Πρόσκληση της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας για συμμετοχή σε τουρνουά ποδοσφαίρου 5Χ5

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Χρόνια πολλά, καλή χρονιά,

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανηπειρωτικής έχοντας σταθερά στον προσανατολισμό του τα προβλήματα των νέων απόδημων Ηπειρωτών αλλά και το πώς με τις δράσεις της θα βοηθηθούν οι Αδελφότητες και οι Σύλλογοί μας, ιδιαίτερα με συμμετοχή νέων, αποδέχτηκε την εισήγηση της Επιτροπής Νεολαίας για να διοργανώσει το 3^ο Τουρνουά Ποδοσφαίρου 5Χ5 Συλλόγων Απόδημων Ηπειρωτών, συνεχίζοντας έτσι την επιτυχημένη πρωτοβουλία που ανέλαβαν μια σειρά από Σύλλογοι στο παρελθόν.

Στόχος μας, πέρα από την επιτυχία του τουρνουά στο αγωνιστικό του κομμάτι είναι η διοργάνωση του τουρνουά να αποτελέσει αφορμή για τους συλλόγους να κινητοποιήσουν όσο γίνεται περισσότερα μέλη τους, ιδιαίτερα νέους, όχι μόνο αυτούς που θα αγωνιστούν στο τουρνουά αλλά και όσους συμβάλουν σε όλες τις πλευρές της προετοιμασίας του. Θεωρούμε ότι μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για να βελτιωθεί η λειτουργία των συλλόγων, να γίνει πιο ζωντανή. Τα πρώτα δύο τουρνουά συσσώρευσαν ήδη μια σημαντική πείρα για το πώς μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί.

Η συμμετοχή των συλλόγων στο τουρνουά δεν αφορά μόνο τους 5-10 παίκτες, το αγωνιστικό κομμάτι. Προϋποθέτει προετοιμασία που μπορεί και πρέπει να είναι ολόκληρου του συλλόγου, με την ενεργή συμβολή και συζήτηση τουλάχιστον στο ΔΣ και όπου υπάρχουν των επιτροπών νεολαίας (αν δεν υπάρχουν μπορούν να δημιουργηθούν με την ευκαιρία του τουρνουά).

Για παράδειγμα, τα υπάρχοντα γήπεδα 5Χ5 έχουν κατά κανόνα σημαντικό κόστος. Από την άλλη αρκετοί δήμοι διαθέτουν τέτοια γήπεδα. Η ΠΣΕ, με την συνδρομή και των συλλόγων θα απευθυνθεί στους δήμους και θα ζητήσει την παραχώρηση των υποδομών τους.

Η άθληση για το λαό και τη νεολαία δεν είναι προνόμιο. Είναι καθημερινή ανάγκη και δικαίωμα και σαν Πανηπειρωτική διεκδικούμε την ύπαρξη δημόσιων χώρων άθλησης

Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τους συλλόγους και τις Ενώσεις, τις αδελφότητες μέλη της ΠΣΕ, να στείλουν αντιπροσώπους στην 1^η συνάντηση διοργάνωσης του τουρνουά, ώστε να συζητηθούν τα θέματα της δράσης, να καθοριστεί η ομάδα δουλειάς και να μοιραστούν χρεώσεις για την άρτια διεξαγωγή, το Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020 στις 12.30μμ στα γραφεία της ΠΣΕ.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

           Ο Πρόεδρος                                                          Ο Γεν. Γραμματέας

Χρυσόστομος (Μάκης) Χήτος – Κιάμος                               Σωτήρης Κολιούσης

Μοναχοπαίδι θα πει να φροντίζεις ολομόναχος τους γονείς σου, όταν μεγαλώσουν

«Τότε γίνεσαι εσύ ο γονιός και οι γονείς τα παιδιά σου..»

