Παραλία Ακρωτήρι Καστροσυκιάς Πρέβεζας

Η Καστροσυκιά  ένα από τα παραλιακά και πλούσια χωριά του Νομού Πρέβεζας είναι γνωστή  τουριστικά από παλιά και άρχισε να δέχεται τουρίστικες από τη δεκαετία του '60. Το πίσω μέρος της όμως ανακαλύφθηκε αργότερα από τους παραθεριστές. Η παραλία Ακρωτήρι  πήρε το όνομά της πιθανώς από το εστιατόριο που βρισκόταν εδώ παλιότερα, το οποίο βέβαια πήρε το όνομά του από την τοποθεσία του, μιας και βρίσκεται πάνω στο ακρωτήρι της Καστροσυκιάς.

Η παραλία που αρχίζει στα δεξιά του ακρωτηρίου είναι μια τεράστια παραλία 2,5 χμ. περίπου και γι' αυτόν τον λόγο τη χωρίζουμε σε τρία κομμάτια. Το πρώτο είναι το Ακρωτήρι με το οποίο θα ασχοληθούμε σ' αυτό εδώ το άρθρο, στη συνέχεια είναι το γειτονικό κάμπινγκ Αστερίας και τέλος, τέρμα δεξιά, η Λεύκα.

Με το που θα περάσετε τα ενοικιαζόμενα στον λόφο της Καστροσυκιάς για να βγείτε στο πίσω μέρος της, στην κατηφόρα θα "πέσετε" πάνω στις πινακίδες της διασταύρωσης. Αν και οι πινακίδες είναι τοποθετημένες "ανάποδα" από την κατεύθυνση που σας δείχνουν, εσείς θα προσέξετε τα βελάκια τους. Εμείς πάμε αριστερά στο "Club Nissos".

Μερικά μέτρα στρωμένα με μπετόν και στη συνέχεια μπαίνετε στον ελαιώνα του Nissos Club. 

Το ακρωτήρι λοιπόν "ζωντάνεψε" ξανά. Μετά από αρκετά χρόνια που το εστιατόριο παρέμεινε κλειστό, ανέλαβε νέα επιχείρηση τον χώρο, ο οποίος είναι ένας μεγάλος ελαιώνας, ανακαινίζοντας ξανά το εστιατόριο με περιποιημένους χώρους... 

...αλλά και φτιάχνοντας και ένα beach bar που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την παραλία, ανάμεσα στις ελιές. Εδώ μπορείτε να πάρετε το καφεδάκι σας, στη -λογική- τιμή του οποίου  συμπεριλαμβάνει και της χρήση ομπρέλας - ξαπλώστρας στην παραλία.

...από το beach bar έχετε ήδη μια άποψη της παραλίας που ξεπροβάλλει πανέμορφη ανάμεσα από τις ελιές.

Το άνοιγμα που οδηγεί στη θάλασσα είναι στρωμένο με σανίδες. Θυμηθείτε όταν μπείτε στο κτήμα, θα κινηθείτε προς τα δεξιά και όχι ευθεία όπως έρχεται ο δρόμος. Υπάρχει παραλία και στην ευθεία, αλλά εκεί τα βράχια είναι περισσότερα. Το καλό, και οργανωμένο, τμήμα είναι στα δεξιά του ελαιώνα.

Η παραλία με χοντρή άμμο ανακατεμένη με πολύ ψιλό βοτσαλάκι είναι πεντακάθαρη. Τα νερά βαθαίνουν γρήγορα. Δεν πρόκειται για μια ρηχή παραλία αν και θα δείτε πολλά παιδάκια.  

Ας μην ξεχνάμε ότι τώρα πια τα παιδάκια πηγαίνουν για μαθήματα κολύμβησης από το δημοτικό ακόμα, οπότε έχουν και περισσότερο θάρρος από παλιότερα.

Στο αριστερό τμήμα της τα βραχάκια προσφέρουν ευκαιρία για βουτιές στη θάλασσα από τους πιο τολμηρούς. Προσοχή όμως γιατί τα βράχια έχουν πολύ τραχιά επιφάνεια και βέβαια πρέπει να προσέξετε πού θα πέσετε μέσα στο νερό. Αυτά τα πράγματα θέλουν προσοχή και κάποια προηγούμενη εμπειρία.

Ο χώρος του ελαιώνα λειτουργεί και ως άτυπο κάμπινγκ, γι' αυτό θα δείτε και πολλές σκηνές κάτω από τις ελιές αλλά και μερικά τροχόσπιτα. Οι χώροι είναι γενικά οριοθετημένοι, οπότε τα αυτοκίνητα των επισκεπτών παρκάρουν όπου βρουν σκιά στο κεντρικό τμήμα, ενώ οι σκηνές είναι στημένες περισσότερο στις άκρες του ελαιώνα.

Ήταν από παλιά μια από τις αγαπημένες μου παραλίες, την οποία εγκατέλειψα κάπως όταν είχε κλείσει εστιατόριο, το οποίο ήταν το μοναδικό σημείο που μπορούσες να πάρεις ένα καφεδάκι στο χέρι ή ένα νερό και βέβαια να χρησιμοποιήσεις τις εγκαταστάσεις του.

Τώρα προστέθηκε ξανά στις αγαπημένες μου και με πολύ καλύτερες υποδομές από ό,τι παλιότερα.

Και ένα σύντομο video:

www.epirus-beaches.blogspot.gr