ΑΠΟ ΤΟΝΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ
Ένας πελώριος πλάτανος, τραβάει το βλέμμα στην πανέμορφη πλατεία στο Τσεπέλοβο. Ο Δημήτρης, ο «ξεναγός» μας στο χωριό, ένας αληθινός λάτρης της μαγείας του Ζαγορίου, προσπαθεί να μας δώσει κάθε λεπτομέρεια.
Μας μιλάει για τις ξύλινες επιγραφές των καταστημάτων του οικισμού και η κουβέντα φτάνει στον Τρυποκάρυδο, τον Γιάννη Υφαντή, ο οποίος μένει πλέον μόνιμα στο Τσεπέλοβο μαζί με την σύντροφό του, την Ιουλία, στο σπίτι της γιαγιάς της και φτιάχνει ξύλινα γλυπτά. «Εδώ πιο πάνω από την πλατεία, είναι το εργαστήριό του» μας είπε και ξεκινήσαμε.
Το εργαστήρι με την καλύτερη θέα
Ένα παλιό όμορφο πέτρινο σπίτι με κόκκινα παράθυρα, και στο πλάι της αυλής, μία πόρτα σε οδηγεί στο εργαστήρι. «Είναι το εργαστήρι ίσως με την καλύτερη θέα», θα μας πει η σύντροφος του Γιάννη, η Ιουλία, καθώς μπροστά από τον πάγκο εργασίας απλώνεται πανοραμικά όλο το χωριό, με τις πέτρινες στέγες, αλλά και την οργιώδη φύση του Ζαγορίου.
Τα σκυλιά του ζευγαριού, δεν έχουν ακόμη πειστεί για τις καλές μας προθέσεις, και συνεχίζουν να σημαίνουν τον κίνδυνο με έντονο γάβγισμα. Η Ιουλία προσπαθεί και στο τέλος καταφέρνει να τα ηρεμήσει. Η Μιλού, ωστόσο, «το a-dog» όπως την αναφέρει ο Γιάννης, μας απορρίπτει ως κίνδυνο και συνεχίζει ατάραχη τις περιπλανήσεις της στο χώρο. Μόνο προς το τέλος της επίσκεψης μας στο εργαστήριο μας έδωσε λίγη σημασία.
Ξεκίνησε ως μουσικός καθώς έπαιζε για πολλά χρόνια κιθάρα/ Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Στο σπίτι της γιαγιάς
Ο πάγκος του εργαστηρίου, αλλά και ο χώρος γενικότερα, είναι γεμάτος με διάφορα σύνεργα που βοηθούν το Γιάννη, να δίνει κάθε φορά το σχήμα που θέλει στο ξύλο. Ξεκίνησε ως μουσικός καθώς έπαιζε για πολλά χρόνια κιθάρα και σπούδασε και ηχοληψία. «Το 2013, το χειμώνα, αποφασίσαμε με την Ιουλία, να έρθουμε να μείνουμε εδώ στο χωριό. Το πατρικό σπίτι της, το σπίτι της γιαγιάς της, χρειαζόταν κάποιες επιδιορθώσεις τις οποίες και κάναμε. Μας αρέσει η ζωή στο Τσεπέλοβο. Έχει αυτό που αναζητούσαμε, ηρεμία και ταυτόχρονα χρόνο για τον εαυτό σου και τη ισορροπία σου», μας λέει ο Γιάννης και συνεχίζει: «Πριν έρθουμε εδώ, είχα ασχοληθεί επίσης με την κατασκευή ξύλινων μουσικών οργάνων. Αξιοποίησα τη γνώση αυτή και ξεκίνησα να φτιάχνω διάφορα τόσο χρηστικά όσο και διακοσμητικά ξυλόγλυπτα.»
Ο ξυλογλύπτης του Ζαγορίου/ Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Ο Τρυποκάρυδος, έχει επιμεληθεί τις πινακίδες πολλών μαγαζιών· την ίδια στιγμή όμως ετοιμάζει ξύλα κοπής κουζίνας, κλειδοθήκες, κρεμάστρες, αλλά και πολλά διακοσμητικά. «Συνήθως χρησιμοποιώ ξύλο οξιάς, ή καρυδιάς ανάλογα τι θέλω να φτιάξω. Κάποια ξύλα είναι πιο κατάλληλα για μικρές κατασκευές, ή για να φανούν λεπτομέρειες στο σχεδιασμό».
Παράθυρο με θέα/ Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Φεύγοντας, ο Γιάννης στέκεται στην πράσινη καγκελόπορτα κάτω από μία κρανιά. «Ξέρετε τα κράνα είναι το αγαπημένο γλύκισμα των αρκούδων. Πέρυσι το χειμώνα μία αρκούδα έφτασε ως εδώ για να φάει αυτούς του νόστιμους καρπούς. Εμείς την παρατηρούσαμε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι. Τα σκυλιά είχαν σηκώσει το χωριό στο πόδι, αλλά εκείνη ατάραχη απολάμβανε τα φρούτα. Αυτή είναι η ζωή μας στο χωριό. Αυτό είναι το Ζαγόρι. Να μας ξανάρθετε».
Τρυποκάρυδος, Τσεπέλοβο Ζαγορίου, Τηλ.: 6987396215
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου