Θεωρίες συνωμοσίας!...

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολιτικές ευθύνες για το πώς αντιμετώ­πι­σε την κρίση το 2009. Υποτίμη­σε το πρόβλημα. Αργησε να πάρει μέτρα. Πρόβαλε μια εικό­να διαφθοράς της χώρας που, ανεξάρτητα από το αν ήταν σω­στή ή όχι, μας έκανε το μαύρο πρόβατο της Ευρώ­πης. Και βέβαια, καθυστέρησε τραγικά στην προώ­θηση των διαρθρωτικών αλλαγών και την αντιμε­τώ­πιση της φοροδιαφυγής.

Ολα αυτά όμως με τίπο­τε δεν δικαιολογούν την προσπάθεια ορι­σμένων κύκλων να του αποδώσουν πρόθεση να βλάψει τη χώρα. Αντιθέτως, σήκωσε ένα βάρος για τη διάσωση της οικονομίας που άλλοι το αρνήθηκαν.

Στις επιθέσεις που δέχεται ακολουθείται με συνέπεια η ίδια τακτική εδώ και σχεδόν τρία χρό­νια. Πρώτα εφευρίσκουν κάποια στοιχεία, συνήθως φανταστικά, ενίοτε πραγματικά αλλά διαστρεβλω­μένα ή πάντως ερμηνευμένα λάθος. Με βάση αυτά τα στοιχεία εξαπολύουν μια κατηγορία - όσο πιο εξωφρενική τόσο το καλύτερο. Για παράδειγμα, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μας έβαλε στο μνημόνιο με συνειδητό σχέδιο να πλουτίσουν οι ξένες τράπεζες και να βουλιάξουν τα Ταμεία. Σε επόμενο χρόνο τα στοιχεία διαψεύδονται αλλά βέβαια η είδηση περνάει στα μονόστηλα. Η κατηγορία όμως μένει - ιδίως γι΄ αυτούς που είναι έτοιμοι να πιστέψουν μια συνωμοσιολογική ερμηνεία της κρίσης.

Το τελευταίο κρούσμα εκδηλώθηκε πρόσφατα με αφορμή ερώτηση του Προκόπη Παυλόπουλου στη Βουλή για τις αγοραπωλησίες ελληνικών ομολόγων από ξένες τράπεζες τον πρώτο χρόνο του μνημονίου. Πήραν τα στοιχεία, τα έκοψαν από εδώ, τα έραψαν από εκεί κι έβγαλαν το συμπέρα­σμα: τα ξένα ιδρύματα ξεφορτώθηκαν ομόλογα πάνω από 100 δισεκατομμύρια την ώρα που τα ασφα­λιστικά ταμεία και οι ελληνικές τράπεζες αγόραζαν ομόλογα.

Οπερ έδει δείξαι, που θα έλεγε και ο μαθηματικός μας. Ηταν σχέδιο που εκτελέστηκε εν ψυχρώ και υπολογισμένα για να χρεοκοπήσουν τα Ταμεία μας και να γλιτώσουν τα λεφτά τους οι ξένοι.
Το είπε ο Προκόπης, το επανέλαβε η Νάντια Βαλαβάνη του ΣΥΡΙΖΑ, το πήραν φυσικά και οι αρθρογράφοι που παρασύρθηκαν - επίσημα στοιχεία ήταν αυτά. Το πολιτικό συμπέρασμα σαφές: ο Γιώργος Παπανδρέου ενήργησε ως πράκτορας των ξένων συμφερόντων.
Το Διαδίκτυο πήρε φωτιά, οι κατηγορίες υιοθετήθηκαν από όλα αυτά τα μπλογκ που ειδικεύονται στις προφητείες του γέροντα Παΐσιου και στο κυνήγι των μαγισσών και βέβαια ακόμα και καλοπροαίρετοι πολίτες αναρωτήθηκαν αν τουλάχιστον υπάρχει ζήτημα κακής διαχείρισης. Δέκα ημέρες αργότερα και μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε, η Τράπεζα της Ελλάδος αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση που βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Προσοχή: δεν έδωσε διαφορετικά στοιχεία, απλώς δεν έκανε τις ίδιες «παραλείψεις» που έκαναν όλοι οι άλλοι.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι στο διάστημα αυτό οι ξένες τράπεζες μείωσαν τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους όχι κατά 110 αλλά κατά 42 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά όμως περίπου 35 δισ. αφορούν λήξεις ομολόγων που δεν αντικαταστάθηκαν γιατί βέβαια το ελληνικό Δημόσιο δεν είχε πια πρόσβαση στις διεθνείς αγορές χρήματος. Στο ίδιο διάστημα τα ομόλογα που είχαν στη διάθεσή τους τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκαν. Μόνο οι ελληνικές τράπεζες αύξησαν τα ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους και για να στηρίξουν την τιμή τους αλλά και γιατί με ενέχυρο τα ομόλογα μπορούσαν να δανειστούν φτηνά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Για τον λόγο αυτό πάντως σήμερα πρόκειται να επανακεφαλαιο­ποιηθούν με το πακέτο των 31,5 δισ. Δεν είναι η πρώτη φορά ωστόσο που ο Γιώργος Παπανδρέου κατηγορείται με αυτόν τον τρόπο. Ανάλογη «καταγγελία» έχει κάνει και ο Πάνος Καμμένος ?ότι είναι έμμισθος μπρόκερ των ξένων- υποστηρίζοντας ότι υποχρέωσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να πουλήσει ελληνικά CDS - ασφάλιστρα κινδύνου δηλαδή για την περίπτωση χρεοκοπίας- τα οποία αγόρασαν εν συνεχεία ξένες εταιρείες στις οποίες συμμετείχε ο αδελφός του. Από τη συναλλαγή το ελληνικό Δημόσιο έχασε 60 δισ. ευρώ, τα οποία προφανώς κέρδισαν οι ξένοι φίλοι του Γιώργου !
Μόνο στην Ελλάδα, βέβαια, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει μια τέτοια ασυναρτησία. Αρκεί να επισημάνουμε ότι το σύνολο των ασφαλίστρων που ενεργοποιήθηκαν μετά το κούρεμα δεν ξεπέρασε τα 2 δισ. Επιπλέον, η απόφαση του ΤΤ να πουλήσει τα δικά του ασφάλιστρα είχε ληφθεί και υλοποιηθεί στο μεγαλύτερο μέρος της πριν από τις εκλογές. Και βέβαια αν κάποιος ήθελε να αγοράσει ασφάλιστρα δεν χρειαζόταν να αγοράσει από το ΤΤ, πωλούνταν ελεύθερα στις διεθνείς αγορές.

Κι όμως, αυτό το ζήτημα, που αποτελεί και αντικείμενο δικαστικής έρευνας, βρίσκεται σε εκκρεμότητα για πάνω από έναν χρόνο! Στην ίδια κατηγορία των φανταστικών αποκαλύ­ψεων μπορεί φυσικά κανείς να εντάξει και μια σειρά από άλλες καταγγελίες. Οπως για παρά­δειγ­μα ότι δεν δανειστήκαμε από την Κίνα ή τη Ρωσία που προσφέρθηκαν να το κάνουν. Πέρα από το ότι τέτοιες προσφορές δεν υπήρξαν -αντίθετα τουλά­χι­στον από την πλευρά της Ρωσίας φαίνεται ότι υπήρ­ξε ρητή άρνηση- θα πρέπει να έχει κανείς από­λυτη άγνοια των μεγεθών για να πιστεύει ότι μπο­ρούσε ποτέ μια χώρα να δώσει τέτοια χρήματα. Η Κύπρος προσπάθησε να πάρει δάνειο 5 δισ. από τη Ρωσία και απέτυχε. Οχι τα 110 δισ. του μνημονίου.

Τι εξυπηρετούν, λοιπόν, όλα αυτά; Είναι η εκδίκηση των άσπονδων φίλων που περίμεναν εκδουλεύσεις; Είναι απλώς το άλλοθι όσων επιμένουν να μη θέλουν να δουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα; Κανείς δεν ξέρει. Το βέβαιο είναι ότι το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να δηλητηριάζουν τον πολιτικό διάλογο !

Παντελής Καψής

www.logoplokies.blogspot.gr