Της Μαίρης Ζαχαροπούλου

Το «μοναχοπαίδι τα έχει όλα δικά του», «το μοναχοπαίδι είναι κακομαθημένο», «το μοναχοπαίδι γίνεται εγωιστής» και τόσες άλλες ταμπέλες και φράσεις συνοδεύουν ένα παιδί που έτυχε να μην έχει αδέρφια, και μάλιστα όχι από δική του επιλογή.

Το παιδί αυτό όμως κάποια στιγμή μεγαλώνει, και μαζί του μεγαλώνουν και οι γονείς του. Και αρχίζουν να έχουν ανάγκη την φροντίδα του. Με τα χρόνια τους προδίδει το σώμα τους, η μνήμη τους. Η υγεία τους κλονίζεται και οι δυσκολίες ξεκινούν. Το μοναχοπαίδι πετάει από πάνω του το «παιδί» και κρατάει μόνο το συνθετικό «μοναχό» και πορεύεται μόνο του από δω και πέρα.

Ξεκινά να τρέχει στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στις εξετάσεις μόνο του. Προσπαθεί να στηρίξει τους γονείς του μόνο του. Και αν ο ένας από τους δυο φύγει, μόνο του θα περάσει τα πάντα, τις προετοιμασίες του αποχαιρετισμού, και την επίπονη διαδικασία να βάλει την καρδιά του στη θέση της – αν μπει ποτέ. Δεν θα υπάρχει εκεί κοντά ένας αδερφός, μια αδερφή, να του κρατήσει το χέρι, να το αγκαλιάσει και να μοιραστούν τον ίδιο ακριβώς πόνο, αυτόν του να χάνεις έναν γονιό ή να βλέπεις έναν γονιό να μην είναι αυτός που πάντα ήξερες.

Και συχνά γίνεσαι εσύ ο γονιός και οι γονείς γίνονται αυτοί τα παιδιά σου. Και τρέμεις μην πάθεις τίποτα και αυτοί τι θα απογίνουν. Ποιος θα τους κοιτάξει; Κοιτάς τη σύνταξή τους και δεν φτάνει ούτε για τα βασικά, και είναι η σειρά σου τώρα να δώσεις γι΄αυτούς, να τραβήξεις από τον πενιχρό μισθό σου για να βοηθήσεις. Και δεν υπάρχει μια αδερφή, ένας αδερφός να μοιραστείτε αυτό το βάρος για να μπορέσετε και οι δύο να επιβιώσετε. Δεν υπάρχει ένας αδερφός, να αλλάξεις βάρδια μαζί του στο νοσοκομείο, για να πας σπίτι να τεντώσεις λίγο το κορμί σου, δεν υπάρχει μία αδερφή να μαγειρέψει εκείνη σήμερα για τον ανήμπορο γονιό και να του πάει στο σπίτι ένα πιάτο φαγητό.

Υπάρχουν πάντα φίλοι, αγαπημένοι συγγενείς, οι οποίοι βοηθούν, συνδράμουν. Αλλά ως πότε, και για πόσο; Έχουν τις οικογένειές τους, τις υποχρέωσεις τους, τις έννοιες τους. Δεν έχεις το θάρρος να ζητήσεις, να απαιτήσεις, να παραπονεθείς, όπως στον αδερφό σου. Και αν έχεις κι εσύ τη δική σου οικογένεια, γίνεσαι χίλια κομμάτια για να καταφέρεις τα πάντα. Στην ουσία όμως, είσαι μόνος σου με δύο ανήμπορους ανθρώπους. Μόνος σου να αναπολείς τις ημέρες της δύναμής τους, να φέρνεις στο νου σου εκδρομές, παιχνίδια, διαβάσματα, τσακωμούς, αγκαλιές. Και εκείνες τις στιγμές έχεις τεράστια ανάγκη από έναν δικό σου να τα μοιραστείτε όλα αυτά. Να πείτε:

«Θυμάσαι τότε που ο μπαμπάς μας είχε βάλει τιμωρία να μην φάμε παγωτό κι εσύ πήγες κρυφά και πήρες απ’το ψυγείο;» και να γελάσεις για λίγο και έστω για μια στιγμή να φτερουγίσει ο πόνος και η στενοχώρια μακριά.

Και όταν οι γονείς φύγουν από τη ζωή, δεν θα υπάρχει ένας αδερφός μια αδερφή να κρατούν ζωντανή την αλυσίδα μιας οικογένειας που υπήρξε κάποτε και φιλοξένησε τα όνειρά σου. Μόλις φύγουν, αυτή σπάει, και μένεις εσύ, ο μοναδικός απόγονος να κρατάς τα «σκήπτρα» της ιστορίας που γράψατε μαζί.

Βιώνεις μια περίεργη «ορφάνια» που δεν περιγράφεται με λέξεις και αν δεν είσαι μοναχοπαίδι δεν μπορείς να καταλάβεις.

newsone.gr

viralgreece.eu

Πρωτοχρονιά στη Θεσπρωτία όταν οι άνθρωποι ήταν φτωχοί, αλλά δεν παραπονιόταν

Πριν ακόμα μπει ο νέος χρόνος, φρόντιζαν οι μεγάλοι να έχουν αγνή και καθαρή συνείδηση, να είναι καθαροί, και έτσι καθαρό να είναι και το νέο έτος. Φρόντιζαν να έχουν ταχτοποιήσει όλες τους τις εκκρεμότητες, ακόμα και τις οικονομικές, γιατί δεν ήθελαν να τους βρει ο καινούργιος χρόνος και να χρωστούν, οπότε κάνανε τα πάντα για να ξοφλήσουν το τυχόν χρέος! Τηρούσαν λοιπόν όλοι, τους κανόνες της ευπρέπειας και της συγνώμης. 

Πάντα η αρχή τους ήταν πως ότι κακό θα έκαναν τη πρώτη μέρα του νέου έτους, θα το έκαναν αυτό όλο το χρόνο! Έτσι απέφευγαν να κοιμούνται όλη μέρα, απέφευγαν να μαλώνουν να τσακώνονται και να νευριάζουν. Ήθελαν να είναι χαρούμενοι, να τρώνε να πίνουν και να διασκεδάζουν! Και καλώς ή κακώς, αυτή ήταν η διασκέδασή τους, να σμίγουν με τους κοντινούς συγγενείς, με τους γειτόνους και να κάνουν παρέες και να κάνουν καλαμπούρια. Ενώ ο νοικοκύρης του σπιτιού το πρωί της Πρωτοχρονιάς θα κρεμάσει μια αγριοκρομμύδα στον τοίχο δίπλα στην πόρτα, που συμβολίζει τη μακροβιότητα, ένα παιδί, συνήθως κορίτσι, θα πάρει το σταμνάκι να πάει στη βρύση του χωριού και να φέρει νερό, αλλά στο δρόμο δεν θα βγάλει μηλιά σε κανένα! Ότι και να του λένε στο δρόμο, εκείνο δεν θα απαντά, μέχρι να φέρει το νερό στο σπίτι. Εκεί θα βάλει σε ένα ποτήρι ή τενεκάκι και με το νερό, που θα ρίχνει θα κάμει το σημείο του σταυρού στο κατώφλι. Μετά το σημείο του σταυρού με το νερό στο κατώφλι, θα μιλήσει εκείνος επιτέλους ή εκείνη που έφερε νερό που λέγεται « αμίλητο νερό»! Η μάνα θα φέρει το Αγίασμα από το φυλαγμένο μπουκαλάκι από το εικονοστάσι, και με αυτό ρίχνοντάς το, θα κάνει και εκείνη το σημείο του Σταυρού μέσα στο δωμάτιο.

Το καλό ποδαρικό

Τεράστια σημασία είχε το λεγόμενο «ποδαρικό», ποιος δηλαδή θα πρωτοπατήσει το κατώφλι του σπιτιού το πρωί της Πρωτοχρονιάς και να τους φέρει γούρι!  Δεν ήταν λοιπόν μονάχα τα αγόρια τα εφτάγερα και όμορφα που ήταν προτιμητέα για να πάνε σε σπίτια και να κάνουν καλό ποδαρικό, και τα κορίτσια μπορούσαν να έχουν ένα πολύ καλό γούρι! Ακόμα και σήμερα τα παρακολουθούν κάποιοι, ,  αν τους πήγε καλά η χρονιά, σκέφτονται ποιος τους έκανε το ποδαρικό, να τον ξανακαλέσουν να ξαναπάει και το επόμενο έτος!

Τα δώρα των παιδιών

Το πρωί του αγίου Βασιλείου χτύπαγε η καμπάνα και όλοι πήγαιναν στην εκκλησία για να κοινωνήσουν. Μετά την εκκλησία έστελναν με το παιδί τους οι γονείς το μπουναμά υποχρεωτικά στο νονό, και μετά στους παππούδες ή γιαγιάδες, στους κοντινούς συγγενείς και μπαρμπάδες. Tα παιδιά τα παλιά χρόνια δεν περιμένανε δώρα από κανένα, ούτε καν από τον άη Βασίλη! Δεν ήξεραν καν τον άη Βασίλη με τη μορφή που τον ξέρουμε σήμερα! Τον άη Βασίλη τον μάθανε τα παιδιά μετά τη κατοχή.  Αποσκοπούσαν όμως τα παιδιά σε κάποια λίγα χρήματα που θα τους έδιδαν, κυρίως ο νονός, γιατί και τότε όλα τα παιδιά ήθελαν περισσότερα πράγματα από αυτά, που είχαν. Δεν παραπονιόταν, όμως, που περνούσαν φτωχικά, γιατί έτσι φτωχά ήταν και τα παιδιά του γείτονα, του παραγείτονα, και όλου του χωριού, ακόμα και των πιο ευκατάστατων οικογενειών, δεν διέφεραν, άρα δεν παραπονιόταν. Πολύ παλιά, πριν την Κατοχή δεν κυκλοφορούσαν συνήθως λεφτά, πέραν από ελάχιστα και σε ελάχιστους. Αντί λεφτά «κυκλοφορούσαν» όμως κουραμπιέδες, μελομακάρονα, καρύδια κάστανα, λάδι αυγά σταφίδες κλπ. Με αυτά έφτιαχναν το κέφι οι μεγάλοι στα παιδιά! Τα έθιμα μπορεί να τα τηρούσαν με χριστιανική ευλάβεια, αλλά μετά το ’40 θα επακολουθήσει σχεδόν μια δεκαετία με απανωτούς πολέμους, που ωστόσο οι πόλεμοι αυτοί δεν κατάφεραν να αποδυναμώσουν τα ωραία αυτά έθιμά μας. Τα έθιμα κατά κάποιο τρόπο διατηρήθηκαν και τις δεκαετίες ‘50 ’60 και λίγο εκείνη του ’70, ώσπου χάθηκαν.

http://katoci.blogspot.com

Ο παλιός ο χρόνος. Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Τώρα που φεύγει ο παλιός ο χρόνος, «πάει καλιά του», με όλα όσα μας έφερε, και με όλους όσοι θρονιάστηκαν στο σβέρκο του Έλληνα και επικάθησαν αυτού, αναιρώντας, ποδοπατώντας, θα έλεγα τη ρήση του Κάλβου «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει» και παραποιώντας το τραγούδι του αποχαιρετισμού που μας μάθαινε ο δάσκαλος: «πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά», καταργώντας ακόμη και το γιορτάσιο, καλούμαστε να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε. ΌΧΙ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤIΣΟΥΜΕ… Αυτό είναι θέμα άλλων, των συμμάχων ή προστατών ή όπως αλλιώς θέλουμε το λέμε, κατά το «αλλού βαρούν τα κρούταλα κι αλλού χορεύει η αρκούδα». 

Και αν κάποιος άξεστος, χωριάτης, βλαχοόν -όπως ακριβώς παλιότερα αποκαλούσαν τους Τζουμερκιώτες οι πρωτευουσιάνοι, τρομάρα τους!- ανατρέξει σε εκείνη την Πολιτική Διακήρυξη του Προσωρινού πολιτεύματος της Ελλάδος που συντάχτηκε από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου: «Tο Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστο ζυγόν της τυρρανίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων Παραστατών του, […] την Πολιτικήν αυτού Ύπαρξιν και Ανεξαρτησίαν» ή ακόμη θυμηθεί και τον Κολοκοτρώνη: «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμε την επανάσταση,..» κινδυνεύει να κατηγορηθεί ως οπισθοδρομικός, εθνικιστής, διακατεχόμενος από εθνική οστεοπόρωση και πάει λέγοντας…

Ποια πολιτική ύπαρξη και ποια ανεξαρτησία; «Η πόλις εάλω». Βουνά, ρουπάκια και πλαγιές, μπιστούρες και γιδόστρατες, λιμάνια, μικρολίμανα, σταθμοί και αεροδρόμια, κοτέτσια, κούρνοι, ζάβατα και αλωνίστρες, τα πάντα πουλούνται. "Διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον" ή άλλως πως «λάβετε φάγετε». Μια κουβέντα είναι αυτή. Δεν λαμβάνει κανείς και πάντες είναι νηστικοί. Λέω για τη λαϊκούρα, για τον κοσμάκη, γι’ αυτόν που τόσο όμορφα, εύστοχα και αληθινά διεκτραγώδησε την κατάστασή του -άγιες μέρες που είναι και τώρα- ο μπάρμπα Κώστας Βάρναλης.

«Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες/σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες/ξετσίπωτοι ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι/ντυμένοι στα μαλάματα κι επίσημοι κι ωραίοι./ Εξήντα λύκοι με προβιά (γι’ αυτούς βαράν καμπάνες)/ φάγανε γουρουνόπουλα, στραγγίσαν νταμιτζάνες!/Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στα τζάκια,κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στα μπατζάκια.[…]

Όξω οι φτωχοί φωνάζανε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»/γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες./Κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι/ανοίξαν το παράθυρο κι είπανε: «Φταιν οι αθέοι»». 

Χρονιάρες μέρες! Γιόμισαν το πρόγραμμά τους οι τηλεσιάρχες με εκπομπές «Κοινωνικής Αντίληψης» όπου κάθε λογής κυρίες των τιμών και των παρατιμών - Α, ρε μπάρμπα Γιάννη Σκαρίμπα, μας λείπεις, πολύ μας λείπεις…-, δακρύουσες και βαρυαναστενάζουσες για το δράμα του κοσμάκη. Και δόστου κλάμα κι άντε και καμιά πράξη «φιλευσπλαχνίας». Μπράβο! Κι άντε τους έδωσε κάποιος. Τέλειωσε το πρόβλημα με μια τσάντα μακαρόνια, μανέστρα, αλεύρι και καφέ; Γι’ αυτό και απαξάπαντες οι κρατούντες κατανόησαν αρκούντως το πρόβλημα και επεδόθηκαν σε συνεχείς, στιγμιαίες και ολοκληρωτικές μεταρρυθμίσεις. 

Το πετσόκομμα της σύνταξης της αγρότισσας, το ονομάσαμε μεταρρύθμιση. 

Το πρώτο, δεύτερο και τρίτο μνημόνιο, το ονομάσαμε κλιμακωτή μεταρρύθμιση.

Την κωλοτούμπα, την ονομάσαμε «επαναστατικώς προσαρμοσμένη πολιτική».

Και ούτως αποκαταστάθηκε η εθνική κυριαρχία, η εθνική ανεξαρτησία και η εθνική αξιοπρέπεια. Και βγήκαν οι τρυποτούφοι, σαν τα κορόμηλα στα Τζουμέρκα κι άρχισαν το «σώσιμο». Για να σωθούμε πρέπει να ξεπουλήσουμε «παν ιερόν και όσιον», που αφορά τον Έλληνα. Έχουμε σύμβαση με τους «εταίρους». Μα, οι εταίροι δεν γνωρίζουν πως άμα «ψοφήσ’ το βόιδ’ θα χαλάσ’ η σεμπριά». 

Και ο Έλληνας «ενεός» παρατηρεί τη δράση των «σωτήρων» μας. 

«Βάρτα να τ’ αρμέξουμε». Τι να αρμέξει κάποιος. Έμεινε και τίποτε; 

Στο καλό… Καλώς να μας μπει το 2021

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Στο «Παίδων» η Φώφη Γεννηματά: «Το 2020 κανένα παιδί χωρίς μια ζεστή αγκαλιά»

Επίσκεψη στο Νοσοκομείο Παίδων πραγματοποίησε, σήμερα, η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά. Στις δηλώσεις της μετά την επίσκεψή της η Φώφη Γεννηματά τόνισε ότι κάθε παιδί δικαιούται μια αγκαλιά και κυρίως την οικογενειακή αγκαλιά και ευχήθηκε το νέο έτος να μην υπάρχει κανένα παιδί χωρίς μια ζεστή αγκαλιά. «Κάθε παιδί δικαιούται μια αγκαλιά και πρώτη την οικογενειακή αγκαλιά».

Συμπληρώνει ακόμα: «Προτεραιότητα για μας, είναι η στήριξη της οικογένειας ώστε να επιστρέψουν όσα παιδιά είναι δυνατό στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Για όσα παιδιά δεν μπορεί να συμβεί αυτό, θα είμαστε παρόντες μαζί με το νοσοκομείο, για να βρεθούν λύσεις. Το 2020 κανένα παιδί χωρίς μια ζεστή αγκαλιά»

Ο φακός του ROMIANEWS ήταν εκεί και δημοσιεύει τα παρακάτω στιγμιότυπα

Φωτο: Χριστόφορος Ευθυμίου

Επίσκεψη αντιπροσωπείας της Πανηπειρωτικής στο Νοσοκομείο Παίδων "Η Αγία Σοφία". ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ.

Δείτε τα βίντεο

Σήμερα 30 Δεκεμβρίου 2019 αντιπροσωπεία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας, μαζί με το παιδικό τμήμα του Ένωσης Ηπειρωτών Αχαρνών επισκέφθηκε το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία». Μέσα σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα τα παιδιά έψαλλαν τα κάλαντα και «μοίρασαν» την αγάπη τους σε όσα παιδάκια νοσηλεύονται, αλλά και στο προσωπικό του Νοσοκομείου. Την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδίας Ελλάδας αντιπροσώπευσε ο Έφορος Τύπου Χρήστος Τούμπουρος, η Έφορος Δημοσίων Σχέσεων Μαρίκα Γκόνη και το μέλος του ΔΣ Χριστόφορος Ευθυμίου. Εκ μέρους του συλλόγου Γυναικών Ηπείρου η πρόεδρος Ελευθερία Σιαμέτη. Θερμά συγχαρητήρια στην Ένωση Ηπειρωτών Αχαρνών που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Πανηπειρωτικής και συμμετείχε με το παιδικό τμήμα που συνόδεψε η πρόεδρος Μελπομένη Καράλη προσφέροντας έτσι χαρά στα παιδιά που αυτές τις άγιες ημέρες νοσηλεύονται.

Βίντεο - Φωτο: Χριστόφορος Ευθυμίου