Γιατί δίνουμε τόση τηλεθέαση σε τόσους ελεεινούς γραφικούς τύπους;... Ίσως να μην έχει πιάσει ακόμα πάτο η ελληνική τηλεόραση...

Είναι μερικές φορές που η μοίρα σου παίζει πολύ δύσκολα παιχνίδια και καταλήγεις να βλέπεις τηλεόραση ενώ τίποτα δεν προμήνυε αυτό το τραγικό τέλος της ημέρας. Αλλά συμβαίνουν αυτά και πρέπει να το αποδεχτείς ότι δεν θα είναι κάθε μέρα τόσο ευχάριστη ώστε να μην ανοίγεις καν την τηλεόραση σου. Η δική μου τιμωρία ήταν να παίζει η τηλεόραση Κωστόπουλο, που οκ είναι υποφερτός, να έχει καλεσμένο τον Ψωμιάδη που δεν είναι καθόλου υποφερτός και να μην μπορώ να αλλάξω κανάλι. You know, αυτός που έχει το τηλεκοντρόλ είναι αυτός που κάνει πραγματικό κουμάντο σε ένα σπίτι. 

Ο γνωστός γραφικός Ψωμιάδης, άρχισε το γνωστό γραφικό παραλήρημα, με τον κόσμο να χειροκροτά (όπως διέταζε ο χειροκροτητής). Και έβγαλε τον οχετό του για τους ομοφυλόφιλους, υπερασπίστηκε τον Καρατζαφέρη, τον Άνθιμο και όλο αυτό το κλειστό κλαμπ του "κυριλέ" φασισμού που κάνει κάθε τόσο επιδρομή στις τηλεοράσεις μας και δημιουργεί ένα πολύ mainstream προφίλ για τους εκπροσώπους του.

Γιατί τύποι όπως ο Ψωμιάδης, ο Γαϊτάνος, ο Τερλέγκας, ο Γονίδης, ο Άνθιμος, ο Σφακιανάκης και οι υπόλοιποι της ίδιας συνομοταξίας εμφανίζονται κάθε τόσο στις τηλεοράσεις μας; Γιατί έχουν βήμα; Ναι, φυσικά έχουν βήμα επειδή κάποιος τους το δίνει. Και γιατί τους το δίνουν τα κανάλια; Επειδή τους προσφέρουν απλόχερα μεγάλα νούμερα τηλεθέασης τα οποία είναι και δυσεύρετα αυτή την εποχή για τα κανάλια.

 Και κάπου εδώ εντοπίζεται το πρόβλημα.

Όλοι αυτοί οι τύποι με τις ακραία συντηρητικές, αντιδημοκρατικές και συνήθως ρατσιστικές απόψεις είναι μέλη, και μάλιστα εξέχοντα, της ίδιας κοινωνίας με εμάς. Τους ψηφίζουμε, τους πληρώνουμε για να μας "διασκεδάζουν" ή τους δίνουμε τα χρήματά μας για τη σωτηρία της ψυχής μας. Αυτοί οι τύποι είναι δικά μας δημιουργήματα, είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίοσή μας και υπάρχουν χάρη σε εμάς.

Μήπως έφτασε η στιγμή να αλλάξουμε τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουμε; Μήπως σιγά σιγά πρέπει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε; Θα ήταν προτιμότερο αν μερικές φορές θεωρούσαμε σημαντικότερο το γενικό καλό και το βάζαμε πάνω από το προσωπικό μας συμφέρον. Ειδικότερα σε μια εποχή που η ακροδεξιά κάνει πάρτυ σε όλη την Ευρώπη και ο Τραμπ έχει σοβαρές πιθανότητες να είναι ο επόμενος πρόεδρος των Η.Π.Α.

Εξαιρετικά έθεσαν το θέμα οι Ράδιο Αρβύλα στην εκπομπή τους. 

Και τι να κάνουμε λοιπόν, να φιμώνουμε αυτές τις "διαφορετικές" φωνές; Ας μην τους φιμώσουμε. Ας τους βάλουμε στο περιθώριο, όπως ακριβώς τους αξίζει. Αν δεν θέλουμε να κάνουμε ούτε αυτό, καλό θα ήταν να μην τους χρησιμοποιούμε για να εξυπηρετήσουμε το προσωπικό μας κέρδος. Γιατί την στιγμή που εμείς κερδίζουμε τηλεθέαση ή κλικ, εκείνοι επωφελούνται από την εύκολη και άκοπη διάδοση των αντιδημοκρατικών και μισανθρωπικών ιδεών τους. Και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο για όλους μας. 

Η δική μου γνώμη είναι πως όλοι αυτοί οι γραφικοί τύποι πρέπει απλά να αγνοούνται. Ζουν για αυτήν ακριβώς τη δημοσιότητα και στοχεύουν στα λιγότερο μορφωμένα κοινωνικά στρώματα που είναι και πιο ευάλωτα στις ακραίες ιδέες τους. Ωστόσο ένα ερώτημα γεννάται κάθε φορά που ένας "πεφωτισμένος" κάνει την εμφάνισή του στον τηλεοπτικό φακό... Δεν παρακινούν σε βία; Δεν παραβιάζουν κανέναν νόμο εξαπολύοντας ρατσιστικό μίσος προς ανθρώπους; Δεν θα έπρεπε αυτή η έρμη η δικαιοσύνη ή ακόμα και το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να έχουν παρέμβει έστω και μία φόρα;

Η απάντηση έρχεται από την Κύπρο όπου η δικαιοσύνη φαίνεται να λειτουργεί. Εκεί εξαιτίας ενός ρατσιστικού ξεσπάσματος (από τα γνωστά του), ο Νότης Σφακιανάκης απειλείται μέχρι και με 5 χρόνια φυλάκιση λόγω των σχολίων του. Ανάμεσα σε άλλες γελοιότητες δήλωσε πως οι πρόσφυγες "βιάζουν" την πατρίδα μας. Αυτό ήταν αρκετό για τις κυπριακές αρχές.

Οι ελληνικές αρχές, τι ακριβώς περιμένουν;

www.provocatuer.gr