Η Πρέβεζα στο νέο μετεκλογικό τοπίο.

Ο νομός της Πρέβεζας δεν κατάφερε τις τελευταίες δεκαετίες να συζητήσει συστηματικά, να ζητήσει την εκπόνηση μελετών από ειδικούς-και τέτοιους έχει αρκετούς ο τόπος μας είτε ζουν εντός είτε εκτός νομού-, που θα αποτελούσαν το αναγκαίο διεκδικητικό πλαίσιο. Αποτελεί θεμελιώδη πολιτική αρχή για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι τίποτε δεν μπορεί να έχει θετική εξέλιξη αν δεν δημιουργηθούν κοινωνικές συμμαχίες με την τοπική αυτοδιοίκηση(1^ου και 2^ου βαθμού), με τους συνεταιρισμούς όπου υπάρχουν, με τα επιμελητήρια, με τους γεωργοκτηνοτροφικούς συλλόγους, με τους εκπαιδευτικούς και υγειονομικούς φορείς, με τους οικολογικούς συλλόγους και τους νεολαιίστικους φορείς. 

Θα επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τους ανθρώπους από τα σπίτια τους και να κάνει την υπόθεση της ανάπτυξης του τόπου μας υπόθεση κάθε Πρεβεζάνου/ας. Δεν επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ εν λευκώ εξουσιοδότηση. Η ηγεσία, οι υποψήφιοι, τα μέλη και οι φίλοι του γνωρίζουν ότι η πρώτη σημαντική επιτυχία θα είναι το χτίσιμο κοινωνικών συμμαχιών.

Πρώτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το νοσοκομείο. Χρειάζεται ένα πλήρως στελεχωμένο νοσοκομείο. Η ανάγκη του έχει κατανοηθεί από όλους κι γι' αυτό φτιάχτηκε η πρώτη κοινωνική συμμαχία με αφετηρία τη διεκδίκηση ενός αποτελεσματικού για τη δημόσια υγεία νοσοκομείου.

Ο τουρισμός και η σύνδεσή του με τον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα είναι μια άλλη προτεραιότητα. Ο νομός μας έχει μεγάλο μέτωπο παραλιών, οι οποίες όμως παραμένουν αναξιοποίητες. Στόχος είναι η συγκρότηση ενός αναπτυξιακού χάρτη για το νομό, που θα συνδέει τα τοπικά προϊόντα με τις τουριστικές υπηρεσίες αλλά και τα πολιτιστικά μνημεία (Νικόπολη, Κασσιώπη,, μοναστήρια, ποτάμια, κάστρα). Ειδικότερα για την γεωργοκτηνοτροφία χρειάζεται αποτύπωση του γεωργοκτηνοτροφικού κεφαλαίου(ζώα, γη, δάση, ιδιοκτησιακό καθεστώς), ενίσχυση της ποιοτικής τυποποίησης και της εξαγωγικής δραστηριότητας. Για το λόγο αυτό το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στην ανάγκη δημιουργίας τράπεζας προσανατολισμένης στην ενίσχυση τέτοιων δραστηριοτήτων.

Όμως, χρειάζεται η Πρέβεζα των κάστρων, της ρωμαϊκής Νικόπολης και του Νεκρομαντείου να διεκδικήσει την περαιτέρω ανάδειξη της πολιτισμικής φυσιογνωμίας της. Τόσο η Νικόπολη με τις δυτικοευρωπαϊκές καταβολές της όσο και το νεκρομαντείο δεν έχουν αξιοποιηθεί αρκούντως.

Ο πολιτισμός είναι  ένα πλεονέκτημα για την περιοχή μας και δυστυχώς λίγα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Λέγονται πολλά για την οικονομία, το περιβάλλον και στο τέλος μπαίνει και το κερασάκι του πολιτισμού. Όμως, ο ο πολιτισμός είναι τρόπος ζωής. Είναι η ποιότητα της καθημερινότητάς μας. Είναι οι κοινωνικές σχέσεις. Η αλληλεγγύη στους συνανθρώπους. Η ζεστή καλημέρα και ο σεβασμός του δημόσιου χώρου:  των πλατειών, των πάρκων, των πεζοδρομίων, των δέντρων. Είναι η αλληλεγγύη στους πάσχοντες και τους αδύναμους. Είναι ο σεβασμός στις λίμνες, τα ποτάμια και τις θάλασσες.  Η έξοδος από την οικονομική κρίση προϋποθέτει και τη διαμόρφωση μιας νέας συλλογικότητας, που έλειψε τα τελευταία χρόνια.

Ευάγγελος Αυδίκος

Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

www.romiazirou.blogspot.gr