ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Επειδή θα απουσιάζουμε λόγω διακοπών οι αναρτήσεις θα αραιώσουν.Επιστροφή στις 23 Αυγούστου.

ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΚΑΨΑΛΗΣ:Εθνική παρακαταθήκη τα Σαρακατσάνικα τραγούδια.

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα Αρτινού

Πόνημα-ωδή στους αέναους ταξιδιώτες της ορεινής Ελλάδας από τον ακαδημαϊκό δάσκαλο Γιώργο Δ. Καψάλη αποτελεί το τελευταίο βιβλίο του «Όσα μου είπαν τα Σαρακατσάνικα Τραγούδια», που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις Τυπωθήτω» του Γιώργου Δαρδανού.Πρόκειται για ένα βιβλίο-κατάθεση ψυχής που ήρθε μετά από πολύχρονη εμπεριστατωμένη ιστοριοδιφική εργασία του Ηπειρώτη συγγραφέα, πολύτιμη παρακαταθήκη στο θησαυροφυλάκιο του εθνικού πολιτιστικού πλούτου, που μας φέρνει πιο κοντά με τους αδάμαστους από τη φύση Σαρακατσάνους. Μας ξεναγεί και μας γνωρίζει, μας φέρνει πιο κοντά με ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού που τόσα πολλά έχει προσφέρει στην πατρίδα μας στο διάβα των αιώνων.Γνώρισα τους Σαρακατσάνους και μέρος από τα έθιμά τους και τη ζωή τους στο Λαπαθιά, στις ανατολικές παρυφές του Παρνασσού, στην περιοχή της Δαύλειας, στη λαϊκή κατασκήνωση των κατοίκων της περιοχής, που αριθμεί 200 και πλέον χρόνια συγκρότησης, όπου οι Βοιωτοί πραγματοποιούν τα τελευταία χρόνια τα ετήσια ανταμώματά τους, παραπλήσια της Ιεράς Μονής Αγίας Ιερουσαλήμ. Τους γνώρισα επίσης στο Περτούλι Τρικάλων όπου κάθε χρόνο διεξάγεται διήμερη εκδήλωση με τη συμμετοχή των απανταχού Σαρακατσάνων, στη διάρκεια της οποίας αναβιώνουν πολλά από τα έθιμά και τα βιώματά τους όπως αυτά διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των χρόνων: μουσική, χορός, τραγούδι, παιχνίδια, αναπαραστάσεις γάμων και γιορτών, το στήσιμο των καλυβιών και η δημιουργία μαντριών, το άναμμα της φωτιάς, το άρμεγμα. Το πήξιμο των τυριών, η κουρά των προβάτων, το πλύσιμο των μαλλιών, το λανάρισμα, το γνέσιμο, η νουθεσία των νεότερων στον τρόπο ζωής, τα γράμματα, τη διαφύλαξη, αναβίωση και διατήρηση των εθίμων τους.Τους γνώρισα ως πολιτικούς, οικονομολόγους, επιχειρηματίες, εμπόρους, τζιομπαναραίους. Τους γνώρισα βουνοπερπατώντας σ΄όλη τη ραχοκοκαλιά της Πίνδου και των Αγράφων, τα Χάσια και τα Αντιχάσια, τον Παρνασσό, τη Γκιώνα και την Οίτη, τον Όλυμπο και την Όσσα, στα περήφανα τζουμερκιώτικα λημέρια τους. Τους αντάμωσα να ανεβοκατεβαίνουν, ολόκληρα καραβάνια με όλο το βιός τους, από τα βουνά στα χειμαδιά, να σκαρίζουν τα ζωντανά τους στα φρεσκοχορταριασμένα ορεινά βοσκοτόπια, να γλυκολαλούν με τις φλογέρες τους πόνους, πόθους και καημούς σε φεγγαροστόλιστες βραδιές στις φιλόξενες ηπειρώτικες, θεσσαλικές, στερεοελλαδίτικες και μακεδονικές βουνοκορφές.Mα πιο πολύ τους γνώρισα διαβάζοντας το λυρικό πόνημα του διακεκριμένου καθηγητή της Ελληνικής Φιλολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γιώργου Δ. Καψάλη «Όσα μου είπαν τα Σαρακατσάνικα Τραγούδια». Και είναι πολλά αυτά που του «είπαν» και αποκάλυψαν, τα οποία με εύγλωττο λυρικό και γνήσιο γλωσσικό σαρακατσάνικο ιδίωμα και γραφή μας μεταφέρει, ξεναγώντας μας σ΄έναν κόσμο, μια φυλή, έναν λαό-πρωτομάστορα στην κτηνοτροφία, τη νομαδική ζωή, την οικονομία, αλλά και στα γράμματα και την πολιτική όπου ανέδειξε κορυφαία τέκνα του.Του έδωσαν, και μας έδωσε, τόσα πολλά που μόνο από μια ανιδιοτελή και αγνή ερωτική σχέση μπορεί να προέλθουν. Και ο Γ. Καψάλης, όπως ειλικρινώς καταθέτει, ομολογεί πως είναι «αθεράπευτα» ερωτευμένος με τους Σαρακατσάνους και τα τραγούδια τους, σκύβοντας πάνω τους ευλαβικά. Και η αγνή αυτή σχέση τους έφερε το θαυμάσιο αποτέλεσμα που πηγάζει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, τους στίχους των τραγουδιών και του «διαλόγου» μεταξύ συγγραφέα και αυτών. Έναν διάλογο, προϊόν ερωτικής σχέσης με το καθένα απ΄αυτά και με όλα συνολικά.Τα τραγούδια που παρουσιάζονται, επιλεγμένα αντιπροσωπευτικά από το συγγραφέα, είναι τα πιο αγαπημένα του και μιλούν για πόθους και καημούς, όπως τα βίωσαν αλλοτινά, κοντινοί και μακρινοί πρόγονοί των Σαρακατσάνων. Και ξαναζωντανεύουν τη ζωή τους στα λημέρια και τις στάνες, στα χειμαδιά και τα ξεκαλόκαιρα. Μιλούν για κλέφτες και αρματολούς, πίκρες και αναστεναγμούς, μαραζώματα και στεναχώριες, χωρισμούς και αποχαιρετισμούς, γλέντια, γάμους, γιορτές και χορούς.Μα πάνω απ΄όλα εκφράζουν την αγάπη τους για τη φύση, τα ζωντανά, τα πουλιά, τα δέντρα και τα κελαρύσματα των κρυστάλλινων νερών, τα θροϊσματα των φύλλων, τα ολόγιομα φεγγάρια, το γλυκολάλημα της φλογέρας. Και βεβαίως για την πολυτραγουδισμένη ομορφιά των κοριτσιών. Της ξανθιάς και της γαλανομάτας κοπελιάς, της μελαχρινής και της περδικομάτας. Την αγάπη, τον έρωτα, τη νοσταλγία, τις προσδοκίες, τα ανεκπλήρωτα όνειρα.Τα τραγούδια και ο «διάλογος» του συγγραφέα μαζί τους, η εμπεριστατωμένη ανάλυση και παρουσίαση μας φέρνει πιο κοντά με τους αδάμαστους, ακαταπόνητους και ακαταμάχητους Σαρακατσάνους.Το βιβλίο συνοδεύεται από ψηφιακό δίσκο στον οποίο περιέχονται 17 μουσικά κομμάτια, άλλα μονοφωνικά και άλλα πολυφωνικά, συνοδευόμενα μόνο από τη φλογέρα του Λαμιώτη δεξιοτέχνη της φλογέρας Χρήστο Γαλάνη, ο οποίος αποδίδει κι ένα απ΄αυτά. Τα υπόλοιπα τραγουδούν Σαρακατσάνοι και Σαρακατσάνες, Η εισαγωγή γίνεται με το «Σκάρο», απαγγέλλοντας περί αυτού ο συγγραφέας.Το βιβλίο μαζί με το CD διατίθεται από τις Εκδόσεις-Βιβλιοπωλείο Gutenberg και το συγγραφέα.

ΣΕΙΡΑ: Αναμνηστικές φωτογραφίες

Η χρονιά που τραβήχτηκε η παραπάνω φωτογραφία προσδιορίζεται μεταξύ του 1955 και του 1957 ,αλλά δεν μπόρεσα να εξακριβώσω την τοποθεσία.

H ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΙΣ ''ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΕΣ ΟΧΘΕΣ 2010''.

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας διοργανώνει, σε λίγες ημέρες, τις «ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΕΣ ΟΧΘΕΣ 2010», ένα τριήμερο πολιτιστικό, περιβαλλοντικό κύκλο εκδηλώσεων. Οι «Η.Ο.» διατρέχουν τις όχθες των ποταμών και των λιμνών, ιχνηλατώντας πολιτιστικές διαδρομές, προβάλλοντας περιβαλλοντικές ανησυχίες, αναδεικνύοντας τα συγκριτικά πολιτιστικά και φυσικά πλεονεκτήματα της Ηπείρου με βάση τον πλούσιο υδάτινο πλούτο της. Αώος, Άραχθος, Αχέροντας, Καλαμάς, Παμβώτιδα, Αμβρακικός, Βουθρωτό, παράκτια Ήπειρος -αποτελούν τις προνομιακές διαδρομές των τωρινών και των μελλοντικών εκδηλώσεων των «Η.Ο.». Φιλοδοξία της Συνομοσπονδίας, άλλωστε, είναι οι φετινές εκδηλώσεις να έχουν συνέχεια και στο μέλλον, αποτελώντας την απαρχή ενός πολιτιστικού, περιβαλλοντικού θεσμού μακράς πνοής. Ένας θεσμός που θα εστιάζει ιδιαίτερα στη συμμετοχή της νεολαίας μέσα από πολύτροπες εκδηλώσεις και δράσεις, προτείνοντας και προτρέποντας τους νέους μας σε ένα ταξίδι μύησης και αποκάλυψης της Ηπείρου της Φύσης και του Πολιτισμού, της συλλογικής έκφρασης και δημιουργίας.

Το πρόγραμμα των φετινών εκδηλώσεων:Τρίτη 27/7/10. Ξεκίνημα στις 9 π.μ. από τη Σαγιάδα Θεσπρωτίας. Πρώτος σταθμός ένας από τους ομορφότερους και σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στην «απέκει» Ήπειρο, το αρχαίο θέατρο του Βουθρωτού. Συναυλία με συμμετοχή βορειοηπειρώτικου και αλβανικού πολυφωνικού ομίλου. Μια συμβολική πολιτιστική γέφυρα που σμίγει τις δύο όχθες των συνόρων. Το απόγευμα, στις 6 μ.μ, κατασκηνώνουμε στις πηγές της Λαγγάβιτσας του Καλαμά (μεταξύ των χωριών Καλλιθέα και Λίστα Θεσπρωτίας). Ακολουθεί συναυλία στις 7 μμ με τη συμμετοχή της Μουργκάνας, του πολυφωνικού συνόλου «Χαονία», της χορωδίας και του χορευτικού της Αετόπετρας και Ηπειρωτικής Κομπανίας. Το βράδυ παραδοσιακό γλέντι στην Αετόπετρα.

Τετάρτη 28/7/10. (9 πμ - 1 μμ) Πεζοπορική διαδρομή από το καλντερίμι του Λάγγαρη στο φαράγγι του Καλαμά, κολύμπι στις Βόθρες, κάτω από το χωριό Κεραμίτσα (καθαρά νερά). Οδηγός και περιηγητής μας ο Πρόεδρος του Κέντρου Ιστορικών Μελετών Θεσπρωτίας Μιχάλης Πασιάκος. Ακολουθεί σταθμός στο Θεογέφυρο (3 μ.μ), με ενημέρωση για τον Καλαμά από τον πανεπιστημιακό καθηγητή Νίκο Γιαννούλη και την κίνηση «Καθαρός Καλαμάς». Στις 6 μ.μ. στήνουμε την κατασκήνωσή μας στις όχθες του Αώου στην Κόνιτσα. Το βράδυ (9 μ.μ.) κάτω από το εμβληματικό γεφύρι της Κόνιτσας, μουσική και ποιητική βραδιά με τη συμμετοχή γνωστών μουσικών και ποιητών. Ανάμεσα τους κοσμούν με τη συμμετοχή τους ο Πανεπιστημιακός Βασίλης Νιτσιάκος και ο Δημήτρης Υφαντής. Στην βραδιά συμμετέχει και το Θερινό Πανεπιστήμιο Ανθρωπολογίας, Εθνογραφίας και Συγκριτικής Λαογραφίας των Βαλκανίων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Πέμπτη 29/7. Το πρωί πεζοπορική διαδρομή και κολύμπι στα νερά του Αώου. Το μεσημέρι ταξιδεύουμε για τις όχθες του Αράχθου και στις 7 μμ κατασκηνώνουμε δίπλα στο ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, όπου μας υποδέχεται και μας περιηγεί το Κέντρο Μελέτης Πέτρινων Γεφυριών. Στις 9 μμ στον ίδιο χώρο κινηματογραφική βραδιά, αφιερωμένη στον αείμνηστο ηπειρώτη σκηνοθέτη Στράτο Στασινό με την προβολή των ταινιών του «ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΗΤΗ» και «ΗΠΕΙΡΟΣ» και ομιλίες σχετικές με το έργο του. Ακολουθεί μικρή συναυλία του Γιώργου Μεράντζα και αποχαιρετιστήριο γλέντι με την ηπειρώτικη κομπανία των «ΛΑΛΗΤΑΔΩΝ».

Με τις «Η.Ο.» συνταξιδεύει η περιοδεύουσα ελεύθερη Πανηπειρωτική Κατασκήνωση που στήνεται κάθε βράδυ στο χώρο των εκδηλώσεων, προσκαλώντας ιδιαίτερα τους νέους μας που θέλουν να ανακαλύψουν την απαράμιλλη ομορφιά της Ηπείρου με τον πιο όμορφο τρόπο. Με τις «Η.Ο» συνταξιδεύει η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία «Άπειρος/ Διεθνές Φεστιβάλ Πολυφωνικού Τραγουδιού», προσφέροντας την υλικοτεχνική υποδομή και την τεχνογνωσία για τη διοργάνωση. Οι εκδηλώσεις στηρίζονται από τους κατά τόπους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η επιμέλεια του προγράμματος ανήκει στον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Λαμπρίδη, Έφορο Πολιτισμού της Π.Σ.Ε. Η πρόσβαση στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη, χωρίς εισιτήριο.

Κάτι νέο γεννιέται από την Πανηπειρωτική ταξιδεύοντας σε όλη την Ήπειρο. Με συνταξιδιώτες πολιτιστικούς, περιβαλλοντικούς φορείς και πρόσωπα ξεχωριστής προσφοράς. Κάτι νέο που απευθύνεται κυρίως στις νέες και τους νέους μας, αποσκοπώντας στην πολύπλευρη ενίσχυση των δεσμών τους με το γενέθλιο τόπο. Ας συνταξιδέψουμε στην πιο όμορφη Ήπειρο, την Ήπειρο της Φύσης και του Πολιτισμού, την Ήπειρο των νέων της...

Αναλυτικές πληροφορίες, δηλώσεις συμμετοχής:

Αλέξανδρος Λαμπρίδης. Έφορος Πολιτισμού ΠΣΕ τηλ.:6973342113

Νίκος Ζέκης, Έφορος Νεολαίας ΠΣΕ Τηλ.: 6974 123992.

Μοσχοβολιά ζεστού φρεσκοψημένου ψωμιού!!

Ακόμα σε πολλά χωριά της Ηπείρου υπάρχουν πετρόχτιστοι φούρνοι που η μυρωδιά του αχνιστού και αφράτου ψωμιού και η μοσχοβολιά του, απλώνεται σε όλη τη γειτονιά.Οι νοικοκυρές βάζουν όλη τους την τέχνη για το καλύτερο αποτέλεσμα, ιεροτελεστία ολόκληρη, για να φτιάξουν ευωδιαστό ψωμί και όλο το χωριό γεμίζει αρώματα!!Τα καρβέλια, οι πίτες και οι κλούρες, είναι μοσχοβολιές αξέχαστες που θα μας κυνηγούν μια ζωή!!!
Δυστυχώς στο χωριό μας τείνουν να εξαλειφθούν όλοι οι φούρνοι και προμηθευόμαστε ψωμί βιομηχανοποιημένο.
ΦΩΤΟ: Χρήστος Ντέμος

Μεγαλεπήβολα σχέδια για την αρχαία Νικόπολη.

Σάρκα και οστά αναμένεται να πάρουν μέσα στα επόμενα χρόνια τα μεγαλεπήβολα σχέδια για τον αρχαιολογικό χώρο της Νικόπολης, καθώς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε το «πράσινο φως» στην τελευταία συνεδρίασή του για τα έργα αποκατάστασης του μνημείου του Αυγούστου στο πλαίσιο του γενικότερου προγράμματος ανάδειξης των μνημείων της Νικόπολης, προκειμένου να ενταχθούν με συνολικό προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ στο ΕΣΠΑ.Ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής Νικόπολης και προϊστάμενος της ΙΒ' Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων Κωνσταντίνος Ζάχος, παρουσίασε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μελέτες για την αποκατάσταση του λόφου επί του οποίου εδράζεται το μνημείο και του ίδιου του μνημείου. Η σχετική μελέτη βασίστηκε στις προτάσεις του ΙΓΜΕ και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Στόχος είναι να ξαναζωντανέψει στα μάτια των επισκεπτών του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης το μεγαλοπρεπές μνημείο που έχτισε ο Οκταβιανός Αύγουστος μετά τη νίκη του στο Άκτιο, στη θαλάσσια αναμέτρησή του με το στόλο του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας. Σήμερα, στο μικρό λόφο που είχε στήσει τη σκηνή του ο Οκταβιανός Αύγουστος για να παρακολουθεί τη ναυμαχία, έχουν απομείνει μόνο κάποια θεμέλια του μνημείου, που στην κατασκευή του λέγεται πως είχαν χρησιμοποιηθεί ακόμη και τα έμβολα των πλοίων για διακοσμητικούς λόγους. Οι καταστροφές που υπέστη ξεκινούν από τον 3o αιώνα μ.Χ. με τις επιδρομές των Ερούλων και φτάνουν έως και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Ιταλοί κατακτητές ανάγκασαν αμάχους να σπάσουν τη μεγάλη λατινική επιγραφή για να τη χρησιμοποιήσουν ως οικοδομικό υλικό στο φυλάκιο που έχτισαν πάνω στο λόφο.Το μνημείο αυτό της ναυμαχίας του Ακτίου (2 Σεπτεμβρίου του 31 π.Χ.) αποτελούσε, σύμφωνα με τον ιστορικό Δίωνα Κάσσιο, ένα είδος υπαίθριας κατοικίας του Απόλλωνα.Το μνημείο του Αυγούστου αναπτυσσόταν σε δύο άνδηρα. Το κατώτερο οριζόταν από έναν ισχυρό τοίχο σε σχήμα Π, που λειτουργούσε ως ανάλημμα του άνω ανδήρου, επί του οποίου ήταν ο βωμός του Απόλλωνα, του θεού που ο Οκταβιανός θεωρούσε προστάτη του. Στην πρόσοψη του πρώτου αναλήμματος υπήρχαν, σύμφωνα με γραπτές πηγές, αγκυρόσχημες λαξεύσεις πάνω στις οποίες είχαν αναρτηθεί 36 ορειχάλκινα έμβολα, λάφυρα από τα πλοία του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας.Τον μακρόστενο βωμό (μήκους 22 μ.) στόλιζαν υψηλής τέχνης ανάγλυφες παραστάσεις (σε δύο παράλληλες ζωφόρους) στις οποίες απεικονίζεται ο θρίαμβος του Αυγούστου στη Ρώμη, όπως επίσης όπλα και εξαρτήματα πλοίων. Σώζεται μια πλάκα που απεικονίζει τον ίδιο τον αυτοκράτορα Οκταβιανό με τους συγκλητικούς του (η μισή σύγκλητος είχε ταχθεί υπέρ του και η άλλη μισή με τον Αντώνιο και την Κλεοπάτρα), δύο ιππείς και ένα άρμα πάνω στο οποίο ίστανται δύο παιδιά. Πρόκειται για τον Αλέξανδρο-Ηλιο και την Κλεοπάτρα-Σελήνη, τα δύο παιδιά του θρυλικού ζευγαριού, Αντωνίου και Κλεοπάτρας.Ο βωμός πλαισιωνόταν από μια δωρική στοά, η οποία ήταν στεγασμένη. «Εχουν βρεθεί χιλιάδες θραύσματα κεραμίδων που προέρχονται από αυτήν», λέει ο κ. Ζάχος. Επίσης έχει διαπιστωθεί ανασκαφικά πως η περιοχή ήταν φυτεμένη με δάφνες προς τιμήν του Απόλλωνα. Γι' αυτό και τώρα φυτεύονται σε γλάστρες δάφνες στη στοά.Το μνημείο δεν πρόκειται να ανοικοδομηθεί εξ αρχής. Θα αποκατασταθεί ο λόφος επί του οποίου εδράζεται το μνημείο «γιατί παρουσιάζει φαινόμενα ερπυσμού ήδη από την αρχαιότητα και πρέπει να στερεωθεί», είπε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ο Κωνσταντίνος Ζάχος παρουσιάζοντας τη σχετική μελέτη. Προβλήματα έχουν επίσης διαπιστωθεί στα πρανή και τα θεμέλια του μνημείου από τα όμβρια ύδατα, τα οποία θα αποκατασταθούν. Επίσης θα στερεωθούν τμήματα της ανωδομής, κάποια από τα οποία θα στεγαστούν.Τέλος, σχεδιάζεται η πλήρης αναπαράσταση του βωμού με την γλυπτή ζωφόρο του από το πλούσιο ανασκαφικό του υλικό σε ένα μουσείο που θα ανεγερθεί στο σημείο.

Π.Σ.Ε. Να μην προχωρήσει η πώληση της γαλακτοβιομηχανίας ''ΔΩΔΩΝΗ''

Η Συνομοσπονδία ως κύριος εκφραστής των απόδημων ηπειρωτών με έντονη ανησυχία παρακολουθεί τις εξελίξεις σχετικά με την απειλούμενη πώληση των μετοχών της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ» από την ΑΤΕ σε ιδιώτες και συμπαρίσταται στην εύλογη αγανάκτηση και εξέγερση των κτηνοτρόφων της Ηπείρου για την ενδεχόμενη αλλαγή του δημόσιου χαρακτήρα της εταιρείας . Άλλωστε σε όλους είναι γνωστό πως η «ΔΩΔΩΝΗ» από τότε που ιδρύθηκε από κτηνοτρόφους, ίσα με σήμερα, στήριξε ουσιαστικά το εισόδημα του παραγωγού γάλακτος, προσφέροντας παράλληλα πρώτης ποιότητας προϊόντα με πανελλήνια και διεθνή αναγνώριση και αποδοχή και υψηλή ανταγωνιστικότητα, συμβάλλοντας τόσο στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, όσο και ευρύτερα της εθνικής οικονομίας. Αλλά και πέραν αυτών, κερδοφόρα καθ' όλη τη διαδρομή της, αποτελώντας το βηματοδότη της διαμόρφωσης τιμών αγοράς γάλακτος απ' τον παραγωγό και κατ' επέκταση απ' τον καταναλωτή, αντιστάθηκε δυναμικά στη προσπάθεια σχετικών καρτέλ θέτοντας με την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της φραγμό στην επιχειρούμενη κερδοσκοπία του προϊόντος και εξυπηρετώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τα συμφέροντα του καταναλωτή όπως και ευρύτερα του κοινωνικού συνόλου,Η εκφρασθείσα ανεπίσημα, μετά την εύλογη αγανάκτηση όλων των σχετικών φορέων, αναδίπλωση της πολιτείας από την πώληση των μετοχών της ΑΤΕ σε ιδιώτες, επιβεβλημένη κατά όπως διαδίδεται σε επιταγή του διαβόητου και αντιλαϊκού μνημονίου, δεν μπορεί να μας εφησυχάσουν δεδομένου, ότι και στο παρελθόν επανειλημμένα έχουν γίνει προσπάθειες, άμεσες ή έμμεσες, ιδιωτικοποίησης της γαλακτοβιομηχανίας και ιδιαίτερα όταν ένα σημαντικό τμήμα των μετοχών έφυγε από τα χέρια των φυσικών φορέων δηλαδή από τους κτηνοτρόφους προς την ΑΤΕ.Για όλους αυτούς του λόγους η ΠΣΕ συμπαρίσταται ένθερμα στο καθολικό αίτημα των κτηνοτρόφων της Ηπείρου και απαιτεί από την κυβέρνηση:
1. Να μην προχωρήσει στην πώληση της «ΔΩΔΩΝΗΣ» σε ιδιώτες και αλλάξει ο δημόσιος χαρακτήρας της.

2. Να υπάρξουν προς τούτοσαφείς, έγκυρες και ουσιαστικές δεσμεύσεις εκ μέρους της.

3. Να αρνηθεί την εφαρμογή, αν υφίσταται, του σχετικού όρου του αντιλαϊκού μνημονίου του ΔΝΤ και Ε.Ε.

4. Να ασκήσει πολιτικές και πάρει άμεσα μέτρα τόνωσης της αγροτικής οικονομίας και ιδιαίτερα των κτηνοτρόφων.

Τέλος η Συνομοσπονδία καλεί όλους τους Ηπειρώτες να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα των κτηνοτρόφων και των εργαζομένων στη ΔΩΔΩΝΗ και επίσηςΚαλεί τους εκπροσώπους των οργανώσεών της (Αδελφότητες - Ενώσεις - Ομοσπονδίες) σε έκτακτη σύγκληση του Γενικού Συμβουλίου την Τρίτη 20 Ιουλίου 7.30 στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών για ενημέρωση και συντονισμό ενεργειών.

Ανακάλυψε την ΗΠΕΙΡΟ.

..με τις απειράριθμες φυσικές ομορφιές και τους κρυμμένους θησαυρούς της. Ακόμη κι εμείς που μένουμε εδώ, δεν έχουμε ακόμη ανακαλύψει όλα της τα μυστικά και ταξιδεύουμε ακόμη.
Λένε πως σημασία έχει το ταξίδι κι όχι ο προορισμός. Αλλά μιας και μιλάμε για προορισμούς, η Ήπειρος είναι ένας από αυτούς που δίνουν στο ταξίδι μια πολύ όμορφη γεύση. Γιατί συνδυάζει με τον πιο αρμονικό τρόπο το μεγαλείο της φύσης με ...την ανθρώπινη δημιουργία, την μακραίωνη ιστορία με τους σύγχρονους τρόπους ζωής.


Απο τα βουνά της Πίνδου, μέχρι τις παραλίες του Ιονίου, το σκηνικό εναλλάσσεται προσδίδοντας στην περιοχή μια σπάνια ομορφιά. Στο κέντρο βρίσκουμε τα όμορφα Ιωάννινα . Μία πόλη που σφύζει από ζωή χωρίς να κουράζει, μιά πόλη που μαγεύει με την ομορφιά και τη ζεστή της ατμόσφαιρα.

Σε απόσταση αναπνοής από την πρωτεύουσα της Ηπείρου, συναντάμε εξαιρετικούς χειμερινούς προορισμούς όπως τα πασίγνωστα Ζαγόρια , πνιγμένα στα πεύκα και έλατα με άφθονα ποτάμια και πέτρινα γεφύρια. Το Μέτσοβο με τα γραφικά καλντερίμια, τις πρωτότυπες τρεχούμενες βρύσες, τα αγνά ήθη και έθιμα. Την Κόνιτσα , ένα τόπο ιδανικό για όσους ζητούν στιγμές χαλάρωσης αλλά και περιπέτειας αλλά και τα Τζουμέρκα με τα κρυστάλλινα νερά του Άραχθου ποταμού.
Από την άλλη πλευρά συναντάμε τις πόλεις που βρέχονται από τα νερά του Ιονίου .Την Πάργα , μια πανέμορφη κωμόπολη, απλωμένη κάτω από τη σκιά του μεσαιωνικού φρουρίου της, την Πρέβεζα με τις πολλές παραλίες και τον θρυλικό ποταμό Αχέροντα και τα Σύβοτα , έναν παραθαλάσσιο παράδεισο με παραλίες πεντακάθαρες που βρίσκονται κρυμμένες ανάμεσα από τα δαιδαλώδη μικρά ακρωτήρια και νησάκια.
Με την δυνατότητα για αποδράσεις όλο το χρόνο σε μέρη με σπάνιο φυσικό κάλλος η Ήπειρος είναι τόπος ιδανικός για τους λάτρεις της φύσης, της παράδοσης, της ομορφιάς.. Καλή απόλαυση !

ΙΩΑΝΝΑΣ ΧΡΗΣΤΟΥ: «Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΘΥΜΟΝ».

Από το στερητικό «Α» στον κόσμο της παραμυθίας

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα Αρτινού

Στο δύσκολο περιβόλι της γυναίκας και στη δυσερμήνευτη γυναικεία φύση της μας ξεναγεί με το πρωτόλιο μυθιστόρημά της «Ο Θεός με θυμόν» η διακεκριμένη φιλόλογος κ. Ιωάννα Χρήστου, από τον Άσσο Πρέβεζας, που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος».Ένα μυθιστόρημα-έκπληξη, που, χωρίς υπερβολή, σπάνια κυκλοφορεί και λίγες ή λίγοι έχουν αυτή τη δυνατότητα στην Ελλάδα να γράψουν. Ένα βιβλίο-θησαυρός γνώσεων που τα περιέχει όλα: πρωτότυπη σύλληψη, άριστο κορμό (σενάριο), τέλεια γλωσσική και γραμματική διατύπωση, ζωντανή περιγραφή, αφηγηματική δεινότητα, συμπυκνωμένη γνώση ιστορίας, φιλοσοφίας, αστρονομίας, επιστήμης και ανακαλύψεων, ποίησης, μυθιστοριογραφίας, παραμυθίας, ψυχανάλυσης, ποικιλία χαρακτήρων. Και επί πλέον πολύ πραγματικότητα, εμπεριέχουσα φτώχεια και ανέχεια, κακομοιριά και δυστυχία, φθόνο και μικρότητες, πόλεμο και παγκοσμιοποίηση.Το σύγγραμμα της κ. Χρήστου μπορεί να έχει αφετηρία το απομακρυσμένο Λάμποβο και τους κατοίκους του, τα ηπειρώτικα τοπία και τα κακοτράχαλα βουνά, τα τόσο φιλόξενα κατά περίπτωση, με όχημα κυρίως τη μετανάστευση αλλά και το διάβα των χρόνων, την εξέλιξη της επιστήμης και τη διεύρυνση της σκέψης, μας ταξιδεύει σε πόλεις και κράτη, σε μέρη όπου διαδραματίζονται σημαντικά γεγονότα, άλλοτε σπουδαία και άλλοτε χθόνια.Στο ταξίδι μας αυτό οδηγοί και πρωταγωνίστριες πέντε γυναίκες του χωριού, που μπορεί να ζουν στο μαραζωμένο αυτό τόπο, όμως δεν μένουν αποκλειστικά σ΄αυτόν, αφού ο νους τους πετάει πάνω και πέρα απ΄αυτόν με τα φτερά της φαντασίας, κουβαλώντας ελπίδες και προσδοκίες. Φεύγουν σε πόλεις και άλλες χώρες, γεύονται το ξινό ψωμί της ξενιτιάς, διδάσκονται, προβληματίζονται, ερωτεύονται, μαλώνουν, σκοτώνονται. Γεύονται τη θεϊκή σκληρότητα και την ανθρώπινη βαρβαρότητα που σκοτώνουν όνειρα, ελπίδες και παραμυθία την οποία πιθανόν να βιώνουν.Όπως σκοτώνει και ο έρωτας και η αγάπη, αφού όπως αποδεικνύεται σε ορισμένες περιπτώσεις είναι χειρότερος ακόμη και από μια φονική σφαίρα. Όπως φονική μπορεί να είναι και η υπεξαίρεση ενός γράμματος, το οποίο αν έφτανε στον παραλήπτη του θα έδινε το εισιτήριο και θα άνοιγε την πόρτα σε δύο νέους ανθρώπους για μια καινούργια ζωή. Καταστάσεις που διαδραματίζονται σύμφωνα με το μυθιστόρημα τις κρίσιμες δεκαετίες του μεσοπολέμου και μετά, αλλά και που απαντώνται και σήμερα, αφού πηγάζουν από ανθρώπους που δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν αφανίσουν ό,τι άλλο ζωντανό ανασαίνει δίπλα τους.Σε όλα αυτά μας κοινωνεί η καλή συγγραφέας, αποκαλύπτοντάς μας μέσω των πέντε γυναικών και των συν αυτών, όσα καταχωνιασμένα επί χρόνια στο νου έρχονται αυθόρμητα ή με λογισμό στην άκρη της γλώσσας στο τέλος της ημέρας ή του μίζερου βίου τους, όταν πλέον όλα έχουν μαραθεί και οι μόνες που ανθίζουν είναι οι αναμνήσεις.Αναμνήσεις που ξεκινούν από το «Α» το στερητικό (ασχήμια, αδικία, αμάθεια, απελπισία, αρρώστια, ατίμωση, ασιτία, αδυναμία, αδικία, ατιμωρησία, αγρύπνια, απορία) και καταλήγουν στο «Ω» της Σαπφούς, με το ω μικρό ή μεγάλο του «εγώ» και του «εμείς». Ενδιάμεσος σταθμός το «Ε» του έρωτα και της αγάπης, αυτής της γλυκόπικρης γεύσης και με πολλές άλλες στάσεις, οι περισσότερες εκνευριστικές, μαρτυρικές, τυραννικές και λίγες μόνο δροσιστικές, ευεργετικές, ευχάριστες.Η κ. Χρήστου μας ξαφνιάζει επίσης ευχάριστα και με το κλείσιμο του μυθιστορήματος. Ένα τελείωμα μυστηριακό όπου μας αποκαλύπτει, ξεσκεπάζοντας έναν υπεράνω πάσης υποψίας δολοφόνο, πως ακόμα και η αθωότητα ή η νοούμενη αθωότητα μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη, καταστροφική και φονική με αυτή των «συνήθως υπόπτων».Τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου καλύπτει επεξηγηματικός κατάλογος με όσα σφαιρικά και σωστά τοποθετημένα κοσμεί το πόνημά της η συγγραφέας, διευκολύνοντας, κατατοπίζοντας και ενημερώνοντας όλους όσοι από τους αναγνώστες αγνοούν σημαντικά γεγονότα του παλαιότερου και σύγχρονου κόσμου.Κυρία Χρήστου σε ευχαριστούμε για το υπέροχο πόνημα που μας έδωσες και ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο, κάτι που το αξίζει με το παραπάνω.

" ΠΑΜΕ " ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ

Την Κυριακή 14 του Μάρτη, στις αφετηρίες των λεωφορείων στην οδό Ακαδημίας απέναντι από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων αντικρύσαμε με έκπληξη το παραπάνω εικονιζόμενο λεωφορείο που μας ταξίδεψε σε άλλες εποχές. Η ευχάριστη έκπληξη συνεχίστηκε όταν είδαμε να επιβιβάζει και να αποβιβάζει επιβάτες και εκτός του οδηγού να υπάρχει και εισπράκτορας.

ΤΕΛΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑ

Δεν θυμάμαι ακριβώς την χρονολογία ( περίπου 1968-1969-1970 ), θυμάμαι όμως ότι η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την ημέρα του γάμου της Λευτερίας του Περικλή Λιαπάτη. Ανήρτησα αυτή την οικογενειακή φωτογραφία για δύο λόγους : Πρώτον για να θυμηθούμε οι παλιοί και να μάθουν οι πιό νέοι πως ήταν πρίν σαράντα χρόνια η τοποθεσία μπροστά από το σχολείο και από το καφεπαντοπωλείο του Κώτσ' Νάκη. Δεύτερον και κυριότερον για να μη διστάζουμε όσοι έχουμε στην κατοχή μας παλιές φωτογραφίες να τις δημοσιοποιούμε με σκοπό την δημιουργία αρχείου αναμνηστικών φωτογραφιών και την διάσωσή τους .