Είναι η Ρένα Δούρου «μικρή πρωθυπουργός», όπως έλεγε για τους περιφερειάρχες η κυβέρνηση Σημίτη όταν δημιούργησε το θεσμό; Είναι η υπερ-περιφέρεια Αττικής εργαστήριο προσομοίωσης της μελλοντικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως έλεγαν -εκ του πονηρού -το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όταν νίκησε τον πεπειραμένο Γιάννη Σγουρό;

Γιατί εκ του πονηρού; Γιατί πολλοί νόμιζαν - ή μάλλον ήλπιζαν - ότι με τη Δούρου θα αποδειχθεί ετεροχρονισμένα η αποτυχία της μέλλουσας εξουσίας του Τσίπρα. Θα ήταν κάτι σαν αρνητικό τεστ για την αδυναμία της Κουμουνδούρου να αναλάβει και να διαχειριστεί υπεύθυνα τις υποθέσεις των πολιτών.
Αυτή η προσδοκία συνοδεύτηκε από συντεταγμένη προσπάθεια να φορτιστεί αρνητικά το προφίλ της με διάφορες παραπολιτικές φιλολογίες: από τον τρόπο παραλαβής της Περιφέρειας, μέχρι το επαγγελματικό παρελθόν της.
Υπήρξε όμως τυχερή. Από τα πρώτα βήματά της είχε κοντά της τον Θόδωρο Πάγκαλο που έκανε οτιδήποτε για  να τη στηρίξει με την αθυροστομία του.  Πότε λέγοντας ότι είναι «ανυπόληπτη και αναιδής», πότε αποκαλώντας  «μαλαπέρδα» το κλομπ που της προσέφεραν εθιμοτυπικά τα σωματεία των αστυνομικών και πότε  εκμεταλλευόμενος μια παραδρομή της γλώσσας για τον Γρηγόρη Λαμπράκη για να τη χαρακτηρίσει «ημιμαθή». Κάνοντας δηλαδή ότι και με τον Αβραμόπουλο παλιότερα.
Αν προστεθεί και ο Άδωνις δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο για να εδραιώσει τη θέση της η γυναίκα. Ιδιαίτερα όταν από την παρέα των αβανταδόρων της δεν λείπει η κυβέρνηση, η οποία πρόσφατα την απέκλεισε από τη σύσκεψη για τις πλημμύρες στην Περιφέρεια της. Όταν έχει τέτοιους εχθρούς τι τους θέλει τους φίλους;
Να πάμε στην ουσία. Μέχρι στιγμής η περιφερειάρχης έδειξε ότι δεν μασάει. Με τόσα μάτια στραμμένα επάνω της δεν έκανε κανένα λάθος από εκείνα τουλάχιστον για τα οποία την περίμεναν στη γωνία. Οι επικριτές της πάντως συνεχίζουν να της την πέφτουν και όταν αλλάζει ότι παρέλαβε, αλλά και όταν δεν το αλλάζει - όπως έγινε με το προσωπικό καθαριότητας. Ή να την επικρίνουν για τις ηθικές αντιρρήσεις της στην πρόσληψη. μισών ανθρώπων, για μισό χρόνο με μισή αμοιβή.




Από τα πρώτα δείγματα γραφής της προκύπτει ότι ελίσσεται και χωρίς να νερώνει και το κρασί της συνδυάζει την αμείλικτη πραγματικότητα της Περιφέρειας με την πολιτική του κόμματος που την ανέδειξε
Από τα πρώτα δείγματα γραφής της προκύπτει ότι ελίσσεται και χωρίς να νερώνει και το κρασί της συνδυάζει την αμείλικτη πραγματικότητα της Περιφέρειας με την πολιτική και το πρόγραμμα του κόμματος που την ανέδειξε. Τη διευκολύνουν άλλωστε οι κόντρες με την κυβέρνηση, αρχής γενομένης από την αξιολόγηση του προσωπικού, όταν έγινε αιτία ενδοκυβερνητικής σύγκρουσης ανάμεσα στον «οικείο» υπουργό Ντινόπουλο και τον Κυριάκο Μητσοτάκη- αν και δεν είναι οπωσδήποτε ωφέλιμο να τάσσεται με το μέρος σου ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών.
Tο «ζέσταμα» ως περιφερειάρχης ολοκληρώθηκε με τις αλλαγές που έκανε στο Περιφερειακό Πρόγραμμα - αν και αυτό που παρέλαβε από τον Σγουρό δεν ήταν κακό. Άλλαξε όμως τη λογική «έργα» με τη λογική «δράσεις». Έτσι το έφερε πιο κοντά στην στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης , στην ενίσχυση του παραγωγικού ιστού της Περιφέρειας και στη βιώσιμη αστική ανάπτυξη που χρειάζεται από τη δομή και τη φύση της.
Αυτά ωστόσο είναι σχέδια - θα κριθούν όταν γίνουν πράξη. Αυτή τη στιγμή τα δύσκολα είναι αλλού και έρχονται με κάτι που θα σκάσει ίσως και σήμερα: το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα ανακοινώσει την πιο σκληρή απόφαση που έβγαλε ποτέ για την Ελλάδα, σε ότι αφορά τις χωματερές. Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια, αλλά τώρα θα κλάψουν μανούλες.
Πρώτη βέβαια θα λουστεί τις συνέπειες η κυβέρνηση καθώς πρέπει να απολογηθεί γιατί ο προϋπολογισμός πρέπει να χρεωθεί το μεγάλο και διαρκές πρόστιμο που θα επιβληθεί. Αλλά και η περιφέρεια Αττικής θα δώσει εξετάσεις σ' αυτό το θέμα.
Θα δείξει η Δούρου τις αρετές που χρειάζεται αφενός η πολιτική διαχείριση του θέματος αλλά και το ρεαλισμό που απαιτεί η οριστική λύση του; Θα αποφύγει τις παγίδες που θα της στήσει η κυβέρνηση, δεδομένου ότι εξακολουθεί να χρειάζεται ένα στραπάτσο της για να το προβάλει στην οθόνη ως πρόκριμα αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ;
Η περιφερειάρχης δείχνει μάλλον υποψιασμένη για τη μεγάλη σύγκρουση που έρχεται για τη διαχείριση των απορριμμάτων και των αποβλήτων
Η περιφερειάρχης δείχνει μάλλον υποψιασμένη για τη μεγάλη σύγκρουση που έρχεται για τη διαχείριση των απορριμμάτων και των αποβλήτων, με αφορμή το νέο ευρω-πρόστιμο για τις χωματερές. Ήδη κατήγγειλε ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος προσπάθησε το τελευταίο διάστημα να κλείσει τσάτρα -πάτρα χωματερές για να δείξει ότι η χώρα συμμορφώνεται και να περιορίσει το πρόστιμο, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να περιορίσει και τις αρμοδιότητες της περιφέρειας σε αυτό το θέμα. Ο καθένας αντιλαμβάνεται πού το πάει: η διαχείριση των σκουπιδιών δεν είναι μόνο πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος είναι και μπίζνες - για τις οποίες ενδιαφέρονται αξιόπιστοι επιχειρηματίες, αλλά και σαλταδόροι.




Επί της ουσίας το δίκιο βρίσκεται με το μέρος της Δούρου. Η ασαφής «επικαιροποίηση» των σχεδιασμών που ισχυρίζεται ότι προωθεί η κυβέρνηση είναι μάλλον εκ του πονηρού: τι να επικαιροποιήσει όταν η κοινοτική νομοθεσία είναι δεδομένη, έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο και δεν μένει παρά να εφαρμοστεί;
Η περιφερειάρχης Δούρου δεν έμεινε την ακύρωση των διαγωνισμών που βρήκε σε εξέλιξη για τα εργοστάσια επεξεργασίας σύμμικτων απορριμμάτων. Όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις της Κομισιόν, μετακινείται ταχύτερα από την κυβέρνηση προς το ευρωπαϊκό μοντέλο: αποκέντρωση με έμφαση στη διαλογή των υλικών στους δήμους- δηλαδή από τους πολίτες. Σε αυτή την υπόθεση τίποτε δεν μπορεί να γίνει αν δεν μετάσχουν ενεργά τα νοικοκυριά με το διαχωρισμό των απορριμμάτων στην πηγή και την προεργασία για ανακύκλωση.
Δεν είναι απλό, όταν πίσω από τη σκηνή παίζουν ανελέητα μπουνίδι τα συμφέροντα και στην πράξη θα είναι η πρώτη αναμέτρηση της Δούρου με την πραγματικότητα της περιφέρειας που διοικεί
Δεν χρειάζεται να είναι αριστερός κανείς για να καταλάβει πως μόνο με εγγυημένες λύσεις, μόνο με  συλλογική συνειδητοποίηση θα εξαφανιστούν οι κάδοι  απορριμμάτων που αποτελούν εστίες μόλυνσης. Όπως φυσικά δεν χρειάζεται να είναι αριστερός για να καταλάβει ότι οι συνεργασίες και οι συνέργειες σε αυτό το θέμα πρέπει να γίνουν με τον ιδιωτικό τομέα και όχι με τους μεταπράτες. Δεν είναι απλό, όταν πίσω από τη σκηνή παίζουν ανελέητα μπουνίδι τα συμφέροντα και στην πράξη θα είναι η πρώτη αναμέτρηση της Δούρου με την πραγματικότητα της περιφέρειας που διοικεί. 
Συνομήλικη της.  Μεταπολίτευσης, ευγενής στις σχέσεις της, ακέραια και μαχητική στο δημόσιο χώρο, συνεπής, αλλά χωρίς ταμπού στην πολιτική της, με σπουδές στην Αθήνα, τη Γαλλία, την Τουρκία και την Αγγλία και τέσσερις ξένες γλώσσες, κέρδισε τις εκλογές αλλά με την υπόθεση των απορριμμάτων πρέπει να ξανακερδίσει στην πράξη το αξίωμα που της έδωσαν οι πολίτες. Μπορεί; Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί της την περιγράφουν ως ικανή να λύσει τους γόρδιους δεσμούς μιας περιοχής με έκταση 3.800 χιλιόμετρα και 3,8 εκατομμύρια κατοίκους. 
Έχει κάθε συμφέρον να το κάνει. Το γερμανικό περιοδικό Spiegel   τη χαρακτήρισε «νέα σταρ της Αριστεράς στην Ελλάδα» και προέβλεψε ότι αν πετύχει θα μπει στο δελφινάριο του Τσίπρα- πρώτη από όλους.  Ήδη πάντως το όνομά της μπαίνει σε έναν κατάλογο που περιλαμβάνει γυναίκες σαν τη Βάσω Παπανδρέου, τη Μαρία  Δαμανάκη, τη Ντόρα Μπακογιάννη, την Αλέκα Παπαρήγα , την Άννα Διαμαντοπούλου.