ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Oι τρείς συγχωριανοί μας που εικονίζονται στην παραπάνω φωτογραφία αποτελούν μία παρέα καλλιτεχνών που ο καθένας τους υπηρετεί διαφορετική τέχνη.Ο Ντίνος Ευθυμίου είναι αντιπρόσωπος της μουσικής, ο Κώστας Ευθυμίου της ζωγραφικής (καλλιτέχνης μεγάλων επιφανειών)και ο Χρίστος Λιαπάτης είναι λάτρης της τέχνης της φωτογραφίας.

ΠΡΑΣΙΝΟΙ - ΒΕΝΕΤΟΙ ΜΑΖΙ

Μιλάμε ότι είμαστε πολύ προχωρημένο χωριό, μακράν μπροστά από άλλους. Έχουμε πετύχει στο χωριό μας να επικρατεί η ομόνοια και έχουμε κάνει πράξη τον << πολιτικό πολιτισμό >>.Δεν έχει σημασία που τσακωνόμαστε δύο - τρείς φορές την ημέρα, πάλι γαλάζιοι και πράσινοι παρέα θα τα πίνουμε.

ΛΙΜΝΗ ΖΗΡΟΥ ΣΤΗΝ ΡΩΜΙΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Η Λίμνη Ζηρού βρίσκεται 2 χλμ δυτικά της επαρχιακής οδού Άρτας - Φιλιππιάδας - Ιωαννίνων απέναντι από την κοινότητα Παντάνασσας Άρτας. Διοικητικά και γεωγραφικά ανήκει σε τρεις δήμους: Φιλιππιάδας (N. Πρέβεζας), Θεσπρωτικού (Ν. Πρέβεζας) και Ξηροβουνίου (Ν. Αρτας). Το όνομα της λίμνης «Ζηρός» έχει Σλαβική προέλευση (Ozero = λίμνη στα Ρωσικά, Σέρβικα κλπ), προφανώς κατάλοιπο μεσαιωνικής εποίκησης της περιοχής από Σλαβικά φύλα. Πρόκειται για σημαντικό αξιοθέατο που είναι σχετικά άγνωστο γιατί δεν υπάρχει στους τουριστικούς χάρτες με κλίμακα κάτω του 1:300.000.ΓεωλογίαΗ δημιουργία της λίμνης Ζηρού φαίνεται να οφείλεται στην τεκτονοκαρστική δραστηριότητα της περιοχής. Οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι η λίμνη αποτελούσε λιμναίο σπήλαιο, αλλά η οροφή κατέρρευσε προ 10.000 ετών περίπου. Ο υδροφόρος ορίζων της λίμνης είναι ο ίδιος με αυτόν του ποταμού Λούρου, συνεπώς τα δύο υδάτινα συστήματα επικοινωνούν. Οι διαστάσεις της λίμνης είναι περίπου 900μ Χ 600μ. Το μέγιστο βάθος της λίμνης, σύμφωνα με μετρήσεις του ιδιώτη Χαράλαμπου Γκούβα το έτος 1997 βρέθηκε 70 μέτρα ενώ στη βόρεια όχθη το άμεσο βάθος στα βράχια είναι 9 μέτρα. Η νότια όχθη «σβήνει» σταδιακά σε ρηχή αμμουδιά. Η θερμοκρασία του νερού κυμαίνεται χειμώνα καλοκαίρι από 9,6οC – 21,2οC. Όπως σε όλες τις λίμνες με γλυκό νερό η άνωση είναι χαμηλότερη από αυτή των θαλασσών, και η κολύμβηση εγκυμονεί κίνδυνο πνιγμού. Στο παρελθόν έχουν πνιγεί άτομα που προσπάθησαν να κολυμπήσουν ή ψάρευαν.ΙστορίαΣτις όχθες αυτής της όμορφης λίμνης, είχε χτιστεί από Αυστριακούς αρχιτέκτονες το 1950-1955 η ‘’Παιδόπολη του Ζηρού’’ (‘’Ζηρόπολη’’), με αντικείμενο την περίθαλψη των ορφανών παιδιών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου Πολέμου, με πρωτοβουλία της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης. Από το 1955 μέχρι το 1975 η Ζηρόπολη αποτέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής. Το 1965 μετά από ισχυρό σεισμό, πολλά λιθόκτιστα κτίρια υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές και η πόλη πέρασε σε παρακμή, συνεπικουρούμενη και από το γεγονός ότι πολλά ορφανά παιδιά ενηλικιώνονταν και έφευγαν. Το 1992 οι εγκαταστάσεις της ‘’Ζηρόπολης’’ χρησιμοποιήθηκαν για την στέγαση 2000 Αλβανών οικονομικών προσφύγων. Το 1994-1995 η λίμνη ‘’Ζηρού’’ χρησιμοποιήθηκε παράνομα για αγώνες σκί, με ταχύπλοα σκάφη, από τον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων. Μετά από διαμαρτυρίες και δικαστικά ασφαλιστικά μέτρα της «Περιβαλλοντολογικής Εταιρείας Πρέβεζας» οι αγώνες δεν επαναλήφθηκαν. Στις 25 Μαΐου 1997 έγινε κυκλική διάπλευση της λίμνης με κωπήλατο σουηδικό Canoe Incas και πλήρης φωτογράφιση των παραλίμνιων ακτών από τους ιδιώτες Χαράλαμπο Γκούβα και Γρηγόρη Κατσίλη, όπως επίσης και βυθομέτρηση της λίμνης. Το έτος 1999 η λίμνη Ζηρού εντάχθηκε στο πρόγραμμα Natura 2000 από τη Νομαρχία Πρέβεζας και εξασφαλίσθηκαν κονδύλια ύψους 700.000.000 δρχ για την αξιοποίησή της, επί Νομαρχίας Δημητρίου Τσουμάνη. Ήδη τον Οκτώβριο του 2000, είχαν κατασκευασθεί κάποιες αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα τένις, κλπ). Το έτος 2000, ο δασολόγος εργολάβος κ. Ευάγγελος Σκάρπος, παρέδωσε έτοιμο το οικολογικό πεζοπορικό μονοπάτι που κυκλικά οδηγεί στο λόφο πάνω από τη λίμνη Ζηρού. Το έτος 2000 ξέσπασαν έντονες διαμάχες μεταξύ του Δήμαρχου Φιλιππιάδας κ. Βέργου και του Νομάρχη Πρέβεζας κ. Δημητρίου Τσουμάνη, σχετικά με το ποιός θα έχει την ευθύνη των έργων στη λίμνη. Τελικά κτίσθηκαν στην όχθη της λίμνης κτίρια με σκοπό τη χρήση τους ως εστιατόρια, αλλά τίποτε δεν λειτουργούσε μέχρι το καλοκαίρι του 2002. Εκείνη την εποχή, η λίμνη αποτέλεσε το επίκεντρο έντονης διαμάχης μεταξύ του τότε Δημάρχου Φιλιππιάδας κ. Βέργου και άλλων πολιτικών του αντιπάλων, για το θέμα της πραγματοποίησης ή όχι εκεί, «Διεθνούς φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής», το οποίο τελικά ακυρώθηκε λόγω ασφαλιστικών μέτρων των αντιδικούντων με τον Δήμαρχο Φιλιππιάδας μελών της αντιπολίτευσης, σε μονομελές δικαστήριο. Το Δεκέμβριο του 2004 άρχισε να λειτουργεί παρόχθια της Λίμνης Ζηρού το παραδοσιακό καφεστιατόριο «Λίμνη Ζηρού», ιδιοκτησίας Δήμου Θεσπρωτικού, το οποίο είχε κτισθεί με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα έτη 2006-2007 έγιναν επεκτάσεις έργων και εγκαταστάσεων της καφετέριας Restaurant στο δυτικό μέρος της λίμνης Ζηρού, πού πέραν της αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος και της ενδεχόμενης μελλοντικής μόλυνσης, εμπλέκει και κάποιες δημόσιες υπηρεσίες που με τη σιωπηλή ανοχή τους συνέβαλαν στην εξέλιξη αυτών των επεκτάσεων έργων.ΜυθολογίαΗ λαϊκή μυθολογία έχει πλάσει και σχετικό μύθο σχετικά με τη δημιουργία της λίμνης. Σύμφωνα με αυτόν, δύο αδελφές, μία πλούσια και μία φτωχή, βρίσκονταν σε αντιδικία με έρεισμα τα παχουλά παιδιά της φτωχής που σιτίζονταν με αποφάγια της πλούσιας. Τελικά επήλθε ρήξη των δύο αδελφών και η φτωχή πήρε το δρόμο της ξενιτιάς προς το βουνό. Τότε παρουσιάσθηκε άγγελος και της είπε να μη γυρίσει πίσω να δει την καταστροφή γιατί θα μετατραπεί σε στήλη άλατος. Σε λίγο έγινε σεισμός και η περιοχή κατέρρευσε με αποτέλεσμα να καταπιεί το σπίτι και την οικογένεια της πλούσιας αδελφής. Η φτωχή αδελφή τρόμαξε και γυρίζοντας πίσω ‘’μαρμάρωσε’’ μαζί με το γάιδαρό της. Προφανώς η λαϊκή μυθολογία σαν άγαλμά της εννοεί το μεγάλο βράχο ανατολικά της λίμνης .

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ....ΛΗΨΕΙΣ.

Φωτό: Αλέξανδρος Σπ. Αγγέλης


Με καλλιτεχνική διάθεση βλέπουμε πως έχει αποτυπώσει με το φακό της μηχανής του το τοπίο της λίμνης του Ζηρού ο αναγνώστης και φίλος Αλέξανδρος. Αυτή η διαφορετική προσέγγιση μας αρέσει και συγχρόνως αναδεικνύει τον ευαίσθητο και ρομαντικό χαρακτήρα του φίλου μας.
Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι μιά επιλογή από πολλές φωτογραφίες που μας έστειλε . Περιμένουμε και από άλλους φίλους αναγνώστες φωτογραφίες, κείμενα, προβληματισμούς,σχόλια.

ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ "ΡΙΓΑΝΑ"

Δύο χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού και αφού διασχίσετε ένα δάσος από βελανιδιές, θα συναντήσετε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του ΄΄Ριγανά’’. Το σημερινό καθολικό της μονής κτίσθηκε το 1852 από τον ιερομόναχο Δανιήλ. Το αρχικό μοναστήρι κατά μία εκδοχή ιδρύθηκε το 1229 με πρωτοβουλία του Κωνσταντίνου Κομνηνού. Μία άλλη παράδοση τοποθετεί την ίδρυσή του, το 1449 από δύο αδερφούς μοναχούς που ήλθαν στην περιοχή της Ρωμιάς, από τη γειτονική μονή της Παντάνασσας.Το Μοναστήρι καταστράφηκε από άγνωστη αιτία στα τέλη του 15ου αιώνα για να ξαναχτισθεί από τον ηγούμενο Δανιήλ. Σαν τελευταίος ηγούμενος του Μοναστηριού αναφέρεται το 1882 ο Βαρθολομαίος από το Ελευθεροχώρι.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ......

Από πάνω πρός τα κάτω:
Σειρά ορθίων:Εργάτες που απασχολούταν στην ανέργεση του Σχολείου.
Δεύτερη σειρά από την πλευρά του δάσκαλου:1.Αριάδνη Ευθυμίου 2.Ανθούλα Πάσχου 3.Βασιλική Ευθυμίου 4.Βασιλική Λ. Ντάκουλα. 5.Χριστίνα Α. Ντάκουλα 6.Βασιλική Κάτσενου 7.Βασιλική Γερογιάννη.
Τρίτη σειρά:1.Λαμπρινή Διαμάντη 2.Αναστασία Ευθυμίου 3.Μαρία Οικονόμου 4.Λαμπρινή Αρβανίτη 5.Αγγελική Ν. Μάστορα 6.Βασιλική Διαμάντη 7.Γεωργία Ε. Διαμάντη.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Και σε ποιόν αυτή η φωτογραφία δεν φέρνει στο νου εκείνες τις δύσκολες εποχές για όλους μας. Τότε που σχολείο πηγαίναμε στην παράγκα και το καινούργιο κτίριο μας φάνταζε πολύ μεγάλο και πολυτελές.
Βρισκόμαστε στο έτος 1967,ακριβώς πριν 43 χρόνια. Το Δημοτικό Σχολείο εκείνη τη δεκαετία απαριθμούσε πάντα πάνω από τριάντα μαθητές, οι ξυλιές από τη βέργα του δάσκαλου Μενέλαου έπεφταν σύννεφο. Πηγαίναμε σχολείο πρωΐ -απόγευμα,το Σάββατο μόνο πρωΐ,αλλά βρίσκαμε χρόνο, και πολύ μάλιστα, γιά παιχνίδια, για να πάμε στα πρόβατα και για διάβασμα.
Τα χρόνια πέρασαν, χωριστήκαμε,αποξενωθήκαμε, τρείς από αυτή τη φωτογραφία έφυγαν πρόωρα από τη ζωή, αλλά όλοι μας νομίζω νοσταλγούμε εκείνα τα χρόνια.
Σήμερα δεν θα γράψω τα ονόματα όσων είναι στη φωτογραφία, (αν και τα έχω διασταυρώσει), για να προσπαθήσετε να αναγνωρίσετε τους εαυτούς σας, τους φίλους, τους συγγενείς, τους συγχωριανούς σας.
( Σε λίγες ημέρες θα αναρτήσω όλα τα ονόματα. Περιμένω φωτογραφίες από το αρχείο σας για δημοσίευση)