Bίγλα Άρτας. Μιά γωνιά στον Αμβρακικό. Aπολαύστε τα video

Aπολαύστε τα video

Bίγλα Άρτας

Η Βίγλα, σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστρια, υπήρξε Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αμβρακικού και πρώην κοινότητα. Ο νόμος ίσχυσε μέχρι το τέλος του 2010, οπότε και αντικαταστάθηκε από τη νέα διοικητική διαίρεση που προβλέπει το Σχέδιο Καλλικράτης, το οποίο δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 87/τ.Α'/2010, με αποτέλεσμα η Βίγλα να ενταχθεί στο Δήμο Αρταίων και σήμερα αποτελεί Τοπική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Αμβρακικού του διευρυμένου δήμου.

Ετυμολογία

Η Βίγλα πήρε την ονομασία της από τη λέξη βίγλα, που σημαίνει παρατηρητήριο. Ακόμη και σήμερα στο Μαυροβούνι μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα χαλάσματα από τα παρατηρητήρια που υπήρχαν στην περιοχή.

Τοποθεσία και Πρόσβαση

Η Βίγλα βρίσκεται στη νοτιοδυτική άκρη του νομού Άρτας, στους πρόποδες του Μαυροβουνίου (329 μ. υψ.). Είναι μέσα στον υγρότοπο του Αμβρακικού, που είναι από τους μεγαλύτερους της Ελλάδας και τους σημαντικότερους Ramsar (Natura 2000) σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Συνδέεται οδικώς με την Άρτα μέσω της οδού Αμβρακικού (14,5 km) Επίσης συνδέεται με την Πρέβεζα μέσω της γέφυρας της Πέτρας (η οποία βρίσκεται στην Ε.Ο. Άρτας- Πρέβεζας στο 15χλμ.) κι αφού διανύσουμε το χ. Πέτρα και το χ. Στρογγυλή(απόσταση 40 km από Πρέβεζα). Eπιπλέον συνδέεται με τα Ιωάννινα μέσω της γέφυρας Καλογήρου (η οποία βρίσκεται στην Ε.Ο. Άρτας Ιωαννίνων στο 11χλμ.) κι αφού διανύσουμε το χ.Πολύδροσο και πάρουμε το δρόμο του Πασά μέχρι τη γέφυρα Καλογήρου (απόσταση 76χλμ.από Ιωάννινα).

Πλησιέστερα Λιμάνια στον Αμβρακικό κόλπο: 1.Πρέβεζας (με όλες τις ευκολίες) 2.Μενιδίου (μόνο προβλήτα) 3.Σαλαώρας (μόνο προβλήτα) 4.Κορωνησίας (με όλες τις ευκολίες πλην ηλ.ρεύματος)

Σύνδεση με γύρω χωριά:

• προς Βορρά με το Πολύδροσο 1,5 χλμ
• προς Νότο με την Κορωνησία 13,5 χλμ
• προς Δυτικά με την Στρογγυλή 10 χλμ

Πλησιέστερα Αεροδρόμια: 1.Ακτίου-Πρέβεζας 2.Ιωαννίνων

Δημογραφικά στοιχεία

Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 386 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), εμφανίζοντας μείωση σε σχέση με την απογραφή του 2001, όπου ο πληθυσμός ανερχόταν στους 405 κατοίκους. 

Οι πληθυσμιακές διακυμάνσεις αποτυπώνονται στον παρακάτω πίνακα.

Ιστορικά στοιχεία

Η Βίγλα αναφέρεται στο "Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης και Πρεβέζης" του Σεραφείμ Ξενόπουλου του Βυζαντίου (Μητροπολίτου Άρτης) με έτος εκδόσεως 1884: Ιδιόκτητο χωριό της Μονής Ροδιάς έχον 12 οικογενείας, Ναόν του αγίου Νικολάου ανακαινισθέντα το 1873 και εγκαινιασθέντα την 7 Ιουλίου 1875. Στο ίδιο δοκίμιον αναφέρεται ότι η μονή Ροδιάς ανηγέρθη το 970 μ.Χ., επί της Αυτοκρατορίας του Ιωάννου του Τσιμισκή και Πατριάρχου Κων/πόλεως Βασιλείου και επί τουρκοκρατίας μέχρι το 1800 είχε πολυάριθμα κτήματα, όπως γράφουν διάφορα σωζόμενα Οθωμανικά έγγραφα. Στη Βίγλα περί το 1845 υπήρχε εν γραμματοδιδασκαλείον μεθ' ενός διδασκάλου και μαθητάς 10. Διδάσκονταν την θρησκείαν, την ιστορίαν, συνοπτική γεωγραφία και αριθμητική.

Οικονομία και προϊόντα

Παράγονται στη Βίγλα πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια,λάδι,τριφύλι ως ζωοτροφή, καλαμπόκι, σιτάρι. Εκτρέφονται κοτόπουλα,χοίροι, βοοειδή και αιγοπρόβατα. Αλιεύονται ψάρια όπως λαβράκια, γλώσσες, κέφαλοι, τσιπούρες και χέλια. Διαθέτει το αντλιοστάσιο Βίγλας, για να διατηρεί σε αποστράγγιση τον βάλτο ο οποίος αποξηράνθηκε από Ολλανδούς τεχνικούς τη δεκαετία του 1950. Στη Βίγλα δραστηριοποιούνται δύο σύλλογοι, ένας Μορφωτικός-εκπολιτιστικός και ένας Ποντιακός.

Αξιοθέατα

• Η Παναγία της Ροδιάς: Ο ναός βρίσκεται στις όχθες της ομώνυμης λιμνοθάλασσας του Αμβρακικού, πολύ κοντά στο χωριό. Ο σημερινός ναός χτίστηκε πάνω στα ερείπια παλαιότερου ναού, ο οποίος κατεδαφίστηκε το 1860 και είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η αρχική χρονολογία κατασκευής του ναού παραμένει άγνωστη αλλά σύμφωνα με πληροφορίες του μητροπολίτη Άρτας Σεραφείμ Ξενόπουλου, στη θέση του σημερινού ναού είχε ιδρυθεί σταυροπηγιακό μοναστήρι το έτος 970 μ.Χ. Σύμφωνα με πήγες, ο σημερινός ναός αλλά και η λιμνοθάλασσα, πήραν την ονομασία τους από το "Ρόδον το Αμάραντον", όνομα με το οποίο ήταν γνωστή η εικόνα της Παναγίας στον αρχικό ναό. Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν τοιχογραφίες που διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση.
• Η Σπηλιά του Άη-Βλάση: Βρίσκεται στο Μαυροβούνι, πολύ κοντά στο μοναστήρι της Παναγίας της Ροδιάς και σύμφωνα με την παράδοση μόνασε ο Άγιος Βλάσιος, επίσκοπος Σεβαστείας. 
• Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στο βουνό
• Το παλιό πέτρινο σχολειό
• Η δρακότρυπα (σπήλαιο με σταλακτίτες-σταλαγμίτες)
• Οι Λιμνοθάλασσες Ροδιάς-Αγίου Γεωργίου-Τσουκαλιό
• Το «Σπίτι παιδιού»΄ με τον γυναικείο συνεταιρισμό υφαντών και παραδοσιακών στολών.
• Ιερός Ναός νεομάρτυρος Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις (νεόδμητος)
• Παρατηρητήρια πουλιών.Ένα στην περιοχή του Αι-Γιώργη και ένα στην λιμνοθάλασσα του Αι-Γιωργιού
• Ιερός Ναός Αγίας Άννας, πλωτός εντός της λιμνοθάλασσας Κωνστάντιο δίπλα στη λιμνοθάλασσα Ροδιάς.Πρόσβαση μόνο με βάρκα.
• Η νέα γέφυρα Βίγλας (περνάει πάνω από 5 αποστραγγιστικούς τάφρους και με τα ενδιάμεσα τμήματα έχει μήκος 2,2 Κμ.
• Το αντλιοστάσιο Βίγλας
• Τα ιβάρια στις λιμνοθάλασσες
• Σημαντικά πρόσωπα

Ευστρατίου Κλέαρχος του Ιωάννη (1916-1991), Λοχίας του 3΄40 ΣΕ, ήρωας του ελληνοιταλικού πολέμου 1940-1941, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Ανθ/λγού Παπαβασιλείου Ημερολόγιο Πολέμου. Τραυματίστηκε στη μάχη του Μάλε σπατ, προήχθη στο βαθμό του Επιλοχία επ΄ανθραγαθία. Γεννήθηκε στη Βίγλα Άρτας.

Bίγλα Άρτας. Μιά γωνιά στον Αμβρακικό

 Νομός Άρτας. Ένας νομός με  πανέμορφους πορτοκαλεώνες. Οι μυρωδιές από τα ανθισμένα δένδρα έρχονται και μου δημιουργούν μια ευχάριστη απόλαυση στα ρουθούνια μου. Η όσφρησή μου ανακαλύπτει πρωτόγνωρες μυρωδιές. 

Κατηφορίζοντας τον περιφερειακό δρόμο της πόλης της Άρτας περνάω από το γεφύρι της Άρτας. Το σήμα κατατεθέν της πόλης. Δεν σταματάω όμως εκεί. Θέλω να πάω στον Αμβρακικό κόλπο κι ειδικότερα στη Βίγλα Άρτας.

Προκειται για ένα χωριό που συνδυάζει τις παραδόσεις των ντόπιων Ηπειρωτών με τις παραδόσεις των Ποντίων. Είναι το μοναδικό χωριό στην Άρτα που έχει κατοίκους φερμένους από άλλες αξέχαστες πατρίδες. Ζυμώθηκαν όμως στα χώματα της Ηπειρώτικης αυτής γωνιάς και δημιούργησαν. Πορεύτηκαν οι άνθρωποι πλαι -πλάι με τις δικές τους παραδόσεις ,ήθη και έθιμα και σήμερα είναι υπερήφανες και οι δύο ομάδες. Στη Βίγλα έκανε τα πρώτα βήματά του ο Αντώνης Νικοπολίδης . Στην τοπική Αθλητική Κιτρινόμαυρη Ένωση ανδρώθηκε αθλητικά.

Περνάω από το αντλιοστάσιο της Βίγλας, που κρατάει απλημύριστο το χώρο του παλιού βάλτου . Έργο αποξήρανσης την δεκαετία το ΄50 από Ομάδα Ολλανδών.

Προχωράω και συναντάω στην είσοδο του χωριού το Δημοτικό σχολείο με το νηπιαγωγείο στα δεξιά και την νέα Εκκλησία και τον παιδικό σταθμό στα αριστερά. Στο ίδιο πετρόκτιστο κτίριο στεγάζονται επίσης το αγροτικό ιατρείο, ο Ποντιακός Σύλλογος και ο γυναικείος συνεταιρισμός υφαντών και παραδοσιακών στολών. Μια κίνηση ιδιαίτερα επωφελής και δημιουργική. Μια κίνηση που κρατά ζωντανές τις ρίζες και τις παραδόσεις.

Συνεχίζοντας στρίβω δεξιά. Ατενίζω το Μαυροβούνιο ,που ορθώνεται αγέρωχο μπροστά στα μάτια μου. Εκεί ψηλά βλέπω το όμορφο πέτρινο παλιό σχολιό. Σήμερα στεγάζει τον Μορφωτικό σύλλογο Βίγλας.

Και οι δύο σύλλογοι απαριθμούν πλήθος εκδηλώσεων, από ότι με πληροφορούν.

Πιο ψηλά προβάλλει ο παλιός ναός , Ρυθμού Βασιλικής, με πέτρινες πλάκες αντί για κεραμίδια και χαρακτηρισμένη ως Βυζαντινό μνημείο. Από κει ψηλά παρατηρώ όλο τον κάμπο της Άρτας και σχεδόν όλο τον Αμβρακικό κόλπο. Εξ΄ου και η ονομασία Βίγλα=παρατηρητήριο.

Θέλω να πάω στον Αι-Γιώργη. Σε μια στενή λωρίδα ξηράς με το μικρό εικονοστάσι και το ξύλινο παρατηρητήριο. Φτάνω κι ανεβαίνω επάνω. Πλήθος πουλιών με περιτριγυρίζουν: αγριόπαπιες, νερόκοτες, αργυροπελεκάνοι, τσικνιάδες, γλάροι, κορμοράνοι και τόσα άλλα. Πιο μακριά και στην πλαγιά του Μαυροβουνίου (υψ. 329μ.) με τη βοήθεια των διοπτρών παρατηρώ αιτούς και γεράκια.

Τα μάτια δεν χορταίνουν στην εναλλαγή των χρωμάτων, των πολλών πουλιών και του παιχνιδίσματος των αχτίδων στα νερά των λιμνοθαλασσών.

Φεύγω από εκεί και παίρνω το δρόμο πλάι στο βουνό για τα ο Μοναστήρι της Παναγίας Ροδιάς. Από τα αριστερά μου έχω τη λιμνοθάλασσα Αι-Γιωργιού κι από τα δεξιά μου το Μαυροβούνιο. Μετά από τρία χιλιόμετρα συναντώ το λιμανάκι ΄΄Μιλιχιές΄΄ , με αγκυροβολημένα σε αυτό τα πριάρια. Μια πολύχρωμη πανδαισία. Διασχίζω το δρόμο διαμέσου των λιμνοθαλασσών Αι-Γιωργιού και Ροδιάς. Στα 500 μέτρα συναντώ την ψαροκαλύβα με το ιβάρι και το δεύτερο παρατηρητήριο. Μια άλλη άγνωστη πτυχή , μιας άγνωστης ζωής εκτυλίγεται στα μάτια μου. Εκτός των πουλιών , τα μάτια μου θαυμάζουν τα ψάρια στο ιβάρι. Πιο πέρα οι κέφαλοι παίζουν με το νερό. Πετάγονται κάνοντας παφλασμούς στο νερό. Τα ελευθέρας βοσκής αγελάδια βουτάνε στις άκρες της λιμνοθάλασσας για τροφή και για να πιούν νερό στις υποθαλάσσιες πηγές.

Η διαδρομή μου συνεχίζεται. Σε 10 λεπτά φτάνω στο μοναστήρι. Ησυχαστήριο με όλη τη σημασία της λέξης. Ναός του 8ου αι., βυζαντινός, σταυροειδής με τρούλο με νεώτερη επέκταση του νάρθηκα .Χαρακτηρισμένος ως Βυζαντινό μνημείο. Αγιογραφημένο όλο το εσωτερικό του μοναστηριού με τοιχογραφίες σπάνιας ομορφιάς. Οι εινόνες εξαιρετικές και το τέμπλο πολύ παλιό, ξυλόγλυπτο, λαικής τεχνοτροπίας.

Ξεδιψώ από το νερό του πηγαδιού και παρατηρώ την ομορφιά της φύσης. Αγριελιές, πουρνάρια, κυπαρίσσια, ακακίες, αγραπιδιές, σκίνα και σπάρτα. Ακόμα πολλών λογιών αγριολουλουδιών. Και οι πελώριοι βράχοι πίσω από το μοναστήρι να ορθώνονται επιβλητικοί ,συνάμα προφυλακτικοί, λές και φοβούνται μην πάθει κάτι από κακόβουλο χέρι.

Δεν σταματώ εδώ. Ένα χιλιόμετρο πιο κάτω βρίσκω τη σπηλιά του Αη-Βλάσση. Από το δρόμο εκσπάται ένα μονοπάτι λιθόστρωτο. Ανηφορικό για 200 μέτρα , καταλήγει στην πέτρινη περίβολο με τις περίτεχνες πλάκες. Η θέα από ψηλά με αποζημιώνει . Είναι έξοχη και καταπληκτική. Είναι μοναδική.

Μπαίνω στην σπηλιά. Πολλές χαραγμένες ημερομηνίες από τα παλιά. Εδώ σ΄ αυτή τη σπηλιά μόνασε ο Αη- Βλάσσης της Σεβαστείας. Την είχε φτιάξει την σπηλιά κανονική εκκλησία, από ότι μαρτυρούν τα απομεινάρια στα πλάγια, το λιθόκτιστο χώρισμα του ιερού και ο λαξεμένος τρούλος στην οροφή. Επίσης κάποιες αχνές τοιχογραφίες ακόμη διασώζονται σε πείσμα του ξεθωριάρη χρόνου.

Πλήθος σκέψεων γεμίζουν το μυαλό μου . Προβληματίζομαι.

Παίρνω το δρόμο της επιστροφής. Είχε πάει απόγευμα. Λίγο πριν την είσοδο του χωριού γυρίζω το βλέμμα πίσω. Ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα βρίσκεται σε εξέλιξη. Μένω με το στόμα ανοιχτό, αποσβολωμένος. Όση ώρα διήρκησε έμεινα να το παρατηρώ.

Και μόνο γι΄αυτό αξιζει ο Αμβρακικός. Γι΄αυτή τη μικρή γωνιά αλλά με τα τόσα πολλά.

Η Μονή Ροδιάς ή Ροϊδιάς ή Ρόδο το Αμάραντο, στον Αμβρακικό κόλπο, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βρίσκεται στους πρόποδες της ΝΔ πλαγιάς του Μαυροβουνίου (υψ.329μ.), πάνω από τη ΒΑ όχθη της λιμνοθάλασσας της Ροδιάς και ανάμεσα στα χωριά Βίγλα - Στρογγυλή. Η Μονή Ροδιάς, κατά τον Μητροπολίτη 'Aρτας Σεραφείμ Ξενόπουλο ή Βυζάντιο, ιδρύθηκε το έτος 970, επί Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιωάννη του Τσιμισκή και ανακαινίστηκε το 1860 από τον εκ Θεοδώριανων 'Aρτας ηγούμενό της Κωνστάντιο.

Από τη Μονή Ροδιάς σώζεται σήμερα μόνο το καθολικό της, σταυρεπίστεγη βασιλική με τρούλλο. Η είσοδος στην εκκλησία γίνεται από δύο πόρτες, που βρίσκονται η μία στη Δυτική πλευρά του πρόναου και η άλλη στην Νότια πλευρά του κυρίως ναού της. Το εσωτερικό του ναού είναι αγιογραφημένο από καλά σχετικά διατηρημένες αγιογραφίες, οι οποίες σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει πάνω από τη Ν. πόρτα του κυρίως ναού του, έγιναν το 1884 από τους Σαμαρινιώτες αγιογράφους Αθανάσιο, Γεώργιο και Βασίλειο.

Στις αγιογραφίες αυτές, καθαρά λαϊκής τέχνης, υπερισχύουν τα χρώματα, θαλασσί, καφέ και κόκκινο.
Δεν πρόκειται για αριστουργήματα, αγαπητοί συνοδίτες, αλλά αυτές οι λαϊκής τεχνοτροπίας εικόνες αποπνέουν μια γνησιότητα και μια αφτιασίδωτη πνευματικότητα. Eδώ καταλαβαίνει κανείς ότι η εικόνα είναι το βιβλίο των αγραμμάτων αλλά και η βίβλος των εγγραμμάτων.

Βιοτουρισμός σε Άρτα και Πρέβεζα

Η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής με επικεφαλής τη δρα Αγνή Βλαβιανού - Αρβανίτη, επιχειρεί να προωθήσει τη νότια Ήπειρο στον οικοτουριστικό χάρτη, σε συνεννόηση μ'ένα δίκτυο συνεργατών σε 156 χώρες, που έχουν αναπτύξει τέτοιου είδους δραστηριότητες. Το πρόγραμμα «Άρτα - Πρέβεζα: Διεθνής Προορισμός για το Βιοτουρισμό - Νέες προοπτικές ανάπτυξης», περιλαμβάνει ένα τουριστικό προϊόν βασισμένο στους φυσικούς και πολιτισμικούς πόρους των περιοχών παρέμβασης, με χρηματοδότηση μέσω του Leader από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και την ΕΤΑΝΑΜ. Η νέα τάση Τι ακριβώς όμως είναι ο βιοτουρισμός; Είναι μια νέα τάση ενός οικολογικού τουρισμού, με σεβασμό στο περιβάλλον, ο οποίος δεν είναι μια απλή παρένθεση διακοπών, αλλά μια προσπάθεια για αυθεντικές εμπειρίες, ώστε να γίνει ο ταξιδιώτης, δυνάμει μέλος της κοινωνίας. Γνωρίζει εικόνες, γεύσεις, μαθαίνει κι ενίοτε συμμετέχει ακόμη και σε δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας (καλλιέργειες, παραγωγή). Εν μέρει πάνω σ' αυτό το μοντέλο, βασίστηκε κι ο ορεινός τουρισμός στο Μέτσοβο κι αργότερα στα Ζαγοροχώρια κι είχε αποτέλεσμα. Οι εμπειρογνώμονες τονίζουν πως όλη η περιοχή της Ηπείρου διαθέτει δύο εθνικούς δρυμούς, 3 εθνικά πάρκα, 34 καταφύγια άγριας ζωής, 28 περιοχές NATURA και 30 περιοχές CORINE, που περιλαμβάνουν σπήλαια, βάραθρα, φαράγγια, ποτάμια, λίμνες, λιμνοθάλασσες, δαντελωτά ακρογιάλια. Η Άρτα κι η Πρέβεζα, λένε, συνθέτουν ένα μοναδικό βιοτουριστικό προορισμό με φυσικά τοπία και πολιτιστικά μνημεία, που αντιστέκονται στο πέρασμα του χρόνου, μ' εξαιρετικές ορεινές κι υδάτινες διαδρομές, τοπία ιδανικά για αγροτουρισμό αλλά και για μελέτη της σύγχρονης Ηπείρου, που είναι φιλόξενη, κουβαλά στην καθημερινότητά της, το λαϊκό πολιτισμό και την τοπική γαστρονομία. Το όλο σκεπτικό είναι ότι η περιοχή, που δεν έχασε τις ομορφιές της λόγω της άναρχης ανάπτυξης του μαζικού τουρισμού τα προηγούμενα χρόνια, έχει μεγάλες δυνατότητες για ήπιας μορφής ανάπτυξη με παρατήρηση πουλιών, πεζοπορία, ποδηλασία, ξεναγήσεις σε φυσικά αξιοθέατα στη γη των Αθαμανών και των Αμβρακιωτών, του βασιλιά Πύρρου και του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσουν και τον πολιτιστικό τουρισμό με μνημεία, καθώς όλη η Άρτα με το ξακουστό γεφύρι της, είναι ένα απέραντο βυζαντινό και μεταβυζαντινό μουσείο, εφάμιλλο του Μυστρά και της Θεσσαλονίκης, όπως εξήγησε ο δρ Θεοχάρης Προβατάκης, γεγονός που δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη και του προσκυνηματικού τουρισμού. Στο νομό Πρέβεζας, η Νικόπολη δίνει τον τόνο αλλά υπάρχουν κι άλλα σημαντικά μνημεία όπως η αρχαία Κασσώπη, το νεκρομαντείο του Αχέροντα, που συνδέει τη μαγεία του τοπίου με τον απόκοσμο χαρακτήρα της έλευσης στον Κάτω Κόσμο. Η λατρεία των ηρώων που πολέμησαν στην Τροία κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, αφού ο βασιλιάς της Ιθάκης, άφησε τελικά την Πηνελόπη, πέρασε ξανά στην παραλία της Κερέντζας, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι τον όρμο του Οδυσσέα στην Πρέβεζα και ξαναπαντρεύτηκε τη βασίλισσα της Ηπείρου, Καλλιδίκη, που φαίνεται να ζούσε στη Λίμνη με τα Νούφαρα στη Θεσπρωτία, με την οποία απέκτησε κι άλλο γιο, τον Πολυποίτη. πηγή από ιστοσελίδα και εφημερίδα 

Αντώνης Νικοπολίδης

Ο Αντώνης Νικοπολίδης είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, γεννημένος στην Βίγλα Άρτας στις 14 Ιανουαρίου του 1971. Ξεκίνησε ως επιθετικός, όμως λόγω έκτακτης ανάγκης (ο ίδιος έχει αναφέρει πως άλλαξε θέση με τον συνονόματο ξάδερφο του την ημέρα εκείνη που παντρευόταν) αγωνίστηκε μια φορά ως τερματοφύλακας, θέση στην οποία τελικά καθιερώθηκε.

Αγωνίστηκε τόσο με τα χρώματα του Παναθηναϊκού, όσο και του Ολυμπιακού, ενώ υπήρξε αρχηγός και στους δύο συλλόγους, κατακτώντας αρκετούς τίτλους και με τις δύο ομάδες. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του ήταν η κατάκτηση του Euro 2004 με την εθνική Ελλάδας.

Καριέρα ποδοσφαιριστή

Σε συλλογικό επίπεδο

Αναγέννηση Άρτας Η πρώτη του ομάδα ήταν η Αναγέννηση Άρτας, από την οποία αποχώρησε το 1989 για να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό, σε ηλικία 18 ετών. Τα πρώτα έξι χρόνια ήταν (συνήθως) αναπληρωματικός του Πολωνού τερματοφύλακα Γιόζεφ Βάντσικ.

Παναθηναϊκός Έκανε το ντεμπούτο του την περίοδο 1989-90 σε έναν αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού, αντικαθιστώντας τον Γιόζεφ Βάντσικ. Την περίοδο 1994-95 συμμετείχε σε πέντε αγώνες με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και σε τρεις την επόμενη περίοδο, κατακτώντας και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα, ενώ σταδιακά καθιερώθηκε ως βασικός (από την περίοδο 1997-98 κι έπειτα).

Το 2002 βοήθησε τον Παναθηναϊκό να φτάσει στα προημιτελικά του Champions League, αλλά την περίοδο 2003-04 έχασε τη θέση του βασικού από τον Κώστα Χαλκιά, κυρίως λόγω της αρνητικής τροπής που είχαν πάρει οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο Παναθηναϊκός του προσέφερε τριετές συμβόλαιο (με αμοιβή 400.000 ευρώ περίπου για κάθε χρόνο και μηδενική ρήτρα σε περίπτωση που έφευγε για ομάδα του εξωτερικού) πρόταση την οποία δεν αποδέχθηκε (ο ίδιος ζήτησε 600.000 ευρώ τον χρόνο)και για τον λόγο αυτό έχασε τη θέση του στη βασική ενδεκάδα για το υπόλοιπο της περιόδου (από τα τέλη Φεβρουαρίου 2004).

Αρχικά, ο αθλητικός Τύπος και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού πήραν το μέρος του, καθώς θεώρησαν τη συμπεριφορά της διοίκησης λανθασμένη και απαξιωτική για τον ποδοσφαιριστή, ενώ αργότερα κυκλοφόρησαν φήμες ότι είχε ήδη έρθει σε συμφωνία με τον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό.

Ο Νικοπολίδης κατέκτησε τελικά το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό την περίοδο 2003-04, όμως η μετακίνησή του στον Ολυμπιακό (με υπογραφή τριετούς συμβολαίου και ετήσιες αποδοχές περίπου 600.000 ευρώ), είχε διαρρεύσει πριν τη λήξη της  με αποτέλεσμα στη φιέστα που ακολούθησε για την κατάκτηση του νταμπλ, να αποδοκιμαστεί από μερίδα οπαδών όταν σήκωσε το τρόπαιο.

Ολυμπιακός Η επίσημη ανακοίνωση της μεταγραφής του στον Ολυμπιακό έγινε λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του Euro 2004 και ο ίδιος πήρε για πρώτη φορά δημόσια θέση, δηλώνοντας πως η διοίκηση του Παναθηναϊκού του φέρθηκε αντιεπαγγελματικά και για τον λόγο αυτό δεν είχε κανέναν ηθικό ενδοιασμό να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού, αν και δεν ήταν οπαδός της νέας του ομάδας.

Με το Νο 71 στη φανέλα του, αριθμός που αντιπροσωπεύει το έτος γέννησής του, βοήθησε τον Ολυμπιακό να κατακτήσει δύο συνεχόμενα νταμπλ και ο ίδιος έγινε ο πρώτος (και μέχρι στιγμής μοναδικός) Έλληνας ποδοσφαιριστής που έχει κατακτήσει τρία συνεχόμενα νταμπλ. Αν συνυπολογιστεί και η κατάκτηση του Euro 2004, σε διάστημα 36 μηνών κατέκτησε 7 τίτλους.

Τις τρεις επόμενες περιόδους παρέμεινε βασικός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού και κατέκτησε ισάριθμα συνεχόμενα πρωταθλήματα (2007-09) και δύο ακόμα νταμπλ (2008-09), φτάνοντας συνολικά τα 7 νταμπλ (3 με τον Παναθηναϊκό και 4 με τον Ολυμπιακό), αριθμό που αποτελεί ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2009-10 αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, όμως τελικά και ύστερα από παρότρυνση του τότε προέδρου του Ολυμπιακού Σωκράτη Κόκκαλη, αναθεώρησε και αποφάσισε να συνεχίσει για άλλη μία χρονιά.

Στις 17 Απριλίου 2011, αποχωρώντας ως αλλαγή από τον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την ενεργό δράση, αφού σήκωσε μαζί με τον Βασίλη Τοροσίδη το τρόπαιο του πρωταθλήματος 2010-11. Συνολικά πραγματοποίησε 369 συμμετοχές στην Α' Εθνική.

Στην Εθνική Ελλάδας Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 18 Αυγούστου 1999 εναντίον του Ελ Σαλβαδόρ και δύο χρόνια αργότερα, καθιερώθηκε ως ο βασικός τερματοφύλακας και της εθνικής ομάδας.

Αγωνίστηκε στα προκριματικά για το Μουντιάλ του 2002 και του Euro 2004, ενώ στην τελική φάση της διοργάνωσης κράτησε το μηδέν στην εστία του στους τρεις νοκ άουτ αγώνες και ήταν ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους στην κατάκτηση του κυπέλλου. Ψηφίστηκε ως ο τερματοφύλακας της καλύτερης ενδεκάδας του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, στο οποίο συμμετείχε και στους έξι αγώνες, δεχόμενος συνολικά 4 γκολ.

Στις 15 Ιουνίου του 2008, μία ημέρα μετά την ήττα της Ελλάδας από τη Ρωσία με 1-0 για το Euro 2008 και τον αποκλεισμό από την τελική φάση της διοργάνωσης, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, υποστηρίζοντας ότι είχε πάρει αυτήν την απόφαση πριν από την έναρξη της διοργάνωσης και ανεξάρτητα από την πορεία της Ελλάδας σε αυτή. Συνολικά πραγματοποίησε 90 συμμετοχές, επίδοση που τον κατατάσσει στην έκτη θέση όλων των εποχών σε συμμετοχές στην ιστορία της Ελλάδας.

Δείτε τα video

Τίτλοι

• 1 Πρωτάθλημα Ευρώπης (2004)
• 11 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1990, 1991, 1995, 1996, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011)
• 9 Κύπελλα Ελλάδας (1991, 1993, 1994, 1995, 2004, 2005, 2006, 2008, 2009)
• 3 Σούπερ Καπ Ελλάδας (1993, 1994, 2007)

Καριέρα προπονητή Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ακολούθησε καριέρα προπονητή. Αρχικά υπήρξε βοηθός προπονητή του Λεονάρντο Ζαρντίμ στον Ολυμπιακό το 2012, ενώ τον Ιανουάριο του 2013 αντικατέστησε τον Πορτογάλο, που μόλις είχε αποχωρήσει, στον πάγκο της πειραϊκής ομάδας.

Έπειτα από την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μίτσελ, παρέμεινε προσωρινά ως βοηθός προπονητή, αποχωρώντας οριστικά στο τέλος της περιόδου. Τον Ιούλιο του 2014 επέστρεψε ως βοηθός του Ισπανού προπονητή, σε αντικατάσταση του Βίκτορ Σάντσεθ που αποχώρησε. Τον Μάρτιο του 2015 έγινε γνωστή η λύση της συνεργασίας του με τον πειραϊκό σύλλογο.

Είναι παντρεμένος με την πρώην παίκτρια μπάσκετ Βάσω Στασινού και έχουν τρία παιδιά.

O Αντώνης Νικοπολίδης απέκτησε το παρατσούκλι Τζορτζ Κλούνεϊ, εξαιτίας της μεγάλης ομοιότητάς του με τον Αμερικανό ηθοποιό, κατά τη διάρκεια του Euro 2004 από βρετανικά και άλλα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης.

Το 2012 ο Νικοπολίδης εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Ο αγώνας της ζωής μου». Αξιοσημείωτο είναι πως μέσα σε λίγες μέρες το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ.

Πρόεδρος του ΠΣΑΠ Ως το 2010 ήταν πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ).

www.romiazirou.blogspot.gr