Στο περίφημο «μαύρο ημερολόγιο της Siemens» (Χριστοφοράκος
κ.λπ.) αναφέρεται μεταξύ άλλων: «...5 Μαρτίου 2003: "Επαφή με Κυπραίου,
Μπακογιάννη, για επίσκεψη Baumann, Δημακόπουλο, με Σκαρπέλη για συνάντηση,
Γείτονας, ΚΥΣΕΑ: Σκανδαλίδης, Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου».
Ακριβώς οκτώ ημέρες
αργότερα, έγινε γνωστό ότι:
«Υστερα από Διεθνή Διαγωνισμό και σχετική
απόφαση του ΚΥΣΕΑ (υπ' αριθμ. 1 Συνεδρίασης 4/13-3-2003) το έργο ανατέθηκε στην
αμερικανική εταιρεία SAIC αντί του ποσού των 254.999.000 ευρώ, με βασικούς
υπεργολάβους τις εταιρείες SIEMENS, ΔΙΕΚΑΤ, ΠΑΝΟΥ, ΠΟΥΛΙΑΔΗΣ, ΙΒΜ, ALTEC, και
AMS (Αερόπλοιο)».
Ουδείς ισχυρίζεται ότι οι σημειώσεις αυτές αποδεικνύουν
συμμετοχή σε παράνομες ή ανήθικες πράξεις.
Αυτό που μπορεί να επισημάνει
κάποιος με τη βεβαιότητα του γραπτού είναι ότι ένας άνθρωπος έντονα
αναμεμιγμένος στη μιζαδόρικη δράση στην Ελλάδα είχε ραντεβού με στελέχη των δύο
κομμάτων εξουσίας λίγες ημέρες πριν από μια κρίσιμη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ.
Σκαλίζοντας τους φακέλους που σχηματίζουν με ρυθμό χελώνας (χωρίς ευθύνη
τους) χρόνια τώρα οι δικαστικές αρχές στη Γερμανία και στην Ελλάδα για το
βρόμικο κόσμο των προμηθειών θα εκτιμήσει την αξία δύο «ξεχασμένων» εγγράφων που
κάνουν λόγο για μίζες διακομμματικές (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) και θηριώδεις, αλλά και
για «εξαπάτηση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη» στο ΚΥΣΕΑ εκείνης της ημέρας του
2003...
Τα δύο έγγραφα-φωτιά
Τα έγγραφα
αυτά τα οποία δημοσιεύουμε είναι παλιά, αλλά αποκτούν εξαιρετική επικαιρότητα
σήμερα. Ακριβώς γιατί επιβεβαιώνουν τις σημερινές αποκαλύψεις Κάντα, Ευσταθίου,
Παπαχρήστου και άλλων πρωταγωνιστών του συστήματος της μίζας.
Τότε είχε αποκαλυφθεί το όνομα
του Κάντα και οι μίζες και απλώς η πανίσχυρη διαπλοκή τα άφησε να ξεχαστούν
στα... συρτάρια των δικαστών μέχρι που οι σημερινοί ανακριτές άρχισαν να
σκαλίζουν μαζί με την Αρχή για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος φακέλους και
λογαριασμούς.
Ποια είναι τα έγγραφα και τι λένε;
Εγγραφο πρώτο: Κατάθεση
του (μακαρίτη σήμερα) Αλέξανδρου Πολυμενόπουλου, ειδικού συμβούλου των υπουργών
Αμυνας (διαδοχικά) Ακη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου, στην εισαγγελέα
Ελλη Τουμπάνου, στις 7 του Μάη 2003. Δηλαδή, προτού συμπληρωθούν δύο μήνες από
το διαβόητο ΚΥΣΕΑ, το οποίο επικαλείται και ο Ακης ως λόγο... απαλλαγής του.
Καταθέτει ο ειδικός σύμβουλος:
«...έχουμε τη δημιουργία μιας "οφσόρ"
εταιρείας που λέγεται BOARTES στη Λευκωσία και η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη
προετοιμασίας μελέτης τεχνικών προδιαγραφών (RFP) έναντι τιμήματος 10 εκατ.
δολαρίων. Η εταιρεία φτιάχνει τις προδιαγραφές (σ.σ. εννοεί το σύστημα
ασφαλείας) την άνοιξη του 2002. Σαν επιστήμων και ακαδημαϊκός (σ.σ. ειδικός
σύμβουλος των υπουργών, αναπληρωτής διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής
Βιομηχανίας Ερευνας Τεχνολογίας) κρίνω τις προδιαγραφές απαράδεκτες και κατέθεσα
τους ενδοιασμούς μου εγγράφως στον υφυπουργό... Δεν εισακούστηκαν. Τον Ιούνιο
του 2002 παραιτήθηκα ...στη φάση αυτή μεταβιβάζεται το κέντρο λήψης αποφάσεων
από το υπουργείο Δημ. Τάξης στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας (σ.σ. κατά σύμπτωση στα
ραντεβού του μαύρου ημερολογίου, μήνες αργότερα, δεν περιλαμβάνεται υπουργός
Δημ. Τάξης...) ... Ο κ. Μαλέσιος εισηγείται στο ΚΥΣΕΑ, όπου "συμπτωματικά"
έλειπαν οι υπουργοί Εξωτερικών, την επιλογή του προσωρινού αναδόχου (σ.σ. εννοεί
της SAIC). Επειδή η πρόταση της (σ.σ. ανταγωνίστριας αμερικανογαλλικής) TRS
παρέμενε τεχνικά ισχυρότερη -προηγείτο κατά 3,5 μονάδες της SAIC- και οικονομικά
συμφερότερη κατά 6 εκατ. δολάρια, προσωπικά πιστεύω ότι ο κ. πρωθυπουργός
εξηπατήθη...»!
Η προμήθεια ήταν της τάξεως των 260 εκατ. δολαρίων και στη
συνέχεια έγινε μέγα σκάνδαλο με παραίτηση του τότε αρμόδιου υφυπουργού Μαλέσιου,
καθώς αποδείχθηκε ότι έμενε σε σπίτι του, εκ των μετόχων της εταιρείας SAIC και
ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού Alter, επιχειρηματία Αθανασούλη...
Εγγραφο
δεύτερο: Η περίφημη αγωγή μιας εταιρείας (Dolmarton) κατά της γερμανικής Man
Ferrostal Γερμανίας για τα υποβρύχια.
Σε κείμενο που περιλαμβάνεται στη
δικογραφία του Μονάχου και έχει περιέλθει με επίσημη μετάφραση στην κατοχή των
ελληνικών αρχών, γερμανικό δικηγορικό γραφείο (Waldowski - Stunkel - Arendt)
αναφέρει:
«...Αυτό που ενδιέφερε τους
κυρίους της εναγομένης (σ.σ. εννοεί τους Γερμανούς της Φέροσταλ, κατά τη
συνάντησή τους στο ξενοδοχείο «Ιμπέριαλ» της Βιέννης) ήταν να καταβληθεί από την
ελληνική πλευρά προς την κοινοπραξία η πρώτη δόση της σύμβασης για τα υποβρύχια
το ταχύτερο δυνατό. Ηθελαν επίσης να συζητήσουν με την ενάγουσα (σ.σ. εννοεί την
Ντόλματρον) ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ οι Επικείμενες ΕΚΛΟΓΕΣ (σ.σ. εννοεί τις εκλογές του 2000)
στην Ελλάδα ενδέχετο να προκαλέσουν δυσχέρειες στην εκτέλεση της σύμβασης για τα
υποβρύχια. Ο κ. Μπέλτσιος διασκέδασε την ανησυχία των κυρίων της εναγομένης με
την εκτίμηση ότι η υπογραφείσα σύμβαση εκτελείται από όλα τα τμήματα του
ελληνικού ναυτικού και ότι ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ...»!
Δηλαδή
και να κέρδιζε η Νέα Δημοκρατία, όπως φαινόταν πολύ πιθανό και πάλι οι μίζες θα
έπεφταν...
Παρακάτω, στο ίδιο έγγραφο, γίνεται διαπραγμάτευση για αύξηση της
μίζας από το 2,65% στο 3,5%!
Αναφέρεται στο
έγγραφο:
«...Ο κ. Μπέλτσιος αναφέρθηκε, έπειτα από συνεννόηση με
τον κ. Αβατάγγελο και κατόπιν εντολής του τελευταίου, στην ήδη συμφωνηθείσα στην
κοινή συμφωνία της 03/03/2000 αμοιβή της ενάγουσας (σ.σ. εννοεί αυτούς που
κρύβονται πίσω από την "οφσόρ" "DOLMARTON" των Παρθένων Νήσων) ύψους 2,65% για
τον εκσυγχρονισμό. Ο κ. Μπέλτσιος επισήμανε τους μακροχρόνιους κόπους
(σ.σ.:!...) της ενάγουσας μέχρι να επιτευχθεί η σχετική θετική απόφαση της
ελληνικής πλευράς και ζήτησε για αυτόν τον λόγο να αυξηθεί η αμοιβή υπέρ της
ενάγουσας από 2,65% στο 3,5% της αντίστοιχης τιμής της σύμβασης εκσυχρονισμού.
Οι κύριοι Haun και Muhlenbeck δήλωσαν ρητώς ότι συμφωνούν με αυτό και οι δύο
πλευρές συμφώνησαν στη συνέχεια ότι η καταβολή της αμοιβής (σ.σ.: μίζας εννοεί)
της ενάγουσας θα καταβληθεί ως εξής: 25% μέχρι το τέλος του 2002, 25% μέχρι
τέλους του 2003, 20% μέχρι τέλους του 2004, 15% μέχρι τέλους του 2005, 15% μέχρι
τέλους του 2006.
Εξαπατήθηκε πράγματι ο κ. Σημίτης, τον οποίο ο Κ.
Καραμανλής είχε αποκαλέσει «Αρχιερέα της Διαπλοκής»;
Και γιατί μόλις έγινε
κυβέρνηση ο Κ. Καραμανλής και έφτιαξε Εξεταστική Επιτροπή την έκλεισε άρον άρον
όταν έφτανε στις μίζες «με ακρίβεια δολαρίου», όπως επαναλαμβάνει και τώρα ο
τότε πρόεδρος της Επιτροπής Γ. Τραγάκης;
Κωνσταντόπουλος
στη Βουλή
Ο τότε πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος
είχε πει στη Βουλή:
«Και κάποτε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Υπάρχουν εταιρείες που αντιπροσωπεύουν τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους
της πολεμικής βιομηχανίας. Υπάρχουν αντιπρόσωποι οι οποίοι εμφανίζονται ως
μεσάζοντες. Το ποσοστό της μεσιτείας ενσωματώνεται στο τίμημα. Και στην
περίπτωση των διακρατικών συμφωνιών εμφανίζεται συγκεκαλυμμένη η προμήθεια με
τον όρο "κόστος διοικητικής διαχείρισης της συμβάσεως", όπως συμβαίνει στην
προκειμένη σύμβαση. Ολοι ξέρουν ότι υπάρχουν εταιρείες οι οποίες κινούνται για
την προώθηση οπλικών συστημάτων οι οποίες στελεχώνονται κατ' αποκλειστικότητα
από πρώην ανώτατους αξιωματικούς. Αυτά είναι γνωστά. Γιατί δεν δημοσιοποιούνται;
Και επίσης είναι γνωστό ότι υπάρχουν ειδικοί λογαριασμοί του υπουργείου Εθνικής
Αμυνας, μέσω των οποίων γίνεται αυτή η διαχείριση, η αδιαφανής, η μη ελεγχόμενη
με βάση τις διαδικασίες ελέγχου του κρατικού προϋπολογισμού. Γιατί αυτά δεν
δημοσιοποιούνται; *Βεβαίως από τα μεγάλα κονδύλια των οπλικών συστημάτων έχουμε
και ροή πολιτικού χρήματος όπως και από την κρατική διαφήμιση... Βεβαίως,
υπάρχουν όμιλοι και μηχανισμοί με τους οποίους ελέγχεται η δημοσιογραφία και με
τους οποίους εξασφαλίζεται η δημοσιογραφική υποστήριξη κάποιων τέτοιων
συμφερόντων στην αρένα του ανταγωνισμού τους. (...) Δεν είναι τίποτε
άγνωστο...».
Και όμως, έμειναν «άγνωστα» ώς τώρα... Και ο κ.
Σημίτης εξαπατήθηκε... Και ο κ. Καραμανλής μπερδεύτηκε...
Του
Γιάννη Ντάσκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου