Γέμισε ο Καλαμάς με νεκρά πλατάνια! Τι λέει έρευνα του Ινστιτούτου Δασικών Οικοσυστημάτων...

Γέμισε ο Καλαμάς με νεκρά πλατάνια σ' όλο το μήκος του! Η κατάσταση πλέον έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αφού η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους θερίζει τα πλατάνια. Το μόνο, που μπορούν να κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι να καθαρίζουν και να απομακρύνουν τους κορμούς των πλατάνων. Το καλοκαίρι του 2010, για πρώτη φορά, ο μύκητας C. platani διαπιστώθηκε στις περιφερειακές ενότητες Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων. Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη του Παναγιώτη Τσόπελα και της Νικολέτας Σουλιώτη του Ινστιτούτου Δασικών Μεσογειακών Οικοσυστημάτων "οι ανθρώπινες δραστηριότητες σχετίζονται άμεσα με τη διασπορά του C. platani  στην Ήπειρο.

 Στις περισσότερες περιπτώσεις ,που διαπιστώθηκαν νέες εστίες προσβολής ήταν εμφανής η ανθρωπογενής διάδοση του παθογόνου. Σε αυτό έχουν συμβάλλει πληθώρα έργων, τόσο αναπτυξιακών, όσο και έργων συντήρησης. Ο συνηθέστερος τρόπος διάδοσης του μύκητα σε μικρές και μεγάλες αποστάσεις γίνεται με μηχανήματα εκσκαφής και πάσης φύσεως εργαλεία, κυρίως κοπής και κλάδευσης των δένδρων. Ένας άλλος συχνός τρόπος διάδοσης του παθογόνου είναι με μολυσμένα εργαλεία (πριόνια, τσεκούρια κ.λπ.), τα οποία χρησιμοποιούνται σε προσβεβλημένα δένδρα και στη συνέχεια σε υγιή". Και προσθέτουν: "Σε αρκετές περιπτώσεις διαπιστώθηκαν νέες εστίες προσβολής, που είχαν ξεκινήσει από δένδρα, στα οποία είχαν κοπεί κλάδοι ή είχε υλοτομηθεί κάποιο γειτονικό δένδρο, με εργαλεία που είχαν προηγουμένως χρησιμοποιηθεί σε προσβεβλημένα δένδρα. Σε κάθε εστία προσβολής, το παθογόνο διαδίδεται υπογείως από τα προσβεβλημένα δένδρα στα γειτονικά υγιή με την επαφή και αναστόμωση των ριζών τους. Αυτός ο τρόπος διάδοσης της ασθένειας είναι πολύ συχνός σε φυσικά οικοσυστήματα πλατάνου κατά μήκος ποταμών και χειμάρρων, όπου τα δένδρα αναπτύσσονται το ένα δίπλα στο άλλο με το ριζικό τους σύστημα να έρχεται σε επαφή.

 Σε ποταμούς και χειμάρρους ο μύκητας διαδίδεται με κορμούς και κλαδιά προσβεβλημένων νεκρών δένδρων, που σπάζουν και μεταφέρονται με το υδάτινο ρεύμα. Έτσι, δημιουργούνται νέες προσβολές στην παραποτάμια βλάστηση από πληγές στο κατώτερο τμήμα του κορμού και των ριζών". Η υλοτομία δε λύνει το πρόβλημα λένε οι ειδικοί. Επισημαίνουν ειδικότερα: Σε εκτεταμένες προσβολές στα φυσικά οικοσυστήματα πλατάνου, κατά μήκος ποταμών και χειμάρρων, η υλοτομία είναι πολύ δύσκολη και θα μπορούσε να δημιουργήσει ίσως περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να λύσει. Ωστόσο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ζιζανιοκτόνα για τη νέκρωση δένδρων που βρίσκονται σε οριακά σημεία ή ακόμα να γίνει και διάνοιξη τάφρων. Καλύτερες πιθανότητες παρουσιάζουν οι επεμβάσεις προς την πάνω πλευρά, αφού δεν αντιμετωπίζεται εκεί το πρόβλημα της μεταφοράς του παθογόνου με το νερό. Σε κάθε περίπτωση απαιτούνται μεγαλύτερες επεμβάσεις και εξαιτίας της μεγάλης παραγωγής μολύσματος που 8 δημιουργείται σε μεγάλες προσβολές δεν έχουν καλές πιθανότητες επιτυχίας οι όποιες επεμβάσεις. 

http://katoci.blogspot.com