Αξίες που χάνονται | Η μαρτυρία του κυρίου Γιάννη μας συγκινεί

 Μια ματιά στο παρελθόν με τον κύριο Γιάννη.

Στο χωριό Καστράκι της Αιτωλοακαρνανίας, κοντά στο Αγρίνιο, είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε τον κύριο Γιάννη, έναν 73χρονο κάτοικο με πολλές αναμνήσεις από τα παλιά χρόνια. Μας διηγήθηκε ιστορίες για το πώς ζούσε ο κόσμος τότε, περιγράφοντας τη φτώχεια και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν.

Ο κύριος Γιάννης θυμάται πως όταν ήταν μικρός, οι κάτοικοι όργωναν τα χωράφια τους με άλογα και άροτρα. Τα σχολεία είχαν αυστηρούς δασκάλους και τα παιδιά έπρεπε να είναι διαβασμένα, αλλιώς τα περίμενε τιμωρία. Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια του καπνού. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν αυτοσχέδιο φωτισμό τα βράδια για να βλέπουν.

Μας περιέγραψε πώς οι κάτοικοι έσερναν κάρα γεμάτα με αγροτικά προϊόντα για να τα πουλήσουν στις λαϊκές αγορές. Θυμάται τον γαλατά που περνούσε κάθε πρωί και άφηνε σε μπουκάλες το αγελαδινό γάλα. Στο σχολείο, γιόρταζαν με τοπικές φορεσιές που έφτιαχναν οι γονείς, αγοράζοντας ύφασμα από πλανόδιους εμπόρους.

Μεγαλώνοντας, ο κύριος Γιάννης άρχισε να δουλεύει στο υδροηλεκτρικό φράγμα που κατασκευαζόταν δίπλα στο χωριό του, αρχικά μοιράζοντας γράμματα στους εργαζόμενους και αργότερα δουλεύοντας στις φωτοτυπίες όταν οι εργασίες ολοκληρώθηκαν. Με τα χρόνια, απέκτησε οικογένεια και άνοιξε το δικό του κατάστημα στην πόλη του Αγρινίου.

Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, αναπολεί τα παλιά χρόνια, λέγοντας ότι μπορεί να ήταν δύσκολα και φτωχά, αλλά ήταν όμορφα. Τον ελεύθερο χρόνο του τον περνά στο αγρόκτημά του, φροντίζοντας τα ζώα και τα δέντρα του.

Η μαρτυρία του κυρίου Γιάννη αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο μιας εποχής που σιγά σιγά χάνεται. Μιας εποχής λιτής, γεμάτη στερήσεις, αλλά και πλούσιας σε αξίες, αλληλεγγύη και αυθεντικότητα. Μιας εποχής που μας υπενθυμίζει πως η ευτυχία δεν ορίζεται πάντα από τα υλικά αγαθά, αλλά από την απλότητα της ζωής και την αγάπη.

Παραγωγή: Greek Village Life