«Ο Άνθρωπος του Θεού»: Κοσμοσυρροή στην ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο!

Εισπρακτικό θαύμα από την ταινία για τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου «Ο Άνθρωπος του Θεού».

Κόντρα στις κακές κριτικές από το σύνολο σχεδόν του Τύπου, ο Άγιος Νεκτάριοςκατάφερε να κάνει το εισπρακτικό του θαύμα: πάνω από 62.000 θεατές σε 117 αίθουσες πανελλαδικά έσπευσαν να πληροφορηθούν για τη ζωή και το έργο του, μόλις 13.000 λιγότεροι από όσους είχαν δει το «Χαλβάη 5-0» το τετραήμερο του ντεμπούτου του σε 110 αίθουσες αρχές Φεβρουαρίου του 2020, και 12.000 παραπάνω από τους θεατές της «Ευτυχίας» σε 109, παραμονές Χριστουγέννων του 2019 – για να θυμηθούμε το ξεκίνημα των δύο τελευταίων ελληνικών μπλοκμπάστερ πριν την έναρξη της πανδημίας. Παρεμπιπτόντως, το τρίτο μεγαλύτερο εγχώριο σουξέ εκείνης της περιόδου σε άνοιγμα ήταν το ρομαντικό δράμα «…Για Πάντα», που είχε ανοίξει με 53.025 εισιτήρια από 93 οθόνες το πρώτο πενθήμερο του 2020.

Χάρη στον «Άνθρωπο του Θεού», στα 88.701 εκτοξεύτηκε το σύνολο εισιτηρίων του τελευταίου κινηματογραφικού γουικέντ του Αυγούστου, τα υπερδιπλάσια από την προηγούμενη εβδομάδα και 27.000 παραπάνω από το σύνολο του αντίστοιχου περυσινού τετραημέρου, όταν το «Tenet», το μοναδικό χολιγουντιανό μεγαθήριο της πρώτης μετά-πανδημικής σεζόν, είχε αναμενόμενα κατακτήσει την κορυφή του top 10 στο άνοιγμά του με 40.230 εισιτήρια σε 162 σινεμά (συμπεριλαμβανομένων τότε και των multiplex, φυσικά).

https://viralgreece.eu

Πάμε για μελίκοκκα;

"Πάμε για μελίκοκκα;" Μια φράση  που ακούγονταν πολύ στις παλιότερες γενιές… και κυρίως από τα παιδιά....

     Τότε που παρέμεναν αδιάφορα για το τηλεοπτικό πρόγραμμα και προτιμούσαν να παίζουν ή να πηγαίνουν απ΄τη μια άκρη του χωριού στην άλλη για να μαζέψουν μελίκκοκα… μία από τις αγαπημένες  συνήθειες των παιδιών της δικής μου γενιάς.

       Μιλάω για  τους    μικροσκοπικούς γλυκούς καρπούς του δέντρου της μελικκοκιάς.....

       Αφιέρωναν ώρες ολόκληρες  για το μάζεμα, συνήθως τ’ αγόρια πήγαιναν, μαζί με τους κολλητούς τους…

       Σκαρφαλωμένα πάνω στα ψηλά δέντρα να προσπαθούν να γεμίσουν τσάντες με μελίκκοκα…. ακόμη πιο παλιά που δεν υπήρχαν σακούλες, τα παιδιά μετέτρεπαν τις μπλούζες τους  σε σακίδιο…(κι αν άνοιγε άντε να  τα μαζέψουν  από κάτω)…

          Πολλοί που στα χωράφια τους είχαν μελικοκιές δεν άφηναν τα παιδιά να τα μαζέψουν {όπως και τα κορόμηλα,σύκα, ρόδια (τώρα κανένα παιδί δεν πάει για μελίκκοκα ,ούτε καν τα γνωρίζουν)}.

Έφευγαν μεσημέρι και γύριζαν απόγευμα…

      Για όσους δε γνωρίζουν: η μελικοκκιά είναι φυλλοβόλο δέντρο με χρυσοπράσινα φύλλα, τα οποία έχουν σχήμα λόγχης και  από κάτω χνούδι. Ανθεκτικό στις δύσκολες καιρικές συνθήκες ,αλλά και σε ασθένειες, με ευλύγιστα κλωνάρια.

    Λένε, ότι τα μελίκοκκα ήταν ο λωτός των αρχαίων Ελλήνων…

      Ωριμάζουν μέσα φθινοπώρου, έχουν πολύ γλυκιά γεύση, όταν ωριμάζουν γίνονται μωβ σκούρα ως μαύρα.  Αποτελείται από  λεπτό φλοιό, κίτρινη ψίχα και κουκούτσι που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του καρπού (για να καταλάβεις τη γεύση τους πρέπει να φας 5-6 μαζί).

   Η Ελλάδα  είναι γεμάτη  από μελικοκιές… μόνο που δεν έχουν παιδιά σκαρφαλωμένα πάνω τους….

Πηγή: http://xiromeritissa.wordpress.com/

ΠΑΙΔΟΠΟΛΗ ΖΗΡΟΥ - Άφιξη παιδιών στη δίνη του εμφυλίου...

Στη δίνη του ελληνικού εμφυλίου μας μεταφέρει η φωτογραφία του Α. Λαμπέρ που σας παρουσιάζουμε σήμερα και η οποία συνόδευε έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού για τους πρόσφυγες στον ΟΗΕ την άνοιξη του 1948. Αποτυπώνει ανάγλυφα τον πόνο από την άφιξη 65 παιδιών από το ορφανοτροφείο Πωγωνιανής που εκκενώθηκε αιφνιδιαστικά λόγω των εμφυλιακών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με πηγές της εποχής τα παιδιά μεταφέρθηκαν με φορτηγά σε άσχημη κατάσταση μετά από αγωνιώδεις προσπάθειες της Αμαλίας Λυκουρέζου της NEF στην παιδόπολη Ζηρού. Στις όχθες της Λίμνης Ζηρού, κτίσθηκε από Ελβετούς αρχιτέκτονες το 1947-1949 η "Παιδόπολη Άγιος Αλέξανδρος λίμνης Ζηρού" με αντικείμενο την περίθαλψη των ορφανών παιδιών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου Πολέμου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, του Ελβετικού Ιδρύματος Don Suisse και της τότε κυβέρνησης της Ελλάδας. Από το 1949 μέχρι το 1975 η Ζηρόπολη αποτέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής, καθώς λειτουργούσε εκεί δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο, εστιατόριο, κοιτώνες, θέατρο, εκτροφεία ζώων και αλιευτικός σταθμός. 

https://epirusgate.blogspot.com

“Όταν ξυπνήσεις αύριο το πρωί, μην παραπονεθείς για τίποτα, γιατί τα έχεις όλα”

Καρκίνος – Αληθινές ιστορίες: Το μέλλον, αχ αυτό το μέλλον. Κάνεις όνειρα και σχέδια. Νομίζεις ότι θα πετύχεις, αλλά πάνε όλα στραβά. Μετά, νιώθεις προδοσία. Ξυπνάς ένα πρωί και πετυχαίνεις να έχεις μια φυσιολογική ζωή όπως όλοι οι υπόλοιποι.

Σημασία έχει να απολαμβάνει κανείς τη στιγμή που ζει. Δηλαδή, το σήμερα. Θέλεις να κάνεις ένα ταξίδι και θέλεις να το πραγματοποιήσεις οπωσδήποτε. Δεν θέλεις να περιμένεις. Τα προβλήματα σε πνίγουν κι εσύ θέλεις να ηρεμήσεις.

Γυρίζεις και αγκαλιάζεις σφιχτά τον άνθρωπό σου. Ξέρεις ότι η επόμενη μέρα δεν θα σας βρει μαζί. Χτυπά το τηλέφωνο και ξέρεις ότι θα ακούσεις κάτι δυσάρεστο «Η μαμά μπήκε πάλι στο νοσοκομείο έλα γρήγορα».

Ξεκινάς να αναρωτιέσαι «Γιατί σε μένα θεέ μου;». «Εντάξει, την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε». Θα πρέπει να φανείς δυνατή. Μόνη σε μια γωνιά του νοσοκομείου. Στέκεσαι δίπλα της και τη χαϊδεύεις συνεχώς.

Μέσα σου τα νιώθεις όλα δυνατά. Όλα έτοιμα να εκραγούν. Οκτώ χρόνια γεμάτα με αρρώστιες και προβλήματα. Οι συγγενείς προσπαθούν να σου δώσουν κουράγιο, αλλά γνωρίζεις πως είναι δύσκολο να το αντέξεις ξανά.

Εκεί που νομίζεις πως όλα πάνε καλά, έρχεται ο γιατρός. «Η μαμά σου χειροτερεύει. Φταίει, ο καρκίνος». Μετά βυθίζεται ξανά στη σκέψη σου. Μόνο ο εγκέφαλος δουλεύει για μερικά λεπτά. Εσύ, τότε ξεκινάς πάλι να κλαις. «Γιατί, γιατί, γιατί».

Καρκίνος: Τι σου μαθαίνει το νοσοκομείο

Ένα «γιατί», το οποίο συνεχίζει να σε βασανίζει. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η μητέρα σου δεν μπορεί να παλέψει πια. Απλά προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή για περισσότερες ημέρες. Τελικά, μεγάλο σχολείο το νοσοκομείο.

Σου δίνει μαθήματα. Μαθαίνεις να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και να μην πετάς τις ευκαιρίες της ζωής. Σου μαθαίνει να είσαι γεμάτος, με όσα έχεις. Δεν πρέπει να το βάζετε ποτέ κάτω. Να είστε δυνατοί και να παλεύετε ακόμη και τα πιο δύσκολα.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε μία από τις δύσκολες, αλλά αληθινές ιστορίες. Είμαστε ακόμη εδώ και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.

https://www.enimerotiko.gr

Πραγματοποιήθηκε η τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου για τη μάχη της Μπογόρτσας –Ομόθυμη η καταδίκη της βεβήλωσης του Μνημείου. ΦΩΤΟ

Με συγκίνηση και κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκε η τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου για τη μάχη της Μπογόρτσας

–Ομόθυμη η καταδίκη της βεβήλωσης του Μνημείου

Με συγκίνηση και κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Αυγούστου στην Κοινότητα του Άσσου, η τελετή των αποκαλυπτηρίων Μνημείου για την ιστορική μάχη της Μπογόρτσας, ενώ ομόθυμη ήταν η καταδίκη της βεβήλωσης του Μνημείου από αγνώστους κατά τη διάρκεια της προηγούμενης της εκδήλωσης, νύχτα.

Καλαντζής: «Απερίφραστη καταδίκη της βεβήλωσης του Μνημείου»

Ο δήμαρχος Ζηρού κ. Νικόλαος Καλαντζής άρχισε τον χαιρετισμό του καταδικάζοντας τη βεβήλωση του Μνημείο, λίγες ώρες πριν την τελετή των αποκαλυπτηρίων. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Καταδικάζουμε απερίφραστα τη βεβήλωση του ΜΝΗΜΕΙΟΥ για την ιστορική Μάχη της Μπογόρτσας η τελετή αποκαλυπτηρίων του οποίου πραγματοποιείται σήμερα κανονικά χάρη στην άμεση ενεργοποίηση του προέδρου και των κατοίκων της Κοινότητας του Άσσου και των όμορων χωριών τους οποίους ευχαριστούμε ιδιαίτερα.

Η επίθεση με μπογιές στο ΜΝΗΜΕΙΟ, από αγνώστους την περασμένη νύχτα, συνιστά πράξη ασέβειας και ιστορικής άγνοιας. Ο Δήμος Ζηρού, θα συμβάλει στην πλήρη αποκατάστασή του και διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι είναι και θα παραμείνει ένας Δήμος που σέβεται την ελευθερία και την ιστορία.

Όσον αφορά τους - μέχρι στιγμής - αγνώστους, που προέβησαν στη συγκεκριμένη πράξη, τους τονίζουμε ότι όση μαύρη μπογιά και να ρίξουν δεν θα καταφέρουν ούτε τις προσπάθειες του Δήμου, της Κοινότητας του Άσσου, των συλλόγων, φορέων και κατοίκων της περιοχής για ανάδειξη της ιστορίας του τόπου ν’ αμαυρώσουν, αλλά ούτε τη μνήμη και τις θυσίες των ηρώων αγωνιστών, Σουλιωτών και Λακκιωτών να υποβαθμίσουν.

Είμαστε βέβαιοι ότι η Αστυνομία, που ήδη έχει κινητοποιηθεί, θα βρει τους δράστες και θα οδηγηθούν σύντομα στη δικαιοσύνη».

«Ιερό χρέος η ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας»

Στον χαιρετισμό του για την τελετή και τη σημασία της μάχης της Μπογόρτσας ο Δήμαρχος Ζηρού, ανέφερε: «Mε ιδιαίτερη χαρά βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην κοινότητα του Άσσου για την τελετή των αποκαλυπτήριων Μνημείου εις τιμή και ανάμνηση της ηρωικής μάχης της Μπογόρτσας.

Η διαφύλαξη και η ανάδειξη με κάθε δυνατό τρόπο, της ιστορίας, και ιδιαίτερα της τοπικής, αποτελεί ιερό χρέος.

Ως Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και ως κοινωνία έχουμε ιστορική αλλά και ηθική υποχρέωση να θυμόμαστε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία όχι μόνο ως τιμή, αλλά και ως μνήμη και να εκφράζουμε μαζί την ευγνωμοσύνη μας για την υπέρτατη θυσία τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Από την πρώτη στιγμή που έπεσε στο τραπέζι η ιδέα ανέγερσης Μνημείου για τη Μάχη της Μπογόρτσας, με αφορμή τα 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, δεν υπήρξαν δεύτερες σκέψεις.

Αμέσως αποφασίσαμε με τους συνεργάτες μου να προχωρήσουμε άμεσα στην ανέγερσή του.

Θέσαμε ως στόχο μάλιστα, η τελετή των αποκαλυπτηρίων να πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο που ήταν και η επέτειος των 200 χρόνων από την ιστορική μάχη. Οι συνθήκες και τα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα λόγω της Πανδημίας δεν μας το επέτρεψαν.

Ωστόσο σήμερα, λίγους μήνες μετά, στεκόμαστε μπροστά από ένα λιτό, όπως θα άρμοζε άλλωστε στη ζωή και στις αξίες των υπερήφανων αγωνιστών της επανάστασης, αλλά όχι λιγότερο σπουδαίο, Μνημείο. Πάνω του αποτυπώνεται ο πεισματικός διπλός αγώνας των Σουλιωτών και Λακκιωτών.

Ο αγώνας για το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας που ήταν συνυφασμένος και με τον αγώνα για την επιβίωσή τους και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.

Τιμούμε τους ήρωες Σουλιώτες και Λακκιώτες που πολέμησαν με περίσσιο θάρρος στις 18 και 19 Απριλίου 1821 σε αυτή την περιοχή και εξεδίωξαν τους Τούρκους από τον τόπο.

Η νίκη τους αναπτέρωσε το ηθικό των ήδη επαναστατημένων Ελλήνων στην Πελοπόννησο, ενώ ταυτόχρονα ανάγκασε τον Σουλτάνο, σε συνδυασμό και με τις σχέσεις του με τον Αλή Πσά που είχαν διαταραχτεί, να αποστείλει στρατεύματα στην Ήπειρο, κάνοντας πιο εύκολο το έργο των Ελλήνων πολεμιστών στο Μοριά.

Με την ευκαιρία της σημερινής τελετής, μαζί με τους Σουλιώτες και Λακκιώτες, τιμούμε κι όλους εκείνους που υπηρέτησαν πανανθρώπινες αξίες.

Με την ανέγερση του Μνημείου πέρα από τις αρμόζουσες τιμές στους ήρωες, θέλουμε να μεταφέρουμε και να παραδώσουμε στις νέες γενιές, στις γενιές που έρχονται, άσβεστη τη μνήμη των αγώνων και της θυσίας των προγόνων μας για την πατρίδα και την Ελευθερία.

Ο Δήμος Ζηρού με τα δεκάδες ιστορικά αλλά και πολλά αρχαιολογικά σημεία, είναι εδώ για ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες και να στηρίξει κάθε πρόταση για την ανάδειξη του τόπου μας.

Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια του συνδημότη μας Λάμπρου Δήμα για την ευγενική δωρεά του χώρου για την ανέγερση του Μνημείου, τους τοπικούς Συλλόγους, τον Περιβαλλοντικό Σύλλογο πρ. Δήμου Θεσπρωτικού για την συνδρομή τους, τον πρόεδρο της Κοινότητας του Άσσου τον Κώστα Κατσάνο και τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου καθώς και όλους όσοι συνέβαλαν στην ανέγερση του Μνημείου και την επιτυχία της σημερινής εκδήλωσης. Αθάνατοι οι ήρωες αγωνιστές του 1821!».

Χαιρετισμοί

Στη σημασία ανάδειξης της ιστορίας του τόπου στάθηκε στον χαιρετισμό του ο Βουλευτής Ν.Δ. Νομού Πρέβεζας κ. Στέργιος Γιαννάκης, ο οποίος μετέφερε και τον χαιρετισμό του προέδρου της Βουλής κ. Τασούλα. Επίσης συνεχάρη τον Δήμο Ζηρού και όλους όσοι συνέδραμαν στην ανέγερση του Μνημείου και την επιτυχία της χθεσινής εκδήλωσης.

Ο Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. κ. Κώστας Μπάρκας, αφού καταδίκασε την βεβήλωση του Μνημείου και τόνισε την σημασία του, καθώς συρρικνώνει τον ηρωισμό Σουλιτών και Λακκιωτών με τους αγώνες για την ελευθερία και την υπεράσπιση υψηλών ιδανικών.

Κατσάνος: «Ημέρα ορόσημο»

Ο πρόεδρος της Κοινότητας Άσσου κ. Κώστας Κατσάνος από την πλευρά του –μεταξύ άλλων- ανέφερε: «Η σημερινή ημέρα ιδιαίτερα σημαντική για την Κοινότητα του Άσσου αλλά και για όλη την ευρύτερη περιοχή. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ημέρα ορόσημο. Το μνημείο θα είναι σημείο αναφοράς για το χωριό μας αλλά και για ολόκληρη τη Λάκκα». Τέλος ευχαρίστησε τον Δήμαρχο Ζηρού κ. Νικόλαο Καλαντζή που αγκάλιασε την ιδέα για την ανέγερση του Μνημείου.

Για τη σημασία της μάχης της Μπογόρτσας αναφέρθηκε σε χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Πολιτιστικού –Περιβαλλοντικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού κ. Νίκος Νικολάου.

Χαιρετισμό για την εκδήλωση απέστειλαν -μεταξύ άλλων- και ο Δήμαρχος Ελευσίνας, της πόλης που είναι νέα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, κ. Αργύρης Οικονόμου.

Στο ιστορικό της μάχης αναφέρθηκε ο Ασσιώτης, συγγραφέας, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου Αποδήμων Ασσιωτών «Μάρκος Μπότσαρης» κ. Παύλος Χρήστου με τη συγκίνηση από την αφήγηση των ηρωικών γεγονότων της εποχής, να είναι διάχυτη.

Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο εκπαιδευτικός, διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Θεσπρωτικού κ. Παναγιώτης Κούσης.

Καταθέσεις στεφάνων

Καταθέσεις στεφάνων έκαναν: Γιαννάκης Στέργιος Βουλευτής Ν.Δ. Νομού Πρέβεζας, εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής.

Μπάρκας Κων/νος, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., Νομού Πρέβεζας,

Καλαντζής Νικόλαος, Δήμαρχος Δήμου Ζηρού.

Ντακαλέτσης Χρήστος, Δήμαρχος Δήμου Δωδώνης.

Κατσάνος Κων/νος, πρόεδρος Κοινότητας Άσσου.

Σιγιάννης Παντελής, εκπρόσωπος του Α.Τ. Ζηρού.

Πανούσης Θεόδωρος, πρόεδρος Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Ζηρού, Δημοτικός Σύμβουλος.

Παπαβασιλείου Βασίλειος, αντιδήμαρχος, αξιωματικός Στρατού ε.α, - εκπροσώπησε την Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού, παράρτημα Πρέβεζας.

Πάντος Δημήτριος, δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ζηρού, εκπρόσωπος του Πολιτιστικού –Περιβαλλοντικού Συλλόγου πρ. Δήμου Θεσπρωτικού.

Κώνστας Βασίλειος, αντιστράτηγος Πυροσβεστικού Σώματος ε.α, ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ζηρού.

Θεοδώρου Ευάγγελος, πρόεδρος Συλλόγου αποδήμων Ασσιωτών Αθήνας.

Λαμπρούσης Δημήτριος, πρόεδρος του Συλλόγου Αποδήμων Ασσιωτών Ιωαννίνων.

Θεοδώρου Ιωάννης, εκπρόσωπος του Αθλητικού Συλλόγου Άσσου.

Σωτηρίου Βασιλική, εκπρόσωπος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Νικολιτσίου «Η Αναγέννηση».

Κωνσταντίνος Καραβίδας, πρόεδρος της Κοινότητας Πολυσταφύλου.

Καρζής Γεώργιος, γραμματέας του Συλλόγου Πουσταφυλιτών «Η Αγία Τριάδα».

Κίτσιος Σπυρίδων, πρόεδρος Ένωσης Αποστράτων χωροφυλακής, Ελληνικής Αστυνομίας Ν. Ιωαννίνων.

Ειδικής αναφοράς αξίζουν δύο παιδιά από τον Άσσο, την Καραγιώτου Ανδριάνα και τον Κάλιοση Γεώργιο, τα οποία φέροντας παραδοσιακές φορεσιές έστεκαν στο χώρο του Μνημείου καθ’ όλη τη διάρκεια της τελετής, και παρέδωσαν τα στεφάνια προς κατάθεση στους επισήμους.

Ευχαριστίες

Πολλές ευχαριστίες οφείλουμε στο Αστυνομικό Τμήμα Ζηρού για την συνδρομή του στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και την ασφάλεια του χώρου, στους ιερείς κ.κ. Σιάρκο Αλέξανδρο και Κούση Βασίλειο οι οποίοι τέλεσαν τη δοξολογία, καθώς και στην κα Ζωή Ράπτη για την ευγενική παραχώρηση έργων ζωγραφικής ηρώων της ελληνικής επανάστασης του αείμνηστου συζύγου της διδασκάλου Παναγιώτη Ράπτη οι οποίοι κόσμησαν τον χώρο του Μνημείου. Τα συγκεκριμένα έργα μέχρι πρόσφατα κοσμούσαν το κοινοτικό κατάστημα Γαλατά.

Ευχαριστούμε επίσης τον τραγουδιστή Γιώργο Ιωαννίδη, ο οποίος συνοδευόμενος από τους μουσικούς Γιώργο Υφαντή στην κιθάρα και Σπύρο Ζήκα στο κλαρίνο, τραγούδησε παραδοσιακά ιστορικά τραγούδια και έδωσε ξεχωριστό χρώμα στην εκδήλωση.

Θερμές ευχαριστίες αξίζουν στις κυρίες του Άσσου οι οποίες παρασκεύασαν και πρόσφεραν σε όλους τους προσκεκλημένους εξαιρετικά εδέσματα καθώς επίσης και τοπικές ελιές και τυρί, συνοδευόμενα με τσίπουρο, κρασί και αναψυκτικά.

Τέλος, ευχαριστούμε το τηλεοπτικό κανάλι ΑΡΤ T.V. καθώς και όλα τα τοπικά Μ.Μ.Ε για την δημοσιογραφική κάλυψη και προβολή της εκδήλωσης.

Εκτός των Βουλευτών του Νομού Πρέβεζας κ.κ. Γιαννάκη και Μπάρκα, και του Δημάρχου Δήμου Δωδώνης κ. Χρήστου Ντακαλέτση, την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι αντιδήμαρχοι Δήμου Ζηρού κ.κ. Γκάρτζος Χρήστος, Τάσσης Απόστολος, Παπαβασιλείου Βασίλειος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Πάντος Δημήτριος, Φίντζος Ευάγγελος και Κώνστας Βασίλειος, Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, πρόεδροι και μέλη Τοπικών Κοινοτήτων, πρόεδροι κι εκπρόσωποι Συλλόγων και Φορέων και πλήθος κόσμου.

Η φάρμα του Σταύρου | Η ζωή στο χωριό. ΒΙΝΤΕΟ

Στον αρχαίο κόσμο οι αγελάδες, ο ταύρος, τα βόδια και τα μικρά τους, επεμβαίνουν στην ελληνική μυθολογία και τον ελληνικό πολιτισμό διότι ενώνουν με έναν φανταστικό τρόπο τους θεούς με τους ανθρώπους. 

Από τότε σε μιά άρρικτη σχέση με την ποιμενική ζωή, γίνονται οικόσιτα ζώα που φροντίζουν για τις καθημερινές διατροφικές ανάγκες της ελληνικής οικογένειας. 

Στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας, ο Σταύρος που διατηρεί τη δική του φάρμα με γελάδια ντόπιας φυλής εδώ και πολλές δεκαετίες, μας μιλάει για το επάγγελμά του.. 

Βίντεο: Ανδρέας Κουτσοθανάσης 

Κλαρίνο: Γιώργος Τουφεκούλας

Το δόντι («Φυλαχτείτε γυναίκες από το τάξιμο»).

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Όποιος ή όποια δεν γνώρισε την δοντάγρα (οδοντάγρα) είναι πολύ τυχερός/ή. Δοντάγρα ήταν η ειδική τανάλια για την εξαγωγή των δοντιών. Μαζί με το δόντι ή τα δόντια έφευγε πολλές φορές και το τσιαούλι. Πολλοί ξετσιαουλιάστηκαν! Το μοναδικό εργαλείο, ο μόνιμος σύντροφος των πρακτικών οδοντογιατρών. Χρησιμοποιούνταν μόνο όταν ο πονόδοντος ήταν ανυπόφορος. Δεν είχε γιατρειά, ακόμα και με το τσίπουρο που κρατούσαν στην μπούκα του στόματος ή με το λιβάνι που έβαζαν στην “κουφάλα” του δοντιού. Τέλος ακόμα και με την καυτηρίαση με πυρακτωμένο σύρμα. Ανάγκη να βγει το δόντι «να δει τον ήλιο». Έβγαζε λοιπόν με την οδοντάγρα, χωρίς καμιά προετοιμασία του αρρώστου, το δόντι και του το έδινε στο χέρι. Μερικές φορές το έσπαγε, οπότε ο πόνος μεγάλωνε. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που κατά λάθος έβγαζε το διπλανό δόντι, το γερό! Θεραπευτικά συνιστούσε στον άρρωστο να βάζει αλάτι στην πληγή, μέχρι να ψηθεί. 

Πρόλαβα πολλές καταστάσεις «οδοντιατρικής τραγωδίας» κι ακόμη έζησα και την λειτουργία της τανάλιας της Αλέξω. Τανάλια μαραγκού που την είχε προμηθευτεί από τον παππού μου, που ήταν μαραγκός και είχε πάντοτε διπλά εργαλεία. Το οδοντιατρείο το είχε στήσει στην αυλή του σπιτιού της που ήταν ακριβώς κάτω από την εκκλησία. Ήταν Κυριακή που ο παπάς είχε σταματήσει τη Θεία Λειτουργία από τις φωνές του «ασθενούς», τον πόνο δηλαδή που ένιωθε και το ρέκασμα που έκανε λόγω της οδοντιατρικής δράσης της Αλέξω. Αλέξω με το όνομα! Στην πορεία εκσυγχρονίστηκε και άλλαξε εργαλεία. Η τανάλια αντικαταστάθηκε από τη δοντάγρα…

Τον οδοντιατρικό εξοπλισμό της Αλέξω «τον έφαγα στη μούρη». Η μάνα μου με απειλούσε, όταν της ζητούσα χρήματα για να αγοράσω καραμέλες ότι θα χαλάσω τα δόντια και μετά θα λειτουργήσει η τανάλια της Αλέξω και «θα βελάξεις στο κλάμα». Έτσι μου έλεγε και τα πίστευα ο μούκακας. Τέτοιο φόβο είχαμε πάρει όλοι μας. Κι ήρθε αργότερα και εκείνος ο οδοντοτεχνίτης που λειτουργούσε με τον κανόνα «βγάλε - βάλε» που ξετσιαούλιασε ένα καλοκαίρι όλους. Άντρες και γυναίκες, παιδιά και γερόντους. Ανατριχιάζω ακόμα όταν θυμάμαι που προσπαθούσε να βάλει τη γέφυρα στον Βασίλη και -θαμα, θαμα- και δεν έμπαινε. Η γέφυρα ήταν του Μανόλη. Οι φωνές του Βασίλη «ανασήκωσαν» όλο το Τζουμέρκο. Μιλάμε για μεγάλο μαρτύριο! 

Όταν έπρεπε να βγει ένα νεογιλό δόντι (τα πρώτα δόντια που αποκτά ο άνθρωπος στη ζωή του), κάνανε θηλιά με το ράμα που είχε η κουβαρίστρα και μας το έβγαζαν. Ακολούθως το πετούσαμε στη στέγη του σπιτιού και λέγαμε: «Πάρε κ(ου)ρούνα κόκαλο και δος μου σιδερένιο, να ροκανάω τα κουκιά, να τρώω τα ρεβίθια». Πιστεύαμε πως η ενέργεια αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την απρόσκοπτη ανατολή του μόνιμου δοντιού που θα το αντικαταστήσει. Πιο ευχάριστη για μας ήταν η διαδικασία που βάζαμε το δοντάκι κάτω από το μαξιλάρι και νομίζαμε πως όταν θα κοιμηθούμε η νεράιδα θα έρθει, θα το πάρει και στη θέση του θα αφήσει ένα δωράκι ή χρήματα. 

Κι αν αυτό γινόταν ε, ρε τι χαρές και τι πανηγύρια. Θυμάμαι μια περίπτωση που ο Πέτρος το είχε βάλει δυο φορές κάτω από το μαξιλάρι, αλλά η μητέρα του είχε ξεχάσει να βάλει κάποιο νόμισμα. Το κράταγε σαράντα χρόνια. Όταν πλέον άρχισε να βάζει προσθετικά δόντια ζήτησε ευθύνη από την υπέργηρη μητέρα του ότι του χάλασαν τα δόντια γιατί δεν είχε έρθει η νεράιδα. Και της ζήτησε να του δώσει έστω και τώρα το δώρο της νεράιδας. Και η μάνα του ανέκραξε. «Φυλαχτείτε γυναίκες από το τάξιμο. Ο Πέτρος θα το θυμηθεί και μετά από σαράντα χρόνια». Δίδαγμα!!!

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Μη χάνεσαι με όσους μοιράστηκες κάποτε ένα θρανίο

Όλα ξεκινούν ένα πρωινό το οποίο προορίζεται να στιγματίσει την επόμενη δεκαετία και βάλε της ζωής σου. Σε ξυπνάνε σχεδόν με το ζόρι από τα πουπουλένια σου όνειρα, σε δασκαλεύουν να είσαι φρόνιμο παιδί και φορτωμένο το δύσμοιρο με μία τσάντα μεγαλύτερη από το μπόι σου, ξεκινάς για την ξενιτειά της πρώτης μέρας στο σχολείο. Μπορεί να κλάψεις φωναχτά μήπως και σε λυπηθούν ή μπορεί να καθαρίσεις όλα τα πατώματα, μέχρι να πειστείς να περάσεις το κατώφλι. Αφού όμως στερέψουν όλα τα ουρλιαχτά του στιλ «Θέλω τη μαμά μου» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, διαπιστώνεις ότι ο χώρος είναι γεμάτος με πολλά μικρά ζιζάνια σαν και του λόγου σου, σύμμαχοι στη μάχη κατά της δικτατορίας του πρωινού ξυπνήματος και κυρίως μαθήματος.

 Μπορεί ο τίτλος του διπλανού να άλλαξε όνομα και φύλο στη διάρκεια των χρόνων, όμως ο ρόλος του σύμμαχου παρέμεινε ίδιος και απαράλλαχτος. Τυχεροί όσοι κάθε πρωί είχαν κάποιον να τους καλωσορίζει στο θρανίο με μια καλημέρα και ένα ζεστό χαμόγελο. Ήταν εκείνοι που δε βαρέθηκαν ποτέ στο μάθημα γιατί είχαν κάποιον να μοιραστούν την ανία τους μέχρι να τους χωρίσει η αγανάκτηση του διδάσκοντα. Εσείς δεν είστε για να κάθεστε μαζί! Από τα μικροσκοπικά καρεκλάκια του νηπιαγωγείου ως και τα έδρανα του πανεπιστημίου, το ταξίδι στη γνώση απαιτεί και λίγο χαβαλέ, γιατί αλλιώς γίνεται καταναγκασμός. Οι παρέες του σχολείου, αν δε δέσουν για τα καλά, είναι καταδικασμένες να λησμονηθούν στο συρτάρι με σκονισμένα άλμπουμ φωτογραφιών. Το ίδιο και το άτομο που τόσα χρόνια μοιράστηκες πολλά περισσότερα από ένα θρανίο.

Μοιράστηκες τη νύστα σου, τις παραξενιές σου και άπειρα εσωτερικά αστεία. Χωρίσατε το κολατσιό σας στα δυο, ίσως για πρώτη και τελευταία φορά, αλλά και το απροειδοποίητο τεστ μαθηματικών που όλως τυχαίως έγερνε λιγάκι προς τα δίπλα.

Οι προσδοκίες και ο φόβος για το μέλλον ελαφραίνουν όταν τους μοιράζεσαι. Από το γνωστό «εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω…» μέχρι όντως να τα καταφέρεις, περνάνε άπειρες ώρες μέσα στη σχολική τάξη, διαγωνίσματα και εκδρομές. Θα τα κατάφερνες μόνος; Ήταν εκείνη η σφιχτή αγκαλιά, όταν πάτωσες στο διαγώνισμα της κατεύθυνσης ή το ιδρωμένο χέρι που κρατούσες λίγο πριν τις πανελλαδικές. Ήταν το ίδιο πρόσωπο με το οποίο κλάψατε παρέα τη μέρα των αποτελεσμάτων μαζί, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Τα ονόματα από τα πρώτα καρδιοχτύπια γράφονται με μολύβι στα σχολικά θρανία. 

Στην ηλικία που ξεπερνιέται το σύνθημα «αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες», η διπλανή είναι εκείνη που θα μάθει για τον πρώτο σου έρωτα και θα φροντίσει να σε κάνει ρεζίλι κάθε φορά που περνάει μπροστά σου ο εκλεκτός. Σημειωματάκια κάτω από τη μύτη του καθηγητή, παιχνιδιάρικα σκουντήματα και εκείνα τα βλέμματα όλο νόημα προς εξυπηρέτηση της μουγκής συνεννόησης.

 Τα σχολικά χρόνια τελειώνουν, ο καθένας ακολουθεί τη δική του πορεία. Είναι κρίμα λοιπόν εσείς οι δύο να χωρίσετε τις ζωές σας όπως κάνατε με το θρανίο στο δημοτικό. Κι αν οι δρόμοι σας φέρουν ξανά στα παλιά λημέρια, χτυπήστε το κουδούνι για έναν καφέ στα γρήγορα. Περάστε μαζί ακόμα ένα διάλειμμα για να αναπολήσετε μερικά από τα πιο ανέμελα χρόνια της ζωής σας! Εξάλλου, αξίζει να χτίζουμε το παρόν μας πάνω σε χαρούμενες αναμνήσεις του παρελθόντος.

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Σοφία Καλπαζίδου

pillowfights.gr

https://xiromeropress.gr

Ο γάμος έφερε πρόστιμο κι αναστολή λειτουργίας..

Πρόστιμο πέντε χιλιάδων ευρώ σε ξενοδοχείο στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων και επταήμερη αναστολή λειτουργίας επέβαλε η αστυνομία μετά από έλεγχο που πραγματοποίησε το βράδυ του Σαββάτου.

Στο εστιατόριο του ξενοδοχείου πραγματοποιούνταν κοινωνική εκδήλωση (γάμος) με ζωντανή μουσική, γεγονός που οδήγησε στο πρόστιμο και την αναστολή λειτουργίας.

Στην Περιφερειακή Ενότητα Άρτας, επιβλήθηκε πρόστιμο 300 ευρώ σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ψησταριά), για μη ανάρτηση του μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού πελατών στον εσωτερικό του χώρο.

Επίσης το τελευταίο 24ωρο βεβαιώθηκαν 18 παραβάσεις για μη χρήση μάσκας και επιβλήθηκαν πρόστιμα των 300 ευρώ.

Δύο ήταν οι παραβάσεις στην Άρτα, τρεις στη Θεσπρωτία, 10 στα Γιάννινα και τρεις στην Πρέβεζα.

Ο έλεγχοι συνεχίζονται καθημερινά με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας.

https://www.epiruspost.gr

Ο Νάσιος ο αγνοούμενος....

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Μπόγραδετς 18 Γενάρη   του 1941   ο Νάσιος  ο Τόλιας από τα βλαχοχώρια Αβδέλας Γρεβενών λοχίας του  Ελληνικού   στρατού  βγαίνει  περίπολο με δέκα άντρες. Πέφτουν πάνω σε μια περίπολο  Ιταλών    και αρχίζει το μακελειό,  τους παίρνουν  φαλάγγι  τους μακαρονάδες, οι  δικοί μας τρείς τραυματίες  ο  Δημόπουλος  από τον Πύργο Αλεξάκης  από την Κέρκυρα και ο  Παππαδιώτης από την  Πρέβεζα.Έτσι   στην  ονομαστική του γιορτή έγινε αυτή η μάχη  και μάλιστα  νικηφόρα. 

Στο χωριό μαθεύτηκε για τα ανδραγαθήματα  του Νάσιου   και στην συνθηκολόγηση  τον περιμένανε με ζουρνάδες    νταούλια  και  χάλκινα με αγκαλιές  και φιλιά   η γυναίκα του και τα δυο  παιδιά   του. Δεν άργησε και νάσου και ο   άλλος κατακτητής,   ο  Νάσιος στο βουνό  να πολεμήσει  τον κατακτητή χωρίς να είναι κάπου ταγμένος, κατατάσσετε  στης   δυνάμεις του  ΕΑΜ  ΕΛΛΑΣ,   συμμετέχει παντού ακόμη και στον Γοργοπόταμο.   Και μετά ήρθαν  χρόνια δύσκολα,  πολέμαγε ο   αδερφός  τον αδερφό,  ο Νάσιος  στον  Δημοκρατικό στρατό     δίνει την ύστατη μάχη στο Γράμμο και στο Βίτσι  και αφού ηττάτε ο δημοκρατικός  στρατός  παίρνει το δρόμο για τα ανατολικά κράτη. Στο χωριό βουβαμάρα,   κοίταξε να δείς κατάρα εκεί που θα του απένεμαν τον έπαινο ανδρείας τώρα λιποτάκτης έλεγε ο   μπάρπα Μέλιας κοινοτάρχης του χωριού  τι μπορώ  να κάνω για την γυναίκα του και τα παιδιά  του.  Ο κουνιάδος του πρωτοπαλίκαρο του Ζέρβα στον ΕΔΕΣ,  κάποιο φεγγάρι πέρασε και από εκεί ο  Νάσιος, κανονίζει λοιπόν και  τον περνά σαν θύμα πολέμου και αγνοούμενο,  νάνε καλά ο Πρόεδρος και έβγαλε μια κουτσό  σύνταξη  στην γυναίκα του την Αρτέμω. 

Πέρασε καιρός ο Φέζος  ένας χωριανός ναυτικός έκανε το τελευταίο μπάρκο  εκεί στην Μαύρη Θάλασσα μπαρκάρει  στην Κωστάνζα  ξάφνου εκεί στην προβλήτα ακούει έναν να φωνάζει: -Τόλιας  ε  Νάσιο Τόλια  

-Ωρέ λεει Φέζος  λές να  είναι αυτός  και να τον βγάλαν αγνοούμενο  ας δοκιμάσω. Ωρε Νάσιο Τόλια τσαντάρ  κουμχί [τι κάνεις πως είσαι]

-γκίνη  γκίνη του απαντά.  Πάνε αγκαλιάζονται και τον παίρνει σπίτι του  Κοίταξε να  δεις   βλέπεις  έχω οικογένεια γυναίκα και παιδιά καλλίτερα να μην μάθει τίποτα η Ασημω.  Νε ωρέ  Νάσιο Τολια σου δίνω την μπέσα μου και ένας λόγος παραπάνω που παίρνει μια συνταξούλα η Ασήμω μην την κόψουνε. 

Έρχεται  καιρός, η Ασήμω  στα τελευταία  της, πάει ο Φέζος και λέει στον γιο της Ασήμως τον Κωσταντή.  Άκου Κωσταντή ο Πατέρας σου ζει τον βρήκα στην Κωστάνζα τώρα δεν ξέρω αν πρέπει   να το πεις στην μάνα σου πρωτού πεθάνει.

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Ζημιές από αγριογούρουνα σε καλαμπόκια που δεν αποζημιώνονται, σε απόγνωση οι παραγωγοί

Έχει ξεκινήσει στις πρώιμες περιοχές η συγκομιδή καλαμποκιού αλλά και φέτος πολλοί αγρότες αντιμετωπίζουν προβλήματα με ζημιές από τα αγριογούρουνα. Και αυτό συμβαίνει σε μια χρονιά που οι τιμές είναι σε υψηλά επίπεδα (πάνω από 26 λεπτά το κιλό) και οι παραγωγοί περίμεναν να έχουν ένα καλό εισόδημα.

Ο ΑγροΤύπος έχει δεχτεί πολλές καταγγελίες παραγωγών από την Θεσσαλία, την Στερεά Ελλάδα, την Ήπειρο, την Μακεδονία κ.ά οι οποίοι ζητούν να ληφθούν μέτρα για τον έλεγχο των πληθυσμών αυτών αλλά και να αποζημιώνονται για τις ζημιές από τον ΕΛΓΑ. Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά είναι να μην σου τύχει το πρόβλημα γιατί η ζημιά είναι μεγάλη και δεν υπάρχει τρόπος να αποζημιωθείς.

Ο υφιστάμενος σχεδιασμός των αποζημιώσεων αφορά κυρίως σε θεομηνίες αλλά και ζημιές από αρκούδες ή λύκους. Σε ζημιές από αγριογούρουνα καλύπτει μόνο τις περιοχές όπου προστατεύονται από τη συνθήκη RAMSAR (υγροβιότοπους), με ανώτερο ύψος ανά αγροτεμάχιο το 80% της ασφαλιζόμενης αξίας της παραγωγής του αγροτεμαχίου που ζημιώθηκε.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Θεόδωρος Μακαριάδης, που καλλιεργεί πάνω από 500 στρέμματα με καλαμπόκι στην περιοχή Αμυγδαλέας στη Λάρισα, «υπάρχει μεγάλη ζημιά στην περιοχή από τα αγριογούρουνα. Μπορεί να φτάσει μέχρι και 300 ευρώ το στρέμμα. Τα αγριογούρουνα δεν χτυπάνε όλα τα χωράφια στην περιοχή. Μπορεί το ένα χωράφι να καταστραφεί εντελώς και το γειτονικό χωράφι να είναι χωρίς πρόβλημα και να έχει απόδοση 1.900 κιλά το στρέμμα.

Δεν είναι μόνο ότι κάνουν ζημιά στην παραγωγή μας αλλά καταστρέφουν και τα λάστιχα άρδευσης. Ζήτησα από το τοπικό υποκατάστημα του ΕΛΓΑ να στείλει εκτιμητές για να δουν την ζημιά αλλά μου απάντησαν ότι έχω δίκιο αλλά δεν αποζημιώνεται από τον Οργανισμό και δεν μπορεί να κάνει κάτι. Εμείς όμως πληρώνουμε κάθε χρόνο ασφάλιστρα και ζητάμε δίκαιες αποζημιώσεις. Πολλοί παραγωγοί καταστράφηκαν οικονομικά και είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουν την καλλιέργεια. 

Τα έξοδα για την καλλιέργεια καλαμποκιού φτάνουν και τα 260 ευρώ το στρέμμα. Αν μας πάνε σε πρόγραμμα Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων - ΚΟΕ (πρώην ΠΣΕΑ) θα καθυστερήσουν οι πληρωμές και δεν θα είναι δίκαιες. Αυτό το πρόγραμμα αφορά γενικές ζημιές σε μια περιοχή, ενώ εδώ έχουμε ζημιά σε συγκεκριμένα χωράφια.

Τα αλώνια στην περιοχή μας, που είναι πρώιμη, ξεκινάνε σε μια εβδομάδα. Εμείς ζητάμε τώρα να έρθει ο ΕΛΓΑ και να δει τα χωράφια που έχουν ζημιά πριν ξεκινήσει ο αλωνισμός».

Όπως ανέφερε μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο παραγωγός καλαμποκιού από τις Σέρρες, Στέργιος Λίτος, «το πρόβλημα με τα αγριογούρουνα στην περιοχή υπάρχει εδώ και δέκα χρόνια. Τρώνε την παραγωγή αλλά κάνουν και μεγάλες ζημιές στα χωράφια. Κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί για το πρόβλημα. 

Ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει τις ζημιές και είναι πολύ δύσκολο να ενταχθούν σε πρόγραμμα ΠΣΕΑ. Μόνο οι κυνηγοί μπορούν να τα σκοτώσουν. Δεν έρχονται στα χωράφια μόνο όταν έχει καρπό. Φέτος ήρθαν ακόμη και στην πσορά και έφαγαν σε πολλά χωράφια τον σπόρο. Στην περιοχή έχουν ξεκινήσει τα αλώνια για κάποια πρώιμα καλαμπόκια αλλά η συγκομιδή θα ξεκινήσει από Σεπτέμβριο».      

Ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, επικοινώνησε με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Κώστα Σκρέκα, τον οποίο ενημέρωσε για την ένταση του προβλήματος, ενώ ήδη σχετικές επιστολές απέστειλαν διάφοροι Δήμοι της Θεσσαλίας. 

Στις επιστολές ζητούν λόγω των καταστροφικών ζημιών από αγριογούρουνα, σε καλλιέργειες ειδικά καλαμποκιού, οσπρίων και νεαρών καρποφόρων δέντρων να υλοποιηθούν τα προβλεπόμενα από το έγγραφο του Τμήματος Διαχείρισης Άγριας Ζωής & Θήρας, της Δ/νσης Διαχείρισης Δασών, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και να λειτουργήσουν άμεσα τα προβλεπόμενα συνεργεία δίωξης και οι ομάδες κυνηγών για την ελεγχόμενη θήρα των αγριόχοιρων και των υβριδίων. 

Επιπλέον, αιτούνται την πλήρη απελευθέρωση του κυνηγιού του αγριόχοιρου, για όλο το έτος και όλες τις ηλικίες, χωρίς χρονικούς και ηλικιακούς περιορισμούς, μέχρι να μετριαστεί το πρόβλημα, καθώς θεωρούμε ημίμετρα τα μέχρι σήμερα ληφθέντα μέτρα, μια και ο πληθυσμός των αγριογούρουνων δεν μειώνεται και η οικονομική ζημιά είναι πολύ μεγάλη για κάποιους παραγωγούς.

Παϊσιάδης Σταύρος

https://www.agrotypos.gr

Ήπειρος... Το εντυπωσιακό βίντεο του Up Drones

Εικόνες... Μοναδικές εικόνες που όταν τις βάλεις όλες μαζί συνθέτουν έναν ολόκληρο τόπο. Μία... Ήπειρο!

Ήπειρος λοιπόν.. Μέσα από το εντυπωσιακό βίντεο του Up Drones και υπό τους ήχους ενός τραγουδιού που σημαδεύει ακόμη τον τόπο μας.

Μπορείτε να το απολαύσετε εδω

http://www.epiruspost.gr

«Άμα δεν έχτισες και δεν πάντρεψες δεν ξέρ’ς τίποτις».

Γράφει ο  Χρήστος Α. Τούμπουρος

«Όσα πιο πολλά σερκά»

Μπορεί σήμερα να το θεωρούμε απίστευτο, παράλογο και ίσως ψεύτικο. Είναι όμως αλήθεια. Στα αντρόγυνα «εκείνης της εποχής», τα τέκνα δεν είχαν την ίδια αξία! «Τα σερκά είναι πλούτος, τα θηλ’κά είναι γραμμάτιο». Κι ας μην κατσουφιάζ’ κάποιος. «Έχω τρία παιδιά και μια κουπέλα!» Κάτι τέτοιο θα άκουγε όποιος θα ρωτούσε τον πολύτεκνο πατέρα.

Και καλά να ήταν έτσι. Να ήταν και τα τέσσερα θηλ’κά; «Φωτιά στον κόρφο τ’ καθενός με τέτοια φαμπλιά!» «Κοπελόσπορος έπεσε στο σπίτ’». «Μας μάτιασε εκείν’ η παλιοβρώμα η γειτόν’σα, που να τ’ν φάει κακό σιρσεγγ’». Κι άλλα πολλά.

Το βάρος έπεφτε στη γυναίκα. «Πού μας έτ’χε το τυχερό μας». «Το σόι μας όλο γαλάρια έβγαζε. Μας ξακάμπ’σι αυτή η τσιουράπου και μας τόκλεισε το σπίτ’».

Ήταν μεγάλο το πρόβλημα γι’ αυτό λάμβαναν μέτρα και πριν από τον γάμο. Στα προζύμια: έβαζαν σερκά να ζυμώσουν. Τα προσκέφαλα στο γάμο τα κουβάλαγαν αγόρια. Κατά το γάμο η έγκυος δεν έτρωγε φακές. Δεν κάθονταν στη σκούπα, ούτε στη βαρέλα, γιατί, όσα στεφάνια έχει η βαρέλα, τόσες τσούπρες θα κάμει…

Τα γιατροσόφια πλείστα: Το σερκόχορτο. Ήταν το βοτάνι που έκανε θαύματα. Το έπινε η νύφ’ και γίνονταν το θαύμα. Αγόρι. Το μάζευαν στα βουνά και στα λαγκάδια και κυκλοφορούσε, βέβαια, κρυφά και εμπιστευτικά. Υπήρχαν και οι επιτήδειοι που το εμπορεύονταν κανονικά και, μάλιστα «το πουλούσαν ακριβά».

Ενίοτε προκειμένου «να πετύχουν το παιδί», δηλαδή τον κληρονόμο, ο «άντρας γκάστρωνε συνεχώς τη γυναίκα». Και το πείραμα επαναλαμβάνονταν. Όπου πετύχαιναν το σερκό. Στο τρίτο, τέταρτο κ.ο.κ. Από αρχαιοτάτων χρόνων ίσχυε ότι «κληρονομούσε μόνο ο άντρας». Η γυναίκα «κληρονομούνταν».

Μεγάλο πρόβλημα ήταν τα πολλά παιδιά. Γι’ αυτό κυκλοφορούσε -μυστικά πάντοτε- και το στερφόχορτο. Το έτρωγαν τα γίδια και δεν ξαναγένναγαν. Ο καθένας, όπως νόμιζε το «παρήγαγε». Το στούμπαγε, το αλάτιζε, το διάβαζε στην εκκλησία, το έτρωγε η γ’ναίκα και «γιοκ κούτσ’κο». Υπήρχε κανονική συνταγή. Πότε θα το φάει, σε πόσες δόσεις, προ ή μετά φαγητού κ.λπ.

Εκεί που γίνονταν τα δράματα ήταν άμα «η νύφ’ ήταν στέρφα». Στέρφα είναι τα στείρα ζώα , αυτά που δεν γέννησαν, «τα στέριφα» όπως τα λέει ο Θεόκριτος στα Βουκολικά του.«Στερφοπάτησε δεν έπιασε ο μάρκαλος». Κατ’ επέκταση στέρφος σημαίνει άγονος και ακαλλιέργητος.«Eίκοσι μερόνυχτα πάνω στη στέρφα γης και μόνο αγκάθια» (Οδυσ. Ελύτης). Δεν βρίσκεις αμαλαϊά στα στέρφα χωράφια. Παραπέρα. Στέρφος είναι ο άδειος, ο κενός, ο χωρίς περιεχόμενο. «Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές/τότες που σ’ έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια». Καββαδίας «Πούσι».

Στέρφος καιρός. Κακοκαιρία. «Στεγνόςκαι στέρφος ο καιρός και αδυσώπητος…».

Κι άρχιζαν τα όργανα. «Τη βάρισιανεμογκάστρ’». Ο λαός λέει ανεμογκάστρι την ψεύτικη - μαϊμού γκαστριά. Αυτό που η ιατρική επιστήμη ονομάζει ψευδοκύηση και οπωσδήποτε το ερμηνεύει επιστημονικά. Η γυναίκα είχε όλα τα συμπτώματα της γκαστριάς αλλά γιοκ κούτσ’κο. Το πήρε ο σιαϊτάν’ς.

Άρχιζε το τετραβάγγελο, συνήθως η πεθερα. «Την είχα δει ιγώ. Μούργκα πούναι, τι περιμέν’ς;». Και δόστου παρακάτω. «Τέτοια τραβαζίκα είναι. Πού να πιάσ’ πιδί. Στραβώθ’κα κι γω και ο μακαρίτ’ς ο άντρας μ’ και τ’ν δεχτήκαμαν νύφ’. Έπρεπε να πάρω μια τζιουμανίκα… Γκαβωθήκαμαν ντιπ κατά ντιπ. » «Δεν πιάν’ ο μαρκάλος σ’ αυτήν. Κάθιτι και μουτζουκλαίει. Πάει χαμένο εκείνο το μουλαϊνκο το δ’κό μ’». Μερικά από όσα άκουγε. Κι ακόμα η «άκληρη» γυναίκα, η γυναίκα που είχε την ατυχία να μην τεκνοποιήσει, ήταν η άτεκνη, η στέρφα, η στείρα, η μαρμάρω, η αχαΐρευτη, η ανεπρόκοπη και πάει λέγοντας…

Θεραπεία για την «ατυχία» της, δεν υπήρχε. Πίστευε, όμως, πως κάτι μπορεί να γίνει με το πρόβλημά της. Και κατέφευγε στα όποια ερασιτεχνικά θεραπευτικά μέσα…

Και δόστου ματζούνια, να χαϊμαλιά. Είχαν καλή δουλειά οι ριχτολόγοι, οι κομπογιανίτες και οι κάθε λογής τσαρλατάνοι… Mάτιασμα-ξεμάτιασμα, διώξιμο και αποδιώξιμο των δαιμονικών. Έρχεται το σερκό.

Τελικό βήμα, τελευταία προσπάθεια το διάβασμα στην εκκλησία. Ευχές , λειτουργίες, ευχέλαια και τάματα.

Κάπως έτσι σαν το δημοτικό τραγούδι. "Τάξε μανούλα 'μ τάματα, σ' όλα τα μοναστήρια../τάξε κερί στον ΄Αιλιά, φλουριά στην άγια Λαύρα…»

Χρήστος Α. Τούμπουρος