Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Σταυράκι Ιωαννίνων. Απολαύστε τα video




Απολαύστε τα video






























Σταυράκι Ιωαννίνων

Το Σταυράκι, ένα από τα ομορφότερα προάστια της πόλης των Ιωαννίνων, αποτελούσε μέχρι το 1998 μαζί με το Τσιφλικόπουλο, την κοινότητα Σταυρακίου.
Από το 1970 άρχισε η ραγδαία ανοικοδόμηση της περιοχής Σταυρακίου, η οποία είχε διοικητικά όρια από τον Άγιο Σπυρίδωνα (πλατεία Ομήρου) και την Πεντέλη, μέχρι τα Σεισμόπληκτα και τον «Ακραίο» (Βελισσάριο). Αριθμούσε δέκα χιλιάδες κατοίκους περίπου και είχε έκταση 11.277 στρέμματα.
Με το σχέδιο Καποδίστρια (Ν. 2539/4-12-1997), το Σταυράκι ενώθηκε με τα Ιωάννινα και αποτελεί κομμάτι της πόλης.
Υπάρχουν δύο επικρατέστερες εκδοχές για το όνομά του.
Η πρώτη, όπως θέλουν η ιστορία και η παράδοση, λέει ότι ονομάστηκε έτσι από τον πρώτο κάτοικό του, τον «Σταύρο Σταυράκη».
Η δεύτερη εκδοχή ομολογεί, ότι ο χώρος που πρωτοχτίστηκε ο οικισμός, ήταν Σταυροδρόμι, γι' αυτό και παρέμεινε η κατάληξη με το γράμμα γιώτα «ΣΤΑΥΡΑΚΙ».
Οι πρώτες οικογένειες κατοίκησαν στην περιοχή γύρω στα 1650, κάτι που μαρτυρεί και η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, η οποία κτίστηκε περίπου στα 1700 μ.Χ. (σύμφωνα με τοιχογραφία της βορινής της πύλης).


























Οι κάτοικοι του Σταυρακίου έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Πολλοί διέπρεψαν ως επιστήμονες και αρκετοί διακρίθηκαν στον αθλητικό και πολιτιστικό χώρο.
Από το 1986 το Πολιτιστικό Κέντρο Σταυρακίου στεγάζει τον Πολιτιστικό Σύλλογο, ο οποίος έχει να επιδείξει πλούσια δράση.
Ένας από τους Σταυρακιώτες Ευεργέτες επίσης, που μένει στη μνήμη μας για την προσφορά του στο Δημοτικό μας σχολείο, είναι ο Δημήτριος Κοτρότσιος.



Μνημείο πεσόντων στο Σταυράκι Ιωαννίνων





Υπόθεση Πρίντζου και οι εκτελέσεις στο Σταυράκι.


Η Ευτυχία Πρίντζου

Ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, όχι και τόσο γνωστό, εκτυλίχτηκε στα Γιάννενα το 1948, στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για το γεγονός που έχει μείνει γνωστό ως «Υπόθεση Πρίντζου» και αφορά στη στημένη δίκη που έγινε τον Ιούλιο του 1948 στα Γιάννενα, στο κτίριο της Ζωσιμαίας Ακαδημίας.Στη δίκη αυτή οδηγήθηκαν 48 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, όλοι μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, ανάμεσά τους και η Ευτυχία Πρίντζου, γραμματέας της ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου του ΚΚΕ.Η κατηγορία ήταν αυτό που έλεγε το περιβόητο Γ΄ Ψήφισμα, δηλαδή προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος. Το κατηγορητήριο βασίστηκε στις προκηρύξεις που ρίχτηκαν από την παράνομη οργάνωση της ΕΠΟΝ στις 23 Μάρτη 1948. Κατά τη δίκη καμία από τις κατηγορίες δεν αποδείχτηκε. Παρ' όλα αυτά καταδικάστηκαν σε θάνατο και οι 48. Οι 16 εκτελέστηκαν! Τους σκότωσαν στο Σταυράκι σε τρεις ομάδες, στις 27 Ιουλίου, στις 9 και 10 Αυγούστου του 1948, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια στο παγοποιείο «ΦΙΞ», τη «Μακρόνησο» των Ιωαννίνων.



 Αναλυτικά,στις 27.7.48 - τουφεκίστηκαν στο Σταυράκι Ιωαννίνων, η Ευτυχία Πρίντζου, η Ελπινίκη Μπίτη, ο Κώστας Ράπτης, ο Άγγελος Χατζής (στέλεχος του ΚΚΕ και συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ στα Γιάννενα) και ο Χρήστος Πρέντζας.Μεσολάβησαν δύο βδομάδες δραματικές 

από το γεγονός ότι ο στρατιωτικός διοικητής είχε δικαίωμα ν' αφήνει ελεύθερους ακόμα και καταδικασμένους τετράκις παμψηφεί σε θάνατο - πράγμα που έκανε και για δυο θανατοποινίτες της υπόθεσης Πρίντζου, «λόγω αυθορμήτου και καταφανούς εκδηλώσεως μεταμέλειας» και για να «διάθεση τούτους προς ενεργόν εξυπηρέτησιν του αγώνος κατά των συμμοριτών». (καλό είναι να αποφύγουμε να αναφέρουμε ονόματα).Τις υπόλοιπες δύο ομάδες των εκτελεσμένων αποτέλεσαν οι: Χολέβας Κωνσταντίνος, Μπίτης Απόστολος, Ράπτης Κωνσταντίνος, Χαρίτων Ευάγγελος, Ζουρνάς Τιμολέων, Χόρδος Απόστολος, Ευαγγελίδης Ευάγγελος, Ασπρίδης Ιωάννης , Χρόνης Κωνσταντίνος, Στεργίου Γιώργος, Μαρνέλης Παναγιώτης και Καλαντζής Ιωάννης.Καί ένας ακόμα Γιαννιώτης, ένα παλικάρι 27 χρονών, ο τσαγκάρης Βασίλης Ντέτσικας,που πιάστηκε μάλλον κατά λάθος (λόγω συνωνυμίας) στις 20.7.48, πέθανε δυο μέρες αργότερα από τα βασανιστήρια στις στρατιωτικές φυλακές «Φιξ», και τον έθαψαν κρυφά τη νύχτα στο νεκροταφείο του Αγ. Νικολάου, λέγοντας πως επιχείρησε τάχα να δραπετεύσει και σκοτώθηκε.















 Πρέπει να τονιστεί ότι, στη διάρκεια του εμφύλιου, οι φυλακές «Φιξ» αποτελούσαν πραγματικά ένα μικρό Μακρονήσι μέσα στο κέντρο των Ιωαννίνων (εκεί που βρίσκεται σήμερα το «Παλλάδιο») όπου γίνονταν κάθε είδους κτηνωδίες και βασανιστήρια κάτω από τις διαταγές, την επίβλεψη και την προσωπική συμμετοχή του λοχαγού Σπύρου Αραβανή.Για την Ιστορία, το Στρατοδικείο αποτελούσαν οι:Κουμπλής Ιωάννης, Ταγ/ρχης Πυρ/κού, Τσιμτσιλής Παναγιώτης Ταγ/ρχης ΣΕΜ, Ζώης Δημήτρης Ταγ/ρχης Διαδιβάσεων, Παττακός Στυλιανός Λοχαγός Μηχανοκινήτων,Μάνος Κων/νος Λοχαγός Πεζικού, ενώ Βασιλικός Επίτροπος ήταν ο Κοτταρίδης Ιωάννης Στρατ. Δικ. Συμβούλου Δ΄ Τάξης και γραμματέας ο Χριστιάς Ευάγγελος Ανθ/γός Στρατ/κής Δικαιοσύνης.Πρόκειται για ένα μεγάλο έγκλημα, με τις δίκες σκοπιμότητας του μισαλλόδοξου εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος.Τη μνήμη της Ευτυχίας Πρίντζου και των άλλων συμπολιτών μας, που εκτελέστηκαν το 1948 στο Σταυράκι, θα τιμήσει και φέτος ο Δήμος Ιωαννιτών.




Δυό λόγια για την Ευτυχία Πρίντζου
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1915. Πατέρας της ο αρχίατρος Γιάννης Πρίντζος. Απόφοιτη της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων και του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θεωρείται από τις οργανώτριες της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης. Στην διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε στο πλευρό του πατέρα της ως εθελόντρια νοσοκόμα. Στην Κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στο ΚΚΕ. Διώχθηκε για την αντιστασιακή της δράση. Το 1948, ήταν γραμματέας της ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου.


Οι μελλοθάνατοι, στο παγοποιείο «ΦΙΞ», τη «Μακρόνησο» των Ιωαννίνων







Δεν υπάρχουν σχόλια: