Ο χαιρετισμός του Προέδρου της ΠΣΕ Γιώργου Δόση στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών στη παρουσίαση του βιβλίου «Ισαάκ Μιζάν – αριθμός βραχίονα 182641», του Ηπειρώτη συγγραφέα Δημήτρη Βλαχοπάνου.

Κύριε Ισαάκ Μιζάν, η παρουσία σας στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών

στα γραφεία μας είναι τιμή για την Πανηπειρωτική και την Ήπειρο.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι

Από τη μεριά του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδία Ελλάδας σας καλωσορίζω στην σημερινή εκδήλωση – παρουσίαση του βιβλίου του φίλου και συμπατριώτη Δημήτρη Βλαχοπάνου που κατάγεται από το μαρτυρικό χωριό Κομμένο Άρτας και έχει τίτλο «Ισαάκ Μιζάν Αριθμός Βραχίονα 182641».

Θέσαμε υπό την αιγίδα μας την παρουσίαση του βιβλίου του συμπατριώτη μας, συνδιοργανώνοντας τη σημερινή εκδήλωση με την αδελφότητα των απανταχού Διστρατιωτών Άρτας και την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, και δώσαμε ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα λόγω του περιεχομένου του, που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα των εβραίων που καταγόταν από την Ελλάδα στα στρατόπεδα της ναζιστικής Γερμανίας το 1943 έως 1945.

Διαλέξαμε τη συγκεκριμένη ημερομηνία οκτώ του Μάη που γιορτάζεται η αντιφασιστική νίκη των λαών, γιατί στις 9 του Μάη του 1945 ώρα 0.43 όπου στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής στο προάστιο Καρσχόρσε του Βερολίνου υπεγράφη η πράξη συνθηκολόγησης άνευ όρων της ναζιστικής Γερμανίας, πράξη με την οποία σήμανε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και η στιγμή εκείνη ήταν ιστορική για το μέλλον ολόκληρου του κόσμου γιατί απαλλάχτηκε από τον εφιάλτη της επικράτησης του φασισμού.

Το κόστος αυτού του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές ξεπέρασε κατά πολύ τα 50 εκατομμύρια και οι υλικές ζημιές και δαπάνες σε χρήμα πάνω από ενάμιση τρισεκατομμύριο δολάρια. Τονίσαμε και άλλοτε, τονίζουμε και σήμερα ότι οι πολεμικές αποζημιώσεις των γερμανών προς την πατρίδα μας, είναι θέμα ηθικής τάξης, δικαιοσύνης και ιστορικής ευθύνης.

Η Ήπειρος όρθωσε το ανάστημά της, αποτέλεσε το πρώτο φράγμα των φασιστών και κατά τη διάρκεια της κατοχής έγινε θύμα της φασιστικής βαρβαρότητας.

Πάνω από 8000 οι σφαγιασμένοι και εκτελεσμένοι και πάνω από 13000 τα κατεστραμένα σπίτια των συμπατριωτών μας.

Μαρτυρικά χωριά και τόποι θυσίας Κομμένο Άρτας, Παραμυθιά Θεσπρωτίας, Μουσιωτίτσα και Λυγγιάδες Ιωαννίνων, Κρυοπηγή Πρέβεζας, Κεφαλόβρυσο, Περιστέρι, Σελλάδες, Κεράσοβο, Πέτα, Ζαγόρι και τόσα άλλα θύματα της περίφημης μεραρχίας εντελβάις των Γερμανών φασιστών το έτος 1943 που στο πέρασμά τους έκαψαν σπίτια και σκότωσαν ανθρώπους αδιακρίτως.

Τον επόμενο χρόνο οδήγησαν όλους τους εβραίους κάτοικους της Ηπείρου στους θαλάμους αερίων των στρατοπέδων θανάτου του Μπέλζεκ, του Σόμπιμπορ, της Τρεμπλίνκα και του Αουσβιτς-Μπιρκενάου όπου πάνω από τρία εκατομμύρια εβραίοι θανατώθηκαν.

Διάβασα το βιβλίο του συμπατριώτη και φίλου Δημήτρη Βλαχοπάνου

μέσα σε τρείς μέρες τη Μεγάλη Εβδομάδα στο Χωριό το Πάσχα που μας πέρασε.

Δεν σας κρύβω ότι συγκλονίστηκα με την Ιστορία του συμπατριώτη μας του δικού μας ανθρώπου Εβραίου στη καταγωγή Ισαάκ Μιζάν που του φόρεσαν τη ριγέ φόρμα του αιχμαλώτου και του χάραξαν τον αριθμό 182641 στο βραχίονα του, και έζησε όντας 17 χρονών τη φρίκη της Γερμανικής Ναζιστικής θηριωδίας και κτηνωδίας από το Μάρτη του 1944 μέχρι τη λήξη του πολέμου, καθώς και των άλλων εβραίων ,που τόσο εύστοχα και διδακτικά περιγράφει ο συγγραφέας.

Δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους ότι συνάνθρωποί μας μπορεί να οδηγούνται χωρίς λόγο και αιτία σε θαλάμους δηλητηριωδών αερίων και στη συνέχεια σε αποτέφρωση και τελικά να χρησιμοποιείται η τέφρα για λίπασμα και ασφαλτόστρωση δρόμων. Η βεβήλωση σε όλο της το μεγαλείο.

Διαβάζω: Μέσα σε μία μέρα τον Αύγουστο του 1944, 24000 αδελφοί μας εξέπνευσαν στους θαλάμους αερίων ,γίνανε στάχτη στους φούρνους και ο καπνός τους μαύρισε τον ουρανό, περνώντας μέσα από τις μπουκωμένες και ασίγαστες καμινάδες. Homo Homini Lupus λέγανε οι Λατίνοι, Άνθρωπος ανθρώπου λύκος.

Δεν μπόρεσα ποτέ να εξηγήσω γιατί τόσο μίσος για τους Εβραίους.

Διαβάζω: Ακόμα και εκείνοι που μας αγαπούσαν αληθινά και συνεργαζόντουσαν μαζί μας που συμμετείχαν στις χαρές και τις λύπες μας, ακόμα και αυτοί δεν μπόρεσαν ποτέ να χωνέψουν πως είμαστε άνθρωποι όπως και οι άλλοι. Υπέβοσκε πάντα ένα μίσος για τη φυλή των Εβραίων.

Από τις τρεις χιλιάδες και πλέον Ηπειρώτες Εβραίους που μεταφέρθηκαν στα κάτεργα και τα κρεματόρια γύρισαν περίπου 350 ,ένας στους 10.

Διαβάζω: Ευυπόληπτοι πολίτες της γιαννιώτικης κοινωνίας ,διορίστηκαν από τις αρχές κατοχής μέλη των επιτροπών παραλαβής και διαχείρισης των εβραίκων περιουσιών και άρπαξαν με ένα απλό χαρτί της Διοίκησης τα μαγαζιά και τα σπίτια των εκτοπισμένων εβραίων και ορθώσανε μετά, χίλια εμπόδια βάζοντας μπροστά το τέρας της γραφειοκρατίας, για να κλείσουν το δρόμο σε αυτούς που επιστρέψανε και ζητούσαν να πάρουν πίσω τα σπίτια τους και τα μαγαζιά τους. Αυτή ήταν η υποδοχή που τους επιφυλάχτηκε.

Κυρίες και κύριοι

Το βιβλίο του Δημήτρη Βλαχοπάνου που σήμερα παρουσιάζουμε εδώ, όχι μόνο αξίζει αλλά και επιβάλλεται να το διαβάσουμε, όχι απλά για να μάθουμε την Ιστορία και να γνωρίσουμε την κτηνωδία του Ναζισμού που στις μέρες μας σηκώνει κεφάλι στην Ελλάδα και την Ευρώπη αλλά και παντού ,αλλά για να είμαστε και αλληλέγγυοι προς τους πρόσφυγες του πολέμου της γειτονιάς μας και ακόμα ,ακόμα να υψώσουμε το ανάστημά μας και να σηκώσουμε τη φωνή μας σε όλους όσους υποστηρίζουν ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, με δήθεν πατριωτικές κορώνες και σε όσους με τις πράξεις η τις παραλήψεις τους προετοιμάζουν νέες περιπέτειες για την ανθρωπότητα και τον κόσμο ολόκληρο.

Ο κίνδυνος αυτός δυστυχώς είναι πολύ ορατός.

Και τέλος

Το βιβλίο είναι ντοκουμέντο και εύχομαι να βρει την ανταπόκριση που του

αξίζει, σε όλους εμάς που είχαμε την ευτυχία να ζήσουμε χωρίς πολέμους και αγριότητες

και που εύκολα ξεχνάμε, αλλά κυρίως στους νέους που δικαιολογημένα είναι οργισμένοι

και αγανακτισμένοι λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και ανεργίας και που εύκολα παρασύρονται από τους κατ επίφασιν υπερπατριώτες και τα ναζιστικά μορφώματα

όπως η Χρυσή Αυγή.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας