Σε ξενοδοχείο στη Θεσπρωτία τουρίστας,φεύγοντας, πήρε και σε σακούλα αυγά από το μπουφέ του πρωινού!

Κάποιοι διαφημίζουν την αύξηση της τουριστικής κίνησης, ωστόσο αφήνουν ασχολίαστο το οικονομικό επίπεδο των τουριστών. 

Σερβιτόρος σε μεγάλο ξενοδοχείο στην παράλια ζώνη της Θεσπρωτίας, περιέγραψε το παρακάτω περιστατικό, που είναι ενδεικτικό για πολλά πράγματα: "Ήρθαν τουρίστες κατά τη φετινή σεζόν. Στο πρωινό βάζουν μεγάλες ποσότητες, συμπληρώνουν τρεις και τέσσερις φορές το πιάτο τους, αλλά δεν ενοχλεί κανέναν αυτό. Μάλιστα τους παροτρύνουμε να φάνε όσο θέλουν. Όχι, όμως, να παίρνουν και μαζί τους φαγητά! Γίνεται συχνά αυτό. Τους κάνουμε παρατηρήσεις, αλλά δεν δίνουν σημασία.  Για παράδειγμα άτομο, αφού έφαγε το πρωινό του στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, φεύγοντας άδειασε σε σακούλα την πιατέλα με τα αυγά"!  Ποια η αξία των αυγών; Ελάχιστη... Ποια η αξία της πράξης; Φανερώνει ότι έχουμε χάσει τα αυγά και τα καλάθια... 

http://katoci.blogspot.com

Κάλεσμα Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων για το συλλαλητήριο στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στις 6μμ στην Πλατεία ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Συνάδελφοι αγρότες-κτηνοτρόφοι

Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων σας καλεί σε μαζική μαχητική συμμετοχή μαζί με τα ταξικά εργατικά σωματεία και τους συλλόγους αυτοαπασχολουμένων, άλλους φορείς του λαού και της νεολαίας στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα με αφορμή την ΔΕΘ.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όχι μόνο παραμένουν αλλά οξύνονται εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΚΑΠ της Ε.Ε που αποτελεί εργαλείο για πιο γρήγορη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λιγότερα χέρια, από όλους όσους συμφωνούν και στηρίζουν αυτη την πολιτική, ψήφισαν τα μνημόνια και τους άλλους αντιλαϊκούς Νόμους.

Την σκληρή πραγματικότητα, την φτώχεια και μείωση εισοδήματος, δεν μπορούν να την κρύψουν, τα πανηγύρια και τα ψέματα που μας λέει με περίσσιο θράσος κατάμουτρα η κυβέρνηση, περί τέλους των μνημονίων και εξόδου από την κρίση. Τέλος των μνημονίων σημαίνει να αναπληρωθούν οι τεράστιες απώλειες στο εισόδημα, να καταργηθούν οι εκατοντάδες συνοδευτικοί νόμοι, ανάμεσα στους οποίους η μείωση του αφορολόγητου που θα ισχύσει από το 2020, η μείωση των συντάξεων από το 2019, οι τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ χωρίς καμία εξασφάλιση υγείας και πρόνοιας και που θα αποφέρει συντάξεις πείνας στους συνταξιούχους, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ σε σπίτια και χωράφια και τα κάθε είδους χαράτσια που έχουν φορτώσει στην πλάτη μας.

Ούτε όμως το φτιασίδωμα της κυβερνητικής εικόνας με τον ανασχηματισμό, μπορεί κρύψει ή να αλλάξει την βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης, τις χαμηλές τιμές στα προϊόντα μας, που φτάνουν πανάκριβα στην κατανάλωση, για να κερδοσκοπούν έμποροι και βιομήχανοι. Το συνεχώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής στα μέσα και εφόδια, το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα και πετρέλαιο, την ίδια ώρα που οι βιομήχανοι και εφοπλιστές παίρνουν φθηνό ρεύμα και αφορολόγητο πετρέλαιο (τράνζιτ).

Άλλωστε ο νέος προϋπολογισμός που ετοιμάζει, εξασφαλίζει βέβαια νέα προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα 4δις για τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες που δεν είναι για την άμυνα της χώρας μας , αλλά με πρόσχημα τις “δημοσιονομικές δυσκολίες”, όχι μόνο δεν ικανοποιεί κανένα αίτημά μας, αλλά έρχονται και τα χειρότερα.

Φτάνει πια με την απογοήτευση και την μοιρολατρία. Όσο τους επιτρέπουμε, την ίδια αντιλαϊκή πολιτική θα ακολουθούν σε βάρος μας. Η οργή και η αγανάκτηση μας πρέπει να γίνουν μαζικός μαχητικός αγώνας μέσα από τους Αγροτικούς και Κτηνοτροφικούς Συλλόγους, τις αγωνιστικές Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων και σε κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους που έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινό αντίπαλο.

Ότι κερδίσαμε ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων και πολυήμερων μπλόκων που πραγματοποιήθηκαν με την οργάνωση και την μαζική συμμετοχή. Όταν βγήκαμε και παλέψαμε στο δρόμο τότε και μόνο τότε κάποια από τα αιτήματα μας υλοποιήθηκαν, αποσπάσαμε δεσμεύσεις, αποτρέψαμε ή ανακόψαμε ακόμη χειρότερα μέτρα που είχαν στα σκαριά. (Αφορολόγητο, σταδιακή αύξηση εισφοράς του ΕΦΚΑ στο 27.2%, ακατάσχετο 15000€ στους τραπεζικούς λογαριασμούς, πάγωμα των χαρατσιών του ΕΝΦΙΑ και του πράσινου τέλους στο νερό κ.α)

Στον ίδιο δρόμο του αγώνα σε καλούμε να βαδίσεις μαζί μας γιατί εμείς δεν σκύβουμε το κεφάλι, δεν ανεχόμαστε να πληρώνεται με ψίχουλα ο κόπος και ο ιδρώτας μας, δεν συμβιβαζόμαστε με το ξεκλήρισμα μας για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και εμείς σύγχρονοι κολίγοι ζώντας στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Μαζί με τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους βροντοφωνάζουμε για τα δικαιώματα και την ζωή μας.

Διεκδικούμε την υλοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης που παλεύει το αγροτικό κίνημα και η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Παλεύουμε για αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος από τα μνημόνια και κατάργηση όλων των χαρατσιών.

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΔΕΘ

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στις 6μμ, Πλατεία ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ της ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΜΠΛΟΚΩΝ

Αναπολώντας τη δεκαετία 80 μέσα από περιοδικά που αγαπήσαμε...

Από το Μπλεκ και ο Αγόρι, τον Μίκι Μάους και τον Ποπάυ μέχρι την... Κατερίνα, την Μανίνα, το Θησαυρό  και το ΚΑΙ. Τα περιοδικά που μεγαλώσαμε και πάντα θα μας θυμίζουν ανέμελες στιγμές των παιδικών μας χρόνων:...

http://epirusgate.blogspot.gr

19ο Ηπειρώτικο πανηγύρι από τον Σύλλογο Ηπειρωτών Αστυνομικών Αττικής, την Παρασκεύή 14 Σεπτεμβρίου 2018

Ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ηπειρωτών Αστυνομικών Αττικής, σας καλούν να παρευρεθείτε στο καθιερωμένο ετήσιο & λαμπρό 19ο Ηπειρώτικο πανηγύρι που διοργανώνει ο Σύλλογός μας την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018 και ώρα 21.00, στο Άλσος Στρατού στο Γουδί. Όλοι μαζί Ηπειρώτες και μη, να σύρουμε το χορό στα βήματα της γνώριμης Ηπειρώτικης μουσικής, με τους καταξιωμένους καλλιτέχνες Αντώνη Κυρίτση, Διαλεχτή, Θωμά Κυρίτση, Νίκο Καλαμίδα στο τραγούδι και τους Πετρο- Λούκα Χαλκιά, Δημήτρη Λαμπάκη, Αποστόλη Γίτσα στο κλαρίνο

. Είσοδος από Λ. Κατεχάκη.

«Τα τείχια» και ο ύπνος!!!

Γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος

Πόσοι και πόσοι άνθρωποι έχουν μπερδέψει την ύπαρξη με την παρουσία, το δικαίωμα με το καθήκον, την αξία με το ξεπούλημα, την προσωπικότητα με τη μάσκα, «τα τείχια» με τα ιδανικά, τον ύπνο με τη ζωή. Τη ζωή που νοηματοδοτούν ανάλογα με τα τετραγωνικά του σπιτιού, τα πλακάκια στα «τείχια» και τα κομοδίνα καρυδιάς ή τριανταφυλλιάς.  Και βρίσκονται σε πέλαγος πνευματικής αγκύλωσης και ανημπόριας να χρησιμοποιήσουν «τις μεταξένιες χρυσόνειρες χορδές ιδανικών ερώτων, για να ακούσουν παραδείσιους κελαϊδισμούς», όπως θα έλεγε και ο ποιητής. Κοιμούνται! Ύπνος βαθύς και ατέλειωτος.

Το χειρότερο είναι πως «τα τείχια» μπήκαν για τα καλά στη σκέψη  τους και το μπάζωσαν για τα καλά, αφού έτσι έκλεισε οριστικά το μυαλό τους, περιορίστηκε αισθητά ο πνευματικός τους ορίζοντας -ορατότης μηδέν- και βασιλεύει πάνω τους μια άκρατη πνευματική αφασία. Τα πάντα στο φαΐ. Λογοτεχνία; Τι είναι αυτό, τρώγεται; Ιστορία; Δεν γεμίζει το στομάχι. Κοινωνικός προβληματισμός; Είναι για χαζούς. Σε ρώτησε κανείς, αν έχεις να φας; Ανθρώπινη-πολιτισμένη αναγνώριση του συντρόφου, ποτέ του εραστή ή της ερωμένης, γιατί  γι’ αυτούς/ές ο έρωτας είναι οικονομική αποκομιδή και όχι συνδαύλιση φλόγας και αγάπης. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Εμείς, είμαστε οι μοναδικοί. Οι άλλοι δευτεράτζες!   

Μαντρωμένοι μέσα στα κλειστά δωμάτια μονίμως υπνώττουν και τους εμποδίζουν οι φωνές των παιδιών και η δημιουργία του συντρόφου. Παραμένουν εσαεί «εν καταγείω οικήσει σπηλαιώδει» (μέσα σε μια υπόγεια κατοικία όμοια με σπηλιά) δεμένοι  απ’ όλες τις μεριές, δούλοι της αμάθειάς τους και κατά συνέπεια υπηρέτες της πνευματικής τους αγκύλωσης. Εχθροί και βιαστές της ελευθερίας των άλλων ξεσπούν σε ανθρώπους, σε συντρόφους και στα άνθη, «γιατί μόνο τα άνθη αγαπούν την ελευθερία, γι’ αυτή μιλούν κρυφά στο αυτί του ανέμου μα εκείνος δεν κρατά το μυστικό κι ευωδιάζει.» Βαγγέλης Κάσσος, Η πείρα του θανάτου, Ίνδικτος 2002

Κι αυτή η ελευθερία γι’ αυτούς δεν είναι ευωδία, δεν αναδίδει ευοσμία, αλλά μια αποπνικτική δυσωδία… Κι έτσι αφού τα λουλούδια εμποδίζουν και «λερώνουν τα τείχια» ή «μαυρίζουν τα μάρμαρα», τα κόβουμε και τα εναποθέτουμε, χωρίς αιδώ και σεβασμό, στον κάλαθο περισυλλογής απορριμμάτων. Για ποια αισθητική αγωγή να μιλήσουμε. Την έχει καταπιεί η κατεβασιά της απαιδευσίας και της πνευματικής γκαβωμάρας. Πνευματική τυφλότης. Η ομορφιά δεν σού επιβάλλεται. Την κατακτάς. Με την παιδεία που σε μαθαίνει να αγαπάς την ομορφιά και όχι το προσωπείο της, που «κατασκευάζεται» με «πλαστικές παρεμβάσεις», με σοβατίσματα μούρης και  με την κίβδηλη ευγένεια  του δήθεν, που εκπέμπουν οι νεόπλουτοι του χρήματος. «Για  να  δεις  την  ομορφιά  πρέπει  να  την  έχεις  κάπου μέσα σου  εγγεγραμμένη  ως  παιδεία,  ως  μαθητεία  ως  ανάσα  ή έστω  ως  αξία  και      στόχο.»  

«Και ο άνθρωπος κατάντησε πραμάτεια» Γ. Σεφέρης, αποκλεισμένοι, χωρίς παράθυρα για να μην ταξιδεύει η ματιά και αγγίζει ορίζοντες και λούζεται με φως. Όμως «Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο να γεμίζει την κοιλιά του αλλά πιο πολύ να γεμίζει  το μυαλό του και την ψυχή του, το πνεύμα του να ανθίζουν τα συναισθήματά του, τα όνειρά του....αλλιώς οι μαργαρίτες δεν ανήκουν στους αγρούς αλλά στα γουρούνια...» Άνθρωποι σκλάβοι του χρήματος, δούλοι της ύλης, χωρίς περιεχόμενο και χωρίς στόχο, καημό και ποιότητα σκέψης. Αποπατούν πάνω στα δικαιώματα των συνανθρώπων τους και προσπαθούν να επιβάλουν ετσιθελικά «προς βρώσιν» την πνευματική τους μπαζίνα που στάζει φαρμάκι και στοχεύουν στην αξιοσύνη και την ελευθερία των άλλων. Νομοτελειακό το τέλος τους. «Όλα στον κόσμο μού είναι πλέον βάρη κι αν έλθει ο χάροντας θα δώσει και δεν θα πάρει.» Κατευθείαν στο μουρλάδικο.

Χωρίς τσεκ, εξισωτική και εκτός προγραμμάτων ΠΑΑ κτηνοτρόφοι που δεν έχουν άδειες ίδρυσης και λειτουργίας, λέει το σχέδιο νόμου που είναι σε διαβούλευση

Η νέα υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου, σαν κτηνίατρος που γνωρίζει τα προβλήματα της κτηνοτροφίας, θα κληθεί να πάρει σύντομα θέση για το θέμα που έχει δημιουργηθεί με το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για την ίδρυση και λειτουργία κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων», το οποίο έχει τεθεί σε διαβούλευση μέχρι 17/9/2018. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το άρθρο 3, ένας κτηνοτρόφος αν δεν καταφέρει να εκδώσει άδεια ίδρυσης και άδεια λειτουργίας θα χάνει την βασική ενίσχυση και την εξισωτική αλλά και δεν θα μπορεί να καταθέσει αίτηση ένταξης σε κανένα Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (βιολογικά, αυτόχθονες φυλές κ.α.). Συγκεκριμένα στην τελευταία παράγραφο του συγκεκριμένου άρθρου αναφέρει τα εξής:

«Η άδεια ίδρυσης και άδεια λειτουργίας της κτηνοτροφικής εγκατάστασης, όπου απαιτείται, είναι υποχρεωτική για τη λήψη κάθε είδους οικονομικής ενίσχυσης, η οποία συνδέεται με το ζωικό κεφάλαιο ή και την κτηνοτροφική εγκατάσταση. Η εν λόγω διάταξη έχει ισχύ μετά την 31/12/2020».

Η διαδικασία αδειοδότησης των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων στην χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια γίνεται με μεγάλες δυσκολίες από τους κτηνοτρόφους. Και βέβαια δεν έχει να κάνει το πρόβλημα με την ευζωία των ζώων, όπως θέλουν να το εμφανίσουν κάποιοι παράγοντες του ΥπΑΑΤ, αλλά με την γραφειοκρατία και τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν από τις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες.

Το σχέδιο νόμου «ρίχνει» το μπαλάκι στις ΔΑΟΚ. Όπως αναφέρει, οι κατά τόπους Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) θα είναι το μόνο σημείο επαφής του κτηνοτρόφου με Δημόσια Υπηρεσία. Οι κτηνοτρόφοι που έχουν ενταχθεί στα βιολογικά γνωρίζουν καλά πόσο υποστελεχωμένες είναι και με πόση δυσκολία κάνουν τους ελέγχους. Χωρίς προσλήψεις είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθούν στα νέα τους καθήκοντα.

Διαβάστε το άρθρο 3 και δείτε τι χρειάζεται για να βγει μια άδεια

Σταύρος Παϊσιάδης

info@agrotypos.gr

http://www.agrotypos.gr

Μαζικά έκαναν διακοπές οι Βορειοηπειρώτες στα χωριά τους και τώρα επιστρέφουν

Μαζικά οι Βορειοηπειρώτες είχαν πάει στα χωριά τους κατά τον φετινό Δεκαπενταύγουστο, προκειμένου να κάνουν διακοπές. Τα έρημα χωριά της Βορείου Ηπείρου, όπου ζουν μόνιμα λιγοστά γεροντάκια, ξαναζωντάνεψαν, παιδικές φωνές αντήχησαν στους δρόμους και στις πλατείες, ενώ τα πανηγύρια, που ήταν πολλά φέτος, πλημμύρισαν όλα από κόσμο.

 Τώρα επιστρέφουν ξανά στην Αθήνα και στις άλλες μεγαλουπόλεις, που εργάζονται. Η κίνηση στα τελωνεία και της Κακαβιάς και του Μαυροματίου είναι μεγάλη, δεν δημιουργούνται όμως μεγάλες και ατελείωτες ουρές, γιατί η επιστροφή είναι τμηματική, αλλά και οι έμπειροι αστυνομικοί και τελωνειακοί υπάλληλοι διεκπαιρεώνουν γρήγορα τις διαδικασίες, κάνοντας ταυτόχρονα ολοκληρωμένο έλεγχο. 

http://katoci.blogspot.com

Το παλαιότερο μοναστήρι της Ηπείρου είναι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Πλακωτή Θεσπρωτίας

Το παλαιότερο μοναστήρι της Ηπείρου είναι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Πλακωτή Θεσπρωτίας. Σύμφωνα με τις βυζαντινές τοιχογραφίες που αποκαλύφθηκαν κάτω από τα νεότερα επιχρίσματα του καθολικού  και οι οποίες χρονολογούνται τον 13ο αι., η ίδρυσή της θα πρέπει να τοποθετηθεί στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου. 

 Σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό της μονής. Ανήκει στον τύπο του ελεύθερου σταυρού και ειδικότερα στην παραλλαγή του λεγόμενου λατινικού σταυρού, στη διασταύρωση των κεραιών του οποίου υψώνεται εξαγωνικός τρούλος. Πρόκειται για αρχιτεκτονικό τύπο αρκετά διαδεδομένο στη νησιωτική Ελλάδα, σχετικά όμως σπάνιο στον ηπειρωτικό χώρο. Η εγκάρσια καμάρα προβάλλει δεξιά και αριστερά, ώστε η εκκλησία στην κάτοψη να παίρνει εξωτερικά το σχήμα ελεύθερου σταυρού.

 Σε μεταγενέστερη περίοδο, πιθανόν τον 18ο ή τον 19ο αιώνα, προστέθηκε νάρθηκας στη δυτική πλευρά, όπου και η είσοδος του ναού. Η τοιχοδομία είναι κατασκευασμένη με αργολιθοδομή στην οποία παρεμβάλλονται πλίνθοι σποραδικά τοποθετημένοι ή σε οριζόντιες σειρές.  Ο τρούλος εξωτερικά κοσμείται με οδοντωτή ταινία και κυκλικά διακοσμητικά μοτίβα. Η ημικυκλική αψίδα φέρει αβαθή αψιδώματα, ενώ στο αέτωμα της ανατολικής κεραίας του σταυρού ξεχωρίζει ακτινωτό πλίνθινο κόσμημα. Εσωτερικά, διατηρούνται αποσπασματικά τοιχογραφίες στις κεραίες του σταυρού και κυρίως στη βόρεια,  όπου διακρίνονται σπαράγματα τοιχογραφικού διακόσμου με παράσταση ευαγγελικής σκηνής και ολόσωμου αγίου, πιθανότατα του αγίου Παντελεήμονα. Οι τοιχογραφίες αυτές χρονολογούνται στον 13ο αιώνα. 

http://katoci.blogspot.com

Ήπειρος Της Παρα (δοση) Φωνίας

φώτο: πλαστικά παραδοσιακά σκιορίσματα

Γράφει η Βάσω Τζαρέλα

Η Ήπειρος της παράδοσης!... Ποιάς όμως παράδοσης; Αυτής που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας; Αυτής που «κυκλοφοράει» ανάμεσα στις εφηβικές και νεανικές θερμόαιμες αναζητήσεις; Αυτή που με περισσή ζέση μας «σερβίρουν» οι ανά την Ήπειρο ζυγιές (δια την διασκέδασην βεβαίως βεβαίως –όπου, όπου διασκεδάζω=διασκορπίζω-), που ενώ κλείνεις μαζί τους ζητώντας τα παραδοσιακά μας όργανα (κλαρίνο, λαούτο, ντέφι, βιολί) σου παρουσιάζονται με συνθεσάιζερ, ντραμς, μπάσο, τουμπερλέκι, κι ενώ με λύπη και ελπίδα συνάμα τους το θυμίζεις, σου απαντούν ως άλλοι μεγαλομαέστροι πως: «Δεν θα πάρετε χαμπάρι την διαφορά;» (γιατί είστε και πολύ όρνια, κούγω να λένε από τα μέσα τους).

Και εσύ μένεις με τα νεύρα τεντωμένα, ως άλλες χορδές λαούτου που ο οργανοπαίχτης το κούρδισε τέντα αρέντα, και είναι έτοιμα να σπάσουν με την πρώτη πενιά, και σκέφτεσαι να τους διαολοστείλεις και να χαλάσεις το πανηγύρι που έναν ολάκερο χρόνο αναμένει το χωριό σου, αλλά λες: «Δε βαριέσαι, μάλλον δεν θα καταλάβουν την διαφορά», κι αφού το γνωρίζεις μόνο εσύ, ας πάει και το παλιάμπελο και... ας αρχίσουν τα όργανα, πολύ το παιδέψαμε το πράμα...

Κι είσαι κι εσύ ο άλλος, που είσαι στο φιλοθεάμον κοινό, ο πανηγυριτζής να πούμε, που περιμένεις να ακούσεις κάτι από εκείνα τα παλιά, που απαγορευόταν να τα χορέψεις σαν παιδί (‘ντολή τση βάβως σου, «...γιατί τα παιδιά δε χορεύουν, παρά τηράνε τσι μεγάλους πως πάνε τα ποδάρια κι έτσι μαθαίνουν το χορό...»), και ξαφνικά κοιτάς στον χιλιόχρονο πλάτανο (που πετσοκόφκε και ταύτος από μια παλιαρρώστια), όπου είναι απάνω του τα όργανα στη σειρά και τηράς και ξανατηράς και αναρωτιέσαι αν κάνουν πουλάκια τα ματάκια σου ή αν λόγω της οινοποσίας βλέπεις οράματα από ντισκοτέκ και σκυλομάγαζα της δεκαετίας του ’80 και με όσο νου σου έχει απομείνει εκείνη την στιγμή, αναρωτιέσαι: «Καλά μο, πού έρθα; Ή, καλά μο, πού έρθαν;» και μένεις ως άλλη στήλη άλατος να θαυμάζεις τα θαύματα του κόσμου τούτου!

Κι αφού ο ρους των γεγονότων σε παρασέρνει κι εσένα μαζί (ε, μαθαίνεις να μην αντιστέκεσαι μο), κι αφού περίμενες κοντά ένα χρόνο να ακούσεις και να αισθανθείς την φωνή από κάποια βάθη αιώνων, ηρεμείς και λες ως βασικός ηθικός αυτουργός του εγκλήματος που λαμβάνει χώρα μπροστά στα όμορφά σου μάτια: «Δε βαριέσαι, καλή παρέα, μπύρα ελληνικιά και σουβλάκι αγνώστου προελεύσεως και όλα καλά».

Κι αρχίζουνε τα όργανα και σου τρυπάνε τ’ αυτιά τα πλήκτρα και το μπάσο και η ντράμς (αχ να ήταν οι Led Zeppelin εδώγια, θα κούναγες και το μαλλί το μακρύ, ας έχεις το αυχενικό) και να και το κλαρίνο το γνωστό (τούτο δεν αλλάζει, βασικόν όργανον, το οποίο μεταμόρφωσαν βέβαια σε μπουρού πλοίου που αναγγέλει αναχωρήσεις κι αφίξεις), και ξεκινάει το πανηγύρι μας (σαν άλλο καλοκαίρι) με μοιρολόι:

«Ωρέ σήκω Μαργιόλα μ’ απ’ τη γης

κι από το μαύρο χώμα

Ν’ ακούσεις τα τραγούδια μας,

Ν’ δεις και τ’ όργανά μας

Ψυχή καρδούλα μου ου ου ου»...

(και κλάμα η κυρία να ούμε κι ας με συγχωρέσει η Μαργιόλα που διασύρω το τραγούδι της, πιπέρι στο στόμα μου, αλλά ένεκα που πρέπει να μοιργιολογήσω κάπως...).

Και συνεχίζεται το the show must go on, με γνωστά τοις πάσι χοροτράγουδα σε τέμπο γρήγορον, σε ρυθμό ντάμπαρ ντούμπαρ κι όλα σου φαντάζουνε να είναι ίδια κι απαράλλαχτα κι αναρωτιέσαι: «Καλά μο, το ίδιο παίζουν συνέχεια;»

Μα λες δε βαριέσαι και σκώνεσαι να χορέψεις γιατί έναν σεβντά τον έχεις, να μην τον ξομολογήσεις; Και πιάνεσαι στην αράδα και παίζει το «Καίγομαι και σιγολιώνω» (όχι τόσο παλιό τραγούδι, όμως αγαπημένο κι αργό που τόσο σ’ αρέουν τα αργά) και σαν να κουράσκες στα πρώτα κιόλας βήματα γιατί το πάει ντίρι ντίρι, ντίρι ντίρι κι εκεί δεν αντέχεις άλλο κι ανάβεις λαμπάκια Χριστουγεννιάτικα και βγάζεις φλας δεξιά και κοντοστέκεσαι μπροστά στον τραγουδιάρη φωνάζοντάς του: «Αργά ωρέ, αργά»...

Ω, που και σ’ άκουσε ο μελλοντικός παραδοσιακός τραγουδιάρης και σε κοίταξε με απορία, σαν να του ζήτησες την τετραγωνική ρίζα του 6.858,75... και κατόπι κοιτιέστε με πάθος ασύγαστο και με ηλεκτρισμένες ματιές και σαν να κάνει πίσω ο παις του άσματος, γιατί θαμπώθηκε σαν αγουροξυπνημένος από το πρωινό φως (θα νά ‘κουσε κι ο κλαριτζής) και κάπως χαμηλώνει το τέμπο τού καλαματιανοσυρτοπωγωνίσιου που χόρευες και... «ας πούμε πως χορεύουμε πωγωνίσιο παιδιά»... και καλά να λες που παράγγειλες και το «Για πες μας χάρε να χαρείς» που γλήγορα δε θα τό ‘παιζε ούτε ο ίδιος ο Σοπένης, και κάπως σαν να χόρεψες αυτό που λέμε «στον τόπο» (αν, και για να λέμε και την πάσα αλήθεια, αισθάνεσαι σαν να έμεινες στον τόπο από φυσίγγι διασποράς που σε βρήκε παντού, γιατί το μονόβολο δεν θα σε πετύχαινε με την καμία)...

Κι εκεί απάνου που λες: «Για ωρέ διόουλοι, κάπως κάναμαν και το φέραμαν το πράμα στα συγκαλά του», αρχινάνε τα καγκέλοτσιφτετέλια (Αχ καγκελάρη μου τι έπαθες!!!... αχ Σέλφω μου, τι σου ‘μελε να πάθεις!) και... «Αμάν!, η μπουρού παιδιάαα, φέουμε ωρέ σβαρνιάρηδες, σβαλιαστείτε, σπαράτε να προλάβουμε να πάμε στην Παράδοση...».

Κουφάθκαν τα αυτιά μου τα μεγάλα (κληρονομιά που ακολουθάει τα ντιενέγια -DNA- της γενιάς μου), δε βαριέσαι λέω, αυτά θα επανέλθουν...

Κείνο που με μέλει είναι η λύπη στην ψυχή μου.- (τελεία και παύλα, για όσους δεν κατάλαβαν)...

Και του χρόνου Γκιαούρηδες!

Ηλικιωμένος οδηγός μπήκε ανάποδα στην Ιόνια Οδό

Ανάποδα στην Ιόνια Οδό, για πολλά χιλιόμετρα, πήγαινε σήμερα το πρωί ένας ηλικιωμένος οδηγός που είχε κατεύθυνση προς Γιάννενα.

Ο ηλικιωμένος μπήκε στον κόμβο της Ζεστής στο Μεσολόγγι, με κατεύθυνση προς Γιάννενα,  αλλά στο αντίθετο ρεύμα, εκείνο δηλαδή που πάει προς Αντίρριο. Όταν έγινε αντιληπτός ειδοποιήθηκε η ασφάλεια του αυτοκινητοδρόμου και η Τροχαία Μεσολογγίου, που φρόντισαν για την προστασία  των υπολοίπων οδηγών και την έξοδο του εν λόγω οδηγού στον επόμενο κόμβο που είναι στο Χαλίκι.

Ευτυχώς δεν υπήρξε κανένα ατύχημα από το λάθος του ηλικιωμένου, που μάλλον δεν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη καθώς δεν σταμάτησε κάπου, αλλά συνέχιζε ακάθεκτος την πορεία του. Και άλλες φορές, ειδικά στην αρχή της λειτουργίας της Ιόνιας, έχουν συμβεί παρόμοια περιστατικά, πράγμα που δείχνει ότι οι οδηγοί της περιοχής και κυρίως οι ηλικιωμένοι θα αργήσουν να συνηθίσουν τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, καθώς μέχρι πρότινος γνώριζαν μόνο το παλιό, απαράδεκτο, εθνικό οδικό δίκτυο.

aixmi-news.gr

http://xiromeronews.blogspot.com

Τα παιδιά της Κιβωτού στον Εν Νικοπόλει Άκτια.

Τα παιδιά του παραρτήματος  της Κιβωτού του Κόσμου  από την Πωγωνιανή Ιωαννίνων   συνοδευόμενα από  τον  ιδρυτή της Κιβωτού   πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου και  αντιπροσωπεία των μελών της  Δομής  είναι οι επίσημοι προσκεκλημένοι  του Συλλόγου Δρομέων Πρέβεζας     στον  6ο Εν Νικοπόλει Ακτια αγώνα δρόμου που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1η Σεπτεμβρίου.

Τα παιδιά θα συμμετέχουν    στον αγώνα του  1 χιλιομέτρου  και είναι συνολικά 23  (9 κορίτσια και 14 αγόρια)  ηλικία από 7 έως 19 ετών.

Οι επιχειρήσεις της Πρέβεζας στάθηκαν με μεγάλη προθυμία αρωγοί στην φιλοξενία των παιδιών    τα οποία θα μείνουν    στο ξενοδοχείο Μαργαρώνα  Ρουαγιάλ   (η διεύθυνση του οποίου προσφέρει τα δωμάτια) ενώ  οι επιχειρήσεις  “Καλοφαγάς”του Βασίλη Δόση , πίτσα “Μαχίμ” του Γιάννη Μάρκου, “Σπιτικό” του  Σταύρου Πανταζή  και “Ντόναλντ”  του Μάνθου Δέσκα προσφέρουν  φαγητό και γλυκά στα παιδιά τα οποία θα επισκεφθούν και το Λούνα Παρκ της παραλίας   μετά από πρόσκληση του  ιδιοκτήτη της επιχείρησης Διονύση Μεταξά.

www.epiruspost.gr

Οι εγκληματίες Τσάμηδες και οι ανεδαφικές τους διεκδικήσεις!

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

Διαδίδεται ότι διεξάγονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας για την επίλυση των εκκρεμοτήτων μεταξύ των δύο χωρών. Ασφαλώς, από την πλευρά των Αλβανών θα τεθεί προς διαπραγμάτευση και το ανύπαρκτο θέμα των Αλβανοτσάμηδων της Θεσπρωτίας. Ας έχουν υπόψη τους οι Έλληνες διαπραγματευτές ότι οι κραυγές των Τσάμηδων «για αποκατάσταση στις πατρογονικές εστίες», οι οποίες υποθάλπονται και υποκινούνται και από το επίσημο αλβανικό κράτος, δεν είναι τίποτε άλλο απόγές για ένα ανύπαρκτο θέμα, που εφευρέθηκε από τους Αλβανούς ως αντίβαρο του Βορειοηπειρωτικού. Το θέμα, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, και κατά τρόπο προκλητικό, το φέρνουν στην επικαιρότητα για αντιπερισπασμό και προς τέρψη του αλβανικού λαού, ο οποίος, για χρόνια τώρα, τρέφεται με μίσος κατά της Ελλάδος.

Ο πληθυσμός των Αλβανοτσάμηδων το 1923 δεν ξεπερνούσε τις είκοσι χιλιάδες (20.000). Το 1926 η ελληνική Κυβέρνηση δέχτηκε να εξαιρεθούν από την ανταλλαγή των πληθυσμών οι Τσάμηδες, οι οποίοι, κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου και μέχρι την έναρξη του Δεύτερου Μεγάλου Πολέμου, απολάμβαναν πλήρη δικαιώματα, θρησκευτικά, διοικητικά και εκπαιδευτικά. Κατείχαν τα πιο εύφορα εδάφη της Θεσπρωτίας σε αντίθεση με τους Έλληνες που ζούσαν στις ορεινές και άγονες περιοχές.

Δυστυχώς, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες δεν εκτίμησαν τις ελευθερίες που απολάμβαναν και από το 1941-1944 συνεργάστηκαν με τις φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις και βιαιοπράγησαν εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού. Οργανωμένες ομάδες περιέρχονταν την περιοχή και δολοφονούσαν, βίαζαν, πυρπολούσαν, άρπαζαν περιουσίες και γενικά διέπρατταν αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος των ντόπιων Ελλήνων Χριστιανών. Ανήκουστη η «εν ψυχρώ» δολοφονία των σαράντα εννέα (49) προκρίτων της Παραμυθιάς. Από τον Ιούλιο του 1943 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1944, κατά τη διάρκεια δηλ. της γερμανικής κατοχής, οι Τσάμηδες είχαν ιδρύσει, με το όνομα «Εθνική Αλβανική Επιτροπή» (Ksili Nasional Skiperat) και κυβέρνηση. Τα ένοπλα μουσουλμανικά τάγματα που είχαν συσταθεί, αγωνίζονταν για την αυτονομία της Θεσπρωτίας και τη μελλοντική της υπαγωγή στο αλβανικό κράτος.

Το καλοκαίρι του 1944 έγιναν σφοδρές μάχες στη Θεσπρωτία μεταξύ των ανταρτικών ομάδων του ΕΔΕΣ και των Γερμανών. Σ’ αυτές τις μάχες οι Τσάμηδες πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών. Λίγο πριν από την απελευθέρωση κάτω από το βάρος της ενοχής τους πέρασαν ομαδικά τα σύνορα και μπήκαν στην Αλβανία. Οι Τσάμηδες που εγκατατάθηκαν αρχικά στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου και στη συνέχεια στη Μέση Αλβανία λογαριάζονται περίπου σε δεκαοχτώ χιλιάδες.

Με τα πιο μελανά χρώματα οι κάτοικοι της Θεσπρωτίας περιγράφουν τις βιαιότητες και τα όργια των δημίων Τσάμηδων. Ο Σπύρος Μουσελίμης στο βιβλίο του «Ιστορικοί περίπατοι ανά τη Θεσπρωτία», Αθήνα 1976, γράφει: «Οι Τσάμηδες εξεστράτευσαν μετά των Γερμανών κατά των χωρίων της Κοιλάδας του Αχέροντα, επυρπόλησαν εκεί 24 χωριά, απήγαγον ομήρους περί τους 300, εφόνευσαν πλέον των 800, εβίασαν γυναίκες και παρθένους, απαγαγόντες και περί τας 50 κορασίδας εις χαρέμια των, ελεηλάτησαν όλον τον ζωικόν και κινητόν πλούτον των χωρίων και κατεδίκασαν τους εναπομείναντας και καταφυγόντας διά την σωτηρίαν των εις τα όρη να υποστώσιν τον εξ ασιτίας θάνατον... Οι Τουρκοτσάμηδες φάνηκαν τρισχειρότεροι των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών».

Μέχρι σήμερα οι Τσάμηδες στα μέρη της Αλβανίας που εγκαταστάθηκαν και κυρίως στην Κονίσπολη, κοντά στα σύνορα με τη Θεσπρωτία, δεν έπαψαν να επιτίθενται κατά της Ελλάδος, έχοντας συμπαραστάτες αλβανικούς σοβινιστικούς κύκλους και την ίδια την αλβανική Πολιτεία.

Ο Μιχάλης Τρίτος, Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σε μία περισπούδαστη μελέτη στην Επιστημονική Επετηρίδα «Βορειοηπειρωτικά», τ. ΣΤ’, Ιωάννινα 2018, σελ. 31 και εξής, με πλούσια βιβλιογραφία για το θέμα, αναφέρεται στην επιθετική στάση των Τσάμηδων, που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, όπως τα επεισόδια κατά την ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, την πυρπόληση το 1998 του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Μετόχι, στις καταπατήσεις εκκλησιαστικών περιουσιών και πολλά άλλα. 

Η οργάνωση «Τσαμουριά» δραστηριοποιείται επικίνδυνα: Τον Ιούνιο του 2002 έκαναν πορεία στην ελληνική Πρεσβεία των Τιράνων ζητώντας την επανεξέταση των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα. Προέβησαν στην έκδοση προπαγανδιστικών βιβλίων, όπως το βιβλίο «Ντοκουμέντα για την Τσαμουριά 1912-1913», γραμμένο από την ιστορικό Kalliopi Naska. Ένα βιβλίο που διαστρεβλώνει ασύστολα την ιστορική πραγματικότητα. Άλλο βιβλίο είναι ένα δίτομο βιβλίο 1.600 σελίδων του Alberti Katini που αναφέρεται στις διεκδικήσεις για την Τσαμουριά, όπως επίσης το βιβλίο του Χαϊρεντίν Γιουσούφι με τίτλο: «Ο Μουσάι Ντέμι και η αντίσταση των Τσάμηδων (1800-1947)», το οποίο θεωρείται συνέχεια του βιβλίου της Kalliopi Naska.

Να αναφέρουμε επίσης τα αλβανόφωνα περιοδικά «Κόχα» (Εποχή) και «Άμα» (Μητέρα Πατρίδα), τα οποία στα δημοσιεύματά τους περιλαμβάνουν τους Νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Άρτας, Πρέβεζας, Φλώρινας, Καστοριάς και τμήμα του Νομού Γρεβενών.

Συνεχείς είναι οι ανεδαφικές «ιστορικές θέσεις» των Αλβανών με άρθρα στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο, όπως και στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Οι ανεπίτρεπτες προκλήσεις και η συνεχής παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας είναι ανάγκη να απασχολήσουν την ελληνική κυβέρνηση και τους διαπραγματευτές που συζητούν την διευθέτηση των εκκρεμοτήτων μεταξύ των δύο χωρών. Ειδικότερα για το θέμα των εγκληματιών Τσάμηδων οφείλει η ελληνική κυβέρνηση να είναι ανυποχώρητη και να μην ικανοποιήσει τις παράλογες απαιτήσεις τους.

www.proinoslogos.gr

Ο 36χρονος αγρότης που άφησε τη θέση στην τράπεζα για να εξελίξει τις καλλιέργειες του πατέρα του

Αγρότης από ένα μικρό χωριό, τον Υψηλάντη, χτισμένο στις πλαγιές του Ελικώνα Βοιωτίας, ο Κωνσταντίνος Παναγιώτου καλλιεργεί περίπου 540 στρέμματα 9 διαφορετικών καλλιεργειών, ενώ συνολικά διαχειρίζεται 1.000 στρέμματα στην περιοχή, μερικά της μητέρας του, αλλά και άλλων παραγωγών, που τον εμπιστεύονται. Καλλιεργεί βαμβάκι, μηδική, σιτηρά, αχλάδι αλλά και ελαιοποιήσιμες ελιές, ενώ φέτος φύτεψε και τριτικάλε, από το οποίο δίνει σπόρο για ενσίρωμα.

Την απόφαση της αγροτικής ενασχόλησης την πήρε από πολύ νωρίς. Ήθελε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση και τις εκτάσεις του πατέρα του, να τις εξελίξει, χωρίς σε αυτό να τον εμποδίσουν οι σπουδές. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στο αντικείμενο της Εμπορίας και Διαφήμισης και πραγματοποιώντας μεταπτυχιακές σπουδές στο Τραπεζικό Μάρκετινγκ, η αγάπη του για τις καλλιέργειες και τον τόπο του, τον οδήγησε να αφήσει τη δουλειά που είχε στην τράπεζα για να γυρίσει πίσω και να αναλάβει τις εκτάσεις της οικογένειας. «Τα αγροτικά ήταν αυτοσκοπός. Δούλευα στην Εμπορική Τράπεζα, στο τμήμα προϊόντων και μάρκετινγκ. Τότε στην τράπεζα είχα πολύ καλή πρόταση, αλλά δεν την ακολούθησα», εξιστορεί ο ίδιος χωρίς να το μετανιώνει.

«Όταν έγινε η συμφωνία της Εμπορικής με την Credit Agricole, είχε έρθει ένας Γάλλος απεσταλμένος να αναλάβει το δικό μας τμήμα και μου έκανε γραπτή πρόταση, να πάω για μεταπτυχιακό στην Γαλλία ή την Αγγλία όταν θα άνοιγε το πρόγραμμα, για να αναλάμβανα μετά διοικητική θέση στην τράπεζα. Δεν το ήθελα. Αν θα έφευγα έξω δεν θα ξαναγυρνούσα στην Ελλάδα κι επίσης όταν έχεις κάνει επενδύσεις εδώ και έχει χρεωθεί και ο πατέρας σου για να τα καταφέρει, δεν μπορούσες να του πεις “Γειά φεύγω”», αφηγείται ο Κωνσταντίνος.

Αξιοποιώντας χρηματοδοτικά εργαλεία και νέες τεχνολογίες

Έτσι, το 2009, μπήκε σε πρόγραμμα νέων γεωργών με καλλιέργειες αχλαδιών και βαμβακιού. Ξεκίνησε με 90 στρέμματα για να φτάσει πέρυσι τα 500 και φέτος τα 540. «Ήμαστε η πιο αδικημένη σειρά νέων αγροτών, μας έκοψαν από το πριμ πρώτης εγκατάστασης τα μισά λεφτά» δήλωσε, σχολιάζοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο ξεκίνημά του. Έκτοτε, ο Κωνσταντίνος Παναγιώτου αξιοποίησε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο βελτίωσης, μπήκε σε πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας για την καλλιέργεια μηδικής, επένδυσε σε τεχνολογία και σύγχρονο εξοπλισμό παρακολουθώντας τις εξελίξεις, ενώ ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε δεύτερο σχέδιο βελτίωσης, με το οποίο θα εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία του net metering.

«Ή παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς. Δεν μπορείς να είσαι λίγο από όλα»

Με το πρώτο σχέδιο βελτίωσης έφτιαξε καινούργια αποθήκη, πήρε τρακτέρ και παρελκόμενα που αφορούν κυρίως τη μηδική. Αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, έφτιαξε το δικό του αντλιοστάσιο με σύστημα παρακολούθησης, το οποίο διαχειρίζεται μέσω προγράμματος από το κινητό του τηλέφωνο, ενώ χρησιμοποίησε και ένα πρόγραμμα εξηλεκτρισμού, το οποίο τον διευκόλυνε στον περιορισμό των δαπανών για ηλεκτροδότηση. «Το πρόγραμμα που έκανα αποδίδει», δήλωσε ο ίδιος και συμπλήρωσε: «Έχω βάλει καινούργια συστήματα πάνω στο αντλιοστάσιο, στο μοτέρ, με ινβέρτερ, όπου το ρυθμίζω εγώ πια πόσο θέλω να δουλέψει, τι πίεση θέλω να έχει κ.λπ.». Παράλληλα, ο Κωνσταντίνος έχει εγκαταστήσει και τον δικό του μετεωρολογικό σταθμό, που του επιτρέπει να έχει τις δικές του προβλέψεις για την περιοχή του. «Όλα αυτά, αν αξιοποιηθούν σωστά κι αν γνωρίζεις τι μηχανήματα διαλέγεις να πάρεις, τότε αποδίδουν», τονίζει.

Τα εμπόδια και οι συμβουλές στους νέους που επιθυμούν να γίνουν αγρότες

Ο Κωνσταντίνος, παντρεμένος, πατέρας δύο παιδιών, λατρεύει τη ζωή στην ύπαιθρο. «Η ζωή εδώ είναι πολύ καλύτερη», δηλώνει. «Η κύρια δυσκολία του αγρότη στα μικρά χωριά σαν τα δικά μας, είναι ότι δεν είναι εύκολο να έρθει κάποια κοπέλα εδώ για να παντρευτεί, και πολλοί από εμάς δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια. Ευτυχώς, εγώ τα κατάφερα, η γυναίκα μου το ήθελε και επέστρεψα εδώ».

Στα προβλήματα που αντιμετώπισε στην πορεία της αγροτικής του ενασχόλησης, εκτός από τις ελληνικές παθογένειες, τα μεγάλα κόστη, τη βαριά φορολογία και τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή και την πληρωμή των προγραμμάτων, ανέφερε και την ελληνική νοοτροπία. «Ή παππάς-παππάς ή ζευγάς-ζευγάς», δήλωσε χαρακτηριστικά. «Όχι λίγο δημόσιος υπάλληλος, λίγο το ένα, λίγο το άλλο και μετά να πηγαίνεις στο καφενείο και να λες είμαι αγρότης και να μην έχεις κάνει επένδυση τα τελευταία 15-20 χρόνια. Να έχεις δηλαδή πάρει το τελευταίο μηχάνημα με δραχμές! Αυτός δεν μπορεί να μου πει τίποτα», σχολίασε, για να τονίσει ότι «η αγροτική ενασχόληση είναι κάτι που απαιτεί την προσοχή σου, αλλά και κάτι που πρέπει να προσπαθήσεις να εξελίξεις για να αποδώσει».

«Δεν θέλω να απογοητεύσω τους νέους που επιδιώκουν να μπουν στον χώρο, είναι όμως κάτι που πρέπει να προϋπάρχει στην οικογένεια, κατά κάποιο τρόπο, για να μπορέσεις να το στηρίξεις. Πρέπει να είναι κανείς διάδοχος κατάστασης, διότι και τις εκτάσεις να έχει, αν δεν έχει τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τα κόστη είναι υπερβολικά μεγάλα για να μπορέσει κανείς να ανταπεξέλθει στο ξεκίνημά του», επεσήμανε.

Προώθηση των προϊόντων Αξιοποιώντας τις γνώσεις του στο μάρκετινγκ, ο Κωνσταντίνος συμβουλεύει ότι αυτό που δίνει το πλεονέκτημα στον παραγωγό είναι να χτίσει μακροχρόνιες συνεργασίες. «Κάποιος που έχει πάρει από εσένα και ποσότητα μεγαλύτερη και σε προτιμά επί σειρά ετών, σε γνωρίζει διαφορετικά, κι εσύ το ίδιο. Όταν έχεις μία ανάγκη ή όταν είναι μία λιγότερο ποιοτική χρονιά, εκεί μπορεί να στηρίξει, να πάρει και το λίγο πιο δεύτερο ποιοτικά προϊόν, να δώσει κάποια λεφτά μπροστά ή να σου δώσει μία επιταγή πιο πίσω», εξήγησε.

http://www.ypaithros.gr