του Άρη Μπιτσώρη
ΓΥΝΑΙΚΑ
Γυναίκα
μάνα, αδερφή, γυναίκα ερωμένη
αγία
ή αμαρτωλή πολυτραγουδισμένη.
Ως
Πηνελόπη σε τιμώ, Μαρία και Υπατία,
ως
Κλεοπάτρα σε ποθώ, Ελένη, Ασπασία.
Όποια
και να ’σαι σ’ αγαπώ, γυνή, αιώνια μήτρα,
τ’
αλάτι είσαι της ζωής, του κόσμου αυτού
η φύτρα.
ΤΟ
ΖΑΚΕΤΑΚΙ
Μάχιμη
φεμινίστρια ήδη στα είκοσί σου
και
η ζωή στα χέρια σου ολότελα δική σου.
Με
το σπαθί σου έκανες μία λαμπρή καριέρα
και
ήσουνα παράλληλα ανύπαντρη μητέρα.
Ή
έστω κι αν παντρεύτηκες, χρόνος παρήλθε
ή μήνας
κι
είδες το διαζύγιο υπόθεση ρουτίνας.
Έρωτες
καλοκαιρινοί και σχέσεις φευγαλέες
είκοσι
χρόνια σπάταλα σε άνοστες παρέες.
Τώρα
με κάρτες, κινητά, πολλά κλειδιά στην
τσάντα
μα
είναι βαριά η μοναξιά το βράδυ στη
βεράντα.
Ώριμη
πλέον σκέφτεσαι πως όλα ήταν φενάκη
κι
αποζητάς ένα αντρικό στους ώμους
ζακετάκι.
Η
¨ΑΛΛΗ¨
Με
ντύσιμο νεανικό
και
στόκο στις ρυτίδες
με
το μοδάτο το μαλλί
και
χτένια βλεφαρίδες,
φεύγει
πρωί για τη δουλειά
σκορπώντας
τ' άρωμά της
με
λίκνισμα φιλάρεσκο
με
βήματα αυταπάτης.
Όταν
γυρνά τ' απόγευμα
να
πάει στο σπιτικό της
δεν
είναι η ¨άλλη¨, η πρωινή,
σέρνει
τον εαυτό της.
Σχετικά
με την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
και
τον Προστάτη των Γυναικών δες την
ανάρτηση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου