Δείτε τα video
Η ρυθμική κίνηση των
χεριών συνοδεύει το "geyser-sound" τα "uuhh" των χιλιάδων Ισλανδών που για
εβδομάδες έχουν «εισβάλει» στη Γαλλία και τα στάδια της. Ο γενειοφόρος Αρον
Γκούναρσον, που επέλεξε αυτήν την εμφάνιση «Βίκινγκ» για να παλέψει για την κατάκτηση της Ευρώπης, οδηγώντας τους «πιστούς του στον χορό του
τελικού», εμπνευσμένο από την περίφημη χορογραφία των All Blacks, κρατώντας
όλους κολλημένους στην τηλεόραση. Είναι η εικόνα της Ισλανδίας, που απέκτησε
περισσότερους φίλους από τους 330.000 κατοίκους της.
«Η χώρα που
έχει περισσότερα ηφαίστεια από επαγγελματίες ποδοσφαιριστές,» σύμφωνα με τον
αγανακτισμένο Γκάρι Λίνεκερ, μετά τον αποκλεισμό της Αγγλίας, έστειλε ένα ισχυρό
μέλος της G8 στην Ευρώπη, στο σπίτι. «Αν κερδίσουμε, η ζωή θα αλλάξει για όλους
μας», είχε πει ο Χέιμιρ Χάλγκριμσον, την παραμονή του αγώνα με τους Αγγλους.
Λοιπόν, η ζωή τους έχει ήδη αλλάξει.
Ο Εϊντούρ Γκούντγιονσεν, ιδρυτής της
ισλανδικής αναγέννησης, που ήδη παίξει στο Champions League με τη φανέλα της
Τσέλσι, όταν συμπαίκτες του δεν είχαν καν γεννηθεί, είπε ο ιστορικός αρχηγός των
«μπλε» Φρανκ Λάμπαρτ, του έστειλε ένα μήνυμα πριν από λίγες ημέρες: «Είπε ότι
ήθελε να γελάσει, όταν έμαθε ότι η Αγγλία θα αντιμετωπίσει την Ισλανδία». Ο
Γκούντγιονσεν πρόσθεσε ότι δεν κατάλαβε τι ήταν εκείνο που τον έκανε να γελάσει,
αλλά σίγουρα χθες ήταν εκείνος που γέλασε με την καρδιά του.
Η Ισλανδία έχει
παίξει τέσσερα παιχνίδια σε αυτό το ευρωπαϊκό, παρουσιάζοντας δύο ισοπαλίες και
ισάριθμες ήττες. Προφανώς ο Λάμπαρντ, στο ταξίδι του από την άλλη πλευρά του
Ατλαντικού, δεν είχε προλάβει να έχει σωστές και έγκαιρες πληροφορίες. Ισως δεν
έφτασε στα δικά του αυτιά η κραυγή, του διάσημου πια, εκφωνητή, Τραούστασον, στο
παιχνίδι με την Ουγγαρία. Μία κραυγή πάθους, ενός ανθρώπου, μίας ομάδας, μιας
χώρας.
Πως η Ισλανδία κατάφερε αυτό τον θρίαμβο είναι μία
ιστορία γνωστή: το κράτος, πολύ πριν με την κρίση του 2008, έχει επενδύσει στο
ποδόσφαιρο (και την οικοδόμηση κλειστών γηπέδων με συνθετικό χόρτο) για να
βρίσκουν καταφύγιο τα παιδιά , ξεφεύγοντας από τον «αλκοολισμό και τον εθισμό
στη νικοτίνη». Η αύξηση του αριθμού των εγγεγραμμένων ποδοσφαιριστών έχει
αναπτυχθεί με πάθος: έτσι φτάσαμε σε μια εθνική ομάδα που έχει 23 παίκτες που
όλοι τους παίζουν σε ομάδες του εξωτερικού. Αυτή η ομάδα έχει ήδη αγγίξει την
ιστορική πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά το όνειρο γκρεμίστηκε στα πλέι-οφ
εναντίον της Κροατίας. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έφθασε, πετώντας έξω τους
Ολλανδούς, με δύο θριάμβους. Βρέθηκε σε ένα όμιλο, που ακόμη και αν θεωρηθεί
προσιτός, δεν μπορούσε κανείς να περιμένει πως θα μπορεί να γίνει η μεγάλη
αποκάλυψη της Γαλλίας.
Ο Γκίλφι Σίγκουρσον, έχει σημειώσει 11 γκολ με την
Σουόνσι, ο Μπιρκίρ Μπιάρνασον, που κάνει τις φιλάθλους της Ισλανδίας να
τρελαίνονται, αγωνίστηκε στο Champions League με την Βασιλεία, ενώ ο Χάλφρεντσον
ήταν από τους βασικούς συντελεστές της Βερόνα του Μαντορλίνι. Ο Λάρς Λάγκερμπακ
που έφτασε από την Σουηδία, μαζί με τον Σόντερμπεργκ, πήρε μόλις 30 ψήφους στις
προεδρικές εκλογές πριν από δύο ημέρες, στην Ισλανδία, χωρίς να είναι καν
υποψήφιος.
Προς το παρόν θα εξακολουθήσει να κάνει τον
προπονητή, καθοδηγώντας ένα λαό που δεν είναι δικός του, σε ένα παραμύθι. Στη
Γαλλία, επίσης, έφτασε ο νέος πρόεδρος, που μόλις εξελέγη, ο Γούντνι
Γιοχάνεσον, ένας «έξω από τα πολιτικά παιχνίδια των κομμάτων», όπως
χαρακτηριστικά υποστηρίζει. Η Ισλανδία του, είναι μέσα στο παιχνίδι ποδοσφαίρου
των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης. Η Γαλλία, η επόμενη αντίπαλος, είναι καλύτερα
να μην γελάσει προκαταβολικά...
ΑΠΕ - ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου