Εμείς δεν πλέουμε πλέον. Είμαστε μια χώρα
πελαγωμένη. Κλαίμε απλώς τη μοίρα μας. Αλλωστε, δεν υπάρχουν αποδέκτες των
δακρύων μας. Να γελάσουμε; Και ποιος δίνει σημασία στα γέλια μας; Το πολύ πολύ να μας πάρουν για "ευχαριστημένους" και να
συνεχίσουν να βαράνε το βιολί τους!
Oι τελευταίες μέρες είχαν
απ' όλα. Την "πανηγυριώτική" εκδήλωση βέβαια της επίσημης ανάληψης της προεδρίας
της Ευρωπαικής Ενωσης από τη διάτρητη σε αξιοπιστία διεθνώς και με μια
δεινοπαθούσα κοινωνία Ελλάδα. Και στην εν λόγω εκδήλωση τόσο στο Ζάππειο, όσο
και στο Μέγαρο Μουσικής (διερωτώμαι τόση μνησικακία και φθόνος, ώστε σε τούτο το
μέγαρο να μη δοθεί το όνομα ενός εκ των μεγάλων διεθνώς Ελλήνων καλλιτεχνών,
όπως της Κάλλας ή του Μητρόπουλου για παράδειγμα;..), ήταν παρούσες η
κυβερνητική οσφυοκαμψία και η πολιτική κυνική αναίδεια εναγκαλισμένες με την
αλαζονεία και την έπαρση της εξουσίας του πρωθυπουργού και του κατά τη δική του
δήλωση "αναπληρωτή πρωθυπουργού Βαγγέλη Βενιζέλου, αλλά και απούσα η πολιτική
βλακεία με κύριο εκπρόσωπό της τον Αλέξη Τσίπρα.
Ετσι χάθηκε μια ισχνή ευκαιρία να ακουστεί
μια συντονισμένη πολιτική φωνή για τις ολέθριες μνημονιακές πολιτικές, αν και τα
διεθνή ΜΜΕ υποβάθμισαν την όλη εκδήλωση, με τα γερμανικά Μέσα ειδικά να
επικεντρώνουν το ρεπορτάζ τους στην αθλιότητα της ελληνικής κοινωνίας, με
τηλεοπτικά εύγλωττα πλάνα από τους άστεγους, τα συσσίτια και τα λουκέτα σε
επιχειρήσεις με τη "στρατιά" των ανέργων...
Ηταν και οι εκατέρωθεν
γελοίες ανακοινώσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ περί τρομοκρατίας, που σκηνογραφούσαν
την πρώτη μέρα ανάληψης της προεδρίας, για να ολοκληρωθεί η χθεσινή "παράσταση"
της φαντασμαγορίας για τους φιλοθεάμονες και ευπροσάρμοστους θεατές στη
γκροτέσκο αισθητική παρομοίων εκδηλώσεων, με την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για
το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με το ηχηρό όνομα του καναλάρχη
Δημήτρη Κοντομηνά να πρωταγωνιστεί για μια ακόμα φορά στην εισαγγελική λίστα των
ποινικώς κολάσιμων αδικημάτων...
Απ' όλα είχε λοιπόν η χθεσινη μέρα για
τους πολίτες που με τη ψυχολογία των ναυαγών πάνω σε μια σωσίβια βάρκα, το ρεύμα
τους πάει κατευθείαν στο Golf-Stream. Εκεί δεν γλιτώνουμε, ούτε υπάρχει ελπίδα
να περάσει καράβι. Ετσι κι αλλιώς, πλοίο δεν έχουμε. Μέσα στη σωσίβια βάρκα
στριμωγμένοι βιώνουμε υπό μορφή θεάματος τον πολιτικό κρετισνισμό και την
πολιτική αναλγησία, έτσι για να παίρνουμε κουράγιο... Και ως Ελληνες "φορέσαμε"
ήδη τη ψυχολογία "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Το ίδιο κάνουν και τα κόμματα. Το ένα
πάει να αρπαχτεί από τα ιμάτια του άλλου...Κι όλα μαζί ξεσκίζουν το ρούχο της
έρμης της πατρίδας. Με απατηλούς δε λόγους και πολιτικά επινοήματα επιπέδου
εγκεφάλου όρνιθας, αποκαλύπτουν την ηθική τους κενότητα.
Για ποιο να
προβληματιστούμε περισσότερο; Για τον Αντώνη Σαμαρά που με "σιδερωμένο πρόσωπο",
με βλέμμα απλανές και με δέος ενώπιον των αξιωματούχων της Ευρώπης, αλλά και των
υπαλλήλων τους, θυμίζει παλιάς κοπής διορισμένου νομάρχη ενώπιον του υπουργού
των Εσωτερικών; Για τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος περιφέρει τη λιπαρή λογική
του στους διαδρόμους του ΠΑΣΟΚ, ψάχνοντας να συναντήσει στελέχη και οπαδούς,
αλλά καμαρώνει στα φωτογραφικά στιγμιότυπα με τους δανειστές; Για τον Αλέξη
Τσίπρα, ο οποίος μόνιμα "κρύβεται απίσω από τις λέξεις" και ενίοτε εκστομίζει
υπερφίαλες αξιώσεις για ...διεθνές συνέδριο των χωρών για το ελληνικό
χρέος;
Ε, ναι, υπάρχουν και οι άλλοι υποτιθέμενοι
επίδοξοι "καραβοκύρηδες" του "βυθιζόμενου" πολιτικού συστήματος. Να μην επεκταθώ
όμως στον πολιτικό σουρεαλισμό τους...Ολοι αυτοί οι παραπάνω προσπαθούν να μας
σώσουν! Να σώσουν τα τεθνεώτα; Θαυμάσια η προσπάθειά τους, έτσι για να
αστειευτούμε και λίγο, αλλά απλώνουν τα...χεράκια τους στο γκρεμό να
συγκρατήσουν ολόκληρη χιονοστιβάδα, που οι ίδιοι δυναμίτισαν με τη δική τους
πολιτική ανικανότητα! Ολοι θα μου πείτε; Ναι, όλοι! Θα εκτιμούσα αυτό το ύστατο
που υποτίθεται κάνουν, έστω κι αν το κάνουν από το δικό τους οπτικό συμφέρον και
τη δική τους ανεπάρκεια, αλλά όλοι οι Ελληνες ή σχεδόν όλοι, έμαθαν να
κατρακυλούν ανώδυνα στο χάος κι αυτοί ακόμα τους μιλάνε για
ανήφορους!..
Ναυαγοί είμαστε οι Ελληνες και προκαλούμε ίσως κάποιων τη
συμπόνοια. Υπάρχουν και οι άλλοι που ανησυχούν για τις συνέπειες που συνεπάγεται
το ναυάγιό μας ως χώρα και ως "απολίθωμα" έστω ενός σπουδαίου πολιτισμού. Και
προσπαθούν ενίοτε ως ναυαγοσώστες να μας δώσουν χείρα βοηθείας, αλλά και
παλαιότερα, πριν καταλήξουμε στη δίνη του οικονομικού τυφώνα, έρχονταν να μας
κάνουν διανοητογράφημα, κατά το εγκεφαλογράφημα. Επειδή βέβαια διεπίστωναν ότι
οι εκπρόσωποί μας στην πολιτική δεν διέθεταν εγκέφαλο ή αντιδρούσαν ως
κολοκυθόμυαλοι, δεν έκαναν την εξέταση.
Και έτσι βρεθήκαμε να μας
παρασύρει το κύμα της θάλασσας και των ποταμών, όπου τέλος πάντων βρεθούμε. Και
οι πολιτικοί μας θα πιάσουνε από μια γέφυρα ο καθένας και θα βγάζουνε οσονούπω
λόγο στις πέστροφες! Θα μοιράζουνε υποσχέσεις και λόγια παχυλά στα χέλια, ενώ
εμείς θα λιβανίζουμε τους καρχαρίες να μας λυπηθούν...
Του Στέλιου
Συρμόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου