Η ενορία Κεστρίνης προσέφερε σε μικρά παιδιά είδη μπάνιου για τη θάλασσα!

Στο πλαίσιο της πνευματικής και ποιμαντικής επαφής, που διατηρεί η ενορία Κεστρίνης Θεσπρωτίας, με τα παιδάκια του χωριού και από ενδιαφέρον και αγάπη προς αυτά, τους προσέφερε είδη μπάνιου για τη θάλασσα. 

Παντοφλίτσες, παιχνιδάκια για την παραλία, καπέλα, σωσίβια κάθε είδους, μπαλόνια θάλασσας, δόθηκαν σε παιδάκια, προκειμένου να απολαύσουν όσο καλύτερα γίνεται τα μπάνια τους.

Όπως τόνισε ο εφημέριος π. Ηλίας Μάκος το καλοκαίρι τα παιδιά, μαζί με την ανέμελη ζωή στη φύση, μαζί με τα παιχνίδια τους, καλό είναι να σκύψουν και στην ψυχή τους. 

Έχει και αυτή τα δικαιώματά της στην αναψυχή τους, γιατί είναι αποκλειστικά δική τους. 

Καιρός να την ακούσουν, να τη χαρούν  στην ξεγνοιασιά του καλοκαιριού και να ανακαλύψουν τα δώρα του Θεού μέσα της.

Έτσι ώστε να την κρατήσουν ψηλά, ασυμβίβαστη με το πρόχειρο, το τυχαίο, το φλύαρο και το χυδαίο, που χτυπάει στους ασυνάρτητους καιρούς μας την πόρτα της. 

Στο καλοκαίρι, που ανοίγεται μπροστά τους να δώσουν ό,τι πιο όμορφο, καθαρό, δημιουργικό διαθέτουν. Για να ανανεωθεί όχι μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή τους. 

Για να έχουν να πάρουν χρυσό τον καρπό του, όταν θα τελειώσει και θα τα αποχαιρετήσει, έως ότου ξανάρθει. 

Ας κάνουν τα παιδιά αυτό το καλοκαίρι και όλα τα καλοκαίρια θέμα καρδιάς.  

Επτά χρόνια για μία μελέτη ύδρευσης!

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία! Επτά ολόκληρα χρόνια χρειάστηκε το Υπουργείο Υποδομών για να ολοκληρώσει και να εγκρίνει μία μελέτη!

Πρόκειται για την Μελέτη Σκοπιμότητας της κατασκευής των έργων ύδρευσης στους Νομούς Άρτας, Πρέβεζας και Λευκάδας και τις οριστικές μελέτες των έργων.

Ο διαγωνισμός για την ανάθεσή της είχε γίνει το 2013 από το ίδιο το Υπουργείο και το 2014 υπογράφηκε η σύμβαση με τον ανάδοχο!

Πέρασαν αρκετά χρόνια αλλά η μελέτη αυτή, σε αντίθεση με άλλες που έχει αναθέσει το Υπουργείο, ολοκληρώθηκε και στις 29 Μαΐου υπογράφηκε η έγκρισή της από την Γενική Γραμματεία Υποδομών.

Η μελέτη αφορά στο σύνολο των υδραυλικών έργων ύδρευσης στους Νομούς Άρτας, Πρέβεζας, Λευκάδας και Αιτωλοακαρνανίας, με την ανακατασκευή του υφιστάμενου έργου υδρομάστευσης των πηγών Αγίου Γεωργίου και του υφιστάμενου εξωτερικού υδραγωγείου (που θα αντικαταστήσει τους υφιστάμενους δύο αγωγούς μεταφοράς νερού Πρέβεζας και Λευκάδας) το οποίο μεταφέρει νερό από τις πηγές σε οικισμούς των Νομών Άρτας, Πρέβεζας, Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας, καθώς και σε έργα βελτίωσης των υφιστάμενων αντλιοστασίων και δεξαμενών του δικτύου μεταφοράς νερού από τις πηγές στους προς ύδρευση οικισμούς.

https://www.epiruspost.gr

Τιμήθηκαν οι Σουλιώτες με λιτή εκδήλωση στο μνημείο του Σουλίου

Με μια λιτή εκδήλωση, αφού ματαιώθηκε ο εορτασμός του ολοκαυτώματος του Σουλίου, τιμήθηκε τη Κυριακή 31 Μαΐου ο αγώνας των Σουλιωτών και η ανατίναξη του Κουγκίου από τον Καλόγηρο Σαμουήλ. 

Στο μνημείο, κοντά στο Βουλευτήριο των Σουλιωτών και στα πηγάδια, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατατέθηκαν στεφάνια από τις τοπικές αρχές (βουλευτές, δήμαρχο Σουλίου, θεματική αντιπεριφερειάρχη Σταυρούλα Μπραΐμη κ.λπ.), καθώς και από διάφορους φορείς. 

Κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Μαΐου προγραμματιζόταν και πραγματοποιούνταν επίσημος εορτασμός με αρχιερατική θεία λειτουργία, ομιλία, χαιρετισμούς, αναπαράσταση της ανατίναξης του Κουγκίου, παραδοσιακοούς χορούς κ. ά.

Συνήθως παρευρίσκονταν εκπρόσωπος της κυβέρνησης είτε υπουργός, είτε υφυπουργός, είτε σπανιότερα γενικός γραμματέας), ενώ κατά καιρούς παρέστησαν και οι Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, Κάρολος Παπούλιας και Προκόπης Παυλόπουλος.

Η πανδημία του κορωνοϊού άλλαξε τα δεδομένα και έτσι οι Σουλιώτες τιμήθηκαν απλά και απέριττα.

Ωστόσο, έστω και έτσι, ξαναζωντάνεψε ο κόσμος των γιγάντων Σουλιωτών, στα βράχια, που χιλιάδες χρόνια νωρίτερα τινάχτηκαν οι κάτοικοί τους  με ορμή για να παραμείνουν λεύτεροι. Και προκάλεσαν την αιωνιότητα να έρθει να ακουμπήσει πάνω τους. 

https://katoci.blogspot.com

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ... "ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ". Απόψε στις 10:00 μμ από Ραδιο Ηπειρωτική Αποδημία.

Πόνος, κλάμα, καημός, τραγούδι...

Ηπειρώτες και Ηπειρώτισσες είμαστε. Μεγαλωμένοι με την μπομπότα και «ποτισμένοι» με το ξινόγαλο. Στουμπισμένα στα στρουμπλίθια τα ποδάρια φουλτακιασμένα από τις τσιοπόρες και τα ελάτια. Πικροπορέψαμε, λίγοι ή πολλοί δεν έχει σημασία, με το «μεγάλο βάσανο» της ξενιτιάς. Ξένοι στον τόπο μας, αφού «υπό ατμόν ήμασταν» πάντοτε και ξένοι στο σημερινό «κατ’κιό» μας, αφού το μυαλό μας κατά κει σελαγάει˙ στην πατρίδα, στην Ήπειρο. Πόνος, καημός και ανάθεμα!

Για να συνδεθείτε στις 10:00 μμ ΠΑΤΗΣΤΕ  εδώ

Εμείς και ο ρατσισμός.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.

Κι όμως έχουμε, τον κουβαλάμε, τον εκφράζουμε ακόμη κι αν δεν τον καταλαβαίνουμε. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένος μέσα μας που συχνά γίνεται καθημερινότητα και βίωμα. Αυτό που μεταδίδεται σε γενιές και περνά τόσο βαθιά μέσα σε δομές και ήθη που δεν τον επεξεργαζόμαστε καν ή δεν μπαίνεις καν στην διαδικασία να τον επεξεργαστούμε. Έχει γίνει έθιμο, έχει γίνει καθημερινή έκφραση, πασχαλινό έθιμο, αποκριάτικη φάρσα, καθημερινή συμπεριφορά. Καίμε το Πάσχα τον Οβριό και το βαφτίζουμε αξιοπερίεργο και τοπικό έθιμο που θα συγκεντρώσει τουρίστες και αναγνωρισιμότητα, παρουσιαζόμαστε με όσες σεξιστικές και ρατσιστικές φύσεως παραλλαγές στις απόκριες για να γελάσουμε ανέμελα αλλά και να προβληματιστούμε όταν οι γυναικοκοτονίες και οι ρατσιστικές επιθέσεις παίρνουν σοβαρότατες διαστάσεις που και πάλι απορούμε γιατί. Μήπως είναι καιρός αντί ν΄απορούμε να ανοίξουμε τα παράθυρα του μυαλού μας και της σκέψης μας ή ακόμη τις δυναμικές μας όσες διαθέτουμε ως κράτος, ως τοπική κοινωνία, ως οικογένεια, ως γονείς και να δείξουμε τον ορθό δρόμο του καθαρού πνεύματος όχι μόνο της σκέψης αλλά και της δράσης. Μήπως είναι καιρός να διακρίνουμε και να διαχωρίσουμε τον πολιτισμό από την βαρβαρότητα; Μήπως είναι καιρός να διακρίνουμε αν έχουμε το όραμα απ΄το παρόραμα; Μήπως να σκεφτούμε λίγο πιο βαθιά και ελεύθερα αλλά και πιο ανθρωπιστικά; Έχει ο άνθρωπος χρώμα, είναι λαθραίος, είναι άνθρωπος όταν περνά τα σύνορα ως πρόσφυγας και μετανάστης; Έχει σημασία το φύλο του και η καταγωγή του; Τελικά  έχει και ας μην θέλουμε να το παραδεχτούμε. Εμείς είμαστε που τις σπέρνουμε εμείς είμαστε τελικά που τις θερίζουμε. Μπορείς να έχεις τελικά άλλες απόψεις και προσανατολισμό σε μια κοινωνία που περπατά μονοδιάστατα; Μπορείς , μα φυσικά μπορείς και πάντοτε θα μπορείς μόνο που τελικά θα αυτοπυρποληθείς ή θα καείς όπως έχει συμβεί και συμβαίνει.”Το μόνο που μαθαίνει ο σκλάβος από  τον αφέντη του είναι η σκλαβιά του και αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη ηθική”… James Baldwin. Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωράμε....

Κατερίνα Σχισμένου

40 ελληνικές επιγραφές και ταμπέλες που πραγματικά φωνάζουν «μόνο στην Ελλάδα!»

40 ελληνικές επιγραφές και ταμπέλες που πραγματικά φωνάζουν «μόνο στην Ελλάδα!»

Ας δούμε μια συλλογή που συλλέξαμε αυτή την φορά από διάφορες σελίδες και blog του ελληνικού διαδικτύου.

www.tro-ma-ktiko.blogspot.gr

Ο σύλλογος "Οι Φίλοι του Σουλίου" μερίμνησε να στηθούν οι προτομές ηρώων του Σουλίου

Το 1974 και το 1980, αλλά και το 2008, ο δραστήριος σύλλογος "Οι Φίλοι του Σουλίου", υπό την εμπνευσμένη προεδρία τα πρώτα χρόνια του αείμνηστου πολυτάλαντου λογοτέχνη-ποιητή και ιστορικού ερευνητή Βασίλη Κραψίτη, μερίμνησε να στηθούν οι προτομές ηρώων του Σουλίου στον ιστορικό χώρο. 

Ο Πνευματικός Σύλλογος  "Οι Φίλοι του Σουλίου" ιδρύθηκε με πρωτοβουλία και ενέργειες του αλησμόνητου Βασίλη Κραψίτη με βασικό σκοπό την ανάσταση της σουλιώτικης μνήμης ως έκφρασης της πιο υψηλής έννοιας της αρετής και της ελευθερίας. 

Και την ανάδειξη της ιστορικής και μαρτυρικής ακριτικής επαρχίας του Σουλίου, με τις εκατόμβες των θυσιών στην ιδέα της λευτεριάς και στο βωμό της ατομικής αξιοπρέπειας. 

Στο πλαίσιο αυτό, στο προαύλιο του φερόμενου ως σπιτιού των Τζαβελαίων ανεγέρθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 1974 με δαπάνες του Αλέξανδρου Ι.Καλούδη και με πρωτοβουλία και μέριμνα του πνευματικού συλλόγου οι «Φίλοι του Σουλίου», ανηγέρθηκαν οι προτομές του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως Τζαβέλα.

Στη βάση της προτομής της Μόσχως ήταν γραμμένη και ξεθώριασε η φράση της: «Το παιδί μου είναι παιδί του Σουλιού και σαν γλυτώση το Σούλι, γλιτώνει και το παιδί μου και σαν χαθή το Σούλι, ας χαθή και το παιδί μου και εγώ η ίδια».

Στις 13 Οκτωβρίου 1974, με δαπάνες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και με πρωτοβουλία και μέριμνα του πνευματικού συλλόγου «οι Φίλοι του Σουλίου», ανεγέρθηκε η προτομή του Φώτου Λ. Τζαβέλα. Στη βάση της προτομής είναι χαραγμένο το κείμενο της επιστολής (4-12-1803) του Φώτου Τζαβέλα προς τον Αλή Πασά. 

Με δαπάνη του Πνευματικού Συλλόγου «οι Φίλοι του Σουλίου» ανεγέρθηκε στις 1 Αυγούστου 1980 η προτομή του καλόγερου Σαμουήλ.

Επίσης με δαπάνη του Πνευματικού Συλλόγου «οι Φίλοι του Σουλίου» ανεγέρθηκε το 2008 η προτομή του Μάρκου Μπότσαρη.

https://katoci.blogspot.com