Κάντε το όπως οι Τούρκοι....

Το ποιο είναι συγκεκριμένα το αποτέλεσμα της συνάντησης Μέρκελ - Σαμαρά θα το διαπιστώσουμε εμπράκτως μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Φαίνεται ωστόσο ότι το ψυχροπολεμικό κλίμα που καλλιεργούσαν ορισμένοι τις τελευταίες ημέρες στη γερμανική πρωτεύουσα - και όχι μόνο - δεν επιβεβαιώθηκε. Ο κ. Σαμαράς και οι κυβερνητικοί εταίροι του μοιάζει να έχουν μια τελευταία αλλά όχι ασήμαντη ευκαιρία να δρομολογήσουν επιτέλους μια πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση διασφαλίζοντας την αναγκαία επιμήκυνση της επώδυνης δημοσιονομικής προσαρμογής, ανακτώντας ταυτόχρονα και τη δική τους χαμένη αξιοπιστία. Μοναδική προϋπόθεση, όπως όλα δείχνουν, είναι να αποδείξουν την πολιτική βούληση αλλά και ταυτοχρόνως την επάρκειά τους για να προχωρήσουν στις αναγκαίες τομές και ρήξεις ώστε να πεισθούν επιτέλους οι ανά την Ευρώπη - και την Ελλάδα - κινδυνολογούντες ότι η επιλογή της παραμονής στο ευρώ όχι απλά είναι αδιαπραγμάτευτη αλλά και δεδομένη. Ο πρότερος βίος τους δεν εγγυάται προφανώς την επιτυχία του εγχειρήματος, ωστόσο μοιάζει να έχουν αντιληφθεί ότι η τύχη της χώρας και η δική τους είναι κυρίως στα χέρια τους.

Θα μπορούσαν να διδαχθούν άλλωστε από το παράδειγμα της γειτονικής μας Τουρκίας αφήνοντας στην άκρη τις όποιες εθνικοπατριωτικές μυωπικές αντιλήψεις. Οι γείτονες βρέθηκαν περίπου στην ίδια κατάσταση χρεοκοπίας μία δεκαετία πριν. Το κατεστημένο πολιτικό σύστημα δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ούτε τις επιπτώσεις της κρίσης ούτε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ. Κατέρρευσαν κάτω από την αποδοκιμασία της κοινής γνώμης και τους διαδέχθηκε μια άφθαρτη πολιτική δύναμη: ο κ. Ερντογάν και το κόμμα του, που όχι απλώς προχώρησε τις μεταρρυθμίσεις που ζητούσε το ΔΝΤ αλλά αναδόμησε κυριολεκτικά την τουρκική οικονομία. Αποτέλεσμα, εκρηκτικοί ρυθμοί ανάπτυξης, διπλασιασμός του κατά κεφαλήν εισοδήματος και σημαντική εισροή ξένων κεφαλαίων. Μόνο πέρυσι επενδύθηκαν στην Τουρκία 16 δισ. δολάρια από το εξωτερικό...

Προφανώς δεν είναι όλα ρόδινα ούτε όλα προσφέρονται για αντιγραφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία δεν είναι και υπόδειγμα δημοκρατίας... Αναλογίες όμως υπάρχουν, όπως υπάρχουν και κοινά χρόνια προβλήματα. Και πάνω απ' όλα υπάρχει το παράδειγμα της πολιτικής βούλησης και το δεδομένο των συνεπειών στο παλιό πολιτικό σύστημα.

Η συγκυβέρνηση λοιπόν έχει την επιλογή όλη δική της: ή θα τολμήσει να συγκρουστεί κατανέμοντας δίκαια το κοινωνικό κόστος, αδιαφορώντας για τις πελατειακές σχέσεις που είχε οικοδομήσει στο παρελθόν, ή θα πληρώσει το τίμημα της αβελτηρίας της βγαίνοντας οριστικά εκτός πολιτικού παιχνιδιού.

ΥΓ.: Φανταστείτε έναν υπάλληλο του ΣΔΟΕ να επιχειρεί έναν έλεγχο στα «κτήματα» που έχουν ξεφυτρώσει ανά την επικράτεια ή στις αίθουσες όπου συναθροίζονται εκατοντάδες καλεσμένοι για γαμήλια ξεφαντώματα. Ο κ. Μόντι όμως τόλμησε να ζητήσει στο άντρο της φοροδιαφυγής, τη Σικελία, από όλα τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν τα πέντε τελευταία χρόνια να δικαιολογήσουν όλα τα έξοδα που έκαναν, διαφορετικά απειλούνται με πρόστιμο ως 2.500 ευρώ... Παράλληλα ζήτησε από τα πανεπιστήμια τα στοιχεία όλων των φοιτητών που προέρχονται από άλλες πόλεις για να διαπιστώσει αν οι ιδιοκτήτες των σπιτιών όπου διαμένουν δηλώνουν τα ενοίκια που αποκομίζουν. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, για τον κ.Στουρνάρα...

www.tovima.gr