Μια ερωτευμένη γυναίκα

Η Πόλα Ρούπα πρωτογνώρισε τον Νίκο Μαζιώτη σε κατάληψη -που αλλού! - του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995. Ενταγμένη από τα φοιτητικά της χρόνια στον αντιεξουσιατικό χώρο, στράφηκε στον εξτρεμισμό της ένοπλης πάλης δύο χρόνια αργότερα το 1997, όταν ο σύντροφος της πλέον συνελήφθη (και τελικά καταδικάστηκε σε τρεισήμισι χρόνια κάθειρξη) για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού που δεν εξερράγη, έξω από το Υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης ως αντίδραση για την εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού από την πολυεθνική TXV Gold στο Στρυμονικό της Χαλκιδικής.

Στη διάρκεια της δίκης, ο Μαζιώτης υπερασπίστηκε ιδεολογικά την ενέργειά του, επιμένοντας ότι δεν είχε να απολογηθεί για κάτι επειδή δεν θεωρούσε τον εαυτό του «εγκληματία». «Είμαι επαναστάτης», είχε τότε πει στο δικαστήριο. «Δεν έχω να μετανιώσω για τίποτα. Για το μόνο που έχω να μετανιώσω είναι για το τεχνικό λάθος που έγινε και δεν εξερράγη η βόμβα, στην οποία μετά βρέθηκε το αποτύπωμα και κατέληξα εδώ που κατέληξα. Είναι το μόνο για το οποίο έχω μετανιώσει».

Η φυλάκιση του Μαζιώτη το 1999 έσπρωξε τη Ρούπα προς το μονοπάτι που λίγα χρόνια αργότερα έβγαλε το ζευγάρι στον «Επαναστατικό Αγώνα». Στα χρόνια της φυλακής του Μαζιώτη, η Ρούπα προετοίμασε τη οργανωτική και επιχειρησιακή μαγιά που θα έπλαθε τους μελλοντικούς αγώνες μιας οργάνωσης το modus operandi της οποίας από τον Σεπτέμβριο του 2003 μέχρι τον


 Σεπτεμβριο 2009 περιλάμβανε εντυπωσιακές απόπειρες ανθρωποκτονίας, ένοπλες εφόδους, εκρήξεις παγιδευμένων αυτοκίνητων και επιθέσεις με ρουκέτες προκειμένου να προωθήσει σαν την 17Ν μια γενικευμένη αίσθηση τρόμου. Βασική φιλοδοξία του ΕΑ, παρόλο που ούτε η Ρούπα ούτε ο Μαζιώτης λόγω «επαναστατικής μετριοφροσύνης, θα το παραδεχόταν ποτέ, ήταν να σταθεί δίπλα στη 17Ν στο πάνθεον των σημαντικών επαναστατικών δυνάμεων της χώρας.

Όταν, τελικά, τον Απρίλιο του 2010, ο Μαζιώτης και η Ρούπα συνελήφθησαν, η Ρούπα ήταν ήδη έγκυος. Το γεγονός ότι Ρούπα και Μαζιώτης πίστεψαν ότι μπορούσαν να συνδυάσουν τη ζωή τους ως γονείς με την πολιτικο-στρατιωτική δραστηριότητα της ένοπλης πάλης λέει και για τους δύο πάρα πολλά. Και εξηγεί, πάνω απ'ολα, τις ανεπάρκειες τους. Το γεγονός ότι ο ερχομός ενός παιδιού δεν τους φαινόταν κάτι το ασυμβίβαστο αλλά μια αγχώδη μεν αλλά καταπληκτική δε εμπλοκή σε μια κοινή περιπέτεια υψηλού ρίσκου δεν δείχνει περιφρόνηση ενάντια σε μια έμφοβη αντίληψη για τη ζωή αλλά ηρωική ανευθυνότητα. Ο ηρωισμός έγκειται στο ότι αντέχουν στωικά την βασανιστική καθημερινότητα της αναπότρεπτα καταδικασμένης επιλογή τους.

Αν ρωτήσεις, βέβαια, τον Μαζιώτη θα σου πει, όπως το έχει κάνει ήδη σε ένα κείμενο του μέσα από τη φυλακή, επιμένοντας ότι η πατρότητα δεν «έρχεται σε αντίθεση» με το γεγονός ότι ήταν επίσης μέλος «μιας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης». Για τον Μαζιώτη, οι αγώνες γίνονται κυρίως για «να μπορέσουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν καλύτερο κόσμο και για να μη βρεθούμε στη δύσκολη θέση να παραδεχθούμε μπροστά τους όταν μεγαλώσουν ότι δεν αντισταθήκαμε και δεν κάναμε τίποτε ενάντια στην αδικία που κυριαρχεί στις μέρες μας».

Και τα ίδια θα σου πει και η Ρούπα. Με ακριβώς τον ίδιο μυθολογικο-ρομαντικό τρόπο. Όμως, με τον Μαζιώτη στη φυλακή, η Ρούπα, μια γυναίκα μόνη χωρίς το σύντροφο και άντρα της ζωής της με ένα μικρό παιδί και σε καταδίωξη απο την Αντιτρομοκρατική είναι σαν ένα αυτοκίνητο σε κίνηση που κι ας έχει πηδήξει έξω ο οδηγός, αυτό θα συνεχίσει να τρέχει ανεξέλεγκτα προκαλώντας μια σειρά από καταστροφές. Η προχθεσινή ντεσπεράντο και καταδικασμένη σε αποτυχία απόπειρα εναέριας απόδρασης του Μαζιώτη με νοικιασμένο (!) ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού ήταν η πρώτη από τις καραμπόλες που θα προκαλέσει η Πόλα Ρούπα στο κοντινό μέλλον, αν δεν την σταματήσουν έγκαιρα, στην παράλογη και απελπισμένη προσπάθεια της να λύσει το προσωπικό της δράμα συμβιβάζοντας το ασυμβίβαστο: την οικογενειακή γαλήνη με την ένοπλη, παράνομη επαναστατική πάλη. 

Το βιβλίο του Γιώργου Κασιμέρη Ακραία Φαινόμενα Διαρκείας: Βία και Τρομοκρατία στη Μεταπολίτευση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Γιώργος Κασιμέρης Καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Wolverhampton της Αγγλίας

www.huffingtonpost.gr