Ναι, ξέρουμε, ξέρουμε... Ακόμα δεν φύγατε
διακοπές κι εμείς σας γράφουμε για τα ζόρια που τραβάει η
κούτρα σας κάθε φορά που το αφεντικό σάς αναγκάζει να επιστρέψετε στο γραφείο,
το κατάστημα, το εργοστάσιο, την τράπεζα κόκ...
ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΙΝ ΞΕΝΕΡΩΣΟΥΝ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ, οπότε κι εμείς, έχοντας
πάρει μια κρυάδα από τις πρώτες επιστροφές μετά τις διακοπές Ιουνίου και
Ιουλίου, είμαστε σε θέση να σας μεταφέρουμε αυτά που ήδη έχετε σκεφτεί (όσοι
πήγατε και γυρίσατε) ή εκείνα που θα σκεφτείτε οσονούπω (όσοι θα διακοπάρετε σε
λίγες μέρες).
Βασικά, δεν πρέπει να υπάρχει
χειρότερο συναίσθημα από το να μπαίνεις στο χώρο εργασίας ενώ την προηγούμενη
ημέρα απολάμβανες τα μπάνια σου σε Αιγαίο, Ιόνιο ή όπου αλλού. Είναι
τόσο άσχημο δε, που ειδικά κατά τις πρώτες ώρες τις προσαρμογής μισείς ακόμα και
τον πιο αγαπημένο σου
συνάδελφο. Δεν θες να ακούς κανέναν, δεν θες να βγάλεις ούτε το 1/10 των υποχρεώσεών σου, τη στιγμή που το μυαλό σου συνεχίζει να βολτάρει στο νησί.
συνάδελφο. Δεν θες να ακούς κανέναν, δεν θες να βγάλεις ούτε το 1/10 των υποχρεώσεών σου, τη στιγμή που το μυαλό σου συνεχίζει να βολτάρει στο νησί.
Μέχρι, λοιπόν, να θεσπιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ από κάποια
φιλεργατική κυβέρνηση ένας ειδικός νόμος που θα προβλέπει "Μεταδιακοπικό
Πενθήμερο Μετ' Αποδοχών" για κάθε εργαζόμενο, εδώ θα είμαστε να
μιζεριάζουμε σκεπτόμενοι κάθε μα κάθε φορά, τα εξής:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου