Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας,  το όνομα του οποίου βρίσκεται κάτω από όποια πέτρα και να σηκώσεις, δείχνει να πήρε προσωπικά την εξάρθρωση της συμμορίας των νεοναζί. Επειδή η (σε πολλές περιπτώσεις δικαιολογημένη) ποσότητα  δηλητηρίου που έχει χυθεί κατά της διαπλοκής και των νταβατζήδων στη Ελλάδα, συναγωνίζεται τα κυβικά νερού του Αιγαίου Πελάγους, σήμερα- τουλάχιστο εμείς εδώ στο Κουρδιστό Πορτοκάλι-, αισθανόμαστε την υποχρέωση να πούμε ένα μπράβο στους δημοσιογράφους της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ για τα συγκλονιστικά στην κυριολεξία ρεπορτάζ τους.


Όπως επίσης και να σημειώσουμε πως χωρίς την παρότρυνση του ιδιοκτήτη της εφημερίδας Γιώργου Μπόμπολα όλο αυτό το αποκαλυπτικό υλικό που με κόπο αποκτούσαν οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας δεν θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας. Το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα είχε στηθεί μια βιομηχανία προβολής της Χρυσής Αυγής στην οποία συμμετείχαν πρόθυμα εκδότες, καναλάρχες, τηλεπερσόνες και άλλα εγχώρια σκουπίδια της νεοελληνικής κοινωνίας μας. 

Σ΄αυτόν τον συρφετό του μηντιακού παρακράτους έρχονται τώρα να στρατευθούν οι  σεσημασμένες πρόθυμες πόρνες της δικηγορίας οι οποίες κουνούν με ηδυπάθεια τους πισινούς τους προς την μεριά των εγκλειστών μελών της οργάνωσης ώστε να αναλάβουν συνήγοροι υπεράσπισης. Το φλέρτ του συγκεκριμένου μηντιακού και νομικού υποκόσμου το οποίο στηρίζεται σε παραδικαστικά κυκλώματα της Δικαιοσύνης παρότι δεν μας εκπλήσσει δεν παύει να αποτελεί πρόκληση για τους ώριμα σκεπτόμενους συμπολίτες μας.

Με δέος παρακολουθούσαμε τα τελευταία χρόνια την αγιοποίηση των δολοφόνων μέσα από συγκεκριμένα μηντιακά συμφέροντα που κινούν σεσημασμένοι- για τον αμοραλισμό και την μοχθηρία τους- εμπλεκόμενοι. Ως εκ τούτου η απόφαση μιας πανίσχυρης για τα εγχώρια δεδομενα οικογένειας-Μπόμπολα-να σταθεί με όλα τα ΜΜΕ που ελέγχει απέναντι στην εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής είναι κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο. Ακόμη κι αν δεχθούμε τα πιο ακραία σενάρια με το πιο "επιθετικό" να θέλει τον Μπόμπολα να κινείται από προσωπικά- επιχειρηματικά κριτήρια ενάντια στην συμμορία των νεοναζί οι οποίοι είχαν στήσει έναν ακροδεξιό μαφιόζικο μηχανισμό "προστασίας" σε ολόκληρη την Ελλάδα, αυτό δεν μειώνει την συμβολή του και τον ρόλο του στην εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης.

Η αποφασιστική στάση της οικογένειας Μπόμπολα απέναντι στην ενάντια οργάνωση που διατηρούσε ισχυρά ερείσματα στον Πειραιά πιθανόν  να "φωτογραφίζει"  και τα αντίπαλα συμφέροντα που έσπευσαν να επωάσουν με ζέση το αυγό καθώς και το νεογέννητο θανατηφόρο φίδι.

Οι διαχειριστές του Αρχικοριού της ΕΥΠ είναι σε θέση να γνωρίζουν ποια είναι ακριβώς εκείνα τα συμφέροντα που παρείχαν πάσης φύσεως ενισχύσεις στην οργάνωση. Τελικός αποδέκτης όλων αυτών των πληροφοριών είναι το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά ο Σαμαράς. Είναι στο χέρι του πρωθυπουργού να απαλλάξει την χώρα από τους νεοναζί αγνοώντας τυχόν περίεργες νουθεσίες κάποιων εκ των συμβούλων του.  Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής δεν χωράνε ημίμετρα, ούτε εφησυχασμός. Στο κάτω κάτω δεν αξίζει στην Ελλάδα να κατηγορηθεί από την Ιστορία ότι απετέλεσε την μήτρα του νεοφασισμού.

Η συμβολή των ολιγαρχών στην συντριβή της οργάνωσης με τον Γιώργο Μπόμπολα να διατηρεί την πρωτοκαθεδρία ανάμεσά τους μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή σελίδας για την χώρα μας. Όσο για τους ίδιους τους ολιγάρχες η ελληνική φύση φροντίζει να τους διατηρεί σε μια διαδικασία αυτορρύθμισης: Eπειδή αναμεταξύ τους ισχύει το ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη  συνήθως το παιγνίδι μοιράζεται ή έτσι θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστο κάτι που επιτρέπει σε μια είδους ηρεμία να διαχέεται στους αποκάτω. 

Όσοι σπεύσουν να μας επικρίνουν για το εγκώμιο στον Μπόμπολα να μας προτείνουν κάτι πιο αποτελεσματικό από το προσκύνημα του Τσίπρα και της εγχώριας αριστεράς στα κουπόνια και στις μισθοδοσίες των ολιγαρχών τους οποίους μέμφονται. Η σχέση της ελληνικής αριστεράς με τους Έλληνες ολιγάρχες παραπαίμπει σ΄εκείνη της Χρυσής Αυγής με τους Πακιστανούς. Για τα μάτια του κόσμου τους έδερναν αλλά στην συνέχεια τους έδιναν ρούχα να πουλάνε και στην συνέχεια τους παρείχαν προστασία.