοδικό.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Πρόεδρος της Ι­ε­ράς Συνόδου της Ι­ε­ραρ­χί­ας, θα προσφωνήσει τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Συνέδρους και θα αντιφωνήσει ο πρώτος τη τάξει Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, εκ των μελών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Θα ακολουθήσει η εκλογή της εξ Αρχιερέων Επιτροπής για τις ανακοινώσεις στον Τύπο.

Κατόπιν θα παρουσιασθούν οι Εκθέσεις Πεπραγμένων των Συνοδικών Επιτροπών για το εκκλησιαστικό έτος 2011-2012 από τους Σεβασμιωτάτους Προέδρους τους και αμέσως μετά θα ακολουθήσει συζήτηση. Την επομένη, Τετάρτη 3 Οκτωβρίου, ώρα 9:00 θα γίνει η ανάγνωσις και Επικύρωσις των Πρακτικών της προηγουμένης Συνεδρίας, και στη συνέχεια θα ακολουθήσει η επεξεργασία του Κεντρικού Θέματος της Τακτικής Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας υπό τον γενικό τίτλο: «Η ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας εις μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ανεργίας και συγχρόνου πνευματικής συγχύσεως» και θα παρουσιασθούν οι ακόλουθες Εισηγήσεις: α) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου με θέμα: «Η ποιμαντική της Εκκλησίας την εποχή των μνημονίων», και β) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελασσώνος κ. Βασιλείου με θέμα: «Δυσκολίαι της Εκκλησίας κατά την άσκησιν της ποιμαντικής Της». Θα ακολουθήσει συζήτηση επί των Εισηγήσεων.

Την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου, ώρα 9:00, θα γίνει η ανάγνωσις και Επικύρωσις των Πρακτικών της προηγουμένης Συνεδρίας και θα συνέχισθεί η επεξεργασία του Κεντρικού Θέματος της Τακτικής Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με γενικό τίτλο: «Η ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας εις μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ανεργίας και συγχρόνου πνευματικής συγχύσεως» με την παρουσίαση της Εισηγήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου με θέμα: «Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέες τεχνολογίες», και θα ακολουθήσει συζήτηση επί της Εισηγήσεως. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου με θέμα: «Επικαιροποίησις του Κανονισμού περί Εφημερίων και Διακόνων», και θα ακολουθήσει συζήτηση επί της Εισηγήσεως.

Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου θα γίνει η ανάγνωσις και Επικύρωσις των Πρακτικών της προηγουμένης Συνεδρίας και θα ακολουθήσει η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ με θέμα: «Κανονισμός περί διοικήσεως, διαχειρίσεως και της εν γένει αξιοποιήσεως της Εκκλησιαστικής Περιουσίας» και θα ακολουθήσει συζήτηση επί της Εισηγήσεως.

Στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί η Συμπλήρωση του Καταλόγου των προς Αρχιερατείαν Εκλογίμων και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος θα προβεί στην πλήρωση της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης και τυχόν κενωθησομένων Ιερών Μητροπόλεων.

Τέλος θα προβεί στην ψήφιση Κανονισμών και θα ασχοληθεί με τρέχοντα Υπηρεσιακά θέματα.

www.pro.gr

'Ένα πακέτο Ελλάδα''. Η καταπληκτική συναυλία του Ηπειρώτη μουσικού Τάσου Καταπόδη, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012, καθήλωσε για 3 ώρες το πολυπληθές ακροατήριο, που τραγούδησε ''με την ψυχή του''.

Ένα μπουκέτο μελωδίες και ρυθμούς γεμάτο Ελλάδα και ελληνική ψυχή πρόσφεραν απλόχερα ο Τάσος Κατοπόδης και οι συνεργάτες του στη συναυλία "ΕΝΑ ΠΑΚΕΤΟ ΕΛΛΑΔΑ" ...ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ την Παρασκευή το βράδυ (28/9/2012) στην τρίτη μαρίνα στα πλαίσια της διοργάνωσης "ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2012 ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ" του Νομικού Προσώπου Κ.Α.Π.ΠΑ. του Δήμου Γλυφάδας, που καθήλωσε για 3 ώρες το πολυπληθές ακροατήριο, που το κατευχαριστήθηκε και τραγούδησε με την ψυχή του.

Τη συναυλία που υλοποίησε η Αστική Πολιτιστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία "ΠΕΡΙ ΑΥΛΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝ" τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Γλυφάδας Κος Κώστας Κόκκορης, οι Αντιδήμαρχοι Κος Γ.Κόκκορης, Κος Δ. Αγγελάτος, Κος Δ. Βίγλας και Κος Αρ.Παναγόπουλος, οι επικεφαλής της μείζονος και ελάσσονος αντιπολιτεύσεως του Δήμου Κος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και Κα Αθηνά Λυγνού, νυν και πρώην Δημοτικοί Σύμβουλοι, τοπικοί φορείς και πλήθος Γλυφαδιωτών που γέμισαν την τρίτη μαρίνα της Γλυφάδας.

Εμφανής ήταν και η παρουσία του Ηπειρώτικου στοιχείου με την παρουσία του Προέδρου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Κου Γεωργίου Οικονόμου, του Αντιπροέδρου Κου Κώστα Κωνή, του Προέδρου του Συλλόγου Ηπειρωτών Ιλίου Κου Νίκου Τζιότζιου, του Προέδρου της Αδελφότητος Ηπειρωτών Αργυρούπολης Κου Γεωργίου Κωτσαντή και του Δ.Σ. του Συλλόγου Ηπειρωτών Γλυφάδας. 

Επίσης παρευρέθη ο Πρόεδρος του Συλλόγου"Προφήτης Ηλίας" Κος Ηλίας Γιαννόπουλος ενώ τη νέα γενιά εκπροσώπησαν τα μέλη του Περιβαλλοντικού Συλλόγου "ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ" και ο Πρόεδρός τους Κος Νίκος Κιούσης.

Στη πρόγραμμα της συναυλίας σε πρώτη εκτέλεση ακούστηκε και το νέο τραγούδι για τη Γλυφάδα που έγραψαν ο Τάσος Κατοπόδης (μουσική) και η Τάνια Χαροκόπου (στίχους) και το οποίο έτυχε της θερμής υποδοχής του κοινού.

---

Με την πρέπουσα λαμπρότητα και με την παρουσία πολλών αποδήμων Φιλιππιαδιωτών γιορτάστηκε και φέτος από τους Αποδήμους Φιλιππιαδιώτες ο πολιούχος της Φιλιππιάδας, Άγιος Βησσαρίων.

Με την πρέπουσα λαμπρότητα και με την παρουσία πολλών αποδήμων Φιλιππιαδιωτών, στον Άγιο Γεώργιο Καρύτση στο κέντρο της Αθήνας, ο Σύλλογος Φιλιππιαδιωτών Αττικής ''Άγιος Βησσαρίων'' τίμησε τον Άγιο Βησσαρίωνα πολιούχο της πόλης της Φιλιππιάδας, σήμερα Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012.

Έχει γίνει πλέον θεσμός τα τελευταία χρόνια οι Απόδημοι Φιλιππιαδιώτες, περίπου τέτοια μέρες στο τέλος του Σεπτέμβρη, να συναντιώνται στον Άγιο Γεώργιο Καρύτση και να εορτάζουν την μνήμνη του πολιούχου της πόλης τους.

Έτσι και φέτος, συναντήθηκαν και συνεόρτασαν με αρτοκλασία τον Άγιο Βησσαρίωνα.

Παρόντες και ο Δήμαρχος του Δήμου Ζηρού Δημήτρης Γιολδάσης, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Γιώργος Οικονόμου και Κώστας Κωνής, όλοι οι διατελέσαντες πρώην Πρόεδροι του Συλλόγου και φυσικά και πολλοί φίλοι της Φιλιππιάδας.

Μετά την Θεία Λειτουργία και την Αρτοκλασσία, ακολούθησε μικρή δεξίωση στην παρεκείμενη καφετέρια ''Παλιά Βουλή''.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Κολοβάτσιος, στον σύντομο χαιρετισμό του ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τόνισε την σημασία που δίνει το Διοικητικό Συμβούλιο στην διενέργεια εκδηλώσεων αλλά και άλλων πρωτοβουλιών, την δύσκολη αυτή οικονομική και για όλο τον λαό περίοδο.

Ο Δήμαρχος Ζηρού Δημήτρης Γιολδάσης αφού χαιρέτισε όλες τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου, αναφέρθηκε εν συντομία στα προβλήματα του Δήμου, αλλά και στα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή και τόνισε ότι ο Δήμος είναι αρωγός στις προσπάθειες του Συλλόγου.

Τέλος εκ μέρους της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, μίλησε ο Αντιπρόεδρος Κώστας Κωνής, που αναφέρθηκε σε ζητήματα της Ηπειρωτικής αποδημίας, στην ανάγκη συσπείρωσης των Ηπειρωτών στους αποδημικούς Συλλόγους της Αττικής, στην διαπίστωση ότι η επιστροφή στην παράδοση λειτουργεί ως αντίδοτο στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η κρίση στην ελληνική κοινωνία, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο και κατέληξε ότι πρέπει να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες των αποδημικών ηπειρωτικών συλλόγων να στηρίξουν τους πλητώμενους συμπατριώτες μας, πρωτοβουλίες που ήδη έχουν πάρει σάρκα και οστά σε ηπειρωτικούς συλλόγους, μέλη της ΠΣΕ, που λειτουργούν σε δημοτικό επιπεδο και τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρυντικά και ουσιαστικά, γιατί αρκετοί που έχουν πληγεί από την κρίση βρίσκουν μία ''πηγή'' στήριξης και ουσιαστικής βοήθειας.

Και του χρόνου με υγεία.

Τραβάτε με κι ας κλαίω. Καλό είναι ο Αντώνης Σαμαράς να κρατήσει λίγες δυνάμεις και να μην εξουθενωθεί εντελώς από το συνεχές σκύψιμο. Θα του χρειαστούν, στην περίπτωση που θα αναγκαστεί να το βάλει στα πόδια.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα New York Times, ο Αντώνης Σαμαράς ρώτησε τον δημοσιογράφο «πιστεύετε ότι υπάρχει κανείς που θα χαιρόταν να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας;».

Ναι, υπάρχει. Ο Αντώνης Σαμαράς. Που θυσιάζεται κι αυτός ο καημένος για τη σωτηρία της χώρας. 

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν είχε αντιμετωπίσει δυσκολίες σαν αυτές που βιώνουν σήμερα πολλοί Έλληνες, ο Αντώνης Σαμαράς απάντησε πως όλοι έχουμε αντιμετωπίσει δυσκολίες και -αναφερόμενος στη δεκαετία του '90- είπε πως «έμεινε στο σπίτι του 11 χρόνια λόγω της πολιτικής» αλλά, λόγω της οικογένειάς του, δεν είχε οικονομικά προβλήματα, όμως συμπάσχει με τον ελληνικό λαό και νιώθει τον πόνο του κάθε δευτερόλεπτο.

Πράγματι, όλοι οι Έλληνες αναγκαστήκαμε κάποια στιγμή να κάνουμε τη θυσία να μείνουμε στο σπίτι μας για 11 χρόνια, να μην κάνουμε απολύτως τίποτα και να τα ξύνουμε όλη μέρα αλλά, ευτυχώς, είχαμε την οικογένειά μας που μας χαρτζιλίκωνε και έτσι καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε τον πόνο και το δράμα που περνάς, όταν είσαι πλούσιος, τεμπελχανάς και χαραμοφάης

.

Στη συνέντευξή του, ο Αντώνης Σαμαράς χαρακτήρισε την πρωθυπουργία της Ελλάδας ως «την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο».

Βέβαια, ο Αντώνης Σαμαράς δεν ξέρει από δουλειές γιατί είναι 61 ετών και δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, οπότε, δικαιολογημένα, θεωρεί πως είναι πολύ δύσκολη δουλειά να κάνει κάποιος ό,τι του λέει η Τρόικα.

Καλό είναι ο Αντώνης Σαμαράς να κρατήσει λίγες δυνάμεις και να μην εξουθενωθεί εντελώς από το συνεχές σκύψιμο. Θα του χρειαστούν, στην περίπτωση που θα αναγκαστεί να το βάλει στα πόδια.

www.pitsirikos.net

Oι απόγονοι Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίντ Β' διεκδικούν δικαστικά 18 δις σε Τουρκία, Ελλάδα, Αίγυπτο.

170 χρόνια από την γέννησή του Αβδούλ Χαμίντ Β΄ και οι απόγονοι του σουλτάνου διεκδικούν ακίνητα αξίας 18 δισ. δολαρίων από το τουρκικό κράτος... Και θυμήθηκαν και τα ακίνητά του σε Ελλάδα και Αίγυπτο!

Η πρώτη ακρόαση της υποθέσεως έγινε τον Ιούνιο του 2010 και η δεύτερη στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. Οι 48 ενάγοντες δηλώνουν μάλιστα αποφασισμένοι, πως εάν δεν δικαιωθούν από τα τουρκικά δικαστήρια, να φθάσουν έως το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!

Ο τρισέγγονος του «σουλτάνου» δήλωσε πως εάν κερδίσει - αυτός και οι συγγενείς του - είναι έτοιμοι να συμβιβασθούν μ' ένα λογικό ποσόν.

Η αξία των 4.200 ακινήτων που διεκδικούν αγγίζει τα 18 δισεκατομμύρια δολάρια! «Δεν ζητάμε τα παλάτια. Θέλουμε μόνον την περιουσία που αγόρασε ο παππούς μας. Η προσωπική περιουσία του Αβδούλ Χαμίντ Β΄ δεν έχει ακόμη μεταφερθεί στο κρατικό θησαυροφυλάκιο», επισημαίνει ο Οσμάνογλου.

Διευκρινίζεται ότι οι κληρονόμοι του σουλτάνου, κατά δήλωσή τους, δεν θα διεκδικήσουν κομμάτια γης που ανήκουν πλέον στον τουρκικό στρατό ή στο τουρκικό κράτος, αλλά θα ζητήσουν αποζημιώσεις.

Δηλώνουν αποφασισμένοι να παλέψουν για τα δικαιώματά τους μέχρι τέλους. Υποστηρίζουν δε ότι ο προ-προπάππος τους είχε επίσης προσωπική περιουσία σε Ελλάδα και Αίγυπτο, αλλά θέλουν «κατ' αρχάς» να πάρουν πίσω αυτήν που ευρίσκεται στην Τουρκία!

Ο Οσμάνογλου χαρακτηρίζει τον δικαστικό αγώνα του «αγωγή του αιώνα». Στην Τουρκία έχει προκαλέσει έκπληξη και σκεπτικισμό. 

Έγκριτοι νομικοί κύκλοι σε Τουρκία, Ελλάδα και ΕΕ κάνουν λόγο για μια «περίπλοκη υπόθεση», αφού αφορά κληρονομικό καθεστώς για απογόνους τρίτης γενεάς, ενώ παράλληλα η Τουρκία δεν αποδέχεται την κληροδοσία σε μη Τούρκους.

Ποιός είναι ο Αβδούλ Χαμίντ Β΄.

Ο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ ή Αβδούλ Χαμίτ Β΄ (1842-1918), ήταν ο 35ος Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έφερε επίσης τον τίτλο του Χαλίφη. Ήταν γιος του Σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄, γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1842. Διαδέχθηκε στο θρόνο τον αδελφό του Μουράτ Ε΄ στις 31 Αυγούστου του 1876. Εκθρονίσθηκε στις 26 Απριλίου του 1909 και πέθανε στο ανάκτορο Μπεηλέρμπεη, στις Χηλές του Βοσπόρου, στις 10 Φεβρουαρίου του 1918. Είχε επονομαστεί "Μέγας Χαν" αλλά και "ερυθρός Σουλτάνος", ή "αιμοσταγής Σουλτάνος.

www.chronoskomotinis.gr

Άγιες μπίζνες. Φάμπρικα «θαυμάτων» στο όνομα του γέροντα Παΐσιου.

Η... θαυματολογία καλά κρατεί στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην περιοχή της Σουρωτής έξω από τη Θεσσαλονίκη, το οποίο έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου. Το ίδιο και η «βιομηχανία» που λειτουργεί γύρω από τον «πιο δημοφιλή αγιορείτη μοναχό όλων των εποχών», όπως τον αποκαλούν οι πιστοί του.

Οι πινακίδες στον δρόμο γράφουν «Μοναστήρι Σουρωτής - Γ. Παΐσιος». Θα μπορούσαν να γράφουν και «Προς την Οδό των Θαυμάτων». Μοναστήρι βέβαια με την ονομασία «Γ. Παΐσιος» δεν υπάρχει, παρά μόνο η Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, κτισμένη εδώ και μερικές δεκαετίες σε έναν λόφο έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Σουρωτής, εκεί όπου αναβλύζει από τη γη το περίφημο «ξινό νερό» της Σουρωτής και είναι θαμμένος από το 1994 ο αγιορείτης μοναχός.

Τώρα το ότι ένα μοναστήρι που φέρει το όνομα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου, προφανώς έχει να κάνει με τα... θαύματα και ό,τι αποφέρουν αυτά ως έσοδα από τάματα, δωρεές κ.λπ. ενός κόσμου που έχει ανάγκη να πιστέψει. Από κοντά και η «βιομηχανία» που λειτουργεί γύρω από τον «πιο δημοφιλή αγιορείτη μοναχό όλων των εποχών», όπως τον αποκαλούν ήδη οι «δικοί» του.

Το ότι η επίσημη εκκλησία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχουν ανακηρύξει ως «άγιο» τον γέροντα Παΐσιο, μάλλον ελάχιστη σημασία έχει γι' αυτούς, αφού οι «μαρτυρίες» περί θαυμάτων γύρω από τον αγιορείτη γέροντα αυξάνονται και πληθύνονται.

Και όπως απέδειξε και ο μπλόγκερ «Παστίτσιος», με το θαύμα-μαϊμού που έστησε μέσω του Διαδικτύου, σήμερα τα «θαύματα» δεν αναπαράγονται μόνο από στόμα σε στόμα, όπως παλιά, αλλά από τα «κτυπήματα» στα θρησκευτικά και... εθνικιστικά μπλογκ.

Κοντά 100.000 φορές αναπαρήχθη στο Ιντερνετ το επινόημα του 27χρονου Γ. Λοΐζου που εφηύρε δύο ανύπαρκτα πρόσωπα, τον 18χρονο Παντελή Κ. και τον... υποδιάκονο Αμφιλόχιο, οι οποίοι βίωσαν το υποτιθέμενο θαύμα σε ένα χωριό των Σερρών.

Τα ίδια και στη Λέσβο.

Η θαυματολογία στέλνει στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου εκατοντάδες άτομα καθημερινά, τα οποία καταφθάνουν με λεωφορεία από πολλές περιοχές της χώρας.

Τις τελευταίες δεκαετίες την κορυφή είχε πιάσει στα «θαύματα» ο Αγιος Ραφαήλ, και το νησί της Λέσβου βούλιαζε από προσκυνητές που ήθελαν να επισκεφτούν και να προσκυνήσουν στο ομώνυμο μοναστήρι το λείψανο του λεγόμενου Νεοφανούς Αγίου της Λέσβου και να καταθέσουν τα τάματά τους. Και η ηγουμένη του μοναστηριού Ευγενία Κλειδαρά φρόντιζε να αβγατίζει τα θαύματα και να... πολλαπλασιάζει τα έσοδα. Ετσι, οι τόμοι με τα «νέα θαύματα» του Αγίου Ραφαήλ έφτασαν αισίως τους 70(!).

Εδώ και λίγα χρόνια παρατηρείται μια... κόπωση. Η ηγουμένη είναι υπερήλικη και δεν έχει την ίδια απόδοση, τα «θαύματα» αραίωσαν όπως και οι επισκέπτες προσκυνητές του Αγίου Ραφαήλ και τα τάματα, όπως λέει ο γνωστός δημοσιογράφος της Λέσβου Στρατής Μπαλάσκας.

Αφήστε που υπήρξε και δικαστική εμπλοκή, όταν πριν από δύο χρόνια η Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης άσκησε δίωξη κατά παντός υπευθύνου, σε βαθμό κακουργήματος, για υπεξαίρεση αντικειμένων μεγάλης αξίας από τη Μονή του Αγίου Ραφαήλ και ξεκίνησε κύρια ανάκριση με εμπλεκόμενη την ίδια την ηγουμένη.

Η Εισαγγελία εξέτασε καταγγελίες που ανέφεραν ότι η ηγουμένη της μονής και οι οικείοι της καταχράστηκαν τα περιουσιακά στοιχεία και τα έσοδα της μονής, με αποτέλεσμα να υπάρχει μακρά λίστα υπαρχόντων στο υποθηκοφυλακείο στο όνομα της ηγουμένης. Η υπόθεση όμως είναι ακόμη σε εκκρεμότητα.

Από την πλευρά της, η ηγουμένη Φιλοθέη Σαμαρά της Μονής Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου φαίνεται πως θέλει να μοιάσει σε παραγωγικότητα θαυμάτων με εκείνη τη συνάδελφο της Μονής του Αγίου Ραφαήλ.

75 τόμοι με νέα θαύματα.

Το 1994 ο γέροντας Παΐσιος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και ετάφη στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

Η Ευγενία Κλειδαρά έγραψε 75 ολόκληρους τόμους με τα νέα θαύματα του αγίου, αλλά η γερόντισσα Φ. Σαμαρά απαντά ότι μέχρι τώρα «τα θαύματα του γέροντα Παΐσιου γεμίζουν ήδη 20 τόμους» και ότι «αυτά που γίνονται στη Σουρωτή δεν έχουν προηγούμενο». Περιδιαβαίνοντας την πλούσια... θαυματολογία, που φτιάχνεται και συντηρείται σε ένα θολό τοπίο, με εκείνο το «άκουσα», «μου είπαν» κ.λπ., θα σταθεί κανείς σε περιγραφές για έναν ηλικιωμένο μοναχό που περιφέρεται με τη μαγκούρα γύρω από το μοναστήρι της Σουρωτής, τον οποίο συχνά συναντούν και δίνει βοήθεια σε άτομα που φτάνουν εδώ, κυρίως με προβλήματα υγείας, για να ανακαλύψουν εκ των υστέρων από τις μοναχές ότι ήταν ο ίδιος ο γέροντας Παΐσιος!

Αυτή η θαυματολογία είναι κυρίως που στέλνει εδώ εκατοντάδες άτομα καθημερινά. Λεωφορεία από πολλές περιοχές της χώρας μεταφέρουν κόσμο με οργανωμένες επισκέψεις, για να κατευθυνθούν στο ειδικό πάρκινγκ για λεωφορεία που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό, ενώ δίπλα ένας άλλος χώρος στάθμευσης μπορεί να δεχτεί εκατοντάδες επιβατικά αυτοκίνητα.

Μαρτυρίες πιστών

Μοσχοβίτισσα τυφλή είδε το φως της και καρκινοπαθής θεραπεύτηκε

«Εγώ πιστεύω στα θαύματα του γέροντα Παΐσιου» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η Ωραιοζήλη Βακαλούδη, που μαζί με περίπου άλλες 80 γυναίκες από τον Ασκό πραγματοποίησαν οργανωμένη επίσκεψη στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου την περασμένη Πέμπτη και περίμεναν υπομονετικά να έρθει η ώρα για να ανοίξει η πύλη της. Το πλούσιο μοναστήρι εντυπωσιάζει από όλες τις πλευρές και δεν φαίνεται να το επηρεάζει η κρίση. Γύρω από τα θαύματα του γέροντα Παΐσιου έχει στηθεί έντεχνα μια μεγάλη επιχείρηση και τα έσοδα πληθαίνουν.

Ακόμη και μια Ρωσίδα που δεν έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά διάβασε για τον γέροντα Παΐσιο φέρεται πως την επισκέφθηκε και είδε το φως της. Κάποια Μπάτουσκα από τη Μόσχα φέρεται ότι πήγε στο νοσοκομείο γιατί δεν έβλεπε από το ένα μάτι, αλλά ήρθε ο γέροντας σήκωσε μια πετσέτα από το πρόσωπό της και αποκαταστάθηκε η όρασή της. Ενας ευλαβής έγγαμος ιερέας, χωρίς να αναφέρεται το όνομά του, λέει ότι του είπε ένας στη Θεσσαλονίκη για το «θαύμα» με έναν νεαρό που επιβαίνοντας σε μηχανάκι συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και την ώρα που έπεφτε εμφανίστηκε ο... παππούλης και τον έπιασε από το δεξί χέρι με αποτέλεσμα να μην πάθει τίποτα. Μια Φιλίτσα από τον Βόλο, χωρίς άλλα στοιχεία ταυτότητας, φέρεται να εξιστορεί πως ο γέροντας Παΐσιος εξαφάνισε έναν καρκινικό όγκο που είχε η αδερφή της.

Της πήγε το κασκόλ του γέροντα από μια φίλη της, το κράτησε σφιχτά και έπειτα από 45 ημέρες οι νέες εξετάσεις έδειξαν ότι ο όγκος είχε εξαφανιστεί.

Οι αγιορείτες που τον αμφισβητούσαν

Πώς δημιούργησε τον μύθο γύρω από το όνομά του

Η θαυματολογία γύρω από τον γέροντα Παΐσιο εκτοξεύθηκε μετά τον θάνατό του και την ταφή του στη γυναικεία Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου το 1994. Ενα μοναστήρι που από τα μέσα της δεκαετίας του '60 άρχισε να κτίζεται κάτω από τις δικές του οδηγίες, για να φιλοξενήσει μια αδελφότητα γυναικών μοναχών που τις είχε υπό την πνευματική του καθοδήγηση. Το ότι θυμίζει περισσότερο μέγαρο της βόρειας Ευρώπης και όχι λιτό ελληνικό μοναστήρι, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι ο σχεδιασμός της αρχικής πτέρυγας έγινε από έναν Γερμανό αρχιτέκτονα με το όνομα... Σωτήρης(;).

Ο γέροντας Παΐσιος, κατά κόσμον Αρσένιος Ενζιπίδης, (1924-1994) πήγε στο Αγιον Ορος για να μονάσει το 1954 και έγινε μοναχός πρώτα με το όνομα Αβέρκιος, για να περάσει σε μικρό χρονικό διάστημα από τις Μονές Εσφιγμένου, πολύ πριν την καταλάβουν οι Ζηλωτές και στη Φιλοθέου. Να περιπλανηθεί στη συνέχεια εκτός του Ορους, αρχικά στην Κόνιτσα και μετά στο Σινά, και να επιστρέψει πάλι το 1964 και να μονάσει οριστικά μόνος σε ένα μικρό κελί στην περιοχή «Παναγούδα» λίγα χιλιόμετρα -με τα πόδια- από τις Καρυές. Και εκεί άρχισε να δημιουργείται μια μυθολογία γύρω από το όνομά του.

Αρχικά με την... προφητειολογία του, που δεν εγκατέλειψε ποτέ και αργότερα με τη θαυματολογία. Ο παράξενος καλόγερος που ζούσε με... τα φίδια, που μάντευε πράγματα, έκανε προφητείες περί παντός και έδινε ελπίδες για... θαύματα σε εκείνους που έφταναν εδώ κι αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας, κέρδιζε φανατικούς οπαδούς χρόνο με τον χρόνο. Ολα αυτά δίχαζαν το Ορος, κάποιοι τον αμφισβητούσαν ανοιχτά και του καταλόγιζαν ακόμη και μαγγανείες και άλλοι τον ξεπερνούσαν αδιάφορα.

Ο γέροντας Ιωαννίκειος είχε τοποθετήσει μια πινακίδα στο μονοπάτι που έγραφε «προς θαύματα», σαρκάζοντας με τον τρόπο αυτό τα συμβαίνοντα.

«Εγώ δεν είδα θαύματα» θα μας πει αναφορικά με τη δραστηριότητα Παΐσιου ένας γνωστός μοναχός στις Καρυές και με τον συνηθισμένο αγιορείτικο τρόπο θα προσθέσει ότι «στον γέροντα Παΐσιο υπήρχαν πολλά αρνητικά αλλά και πολλά θετικά».

Οι Ζηλωτές μοναχοί, μαζί και αυτοί της Μονής Εσφιγμένου, δεν τον είδαν ποτέ με καλό μάτι και φρόντιζαν να το δείχνουν. Οι παλιότεροι πατέρες που τον έβλεπαν να ζει με τα φίδια, τον είχαν για πλανεμένο, λένε, θυμίζοντας ότι είχε σκάψει και τον τάφο του στο καλύβι του, αλλά πέθανε και κανόνισε να ταφεί έξω από το Ορος. Κι αυτό ήταν μια πράξη εγκατάλειψης της Παναγίας, όταν η ευχή των αγιορειτών παλιότερα ήταν «να μας αξιώσει ο θεός να πεθάνουμε στο Αγιον Ορος» λένε. Επίσης τον επέκριναν για τις μαντείες του. «Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τις ανοησίες και τις σοφιστείες του πλανεμένου Παΐσιου» αναφέρεται ενδεικτικά σε ένα από τα περιοδικά του συγκεκριμένου χώρου.

Πιστέψαν χωρίς να ερεύνησουν

Το... θαύμα του «Παστίτσιου»

Τον περασμένο Ιούλιο, ένα νέο «θαύμα» έκανε τον γύρο του Διαδικτύου. Μόνο που αυτή τη φορά, αφετηρία του ήταν το... facebook και η προσωπική σελίδα του «γέροντα Παστίτσιου».

Σύμφωνα με αυτό, ένας 18χρονος, ο Παντελής Κ. που κατοικούσε σε κάποιο χωριό των Σερρών, εξομολογήθηκε σε έναν «υποδιάκονο» ονόματι «Αμφιλόχιο», ο οποίος υποτίθεται ότι υπηρετεί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό των Ταξιαρχών στις Σέρρες, ότι βίωσε μια «συνάντηση» με τον γέροντα Παΐσιο.

Το αριστουργηματικά σκηνοθετημένο «θαύμα» εμφάνιζε τον Παντελή Κ. ως τοξικομανή που είχε ένα δυστύχημα με τη μηχανή του, προφανώς υπό την επήρεια ναρκωτικών. Το τροχαίο οδήγησε τον νεαρό στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου της περιοχής του. Εκεί, είχε άλλη μια δυσάρεστη εμπειρία. Μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη που τον προσέβαλε, είχε ως αποτέλεσμα να διαγνωστεί ως εγκεφαλικά νεκρός.

Κι εκεί παρεμβαίνει το «θαύμα». Την ημέρα των γενεθλίων του, που υποτίθεται ότι συνέπιπτε με την ημέρα κοίμησης του γέροντα, ο Παΐσιος «ανέστησε» τον 18χρονο. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο? «Παστίτσιος» μάλιστα, ο «Παντελής» είδε σε όραμα τον Παΐσιο να του λέει: «Αντε, σήκω παλικάρι μου να πας στη μαμά σου. Τα κόλλυβά σου δε τα έχεις στο ζωνάρι. Θα αργήσουμε να τα φάμε».

Ολο το κείμενο υποτίθεται ότι θα δημοσιευόταν μάλιστα στο αντιαιρετικό περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ «στο τεύχος Σεπτεμβρίου (τον Αύγουστο δεν εκδίδεται), αλλά λόγω της βαρύτητας του θαύματος κρίθηκε σωστό να μαθευτεί νωρίτερα και από άλλα μέσα, για το καλό του ορθόδοξου ποιμνίου στους δύσκολους καιρούς που περνάει η ευλογημένη πατρίδα μας. Υπάρχει και ενυπόγραφη άδεια του εκδότη για όποιον τη θελήσει».

Οπως έγραψε ο «Παστίτσιος», η διήγηση ήταν ένα μείγμα διαφορετικών θαυμάτων που αποδίδονται στον γέροντα Παΐσιο, τα οποία «αφού τα ανακάτεψα καλά, εποίησα το νέο μου θαύμα που έλαβε χώρα εις τας όμορφας και γραφικάς Σέρρας». Η αναπαραγωγή ήταν... καταστροφική. Υστερα από πολλές αντιγραφές, ο μίτος του εμφανούς ψέματος χάθηκε, και τελικά πολλές ιστοσελίδες, αλλά και έντυπα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το θαύμα αυτό ως αληθινό!

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

www.ethnos.gr

''Eίμεθα Τεντυ Μποης... επεβιβάσθημεν άνευ εισιτηρίου εις μετρόν''.

www.sibilla-sibilla.blogspot.gr

Τὸ Μίσος: Γιατὶ Οἱ Ἕλληνες Δὲν Εἶναι Φτιαγμένοι Γιὰ Νὰ Ζοῦν Μαζί.

• “Όταν ο Αλλάχ έφτιαξε τον κόσμο έφτιαξε από κάθε εθνικότητα έναν άνθρωπο και τους έβαλε σε ένα ταψί. Τον Τούρκο τον έφτιαξε από τα καλύτερα υλικά βούτυρο, μέλι και γάλα ενώ τον Έλληνα τον έφτιαξε από τα χειρότερα σκατά, ακαθαρσίες, βρωμιές κλπ.
• Αφού αναπαυόταν μετά το φτιάξιμο του κόσμου και των ανθρώπων, πήρε δυσάρεστο μήνυμα από τους αγγέλους του. Αλλάχ συμφορά. Ο Έλληνας στο ταψί τους ξεπάστρεψε όλους, πάει κι ο Τούρκος, πάει κι ο Εγγλέζος, πάει κι ο Εβραίος.

• Έπεσε ο μεγάλος πάνσοφος Αλλάχ σε σκέψη μεγάλη και ιδέες δεν του κατέβαιναν. Καλεί συμβούλιο σοφών και αγίων και τότε ύστερα από πολλή σκέψη, αποφάσισε να ξαναφτιάξει τους ανθρώπους έναν από κάθε φύλο και εθνικότητα, αλλά δύο Έλληνες.

• Πράγματι η ιδέα πέτυχε. Από τότε οι Έλληνες τρώγουνται μεταξύ τους και έχουν αφήσει τους άλλους σε ειρήνη και ηρεμία”. Ν.Καζαντζάκης…

Το ερώτημα είναι το εξής:

Πώς καταντήσαμε έτσι; 

Γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού, κρεμασμένοι, αιωρούμενοι, με ένα-ένα τα δαχτυλάκια να γλιστράνε, και την πτώση να μοιάζει αναπόφευκτη, θέμα χρόνου;

Ναι, φταίνε οι σπατάλες και οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί και η ανικανότητά μας στα θέματα τα οικονομικά και η διαφθορά και όλα αυτά, αλλά δεν μπορεί, πρέπει να υπάρχει και κάποιο βαθύτερο αίτιο, κάτι στο DNA μας, κάποιο θεμελιώδες πρόβλημα που μας έχει φέρει σ’ αυτή την κατάσταση. Δεν είμαστε ηλίθιοι. Δεν είμαστε χειρότεροι από τους άλλους. Οπότε γιατί εμείς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τη μικρή, ευλογημένη μας χώρα και πτωχεύουμε και εξευτελιζόμαστε και τρωγόμαστε μεταξύ μας ανώφελα κι επώδυνα, και οι άλλοι όχι; Κάτι πρέπει να φταίει.

Μετά από μήνες σκέψης και γραψίματος και κουβέντας, νομίζω ότι έχω καταλάβει τι φταίει:

Είναι το μίσος.

Η θεωρία που εισηγούμαι είναι η εξής: Οι Έλληνες μισιούνται μεταξύ τους. Δεν είναι φτιαγμένοι να ζουν με άλλους Έλληνες. Δε θέλουν. Δε γουστάρουν. Σαν ομώνυμοι μαγνητικοί πόλοι, απωθούνται. Από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους κι ύστερα (και ίσως και προηγουμένως –δηλαδή σχεδόν σίγουρα και προηγουμένως), ποτέ δεν συγκρότησαν μια συμπαγή κοινωνία ανθρώπων που ζούν μαζί και υπακούν στους ίδιους κανόνες με στόχο τη συλλογική εξέλιξη και την πρόοδο. 

Η «Ελληνική κοινωνία» δεν είμαι μια συμπαγής οντότητα – ποτέ δεν ήταν. Είμαστε άτομα που ζουν στον ίδιο χώρο, όχι συμπολίτες ή σύντροφοι. Γι’ αυτό βλέπεις τους συναδέλφους σου, όπου κι αν είσαι, που δε μπορούν να πουν μια καλή κουβέντα ο ένας για τον άλλον, τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που αλληλομισιούνται, το ΠΑΜΕ που παρελαύνει χώρια, το Κάτω Σύνταγμα που σνομπάρει το Πάνω Σύνταγμα και τον κραυγαλέο εγωισμό κάθε πολίτη ξεχωριστά που αναγνωρίζει ως συμφέρον του μόνο το αυστηρά προσωπικό.

Είναι ενδιαφέρον το πώς εκφράζεται αυτό το μίσος στις καθημερινές σχέσεις. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Μάικλ Λιούις, στο άρθρο που είχε γράψει για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου στο περιοδικό Vanity Fair, είχε αποκαλέσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελληνική κοινωνία «ηθική κατάρρευση». 

Η άποψή του δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Παρατηρώντας τις συμπεριφορές και τις απόψεις των Ελλήνων όπως εκφράζονται σε δημόσια ή ιδιωτικά φόρα το συμπέρασμα βγαίνει εύκολα –και ακόμα πιο εύκολα τώρα που οι καιροί είναι πιο δύσκολοι και τα νεύρα τεντωμένα: Οτιδήποτε κι αν γίνει, με οτιδήποτε κι αν ασχοληθεί, για πρώτο του καταφύγιο ο Έλληνας έχει τη γκρίνια, το κράξιμο, την αντίδραση και τη χολή.

Από την επίθεση ευαισθητοποιημένων τραμπούκων στο Νομπελίστα Τζέιμς Γουότσον στην Πάτρα μέχρι τη λοιδορία προς τους Atenistas, κι από την επίθεση ακροδεξιών μέσω Facebook στον Πέτρο Τατσόπουλο για το «1821» μέχρι την επίθεση αριστερών σε όποιον τόλμησε να αμφισβητήσει το δόγμα του “Debtocracy”, τα παραδείγματα είναι άφθονα και είναι καθημερινά. 

Πουθενά διάλογος, παντού επιθέσεις. Οτιδήποτε συμβαίνει και γίνεται αντικείμενο κουβέντας προσελκύει χολή και μίσος, όχι απόψεις και γνώμες. Ταυτιζόμαστε μόνο με τον αρνητισμό και την καταγγελία, την ειρωνεία του Λαζόπουλου και την οργή του δελτίου ειδήσεων. Δεν είναι ταξικό το θέμα, ούτε έχει να κάνει με το μορφωτικό επίπεδο: Το ελληνικό μίσος υπάρχει παντού, μεταδίδεται σε όλους σαν ιός και συσσωρεύεται μέσα μας σαν ραδιενέργεια. Και καταλήγουμε κανένας να μη σέβεται τον άλλο σε κανένα επίπεδο (προσωπικό, επαγγελματικό), κι ο κάθε Έλληνας ξεχωριστά –καθώς είναι έτσι μεγαλωμένος από τη μαμά του- να πιστεύει ακράδαντα ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Ίσως γι’ αυτό εμείς οι Έλληνες μιλάμε όλοι ταυτόχρονα: Μας είναι εντελώς αδύνατο να ακούσουμε οποιαδήποτε φωνή εκτός από τη δική μας. 

Είμαστε ένας λαός γεμάτος trolls.

Και η έκφραση του μίσους μας προς αλλήλους δεν είναι μόνο ενεργητική, δεν έρχεται στην επιφάνεια μόνο κάθε φορά που γίνεται κάτι και σπεύδουμε να κράξουμε, να καταγγείλουμε ή να βρίσουμε: Είναι και παθητική. Η ανοχή μας προς οτιδήποτε κακό συμβαίνει ενάντια στο κοινωνικό σύνολο δείχνει την περιφρόνησή μας προς το κοινωνικό σύνολο ως έννοια. Αν κάποιος επιτεθεί σε εμάς ή αυτό που πιστεύουμε γινόμαστε Έλληνες (πώς λέμε «γινόμαστε Τούρκοι;» -αλλά χειρότερο). 

Αν κάποιος επιτεθεί όμως σε περιουσίες ή αθώους ανθρώπους ή το κράτος, ανασηκώνουμε τους ώμους και κάνουμε «τσκ τσκ», και «κοίτα να δεις ρε παιδί μου» και μετά το ξεχνάμε, αδιαφορούμε, το αφήνουμε να επαναλαμβάνεται στο διηνεκές για δεκαετίες, γιατί στην πραγματικότητα μισούμε και τους άλλους ανθρώπους και μισούμε και το κράτος, και δε μας νοιάζει τί ζημιά τους προκαλούν οι διαρκείς επιθέσεις. 

Θεωρούμε ότι η κοινωνία μας δεν είναι κάτι αρκετά σημαντική για να την υπερασπιστούμε. Ότι δεν αξίζει τον κόπο.

Όπως καταλαβαίνεις, αυτή η διάγνωση είναι πάρα πολύ ανησυχητική. Έχουμε πρόβλημα. Και το πρόβλημα που έχουμε είναι βαθύ και περίπλοκο. Δεν αρκεί να κάνουμε όλοι μαζί anger management για να μας φύγει. 

Γιατί δεν είναι ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία: 

Έλληνες που πάνε στο εξωτερικό (όχι όλοι, αλλά πολλοί) μια χαρά προσαρμόζονται στις ανάγκες και υπακούν σε κανόνες και νόμους θεσπισμένους από ξένους, τους οποίους ακολουθούν στην αρχή από κόμπλεξ κατωτερότητας, και αργότερα επειδή καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί σωστά μια κοινωνία, και γίνονται σιγά σιγά λιγουλάκι ξένοι.

Με τους άλλους Έλληνες υπάρχει το πρόβλημα. Απ’ ό,τι φαίνεται μπορούμε να ζήσουμε μαζί με άλλους ανθρώπους, φτάνει να μην είναι Έλληνες.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά έχουμε φτάσει ως χώρα και ως σύνολο μεμονωμένων ατόμων που μισιούνται σε στάδιο τελικό, σε κατάσταση ακραία, είμαστε λίγο πριν το τέλος, κι απλά δεν μπορούμε να διανοηθούμε τί είναι αυτό το «τέλος», τί σημαίνει, πώς θα είναι.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τα τάρταρα στα οποία είμαστε χωμένοι δεν θα μπορέσουμε να βγούμε μόνο με οικονομική ανάπτυξη, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ή ό,τι άλλο ζητάει η Τρόικα. 

Χρειάζεται κάτι πολύ πιο σημαντικό, βαθύ και πρωτογενές για να μπορέσουμε με κάποιον τρόπο να ορθοποδήσουμε και να γίνουμε κάποτε κι εμείς μια κοινωνία ανθρώπων.

Χρειάζεται και λίγη αγάπη.

Αγάπη και ομόνοια ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.

Γράφει ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος

Το κείμενο αυτό γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nitro.

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/09/blog-post_5687.html#ixzz26lXI7Yh3