Και οι Γερμανοί έχουν απατεώνες

Το ενσωματωμένο λογισμικό με το οποίο παραποιούνταν κατά τους ελέγχους οι δεκαπλάσιες του επιτρεπτού τιμές ρύπων στους κινητήρες ντίζελ του ομίλου Volkswagen, αιφνιδίασε μόνο αυτούς που πιστεύουν στο μύθο ότι οι Γερμανοί είναι τίμιοι και αξιόπιστοι και δεν έχουν σχέση με την απάτη. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η Γερμανία είναι μία χώρα βουτηγμένη στις απάτες και τη διαφθορά. Όπως θυμίζει ο Αμπρουζ Έβανς-Πρίτσαρντ της βρετανικής «Daily Telegraph», η Γερμανία είναι η μοναδική χώρα παγκοσμίως που μέχρι το 1997 οι δωροδοκίες ξένων πελατών εξέπιπταν νομίμως της φορολογίας. Φανταστείτε τη λογιστική νόμιμη καταχώρηση στους ισολογισμούς: «λάδωμα», «δωροδοκία», «τα χώσαμε στους ξένους για να πάρουμε τη δουλειά».

Το μελλοντικό διεθνές αεροδρόμιο του Βερολίνου, που έχει γίνει αντικείμενο καγχασμού σε όλη τη Γερμανία, διέκοψε τις εργασίες του επ' αόριστον καθώς η στέγη του κρίθηκε υπερβολικά βαριά. Η ολοκλήρωσή του έχει οριστεί για το 2017 με πέντε χρόνια καθυστέρηση και ο προϋπολογισμός του έργου έχει τριπλασιαστεί και φτάνει πλέον τα 5 δις ευρώ από 1,7 δις που ήταν αρχικά. Στις δικαστικές έρευνες αποκαλύφθηκαν σκάνδαλα κακοτεχνιών, διαφθοράς και δωροδοκιών. Ο υπεύθυνος του συστήματος εξαερισμού καταδικάστηκε τον Οκτώβριο του 2014 σε φυλάκιση και πρόστιμο 200.000 ευρώ για διαφθορά. Το φιάσκο του αεροδρομίου Βερολίνου-Βρανδεμβούργου στοίχισε τη θέση στον πρώην δήμαρχο της πόλης Κλάους Βοβεράιτ, ο οποίος ήταν και πρόεδρος της δημόσιας εταιρείας διαχείρισης του αεροδρομίου.

Στον απόηχο μιας σειράς διαδοχικών σκανδάλων διαφθοράς στον πολιτικό και οικονομικό τομέα της Γερμανίας, υπήρξε έντονη απαίτηση της επικύρωσης του συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών ενάντια στη διαφθορά, αλλά η Γερμανία αρνείται πεισματικά για να μη θιχτεί το προνόμιο των βουλευτών να διατηρούν θέσεις σε εταιρείες. Ο επικεφαλής της Διεθνούς Διαφάνειας στη Γερμανία (Transpavency International) Christian Hunbovg δήλωσε στην DW: «Οι Γερμανοί ηγέτες καλούν άλλες χώρες να καταπολεμήσουν τη διαφθορά, αλλά οι ίδιοι αποφεύγουν να εφαρμόσουν το σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών». Εδώ να σημειώσουμε πως στη Γερμανία δεν υπάρχει μητρώο εταιρειών που έχουν καταδικαστεί για διαφθορά και δεν απαγορεύεται να συμμετέχουν οι καταδικασθέντες σε διαγωνισμούς για δημόσια έργα.

Στις 28 Νοεμβρίου του 2012 η Spiegel έγραψε: «Η γερμανική κυβέρνηση αρνείται να υιοθετήσει πιο αυστηρούς νόμους για τη δωροδοκία μελών του κοινοβουλίου», ενώ στην έκθεσή της η Clobal Integrity διαπιστώνει πως «η γερμανική πολιτική και η διαφθορά είναι συνδεδεμένες» και χαρακτηρίζει το γερμανικό πολιτικό σύστημα «πολιτικό καρτέλ εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων».

Ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Hens Herbert von Armim, o οποίος διορίστηκε από την ομοσπονδιακή προεδρία της Γερμανίας μέλος της Επιτροπής Ειδικών για θέματα νομιμότητας έγραψε: «Όχι μόνο είναι νόμιμο για τους Γερμανούς βουλευτές να λαμβάνουν σάκους με χρήματα ως δώρα, αλλά και τα εισοδήματα από τέτοιες πηγές φορολογούνται με χαμηλότερο συντελεστή χάρη σε ειδικό νόμο. Τα πολιτικά κόμματα μπορούν να αποδέχονται χρήματα χωρίς περιορισμό ύψους από τη βιομηχανία ή άλλους κλάδους». Η περίπτωση Φλαμπουράρη στη Γερμανία είναι σύνηθες φαινόμενο, αφού υπουργοί και βουλευτές μπορούν νόμιμα να είναι διευθύνοντες σύμβουλοι σε εταιρείες ή λομπίστικες οργανώσεις, να λαμβάνουν διπλούς μισθούς διατηρώντας τη βουλευτική τους ιδιότητα και να κλείνουν συμβόλαια με το κράτος αρκετών εκατομμυρίων.

Σε άρθρο του Economist με τίτλο «Ο υπερβολικός βαθμός διαφθοράς στη Γερμανία» αναφέρεται ένα χαρακτηριστικό σχόλιο του πρώην υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας Baden Wurttemberg, που σχολιάζει αποκαλύψεις σκανδάλων, φοροδιαφυγής, εταιρειών φαντασμάτων και πλαστών τιμολογίων στη χώρα του λέγοντας: «Μόνο οι ηλίθιοι πρέπει να ληστέψουν τράπεζα στη Γερμανία για να βγάλουν χρήματα». Σε δημοσίευμά της η Die Welt αναφερόμενη σε έρευνα του 2012 του καθηγητή Οικονομικών Friedrich Schneider (του πανεπιστημίου Linz στην Αυστρία), προσδιόρισε το κόστος διαφθοράς στη Γερμανία με βάση στοιχεία της Transparency Ιnternational, σε περίπου 10% του ΑΕΠ της, δηλαδή 250 δις ετησίως! Σύμφωνα με το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών, η Γερμανία είναι το μεγαλύτερο παγκόσμιο κέντρο καρτέλ με διεθνή δράση.

Ενδεικτικά παραθέτουμε μερικές από τις χιλιάδες εταιρείες που καταδικάστηκαν σε πρόστιμα για τη συμμετοχή τους σε καρτέλ (γερμανικές ή συνεργαζόμενες):

Mueller Industries, Austria Buntmetall, Boliden AB, Boliden Cuivre Zinc, Buntmetall Amstetten, Deno Acquisition, Deno Holding Company, Europa Metalli SpA, HME Nederland BV, Halcor SA, IMI Plc, KM Europa Metal AG, Mueller Europe Ltd, Outokumpu Oyj, Tréfimétaux SA, WTC Holding Wieland Werke AG, Yorkshire Copper Tchibo, Melitta, Dallmayr Degussa AG, Akzo Nobel Chemicals, Akzo Nobel NV, Arkema SA, Caffaro, Chemoxal, Edison SpA, Eka Chemicals, Elf Aquitaine, FMC Corporation, FMC Foret, KEMIRA OYJ, L’Air Liquide, SNIA, Solvay NV, Solvay Solexis, Total SA okohama Rubber Co, Bridgestone, Bridge stone Industri, ContiTech AG,

Continental AG, Dunlop Oil & Marine, Manuli Rubber Indust, Parker Hannifin Corp, Parker ITR Srl, Trelleborg AB, Trelleborg Industrie, Hoechst AG, Akzo Nobel AB, Akzo Nobel Base Chem, Akzo Nobel Chemicals, Akzo Nobel Funct, Akzo Nobel NV, Akzo No bel Nederland, Arkema SA, Clariant AG, Clariant GmbH, Eka Chemical s, Elf Aquitaine , BPB, Gyproc Benelux, Knauf W.G. KG, La farge SA , UPM-Kymmene Oyj, Armando Álvarez SA, BPI, Bernay Film Plastiqu, Bischof + Klein FR, Bischof + Klein GmbH, Bonar Technical Fabr, Cofira-Sac SA, Combipac BV, FL Smidth & Co A/S, FLS Plast A/S, Fardem Packaging BV, Groupe Gascogne, JM Gesellschaft, KV Stempher CV, Kendrion NV, Low & Bonar plc, Nordenia IAG, Nordfolien GmbH, Plásticos Españoles, RKW, Sachsa Verpackung, Stempher BV, Trioplast Industrie r, Trioplast Wittenheim , Bayer AG, DOW Deutschland Inc, Dow Chemical Company, Dow Deutschland, Dow Europe GmbH, Eni SpA, Kaucuk as, P olimeri Europa SpA, Shell NL Chemie BV, Shell Nederland BV, Shell Petro leum NV, Trade-Stomil Ltd, Unipetrol as , ASF AG, Aventis SA, Daiichi, Eisai Co Ltd, F. Hoffmann-La Roche, Kongo Chemical Co, Lonza AG, Merck KGaA, Solvay Pharmaceutic, Sumika Fine Chemical, Sumitomo Chemical Co, Takeda Chemical Ind , Tanabe Seiyaku Co

Και ο κατάλογος της διαφθοράς δεν έχει τέλος. Ακόμη πιο ενδεικτικά: Στη Λειψία σιδηροδρομική σήραγγα παραδόθηκε φέτος τον Μάιο με κόστος 1 δις διπλάσιο από το αρχικό και με καθυστέρηση πέντε ετών. Στο Αμβούργο το Μέγαρο Μουσικής, που ήταν να ολοκληρωθεί το 2009, ακόμη χτίζεται και το κόστος του από 180 εκ. εκτινάχτηκε στα 800 εκ. Σημείωση: οι ελεγκτές μεταξύ των ατασθαλιών διαπίστωσαν πως η εταιρεία χρεώνει στον Γερμανό φορολογούμενο 1.000 ευρώ για τη θήκη των χάρτινων πετσετών. Στη Στουτγάρδη για την ανακαίνιση του υπογείου κόμβου του τερματικού σιδηροδρομικού σταθμού θα κόστιζε το έργο 4,5 δις και θα παραδιδόταν το 2009. Το κόστος σκαρφάλωσε στα 6,5 δις και το έργο παραμένει ημιτελές. Στην Κολωνία μία γραμμή του μετρό αναμένεται να παραδοθεί από το 2004 και το κόστος από 600 εκ. ανέβηκε στο 1,1 δις ευρώ. Το χαρακτηριστικότερο όμως παράδειγμα είναι στο Wuppertal, μία πόλη 370 χιλιάδων κατοίκων, όπου οι αρχές εντόπισαν μέσα σε λίγα χρόνια 600 περιπτώσεις διαφθοράς πολιτικών, δημοσίων λειτουργών και εκκλησιαστικών ηγετών.

Τα σκάνδαλα διαφθοράς στη Γερμανία είναι απεριόριστα και αφορούν σχεδόν όλους του κλάδους. Εκτείνονται από τον τραπεζικό κλάδο μέχρι τις αυτοκινητοβιομηχανίες, τα φάρμακα, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστημια, τα ταχυδρομεία, τα δημόσια έργα, το στρατό, την τεχνολογία και τη βαριά βιομηχανία. Αξία έχουν και οι προσωπικές εμπειρίες των εμπόρων που συναλλάσσονται με Γερμανούς συναδέλφους τους. Μου έλεγε φίλος έμπορος κοσμημάτων που πηγαίνει χρόνια σε εκθέσεις στη Γερμανία πως οι εννιά στις δέκα συναλλαγές με Γερμανούς γίνονται μαύρες, χωρίς τιμολόγια και παραστατικά, και αν το αντικείμενό του δεν είναι αντιπροσωπευτικό (τα κοσμήματα μπαίνουν στην τσέπη και εξαφανίζονται), άλλος έμπορος που δραστηριοποιείται σε ανταλλακτικά μού εξηγεί: «Μόλις αποκτήσεις μία στοιχειώδη οικειότητα με τον Γερμανό, περιμένεις να σου εξηγήσει και πώς θα γίνει η υπερτιμολόγηση».

Η χρονική στιγμή που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της Volkswagen ίσως να μην είναι τυχαία. Ισως να είναι μέρος μίας τακτικής οικονομικού πολέμου μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ, που αποφάσισαν τώρα να βγάλουν στο φως. Σε αυτή την περίπτωση θα ακολουθήσουν και περισσότερες αποκαλύψεις, ειδικότερα σε θέματα καρτέλ, και χειραγώγηση των διεθνών τιμών όπου η Γερμανία είναι ιδιαίτερα ευάλωτη και ένοχη. 

www.athensvoice.com