Γράφει ο Χρήστος Μέγας
-Το Ακτινολογικό στο Κέντρο Υγείας (Π.Νοσοκομείο) έκλεισε.
-Η Νευροχειρουργική στο Νοσοκομείο δεν λειτουργεί (ένα γιατρός με αναρρωτική, άλλος σε αναστολή).
-Στην Πνευμονολογική δεν καλύπτονται όλα οι εφημερίες (ελλείψει γιατρών).
-Οι Παθολόγοι έχουν εξουθενωθεί επαγγελματικά εδώ και καιρό καθώς, εκτός από την κλινική τους, έχουν επιβαρυνθεί και με τους ασθενείς Covid-19
-Σε 11 μήνες (τέλους του χρόνου) χρόνου φεύγουν τρεις Χειρουργοί (σημαντικοί επιστήμονες που χειρούργησαν τόσους και τόσους συνανθρώπους μας, αυτοί που πρόσφατα έσωσαν τον 16χρονο κυνηγό…).
Η πανδημία και οι καθημερινές εκατόμβες θυμάτων είναι η μια, πολύ σκληρή είναι αλήθεια, πτυχή του Συστήματος Υγείας. Η δεύτερη, εν πολλοίς αθέατη στον πολύ κόσμο, είναι ότι τα νοσοκομεία έχουν γίνει «μονοθεματικά» (όσον αφορά τον κορονοϊό), με τρομακτικές ελλείψεις σε προσωπικό, ενώ τα Κέντρα Υγείας βρίσκονται υπό διάλυση.
Κέντρο Υγείας ή πάρκινγκ;
Πάρτε για παράδειγμα το Νομό μας. Το νοσοκομείο έχει φρακάρει από ασθενείς Covid-19, όσα βαριά περιστατικά (με άλλα νοσήματα) εισαχθούν ρισκάρουν, δυστυχώς, να κολλήσουν κορονοϊό από τους επισκέπτες. Το Κέντρο Υγείας της πόλης δεν βγάζει, πλέον, ούτε ακτίνες. Ένας ολόκληρος νομός με 70.000 κατοίκους (συν τους μετανάστες, φοιτητές, στρατιώτες), μαζί τις γύρω πόλεις (Μενίδι, Φιλιππιάδα κ.α.), δεν έχουν στοιχειώδη προληπτικό-ιατρικό έλεγχο. Δεν τυγχάνουν πρωτοβάθμιας φροντίδας από δημόσιο φορέα. Εκτός και εάν πάνε «έξω» και πληρώσουν…
Ειδικά για τις «ακτίνες» πρέπει να πούμε ότι:
α/Το Ακτινολογικό είχε κλείσει ξανά στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης το 2012, (τουλάχιστον τότε δεν υπήρχε και υγειονομική κρίση) και
β/Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αδιαφορίας και έλλειψης συντονισμού στις Πρωτοβάθμιες δομές.
Την μια δεν έχει γιατρό-Ακτινολόγο, την άλλη παίρνουν τους τεχνολόγους… Και το μόνο που μοιάζει να συγκινεί «αρμόδιους» και «φερέλπιδες» είναι το… οικόπεδο στο Παλαιό Νοσοκομείο. Πότε το προγραμματίζουν για πάρκο, πότε θέλουν να το κάνουν πάρκινγκ και πάει λέγοντας. Μόνο για το Κέντρο Υγείας δεν υπάρχει έγνοια και, αναμενόμενο θα πείτε, καμιά φροντίδα για το στολίδι της μετα-νοσοκομειακής φροντίδας και ανάταξης: το ΚΕΦΙΑΠ.
Απαξίωση
Η πανδημία, το προβληματικό μάνατζμεντ των «αρίστων» της ΝΔ, η υποστελέχωση των δομών υγείας σε κρίσιμες ειδικότητες και η στέρηση των αναγκαίων πόρων είναι μερικές από τις αιτίες του κακοφορμισμένου προβλήματος. Ιδού ορισμένες επιπτώσεις: υψηλή θνησιμότητα, εγκατάλειψη των Νοσοκομείων της Περιφέρειας, νεοφιλελεύθερο… τακτ ως προς τη (μη) εμπλοκή των ιδιωτικών Δομών στην μάχη της πανδημίας κ.α.
Αλήθεια, χωρίς προληπτικό έλεγχο και αναλυτικές εξετάσεις στα Κέντρα Υγείας, χωρίς γιατρούς και νοσηλεύτριες-νοσηλευτές στα νοσοκομεία (μόλις 2 νοσηλεύτριες στη βάρδια για 40 περιστατικά covid), πώς προστατεύεται η υγεία των Πολιτών;
Η απαξίωση του ΕΣΥ ήρθε τη χειρότερη στιγμή. Την ώρα που οι ασφαλισμένοι, ο Ελληνικός λαός έχει τεράστιες ανάγκες και αποζητά την κοινωνική αλληλεγγύη. Και υπό αυτή την έννοια η κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ με τους φορείς της Υγείας (26/1) είναι ένα καμπανάκι.
Στην Αττική Οδό, όπου αποκλειστήκαν για μιάμιση ημέρα οι οδηγοί, στις φωτιές στην Εύβοια, στο Μάτι πριν λίγα χρόνια έφταιγε η ανικανότητα της Διοίκησης. Ήταν τα τραγικά αποτελέσματα των κομματικών τοποθετήσεων. Πρόκειται για τα δυστυχήματα που είχαν ως υπόβαθρο το βόλεμα των ημετέρων και την ανικανότητα των «αρμοδίων».
Στην Υγεία όμως πρόκειται για σαφή πολιτική επιλογή. Δεν πιστεύουν στο ΕΣΥ, δεν έχουν στις προτεραιότητές τους ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Το απογυμνώνουν από πόρους. Το απαξιώνουν από στελέχη. Το ακυρώνουν ως τη βασική Κοινωνική Δομή που προσφέρει υπηρεσίες στον Πολίτη, που συμβάλει στην Οικονομική Ανάπτυξη και την Κοινωνική Συνοχή!
Αλλά η Υγεία είναι πάνω από κόμματα και ημέτερους. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, είναι κοινωνικά παρείσακτος και πολιτικά απορριπτέος.
Χρήστος Μέγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου