Πόσα κουπόνια από σούπερ μάρκετ χρειάζεται ο φασισμός για να χορτάσει;

Εκεί κατά το μεσημεράκι του Σαββάτου, το site του «Πρώτου Θέματος», της πρώτης σε κυκλοφορία ελληνικής εφημερίδας, ανάρτησε έκτακτη ανακοίνωση: «Καλύτερες προσφορές για όλη την οικογένεια. Αυξήσαμε στα 7 ευρώ τις δωροεπιταγές από τα Καρφούρ Μαρινόπουλος, σας δίνουμε και δύο επιπλέον κουπόνια των 10 ευρώ και σας προσφέρουμε και μια ταινία που βραβεύτηκε με τέσσερα Όσκαρ . Μαζί και δυο περιοδικά για την ομορφιά και τους σταρ». ΄Αλα της κιμπαριλίκια ο Θέμος, είπα. Για να δίνει 17 ευρώ σε κουπόνια, οσκαρική ταινία και δύο περιοδικά, δεν μπορεί κάτι θα γιορτάζει.

Ώσπου αντίκρισα το πρωτοσέλιδο της παλιοφυλλάδας και κατάλαβα ότι ο Θέμος γιορτάζει απλώς τη χαρά του που είναι φασίστας. Δεν γίνεται αλλιώς, αδελφέ μου. Για να καταπιείς τη φωτογραφία του Παύλου Φύσσα που ξεψυχάει στα χέρια της κοπέλας τους, για να κλείσεις τα μάτια και τη μύτη και να δώσεις το τετράευρω στον περιπτερά, χρειάζεσαι πλήθος ψωνίων από το σούπερ μάρκετ. Κοκακόλες, ρεντμπούλ, σόδες, αεριούχα νερά, γιαούρτια, κολόνιες, αρώματα, αποσμητικά σώματος, αποσμητικά χώρου, τουμποφλό, πρωτίστως τουμποφλό. Πέντε-πέντε θα τα βγάζεις, πατριώτη μου, τα καρότσια από το Καρφούρ, τι να σου κάνουνε τα 17 ψωροευρώ του Αναστασιάδη, ούτε για ζήτω δεν φτάνουνε.

Από την ώρα που κυκλοφόρησε το κανιβαλίστικο πρωτοσέλιδο του «Θέματος», κάθομαι και περιμένω το δελτίο κυκλοφορίας, για να μάθω πόσοι πεινασμένοι, πόσοι από τα εκατομμύρια των πεινασμένων, πήγαν και αγόρασαν την φυλλάδα. Για τους άλλους, γι΄ αυτούς που έδωσαν τέσσερα ευρώ για να δουν τον Παύλο να ξεψυχάει, δεν με νοιάζει καθόλου. Είναι οι ίδιοι που αγόρασαν το ΘΕΜΑ, για να δουν τη φωτογραφία του ετοιμοθάνατου Ζαχόπουλου και τη φωτογραφία του νεκρού Ασλάνη, οι ίδιοι που θαυμάζουν τη φωτογραφία του χτισμένου Κασιδιάρη με τη σβάστικα, δίπλα στη χυμώδη ξανθιά μοντέλα. Θανατολάγνοι, κλειδαρότρυπες, αναίσθητοι, φασιστόμουτρα, βλάκες, ελαφρόμυαλοι και ελαφρόψυχοι σε μια εποχή τεράστιου ιστορικού βάρους. Να πάνε στα τσακίδια, δεν θέλω την κουβέντα τους ούτε τη γνωριμία τους.

Οι άλλοι με νοιάζουν, οι πολλοί, οι πεινασμένοι, γι' αυτούς κάθομαι και περιμένω το δελτίο των κυκλοφοριών. Περιμένω να δω προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα στη μάχη της πείνας. Της πείνας που εξαγνίζει, συνειδητοποιεί, ξεσηκώνει, δημιουργεί, γκρεμίζει και χτίζει κάστρα, οργανώνει επαναστάσεις, αλλά και της πείνας που φοβίζει, παραλύει, δειλιάζει, διαλύει, ομογενοποιεί, σπρώχνει τις μάζες στο σκοτάδι. Αυτή η μάχη διεξάγεται αενάως, αυτή είναι η μεγάλη μάχη και της Ελλάδας του Μνημονίου. Τα πάντα θα κριθούν από το πού θα γύρει η πλάστιγγα, προς τον καναπέ ή προς το δρόμο, προς την ανάταση ή προς το φόβο, προς την ανυπακοή ή προς της υποταγή, προς την ελευθερία ή προς τον φασισμό.

Η οσκαρική ταινία που μοίραζε το «Πρώτο Θέμα» ήταν το εξαίρετο «Καμιά προσευχή για τους μελλοθάνατους» των αδελφών Κοέν, το οποίο σημαίνει ότι εκεί στην πατσαβουροφυλλάδα του Αναστασιάδη, εκτός από φασίστες, είναι και ηλίθιοι. Γράφανε από πάνω «καμιά προσευχή για τους μελλοθάνατους» και από κάτω είχαν τη φωτογραφία του μελλοθάνατου Παύλου Φύσσα. Ουστ, αποβράσματα.

 Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη 

www.avgi.gr