Θρίαμβος των greek statistics και στις
Ευρωεκλογές! ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΟΛΕ ρεεε! Εχουμε ανατρέψει πλήρως ακόμα και την εκλογική
στατιστική! Ο ΣΥΡΙΖΑ με το 26,6% και κυρίως την για πρώτη φορά (οπότε
σίγουρα ιστορική) νίκη αριστερού κόμματος σε εκλογές εθνικής εμβέλειας
στη χώρα, από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν ...κερδίζει. Ο νυν πρωθυπουργός
Σαμαράς με 22,8% και με 4% πίσω από το πρώτο κόμμα, δεν ...χάνει! Ο Βενιζέλος
και οι Ελιές του με 8% ...μεγάλοι νικητές! Γιατί από ότι καταλάβαμε ως τώρα,
ειδικά ο Βενιζέλος που παρολίγο να τον καταπιεί ένα κόμμα 88 ημερών και χωρίς
ούτε ένα βουλευτή και χωρίς τον παραμικρό εκλογικό μηχανισμό (ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ 6,61%,)
υποδύεται τον (μεγαλύτερο) νικητή....
Αλλά βλέπετε, όλα τα ΑΛΛΑ κόμματα,
συγκρίνονται με αποτελέσματα τους από άλλες εκλογές (ακόμα και ανόμοιες
μεταξύ τους). Το Ελιά-ΠΑΣΟΚ κ.τ.λ., επειδή έτσι βολεύει τη συγκυβέρνηση
γενικότερα, και τους πάτρωνες της, συγκρίνεται μόνο με
...δημοσκοπήσεις!!!
Καταρχήν, μόνο στη χώρα της φαιδράς
πορτοκαλέας, θα μπορούσαν να πανηγυρίζουν οι ηττημένοι.
Και όσο το πράττουν (μακάρι να) θυμώνουν
περισσότερο τον ελληνικό λαό, όχι όλον βέβαια, αλλά στο κομμάτι του εκείνο που
βλέπει ότι το (όποιο) μήνυμα που έστειλε στους συγκυβερνήτες, διαστρεβλώνεται
ΠΛΗΡΩΣ!
Είναι αν μη τι άλλο, έξω από κάθε λογική η
ανάγνωση που κάνει η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί αυτή η ίδια
ηγείτο αυτού του κόμματος όταν πήρε το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό της, λίγο
πάνω από 18% στις εκλογές του Μαΐου του 2012 και είναι η ίδια ηγεσία που για
πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει
δίνει τη δυνατότητα σε ένα αριστερό κόμμα να αναδειχθεί πρώτη δύναμη και φυσικά
βασικός ρυθμιστής των επόμενων πολιτικών εξελίξεων.
Και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τη σημερινή
ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που καταβαράθρωσε τα ποσοστά του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος
στο 12 και κάτι % στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 και σήμερα ακόμη
χαμηλότερα, στο 8%, χάνοντας από τους ήδη λίγους εναπομείναντες οπαδούς τον
έναν στους τρείς.
Συνοπτικά λοιπόν για τα κόμματα της
συγκυβέρνησης:
- Έχουν σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες πτώση
των ποσοστών τους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.
- Το
μεγαλύτερο από τα δυο της συγκυβέρνησης μέσα σε δύο χρόνια έχει γενική πτώση
φτάνει το 7% (και σε απόλυτα νούμερα έχει χάσει πάνω από 500 χιλιάδες ψήφους,
που σημαίνει 30% της δύναμής του).
- Το άλλο κόμμα της συγκυβέρνησης παρουσιάζει
μέσα σε δύο χρόνια γενική πτώση που υπερβαίνει το 4% (και σε απόλυτα νούμερα
έχει χάσει πάνω από 300 χιλιάδες ψήφους, που σημαίνει 40% της δύναμής
του).
Αν αυτά τα εκλογικά αποτελέσματα, και το
τελευταίο, και γενικά των τελευταίων χρόνων, κρίνονται (στ' αλήθεια)
ικανοποιητικά από τις σημερινές ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τότε σίγουρα, και
μαθηματικά δεν ξέρουν για να μετρήσουν τα αποτελέσματα και κυρίως έχουν
πεισματικά και ερμητικά κλειστά τα μάτια και τα αυτιά τους στα ηχηρότατα
μηνύματα που τους στέλνει ο ελληνικός λαός. Θα μου πείτε, αυτό το ξέραμε... Ναι,
απλώς επιβεβαιώνεται!
Κι από την άλλη, αυτό ακριβώς να είναι η
τελευταία ελπίδα ότι ΔΕΝ θα μακροημερεύσουν. Εξακολουθώντας να κάνουν τους
«κινέζους», να μην ...βλέπουν τα τεράστια και μονόπλευρα λάθη τους, να μιλούν
για ...συνέχιση της ίδιας πολιτικής και μάλιστα με περισσότερη ...πυγμή!
Οι δυο κόσμοι - Κάποια ακόμα
γενικότερα και πολύ σημαντικά στοιχεία της εικόνας
Σ΄ αυτές τις εκλογές, πέρα από
τους κάποιους παραδοσιακούς δεξιούς, πασόκους, αριστερούς και αδιάφορους, ΚΥΡΙΩΣ
συγκρούστηκαν δύο κόσμοι:
* * * Ο ένας, αυτών που ήδη ως
τώρα έχασαν τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα, αυτών που τους ξέβρασε η κλεψύδρα στο
ΚΑΤΩ μέρος της
* * * Ο άλλος, αυτών που είναι
ακόμη ζωντανοί, με όποιο τρόπο, βολεμένοι, που είχαν λίπος για να συντηρούνται,
καταθεσούλες στις τράπεζες σε ευρώ και που δεν διανοούνται να αλλάξει κάτι, αφού
ακόμη βρίσκονται στο ΠΑΝΩ μέρος της κλεψύδρας...
Οι δυο κόσμοι, έχουν
επίσης το διαχωρισμό, σε
επαρχία και αστικά κέντρα
ΚΑΙ σε ηλικιωμένους και νεότερους.
Τα εκλογικά αποτελέσματα
έδειξαν ότι σχηματοποιούνται ακόμα πιο βάσιμα, δύο
Ελλάδες, τόσο σε χωροταξικό - τοπικό όσο και σε
ηλικιακό επίπεδο.
Αφού, στα μεγάλα αστικά κέντρα η κρίση είναι
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ και ΕΝΤΟΝΟΤΕΡΗ από ότι στην επαρχία (γιατί έτσι λειτουργούν αυτά),
και το ίδιο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ και ΕΝΤΟΝΟΤΕΡΗ στους μη έχοντες στον ήλιο μοίρα,
νεότερους (γιατί επίσης
έτσι λειτουργούν αυτά)...
Μέσα σε αυτούς τους δυο κόσμους
(με τους παραπάνω διαχωρισμούς τους), το νυν κυβερνητικό σύστημα
λειτουργεί και κάποιες δικλείδες ασφαλείας που αποτρέπουν τη γρηγορότερη
πτώση του.
Αυτές οι δικλείδες βασίζονται σε συγκεκριμένους άξονες,
α) Όπως ένας τέτοιος είναι τα σχεδόν
3.000.000 (τρία εκατομμύρια) ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ που έχει η χώρα στην τωρινή μορφή
της. Τρία στα δέκα εκατομμύρια (πολύ μεγάλη και κρίσιμη αριθμητικά
μάζα)...
Και οι οποίοι συνεχώς εκφοβίζονται, παρά τις ήδη
τόσο μεγάλες περικοπές, ότι αν αλλάξει η κυβέρνηση, δεν θα πάρουν και τα
υπόλοιπα που παίρνουν σήμερα... (και οι περισσότεροι από αυτούς, ακόμα
...μασάνε, λες και δεν θα κοπούν άλλο, μέχρι εκεί ΧΑΜΗΛΟΤΑΤΑ που είναι
ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ)
β) Όπως ένα άλλος άξονας είναι ότι η
φτωχοποίηση δημιουργεί (σε πολλούς) και μεγαλύτερη εξάρτηση (ή
απατηλή και μάταιη βέβαια, ελπίδα...)
γ) Ή όπως επίσης ένας άλλος τέτοιος
άξονας είναι η πολυδιάσπαση των ψηφοφόρων! Καθιστώντας και αδύνατη τη
μεγαλύτερη συμπαράταξη υγιών δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτές τις
εκλογές έφτασε στο τεράστιο ποσοστό 17,13 % που πήραν συνολικά τα κόμματα
που βρέθηκαν κάτω από το 3% (που είναι το όριο για Ευρωβουλευτή, όπως
αντίστοιχα αυτό είναι το όριο και για Βουλευτή)...
δ) Και βέβαια ένας άλλος άξονας είναι η
Αποχή ως έκφραση της απαξίωσης που οι πολίτες αισθάνονται έναντι πολιτικών και
κομμάτων... Μια αποχή που πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν με τίποτα ότι,
επίτηδες κάποιοι την έχουν κάνει ...ΜΟΔΑ! Γιατί αυτό τους βολεύει!!!
Και δεν μπορεί (σε αυτούς) να γίνει αντιληπτό
ότι: Η Αποχή όση και να είναι, έχει μηδενικό πρακτικό αποτέλεσμα. ΜΗΔΕΝ
ήταν και είναι το προϊόν κάθε Αποχής. ΜΗΔΕΝ θα είναι και κάθε επόμενης. Διότι η
Αποχή δεν επηρεάζει καθόλου την εκλογή στα αξιώματα τών κομματικών που τις
διεκδικούν, με τα ποσοστά που λαμβάνει κάθε κόμμα από το σύνολο ΟΣΩΝ κάθε φορά
ψηφίζουν.
Λες, τους έχεις σιχαθεί όλους, λες είναι όλοι ίδιοι, λες δεν
υπάρχουν ηγέτες, κ.τ.λ.. ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!
Λες "τίποτα δεν αλλάζει". Εγώ εδώ, χώρια σου και
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ!!!
Αυτός ο εθνικός μοιρολατρισμός πρέπει να
αφαιρεθεί σαν καρκίνωμα!
Φυσικά και ΠΟΛΛΑ αλλάζουν, αν βέβαια αλλάξεις
πρώτα κι εσύ!
Λες "όλα μάταια, σικέ, αδιέξοδα, στημένα,
προκαθορισμένα". Και απέχεις! Τότε είσαι διπλά άξιος της μοίρας
σου.
Λες "ξύπνησα, και έτσι δεν πιστεύω κανέναν,
απέχω". Μα δεν ξύπνησες, παραιτήθηκες φίλε, και αφήνεις απλώς τα (μαύρα
και για σένα...) πράγματα στην τύχη τους και την πορεία τους...
Μέχρι να διαλυθεί ΠΛΗΡΩΣ η ήδη αυτή χρεωκοπημένη
χώρα (κι εμείς εννοείται, μαζί) για να μην ...διαλυθούν τα κόμματα που την
κατέστρεψαν.
Και κλείνοντας αυτή την τελευταία παράμετρο, οι
πολίτες που αποφασίζουν στις εκλογές να είναι Μη Ψηφοφόροι, μετά από δυο
φορές που θα το κάνουν αυτό, ΠΡΕΠΕΙ να μηδενίζονται και να
διαγράφονται!
Μια ειδικότερη αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ και στη
Χρυσή Αυγή
α) Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η ώρα (ή τώρα
ή ...ποτέ) να κατανοήσουν ότι πλέον δεν είναι το κόμμα του 3%, αλλά ένας
πολιτικός φορέας που - εκ των πραγμάτων - διεκδικεί την εξουσία και άρα πρέπει
να ξεπεράσουν και ως προς τις επιλογές και ως προς τη νοοτροπία, τα στενά
κομματικά τείχη.
Ο φόβος του παραγκωνισμού από «ξενόφερτους» (και τελικά
ποιοί είναι αυτοί, και με ποιά κριτήρια;) διαμορφώνει συνθήκες πολιτικού
αυτισμού, παθογένεια που απομακρύνει αρκετούς που προσβλέπουν προς την
Κουμουνδούρου. Είναι (δυστυχώς) παλιά και προσφιλής τακτική της Αριστεράς η
περιχαράκωση στα τείχη του μικρού, "καθαρού" και ελεγχόμενου κόμματος. Βλέπε
σχετικά και ΚΚΕ...
Εννοείται ότι, δε λέω (και δε θέλω) να ...ανοίξουν τις
πόρτες και να βάλουν κλασικούς "γνωστούς" που κοιτάνε να ...χωθούν και να
πιάσουν νέο ...στασίδι!
Αλλά από την άλλη, δε μπορεί ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι να
είναι καθαρά κομματικά στελέχη. Όπως π.χ., έγινε στις Αυτοδιοικητικές εκλογές.
Που μάλιστα, προερχόμενοι από τις ...εποχές του 3,5%, υπηρετούν (κι αυτοί)
γενικότερα, με αυτό τον τρόπο, το παλιό, αποτυχημένο μοντέλο της κομματοκρατίας
που τόσο ακριβά πλήρωσε η χώρα και εμείς...
Αφήστε δε, που οι απόψεις πολλών από αυτούς
είναι όχι απόψεις ...ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από ...Ανταρσία και πέρα...
Η υπέρβαση, το
μεγάλο βήμα προς τα μπρος, το ΝΕΟ στα δημόσια πράγματα, πρέπει να είναι ο μόνος
στόχος! Αλλά ...πλατύς και ...φαρδύς! Το είπε ήδη ο Τσίπρας την Κυριακή το
βράδυ. Χρειάζεται στην πράξη όμως! Εκεί σε "θέλω κάβουρα, να περπατάς στα
κάρβουνα"...
To αποτέλεσμα, βάση των επιλογών που είχε κάνει
(ή και ...δεν είχε κάνει) ο ΣΥΡΙΖΑ σε Δήμους και Περιφέρειες σε όλη τη χώρα,
ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ για αυτόν. Και την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ (σαν κόμμα) πήγε, όπως
και προσωπικά το ανέμενα, ακόμα καλύτερα, γιατί πολύς κοσμάκης δεν έχει άλλη
επιλογή...
Το να πήγαινε ακόμα καλύτερα, περνούσε
μέσα κι από όλα όσα ήδη αναφέρονται μέσα σε αυτό το κείμενο (και φαίνεται ότι
στην παρούσα φάση δεν γινόταν αυτό)...
Από τον ΣΥΡΙΖΑ τι μπορεί κανείς
να περιμένει; Μπορεί πολλά, μπορεί και ελάχιστα...
Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι
ο Αλέξης Τσίπρας φάσκει κι αντιφάσκει, ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόγραμμα, ότι
κινείται σπασμωδικά κι αβέβαια, κ.τ.λ.
Τα οποία, μαζί και με όσα προανέφερα,
ΙΣΧΥΟΥΝ!
Ήδη πολλοί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ όχι γιατί τον
πιστεύουν αλλά γιατί έκριναν ότι είναι ιστορικά και χρονικά αναγκαίο να αλλάξει
κάτι από τη νυν (προδιαγεγραμμένη) κατάσταση!
Αυτοί (και άλλοι) χρησιμοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα
και σαν ...διάλειμμα, σαν ...εργαλείο. Γιατί; Διότι σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση,
χρειάζεται (και σε μερικούς μήνες θα χρειάζεται κι ακόμα ΕΝΤΟΝΟΤΕΡΑ) ένα
σοκ! Ας μην είναι πόλεμος αυτό, τουλάχιστον!
Διότι προέχει, συγκεκριμένα παλιά πολιτικά
κόμματα να πάνε πλήρως στην άκρη (όπως αυτά που εδώ και μια διετία, μόνο το
ενδεχόμενο να χάσουν την εξουσία τα ένωσε τόσο σφιχτά σε ...σάρκα μία)!
β) Η Χρυσή Αυγή είναι κι επίσημα
το ΤΡΙΤΟ κόμμα στη χώρα αυτή τη στιγμή. Παρόλα όσα έχουν (δίκαια ή άδικα) γίνει
εδώ και μήνες σε βάρος της. Και πάνω από όλα, ήρθε η ώρα με το αποτέλεσμα αυτό,
να σταματήσει το ...παραμύθι!!!
Ποιό είναι αυτό;;;
Είναι ότι: ανεξάρτητα από την ιδεολογία κάποιων
κεντρικών προσώπων και κάποιων των μηχανισμών του κόμματος της Χρυσής Αυγής, οι
σταθερά, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που ψηφίζουν, ΔΕΝ, ΔΕΝ, ΔΕΝ, δεν
πιστεύουν στο ...ναζισμό και τον ...φασισμό!
Αλλά και ΔΕΝ θέλουν να ακούνε πλέον για τα
κυβερνητικά κόμματα και θεωρούν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τα
υπόλοιπα!
Αυτοί, αισθάνθηκαν προδομένοι από τους εταίρους
του δικομματισμού, αλλά και απογοητευμένοι από την αδυναμία των υπόλοιπων
κομμάτων να δημιουργήσουν ένα νέο μεταπολιτευτικό τοπίο. Και κυρίως: ζητούν
εκδίκηση για αυτά που τους έχουν συμβεί. Και βρήκαν στη Χρυσή Αυγή έναν (είτε
πραγματικό, είτε φαντασιακό) τιμωρό.
Καλώς; Κακώς; Ανεξαρτήτως της
απάντησης, αυτή είναι η ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!
Η Χρυσή Αυγή βέβαια, εφόσον πράγματι ήρθε για να
...μείνει, είναι σε ένα πολύπλοκο μονοπάτι πλέον. Γιατί αυτό που χρειάζεται να
της συμβεί, είναι κι επικίνδυνο να τη ...χαλάσει (όσο κι αν η φράση, ακούγεται
...κάπως). Ο όποιος πρώτος κύκλος της ολοκληρώνεται και πρέπει να ανοίξει τον
επόμενο... Με εμπλουτισμό (ακόμα και σε πιο ισορροπημένο επίπεδο) στελεχών και
μελών, να μπουν ιδεες πιο ανοιχτες, αλλά και χωρίς ταυτόχρονα να χάσει τον
εθνικιστικό, καθώς και τον όποιο αντισυστημικό χαρακτήρα της! Δύσκολος
συνδυασμός; Ναι, αλλά απαιτούμενος.
Σαφώς και πρέπει ακόμα και μέσα από ένα συνέδριο
π.χ. να αποκηρύξει πλήρως κάποια πράγματα... Ή ακόμα να κάνει και κάποιες
βασικές συνεργασίες, αλλά και να μην χασει τον (όποιο) λαϊκό της
χαρακτήρα
Δεν θα είχε να ...χάσει, από μια μεσοπρόθεσμη
μεταμόρφωση της σημερινής βαλκανικής Χρυσής Αυγής σε ένα τυπικό εθνικιστικό
κόμμα, σύμφωνα με τα πρότυπα αντίστοιχων της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της
Φινλανδίας, της Σουηδίας (και άλλων).
Για παράδειγμα στη Γαλλία, η Μαρί Λεπέν (που
σάρωσε στις Ευρωεκλογές ως ΠΡΩΤΟ κόμμα στη χώρα με 25%) ΔΕΝ είναι λιγότερο
ΕΘΝΙΚΙΣΤΡΙΑ από διάφορα στελέχη (και ηγετικά) της εδώ Χ.Α.! Δεν έχει όμως
...τατουάζ αγκυλωτους σταυρούς στα χέρια της ή τέτοια δαχτυλίδια κι άλλα
σχετικά, όπως κάποια παραστρατιωτικά τερτίπια και δομές, με τα οποία απλά ΔΙΝΕΙΣ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ στους αντιπάλους σου να σε λένε ναζιστή, και άντε μετά να αποδείξεις
ότι ΔΕΝ είσαι "ελέφαντας"...
Εφόσον παραμείνει ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΗ στις απόψεις της
για την μεγάλη πλειοψηφία του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού (ειδικά του
κυβερμητικού) και χωρίς να χάσει τον εθνικό της προσανατολισμό για τα δίκαια
εθνικά συμφέροντα της χώρας (πάσης μορφής), δεν θα είναι κακό να γίνει ακόμα πιο
ελκυστική και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ τόσο στον πολιτικό της λόγο, όσο και στην πράξη!
Εφόσον, όπως ήδη προαναφέρθηκε, ήρθε για να
μείνει...
Γενικότερα άλλωστε, το αν είναι η Χρυσή
Αυγή ένα επικίνδυνο κόμμα, δεν μπορεί κάποιος (αντικειμενικά) να το απαντήσει
άμεσα. Πρέπει μετά να μπούμε και σε κουβέντα για το πόσο και πως, είναι
επικίνδυνα τα κόμματα που μας κυβερνάνε κατ' αυτό τον τρόπο, που έριξαν
τη χώρα στα βράχια κι εξακολουθούν να θέλουν να μας ''σώσουν'' αρπάζοντας όποια
κινητή κι ακίνητη περιουσία μας έχει απομείνει... Σε μία χώρα που τον τελευταίο
χρόνο η Βουλή και η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία έχουν πρακτικά καταργηθεί, που
αποφάσεις τόσο κρίσιμες και καίριες για το μέλλον της χώρας υλοποιούνται με
Προεδρικά Διατάγματα χωρίς καν την ψήφο των (εκλεγμένων) βουλευτών, και τόσα
άλλα...
Σε μια τέτοια χώρα, δυστυχώς, ελάχιστη
δύναμη κι επιρροή έχει ένα μη κυβερνητικό κόμμα.
Το πόσο επικίνδυνη είναι η Χρυσή Αυγή αλλά και ο
ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα, θα φανεί αν κι όποτε κυβερνήσουν.
Στο ενδιάμεσο διάστημα βέβαια, η θεωρία των
"δύο άκρων" που καλλιεργούν τα κυβερνητικά κέντρα και η τρόϊκα προκειμένου
να επιβιώσει η πολιτική των Μνημονίων μέσω του αποπροσανατολισμού και του
εκφοβισμού της κοινωνίας, φαίνεται ότι τελικά θα έχει πολλά θύματα...
Το κυβερνητικό σύστημα θα
χτυπήσει κι άλλο τους πάντες, με πρώτους και το ΣΥΡΙΖΑ και τη Χ.Α., προσπαθώντας
να επιβιώσει, τρώγοντας τις σάρκες των Ελλήνων!
Επίλογος
(προσωρινός)...
Για όλους τους παραπάνω λόγους, πείθονται με
ΑΡΓΟ χρονικά ρυθμό, κάποιες μάζες του πληθυσμού, ότι αυτό που προέχει είναι
να φύγουν αυτοί που κυβερνούν. Να φύγει αυτή η ΔΙΑΡΚΗΣ καταστροφή της χώρας, με
τη συγκεκριμένη πολιτική που ασκείται!!!
Τι θα έρθει, είναι ένα σπουδαίο αλλά
ΔΕΥΤΕΡΟ θέμα.
Άλλωστε, κι όποιος βγει μετά, αν δεν κάνει
τουλάχιστον δύο βασικά πράγματα: Δίκες, για να στείλει φυλακή ή όπου
αλλού τους υπεύθυνους που μας έφτασαν εδώ και ΚΑΝΟΝΙΚΗ
επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με άμεση αλλαγή πολιτικής σε
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ τομείς, δεν θα μπορέσει να σταθεί.
Αν δεν δηλαδή δεν δείξει ΑΜΕΣΩΣ και χειροπιαστά
όταν βγει, ότι θα έχουμε μια διακυβέρνηση όπου θα κάνουμε ΟΛΟΙ αιματηρές θυσίες,
για κάποιο διάστημα ακόμα (που θα αναφερθεί ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ποιό θα είναι) αλλά που
στο τέλος θα μας βάλουν ΣΙΓΟΥΡΑ σε ένα δρόμο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ανάκαμψης και
ευημερίας.
* Μέχρι τότε (ευελπιστώ, όχι για πολύ
ακόμα...), θα υπάρχει Κυβέρνηση που (εκτός από πολλά άλλα), έκανε
και ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ:
- μείωσε το εισόδημα (των λίγων που έχουν απομείνει...)
εργαζομένων κατά 45% - 50% ως τώρα
- έκοψε από συντάξεις 30 - 60% ως
τώρα
- επέβαλε συνεχή χαράτσια και συνεχίζει
- επέβαλε συνεχείς φόρους,
ληστρικούς κυριολεκτικά, και συνεχίζει
- γονάτισε και εξαφάνισε τις μικρές
και μεσαίες επιχειρήσεις, και συνεχίζει
- έστειλε στη ανεργία εκατοντάδες
χιλιάδες Ιδιωτικούς υπαλλήλους (μη ακουμπώντας τους Δημόσιους, γιατί από αυτούς,
εξακολουθεί να περιμένει ψήφο...), με την επίσημη πλέον ανεργία πάνω από 30% και
συνεχίζει
- που μέσα σε 2 χρόνια ανέβασε το χρέος της χώρας κατά 50 μονάδες
στο 178% του ΑΕΠ
- που εξανάγκασε κόσμο να αυτοκτονήσει
- που αφήνει κόσμο
να πεθαίνει δίχως την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, έστω και αν πλήρωνε επί
δεκαετίες γι' αυτήν
- που κάνει όλα αυτά σε βάρος πάντα του λαού και
χωρίς να ...ακουμπάει τους ολίγους και ισχυρούς
- που καταστρατηγησε κάθε έννοια και άρθρο του
Συντάγματος
- που υποτελικά και δουλικά δέχεται τις άνωθεν εντολές
- που
επαψε να είναι κυρίαρχο κράτος
- που, παρόλα αυτά, οι κυβερνώντες,
αυτοδοξαζόμενοι θα περιφέρονται στα κανάλια (ΣΥΝΕΧΩΣ) και στα έδρανα (που και
που...) υπερηφανευόμενοι ότι ...(ξανα)έσωσαν την πατρίδα και τον λαό.
Κυβέρνηση, απευθυνόμενη σε πολίτες - υπήκοους -
δούλους που καλούνται να συνειδητοποιούν ότι:
α. Τα σπίτια τους δεν είναι δικά τους,
αφού (εκτός από τις κατασχέσεις)
πληρώνουν φόρο-ενοίκιο όλο και αυξανόμενο, στο όποιο κράτος
β. Τα αυτοκίνητά τους δεν είναι δικά
τους, αφού πληρώνουν για αυτά συνεχείς φόρους κάθε χρόνο στο κράτος
γ. Οι οικονομίες τους στις τράπεζες δεν είναι
δικές τους αφού ανά πάσα στιγμή γίνεται ένα ...μπαμ και τους τα παίρνουν
όλα
Και όλα αυτά ...Δήθεν για το καλό μας, για να
μην ...χρεωκοπήσουμε, υπό το καθεστώς του διλήμματος και του τρόμου φυσικά,
...ευρώ ή δραχμή...!!!
ΥΓ. 1 Αποχαιρέτα την Θράκη σου που
χάνεις Έλληνα...Τώρα πλεον μπορείς να βλέπεις στην Ευρωβουλή τον Ζαγοράκη, τη
Σπυράκη, και την Καιλή να εξυπηρετουν τα συμφέροντα σου... Καλή χώνεψη!
Για όσους δεν το πήραν χαμπάρι (και που να το
πάρουν; Από αυτά τα κανάλια; χαχαχα...), τουλάχιστον ανατριχίλα προκαλούν τα
επίσημα αποτελέσματα από Νομό Ξάνθης και Νομό Ροδόπης - Προηγείται
το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (DEB) το οποίο έχει σαφείς δεσμούς
με το Τουρκικό Προξενείο και τους ψευδομουφτηδες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι
στη Ροδόπη το ποσοστό του είναι στο 41,78% έναντι του δεύτερου κόμματος που
είναι η Νέα Δημοκρατία και έχει ποσοστό περί το 16,41%, στη δε Ξάνθη έλαβε
25,89% και πρωτιά κι εκεί με δεύτερο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία 17,59%.
Το
Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (DEB) που αποτελεί τη συνέχεια του κόμματος
που ιδρύθηκε από τον Αχμέτ Σαδίκ και έχει σήμερα πρόεδρο τον Μουσταφά Αλή
Τσαούς, επιχειρεί να προβληθεί ως ο μοναδικός και αυθεντικός εκφραστής της
«τουρκικής ταυτότητας» της μουσουλμανικής μειονότητας. Με τη στήριξη του
τουρκικού προξενείου και πολλών οργανώσεων που έχουν στηθεί τα τελευταία χρόνια
στη Θράκη, το DEB κατήλθε στις ευρωεκλογές επιχειρώντας καταγραφή των δυνάμεων
αλλά κυρίως για να αποτυπωθεί η δυνατότητα του Προξενείου και των ακραίων της
μειονότητας να χειραγωγούν τη μειονοτική ψήφο με στόχο τις εθνικές
εκλογές...
Καληνύχτα (προς το παρόν...)
Νάσος Σκούρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου