'Αλλα μας ενδιαφέρουν κύριοι μεγαλοκαναλάρχες, που συνεχώς μας παραπληροφορείτε. Αλήθεια, ποιός σας είπε ότι μας νοιάζει να γνωρίζουμε αν ο Ολάντ έχει όντως φιλενάδα ή όχι;

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ επιφυλάχθηκε να απαντήσει πριν από το ταξίδι του στις ΗΠΑ, το οποίο είναι προγραμματισμένο για τις 11 Φεβρουαρίου, για το κατά πόσο η σύντροφός του, Βαλερί Τριερβελέρ, παραμένει η «Πρώτη Κυρία» της χώρας. [naftemporiki]

Ο κ. Ολάντ σημείωσε ότι, κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου του για την έναρξη του νέου έτους η οποία λαμβάνει χώρα αυτή την ώρα, δεν πρόκειται να απαντήσει σε καμία ερώτηση σχετική με την ιδιωτική του ζωή, η οποία θεωρεί ότι δεν έχει θέση στο δημόσιο διάλογο.

Ο γάλλος πρόεδρος παραδέχθηκε, πάντως, ότι πρόκειται για μία «δύσκολη περίοδο» σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή.

«Καθένας αντιμετωπίζει δύσκολες στιγμές στην προσωπική του ζωή. Αυτή είναι η περίπτωσή μας. Ωστόσο έχω μια αρχή και αυτή είναι ότι η προσωπική ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεται ιδιωτικά, με σεβασμό στην ιδιωτική σφαίρα του κάθε ανθρώπου», δήλωσε ο κ. Ολάντ.

Ερωτηθείς για την κατάσταση της υγείας της Β. Τριερβελέρ, απάντησε ότι «ξεκουράζεται».

«Δεν είναι ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος για μια τέτοια συζήτηση. Και αν δεν απαντήσω σε καμία ερώτηση για το θέμα αυτό σήμερα, θα το κάνω πριν από το ταξίδι μου στις ΗΠΑ», πρόσθεσε.

Σχολιασμός:  'Όλοι θυμόμαστε την αντίστοιχη ελληνική περίπτωση, με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τη Δήμητρα Λιάνη, με τη διάσημη πλέον σκηνή του Ανδρέα, στην πόρτα του αεροπλάνου που προσγειώθηκε από το Χέρφιλντ το 1988 (αν δεν απατώμαι), όπου με μια κίνηση του χεριού κάλεσε την Δήμητρα να βγει μαζί του έξω. Οι συζητήσεις που προηγήθηκαν, αλλά και ακολούθησαν σε σχέση με τη Λιάνη έγραψαν και γράφουν ιστορία.

Τώρα, στην περίπτωση του Γάλλου Προέδρου της Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ, και με αφορμή την χθεσινή του αποστροφή στη συνέντευξη με τους δημοσιογράφους ("η προσωπική ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεται ιδιωτικά, με σεβασμό στην ιδιωτική σφαίρα του κάθε ανθρώπου") ανακύπτει ένα κλασσικό ζήτημα στο χώρο του συνταγματικού δικαίου -και δη των ατομικών δικαιωμάτων- αν ένα δημόσιο πρόσωπο, το οποίο μάλιστα ασκεί πολιτική εξουσία και συνιστά την ανώτατη πολιτειακή αρχή, δικαιούται να έχει μυστικά από το λαό. Ή με άλλα λόγια, δικαιούται να γνωρίζει ο λαός το εάν ο Προεδρός του έχει φιλενάδα και αν ναι, μέχρι που μπορεί να φτάσει η περιέργειά του;

Εφόσον είχαμε μια επίκαιρη ελληνική περίπτωση, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στο συλλογισμό μας διατάξεις του ελληνικού συντάγματος. Εντούτοις, αν και έχουμε να κάνουμε με αλλοδαπή περίπτωση, ο τρόπος σκέψης δεν αλλάζει και η ουσία του ζητήματος επίσης: "Πρέπει να υπάρχει διάκριση στη δημόσια σφαίρα και την ιδιωτική ζωή ενός δημοσίου προσώπου;" Και κατ' επέκταση "η ηθική ενός προσώπου πρέπει να διαχωρίζεται από την πολιτική του ενασχόληση;".

Ο Ολάντ έχει μια άστατη προσωπική ζωή, ενώ μην ξεχνάμε ότι δεν ήταν και πολύ καλός οικογενειάρχης, αφού χώρισε την Σεγκολέν Ρουαγιάλ, μολονότι το ζευγάρι είχε 4 παιδιά. Το γεγονός αυτό μπορεί να επηρεάσει την κρίση των ψηφοφόρων; Δηλαδή ο Ολάντ δεν είναι καλός Πρόεδρος και γι αυτό τον λόγο; Οι οπαδοί του "people have a right to know" θα σου πουν ότι ο λαός δικαιούται να γνωρίζει τα πάντα γύρω από τον πρόεδρο του. Είναι δημόσιο πρόσωπο, κατέχει δημόσιο αξίωμα και η προεδρία του κρίνεται από όλο το φάσμα της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής. Οι οπαδοί που συντάσσονται με την θέση Ολάντ θα σου πουν:  "κρίνω τον Πρόεδρο μου με βάση τα πολιτικά του πεπραγμένα. Ε, το ότι είναι και λίγο μπερμπάντης δεν με πειράζει, αλλά και στη τελική τι με αφορά;"

Εν προκειμένω ο Ολάντ επικαλείται την ιδιότητα του πολίτη. Ναι, εφόσον ήταν απλός πολίτης, δεν θα είχε το δικαίωμα να μας πει τι κάνει στην κρεβατοκάμαρά του. Αλλά ο μέσος πολίτης δεν είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, και ειδικά η ανώτατη πολιτειακή αρχή ενός κράτους, στο οποίου το πρόσωπο συμβολίζονται μια σειρά από πράγματα. Ο Ολάντ, μόλις γυρνά στο σπίτι του, δεν κρεμάει το αξίωμα στην κρεμάστρα και ξαναγίνεται ο Φρανσουά. Μέχρι το 2017 θα κουβαλά το αξίωμά του, από τα Ηλύσια Πεδία, μέχρι την προσωπική του κατοικία και παντού. Εξάλλου υπάρχει κι ένα πρωτόκολλο, όπως θίγει και το ρεπορτάζ: Θα συναντηθεί με τον Μπαράκ Ομπάμα. Ποια θα τον συνοδεύει; Το ερώτημα αυτό έχει και θεσμική διάσταση, κάτι που δεν πρέπει να αγνοείται. Σύμφωνοι, ο Ολάντ μπορεί να κάνει ότι θέλει στην ιδιωτική του ζωή, δεν του επιβάλλει κανείς να έχει σώνει και ντε "Πρώτη Κυρία", αλλά πρέπει να ενημερώνει τον λαό του.

Από εκεί και πέρα, άλλο να γνωρίζω αν ο Ολάντ έχει φιλενάδα και άλλο να γνωρίζω τι κάνει ο Ολάντ μ' αυτή τη φιλενάδα, πως την γνώρισε, ποιες είναι οι σεξουαλικές του προτιμήσεις κλπ κλπ. Η πληροφορία μέχρι το στάδιο της προκαταρκτικής γνώσης είναι θεμιτή. Όπως δεν μπορεί η ηθική διάσταση να αποκοπεί από την πολιτική (πως θα σας φαινόταν ο πρωθυπουργός να δέρνει τη γυναίκα του μέρα νύχτα, άσχετα αν είναι καλός πρωθυπουργός), έτσι και ο Ολάντ δεν μπορεί να αποκρύψει από το λαό του την πληροφορία για το αν έχει φιλενάδα ή όχι. Ένα δημόσιο πρόσωπο δεν αποτελείται μονάχα από τη δημόσια εικόνα του, πόσω μάλλον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι το άθροισμα αρμοδιοτήτων που αναγνωρίζει ένα σύνταγμα. Αντίθετα είναι κάτι παραπάνω και σ' αυτό ο Ολάντ δεν έχει δίκιο.

Καταληκτικά, με αφορμή την υπόθεση του Ολάντ, τα όρια μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα, ειδικά με την καθιέρωση των social media, όπου δημοσιοποιήθηκε η ζωή του καθενός, όπου ολοένα και περισσότερα δεδομένα βρίσκονται στη διάθεση της "διαδικτυακής κοινότητας". Ωστόσο κύριε Πρόεδρε, άλλο όταν μιλάμε για κοινότητα (στην οποία γίνεσαι μέλος οικειοθελώς) και άλλο όταν ηγείσαι ενός ολόκληρου λαού. Και δεν μπορεί, χάριν της επικοινωνίας και του "προφίλ" τη μια να επιστρατεύεις προσωπικά σου χαρίσματα και από την άλλη να ζητάς από έναν ολόκληρο λαό να κάνει τα στραβά μάτια και να σφυρίζει αδιάφορα.

www.epikairo.gr