Το μυστικό ενός λόφου
Η περιοχή του Αμμoτόπου, που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του Δήμου Αρταίων (πρώην Δήμου Ξηροβουνίου), ήταν μέχρι σήμερα γνωστή για τον αρχαίο οικισμό του Ορράου, χαρακτηριστικής ακρόπολης-πολίσματος του 4ου αιώνα π.Χ. Η αρχαία ακρόπολη είναι χτισμένη στο λόφο Καστρί, μεταξύ των χωριών Αμμοτόπου, της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας, και Γυμνοτόπου, της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας. Είναι οργανωμένη σε οικοδομικές νησίδες και διαθέτει τις μοναδικές σωζόμενες, διώροφες οικίες της ελληνικής αρχαιότητας.Ενώ μέχρι σήμερα λοιπόν, οι γνώσεις μας για τις αρχαιότητες της θέσης περιορίζονταν στο Όρραον και τα οικιστικά του κατάλοιπα, οι εργασίες για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου της Ιόνιας Οδού στο...τμήμα Καμπής-Αμμoτόπου, στάθηκαν αφορμή για να έρθουν στο φως σημαντικά ευρήματα, εμπλουτίζοντας τον αρχαιολογικό χάρτη της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας.Υπό την καθοδήγηση της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Άρτας, Βαρβάρας Παπαδοπούλου, και του Τμηματάρχη,Σωτήρη Ραπτόπουλου, η ανασκαφική ομάδα, εποπτευόμενη από την αρχαιολόγο του έργου,Ανδρομάχη Μπαλαδήμα, αποκάλυψε στην απόκρημνη πλαγιά λόφου, στη θέση «Κόκκινο Λιθάρι», ακριβώς απέναντι από την Οικία Α του Ορράου, μία νέα αρχαιολογική θέση.
Εντοπίστηκαν κτιριακά κατάλοιπα στο σύστημα της αργολιθοδομής (ξερολιθιά) καθώς και μεγάλη ποσότητα κινητών ευρημάτων που ανάγονται στη Μέση και Ύστερη Εποχή του Χαλκού (2000-1000 π.Χ. περίπου). Πρόκειται για άβαφη, χρηστική κεραμική (μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία αλλά και μικρότερα, οικιακής χρήσης ) καθώς και πλήθος από λίθινα εργαλεία, που σκιαγραφούν εύγλωττα τον τρόπο ζωής και τις καθημερινές συνήθειες μιας προϊστορικής κοινωνίας.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε ο εντοπισμός τάφου στο νότιο τμήμα του λόφου, με τοιχώματα από ασβεστολιθικές πλάκες. Ο τάφος περιείχε τέσσερις ταφές –σωζόμενες κυρίως από τα μηριαία οστά και άνω– ένα άβαφο αγγείο πόσεως και ένα χάλκινο δαχτυλίδι. Το ανθρωπολογικό υλικό εξετάζεται, προκειμένου να διαπιστωθεί η ηλικία και το φύλο των νεκρών.Ο προϊστορικός αυτός οικισμός έχει μεγάλη σημασία για την τοπογραφία της ευρύτερης περιοχής αφού βρίσκεται επάνω στο δρόμο που συνέδεε την Αθαμανία και τη Μολοσσίδα, με την πεδιάδα της Αμβρακίας και έλεγχε τη διακίνηση ανθρώπων και προϊόντων.
Εντοπίστηκαν κτιριακά κατάλοιπα στο σύστημα της αργολιθοδομής (ξερολιθιά) καθώς και μεγάλη ποσότητα κινητών ευρημάτων που ανάγονται στη Μέση και Ύστερη Εποχή του Χαλκού (2000-1000 π.Χ. περίπου). Πρόκειται για άβαφη, χρηστική κεραμική (μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία αλλά και μικρότερα, οικιακής χρήσης ) καθώς και πλήθος από λίθινα εργαλεία, που σκιαγραφούν εύγλωττα τον τρόπο ζωής και τις καθημερινές συνήθειες μιας προϊστορικής κοινωνίας.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε ο εντοπισμός τάφου στο νότιο τμήμα του λόφου, με τοιχώματα από ασβεστολιθικές πλάκες. Ο τάφος περιείχε τέσσερις ταφές –σωζόμενες κυρίως από τα μηριαία οστά και άνω– ένα άβαφο αγγείο πόσεως και ένα χάλκινο δαχτυλίδι. Το ανθρωπολογικό υλικό εξετάζεται, προκειμένου να διαπιστωθεί η ηλικία και το φύλο των νεκρών.Ο προϊστορικός αυτός οικισμός έχει μεγάλη σημασία για την τοπογραφία της ευρύτερης περιοχής αφού βρίσκεται επάνω στο δρόμο που συνέδεε την Αθαμανία και τη Μολοσσίδα, με την πεδιάδα της Αμβρακίας και έλεγχε τη διακίνηση ανθρώπων και προϊόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου