Το πρώτο 10ήμερο του Ιουλίου τα 4 ευρώ στους προβατοτρόφους

Τη σύμφωνη γνώμη των Βρυξελλών περιμένει το ελληνικό αίτημα για ειδική ενίσχυση ύψους 31 εκατ. ευρώ στους αιγοπροβατοτρόφους, με τις αρμόδιες υπηρεσίες να δηλώνουν έτοιμες να «τρέξουν» την πληρωμή μόλις ο σχετικός φάκελος εγκριθεί. Έτσι, με βάση το σχεδιασμό το καλό σενάριο θα ήταν η πίστωση της σχετικής ενίσχυσης στους λογαριασμούς των παραγωγών, μέχρι τις 10 Ιουλίου. 

Το θέμα απασχόλησε συνάντηση Θεσσαλών κτηνοτρόφων με τον βουλευτή Λάρισας, Χρήστο Κέλλα, ο οποίος τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται ιδιαίτερα κινητικός, κάνοντας βέβαια, σε κάποιες περιπτώσεις και τον «λαγό» του κυβερνώντος κόμματος στο χειρισμό των θεμάτων. Επί του συγκεκριμένου ζητήματος πάντως ο Λαρισαίος βουλευτής δεν είχε να δώσει είδηση, αρκέστηκε να πει ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της για στήριξη των κτηνοτρόφων και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης… θα εισακούσει τις δεήσεις.

Από την πλευρά των Θεσσαλών κτηνοτρόφων πάντως, τέθηκε για μια ακόμη φορά το ζήτημα να μην τεθεί ανώτατο όριο στα 500 θηλυκά και η καταβολή της ενίσχυσης (4 ευρώ) να δοθεί για όλα τα επιλέξιμα ζώα με μέση παραγωγή γάλακτος άνω των 100 κιλών το χρόνο. Προς το παρόν γίνεται λόγος για έναν αριθμό 7.750.000 αιγοπροβάτων.

Με 300 ευρώ το στρέμμα τα σπαράγγια

Εν τω μεταξύ, την απογοήτευσή τους εκφράζουν οι παραγωγοί σπαραγγιού με αφορμή τις δηλώσεις Βορίδη που φέρεται να κάνει λόγο για ενίσχυση 5 εκατ. ευρώ πανελλαδικά, ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 300 ευρώ το στρέµµα για κάθε παραγωγό, όταν οι ίδιοι υπολογίζουν τη ζηµιά στα 500 ευρώ το στρέµµα.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, γίνεται σαφές ότι η λίστα των δικαιούχων ειδικών ενισχύσεων δεν είναι αντιπροσωπευτική του φάσµατος της αγροτικής παραγωγής στη χώρα µας και δείχνει να έχει επικεντρωθεί σε πολύ συγκεκριµένες κατηγορίες παραγωγών, οι οποίοι

κατάφεραν να αναδείξουν πτυχές των απωλειών που υπέστησαν. ∆εν είναι λίγοι, µάλιστα, αυτοί που τονίζουν ότι γέρνει ιδιαίτερα προς την πλευρά της αγροδιατροφής, πριµοδοτώντας εκτός από παραγωγούς και µεταποιητικές επιχειρήσεις, όπως και την κατανάλωση.

https://www.agronews.gr

Ιστορικά Δημοτικά Τραγούδια. Τρίτη 30 Ιουνίου 2020, ώρα 9.00΄ μμ από Ράδιο Ηπειρωτική Αποδημία.

ΡΑΔΙΟ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020 , ώρα 9.00΄ το βράδυ

Ιστορικά Δημοτικά Τραγούδια

Η ελληνική φυλή έζησε πάνω σε τούτο το ακρωτήρι της γης που ονομάζεται Ελλάδα και μεγαλούργησε στο μακροχρόνιο περπάτημά της.

Το τραγούδι συνόδευσε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του Έλληνα.

Τραγούδησε ο Έλληνας την αγάπη για το χώμα που πατούσε.

Τραγουδώντας έδειχνε τις λαβωματιές του και ακόμη, όταν ήταν πεινασμένος ή λυπημένος ή διψασμένος, με το τραγούδι ξεθύμαινε και απάλυνε τους πόνους του και χάιδευε τους καημούς του.

Οι συντελεστές της εκπομπής

Μαρίκα Γκόνη

Χρήστος Τούμπουρος

Χριστόφορος Ευθυμίου

Ιόνια: Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην Φιλιππιάδα

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα ισχύσουν στην Ιόνια Οδό και συγκεκριμένα στον Ανισόπεδο Κόμβο (Α/Κ) Φιλιππιάδας, με σκοπό την εκτέλεση εργασιών συντήρησης των ιστών οδοφωτισμού του εν λόγω κόμβου.   

Ειδικότερα, σήμερα Τρίτη 30 Ιουνίου και από τις 07:00 έως τις 20:00 το βράδυ θα ισχύσει ολικός αποκλεισμός των κλάδων εισόδου του Α/Κ Φιλιππιάδας στον αυτοκινητόδρομο, προς Ιωάννινα και Αντίρριο.

Κατά το διάστημα αυτό, όσοι οδηγοί επιθυμούν να εισέλθουν στον αυτοκινητόδρομο μέσω του Α/Κ Φιλιππιάδας, με κατεύθυνση προς Ιωάννινα, με τη χρήση κατάλληλων προσωρινών και προειδοποιητικών σημάνσεων και μέσω της Παλαιάς εθνικής Οδού, θα οδηγούνται έως τον Α/Κ Άρτας από όπου και θα εισέρχονται σε αυτόν.

Αντίστοιχα, όσοι οδηγοί επιθυμούν να εισέλθουν στον αυτοκινητόδρομο μέσω του Α/Κ Φιλιππιάδας, με κατεύθυνση προς Αντίρριο, με τη χρήση κατάλληλων προσωρινών σημάνσεων και μέσω της Παλαιάς εθνικής Οδού, θα οδηγούνται έως τον Ημικόμβου (Η/Κ) Κομποτίου από όπου και θα εισέρχονται σε αυτόν.

Η Νέα Οδός έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια των οδηγών, ενώ σχετικές προσωρινές σημάνσεις θα τοποθετηθούν µε στόχο την πλήρη ενημέρωσή τους.

Η Νέα Οδός ευχαριστεί για την κατανόηση και παρακαλεί τους οδηγούς να συμμορφώνονται με τη  σχετική σήμανση και να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή κατά τη διέλευσή τους από το εν λόγω τμήμα.

https://www.epiruspost.gr

Κέφαλος: H κρυφή «ατόλλη» του Αμβρακικού με τις μαγευτικές παραλίες (video)

Ένας άγνωστος παράδεισος του Αμβρακικού, κοντά στη Βόνιτσα, όπου με ένα σχήμα «Δ» αποτελεί ιδανικός προορισμός για όσους ψάχνουν ερημικές παραλίες.

Ένα μικρό νησάκι που θυμίζει ατόλλη, κατηγορία κοραλλιογενών νησιών, με υπέροχες παραλίες και ρωμαϊκά ψηφιδωτά κρύβεται στον Αμβρακικό Κόλπο, κοντά στην πόλη της Βόνιτσας.

Ονομάζεται «Κέφαλος» και κατοικείτο στα ρωμαϊκά χρόνια, γι’ αυτό και διακρίνονται ακόμη και σήμερα ερείπια κατοικιών στο νησί, καθώς και άλλα βυθισμένα ερείπια βορειοδυτικά του νησιού, μέχρι το κοντινότερο ακρωτήριο.

Η περιοχή είναι γεμάτη με τις πασίγνωστες γαρίδες του Αμβρακικού και πλούσια θαλάσσια πανίδα. Ο Αμβρακικός κόλπος είναι άλλωστε ο μεγαλύτερος υδροβιότοπος της Ελλάδας και ένας από τους σημαντικότερους της Μεσογείου.

Απολαύστε την πτήση και όταν βρεθείτε στη Βόνιτσα, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το νησάκι που είναι εύκολα προσβάσιμο με σκάφος ή βάρκα.

Απολαύστε την πτήση του haanity

www.agriniopress.gr

Ύψωσαν πανό με την "Κούλια" της Παραμυθιάς οι "Τσάμηδες"!!!

Χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού στην ιστορία, λίγοι "Τσάμηδες", που βρέθηκαν το Σάββατο 28 Ιουνίου 2020, στην Τζάρα των Αγίων Σαράντα, για να τιμήσουν την αναπόδεικτη και ανύπαρκτη "γενοκτονία" τους , η προγραμματισμένη συγκέντρωσή τους απαγορεύτηκε, λόγω κορωνοϊού, από την αλβανική αστυνομία, ύψωσαν πανό με την "Κούλια" της Παραμυθιάς.

Και είναι πρόκληση μια τέτοια ενέργεια, γιατί η Παραμυθιά θρηνεί μέχρι σήμερα και θα θρηνεί πάντοτε την εκτέλεση των 49 προκρίτων, όπως και άλλων θυμάτων. 

Δεν έχουν κανένα ιστορικό δικαίωμα οι "Τσάμηδες" να θέλουν να "οικειοποιηθούν" τα μνημεία της Θεσπρωτίας. 

Η "Κούλια" της Παραμυθιάς είναι μια μια κατοικία σε μορφή πύργου, που είναι ένα δείγμα ιδιωτικής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής.  

Χτισμένη σε περίοπτη θέση, στους πρόποδες του υψώματος, όπου βρίσκεται το κάστρο της Παραμυθιάς, στα βορειοδυτικά όρια του σύγχρονου οικιστικού κέντρου, η Κούλια χρησίμευε ως εξαιρετικό παρατηρητήριο, καθώς προσέφερε στους ιδιοκτήτες της ανεμπόδιστη θέα στον κάμπο της Παραμυθιάς και στη γύρω περιοχή.

https://katoci.blogspot.com

Στον αέρα ο διαγωνισμός για τη νέα γέφυρα Πλάκας

Στην προκήρυξη του διαγωνισμού για την κατασκευή νέας γέφυρας στον Άραχθο, στην περιοχή της Πλάκας, προχώρησε η Περιφέρεια Ηπείρου.

Το έργο έχει συνολικό προϋπολογισμό 3,9 εκατομμύρια και οι προσφορές θα πρέπει να έχουν κατατεθεί μέχρι τις 20 Ιουλίου.

Πρόκειται για έργο της πράξης «Αποκατάσταση – βελτίωση 2ης επαρχιακής οδού από θέση Πηγάδια έως Πράμαντα και κατασκευή νέας γέφυρας Αράχθου στην περιοχή Πλάκας Τζουμέρκων».

Η νέα γέφυρα, που θα αντικαταστήσει τη σημερινή γέφυρα μπέλλεϋ, θα έχει συνολικό μήκος 107,8 μέτρα και ταυτόχρονα θα κατασκευαστούν προσβάσεις συνολικού μήκους 350 μέτρων.

Σύμφωνα με δηλώσεις που είχε κάνει προ ημερών ο Περιφερειάρχης το έργο, σε δεύτερο χρόνο θα μεταφερθεί στο ΕΣΠΑ, ώστε να αποδεσμευτούν οι πόροι του ΠΔΕ και να χρησιμοποιηθούν στην ολοκλήρωση του οδικού άξονα μέχρι τα Πράμαντα.

https://www.epiruspost.gr

Άλλα ο Χαρδαλιάς, άλλα ο Πέτσας! Ανοίγει τελικά την Τετάρτη η Κακαβιά…

Την Παρασκευή από τα Γιάννινα ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς δήλωνε ότι δεν τίθεται θέμα ανοίγματος των συνόρων με την Αλβανία…

Την Δευτέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας έκανε γνωστό ότι η Κακαβιά περιλαμβάνεται στις πύλες της χώρας που τελικά θα ανοίξουν την Τετάρτη 1 Ιουλίου.

Τόνισε, δε, ότι «από μεθαύριο Τετάρτη, 1η Ιουλίου, κάνουμε το τελικό βήμα για την επιστροφή στη νέα κανονικότητα, καθώς ανοίγουν όλα τα αεροδρόμια της χώρας για τις πτήσεις εξωτερικού».

Ο κ. Πέτσας συμπλήρωσε επίσης ότι «από μεθαύριο θα επιτρέπεται και ο κατάπλους πλοίων από το εξωτερικό στα ελληνικά λιμάνια. Ταυτόχρονα ανοίγουν οι πύλες εισόδου των Ευζώνων, της Κακαβιάς, της Κρυσταλλοπηγής, του Προμαχώνα, της Νυμφαίας, των Καστανιών και των Κήπων».

Μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστο αν τελικά θα βρίσκεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα σε μόνιμη βάση κλιμάκιο του ΕΟΔΥ… Απομένει να το δούμε!

https://www.epiruspost.gr

Ο Βουλευτής και ο Κερατζής

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Δεκαετία του εξήντα, καλοκαίρι Κυριακή. Η Εκκλησιά απόληκε. Καθόμαστε στη σκιά.

Κάτου από τα γράβια νάσου και ο Πρόεδρος. Χωριανοί λέει ακούστε με για λίγο, την Κυριακή θα έρθει αυτός ο μεγάλος πατριώτης μας ο βουλευτής να μας μιλήσει, πρέπει να ήμαστε όλοι εδώ γιατί είναι δικός μας άνθρωπος.

Πόσα καλά δεν έκανε αυτός δεν έστειλε τα παιδιά της Σταύραινας στη Γερμανία; Αμ του Κωστάκ' της Μήτραινας στο Ζηρό (Παιδόπολη) και τον Νίκο τσ Αλέξους στου Γεωργίου Σταύρου.

Πρέπει να τον βοηθήσουμε όπως αυτός εμάς.

Έρχεται η Κυριακή μαζευτήκαμε ούλοι εμείς παιδάκια μετά εμφυλίου με κάτι φαρδιά πουκάμισα που μας τα στείλανε αυτοί οι καλοί άνθρωποι οι Αμερικάνοι. Έτσι έλεγε ο καπετάνιος που είναι στο τμήμα. Πανταλόνι μαλλίσιο με τιράντες πάντοτε λερωμένες πέφτανε στο χαλέ και παπούτσι γαλότσα τρύπια. Μαζευτήκαν όλοι οι χωριανοί κλείσαν οι τσοπαναρέοι τα πρόβατα στα μαντριά, μόνο ο μπάρμπα Βαγγέλης δεν ήρθε. Το 'χετε χαμένου πάλι πουρδαλιές θα αμολίκ.

Στείλαν ένα χαλέπετο κερατζή να τον φέρει στο χωριό γιατί το λεωφορείο απείχε τρεις ώρες δρόμο με το μουλάρι. Καλοκαίρι ο Άραχθος περνιέται από τον πόρο αλλά αυτό το χαμένου πήγε από τις πλακανίδες,  γλιστράει το μουλάρι πέφτει ο μπάρμπας στο ποτάμι. Στέκεται και του λέει του βουλευτά. Δεν μου λες κυρ πρόεδρε εκείνο το γιοφύρι που μας έταξες πότες θα το φτιάξεις; Κόκκαλο ο αφέντης. Φτάνουν στο χωριό. Λούτσα ο μπάρμπας τι να κάνουμε τώρα του δίνουν τα ρούχα του μπακάλη. Ο μπακάλης θηρίο αυτός μισοριξιά ήταν, σα γαϊδουράκος με μεγάλο σαμάρι. Ανέβηκε στη σκάλα εκεί στο σχολειό που λέγαμε τα ποιήματα είπε πολλά, μας γέμισε αλογόμυγες και πουρδαλιές, ότι θα φτιάκει ένα εργοστάσιο εκεί που σμίγουν τα δυο ποτάμια, θα βάζει το γάλα σε κτιά και σε γαράφες, έτσι τα έλεγε αυτός [ εγώ είμαι θκός σας] .Είπε πολλές μπαταλομάρες. Εγώ με το Μητράκ τσ Κώσταινας βάλαμαν τα γέλια. Έρχετε ο Μπλέτσας που ήταν στα ΤΕΑ άμα ξαναγελάσετε παλιό ντατσκανάρια θα σας βάλω τ' μύτ στου κώλου. 

Το καλό το κράταγε για το τέλος ο καλός άνθρωπος. Πατριώτες λέει εχω ένα παράπονο, σήμερα χρειάστηκε να μου μιλήσει και μάλιστα ο κερατζης με παραστατικό τρόπο, όποιος [κατάλαβε κατάλαβε] για εκείνο το γιοφύρ που δεν έχετε και το έχουμε όλοι ανάγκη σύντομα θα γέν.

 Ρε τι λέει ο θεομπαίχτης λέει ο μπάρπα Σταύρος, ο πιο λογικός μου φαίνεται είναι ο Θύμιος ο κερατζής. Έρχετε ο αγροφύκας του λέι σσσσσσσσ

Σταύρο βούλωστο άμα θες το θυρωρείο.

Τότε ήταν μεγάλη υπόθεση ένα τέτοιο πόστο στην Αθήνα ή μια άδεια κουλουρά στον βασιλικό κήπο και όλα με το αζημίωτο.

Τελικά ο πολιτικός έφυγε, ίσως δεν ξέρω και θέλω να τα λέω όλα, να το έφτιαχνε αλλά του πήραν άλλοι τη θέση με το [ζόρι]. Τελικά το γεφύρι έγινε ο χαμένος ο κερατζής έβαλε το χεράκι του.

Χαλέπετο= άχρηστο

χαλές= καμπινές 

ντατκανάρια= αλάνια 

Γιώργος Γιαννάκης
Απόδημος Κραψίτης

Οι «ξενογωνιές».Το λαογραφικό σημείωμα της εβδομάδας.

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Όσο κι αν φαίνεται σήμερα παράξενο, παράδοξο ή και παράταιρο «ξενογωνιές» ονομάζονταν οι ηλικιωμένες γυναίκες που δεν είχαν παντρευτεί, τα ανύπαντρα κορίτσια και οι τσιούπρες. Έπιαναν την ξένη γωνιά. Ούτως ή άλλως ο προορισμός τους ήταν να φύγουν από το σπίτι. (Να πούμε ότι ξένος είναι αυτός που είναι κτήμα άλλου, που ανήκει ή αναφέρεται σε άλλον). Καταστάσεις και γεγονότα αδιανόητα για τη σημερινή εποχή, τότε θεωρούνταν «κοινωνικώς φυσιολογικά». Και αυτό το φυσιολογικό απέρρεε από την επικρατούσα αντίληψη για τη γυναίκα. Όσο και να μας πιάνει η αγανάκτηση η θέση αυτή της γυναίκας συνοψίζονταν στο αξίωμα «η γυναίκα είναι να φκιάνει κανένα φαΐ και να πλένει κανένα βρακί.» (Προσωπικά έχω πολλές επιφυλάξεις, αν η κοινωνία μας σήμερα απόδιωξε καθολικά τέτοιες απαράδεκτες απόψεις.) Επομένως, το θηλυκό έπρεπε οπωσδήποτε να παντρευτεί «να μας αδειάσ’ τη γωνιά, να ησυχάσουμε και εμείς, να μας φύγ’ ο βραχνάς, να ξοφλήσουμε, τέλος πάντων, το γραμμάτιο της παντρειάς.» 

Τα πρόλαβα, τα πρόλαβα. Γράμματα η γυναίκα; «Βαγγελ’σμένος θα’ σαι. Τι είν’ αυτά που λες; Τι τα θέλ’; Να μάθ’ πώς μαναρίζονται οι πρατίνες;» Απασχόληση-επάγγελμα; «Σε θιαμαίνω. Αφύσ’κα πράματα». Χωράφι, σπίτι, γίδες, κατσίκες και πρατίνες… Πορτοφόλι δικό της; Ούτε δεκάρα τσακιστή. «Τα λεφτά τα’χ ο αφέντ’ς». Να πάμε και στα κοινωνικά δικαιώματα. «Μη κάν’ς κουβέντα». Το χειρότερο έπεφταν και φάπες. Σε πολλές ήταν αργασμ’ένο το τομαράκι τους απ’ τη λούρα. 

Υπερβολές; Καθόλου. Αν τολμούσε να διαμαρτυρηθεί «κακό ζ΄λάπ’ την έφαγε». Και πού άλλωστε να το πει. Στη μάνα της; Η απάντησή της ήταν μοτίβο. «Κάτσε στα αυγά σ’ και να πηγαίν’ς με τα νερά τ’. Δεν μπορώ να σε σ’μαζώξω εγώ στο σπίτ’ πάλι.»

Ο κανόνας, λοιπόν, ήταν η ανύπαντρη κόρη έπρεπε να κάθεται μέσα στο σπίτι, να μη τη βλέπει ο ήλιος και να περιμεν’ πότε θα έρθ’ το προξενιό. «Έχω κορίτσ’ άσπρο σαν το γάλα, δεν ξεμύτ’σε παραπέρα μήτε ποτέ τη βρήκε η νύχτα όξω απ’ το κατ’κιό μας.» Και συνέχιζε σιγανά: «σιγά μη μέιν’ ξενογωνιά, όλοι τ’ν θέλουν.»

Κοπελάρες, χαδιάρες, τριαντάφυλλα έμειναν μέσα στο σπίτι περιμένοντας το συνοικέσιο. Κι από πάνω είχαν πολλές φορές και τον αδελφό να περιμένει το γάμο της αδελφής, για να παντρευτεί κι αυτός. Να πάρ’ αράδα κι αυτός. Πρώτα παντρειά τα θηλ’κά και μετά τα σερκά. Και ο κανόνας αυτός ήταν απαράβατος. Αξίωμα. 

Και εκεί μέσα ήταν απαράβατος ο κανόνας να ασχοληθεί και να περιποιηθεί τον εαυτό της. «Τι σαν αυτές τις παλιοπριτσιαλισμένες πού ‘ρχονται το καλοκάιρ’ εδώ και πααίνουν στο ποτάμ’ και μπανιαρίζονται και τσακάν’ τα πράματά τ’ς; Ου, θα μάς αποδοκιμάσ’ ο Θεός!» 

Η γεροντοκόρη, βέβαια, τραβούσε των «Παθών της τον τάραχο!» Φωνές, κατσάδες, πίκρες και αστειεύματα σε βάρος της. Δουλειές χωρίς σταματημό. Ήταν «ξενογωνιά». Τα άκουγε σε καθημερινή βάση. 

«Δεν σ’ άρεσε ο Κώτσιος. ‘Ήταν καραφλός. Δεν είχε μαλλιά στο κέφάλ’; Αυτό σε μάρανε. Στ’ άλλο το κεφάλ’ είχε και παραείχε… Τούφες να δουν τα μάτια σ’.» 

Εκείνες που φουρλάτιζαν για τα καλά ήταν οι γειτόνισσες. 

«Αν είχε μυαλό θα’ παιρνε έναν από τόσους που της προξένεψαν, αλλά αυτή ήθελε το αρχοντόπουλο. Έμ’νε μαγκούφα και φ’λάει τα πρόβατα πέρα στα λόγγα.» 

(Όσο και να φαίνονται παράξενα και απίθανα αυτά τα πράγματα δεν νομίζω πως εξαλείφθηκαν παντελώς από την ελληνική κοινωνία. Με άλλη μορφή γίνονται και ίσως περισσότερα. Κάθε μέρα μαθαίνουμε γεγονότα, άλλες να πέφτουν από σκάλες, παράθυρα και φεγγίτες κι άλλες να εκπέμπουν ψυχιατρικό S.O.S , να υποβαθμίζονται και να δευτεροποιούνται, αλλά να υπομένουν το συνεχές τσαλάκωμα για να διατηρήσουν το γάμο τους. ) 

«Πώς όμως να τραγουδάς όταν κλαίς; Μήπως η Άνοιξη αργεί ακόμη να έρθει;» Και γιατί να μην τη φέρουμε εμείς; Και γιατί να υπνώττουμε; Θα ρωτούσα εγώ ευγενέστατα..Τι μπορεί κάποιος να περιμένει από τα «Τείχια» και τα ντουβάρια; ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Καταρράκτης Άρτας, στα ορεινά των ορεινών Τζουμέρκων. Απολαύστε τα video.

Απολαύστε τα video.







www.romiazirou.blogspot.gr

Προκλήσεις Τσάμηδων περί…«Γενοκτονίας» με Τουρκική υποστήριξη! ΦΩΤΟ

Ο βασιλιάς Πύρρος, οι Τζαβελαίοι και οι Μποτσαραίοι είχαν τον πρώτο λόγο στην έκθεση φωτογραφίας που έγινε στην κεντρική πλατεία των Τιράνων για να τιμηθούν τα 76 χρόνια από την «Γενοκτονία των Τσάμηδων».

Εκδηλώσεις που ξεκίνησαν στα Τίρανα και ολοκληρώθηκαν κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα με ρεσιτάλ ανθελληνισμού και προκλήσεων.

Το επίσημο κόμμα των Τσάμηδων αλλά και πολλές άλλες οργανώσεις κάθε χρόνο διοργανώνουν βδομάδα αφιερωμένη στη «Γενοκτονία» προβάλλοντας τα αιτήματα για επιστροφή των περιουσιών τους και ελεύθερης κίνησης στην Ελλάδα.

Αιτήματα που συνοδεύονται από παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων και ένα κύμα προπαγάνδας που γίνεται κυρίως μέσω των κοινωνικών δικτύων και δεκάδων ιστοτόπων που λειτουργούν από οργανώσεις ανά τον κόσμο.

Το τελευταίο διήμερο οι εκδηλώσεις μεταφέρθηκαν στην Κονίσπολη, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα,

Αν κάτι πραγματικά ξεχώρισε μέσα σ’ ένα πλήθος δρώμενων που θα μπορούσαν να ανήκουν στο χώρο της γραφικότητας, είναι οι εμπρηστικοί λόγοι του Σεπτίμ Ιντρίζι, προέδρου του κόμματος των Τσάμηδων που κατά το παρελθόν συμμετείχε στον κυβερνητικό συνασπισμό του Έντι Ράμα.

Ο Ιντρίζι δεν περιορίστηκε αυτή την φορά στα «αιτήματα των Τσάμηδων» περί διεθνούς αναγνώρισης της «γενοκτονίας», επιστροφής περιουσιών, ανέγερση μνημείου και λειτουργία νεκροταφείου στην Ελλάδα αλλά καταφέρθηκε με μένος εναντίον της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία ειδικά για το ζήτημα της επικείμενης απογραφής πληθυσμού με βάση τον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό.

Προειδοποίησε μάλιστα ότι θα επόμενα χρόνια θα αναλάβει διεθνή εκστρατεία ώστε να ακυρωθεί μια τέτοια απογραφή.

Επίθεση εξαπέλυσε και για την λειτουργία των Ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων υποστηρίζοντας ότι σκοπός είναι «να οριοθετηθεί η Βόρειος Ήπειρος η οποία όμως βρίσκεται βόρεια της Τσαμουριάς»!

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι εκδηλώσεις των Τσάμηδων προβάλλονται εκτενώς σε μέρος του Τουρκικού τύπου με τίτλους όπως «ελληνική γενοκτονία» και φράσεις όπως «οι Έλληνες όπου βρέθηκαν κακοποίησαν τους μουσουλμάνους».

Τα άρθρα του τουρκικού τύπου έχουν αναδημοσιευθεί ακόμη και από έγκυρους και αξιόπιστους ιστοτόπους της Αλβανίας, γεγονός καθόλου τυχαίο.

https://www.epiruspost.gr

Αγκαλιά με την ερήμωση τα Μουργκανοχώρια...

Ελάχιστοι άνθρωποι. Σιωπή "νεκροταφείου". Λιγοστά, πλέον, κοπάδια ζώων. Εγκαταλελειμμένα χωριά μέσα σε μια πανέμορφη φύση. Οι κάτοικοι, που έχουν απομείνει, και οι οποίοι λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο, ενώ η επιστροφή νέων μένει όνειρο μακρινό, συνήθισαν στην εγκατάλειψη. «Τόσα χρόνια που είμαι εδώ, έχω κάμει μονάχα τρεις γάμους», λέει ο συμπαθέστατος ιερέας του Βαβουρίου π. Προκόπιος Αλιγιάννης, ο οποίος εξυπηρετεί και άλλα τέσσερα χωριά της περιοχής. Αν δεν ήταν και οι Αλβανοί εργάτες, τότε θα μιλούσαμε για την τέλεια ερήμωση.

 Μόνο τον Αύγουστο, για μερικές ημέρες, παίρνει η περιοχή ένα χρώμα ζωντάνιας. Αλλά και αυτό, ξεθωριάζει γρήγορα. Δεν μπορεί να γίνει τίποτε, ώστε να αναστραφεί η κατάσταση; Μπορεί... Όπως έχει επισημανθεί σε δημοσιεύματα, φαίνεται πως η δημιουργία υποδομών για την προσέλκυση ορισμένων μορφών εναλλακτικού τουρισμού αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση των χωριών της περιοχής. Η «πρώτη ύλη» για κάτι τέτοιο δεν λείπει: το βουνό το ίδιο, πρώτα απ' όλα, που με τις κορυφές του που φτάνουν τα 1806 μ., αλλά και την ιστορία του, αναμφίβολα θα αποτελούσε πόλο έλξης για πολλούς τουρίστες. 

Οι μυρωδιές από τα δεκάδες αρωματικά φυτά, όπως και οι παλαιοί αμπελώνες,  δείχνουν καθαρά ότι η περιοχή αποτελεί ένα ανεκτίμητο οικολογικό κεφάλαιο, που με τον κατάλληλο σχεδιασμό θα μπορούσε να δώσει ζωή ακόμη και σε παραγωγικές/μεταποιητικές δραστηριότητες. Οι ιστορικές μονές, τα πέτρινα γεφύρια, τα φαράγγια, όλα τόποι μοναδικής ομορφιάς, μπορούν να αξιοποιηθούν τουριστικά,  ενώ τα μαγευτικά μονοπάτια,  από περάσματα των Αλβανών,  μπορούν εύκολα να αποτελέσουν ελκυστικές πεζοπορικές διαδρομές, να καθαριστούν και να σημανθούν.

http://katoci.blogspot.gr

Συνταγές από τον Ηπειρώτη chef Τάσο Τόλη : Ροδάκινα ψητά με ροκφόρ

Υλικά για 4 άτομα

2 ροδάκινα μεγάλα ώριμα

80 γρμμ. τυρί ροκφόρ

2 κουτ. γλυκού ζάχαρη

1 λουβί βανίλιας

Εκτέλεση συνταγής

Κόβετε τα ροδάκινα στη μέση και αφαιρέστε με μικρό μαχαιράκι τα κουκούτσια τους. Βάλτε τα ροδάκινα πάνω στο γκριλ και τα ψήνετε σε δυνατή φωτιά για 10 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν αρκετά χωρίς να μας λιώσουν.

Ανακατέψτε σε ένα μπολ το τυρί ροκφόρ, μαζί με το εσωτερικό από το λουβί της βανίλιας, τα μαύρα σποράκια της και τη ζάχαρη.

Σερβίρουμε τα ροδάκινα και προαιρετικά πασπαλίζουμε με λίγη κανέλα.

Τάσος Τόλης
Επίτιμος Πρόεδρος Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδος

romiazirou.blogspot.gr

Περιπέτεια υγείας για τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο

Σε αγγειοπλαστική επέμβαση με τοποθέτηση δύο «στεντ» υπεβλήθη ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.

Ο μακαριότατος πέρασε μία μικρή περιπέτεια με την υγεία του αλλά ήδη το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε και εντός των επόμενων δύο ημερών επιστρέφει στην Αρχιεπισκοπή.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας δεν υπέστη έμφραγμα όπως διαδόθηκε τις τελευταίες ώρες.

Την Παρασκευή αισθάνθηκε ενοχλήσεις στην καρδιά και εισήλθε στο θεραπευτήριο Υγεία των Τιράνων.

Διαπιστώθηκε στένωση στεφανιαίας αρτηρίας και αυθημερόν πραγματοποιήθηκε αγγειοπλαστική επέμβαση με τοποθέτηση δύο «στέντ», με πολλή επιτυχία.

Η πορεία  της υγείας του είναι ιδιαιτέρως ικανοποιητική, τονίζει ανακοίνωση της Ορθοδόξου Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας και μέσα στις επόμενες δύο ημέρες θα επανέλθει στην Αρχιεπισκοπή.

https://www.epiruspost.gr

ΣΤΑΛΟΣ. Η καλοκαιρινή ανάπαυση του κοπαδιού…

Γράφει η δρ Μαρία Ν. Αγγέλη

e-mail: agelimaria@yahoo.gr

" Απρίλη, Απρίλη δροσερέ, Μάη καμαρωμένε,
σε μήνυσαν, Μάη μου, τα πρόβατα ν’ αξιώνεις τα χορτάρια,
Σε μήνυσαν οι όμορφες ν’ αξιώνεις τα λουλούδια,
σε μήνυσαν και τα πουλιά της άνοιξης τ’ αηδόνια
ν’ αξιώνεις τα κοντά κλαδιά και τα ψιλά δενδράκια.

Δημοτικό τραγούδι "

Ο στάλος ή σταλός ή στάλισμα στο πλούσιο λεξιλόγιο του τσοπάνη είναι το μέρος ή το «κατοικιό» που ξεμεσημεριάζουν τα ζώα…. Στάλος λέγεται το σκιερό δένδρο ή η συστάδα δένδρων, αλλά και το τσαρδάκι ή φραντζάτο που κατασκεύαζε ο ίδιος ο τσοπάνης.

Αυτό το «κατοικιό» τις περισσότερες φορές το έχει έτοιμο η φύση. Σε  κάποιο βουναλάκι ή διάσελο, σε  κάποιο σκιερό δένδρο, πουρνάρι, βελανιδιά, έλατο, πλάτανο κ.λπ. Ακόμα και σε βραχοσπηλιές…

Αν δεν το βρει έτοιμο από τη φύση αυτό το σκιερό μέρος που χρειάζεται τότε το κατασκευάζει μόνος του ο τσοπάνης. Διαλέγει τον κατάλληλο τόπο, μαζεύει τα απαραίτητα υλικά και το στήνει.

Yλικά: Χρειάζεται φούρκες, τέμπλες ή τεμπλιά, βέργες, κλαδιά και φτέρες. Τέμπλες ή τεμπλιά είναι μακρουλά ξύλα από πουρνάρι ή φιλίκι. Και τα απλά εργαλεία που έχει για τις κατασκευές των μαντριών του: λοστό, βαριά, σφυρί, τανάλια, σύρμα, πρόκες…

Κατασκευή: Μπήγει  στη γη καλά τις φούρκες σε τρύπες που ανοίγει με το λοστό. Τις χτυπάει πάνω με τη βαριά. Έτσι όπως οι αγρότες κατασκευάζουν τις «ηλιάστρες ή λιάστρες» για την αποξήρανση του καπνού… Στη μέση καρφώνει δυο ψηλότερες φούρκες. Μετά καρφώνει τις τέμπλες ή τα τεμπλιά από φούρκα σε φούρκα. Πάνω ρίχνει χλωρά κλαδιά και πολλές φτέρες. Τα δένει καλά με λιανές βέργες για να γίνει ένας καλός σταλός. Η φτέρη είναι πολύ χρήσιμο φυτό για τις ανάγκες του τσοπάνη. Κυρίως χρησιμοποιείται στην κατασκευή της καλύβας του. Χρησιμοποιείται επίσης για να  σκεπάσει στο στάλο του προβάτου. Είναι αδιαπέραστη στη βροχή και στον ήλιο. Δημιουργεί πολύ ίσκιο και προστατεύει τα ζωντανά από τον καύσωνα του καλοκαιριού…

 Εκεί στο κατασκευασμένο τσαρδάκι ή φραντζάτο προστατεύονται τα ζώα από την καλοκαιρινή ζέστη.«Σήκωσα το στάλο μου», λέει με ικανοποίηση ο τσοπάνης, που είναι και μάστορας…

Παρατηρούσα τα τελευταία χρόνια ανηφορίζοντας με το αυτοκίνητο από το χωριό Μπαμπίνη προς Αετό Ξηρομέρου, δεξιά του δρόμου ένα στάλο και κάποιες φορές τα ζώα κάτω που ησύχαζαν… Ήταν μια γραφική εικόνα στις καλοκαιρινές μέρες. Και όχι μόνο για μένα που λόγω καταγωγής έχω μια ευαισθησία γύρω από τα αγροτο-κτηνοτροφικά θέματα, αλλά για κάθε διερχόμενο νομίζω…

Ο στάλος ανάλογα με τα ζώα που φιλοξενεί λέγεται γιδόσταλος ή προβατόσταλος και πρατόσταλος. Ακόμα και τοπωνύμια έδωσαν οι τσοπάνηδες σε μέρη που είχαν σταλούς των ζώων τους: Όπως «γιδόσταλα», «πρατόσταλα», «σταλάκια». Αλλά και «διαολόσταλα» και «νεραϊδόσταλα»! Πίστευαν ότι σε κάποιους τόπους ξεμεσημεριάζουν οι διαβόλοι και οι νεράϊδες και προξενούν κακό σε όποιον περάσει  από το χώρο τους!

Όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, Από τις δέκα το πρωί ίσαμε τις πέντε περίπου το απόγευμα τα πρόβατα δεν βοσκούν και «σταλίζουν». Όταν «ο ήλιος είναι δυο σαμαροτριχιές και μέχρι να πέσουν τα απόσκια», η ζέστη είναι δυνατή και ανυπόφορη. Χρησιμοποιώ μια χαρακτηριστική έκφραση του ποιμενικού κόσμου για τη μέτρηση του χρόνου. Η ώρα μετριέται με τριχιές και μάλιστα αυτές που χρησιμοποιούσαν για το σαμάρι των ζώων, και με τον ίσκιο. Είναι ένας πρακτικός τρόπος μέτρησης του χρόνου από τον άνθρωπο της υπαίθρου…Η σαμαροτριχιά είναι σαράντα οργιές, όπως με διαβεβαίωσε με απόλυτη σιγουριά ο υπερήλικας ξηρομερίτης Αλέξανδρος Κυριαζής. Και μου εξήγησε ότι χρειαζόταν τόσο μεγάλη για να φορτώνουν και μεγάλα φορτώματα στο σαμάρι των ζώων. Για παράδειγμα τα βριζόνια που κουβαλούσαν μέσα άχυρο για τα ζώα…[Βριζόνια ήταν ειδικά σύνεργα μέσα στα οποία έβαζαν το άχυρο].

Το πρόβατο κυρίως, αναζητάει πολύ τον στάλο. Δεν αντέχει τη ζέστη. Χρειάζεται το στάλο για να ξεκουραστεί, να ηρεμήσει και να ανασάνει… Τα πρόβατα το καλοκαίρι τα πιάνει η «φυσομάνα», «φ’σομάνα», όπως τη λένε οι ξηρομερίτες κτηνοτρόφοι. Τα ζώα ανοίγουν το στόμα και με δυσκολία ανασαίνουν. Αφήνουν τη βοσκή και τρέχουν για τον ίσκιο και τον αέρα. Εκεί θα χαλαρώσουν, θα πλαγιάσουν, θα αναχαράξουν. Σαν ψόφια αφήνονται στο στάλο…

Το γίδι είναι πιο ανθεκτικό αλλά και αυτό θέλει το στάλο του. Τα  γίδια επιθυμούν πολύ την καθαριότητα. Το στάλο ο τσοπάνης τον διατηρεί καθαρό. Τον καταβρέχει με νερό, αν μπορεί, για να κάθεται η σκόνη που σηκώνουν τα ζώα… Θέλει και το «πράμα» καθαρό «γιατάκι»! Γι’ αυτό επιλέγει τα καλύτερα μέρη για γιδοσταλούς και πρατοσταλούς. Φροντίζει την καλοπέραση και την υγεία του κοπαδιού του…

Ο γιδοβοσκός συνήθως βρίσκει έτοιμους φυσικούς στάλους. Η φύση προνοεί για κείνον και τα ζώα του. Και με τη «μαστοριά της» τον ανακουφίζει από αυτό τον κόπο.

 Τις ώρες που σταλίζουν τα ζώα ξεκουράζονται και οι τσοπάνηδες. Τρώνε το λιτό φαγητό τους, στρίβουν ένα τσιγάρο, κλέβουν λίγες ώρες ύπνο κάτω σε ένα ίσκιο εκεί δίπλα στο στάλο.Αυτές τις ώρες και το τσοπανόσκυλο ξεκουράζεται. Ο τσοπάνης  παραπέρα σε παχύ ίσκιο και αυτός ξαπλώνει μπρούμυτα ή ανάσκελα απολαμβάνει τον δροσερό αέρα και κοιμάται γλυκά. Σταλίζουν τα πράματα, ο σκύλος και ο τσοπάνης! Είναι ώρες ηρεμίας των τσοπάνηδων και των ζώων. Γαλήνη και ηρεμία… Μόνο τα κουδούνια  ακούγονται αργά καθώς  αναδεύονται τα ζωντανά… Και ενδιάμεσα το ήρεμο γαύγισμα του τσοπανόσκυλου, απλά για να δηλώσει παρόν!

Εικόνα: Φυσικός στάλος για ζώα και ανθρώπους…

Το μεγάλο δένδρο  αποτελούσε το φυσικό στάλο του κοπαδιού

του Νίκου Δ. Αγγέλη στα Βρύστιανα Ξηρομέρου.

Σήμερα αποτελεί ένα τοπόσημο για τα παιδιά και τα εγγόνια του που περπατούν στα χνάρια του…  

Κάθε κτηνοτρόφος της περιοχής είχε το δικό του φυσικό στάλο… Το δικό του δένδρο. Και αναφερόμαστε σε δέντρα εξαιρετικού κάλλους! Τοπόσημα σήμερα…

Οι αρμόδιοι φορείς μπορούν  να δείξουν ενδιαφέρον και να προχωρήσουν στην κήρυξη αυτών των αιωνόβιων δένδρων  ως: Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης. Και τούτο λόγω της ιδιαίτερης επιστημονικής, οικολογικής, αισθητικής, ιστορικής και πολιτισμικής αξίας τους… Υπάρχει σχετική νομοθεσία προστασίας της  φύσεως.

Ας «ακούσουμε» την αφήγηση ενός  υπέργηρου τσοπάνη για το στάλο:

«Τα πρόβατα σταλίζουν το καλοκαίρι άμα είναι λιοβόρι από το πρωί μέχρι τ(ι)ς πέντε το απόγευμα. Σε πιρνάρια, σε βελανιδιές, σε πλατάνια κ.λπ. Είναι και τεχνικοί στάλοι. Με διάφορα πανιά τώρα τελευταία, αλλά φοβάμαι δεν είναι κατάλληλα. Σαν αυτά πόβαναμε στα καπνά… Πάλι ζέστη φέρνουν. Με κλαριά και φτέρες που ’φκιαναμε παλιά ήταν καλύτερα για τα πρόβατα… Έκοβα φούρκες όπως αυτές για τα κρεβάτια στα καπνά,[τις ηλιάστρες] τις έμπηγα στο χώμα και μετά ένα τεμπλί απάν’ σ’ αυτές γένονταν ένα γυροβόλι σαν το τιμόνι τ’  αυτοκινήτου! Κατάλαβες; Μετά αυτό το γυροβόλι το σκέπαζαμε με ξύλα, κλαριά, πλατάνια, μηλιοκ(ο)κιές, πλατύφυλλα, και πολλή φτέρη. Δεν πηράει ο ήλιος τ’ φτέρη. Για να μην νε πάρει ο αέρας τ’ φτέρη την πλάκωναμε με κλάρες ή λούρες…

Εγώ τώρα έχω φυσικό στάλο. Εκεί στο χωράφι είναι πιρνάρια κι νια απηδιά. Πάνε μισά πρόβατα στο ’να μισά στ’ άλλο. Μοιράζονται από δω κι από κει. Αν δεν ήταν αυτά θα ’φκιανα με φούρκες.

Εδώ στην Μπαμπίνη δεν έχει δέντρα και φκιάνουν με φούρκες, τεμπλιά και φτέρες. Τις ώρες που σταλίζουν τα πρόβατα ξεκουράζεται κι ο τσοπάνης. Μπορεί να πάει στ(ι)ς δ(ου)λειές του. Παράδειγμα έχει μια δ(ου)λειά να πεταχτεί στ’ Αγρίνιο...

Παλιά τα πρόβατα τα ’πιανε η φυσ(ού)να. Είναι όταν ο στάλος είχε χώμα, σκόνη τα πείραζε. Είχανε πρόβλημα στ’ μύτ(η). Δεν ανασαίνουν… Τώρα με τα φάρμακα δεν έχουν πρόβλημα…» [Προφορική αφήγηση Σπύρου(Πίπη) Μπαρμπαρούση γενημέννου το 1931 στα Βλυζιανά Ξηρομέρου].

Το απόγευμα όταν άρχιζε να δροσίζει, «ξεστάλιζαν», σκάριζαν τα ζώα και πήγαιναν για βοσκή. Αρχίζει πάλι το βόσκημα με την επίβλεψη του τσοπάνη…

«Kαι σαν τσακίσουν τα ζερβά και σαν διαβεί το κάμα

Από τα τόπια τα δροσά,

Σκαρίζουν τα γιδόπρατα κι όλα μαζί αντάμα,

Αργοσκαλώνουν την πλαγιά…»

[Β. Λαμνάτου, Ο Αγναντευτής της Ρούμελης, Αθήνα 1963, σελ. 93]

Ο στάλος εκτός από ανάπαυση χρησιμεύει επίσης και ως ρολόϊ για το τσοπάνη. Με τις συνήθειες των ζώων υπολογίζουν την ώρα. είναι και το φυσικό ρολόϊ του τσοπάνη. Είναι θαυμαστός ο τρόπος που ο αγρότης και ο τσοπάνης «βλέπουν την ώρα» στα ρολόγια της φύσης…

Ο στάλος αλλιώς: Με το στάλο και με άλλες συνήθειες των ζωντανών τους, με διάφορα σημάδια, όπως η θέση του ήλιου, του φεγγαριού, κ.λπ. υπολόγιζαν την ώρα οι άνθρωποι της υπαίθρου αγρότες και ποιμένες…

 «Παν τα πράματα στο στάλο», υπολογίζουν την ώρα περίπου δέκα το πρωϊ.

«Απόσταλα», είναι μετά το στάλο, δηλαδή η ώρα πέντε το απόγευμα.

«Στο στάλο τα πράματα», δηλαδή όλο το μεσημέρι…

Ο  σταλός και το ρήμα σταλίζω χρησιμοποιήθηκαν και σε λαϊκές εκφράσεις με μεταφορική σημασία. Ενδεικτικά παραθέτω:

«Σταλίζει αυτός»: λέγεται για άνθρωπο κοιμάμενο! Συνώνυμη έκφραση: «κοιμάται όρθιος»!

«Στάλισα πολλή ώρα εκεί…». Λέγεται σε περιπτώσεις που περιμένει κάποιος πολλές ώρες  ακούνητος για κάποια δουλειά, χωρίς να καταφέρει κάτι!

Επίσης, και ως φοβέρα χρησιμοποιήθηκε το ρήμα σταλίζω, όπως γράφει ο μελετητής της τσοπάνικης ζωής Δημήτριος Λουκόπουλος:

 «Θα σου δείξω εγώ πού σταλίζει η ψείρα!». Η ιδιαίτερη αυτή λαϊκή έκφραση σημαίνει θα σε εκδικηθώ όπως σου αξίζει!

Kαι ως κατάρα χρησιμοποιήθηκε το ρήμα. Ιδιαίτερα στην περιοχή του Ξηρομέρου:

«Να σταλίσει ο διάολος μέσα σου!».Στην προκειμένη περίπτωση ο «διαολόσταλος» δεν ήταν ένα σκιερό μέρος, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος στον οποίο απευθυνόταν η κατάρα.

Θα κλείσω με στίχους του Βασίλη Λαμνάτου που ύμνησε τη ζωή των τσελιγγάδων:

«…Από μικρός βλαχόζησα στης ερημιάς τα τόπια,

Κοντά σε στάνες, σε κοπές, γιδάρης και πρατάρης.

Με τη δροσιά της χαραυγής, το πρόσωπό μου βρέχα

και την καρδιά μου γέμιζα, μ’ αρώματα του λόγγου!

Αχ, πού ’ναι τώρα βρε παιδιά, τα χρόνια εκείνα πού ’ναι!

Είπεν ο γερο-μπιστικός κι έγειρε το κεφάλι

Στο στοιχειωμένο χέρι του, ύπνο γλυκό να πάρει!»

[Β. Λαμνάτου, Ο Αγναντευτής της Ρούμελης, Αθήνα 1963, σελ.30-33]

https://xiromeronews.blogspot.com