(Β΄ έκδοση),της Παναγιώτας Π. Λάμπρη
Δέκα χρόνια μετά την έκδοση
του βιβλίου «ΡΟΔΑΥΓΗ, “το ρόδο της
αυγής”», η διακεκριμένη Εκπαιδευτικός
και Συγγραφέας Παναγιώτα Π. Λάμπρη
προχώρησε στη δεύτερη, πολυτελή και
συμπληρωμένη έκδοση. «Με την τρυφερότητα
του γονιού», λοιπόν, όπως η ίδια γράφει
στον πρόλογό της, «ξανακοιτάζει το
πρωτότοκο συγγραφικό της δημιούργημα
και συνειδητοποιεί τα όποια λάθη διέπραξε
στην διαπαιδαγώγησή του», για να δώσει
στη γενέτειρά της και στο αναγνωστικό
της κοινό ένα ολοκληρωμένο και ανεκτίμητης
αξίας πνευματικό
έργο.
Ειδικά η μετακατοχική
περίοδος, οι στερήσεις και γενικά η
αναζήτηση μιας ευκολότερης ζωής, οδήγησαν
μεγάλο αριθμό των κατοίκων των ορεινών
περιοχών, και ιδίως των νέων, σε αναζήτηση
ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου στις
μεγαλουπόλεις και η ζωή άλλαξε, σίγουρα
με τα θετικά της, αλλά σίγουρα και με τα
αρνητικά της. Στο χάος των μεγαλουπόλεων
χάσαμε πολλά στοιχεία της Παράδοσής
μας, του Πολιτισμού μας και της συνοχής
μας ως άνθρωποι. Και η Παναγιώτα Λάμπρη
δεν διασώζει με επιστημονική πληρότητα
τις Αξίες αυτές της γενέτειρας της και
της ευρύτερης περιοχής μόνο, αλλά της
Πατρίδας μας, αφού όλα σχεδόν είναι
κοινά, με μικρές μόνο διαφορές από τόπο
σε τόπο.
Ο αναγνώστης-μελετητής
που θα σκύψει επάνω στο βιβλίο, εύκολα
διαπιστώνει πως δεν παραλείπει το
παραμικρό η συγγραφέας από εκείνη την
όμορφη και νοσταλγική εποχή, που όλα
ήταν αγνότερα. Αναφέρεται και περιγράφει
κάθε πτυχή της ζωής της ιδιαίτερης
πατρίδας της, στα εύκολα και στα δύσκολα,
στις χαρές και στις λύπες. Ενδεικτικά
υπογραμμίζουμε τους θρύλους, τις
παραδόσεις, τη δομή της οικογένειας,
τα ήθη και τα έθιμα στις γιορτές, στο
γάμο, στη βάφτιση, στο θάνατο και στο
μνημόσυνο, τις προλήψεις και δεισιδαιμονίες,
τα δημοτικά τραγούδια, τις παροιμίες,
τη ζωή και τα παιχνίδια των παιδιών, τη
ζωή των ανδρών και τη ζωή των γυναικών,
την πρακτική αντιμετώπιση των ασθενειών,
τη λαϊκή τέχνη, τις εργασίες και γενικά
τις ασχολίες των κατοίκων του άλλοτε
πολυάνθρωπου, εύρωστου οικονομικά και
προικισμένου με φυσικό κάλος του
«καλλιώνυμου ορεινού χωριού».
Ανάγλυφα διακρίνονται
στις πεντακόσιες σαράντα σελίδες του
βιβλίου και τα συναισθήματα της
συγγραφέως, για όλα εκείνα που γαλούχησαν
πολλές γενιές και που μπορεί να έχουν
ξεθωριάσει από το χρόνο, μα όχι κι από
τη μνήμη. Και πέραν τούτων, η επιστημονικά
τεκμηριωμένη ιστορική αναδρομή της
Ροδαυγής, που παρατίθενται στις πρώτες
σελίδες του πονήματός της, είναι μια
ακόμα αξιοθαύμαστη εργασία της Παναγιώτας
Λάμπρη. Τόσο το ποίημα της στο οπισθόφυλλο,
που ξεχειλίζει και αυτό συναισθημάτων,
όσο και η αφιέρωση του έργου της «στην
ιερή μνήμη των γονέων της», επιβεβαιώνει,
άλλωστε, όλα αυτά.
Άξιον αναφοράς
και επαίνου είναι και το γλωσσικό ιδίωμα
(σελ. 31), καθώς και το γλωσσάρι στο τέλος
του βιβλίου. Και όπως λέει ο αείμνηστος
καθηγητής Ιωάννης Κακριδής, «κάθε λέξη
που χάνεται σε κάποιο χωριό, σημαίνει
έναν θάνατο, το ίδιο θλιβερό, όσο και να
πεθαίνει ένας άνθρωπος».
Η πολυτελής έκδοση
εμπλουτίζεται και με πολλές φωτογραφίες,
οι περισσότερες των οποίων είναι σπάνιες.
Πολύ αγαπητή,
εκλεκτή και πολύτιμη φίλη Παναγιώτα
Λάμπρη, με ιδιαίτερα συναισθήματα το
βιβλίο σου, πραγματικό απόκτημα, με την
ιδιόχειρη αφιέρωσή σου στολίζει τη
βιβλιοθήκη μου! Οι καιροί που μας έχουν
ξημερώσει είναι πολύ δύσκολοι και
πνευματικοί άνθρωποι-υπηρέτες της
Παιδείας του δικού σου ύψους, επιβάλλεται
να έχουν την δική παρουσία και να δίνουν
το δικό τους στίγμα στο εκπαιδευτικό,
ιστορικό, λαογραφικό, μορφωτικό και
συγγραφικό γίγνεσθαι.
Νοσηλευτής, Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου