Τρίστενο (Δρεστενίκον) Ζαγορίου. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Το Τρίστενο είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων, του δήμου Ζαγορίου . Βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 940 μέτρων. Ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 141 κάτοικοι.

Ιστορία.

Το Τρίστενο Ανατολικού Ζαγορίου δεν είναι γνωστό πότε δημιουργήθηκε ως χωριό. Γραπτώς πρώτη φορά αναφέρεται σ' ένα χρυσόβουλο το 1319 (παραχωρητήριο περίπου) του Ανδρόνικου Β' σε κάποιο άρχοντα των Ιωαννίνων με το όνομα Δρεστενίκος του οποίου το όνομα υπήρχε τουλάχιστον μέχρι τον περασμένο αιώνα στα Γιάννινα. Προφανώς από το όνομα του Βυζαντινού αυτού τιμαριούχου, ονομάστηκε το χωριό Δρεστενίκου και αργότερα Δρεστένικο και Ντρεστένικο. Αρκετά χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου (1912-1913), το 1927 με διάταγμα , μετονομάσθηκε σε Τρίστενο, από τα τρία στενά που υπάρχουν πάνω από το χωριό. 

Σαν πρώτοι οικιστές του αναφέρονται ποιμένες από την Χειμάρρα που έφερναν τα πρόβατά τους για βοσκή στο Ζαγόρι το καλοκαίρι. Αυτήν την εκδοχή δεν την δέχονται οι κάτοικοί του που αντιπαρατάσουν την άποψη ότι οι πρώτοι οικιστές ήρθαν από την Βέροια και ήταν τεχνίτες σκαφιδίων. 

Το Τρίστενο, αναφέρεται σαν τόπος θανάτου του Αγωνιστή των Βαλκανικών Πολέμων, Χατζημιχαήλ Κωνσταντίνου, το 1913. Ο Πέτρος Αποστολίδης μαθητής γυμνασίου τότε, και μετέπειτα Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος και εκλεγμένος το 1944 Δήμαρχος Ιωαννίνων, γράφει για την απελευθέρωση του 1913 : "Πριν μερικές μέρες είχε περάσει από το χωριό μας ένα τάγμα τούρκικος στρατός προς το Τρίστενο που είχε απελευθερωθεί, δεν ενόχλησαν όμως τους κατοίκους στο χωριό, μόνο ψωμί ζήτησαν και τους έδωκε η κοινότητα. Τους έστησαν όμως ενέδρα Κρητικοί αντάρτες, τους τσάκισαν και γύρισαν πίσω στα Γιάννενα κουβαλώντας και κάποιον βαριά τραυματισμένο, το δύστυχο το Βασίλη, απ' τους Βορειοηπειρώτες που είχαν επιστρατεύσει."

Περίοδος της κατοχής

Επί Ιταλικής κατοχής, πριν την εμφάνιση των Γερμανών 150 κάτοικοι του χωριού φυλακίστηκαν διαδοχικά. Οι Γερμανοί ήρθαν για πρώτη φορά στις 28/12/1943 και έκαψαν 14 σπίτια, ενώ λίγο έξω από την είσοδο του χωριού, στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου, τμήμα του 85 Συν/τος και της ΙΧ Μεραρχίας εξόντωσε χιτλερικό απόσπασμα από 60 άνδρες. Σκότωσαν 13 και αιχμαλώτισαν τους άλλους. Ως αντίποινα οι Γερμανοί έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού.

Εκδηλώσεις

Στις 23 Αυγούστου διεξάγεται κάθε χρόνο το πανηγύρι στο Τρίστενο που κρατάει ακόμα και σήμερα τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.

Αξιοθέατα

Αξιοθέατο του χωριού είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, χτισμένη με κλασική Ζαγορίσια αρχιτεκτονική το 1793. Λίγα είναι τα κτίσματα που διατηρούν την κλασική Ζαγορίσια αρχιτεκτονική αφού όπως και τα υπόλοιπα χωριά του Ανατολικού του Ζαγορίου, έτσι και το Τρίστενο γνώρισε τρομακτικές καταστροφές από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών κατά το 1943. Σημείο αναφοράς του χωριού είναι ο παραδοσιακός πέτρινος νερόμυλος ο οποίος κτίστηκε το 1835. Στην αρχή ήταν διπλός με δύο μονάδες παραγωγής και είχε την δυνατότητα να αλέθει 100 οκάδες δημητριακών την ώρα. Τα τελευταία χρόνια ανακαινίστηκε και ξαναλειτουργεί. Πρόκειται για έναν από τους τελευταίους νερόμυλους στην χώρα που βρίσκεται σε λειτουργία. Τέλος το πέτρινο γεφυράκι που ενώνει το χωριό που έχει κόψει στα δύο το ρέμα Γκούρα που το διασχίζει. Εκεί κατά το έτος 1975 η Αδελφότητα των Τριστενιωτών θέλοντας να αξιοποιήσει τον καταρράκτη κατασκεύασε φράγμα δημιουργώντας μια μικρή λίμνη επιφανείας 200 τ.μ. περίπου.

Λίγα ακόμη λόγια για το Τρίστενο.

Το Τρίστενο Ανατολικού Ζαγορίου, {(τέως Δρεστενίκον Επαρχίας Δωδώνης μέχρι το 1927 όπου και άλλαξε το όνομά του με το διάταγμα 1.4.1927 (ΦΕΚ76/1927)}, δεν είναι γνωστό πότε δημιουργήθηκε ως χωριό. Είναι ένα από τα πιο όμορφα και νοικοκυρεμένα χωριά του Ανατολικού Ζαγορίου. Να τι γράφει ο Γιάννης Σαραλής στο βιβλίο του το "Ζαγόρι" του 1957 : " Το Τρίστενο είναι το χωριό με την συγρατημένη σιωπηλή ομορφιά του, γιατί βρίσκεται γυρμένο στην ανατολική βουνοπλαγιά του Γρεβενητίου. Πρέπει να το προσέξης και να το αναζητήσεις. Και άμα το γνωρίσεις μένεις έκθαμπος από το εξαίσιο θέαμα που ξανοίγεται μπροστά σου. Το βουνό πάνω από το χωριό χωρισμένο σε τρία διάσελα αφήνει να κατηφορίζει ίσα μ' αυτό όλος εκείνος ο πολυποίκιλος θησαυρός του πράσινου που ξεχύνεται μαζί με τα κρυστάλλινα νερά του και κατακλύζουν το χωριό μ'ένα ορμητικό και χαρούμενο θρίαμβο.Το Τρίστενο κρύφτηκε μέσα στα βαθύσκια φυλλώματα των δέντρων κι ανα- σαίνει τη δροσιά του νερού ακούoντας το αιώνιο νανούρισμά του.Μονάχα οι τρείς κορφούλες του βουνού βαλμένες στη σειρά στέκο- νται κι αγναντεύουν το δρόμο μας..." Στην είσοδο του χωριού το κτίριο του κοινοτικού ξενώνα και μια μεγάλη μοσχοϊτιά μας υποδέχονται και σκαλοπάτια τερματίζουν την πορεία του οχήματός μας. Η γοητεία του Τριστένου είναι ότι περπατάς, όχι επειδή απαγορεύεται αλλά επειδή από κατασκευής δεν προβλέφθηκε (ευτυχώς) να υπάρχουν αμαξητοί δρόμοι. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά βρισκόμαστε σε μια από τις ωραιότερες πλατείες του Ζαγορίου. Μπαλκονάτη, σχεδόν κυκλική, στα 940μ. υψόμετρο, με δύο τεράστιους πλατάνους (ο ένας φιλοξενεί επάνω του ένα καμπανα-ριό). Ανεβαίνοντας λίγα σκαλιά ακόμα, βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο της πλατείας όπου βρίσκεται το στολίδι του χωριού, η υπέροχη εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, χτισμένη με κλασική Ζαγορίσια αρχιτεκτονική το 1793. Λίγα είναι τα κτίσματα που διατηρούν την κλασική Ζαγορίσια αρχιτεκτονική αφού όπως και τα υπόλοιπα χωριά του Ανατολικού του (φτωχού) Ζαγορίου, έτσι και το Τρίστενο γνώρισε τρομακτικές καταστροφές από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών κατά το 1943. Έτσι τα περισσότερα σπίτια έχουν την χαρακτηριστική κόκκινη τσίγκινη στέγη από χρηματοδοτήσεις του σχεδίου Μάρσαλ μετά τον πόλεμο.

www.romiazirou.blogspot.gr