Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης η Ελλάδα

  
Η Δανία είναι η λιγότερο διεφθαρμένη χώρα στον κόσμο, σύμφωνα με την Δείκτη Αντίληψης για την Διαφθορά, του 2013. Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, αναδεικνύεται η χώρα με τη μεγαλύτερη διαφθορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με βαθμολογία 40 πόντων, πίσω από Ρουμανία (43 πόντους) και Βουλγαρία (41 πόντους). Στα Βαλκάνια, μόνο η Αλβανία έχει χειρότερη βαθμολογία (31 βαθμούς)...

Η επίδοση αυτή, πάντως, είναι βελτιωμένη σε σχέση με πέρυσι (40 πόντοι το 2013 από 36 το 2012) και «ανέβασε» την χώρα 14 θέσεις, στην παγκόσμια κατάταξη.
«Τα δύο τρίτα των χωρών που εξετάσαμε, έχουν συγκεντρώσει λιγότερους από 50 βαθμούς. Είναι, δηλαδή, κάτω από το μέσο όρο, που σημαίνει ότι η διαφθορά παραμένει για αυτές ένα κρίσιμο πρόβλημα» σημειώνει η Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας Γερμανίας, Έντα Μίλερ.
Στην κατάταξη των συνολικά 177 χωρών, Δανία, Νέα Ζηλανδία και Φινλανδία κατέχουν τις τρεις πρώτες θέσεις, ως οι πιο «καθαρές» από τη διαφάνεια. Η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση νούμερο 80. Στο «κόκκινο» παραμένουν Ρωσία (28 πόντοι) και Ουκρανία (25 πόντοι), ενώ τελευταία έρχεται η Σομαλία [euronews]

Δυστυχώς, το υπάρχον πολιτικό σύστημα ανεπαρκεί να θέσει τα πραγματικά ζητήματα στο τραπέζι. Η συγκυβέρνηση αρνείται να αποδεχθεί πως ο πελατειασμός μάς έφτασε ως εδώ και συνεχίζει να τον τρέφει, θεωρώντας αυτόν λύση για την παραμονή της στην εξουσία. Η συνταγή της επιτυχίας για την παραμονή ενός κόμματος στην κυβέρνηση είναι αρχαία και άκρως επιτυχημένη σε κράτη τα οποία ο πελατειασμός υπερτερεί της διαφάνειας και της αξιοκρατίας:

1) Ο έλεγχος της πληροφορίας κυρίως μέσω των ΜΜΕ
2) Η «καλή σχέση» με τους οικονομικά ισχυρούς [εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους]
3) O σκληρός παραδειγματισμός στελεχών του Δ.Τ. μέσω ποινών ή μετακινήσεων, ο οποίος δημιουργεί καθεστώς φόβου στη δικαστική και εκτελεστική εξουσία.
4) Η εξυπηρέτηση ημετέρων στις υφιστάμενες συναλλαγές με το κράτος.

Είναι μία συνταγή την οποία ακολούθησε ο Σαμαράς κατά γράμμα, έχοντας διαπρέψει στο Νο 1, δηλαδή στον έλεγχο της πληροφορίας όσο κανείς προηγούμενος πρωθυπουργός. Μεγάλο μέρος του σχεδιασμού αυτού του τομέα ανήκει στον Γιάννη Μιχελάκη ο οποίος κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να συσπειρώσει στο πρόσωπο του Σαμαρά όλα τα συντηρητικά ΜΜΕ [Ελεύθερος Τύπος, Απογευματινή, Βραδυνή, Αδέσμευτος Τύπος].


Κατόπιν τούτου, ο Σαμαράς έκανε την υπέρβαση στον προοδευτικό χώρο και προχώρησε στη μεταγραφή του αιώνα για τα ελληνικά δεδομένα στο χώρο των μέσων επικοινωνίας. Συμφώνησε με τον Σταύρο Ψυχάρη και ενέταξε τον γιο του στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.. Με ποδοσφαιρικούς όρους, θα λέγαμε ότι ο Σαμαράς πήρε στην ομάδα του τον Μέσι. Βέβαια, ο υιός Ψυχάρης δυσκολεύεται ακόμη να κλωτσήσει τη μπάλα αλλά η καλή σχέση του πατέρα με τους διαιτητές φέρνει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Αφού, λοιπόν, ο Σαμαράς απέκτησε τον έλεγχο της πληροφορίας, τοποθέτησε και σε όλες τις θέσεις κλειδιά του Δ.Τ. άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ο ΣΔΟΕ, η Εθνική Τράπεζα, η επιτροπή προμηθειών στην υγεία και η διοίκηση της ΕΥΠ γέμισαν Μεσσήνιους [στην ΕΥΠ, Μεσσήνιοι είναι οι υποδιοικητές και Αρκάδας ο επικεφαλής, ο οποίος διετέλεσε γγ στο Υπ. Πολιτισμού επί Σαμαρά] και ο απόλυτος έλεγχος ήρθε στα χέρια του Σαμαρά.

Το μόνο τρόπαιο που έλειπε από τη συλλογή του Σαμαρά, ήταν το μέχρι πρότινος πιο εύκολο θήραμα της εκάστοτε κυβέρνησης, η δημόσια τηλεόραση. Εκεί έγινε το ντου με τα γνωστά αποτελέσματα. 

Το αποτέλεσμα; Διαφθορά στα ΜΜΕ, διαφθορά στα δημόσια έργα, διαφθορά στη δημόσια διοίκηση, διαφθορά στη δικαστική εξουσία, διαφθορά ολούθε.

Το δε ΠΑΣΟΚ έχει γίνει τρόπαιο στη συλλογή του Σαμαρά εκτελώντας χρέη υπηρέτριας της δεξιάς και πετά πού και πού μερικές κορώνες να κάνει τον φαινομενικό διαχωρισμό σε μία ταυτόσημη άποψη.

Μόνο που το ζητούμενο για την Ελλάδα δεν είναι η παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία. Αλλά ποιος νοιάζεται για την Ελλάδα; Η κυβέρνηση ή μήπως η αντιπολίτευση που ετοιμάζεται να φέρει τον πελατειασμό ως την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος;


Δεν υπάρχουν σχόλια: