Παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας, που μετέχουν στις κοινοτικές διεργασίες, προβλέπουν ότι το φαινόμενο των συνεχών αναβολών και της εκκρεμότητας με τη καταβολή της 6ης δόσης του τριμερούς δανείου, θα αποδειχθεί ευχάριστη ανάμνηση σε λίγους μήνες, μπροστά σε όσα θα συμβούν τότε, εάν τα ελληνικά πολιτικά κόμματα επιμείνουν στο προσυμφωνημένο τερματισμό της θητείας της παρούσας κυβέρνησης και τη προκήρυξη εκλογών για τις 19/2/12. Οι εταίροι εκτιμούν ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν θα έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος Ιανουαρίου, ώστε να διεξαχθούν αμέσως μετά οι εκλογές. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι τους εξοργίζουν οι "εκλογικές αγωνίες" του ελληνικού πολιτικού συστήματος, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι πρέπει να πείσουν ξανά τους λαούς τους, για την ανάγκη στήριξης της πλέον υπερχρεωμένης χώρας της ευρωζώνης.
Το κλειδί της ημερομηνίας των εκλογών ουσιαστικά το κρατούν οι δανειστές μας. Η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει ως αποστολή την εκταμίευση της 6ης δόσης, την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων κα την επικύρωση της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου μνημονίου. Οι διεργασίες μπορεί να τελειώσουν ενωρίτερα η αργότερα, ανάλογα με τη στάση που θα ακολουθήσει η τρόϊκα. Εάν θελήσει να κωλυσιεργήσει, είναι στο χέρι της να το πράξει. Από την άλλη πλευρά η υλοποίηση της απόφασης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (PSI) της 26/10/11 εμπεριέχει πολλές μεταβλητές. Άλλωστε, μετά την ένταση στην αντιμετώπιση του προβλήματος των ευρωπαϊκών κρατικών χρεών από τις αγορές, όπως εκδηλώθηκε στη γείτονα Ιταλία, αμφισβητείται ακόμη και η ρεαλιστικότητα- εφαρμοσιμότητα της πρότασης. Στις διαπραγματεύσεις, που ήδη ξεκίνησαν, οι πιστωτές δείχνουν με κάθε τρόπο την ανασφάλεια τους, σε σχέση με τη πιθανότητα να πάρουν κάποτε πίσω τα χρήματα τους. Οι ιδιώτες πιστωτές, για να προσέλθουν εθελοντικά στη προκρούστεια κλίνη της απομείωσης κατά 50% της αξίας των τίτλων που διακρατούν στα χαρτοφυλάκια τους, ζητούν εγγυήσεις ότι τα νέα ομόλογα που θα λάβουν θα αποπληρωθούν και επιπλέον απαιτούν υψηλό επιτόκιο για το επόμενο διάστημα, της τάξης του 7,5-8%, ώστε στο χρόνο που θα απομένει μέχρι τη λήξη των νέων ομολόγων να αναπληρώσουν μερικώς τις σημερινές απώλειες τους.
Τέτοιου ύψους επιτόκιο είναι αδύνατο να γίνει αποδεκτό, διότι δεν είναι εξυπηρετήσιμο. Υπάρχει λοιπόν εμπλοκή. Άλλωστε είναι διάχυτη η αίσθηση στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους ότι μελλοντικά πιθανότατα θα απαιτηθεί και πρόσθετη απομείωση του ελληνικού χρέους, χωρίς τη βεβαιότητα ότι δεν θα υπάρξει και ενα ακόμη οδυνηρότερο "επεισόδιο". Με αυτά τα δεδομένα, η αποστολή της κυβέρνησης γίνεται ιδιαίτερα δυσχερής, σύνθετη και αβέβαιου αποτελέσματος. Και οι εταίροι εκνευρίζονται, όταν υπεισέρχεται και ο παράγοντας των εκλογικών υπολογισμών. ( η επιθυμία της Ν.Δ. για προδιαγεγραμμένη σταθερή εκλογική ημερομηνία).
Ο κος Παπανδρέου απώλεσε το πολιτικό του κεφάλαιο στο ευρωπαϊκό ακροατήριο, εξαιτίας του αιφνιδιασμού που επιχείρησε, με την ανακοίνωση της διενέργειας δημοψηφίσματος. Ήδη το κλίμα ήταν βαρύ για τη κυβέρνηση του, η οποία ψήφιζε μέν τα συμπεφωνημένα, αφ' ετέρου όμως δεν τα υλοποιούσε. Ο κος Σαμαράς δεν διέθετε σε καμία στιγμή την εμπιστοσύνη των θεσμικών εταίρων. Το περιβόητο πια θέμα της απαντητικής επιστολής του προέδρου της Ν.Δ. επέτεινε τη δυσμενή εικόνα του. Ο κος Παπαδήμος στις συζητήσεις του στις Βρυξέλλες υπήρξε απόλυτα διαυγής. Εάν ο κος Σαμαράς δεν απέστελε την επιστολή, αυτό για εκείνον θα σήμαινε ότι η κυβέρνηση του δεν θα μπορούσε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις που ανέλαβε. Δεν θα είχε λοιπόν κανένα λόγο να συνεχίσει να ηγείται ενός βραχυκυκλωμένου σχήματος. Αυτή η εξέλιξη πιθανότατα θα αποδεικνυόταν καταστροφική, αφού οδηγούσε σε άμεση άτακτη χρεοκοπία. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το κόστος για το κο Σαμαρά θα ήταν τεράστιο. Αυτός και η Ν.Δ. δεν θα μπορούσαν να αντέξουν το βάρος των συνεπειών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ενδεχόμενο της παραίτησης του νέου πρωθυπουργού δεν ήχησε ευχάριστα στα αυτιά των ευρωπαίων, που φρόντισαν να στείλουν αυστηρή προειδοποίηση.
Η Γερμανίδα καγκελάριος εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι η Ν.Δ. ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια των συντηρητικών κομμάτων, κάτι που δεν έχει ειπωθεί για κανένα άλλο κόμμα. Χαρακτηριστική ήταν και η αποστροφή του κου Σόϊμπλε, του Γερμανού ΥΠΟΙΚ, ότι η υπογραφή Σαμαρά δεν ήταν απαραίτητη, αφού η κυβέρνηση έλαβε τη στήριξη 255 βουλευτών. Ζητήθηκε όμως επίμονα, για να χρησιμοποιηθεί ως "ταφόπλακα της βερμπαλιστικής εξαγγελίας περί επαναδιαπραγμάτευσης". Αντίθετα ο κος Παπαδήμος διατηρεί την έξωθεν καλή μαρτυρία και χαίρει εκτίμησης μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και λόγω της θητείας του στην ΕΚΤ, αλλά και λόγω των απόψεων που κατά καιρούς εξέφραζε σε θεσμικά fora. Είναι λοιπόν λογικό οι εταίροι να επιθυμούν την ισχυροποίηση του και να μην ενθουσιάζονται με τη γρήγορη αποχώρηση του. Θα προτιμούσαν η κυβέρνηση Παπαδήμου να εξαντλήσει τη θητεία της παρούσας Βουλής μέχρι το φθινόπωρο του 2013, ώστε απερίσκεπτοι να επικεντρώσουν στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων.
Κάτι που επετεύχθη μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο στην Ιταλία με τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μόντι, η οποία συμφωνήθηκε να "ζήσει" μέχρι το 2013 επισης. Και όχι να ασχολούνται με το προσδιορισμό της έννοιας της πολιτικής και εθνικής αξιοπρέπειας, όπως συνέβη στη χώρα μας, με την ανάδειξη της υπογραφής Σαμαρά σε "ζήτημα τιμής".
Καταληκτικά, οι εταίροι θεωρούν αστειότητα το "ορόσημο" της 19/2/12, ενοχλούνται ιδιαίτερα από την εγχώρια εκλογολογία, έχουν εκνευριστεί έντονα με το τρόπο που παίζεται το εκλογικό παιγνίδι στην Ελλάδα και κρίνουν αναγκαία τη σημαντική επιμήκυνση της θητεία της μεταβατικής κυβέρνησης, με πλέον επιθυμητή τη παραμονή της έως το φθινόπωρο του 2013. Στην Αθήνα έχει μεταφερθεί με καθαρότητα η θέση ότι η μεθεπόμενη δόση του Φεβρουαρίου-Μαρτίου δεν πρόκειται να εκταμιευτεί, εάν η χώρα θα ευρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Και επειδή θα πρόκειται για τη δόση μαμούθ των 80 δίς (30 δίς γαι το ΤΧΣ με προορισμό την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, 30 δίς για τις εγγυήσεις που θα χορηγηθούν στα πλαίσια του PSI, ώστε παράλληλα με τα νέα ομόλογα οι πιστωτές να λάβουν και 15% σε μετρητά, 20 δίς για τις "τρέχουσες" ανάγκες), η οποία θα είναι η πρώτη του νέου δανειακού προγράμματος των 130 δίς, η ένταση που θα προκληθεί στις σχέσεις μας με τη θεσμική γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν θα έχει προηγούμενο.
Τα δεδομένα αυτά με οδηγούν στη βεβαιότητα ότι εκλογές το Φεβρουάριο του 2012 δεν πρόκειται να διεξαχθούν στην Ελλάδα. Η παρούσα κυβέρνηση, του παρ' ολίγον παραιτηθέντος κου Παπαδήμου, θα τύχει μακροβιότερης θητείας. Θα επιζήσει, ίσως όχι μέχρι τη λήξη της θητείας της Βουλής, αλλά πάντως αρκετά μετά τη 19/2/12.
George Billinis
Αρχιτέκτονας
πρώην γενικός γραμματέας Φιλελεύθερης Συμμαχίας
1 σχόλιο:
Καταπληκτική ανάλυση της Ελληνικής πραγματικότητας.
Δημοσίευση σχολίου